ฝืนจิต ตอนตื่นนอน

ก่อนนอนกำหนดว่าจะตื่นแต่เช้าเพื่อจะนั่งสมาธิ
อันเนื่องมาจากเหตุปัจจัยไม่เอื้ออำนวยหลังเลิกงาน
วันนี้เลยลองลุกขึ้นมานั่งดูหลังจากที่ได้แต่คิดมาหลายหนแล้ว..

พอลุกขึ้นมาฝืนจิตที่มันจะโดนดูดลงไปบนหมอนเหมือนเคย ลองนั่งๆดู
แต่โอ...สติตอนนั้นเหมือนลมพัดไหวไปมา เหม่อลอย จับอะไรไม่ได้เลย ฮ่าฮ่า..

นี่ถ้า..เราตายไปตอนกำลังฝันนี่คงจะอยู่ในภพชาตินั้นแน่ๆ..
น่าคิดๆ..คงต้องฝึกบ่อยๆให้มันได้ทุกๆสถานการณ์เสียแล้ว
เพื่อการไม่ประมาท..

ขออนุโมทนาทุกท่านครับ

 

หัวลงไปบนหมอนเหมือนเดิม

 

มีสติรู้ว่าเหม่อก็ใช้ได้เเล้วครับ

ผมก็เป็นอยากทำตอนเช้าฝืนไม่ไหวสักที เเค่สวดมนยังก้มไม่ลง

 

ขอโมทนากับท่านเจ้าของกระทู้ครับ เพราะว่าเวลาก่อนนอนและตื่นนอนใหม่ๆ เป็นช่วงเวลาที่เราเผลอสติได้มากสุด ดังนั้นหากเราสร้างความเคยชินในช่วงเวลาดังกล่าวให้จิตเกาะในความดีจนเป็นอัตโนมัติ เวลาเกิดเหตุการตกใจก็ดี หรือเหตุที่ภัยเข้าถึงตัว แม้แต่มรณะภัย จิตจะไปนึกถึงสิ่งที่สร้างอุปนิสัยไว้ในช่วงเวลาเหล่านี้ได้เอง ดังที่พระและหลวงพ่อฤาษีฯ ได้เน้นบอกกล่าวไว้ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

 

ช่วงเช้าๆเดินจงกรม ดีต่อสุขภาพนะ

 

ผมตื่นตอนเช้าก็นั้งบ้างเหมือนกันครับ แต่จะพยายามให้ได้ทุกวันครับแต่ส่วนใหญ่จะนั่งตอนกลางคืนอยู่เกือบประจำอยู่แล้วครับ โมทนาสาธุครับ

 

ขออนุญาติท่านเจ้าของกระทู้

วิถีจิตหลังจากการนอนหลับนั้น จะผ่านภวังค์มาเป็นจำนวนมาก เรียกว่า
ภวังค์ยืนพื้นจิต หากเปรียบไปก็เหมือนคลื่นลมมันสงบอยู่

แต่พอตื่น จังหวะที่ตื่น ก็เหมือนจังหวะที่คลื่นกระแทกชายหาด ม้วนเกลียว
ตีขึ้น

พูดง่ายๆคือ ภพ ที่ครองจิตอยู่ ภพใหญ่ที่สุด จะปรากฏขึ้นกระทันหัน

เช่น ก่อนนอน เรากะว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปตักบาตร สร้างภพเอา
ไว้ล่วงหน้าเพื่อรองรับ แต่จริงๆ ภพนี้ครองอยู่ตลอดเวลา ดั่งคลื่นที่
กระเพื่อมอยู่ ครั้นมาถึงเวลานกกระจอกร้องจิ๊บๆ จิตออกจากภวังค์
ภพของคนตักบาตรก็กระแทกเข้าใส่จิต เกิดการกระชาก สะดุ้งตื่น
หรือ ตื่นขึ้นมาก็ระลึกแต่ของใส่บาตร อาจจะลืมล้างหน้าแปรงฟันด้วยซ้ำ

ดังนั้น การดู ภพ ชาติ ที่ครองเราอยู่ ที่มีอำนาจใหญ่ ที่เราตั้งไว้ ยึดไว้
มันจะปรากฏเป็นลำดับแรก เมื่อตื่นนอนเสมอ

นักภาวนาผู้เฉลียวฉลาด จะใช้จังหวะตื่นนอน เพื่อสำรวจ ภพ ชาติ ตน
ที่ยังมี ที่ติดค้าง หากภาวนาไม่ได้ ก็จะหาบุญ หาทาน ที่สวนกระแสภพ
ชาตินั้นได้ เพื่อให้ภพชาตินั้นอ่อนกำลังลง ก็ถือว่า เป็นการเดินวิถีภาวนา
ที่ของคนที่ฉลาดในการเฉลี่ยว