ประสบการณ์แปลก...สมาธิพอเข้าสมาธิได้ใจเริ่มนิ่งก็จะได้ยินเสียงมีคนมาเกาที่หน้าต่าง

รบกวนท่านใดพอบอกได้บ้างตอนที่นั่งสมาธิพอเข้าสมาธิได้ใจเริ่มนิ่งก็จะได้ยินเสียงมีคนมาเกาที่หน้าต่างไปมารู้สึกขนลุกต้วเย็นแต่พอถอนจากสมาธิก็เงียบไปพอเข้าสมาธิใหม่ก็มาเกาอีกไม่ทราบว่าเป็นอะไรหรือใครกันแน่แต่ตอนนั้นอยู่บ้านคนเดียวครับถ้าชาวพลังจิตท่านใดพอให้คำตอบได้บ้างและจะแก้ยังไงดี และอีกครั้งนึกนั่งสมาธิแล้วเห็นในสมาธิเป็นตัวผมอีกคนนึงนั่งตรงข้ามหันหน้ามาหาผมนั่งหลับตาเหมือนเข้าสมาธินี่ละ แต่สวมจีวรเป็นพระบวชครับไม่ทราบว่าเปป็นอย่างไรชาวพลังจิตช่วยตอบหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ


[b-wai]

 

สวัส..ดี..คำว่าดี..ก็ดีในตัวแล้ว....ฮื้ม..(ดีที่ไม่เกาหลังคุณ...ต่อจากเรื่องนะ..พูดเล่นน่ะ)..คุณ(นิ้วที่หก...ไม่รู้นับไปอีกข้างเป็นนิ้วหัวแม่มือหรือเปล่า...พูดเล่นอีกรอบ...เอาเป็นว่าคุณสัมผัสที่หกดีกว่า)...ขอแสดงความคิดเห็นก็แล้วกัน...ผิดถูก..อย่างไรขอเป็นเรื่องเล่า..เรื่องคุยเล่น..สบายๆ..ก็แล้วกัน..(กลัวผู้ตั้งกระทู้...และผู้อ่านตามหลังจะเครียด....กังวลตามผู้เขียนไปด้วย)...ก็ขออภัยมาล่วงหน้าก่อนก็แล้วกัน...เออ..ผู้เขียนเป็นคนมีประเภทยาน..โตงเต้ง....ส่วนชาน..ที่บ้านก็มี...เอาไว้พักผ่อนนอกบ้าน....ขอวกเข้าเรื่องเลย...คือการฝึกสมาธิ...อย่าส่งจิตออกนอก...ตามรู้...ตามเห็น...ในส่วนที่รู้..ที่เห็น...มันจะไม่สงบ..ระงับ..จากเรื่องนี้...เดี๋ยวก็มีเรื่องอื่น...แทรกเข้าอีก...เป็นเรื่องๆๆ.....เรื่อยๆเรียงๆ..บางทีผุดมาเหมือนไข่งูเลย.....เหมือนหนัง..เหมือนภาพยนตร์...บางทีไม่พอ...ตัวผู้นั่งสมาธิ...แสดงบทเองเลย....บางทีเผลอสติ...สัมปชัญญะหาย...นึกคิดอยากให้มันเป็นไปตาม..ความต้องการของเรา....เป็นคุ้ง..เป็นแคว..เลยก็มี...บางที...เจอแทรก(เจ้ากรรม...นายเวร..บ้าง....มารผจญบ้าง)ก็ไปกันทั้งใหญ่และเล็ก...(ใช้วิจารณญานพิจารณาตามด้วยก็ดี...เนื่องจากผู้เขียนบางทีเขียนหรือพิมพ์มั่ว...และนิ่ม...ตามเรื่องตามราวด้วย)ถ้าจะให้ดี..ควรใช้วิปัสสนากรรมฐานเข้าแทรกร่วมวงด้วย....เกิดขึ้น..ตั้งอยู่...ดับไป...ไม่มีอะไรยั้งยืนหรือจีรังเลย...แม้กระทั้งตัวนิมิตเอง...ตัวเราที่โผล่อยู่ข้างหน้าถ้าคิดพิจารณาให้ดีก็สามารถน้อมเข้าสู่วิปัสสนากรรมฐานได้....(ก็ยินดีด้วยที่นิมิต..ที่ปรากฏ..ได้บวชเป็นพระ..โมทนาสาธุ)...ก็น้อมเจริญเข้าในธรรมะคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า....ในหมวดพระธรรมคำสั่งสอนต่างๆ...(เพ่งเป็นธรรมะเสียเลย)หรือจะเพ่งเป็นสมถกรรมฐาน..น้อมนำร่างในนิมิตนั้นนั่งสมาธิด้วยก็จะเป็นการดี...นั่งจนจิต..จนใจใส...(เป็นแก้วประกายพรึกยิ่งดี)หรือส่งจิตส่งใจ..รวบรวมพลังสมาธิเข้าสู่ร่างนั้น.....(น้อมนำไปสู่มโนมยิทธิ....ก็ได้...ขอใช้วิจารณญานพิจารณาด้วยไม่ขออธิบายเพิ่มเติม..)..โดยสามารถพลิกภูมิรู้..ภูมิธรรม(แลทำ)..ไปได้ต่างๆ...นา..นา...คิดว่าถ้าฝึกจนตัวรู้...ตัวผู้รู้แก่กล้า...ขึ้น...การปฏิเวธ...(ปัจจตัง)...ก็จะเกิดขึ้นเอง...ก็จะรู้..จะเห็น....อันไหนของจริง...อันไหนของปลอม..(บางทีมาทั้งจริงและปลอม....ซึ่งกิเลสของเราอาจแทรกหรือมารภายนอกแทรกก็ได้)สำคัญที่เรา..ต้องหยุด...ต้องนิ่ง..เฉย..เฉยในเฉย....ถ้าคิดหรือไม่หยุดก็ภาวนาฟอร์มไว้..(คำภาวนาตามถนัด)....ถ้าเล่น(ฝึก)กรรมฐานกองไหนก็เอากองนั้นเข้าร่วมด้วยก็ได้..เช่น..การเพ่งกสิน...ดวงแก้ว..หรือพระพุทธรูป....ก็เพ่งอยู่อย่างนั้น..จนใส...(ถ้าไม่ใสก็คิดให้มันใส...อยู่อย่างนั้น)..เอาไว้ในตัวของเราหรือศูนย์กลางกายก็ได้(ไม่เอาไว้นอกตัว..จะเป็นการส่งจิตออกนอก)...ภาพที่ปรากฏก็ไม่ต้องสนใจ..จะคงอยู่..หรือหายไปก็ช่างมัน....ภูมิรู้..ภูมิธรรมสูงขึ้น..สมาธิแก่กล้าขึ้น(ให้ฝึกติดต่อ..กัน..ทุกวัน..คล้ายๆสายน้ำที่ไม่หยุดไหล)..ก็จะรู้เอง...(เรารู้ของเราเอง)...เหมือนคลื่นวิทยุ..โทรทัศน์..ถ้าทำตัวเป็นเครื่องรับ...คลื่นตรงกัน(อายตนะตรงกัน)...เป็นอัน..................................................เนื่องจากผู้เขียนไม่ได้เป็นผู้วิเศษ..หรือวิโสอะไร....พลังก็มีแต่...การแก่..เฒ่า..ชรา...ไปวันๆๆ....รอวันที่จะต้องตาย..มลายสูญสิ้นจากโลกนี้.....เพียงหวังไว้....แต่บุญ...บารมีที่เพียรสร้างสะสมมา..จะพาไปสู่ฟากฝั่งพระนิพพานสักวันหนึ่ง......หวังว่าผู้อ่าน(อาจทรมานทนอ่านก็ได้)ได้ประโยชน์ไม่มากก็น้อย.....ถ้าคิดว่าไม่ได้อะไรก็อ่านเล่นเพลินๆๆ....ฝึกกำลังทางสายตาก็แล้วกัน.......สาธุ<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
<O< O< font>
</O<>

