เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

พลังงานพระพุทธรูปเท่าที่รู้สึกชัดเจนมากครับ ขนาดนอนๆอ่านอยู่รู้สึกถึงพลังงานแปลกๆขนลุกทั้งตัว ตัวเบาเหมือนตัวจะลอยเลยครับ

 

เป็นภาพ พระศรีอาริยเมตไตรยครับแต่เป็นปาง พุทธสาวกคือ ในการสมัยพระพุทธโคดม
ท่านก็ได้ลงมาในคราวเดียวกันจะนำเรื่องบางตอนมาให้อ่านแล้วกันครับอาจะยาวนินึงนะครับ

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> พระสมณโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงมีพระมหากรุณาเสด็จมาโปรดพุทธบิดา และพระนางปชาบดีพระน้านาง ผู้ทำหน้าที่ถนอมกล่อมเลี้ยงดูองค์พระชินสีห์มาแต่น้อย เพื่อทดแทนคุณที่ได้ดื่มน้ำนมมาจนเติบใหญ่ สมัย นั้น สมเด็จพระมหาปชาบดีพุทธมาตุจฉา ได้ ทรงจัดการทอผ้าจีวรสาฎกชั้นดี เพื่อถวายองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยความเลื่อมใสศรัทธา ด้วยตนเองตั้งแต่ต้นจนถึงที่สุด โดยได้ให้ช่าง ทองตีอ่างด้วยทองสุก ๗ อ่าง ให้หาเม็ดฝ้ายมาจนพอกับความต้องการแล้วก็เพาะเม็ดฝ้ายในอ่างทองเหล่านั้น บำรุงเลี้ยงรักษาด้วยน้ำนมโคและของหอม ครั้นต้นฝ้ายออกฝอยก็ทรงเก็บฝ้ายนั้นด้วยพระหัตถ์ใส่ลงในผอบทองแล้วทรงเลือก ทรงหีบ ทรงดีด ทรงปั่น ด้วยพระหัตถ์มิให้ผู้อื่นกระทำ ปรากฏว่าเส้นด้ายนั้นละเอียดประณีต ยิ่งนัก แลมีสีเหลืองอร่ามดุจสีทองคำธรรมชาติ แล้วจึงรับสั่งให้หา ช่างหูกฝีมือเอกมา ให้เขาเหล่านั้นบริโภคอาหารชั้นเลิศและให้ตกแต่งกายนุ่งห่มประดับด้วยวัตถา อาภรณ์เป็นอันดี ที่โรงหูกนั้นที่เพดานห้อยพวงดอกไม้นานาพรรณให้น่ารื่นรมย์ใจ แล้วพระนางก็เสด็จไปสู่โรงหูกทอดพระเนตร การทอผ้าวิเศษนั้นทุกวันมิได้ขาด จนการทอผ้าสำเร็จได้ ผ้าสาฎก ๒ ผืน ยาว ๑๔ ศอก กว้าง ๗ ศอกเสมอกัน พระ ภูษาทั้งคู่นี้เป็นพัสตราภรณ์อันหาค่ามิได้ สมควรแก่องค์พระชินสีห์ พระนางตรวจตราดูเรียบร้อยแล้วจึงประจงพับใส่ลงในผอบแก้ว แล้วก็มุ่งเสด็จไปยังนิโครธาราม พร้อมด้วยนางในข้าราชบริพารทั้งหลาย<o></o>

เมื่อเสด็จถึงนิโครธาราม ก็เข้าเฝ้าสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า กราบนมัสการแล้วเปิดฝาผอบแก้วจับพระยุคลพัสตร์ กราบทูลว่า


“ข้าแต่พระองค์ผู้ทรงพระภาค...! อันว่าสุวรรณวัตถยุคลใหม่นี้ ข้าพระบาทอุตส่าห์หีบดีดปั่นฝ้ายด้วยหัตถ์แห่งตน ด้วยน้ำจิตอุทิศแด่สมเด็จพระทศพล ขอพระองค์จงทรง พระกรุณาอนุเคราะห์รับซึ่งภูษาคู่นี้ เพื่อจะให้มีประโยชน์และความสุขแก่ข้าพระบาทตลอดกาลช้านานเถิดพระเจ้าข้า”
สมเด็จพระชินสีห์ผู้ทรงญาณไม่ติดขัด ทรงทราบชัดถึงการณ์อย่างหนึ่งในภายหน้า จึงทรงมีพระมหากรุณาตรัสแก่สมเด็จพระมาตุจฉาว่า



