แอบปีนต้นลำใยวัด

อะ!! มีคนเรียกร้องก็เล่าต่อครับ หลังจากสึกมาได้เกือบๆเดือนช่วงนั้นกำลังจะหมดฤดูร้อนละครับเริ่มเข้าฝน ลำใยเริ่มวายแล้วแต่ที่วัดแถวบ้านผม(วัดแม่แจ่ม)มีต้นลำใยใหญ่ประมาณ3คนโอบยังพอมีลูกหลงเหลือประปรายด้วยความที่ชอบกินลำใยเป็นปกติอยู่แล้วแต่สวนแถวบ้านกลับเกลี้ยงไม่หลงเหลือให้เด็ดกินได้ จึงหันหน้าเข้าหาวัดโดยหาเพื่อนร่วมอุดมการ์ณไปด้วย2คนก็คือนายศักดิ์(คนที่เคยสวดมนเล่นจนเป็นเรื่อง)กะไอ่เอกเด็กวัดอีก1คนเวลาเริ่มภาระกิจเราเลือกยามวิกาลเพราะหากเดินโท่งๆไปเด็ดตอนฟ้าแจ้งจางปางก็มีสิทธิโดนหลวงตาเฆี่ยนด้วยหวายลงอาคมเจ็บเนื้อเจ็บตัวไปซะอีก ขอนอกเรื่องนิด หวายของหลวงตานี้พวกเด็กวัดมันบอกลงอาคมจริงๆครับเพราะไม่ว่าจะเฆี่ยนแรงแค่ไหนพวกเด็กวัดบอกไม่เคยเนื้อแตกให้เห็นเลือดเลยถึงจะทั้งเจ็บทั้งแสบก็ตามอย่างดีก็มีแค่รอยแดงๆให้เหนนิดหน่อยเท่านั้นผมก็โดนเอาคราวนี้แหละมันเจ็บไปถึงทรวงจริงๆครับ พอเรานัดแนะเวลากันดีแล้วผมก็มาเตรียมอุปกรณ์อันประกอบด้วยไฟฉายส่องกบแบบที่ชาวไร่ใช้คาดหัวอะครับ กับย่ามผ้าไว้ใส่ลำใยแล้วก็มีดอีโต้ไว้ฟันกิ่งลำใย(กรณีเจอกิ่งเหนียว) พอเตรียมของเสร็จก็มุ่งสู่วัดไปถึงตอน4ทุ่มกว่าๆได้ครับพระเถรเณรชีจำวัดสงบกันหมดแล้ว บริเวณนั้นก็มืดเพราะอยู่เลยไปด้านหลังวัดโน่นพวกผมเดินเลียบไปตามกำแพงวัดพอถึงต้นลำใยผมก็จัดการไต่ขึ้นไปตามลำต้นอย่างช้าๆเพราะมดส้ม(มดตัวใหญ่กัดเจ็บๆ)มันคอยจะกัดผมเหมือนกับจะไล่ผมลงไปจากอาณาจักรที่มันถือครองอยู่แต่ผมไม่ยอมแพ้เพราะมาถึงนี่แล้วเรื่องจะให้ล่าถอยกลับฐานนั้นไม่มีทาง ปีนไปถึงเกือบๆยอดก็เห็นลำใยเม็ดเท่านิ้วโป้งครับจึงเริ่มปฏิบัติการ์ณหักกิ่งใส่ยาม ตอนนั้นน่าจะสักสี่ทุ่มครึ่งไม่ก็ห้าทุ่มหมาในวัดประสานเสียงกันทันทีเลยครับหอนกันระงม ผมก็ด่ามันเบาๆมันจะหอนเอาโล่ห์กันรึไงวะบ่นไปเด็ดไป ตอนนั้นเองที่ผมเห็น เด็กครับ เด็กไว้ผมจุกหัวโตมากๆฟันหน้าก็หลอมันนั่งยิ้มให้ผม ผมถาม เอ็งขึ้นมาตอนไหนวะ มันก็บอกแล้วน้าขึ้นมาตอนไหนละเสียงมันแปลกๆครับเสียงแหลมๆเล็กแถมเสียงมันก็ก้องๆไม่เหมือนที่เราพูดกันเหมือนมันดังมาจากรอบตัวมากกว่า ผมก็บอกข้าถามแกก่อนแกต้องบอกข้าก่อน มันก็บอกแต่ฉันอยู่มาก่อนน้าต้องตอบฉันก่อนผมก็ขึ้นเลยครับ อ่าว!! ไอ้เด็กเปรตกวนโอ๊ยงี้เดี๋ยวก็โดนเตะตกต้นไม้หรอก มันก็บอก อ้าว!! น้ารู้ได้ไงว่าฉันเป็นเปรต แล้วมันก็อ้าปากกว้างเลยครับเหนแต่เหงือกมีฟันติดปากไม่กี่ซี่ปากมันกว้างเกือบถึงหูได้ ตอนนั้นสติเริ่มแตกแล้วครับลืมไปว่านั่งอยู่เกือบยอด โดดครับ ผมโดดลงมาชนกะกิ่งนู้นกิ่งนี้ยังดีถึงพื้นกระดูกไม่หัก แต่จุกครับมันก็หัวเราะใส่ผมใหญ่เลยครับมันบอกกินสิน้าลำใยนะ หนูจะได้มีเพื่อนมาช่วยเฝ้า เฝ้าคนเดียวเหงา เหลียวหาเพื่อนจะขอความช่วยเหลือ หายครับ มันวิ่งตั้งกะเห็นผมถามว่ามันขึ้นมาตอนไหนแล้ว ผมทั้งเจ็บทั้งจุกถลอกปอกเปิกไปทั้งตัวลุกไม่ขึ้น ไอ่เด็กเปรตนั้นมันห้อยหัวใหญ่ๆของมันลงมาเกือบจะถึงผมอยู่ละ มันก็หายไปผมเหลียวหน้าเหลียวหลังมาเจอหลวงตายืนถือไม้เรียวอยู่ข้างหลัง โดนครับโดนเฆี่ยนไป9ที เจ็บไปถึงทรวงจริงๆแล้วหลวงตาก็พาผมไปกุฏิทายาขี้ผึ้งแล้วเป่าหัวให้3พรวด พร้อมกับให้พร(ด่า) อีกตามระเบียบ ท่านบอกอยากเป็นเปรตเรอะมรึงมาแอบกินของวัด ผมก็บอกก็กระผมอยากกินงะ ท่านก็เลยเขกอีก1โป๊กแล้วบอกระงับกิเลสไม่ไหวถึงได้เป็นแบบนี้ เพราะความอยากทำให้เดือดร้อนทั้งตัวเองและผู้อื่น อันรูป.รส.กลิ่น.เสียง.สัมผัส.อย่าไปลุ่มหลงมันนักอย่าให้มันบงการเรา แล้วก็อีกยาวยืดก็ต้องนั่งพนมมือแต้ ฟังไปตามระเบียบอีกครับเจ็บก็เจ็บ T-T กว่าจะออกมาจากวัดก็เกือบตี2กลับไปถึงบ้านหลับเป็นตายเลยครับ ตื่นขึ้นมาก็เหนไอ้เพื่อนรัก(วิ่งก่อนทั้งปี)มานั่งรอในบ้านแล้วมันถามเมื่อคืนเป็นไงมั่ง ผมก็บอกอยากรู้คืนนี้ไปอีกไหมละ มันส่ายหน้าดิ๊กเลยครับ มันบอกจ้างมัน500มันก็ไม่ไป

