ผี หรือวิญญาณ ที่เราคิดว่าเขายังไม่ได้ไปเกิดนั้น แท้ที่จริงแล้ว คือ...

ผี หรือวิญญาณ ที่เราคิดว่าเขายังไม่ได้ไปเกิดนั้น แท้ที่จริงแล้ว คือ...

สัมภเวสี นั่นเอง

สัมภเวสี คือ เปรตจำพวกหนึ่ง เป็นภพภูมิหนึ่ง เปรตมีหลายจำพวก เปรตบางพวก ไม่ได้ตัวสูงโย่ง หรือปากเล็กเท่ารูเข็มเสมอไป

ผี หรือ วิญญาณ ที่สิงหรือล่อยลอยไปตามที่ต่างๆ ให้คนทั่วไปได้พบเห็น และกลัวกันไปต่างๆ นาๆ แท้ที่จริงแล้ว ก็คือ สัมภเวสี หรือ เปรต นั่นเอง

สรุป การตาย แล้ว เกิด ในทันที เป็นความจริง เพราะมนุษย์ได้ตายจากกายสังขาร แล้วอุบัติ หรือเกิดในทันที ในภพภูมิของเปรต หรือสัมภเวสี แต่คนทั่วไปคิดว่า สัมภเวสี คือ ผี หรือวิญญาณของคนตาย ที่ยังวนเวียน ยังไม่ไปเกิด แท้จริงแล้วไม่ใช่ ความจริงคือ พวกเค้าได้เกิดแล้ว แต่เกิดในอบายภูมิ คือ ภูมิของเปรต นั่นเอง

เหตุที่ต้องเกิดเป็นเปรต สัมภเวสี หรือที่คนทั่วไปคิดว่า เป็นผี หรือวิญญาณนั้น ก็เพราะว่า บุญมีไม่พอที่จะได้ขึ้นสวรรค์ บาปก็ไม่มากพอที่จะต้องลงนรก ศีลก็ไม่มีพอที่จะได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็เลยต้องเกิดเป็นเปรตหรือสัมภเวสี เร่ร่อนไป เพื่ออาศัยขอส่วนบุญของผู้อื่น ในการอุทิศให้ เพื่อที่จะทำให้ตนเอง ได้เลื่อนขึ้นไปเกิดยังภพภูมิที่สูงขึ้นได้ต่อไป ซึ่งส่วนใหญ่ บุญที่ญาติพี่น้อง หรือคนทั่วไปอุทิศให้ ก็มากพอที่จะทำให้ไปเกิดเป็นมนุษย์ได้เท่านั้น โอกาสที่จะได้ขึ้นสวรรค์ ก็ยากเต็มที เพราะต้องใช้บุญมาก และต้องเป็นบุญที่ต้องทำด้วยตนเองเป็นส่วนใหญ่ เปรตหรือสัมภเวสีที่ได้รับการอุทิศบุญกุศล แล้วได้กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง ก็ถือว่าดีมากแล้ว
<!-- / message -->

 

ผมว่าสัมภเวสีคือผู้แสวงหาที่เกิดนะ คงจะไม่ใช่เปรต จำพวกหนึ่งหรอก

 

ตามนั้นครับคุณรถถัง

 

ตกลงแล้วว่าไงเนี่ย!

 

ในมิติของจิตนั้นอยู่เหนือเวลาครับซึ่งเข้าใจได้ยาก แล้วแต่จุดยืนในขณะนั้น ถ้าในมุมมองของเราซึ่งเป็นมนุษย์ตายแล้วก็เกิดทันที แต่ในมิติของจิตเมื่อตายแล้วจิตจะแยกไปเกิดตามวาระของตนในภพภูมิต่างๆอีกหลายชาติพร้อมกัน

ในมุมมองของชาติที่เป็นเปรตก็คิดว่าเมื่อไหร่จะสิ้นกรรมไปเกิดในที่ที่ดีกว่านี้ซักที ซึ่งแต่ละภพภูมิก็มีเวลาของมัน แต่ความจริงแล้วก็คือพร้อมกันแต่ต่างกันที่การรับรู้ขณะปัจจุบันของจิตที่ยึดติดในชาติภพ

 

สัมภเวสี คือ เปรตจำพวกหนึ่ง การแสวงหาที่เกิดนั้นถูกต้อง แต่ต้องการเกิดในภพภูมิที่สูงขึ้น กว่าภพภูมิที่ตนเองได้เกิดอยู่นั่นเอง

เรื่องนี้ พระปฏิบัติสายหลวงปู่มั่นรูปหนึ่ง ท่านได้บอกมาครับ

ถ้าใครไม่เชื่อ ก็ลองไปค้นในพระไตรปิฏกดู หรือไม่ก็ไปสอบถามจากพระสายปฏิบัติดู ก็จะได้ความกระจ่างนะครับ

 

เรื่องนี้ ตามที่ศึกษามา เมื่อคนตาย ทันทีที่ตายลง จิตจะเกิดในภพใหม่ทันที ก็ ภพที่วนเวียนและรอรับทานจากมนุษย์ได้ คือ เปตภูมิ หรือ สัมภเวสี ที่วนเวียนอยู่ใกล้ตัวเรานี่แหละ
การที่บอกว่า ตายไปแล้ว เป็นวิญญาณรอรับการพิพากษา ก็เป็น เปตภูมินี้แหละ ในเปตภูมิ วิญญาณในภพเปตนี้ จะมีอาการเร่ร่อน จำได้บ้างไม่ได้บ้าง สัญญา หยาบ สติหยาบกว่ามนุษย์มาก ล่องลอย มีสังคมของเขา มีบ้านมีช่อง เหมือนมนุษย์ แต่ไม่มั่นคงถาวรเช่นมนุษย์ เพราะ ธาตุแห่งเปรตภูมินั้น แปรปรวน มีนายนิริยบาล คอยเป็นผู้ดูแลควบคุม ที่ว่า เห็นยมบาล นั้นแหละ

แต่ถ้าหากว่า ต่ำกว่า เปตก็ไปนรก สูงกว่าเปตก็มนุษย์ หรือ เทวดา

เปตบางตัว เดี๋ยวเป็นเทวดา เดี๋ยวเป็นเปตก็มี ก็เพราะผลกรรมนั้นนำไป

บางคน ยังมาเข้าฝันหาญาติพี่น้อง อยู่เนืองๆ บางตนก็วนเวียนเฝ้าสถานที่ก็มี บางตนก็มีฤทธิ์ บางตนก็ ทุกทรมาน มีปะปนไปเหมือนกับ โลกมนุษย์นี้แหละ แต่มันไม่สว่าง ไม่กระจ่าง เหมือนโลกมนุษย์