วิชชาที่จะทำให้อยู่รอดจากยุคสมัยแห่งภัยพิบัติ

อนุโมทนาค่ะพี่ธร

 

ได้อ่านของทุกท่านที่โพสเเล้ว ทำให้นึกย้อนหลังถึงตัวเองที่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มา ก่อนที่จะมารู้จักเวปพลังจิต เมื่อก่อนตัวของข้าพเจ้าใช่ว่าจะมีนิสัยดี มีแต่ความเลวมากกว่า เป็นคนขี้โมโห เอาแต่ใจ ชอบเถียงบุพพการีเป็นประจำ ไม่เคยคิดพิจารณาว่าสิ่งไหนถูกหรือผิด มีทิฏฐิมานะสูง ใครมาสอนไม่ฟังยืนกระต่ายขาเดียวว่าตัวเองถูกเสมอ จนมาเจอเพื่อนข้างบ้านเขาเอาบทสวดมนต์พระจักรพรรดิมาให้สวด แล้วแนะนำให้มาเข้าเวปพลังจิต พอมาสวดมนต์แล้วทำให้รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง และได้มาเจอพี่คณานันท์มาสอนการปฏิบัติธรรม ทำให้ตัวเองมานั่งนึกถึงกรรมที่ตัวเองทำ จึงตัดสินใจที่จะพยายามที่จะขัดเกลาจิตใจและนิสัยของตัวเองให้ดีขึ้น แต่ความเลวของตัวเองยังมีอยู่มาก คือหลงทะนงตนเองว่าการที่เราฝึกได้ขนาดนี้แสดงว่าเราเก่งมาก
ไม่ได้คิดว่าที่ทำได้เพราะพระท่านเมตตาสงเคราะห์ ช่วงนั้นพระท่านมาสอนให้เห็นภาพตอนที่แม่กำลังอุ้มท้องข้าพเจ้าอยู่ ท่านใด้ให้ดูตั้งแต่อยู่ในท้องจนถึง
เกิดออกมาท่านถามว่ารู้สึกถึงความเป็นทุกข์ของแม่ไหม แล้วให้ดูภาพตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันนี้ ท่านถามว่าแม่ทุกข์ไหม ตอบท่านไปว่าทุกข์ค่ะ ท่านสอน
กว่าจะได้เกิดเป็นคนนั้นแสนยาก จงตั้งใจทำความดีให้มาก อย่าคิดว่าตัวเองเก่งแล้ว ดีแล้ว คนเก่งจริงและดีจริงเขาไม่จำเป็นต้องแสดงออกมาหรอก ส่วนมากเขาจะทำแบบปิดทองหลังพระ ถ้าเราดีจริงต้องทำแบบนั้น ถ้ายังมีทิฏฐิมานะและความพยาบาทอาฆาต อิจฉาริษยาในจิตใจมากๆแบบนี้ โดยไม่ยอมถอดถอนออกจากจิตใจนี้ ระวังจะมีนรกภูมิเป็นที่ไป อยู่ในอเวจีมหานรก การที่ปฏิบัติธรรมควรที่จะละกิเลสไม่ใช่สะสมในใจให้มาก ควรจะขัดเกลาทั้งจิตและนิสัยให้ดียิ่งๆขึ้นไป หลังจากที่ท่านสอนนั้น ทำให้ตัวเองมาพิจารณาในสิ่งที่ท่านได้สอนและเตือนนั้น และมองการกระทำทั้งทางกายวาจาใจที่ได้ทำต่อคนอื่นนั้น จึงได้คิดว่าทำไมตัวเองเลวแบบนี้ มีนิสัยที่แย่แบบนี้ จนมีความรู้สึกว่าถ้าเป็นไปได้จะปฏิบัติให้ดี แล้วจะขอนิพพานในชาตินี้ ไม่ขอเกิดแล้วทุกข์เหลือเกิน เพราะทำให้พี่ๆเขาเดือดร้อนกัน ตอนที่คิดแบบนี้ พอดีได้มาเปิดในกระทู้วิชชาอ่านเจอตรงที่พี่เขาสอนวางกำลังใจในการทำงานและการปฏิบัติ จึงทำให้คิดได้และวางกำลังใจใหม่ จะตั้งใจทำความดียิ่งๆขึ้นไปและพยายามขัดเกลาจิตและนิสัยที่ตัวเองยังเลวอยู่ให้มากขึ้น(^)