“ดูกรพระมาตุจฉาซึ่งมีคุณแก่เราตถาคต...! วัตถยุคลภูษานี้ ขอให้จงถวายแก่สงฆ์เถิด จะ เกิดผลานิสงส์มากยิ่งกว่าถวายแก่เราตถาคต ด้วยว่าเมื่อถวายภูษาทั้งคู่นี้แก่สงฆ์แล้ว ย่อมได้ชื่อว่าเป็นการบูชาเราตถาคตแลสงฆ์ทั้งปวง”


แม้จะได้สดับพระพุทธฎีกาว่าดังนั้น แต่ด้วยความศรัทธามั่นพระนางได้กราบทูลอาราธนาให้พระสัพพัญญูเจ้าทรงรับไว้ถึง ๓ ครั้ง แต่องค์พระชินสีห์ก็มิได้ทรงรับไว้ และทรงตรัสให้ถวายแก่สงฆ์เช่นเดิม พระนางปชาบดีทรงโศกเศร้าเสียพระทัยเป็นยิ่งนัก ทรงอ้อนวอนขอให้พระอานนท์พุทธอนุชาช่วยกราบทูลองค์พระชินสีห์ให้ทรงรับพระ ยุคลพัสตร์ไว้ เมื่อพระอานนท์ได้กราบทูลองค์สมเด็จพระสัมมา-สัมพุทธเจ้า พระองค์ จึงได้ตรัสเทศนา ทักขิณาวิภังคสูตร จำแนกประเภทแห่งปาฏิบุคลิกทาน แลสังฆทานอย่างแจ่มแจ้ง ว่าการถวายสังฆทานย่อมมีผลานิสงส์มากกว่านัก

เมื่อพระนางมหาปชาบดีได้สดับฟังดังนั้นก็ให้เกิดความปรีดาปราโมทย์ ตั้งจิตอุทิศที่จะถวายเป็นสังฆทาน แล้วทรงถือเอาผ้าภูษานั้นถวายแด่องค์พระสารีบุตร ผู้เป็นอัครสาวกเบื้องขวาแห่งองค์สมเด็จพระชินสีห์ หากก็ถูกองค์พระธรรมเสนาบดีผู้ซึ่งทราบถึงพระพุทโธบายปฏิเสธเสีย ด้วยการให้ถวายแก่ภิกษุรูปอื่นต่อไป เมื่อได้รับการปฏิเสธเช่นนี้ พระนางก็เลื่อนไปถวายแก่พระโมคคัลลานเถระ ผู้เป็น อัครสาวกเบื้องซ้ายแห่งองค์สมเด็จพระทศพล พระเถรเจ้าท่านก็ปฏิเสธ พระนางจึงเลื่อนไปถวายแก่พระอสีติมหาสาวกทั้งหลายต่อๆ ไปลงไปโดยลำดับ ก็มิได้มีพระผู้เป็นเจ้ารูปใดรับแต่สักองค์หนึ่ง จนตราบถึงพระภิกษุหนุ่มนามว่า อชิตะ ซึ่งเป็นพระสังฆนวกะนั่งอยู่ในที่สุดท้ายแห่งสงฆ์ทั้งปวง เมื่อน้อมเข้าไปถวาย พระอชิตะภิกษุหนุ่มก็รับเอาภูษาวิเศษทั้งคู่นั้นทันที

เมื่อสมเด็จพระปชาบดีอัครมเหสีพระบรมกษัตริย์แห่งกรุงกบิลพัสดุ์ ประสบเหตุเช่นนั้นก็ทรงโทมนัสจน น้ำพระเนตรตกด้วยความเสียพระทัยว่า เรา นี้เป็นผู้มีบุญวาสนาน้อยจริงหนอ ตั้งใจจัดทำผ้าภูษานี้เพื่อจักถวายแด่องค์พระทศพล แต่พระองค์ก็มิยอมรับ เมื่อเข้าไปถวายพระเถระ อรหันต์ทั้งหลาย ก็มิได้มีสงฆ์องค์ใดสงเคราะห์รับเอา สักองค์เดียว แต่บัดนี้ภิกษุหนุ่มรูปหนึ่งเป็นสงฆ์นวกะนั่งอยู่ในที่สุดท้ายสงฆ์ทั้งหลาย ซึ่งคงจะไม่มีคุณวิเศษอันใดสงเคราะห์รับไทยทานไว้ เพื่อไม่ให้เรานั้นได้รับความอับอาย เหตุไฉนจึงเป็นเช่นนี้ไปได้ แล้วก็ทรงก้มหน้านิ่งมิได้ตรัสประการใด เมื่อสมเด็จพระบรมศาสดาผู้ทรงคุณ ทอดพระเนตรเห็นพระมาตุจฉาเสียพระทัย ทรงพระ-โทมนัสในการบำเพ็ญทานพิเศษครั้งนี้ จึงทรงมีพุทธดำริว่า ในกาลบัดนี้สมควรที่เราตถาคตจะกระทำการให้สมเด็จพระมาตุจฉาทรงคลายจากการ โทมนัสเสียใจ จะให้มีความยินดีในวัตถทานยิ่งใหญ่นี้ แล้วจึงมีพระพุทธฎีกาตรัสเรียกพระอานนท์ให้ไปนำเอาบาตรของพระองค์มาแล้วทรงกระทำพุทธาธิษฐานว่า