 

มาเล่าต่อนะ พี่ สนุก ดี ดี ดี

 

วัดที่ไหนครับเนี่ย

 

สนุก สนุก ก็ขอให้เป็นเรื่องจริงๆที่สนุกละกันค่ะ ไม่ชอบนิยายแต่งชอบแบบว่าเจอมากับตัวจริงๆ ก็จริงอย่างที่หลวงตาท่านว่าไว้นะ ถ้าคุณขโมยของวัดกินเนี่ย ตายไปเป็นเปรตแน่นอน ไมไม่ขอพระท่านก่อนๆจะไปเอามากิน เมื่อพระสงฆ์ท่านเอ่ยปากอนุญาติเราถึงจะนำมากินได้รู้ไหม แสดงว่าที่บวชเรียนมาเนี่ย ไม่ได้วิชาติดตัวมาเลยจริงๆด้วยเนาะ ของอะไรที่เป็นของสงฆ์เขาห้ามทั้งนั้น แม้กระทั่งทรายที่เราเหยียบนะ ไม่งั้นเขาจะมีการขนทรายเข้าวัดกันหร๋อเพราะกลัวติดหนี้สงฆ์นี่ไง นี่อะไร๊ เล่นปีนต้นเอาดื้อๆซะงั้น ไม่จับไข้หัวโกร๋นเดดสมอเร่ก็บุญแล้วนะคู๊น

 

แหะ ผลตอบรับเหนือคาดหมายจริงๆเลยครับมีคน PM มาถามว่าเรื่องที่ผมเล่านั้นแต่งขึ้นรึเปล่า เจอกะตัวจริงๆไหม ขอบอกตรงนี้เลยนะครับว่าเหตุการ์ณและบุคคลที่อยู่ในข้อความนั้นมีจริงทุกคนและทุกรูป(พระ)ถึงแม้ปัจจุบันหลวงตาที่ผมเคารพรักจะมรณะภาพไปแล้วแต่เรื่อง วีรกรรมที่ผมทำให้ท่านต้องปวดหัวนั้นมีมากมาย ไว้จะค่อยๆมาเล่าให้ฟังกันถ้ามีเวลาว่าง อ่อสำหรับคนที่อยากพูดคุยกะผมตรงๆเนี่ยยินดีนะครับแต่ไม่รู้จะว่างเข้ามาคุยสม่ำเสมอรึเปล่ายังไงก็จะพยายามตอบ PM กลับไปทุกคนครับ ขออำนาจพระศรีรัตนไตร์ดลบันดาลให้ทุกหัวใจมีแต่ศิลแต่ธรรมนะครับ

 

โฮ โฮ โฮ เอาอีกอะ ตอนเด็กๆเคยไปเก็บดอกไม้ที่วัดด้วยแต่จำไม่ได้ว่าได้ขอใครหรือป่าว แล้วเราจะเป็นเปรตไหมเนี้ย โฮยแย่จัง

 

สาธุ ขอรับ<!-- google_ad_section_end -->

 

ซื้อฟันปลอมไปให้น้องเค้าดิ เผื่อเค้าใจดีให้กินลำใย คนไทยกินลำไย โย่วๆๆ

 

ลำไยช่วยชาติ

 

ติดตามผลงานอยู่น่ะค่ะ...

 

ปูเสื่อรออ่าน ผลงานชิ้นต่อไปอยู่นะคร๊าบบ..

 

สาธุ พี่ครับเรื่องราวของพี่นี่หนุกหนานดีจริงๆ ขอบคุณคุณนะครับพี่ที่มาเล่าสู่กันฟัง

 

ดีที่ไม่ตก

 

555+++++ สนุกนักเเล