 

สูงส่งแต่ไม่เย่อหยิ่ง
ชนะแล้วแต่ไม่ลำพอง
ปราดเปรื่องแต่รู้จักลงเวที
เข้มแข็งแต่มีความอดกลั้น
เหล่านี้ จึงรักษาความยิ่งใหญ่ได้ยาวนาน
พอดีมาอ่านเจอข้อความนี้ อ่านแล้วรู้สึกถึงความหมายดี จึงนำมาให้ทุกท่านอ่านแล้วพิจารณากันค่ะ

 

ธรรมะของพระพุทธองค์สอนให้เรามองทะลุเข้าไปถึงธรรมชาติของตัวเอง คือสอนให้เราก้าวไปสู่ความหลุดพ้น โดยสอนให้เห็นว่า การเกิดแก่เจ็บตายก็ดี การได้มาหมดไปก็ดี เหล่านี้ล้วนเป็นเรื่องสามัญของมนุษย์ ไม่ควรไปยึดมั่นในสิ่งเหล่านั้น(โลกธรรม๘) คือมีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ มีสรรเสริญ สุข ทุกข์ นินทา ให้เราใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย รู้จักพอ ไม่เพ้อฝันไปกับสิ่งที่เป็นมายาสอน ให้เรารู้เท่าทันชีวิต และอยู่กับความเป็นจริงของชีวิต ซึ่งก็มีความสุขได้ สอนให้มีมิตรภาพกับสิ่งรอบตัว ไม่ว่าธรรมชาติ สัตว์สิ่งของหรือแม้แต่มนุษย์เรานี้เอง สอนให้รู้คุณกตัญญูในธรรมชาติ เพราะการที่เราทำร้ายธรรมชาติเท่ากับทำร้ายตัวเราเอง สอนให้เรานั้นมีสติคือทำสมาธิ
และพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆเพื่อให้เกิดปัญญา และพัฒนาให้เป็นปัญญานั้นให้กว้างและแตกฉานทั้งในทางโลกและทางธรรม และรู้ถึงคุณค่าในสิ่งที่เราปฏิบัติได้
ใครก็ตามที่ใช้ธรรมะบริหารชีวิตประจำวัน เขาจะดำเนินชีวิตท่ามกลางสังคมที่สับสนวุ่นวายได่อย่างปกติสุข ครอบครัวของเขาก็จะร่มรื่น มีความเข้าใจซึ่งกันและกัน ครอบครัวมีความสุขตามบทบาทของครอบครัว จากนั้นค่อยๆขยายวงกว้างต่อไปในชีวิตการงาน ในสถาบัน จนถึงในชาติบ้านเมือง ขยายต่อไปทั้งประเทศ และขยายไปทั่วทุกประเทศในโลกใบนี้ ผู้คนก็จะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขอย่างแท้จริง ที่ได้นำมาเขียนนี้มาจากสมุดบันทึกเล่มหนึ่งและมีความคิดของข้าพเจ้าเพิ่มเติมลงไปบ้างเพียงเล็กน้อย เพราะความรู้ของข้าพเจ้ายังน้อยมาก ขอความเมตตาจากทุกท่านได้โปรดชี้นำด้วยค่ะ

 

ขอบคุณมากเลยครับ ข้อความนี้ชอบมากเลยครับ คนเราทุกวันนี้ไม่ค่อยอยู่กับความจริง ก้อเลยมีแต่ปัญหาไม่เว้นแต่ละวัน

 

ขอบคุณมากครับบบบพี่ปู

 