“พระสาวกทั้งปวง แม้จะทรงฤทธิ์ปานใด จงอย่าถือเอาบาตรนี้ได้เลย ให้ พระอชิตะภิกษุหนุ่มผู้มีวาสนาผู้จักได้ตรัสรู้เป็นพระสัพพัญญูสัมมาสัมพุทธ เจ้าในกาลภายภาคหน้า จงถือเอาบาตรนี้ได้แต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น”

เมื่อทรงกระทำพุทธาธิษฐานแล้ว ก็ทรงยื่นพระหัตถ์ ข้างที่ถือบาตร ทันใดบาตรนั้นก็ลอยขึ้นไปในกลีบเมฆแล้วอันตรธานหายไปมิได้ปรากฏ จึงทรงโปรดให้ภิกษุทั้งหลาย ไปนำเอาบาตรนั้นกลับมา หากแต่ก็มิได้มีพระภิกษุรูปใดค้นหาเอากลับมาได้แม้สักองค์เดียว รวมทั้งพระสารีบุตรแลพระโมคคัลลานเถระ อีกทั้งพระอสีติทั้งหลายตามลำดับ จนในที่สุดสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงมีพระพุทธฎีกาตรัสสั่งพระอชิตะสังฆ นวกภิกษุว่า

“ดูกร อชิตะ..! ในกาลบัดนี้ ขอเธอจงแสดงความสามารถไปเอาบาตรของตถาคตมา”อชิตะภิกษุหนุ่มราชบุตรพระเจ้าอชาตสัตตุราช ซึ่งจักได้ตรัสเป็นพระศรีอาริยเมตไตรยในอนาคตกาลภายหน้า ได้สดับพระพุทธฎีกาตรัสสั่งดังนั้น ก็แปลกใจว่าเหตุใดหนอพระพุทธองค์จึงตรัสสั่งดังนี้ อันตัวเราเป็นภิกษุผู้บวชใหม่ไหนเลยจักสามารถนำเอาบาตรทรงแห่งองค์พระชิน สีห์มาได้ ก็องค์พระอรหันต์ทั้งปวงยังมิสามารถนำมาได้ การที่พระพุทธองค์ตรัสเช่นนี้เห็นทีคงต้องมีเหตุการณ์อันใดอันหนึ่งเกิดขึ้น เป็นแน่แท้ อย่าช้าเลย เราจักกระทำไปตามกำลังสติปัญญา เมื่อคิดดังนั้นแล้วก็ทรงน้อมกายถวาย นมัสการสมเด็จพระบรมครู แล้วค่อยเดินไปยืนอยู่ในที่สุดแห่งพุทธบริษัท มองดูนภากาศแล้วตั้งจิตกระทำสัตยาธิษฐานว่า

