กรรมแห่งความริษยา

<TABLE height=1043 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=670 align=center border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#cccccc>กรรมแห่งความริษยา

ความริษยาเกิดจากการขาดมุทิตา (ที่มีลักษณะคือความชื่นชม) หมายความว่า พลอยยินดีในความสุขหรือความสำเร็จของผู้อื่น มุทิตานี้ทำได้ยากกว่ากรุณา บางคนมีเมตตาปรารถนาดี มีความกรุณาสงสาร แต่เจริญมุทิตาไม่ได้ เพราะเราทุกคนมีอนุสัยกิเลสคือความริษยานอนเนืองอยู่ในกระแสจิต น้อยคนนักที่จะกำจัดความริษยานั้นได้ ​

จะต้องฝึกฝนไปเรื่อยๆจึงจะบรรเทาลงได้ การฝึกฝนนั้นก็ต้องประกอบด้วยโยนิโสมนสิการ คือทำความเข้าใจด้วยเหตุผลว่าความริษยาไม่ก่อให้เกิดคุณใดๆ ผู้มีความริษยานั้นจะได้รับผลคือขาดบริวาร แต่ผู้ที่เจริญมุทิตาโดยกำจัดความริษยาได้ย่อมจะได้รับอานิสงส์คือมีบริวารห้อมล้อม มีมิตรสหายห้อมล้อม ความริษยานั้นก่อให้เกิดโทษในปัจจุบันและภพต่อไป ไม่ว่าเกิดกับผู้ใดก็ทำให้ผู้นั้นตกต่ำไปตลอด​

​

</TD></TR><TR><TD bgColor=#cccccc></TD><TD bgColor=#cccccc>

ยกตัวอย่างกรรมแห่งความริษยาจากพระไตรปิฎก​

มีเรื่องเล่าว่าในสมัยพุทธกาลมีพระอรหันต์รูปหนึ่งโลสกติสสะ ตอนท่านถือปฏิสนธิในครรภ์มารดา บิดามารดาก็ได้รับทุกข์แสนสาหัส บ้านของท่านเกิดไฟไหม้จนสิ้นเนื้อประดาตัว แต่พวกท่านก็อดทนเลี้ยงดูจนเติบใหญ่รู้ความ เมื่อเดินไปไหนมาไหนได้ก็ถูกทอดทิ้งเป็นขอทานอยู่ข้างถนน ​

วันหนึ่งพระสารีบุตรเถระ เห็นเข้าก็สงสาร พระสารีบุตรได้หยั่งรู้ว่าเด็กคนนี้เคยสั่งสมบารมีธรรมมาในชาติปางก่อน จึงได้นำตัวมาวัดแล้วให้บวชเป็นสามเณร ต่อมาท่านอุปสมบทเป็นพระภิกษุชื่อโลสกติสสะ ภายหลังเจริญวิปัสสนากรรมฐานแล้วบรรลุเป็นพระอรหันต์​

ตั้งแต่ท่านเกิดมาจนกระทั่งบรรลุอรหัตผลไม่เคยกินอิ่มแม้สักวันหนึ่งเลย ทั้งนี้เพราะเวลาที่ท่านบิณฑบาตอยู่ เมื่อคนใส่บาตรท่านแล้วอาหารหายไปเองก็มี หรือแม้จะมีอาหารอยู่พียงเล็กน้อยแต่คนอื่นกลับเห็นอาหารอยู่เต็มบาตรเลยไม่ถวายอีกก็มี ซึ่งอกุศลกรรมนี้เป็นผลของความริษยา​

เรื่องราวในอดีตชาติของพระภิกษุชื่อโลสกติสสะมีว่า สมัยหนึ่งเมื่อพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้าอุบัติขึ้นในโลก พระโลสกติสสะนี้เคยบวชเป็นภิกษุในพระพุทธศาสนา ท่านเป็นภิกษุผู้ทรงศีล วันหนึ่งพบพระเถระรูปหนึ่งที่เป็นพระอรหันต์เดินทางมาจากแดนไกล พระโลสกติสสะไม่ทราบว่าพระรปนี้สำเร็จสมณกิจแล้ว ​

