อาการวูบเหมือนดิ่งลงจากการนั่งสมาธิคืออะไรครับใครทราบช่วยบอกทีครับ

สวัสดีครับผมเป็นคนนั่งสามธิไม่บ่อยนักอาทิตย์ละหนึ่งครั้งได้ครับแต่พอนั่งสมาธิโดยการใช้เจรฺญสมาธิโดยการอานาปาณสติพอนั่งได้สักพักผมจะรู้สึก อิ่มเอิบจนบอกไม่ถูกจนไม่อยากออกจากสมาธิ แต่พอนั่งไปเรื่อยๆรู้สึกเหมือนร่างกายเราดิ่งลงเหมือนอาการวูบนะครับได้สักพักดิ่งเป็นแบบนี้หลายๆครั้งไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรครับ รบกวนสอบถามผู้รู้ด้วยครับ

 

ภัทรเป็นบ่อยเลยค่ะ เป็นทุกคนที่นั่ง เมื่อคืนก็เป็นตั้งแต่เริ่มนั่งสมาธิ จนออกจากสมาธิ พอรู้ตัวก็จะบริกรรมตามอาการที่เราเป็นค่ะ วูบหนอ ดิ่งหนอ สะดุ้งหนอ แล้วมันก็จะหายไป

 

ผมเป็นเหมือนกันครับ อาการคล้ายๆ เหมือนมันจะหลับแต่ไม่หลับ

 

ผมมีความรู้จากการปฏิบัติไม่มากนัก และไม่กล้าสอนใคร เพราะไม่เก่ง

ได้แต่แบ่งปันให้ได้ไปพิจารณากันนะครับ



อารมณ์ฌาณอาจจะยังไม่มั่นคงครับ ก็เลยเรียกว่า พลัดตก จากอารมณ์ฌาณ

กำลังจะดีแล้วหละครับ ก็ลองพิจารณาตัดขันธ์ทั้งห้าก่อนแล้วต่อด้วยทำสมาธิ

ตามปรกติของทุกคน ก็น่าจะเข้าใจกันมากขึ้นครับ (ตัดให้ได้อารมณ์จริงๆนะครับ)

ผมก็เคยเป็นมาครับ เรื่องราว และอารมณ์ในชีวิตของเราปัจจุบันนี้ ประกอบกับ

การดิ้นรนเพื่อการอยู่รอดในสังคม ทำให้เราเหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ

ซึ่งเป็นผลจากโลกธรรมทั้งแปด อันเนื่องมาจากขันธ์ห้า และอวิชชา ช่วยกัน

ถ้าเราถึงพร้อมทั้ง โลกียสมาธิ และ โลกุตรสมาธิ เราก็จะมีปัญญามองเห็น

สิ่งที่เราติดอยู่ครับ

อนุโมทนาครับ

 

คุณ ดาราจักร บอกไม่เก่งไม่กล้าสอนใคร จริงๆ แล้วคุณใช้ได้เลย เพราะที่คุณบอกมา จริงหมด อนุโมทนาค่ะ

 

ตกหลุมอากาศ

 

เขาเรียกว่าตกภวังค์

 

ครัีบ ผมก็ใช้คำว่า ตกภวังค์

ช่วงที่ฝึกได้สักระยะผมเป็นครับ

 

ถ้าตั้งจิตไว้ที่ จุดกลางกายเหนือสะดือ 2 นิ้ว
แล้วเกิดอาการแบบนี้ให้ปล่อยให้ตกลงไปจะตกศูนย์กลางกายแล้วจะเห็นกายละเอียดครับ

 

..

อาการตกภวังค์ขณะภาวนาเกิดเพราะ.......สติอ่อนขณะทำสมาธิจิตจึงตกเข้าภวังค์(อาการที่จิตเข้าสู่อารมณ์เดิมของจิต อาการครึ่งหลับครึ่งตื่น) มากน้อยตามบุคคล หากสมาธิดีจิตก็รวมเข้าสู่อัปณา.....ไปเลยพระท่านเรียกสมาธิหัวตอไม่ก้าวหน้าสู่วิปัสนามญปัญญา
หากสมาธิอ่อนก็วูบเข้าภวังค์....พอรู้สึกตัวเริ่มต้นภาวนาใหม่อย่างมีสติประกอบในการเจริญสมาธิ

 