“อาตมาผู้มีนามว่าอชิตะนี้ จะได้เข้ามาบรรพชาในพระบวรพุทธศาสนา ด้วยตั้งใจประพฤติพรหมจรรย์ หมายมั่นจะได้ตรัสรู้ซึ่งสรรพธรรมเป็นพระสัพพัญญูในอนาคตกาล เพื่อจะรื้อสัตว์ขนสัตว์ออกไปให้พ้นจากจตุรโอฆสงสาร เสมือนเช่นสมเด็จพระพิชิตมารเจ้าของบาตรบรมครูแห่งอาตมาขณะนี้ ด้วยเดชะแห่งสัจจะความจริงนี้ ขอให้บาตรทรงแห่งองค์สมเด็จพระชินสีห์เจ้าจงลงมาประดิษฐานอยู่ในหัตถ์ของ อาตมา ซึ่งจะเหยียดออกไปโดยพลันในกาลบัดนี้”เมื่อเสร็จจากการตั้งจิตเป็นสัตยาธิษฐาน บัดนั้นก็ให้เกิดอัศจรรย์เป็นยิ่งนัก บาตร อันมีค่าเป็นพุทธบริขาร โดยแท้ได้ลอยตกลงมาจากนภากาศประดิษฐานอยู่ในอุ้งหัตถ์พระอชิตะภิกษุเป็นที่ ประจักษ์แก่มหาชนพุทธบริษัท ทั้งหลาย เมื่อ สมเด็จพระปชาบดีมาตุจฉา เห็นดังนั้นก็ปีติปรีดาปราโมทย์เป็นยิ่งนัก น้ำพระเนตรไหลพรากด้วยความดีใจศรัทธาเป็นยิ่งใหญ่ จึงยกพระหัตถ์นมัสการลาองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและคณะสงฆ์กลับไปยัง พระราชนิเวศน์สถาน
ครานั้นอชิตะภิกษุหนุ่มก็ได้พิจารณาว่า ผ้าภูษานี้จะมีประโยชน์แก่เราก็เพียงใช้ปกคลุมร่างกายเท่านั้น เราจะนำเอาผ้าภูษานี้เข้าไปถวายพระบรมครูกระทำเป็นพุทธบูชา ก็จะเป็นมหากุศลหาสิ่งที่จะประเสริฐเทียมเท่ามิได้ เมื่อคิดดังนั้นแล้วก็นำเอาผ้าผืนหนึ่งเข้าไปกางเป็นเพดานเบื้องบนพระ คันธกุฎี อีกผืนหนึ่งนั้นฉีกออกเป็น ๔ ท่อน ผูกเป็นม่านให้ห้อยย้อยลงในที่ ๔ มุมเพดานพระคันธกุฎี แห่งสมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า เสร็จแล้วจึงค่อยออกมายืนเพ่งพินิจ เห็นผ้าภูษาที่ตนประดับประดานั้นสวยงามวิจิตรยิ่งนักก็เกิดความโสมนัส ปราโมทย์เป็นล้นพ้น ทรุดวรกายหมอบลงตรงเบื้องยุคลบาทสมเด็จพระทศพลญาณแล้วกระทำปณิธานว่า“ข้า แต่บรมครูผู้ทรงคุณอันประเสริฐ..! วัตถบูชาอันเป็นการบูชาด้วยยุคลภูษาอันวิเศษนี้ เป็นที่เจริญจิตของข้าพระบาทโดยยิ่ง ด้วยเดชะอานิสงส์แห่งการบูชายิ่งใหญ่ครั้งนี้ ข้าพระองค์มิได้ปรารถนาในมนุษย์สมบัติ เทวสมบัติ หรือพรหมสมบัติ หากแต่ ข้าพระองค์ปรารถนาที่จะรื้อสัตว์ขนสัตวโลกให้พ้นจากโอฆสงสารเช่นเดียวกับ องค์สมเด็จพระศาสดา ดังนั้น หากผลานิสงส์แห่งวัตถทานของข้าพระบาทในครั้งนี้ จะพึงบังเกิดมีแล้วไซร้ ก็ขอจงเป็นพลวปัจจัยส่งผลให้ข้าพระบาทได้มีโอกาสบรรลุพระสัพพัญญุตญาณ ในอนาคตกาลด้วยเถิด พระเจ้าข้า”

เมื่อองค์พระชินสีห์ได้สดับวจีปณิธานอันอาจหาญดั่งนั้น จึงทรงกระทำพระอาการแย้ม พระโอษฐ์รุ่งโรจน์รัศมีให้ปรากฏ ด้วยพระพุทธรังสีออกจากพระเขี้ยวแก้วทั้งสี่ ให้เห็นเป็นอัศจรรย์ ลำดับนั้นพระอานนท์พุทธอนุชาได้แลเห็น จึงได้กราบทูลถามองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า ด้วยเหตุใดพระพุทธองค์ จึงทรงแสดงพุทธกิริยาเช่นนั้น บัดนั้นพระชินสีห์ทรงมีพระพุทธฎีกาตรัสพยากรณ์ว่า