<TABLE cellSpacing=1 cellPadding=5 width=550 align=center border=0><TBODY><TR bgColor=#ffee99><TD vAlign=top width="50%" height=25>อตฺตานํ ทมยนฺติ สุพฺพตา </TD><TD vAlign=top height=25>ผู้ประพฤติดี ย่อมฝึกตนอยู่เป็นนิจ </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>Sawiiika, chdhorn+, พัฒนาตน+ </TD></TR></TBODY></TABLE>


ถ่ายรูปหมู่หน่อยยยยย 55+
3 บุคคลนี้ ตี 3 แล้วยังไม่นอนค่ะ ท่าทาง ทำธุรกิจพันล้านอยู่

 

เข้มแข็งไว้ ถ้าตั้งใจจริงต้องทำได้ ผ่านได้แน่ เจนไม่ได้สู้อยู่คนเดียวนะ ยังมีพระท่าน ครูบาอาจารย์ พี่ๆน้องๆ ที่จะคอยช่วย คอยประคับประคองกันไปจนถึงจุดหมาย... ถ้าเจนไม่ท้อจนละจากไปเสียก่อน..


อุปสรรคเป็นข้อสอบที่ต้องเจอ ต้องแก้ และต้องผ่านให้ได้

ใจเรา จิตเรา สำคัญที่สุด...

ต้องทำได้ ต้องผ่านให้ได้ คนอื่นผ่านได้ ฉันก็ต้องผ่านได้เช่นกัน...

ท่องไว้...
นิพพาน นิพพาน นิพพาน !!!

 

น้องเจนครับ

การทำงานทุกอย่างต้องใช้ อิทธิบาท๔
มาเป็นเครื่องมือช่วยเพื่อให้การงานนั้นสำเร็จครับ

คัดจากพจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม (พระพรหมคุณาภรณ์ ป.อ.ปยุตฺโต)
อิทธิบาท๔ ประกอบด้วย

๑.ฉันทะ
ความพอใจ คือ ความต้องการที่จะทำ ใฝ่ใจรักจะทำสิ่งนั้นอยู่เสมอ และปรารถนาจะทำให้ได้ผลดียิ่งๆ ขึ้นไป

๒.วิริยะ
ความเพียร คือ ขยันหมั่นประกอบสิ่งนั้นด้วยความพยายาม เข้มแข็ง อดทน เอาธุระ ไม่ท้อถอย

๓.จิตตะ
ความคิดมุ่งไป คือ ตั้งจิตรับรู้ในสิ่งที่ทำและทำสิ่งนั้นด้วยความคิดเอาจิตฝักใฝ่ไม่ปล่อยใจให้ฟุ้งซ่านเลื่อนลอยไป อุทิศตัวอุทิศใจให้แก่สิ่งที่ทำ

๔.วิมังสา
ความไตร่ตรอง หรือ ทดลอง คือ หมั่นใช้ปัญญาพิจารณาใคร่ครวญตรวจตราหาเหตุผลและตรวจสอบข้อยิ่งหย่อนในสิ่งที่ทำนั้น มีการวางแผน วัดผล คิดค้นวิธีแก้ไขปรับปรุง เป็นต้น

ดังนั้น พิจารณาที่ตนเองก่อนครับ
อย่าไปโทษที่เจ้ากรรมนายเวร
หรือสาเหตุภายนอกแต่อื่นใด
พิจารณาเพ่งโทษที่ตนเอง
ม้าป่าพยศ จับขังคอกไว้ ย่อมทุรนทุรายออกกลับมาสู่ป่าเสมอ
ยามที่ม้าสงบ อาจเพราะอิ่มในอาหาร
หรือมีความพอใจในธรรมารมณ์เป็นครั้งคราว
เมื่อเผลอก็จะพยศทุกที
คนเราชอบคิดว่า
คอก จะขังม้าป่าได้
เหมือนกาย จะกักขังจิตได้
ม้าป่าพยศก็จะวิ่งชนคอกทุกครั้ง จิตเช่นกัน
กายจะทนทุกข์กับผลของจิตเสมอ
เปิดกายออก แล้วเฝ้าดูจิตตนเอง วิ่งไป ซนไป ดื้อไป
ดูไปเรื่อยเรื่อย อย่าไป วิ่ง ดื้อ หรือ ซน กับจิตครับ
ลองดู
....