โมทนาสาธุธรรมครับ....ผมขอยกข้อความอธิบายเพิ่มเติม เกี่ยวกับ อาการพลัดตกจากฌาน จากหนังสือ วิธีฝึกกรรมฐานด้วยตัวเองแบบง่ายๆ ของหลวงพ่อนะครับ

<TABLE width="46%" align=center border=1><TBODY><TR><TD height=27> พลัดตกจากฌาน

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

เรื่องอาการพลัดตกจากฌานนี้มีผู้ประสบกันมามาก แม้ผู้เขียนเองอาการอย่างนี้ก็พบมา
ตั้งแต่อายุ ๗ ปี ตอนนั้นถ้ามีอารมณ์ชอบใจอะไรจิตจะเป็นสุข สักครู่ก็มีอาการเสียววาบคล้าย
พลัดตกจากที่สูง ตอนนั้นเป็นเด็กไม่ได้ถามใครเพราะไม่รู้เรื่องของฌาน เป็นอยู่อย่างนี้มานาน
เกือบหนึ่งปี เมื่อท่านแม่พาไปหา หลวงพ่อปาน หลวงพ่อท่านเห็นหน้า ท่านก็ถามท่านแม่ว่า
เจ้าหนูคนนี้ชอบทำสมาธิหรือ ท่านถามทั้งๆ ที่เพิ่งเห็นหน้า ท่านแม่ยังไม่ได้บอกท่านเลย
หลวงพ่อปานท่านก็พูดของท่านต่อไปว่า เอ..เจ้าหนูนี่มันมี ทิพจักขุญาณ ใช้ได้แล้วนี่หว่า
ท่านหันมาถามผู้เขียนว่า เจ้าหนูเคยเห็นผีไหม" ก็กราบเรียนท่านว่า "ผีเคยมาคุยด้วย
ขอรับ แต่ทว่าเขาไม่ได้มาเป็นผี เขามาเป็นคนธรรมดาต่อเมื่อเขาจะลากลับเขา
จึงบอกว่า เขาตายไปแล้วกี่ปี แล้วก็สั่งให้ช่วยบอกลูกบอกหลานเขาด้วย"
หลวงพ่อปานท่านก็พูดต่อไปว่า "อาการที่เสียวใจคล้ายหวิวเหมือนคนตกจากที่สูง
นั้นเป็นอาการที่จิตพลัดตกจากฌาน คือ เมื่อจิตเข้าถึงฌานมีอารมณ์สบายแล้ว
ประเดี๋ยวหนึ่งอาศัยที่ความเข็มแข็งยังน้อย ไม่สามารถทรงตัวได้ ก็พลัดตก
ลงมา"
ท่านบอกว่า "ก่อนภาวนาให้หายใจยาวๆ แรงๆ สักสองสามครั้งหรือหลายครั้งก็ดี
หายใจแรงยาวๆ ก่อน แล้วจึงภาวนา ระบายลมหยาบทิ้งไป เหลือแต่ลมละเอียด
ต่อไปอาการหวิวหรือเสียวจะไม่มีอีก" ถ้าทำครั้งเดียวไม่หายก็ทำเรื่อยๆ ไป เมื่อทำ
ตามท่านก็หายจากอาการเสียว ใครมีอาการอย่างนี้ลองทำดูแล้วกัน หายหรือไม่หายก็สุดแล้ว
แต่เปอร์เซ็นต์ของคน คนเปอร์เซ็นต์มากบอกครั้งเดียวก็เข้าใจและทำได้แต่ท่านที่มีเปอร์เซ็นต์
พิเศษไม่ทราบผลเหมือนกัน (ตามใจเถอะ)
เป็นอันว่าเรื่องสมาธิหมดเรื่องกันเสียที เรื่องปฏิภาคนิมิตก็ของดไม่อธิบายไม่รู้จะอธิบาย
ไปทำไม เพราะพูดถึงฌานแล้วก็หมดเรื่องกัน อัปปนาสมาธิเป็นสมาธิขั้นฌานก็คืออารมณ์ฌาน
นั่นเอง ปฏิภาคนิมิตเป็นนิมิตของฌานมีรูปสวยเหมือนดาวประกายพรึกรู้เท่านี้ก็แล้วกัน​

ส่วนใหญ่แล้วอาการทางสมาธิที่ตอบในเวบนี้....จะมีอยู่ในหนังสือเล่มนี้นะครับ....สามารถศึกษาเพิ่มเติมได้ที่ http://www.palungjit.org/smati/books/index.php?cat=150​

 

สติอ่อนครับ ต้องเพิ่มสติครับ