“พระ อชิตะภิกษุ ซึ่งเป็นพระสงฆ์นวกะในกาลบัดนี้ จักได้ตรัสเป็นองค์พระชินสีห์สัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพระนามว่าพระศรีอาริยเมตไตรยในอนาคตกาลภาคหน้าภายในมหาภัทรกัปนี้... ใต้ร่มไม้กากะทิงอันเป็นมิ่งไม้มหาโพธิ ในเพลาตามพารุณสมัยราตรีแห่งวิสาขบุรณมี”สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสถึงความเป็นไปในอนาคตกาลให้จบลงดั่งนี้แล้ว ก็ทรงอนุญาตให้บริษัททั้งหลายกลับไปสู่ที่อยู่แห่งตน เป็นอันว่าหมดสิ้นการประชุมในวันนั้นแต่เพียงนี้


ทำบุญกันไว้มากๆจะได้เจอกันอีกในยุคท่านครับ........ขอให้เจริญในธรรมกันทุกคนครับ

<o>
</o>

 

หอสวดมนต์ที่ประดิษฐานพระศรีอริยเมตไตรย

ดูเพิ่มคลิ๊ก



​

 

ไม่อยากเล่าเลยครับจารย์ กลัวคนอื่นจะิอิจฉางิ....

หลักจากที่เมื่อวาน ได้ใช้หลังมือเช็คแฮนด์ หนุมานเรียบร้อย แล้วปิดเครื่อง
เพื่อทำแบบฝึกหัด "เอ ทำไมหลังมือเย็นอยู่เนี่ย! ก็ผมเลิกเช็คแฮนด์ท่านแล้วนี่"
อา!...นี่ก็ดึกมากแล้ว ช่างเถอะ

นั่งทำแบบฝึกหัด จากจมูกมาลิ้นปี่ เวียนอยู่ตรงนั้น เอ้า ๆ เวียนเข้าไป ๆ
จิตที่ไม่ค่อยได้สมาธิ หวนคิดถึงเรื่อวราวของ พระศรีอริยเมตตรัย ฉับพลันนั้น...

สติวิ่งกลับคืน กลับมาดูลม....อุว้าว อุว้าว...พลังมังกรเพิ่มทวีคูณ อย่างที่ไม่
เคยเป็นมาก่อน พลังกระบี่ทีฝึกได้จาก 100 เล่ม ถูกขยาย!...พูดแล้วขนลุก!

พลังกระบี่มังกร จากร้อยเล่ม พลันแปรเปลี่ยนเป็นพัน เป็นหมื่น เป็นแสน ในชั่วพริบตา
พลังที่เกิด ช่างสุดแสนพิสดาร ยากที่จะกล่าว "ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น"

ร่างกายจะรับได้อย่างไร...จึงลืมตาแล้วร้อง "ว๊าก" ด้วยความประหลาด
เวลาพึ่งผ่านไป เพียง 10 นาที

พอเอนกายเข้าประจำที่..สัมผัสได้ถึง พลังเย็นที่ฝ่าเท้า ฝ่ามือ ไล่ขึ้นมายังท้อง
และแขนทั้งสอง เรือยมาจนถึงลิ้นปี่ มายังตันเถียน ที่หน้าผาก...

พลังเย็นช่างมีมากมาย "เกิดอะไรขึ้นกับตัวเรา" โอ! มังกรหันมองนาฬิกา
ตี 3 กว่าแล้ว น่าจะนอนเสียที พรุ่งนี้โพสท์ต่อก็แล้วกัน

 

ขออนุโมทนา สาธุ กะท่านมังกร ด้วย เจ้าขา

ขอขอบพระคุณ ท่านอาจารย์ สามตา ที่ท่านได้ เป็นผู้ชี้แนะ

ขอขอบคุณตัวกลม และวิษณุ ที่ได้นำภาพ มาให้ พวกเราได้ สัมผัสทันที

ขอขอบคุณท่านดาว...ที่ได้ เข้ามาช่วยบรรยาย

ขออนุโมทนาบุญ ...กะทุกๆท่าน ที่ได้ เข้ามาในอ่านกระทู้นี้

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขอถามผู้รู้เรื่องต้นกากะทิ

จากข้อความที่คุณ Visnu ลงเรื่องประวัติพระศรีอริยฯ ดังข้อความว่า....