ท่านเกรงว่าโยมอุปฏฐากจะเลื่อมใสพระอาคันตุกระรูปใหม่ ด้วยความริษยาจึงแกล้งทำให้พระอาคันตุกะนั้นอดอาหารหนึ่งมื้อ ผลกรรมนี้ส่งผลให้ท่านตกนรกเป็นเวลานาน แล้วมาเกิดเป็นคนที่ไม่เคยกินอิ่มเลย​

เมื่อท่านใกล้นิพพาน พระสารีบุตรหยั่งรู้ว่าท่านจะนิพพานในวันนั้น จึงใช้คนนำอาหารไปให้ท่าน เพื่อจะได้ฉันอาหารอิ่มก่อนนิพพาน แต่ด้วยผลกรรมเก่าทำให้คนนำอาหารลืมเสียแล้วเททิ้ง ต่อมาพระสารีบุตรนึกขึ้นได้ให้คนไปถามว่าฉันอาหารหรือยัง ท่านตอบว่าวันนี้ไม่ได้ฉันอะไร พระสารีบุตรจึงนำยาจตุมธุไปให้ท่านฉัน โดยพระสารีบุตรได้จับบาตรไว้ตลอดเวลาที่ท่านฉันอยู่ หากไม่จับไว้ยาจตุมธุอาจหายไปจากบาตรด้วยผลกรรม พระโลสกติสสะฉันอิ่มวันนั้นเพียงวันเดียวแล้วปรินิพพานในวันนั้นเอง​

จะเห็นว่าผลของความริษยานั้นส่งผลในปัจจุบันและอนาคต สามารถติดตามให้ผลจนถึงช่วงเวลาที่จะนิพพานอีกด้วย และที่ผลของความริษยาที่เกิดขึ้นกับพระโลสกติสสะอย่างรุนแรงทำให้ถึงกับตกนรกและมีผลมาจนถึงวันแห่งปรินิพพานนั้นเพราะท่านทำกรรมที่เกิดจากความริษยากับพระอรหันต์นั่นเอง ​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

นำมาจาก

http://www.intaram.org/index.php?lay=show&ac=article&Id=538761677&Ntype=20

 

.....ขอบคุณที่ทำให้เกิดความสว่างกระจ่างในกมลสันดานอีกเรื่อง....ที่ควรละและตัดให้หมดไปให้จงได้......

 

อนุโมทนา สาธุ

ขออโหสิกรรมต่อทุกผู้ทุกนามที่กำลังคิดริษยากันอยู่ ไปนิพพานด้วยกันเถอะ

อย่าเอาเรื่องไม่เป็นเรื่อง เพียงแค่ความริษยา มาทำให้เดินทางถึงที่หมายช้าเลย

 

^^ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนามิค่ะ ^^​

 

ริษยาไม่ดี


ดังนั้น มาโมทนา และ ทำบุญใหญ่กันเถอะ ฉลองวาเลนไทน์แบบไทยๆ

นี่เลย.....




แจ้งข่าวดี สำหรับพี่น้องที่ต้องการทำบุญใหญ่ให้ตนและเจ้ากรรมนายเวร

เชิญทำบุญพระอรหันต์กลางกรุง และ ครูอาจารย์สายพระป่ากว่า 120รูป
( ครูอาจารย์ 94 รูป พระติดตาม 30 รูป )

ที่สวนทิพย์

ตามกระทู้นี้นะครับ http://palungjit.org/showthrea...69#post1808069


<!-- / message --><!-- sig -->

 

ขอบคุณครับ ทีนำมาเตือนสติ

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="94%" align=center border=0><TBODY><TR><TD class=postbody vAlign=top>อิสสา คือริษยา

อิสสาท่านแปลว่า

 

กราบอนุโมทนาสาธุ ในผลบุญกุศลทั้งหลายทั้งปวงด้วยครับ

ร่วมบุญสร้างสมเด็จองค์ปฐม หน้าตัก 4 ศอก 2 องค์ที่จังหวัดพะเยา
แนะนำหนังสือธรรมะดีๆสำหรับแจกเป็นธรรมทาน
<!-- / message -->

 

อนุโมทนาสาธุ