 

don't think to much happyness or unhappyness it's depend on your mind to think ,,every thing true or fault your soul and your heart will order if you soul think the good thing it's gonna get the power and that power'll send a best strenth to your body ,,so don't think so much every thing under control.............................,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,jjjjjjjjjjj

 

โทษนะครับ ข้อความข้างบน พี่สาว เขียน

 

โทษนะครับ ข้อความข้างบน พี่สาว เขียน

 

ปล่อยให้เขาเกาหน้าต่างจนนิ้วขาดไปเลยครับ สมน้ำหน้ามัน คิกคิก

...เราก็ฝึกสมาธิของเราต่อ อย่าไปสนใจ ...

(ล้อเล่นครับ ก็คือว่า ให้พยายามรักษาสมาธิ อย่าไปสนใจ อย่าไปกลัว หาเรื่องกวนเรานัก เราก็อย่าไปสนใจมันเลยครับ )

 

ทดสอบจิตมั้งคะ สู้ๆ นะ

 

ครับ เขามาดีครับ นั่งเสร็จเเล้วก็เเผ่ ส่วนกุศล ให้เขา ด้วย ครับ เขา น่าสงสาร มากกว่า น่า กลัว ครับ ^^

 

อย่าลืมแผ่เมตตาให้เขา ยิ่งแผ่มากยิ่งดีครับ และที่สำคัญ
อย่าไปยึดมั่น ถือมั่นครับ

 

เราก็เคยเจอบ่อยมากเวลานั่งสมาธิ ทำเอาสะดุ้งทุกที แรกๆ นึกว่าแมลงบินชนหน้าต่าง แต่ว่าบ่อยๆ เข้าคิดว่าคงไม่ใช่แมลงแล้วแหละ ทำไมวันธรรมดาที่ไม่ได้่นัี่่งสมาธิไม่เห็นมี จะเป็นตอนนั่งสมาธิทุกทีเลย เสียงเหมือนคนมาเคาะกระจกตรงหน้าต่างๆอะคะ หลังๆ ก็ทำไม่สนใจ ก็หายไปเอง
ป.ล. บ้านอยู่ติดวัด (เกี่ยวกันมะคะ)

 

เคยเป็นเหมือนกันค่ะ
เลยลองแผ่เมตตาดู
ปรากฏว่า ปากเริ่มชา มีอาการเหมือนถูกเหนี่ยว

 

ได้เห็น ได้ยิน รู้กลิ่น รู้รส รู้สัมผัส รู้คิด ทางทวารต่างๆ ก็ทำปริญญากิจ (กำหนดรู้) ตามเป็นจริงหรือตามที่มันเป็น ก็เท่านี้ การปฏิบัติเพื่อรู้ธรรมชาติคือกายใจ หรือ ชีวิตนี้