“พระ อชิตะภิกษุ ซึ่งเป็นพระสงฆ์นวกะในกาลบัดนี้ จักได้ตรัสเป็นองค์พระชินสีห์สัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพระนามว่าพระศรีอาริยเมตไตรยในอนาคตกาลภาคหน้าภายในมหาภัทรกัปนี้... ใต้ร่มไม้กากะทิงอันเป็นมิ่งไม้มหาโพธิ ในเพลาตามพารุณสมัยราตรีแห่งวิสาขบุรณมี”สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสถึงความเป็นไปในอนาคตกาลให้จบลงดั่งนี้แล้ว ก็ทรงอนุญาตให้บริษัททั้งหลายกลับไปสู่ที่อยู่แห่งตน เป็นอันว่าหมดสิ้นการประชุมในวันนั้นแต่เพียงนี้

ในประโยคนี้มีคำว่าใต้ร่มกากะทิง พลันได้อยากรู้จักต้นนี้ขึ้นมา ไม่ทราบว่าใครพอจะรู้จักบ้างคะ???

ส่วนอาจารย์ The third eyes
อย่าลืมส่งเบอร์บัญชีมาให้ดิฉันนะคะ แต่วิตกอยู่หน่อยว่า อาจารย์จะซื้อของแพงไปถวาย กลัวว่าจะมีมือดีคว้าเอาไปขายทอดตลาดต่อ ไม่ทันที่ส่วนรวมจะได้ร่วมใช้

อนึ่งจะทำอย่างไรให้วัดนี้เป็นสถานที่ที่คนอยากไปไหว้พระเหมือนวัดอื่น เพียงเพราะเห็นหนุมานแล้วเข้าใจผิดว่าเป็นพระราหู

ถ้าเรามีวิธีทำให้คนไปเที่ยวที่วัดนี้ได้มากกว่าเดิม น่าจะมีอนิสงฆ์มากเลยที่เดียว

ดังคำกล่าวที่ว่า การให้ธรรมะชนะการให้ทั้งปวง ดังนั้นการชวนคนเข้าวัด เพื่อให้วัดนี้กลับมาเจริญรุ่งเรื่อง น่าจะมีประโยชน์เป็นการสร้างบารมีแก่ผู้เชิญชวนมากที่สุด หรือว่าไงคะ???

มีใครคิดเห็นอย่างไร วานบอก
ตัวกูจักได้ช่วยงาน บัดดล

ทำไมดิฉันชอบคิดคำเขียนเป็นกลอนก็ไม่รู้ สงสัยมาตั้งแต่ประถมแล้วว่า ตัวเองชอบคำพูดโบราณ คิดไปคิดมารู้สึกว่าตัวเองจะเคยเกิดเป็นคนโบราณที่นิยมกลอนกระนั้น แต่ the third eyes บอกว่าดิฉันเคยเกิดเป็นพญานาคห้าเศีรย แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมยังชอบคิดอะไรเป็นกลอน เป็นคำพูดโบราณอยู่เรื่อย

 

ชื่อวิทยาศาสตร์(Scientific Name ) : Calophyllum inophyllum L.
ชื่อวงศ์ ( Family Name ) : GUTTIFERAE
ชื่อสามัญ(Common Name ) : Alexandrian Laurel, Indian Laurel
ชื่ออื่นๆ ( Other Name ) : ไม้ตรัสรู้ กากะทิง (ภาคกลาง) เนาวกาน(น่าน)
สารภีแนน (ภาคเหนือ) ทิง(กระบี่) สารภีทะเล(ประจวบคีรีขันธ์)

เป็นไม้ยืนต้นพบมากตามป่าดิบในภาคใต้ จนถึงพื้นที่ชายทะเล ในป่าชายหาด
ปัจจุบันนำมาปลูก เป็นไม้ประดับขึ้นได้ดีทุกภาคในต่างประเทศพบในภูมิภาคอินโดแปซิฟิก

**เป็นพรรณไม้ประจำจังหวัดระยอง
** เป็นไม้มหามงคลประจำห้องสมุดประชาชน "เฉลิมราชกุมารี" อำเภอทับคล้อ จังหวัดพิจิตร
**ต้นไม้ประจำมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา

รูปร่างลักษณะ
: ไม้ ต้นสูง 6 - 18 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่ม ทึบ เปลือกสีน้ำตาลเทาไม้ต้น
: ใบ เดี่ยวเรียงตามข้ามสลับตั้งฉาก แผ่นใบรูปไข่กลับ กว้าง 4.5-8 เซนติเมตร
ยาว 8-5 เซนติเมตร ปลายมนหรือเว้าเล็กน้อย โคนสอบเส้นใบชิด ขนานกัน
: ดอก สีขาวกลิ่นหอม ออกเป็นช่อ ตามง่ามใบใกล้ปลายกิ่ง ออกดอกช่วงเดือนตุลาคม - ธันวาคม
: ผล กลมเส้นผ่าศูนย์กลาง 2-2.5 เซนติเมตร ปลายผลเป็นติ่งแหลม เมื่อสุกจะมีสีเหลือง

ขยายพันธุ์ : ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด

ที่มา www.dnp.go.th www.udomsuksa.ac.th www.school.net.th www.piyapong.ac.th www.skru.ac.th

 

ตัวกลม !..รวดเร็ว และยอดเยี่ยมตามเคย....

หาภาพได้ ทันใจ จริงๆ.....

 

เมื่อวานมีโอกาศได้ไปพบอาจารย์เลยมีโอกาศคุยถึงเรื่อง พระพุทธรูปปางแปลกๆ เลยเอามาให้อาจารย์พิจารณาครับ<a href=http://www.uploadd.com/imageUpload/image.aspx?img=3CAB7C939APS1BE8CQ1MT3RH8JHB7[><img src=http://spic.uploadd.com/2032/E75/small/3CAB7C939APS1BE8CQ1MT3RH8JHB7[DSCF3727.jpg border=0></a>

 

ค้นพบในวิหารน้อย วัดสรรพยา อำเภอ สรรพยา จังหวัดชัยนาท เมื่อประมาณ 2-3 ปีที่แล้ว หลังจากวิหารน้อยถูกกองดินถมทับสูงเกือบถึงหลังคามานานามากจนเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบันมาทำการขุดค้นพบครับ
<a href=http://www.uploadd.com/imageUpload/image.aspx?img=3CAB7CA471L2KIYQ[FX6K2XWO1C98Y><img src=http://spic.uploadd.com/2032/E75/small/3CAB7CA471L2KIYQ[FX6K2XWO1C98YDSCF3728.jpg border=0></a>

 

ด้านในครับ<a href=http://www.uploadd.com/imageUpload/image.aspx?img=3CAB7CA6B0A[[MEG1JW5NRRK8ST1C6><img src=http://spic.uploadd.com/2032/E75/small/3CAB7CA6B0A[[MEG1JW5NRRK8ST1C6DSCF3735.jpg border=0></a>

 

ประวัติความเป็นมาในการสร้างประพุทธรูปปางนี้ครับ

 

ขอบคุณคุณตัวกลมค่ะ
ได้กลิ่นหอมดอกไม้ของดอก กากระทิง มาแต่ไกลเลย หอมบางเบาลอยมาแตะฉุนจมูกดีจัง

อ่านการขึ้นของต้นที่คุณตัวกลมแนบมาด้วย เขียนว่า

เป็นไม้ยืนต้นพบมากตามป่าดิบในภาคใต้ จนถึงพื้นที่ชายทะเล ในป่าชายหาด
ปัจจุบันนำมาปลูก เป็นไม้ประดับขึ้นได้ดีทุกภาคในต่างประเทศพบในภูมิภาคอินโดแปซิฟิก

เลยทำให้คิดไปว่า (เหมือนนักสือเชอร์ร็อกโฮม) พระศรีอริยฯ จะประสูติเป็นชาวเล หรือเปล่าหว่า??? แค่สันนิษฐานนะคะ

 

เนื่องจาก คอมพ์อาจารย์เดี้ยง เกงานอีกแล้ว ถ้าวันนี้ปิดบูธเร็ว อาจารย์
จะใช้เน็ทสาธารณะมาโพส พวกเด็กๆ คงได้เห็นคุณตา (ที่สาม)เข้าร้านบ้างล่ะ

อยากรู้จักต้นกากะทิงเหมือนกันค่ะ เลยหาเวลาค้น พี่ใกล้ชิดนี่สังเกตอะไรเร็ว
คุณatidtarnนี่ช่างคิด ต้องให้อาจารย์สามตามาเฉลยนะคะอันนี้

ขอบคุณคุณvisnu ที่เอาพุทธทำนายของพระพุทธเจ้าองค์ต่อไปมาให้ได้อ่านกัน
ขอบคุณค่ะ คุณเอ..ที่เอารูปมาให้ดู ยังไม่เคยเห็นเลย

 

ผม ไม่ได้ เช้า เวบมาสองวัน เต็ม..เพราะ ที่ บ้านใช้ไม่ได้เป็นประจำ
เลยต้องอาศัย บริการปากซอย..ร้าน เกมส์..มาเข้าอ่าน
ก็ดีจริงๆๆ ที่ สามตา..ไม่ได้ เข้ามา คนอื่นที่เกี่ยวข้องก็เข้ามาขยายความแทน
.........................................................................................
อย่างน้อย ทุกคนที่สนใจก็ได้ เห็น ต้น กากระทิง ที่จะเป็น ต้นไม้ ประจำ องพระศรีอาริย์
เหมือนต้นโพธิ ที่เป็นต้นไม้ประจำ องค์ สมณพุทธโคดม
..................................................................................
ต้นกากระทิง มีขนาด กระทัดรัด..สูง ชะลูด..เหมาะที่ จะปลูกในบ้านได้
ไม่เหมือน ต้นโพธิ์ ที่ จะขยายโต ใหญ่มาก..ปลูกในบ้านไม่ได้ เพราะ เวลาใหญ่..บ้านจะพัง...นกกามาแยะ
...............................................................................
จากข้อมูลนี้ ..ต่อไป ต้นกากระทิง..จะขาดตลาดเป็นแน่...เพราะ ถ้า ปลูกในบ้าน
จะเท่ากับ มีพระศรีอาริย์ อยู่ในบ้านด้วย..เป็นแรงบุญ
...................................................................................

 

ต่อจากนี้ไป..ถ้าใครจะไปเช่าพระพุทธรูป ขนาด ค่อนข้างใหญ่เพื่อถวายวัด
ให้เลือก องค์ ที่ มีเครื่อง ทรง / มีมงกุฏ ..แบบบทรงจักรดิ์พรรดิ์
จะมีโอกาสมาก..ที่ จะเป็นองค์ พระศรีอาริย์..
...........................................................................
วันนี้ มีสหายธรรม ท่านหนึ่ง ในเวบ ชื่อ Sid 2
ต้องการจะเช่าพระขนาดกลางเพื่อไป ถวายแก่
สำนักปฏิบิติธรรม หลวงปู่เทพโลก อุดร ที่ ใกล้เมืองพล.
ปรากฏว่า ได้ เช่า องค์พระศรนีอาริย์ ขนาด 15 นิ้ว
ไปถวายนได้ แล้ว
ขออนุโมทนาอย่างสูง
........................................................
หลายท่านต้องการร่วมทำบุญ กับวัด คุ้งท่าเลา
ฝากเงินเข้าบัญชีได้ ดังนี้

นาย อาชวิน จิรจินดา
ออมทรัพย์ ธ. นครหลวงไทย สาขา ท่า น้ำ นนทบุรี

047-2-08355-1
ขออนุโมทนาบุญล่วงหน้า แก่ทุกท่าน
.....................................................

 

กว่าจะเปิดเข้ากระทู้ ได้ เล่นเอาซะเกือบตี สอง

ไปนอนแระ....

 

อาจารย์กำลังนั่งกรรมฐาน ต่างหาก 5555555

 

ดาวทะเลทราย เล่าว่า พอเดินเข้าปาก..จะจั๊กจี้ ฟัน
และเดิน ตามถนน ช่วง ยาว 10 เมตร จะซู่ซ่า
.....................................................
คนที่มีประสาทไว..แค่ถอดจิตไป..
และคิดว่า ตัวเอง กำลังเดิน..แล้ว แหงนหน้ามองดู ฟัน หนุมาณ
เราจะมีอาการเสียวฟัน ปากบนทั้งแถว
........................................................
เดินไปตามถนน 10 เมตร
นั่นคือ กำลังเดินอยู่บนลิ้นของ หนุมาณ
เป็นลิ้นที่ให้พลัง ซู่ซ่า..แบบที่ คุณ ปู่อยากได้
ลองจินตนาการว่า ไปเดินบนลิ้น หนุมาณ มันละ 2 ครั้ง เช้า-เย็น
แล้วจะพบ ความประหลาดใจให้ ตัวเอง..แบบไม่น่าเชื่อ
.............................................................

 

สวัสดีครับอาจารย์ ขอบพระคุณอาจารย์ที่พาไปครับ ผมตั้งใจจะนำพระนี้ไปถวาย
หลวงปู่เทพโลกอุดร ที่เมืองพล วันเสาร์ 30 พค. นี้ ขอให้ทุกท่านใด้รับผลบุญนี้โดยทั่วกันครับ