คุณตุ๊กครับ

อาตาปี สัมปชาโน สติมา

อาตาปี คือ การเพียรเผากิเลส
ต้องมีความเพียรเป็นเครื่องเผากิเลสที่เป็นไปติดต่อตามหลักของปธานความเพียร ๔ อย่าง คือ
๑.เพียรละความเข้าใจผิดในนามรูปเก่าๆที่เกิดแล้ว
๒.เพียรระวังไม่ให้ความเข้าใจผิดในนามรูปใหม่ๆ
ที่มันยังไม่เกิดอย่าให้เกิดขึ้นได้
๓.เพียรทำโยนิโสมนสิการ
คือความเข้าใจถูกในนามรูปที่มันยังไม่เกิดให้เกิดขึ้นให้ได้
๔.เพียรพยายามทำโยนิโสมนสิการ
คือความเข้าใจถูกตามความเป็นจริงของนามรูปที่มันเกิดขึ้นแล้วอย่าให้เสื่อมไป

เมื่อจะพูดกันอย่างฟังง่ายๆก็คือ ถ่ายเทความเข้าใจผิดในนามรูปที่เรียกว่าวิปลาสธรรมเก่าๆออกไปเสีย เปลี่ยนรับเอาแต่เฉพาะความเข้าใจถูกตามความเป็นจริงของนามรูปอันมีโยนิโสมนสิการและวิปัสสนาเป็นต้นเข้ามาแทนที่นั่นเองครับ

สัมปชาโน คือ ความรู้สึกตัว

ต้องเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกตัว สัมปชัญญะ ๔ คือ

๑.สาตถกสัมปชัญญะ
จะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้สึกตัวอยู่เสมอว่าในการที่จะทำการใดใดนั้น
จะเป็นประโยชน์แก่สติปัญญาหรือไม่

๒.สัปปายสัมปชัญญะ
จะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้สึกตัวอยู่เสมอว่าในการที่ทำจะกระทำการนั้น
จะเป็นที่สบายแก่สติปัญญาหรือไม่

๓.โคจรสัมปชัญญะ
จะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้สึกตัวอยู่เสมอว่าอารมณ์ที่ตนจะประสบนั้น
จะเป็นอารมณ์ที่เจริญไปด้วยสติปัญญาหรือไม่

๔.อสัมโมหสัมปชัญญะ
จะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้สึกตัวอยู่เสมอว่า
ในการที่จะก้าวเท้าไปข้างหน้าหรือถอยกลับมาข้างหลังเป็นต้นนั้น
ตนเองจะรู้เท่าทันกับอารมณ์นั้นหรือไม่

ลองพิจารณาความรู้สึกตัวที่มีประโยชน์ทั้งสี่อย่างอยู่ตลอดเวลานะครับ
พยายามดูตลอดเวลา ให้เท่าทันอารมณ์

สติมา นั้นคือ ความมีสติ

มีสติตั้งมั่นอยู่ที่ฐานทั้ง ๔ เช่นกันคือ
กาย เวทนา จิต และธรรม โดยเท่าทันอารมณ์ที่เกิดขึ้นครับ

 

อนุโมทนาค่ะ พี่ปาฏิหาริย์ พี่ไม่ได้สอนเฉพาะตุ๊กเขาคนเดียวค่ะ พอได้อ่านแล้วเหมือนน้องเองก็ควรที่จะเรียนรู้ไว้ด้วย ขอบคุณมากค่ะ

 

เจอเรื่องที่น่าสนใจนำมาให้ดูครับ

ที่มา http://palungjit.org/showthread.php?t=127805

http://palungjit.org/showthread.php?t=133541

 

พี่ปาฏิหาริย์คะ...

ขอบคุณค่ะที่กรุณาชี้จุดที่ตุ๊กต้องแก้ไข

สิ่งที่พี่เตือนเป็นสิ่งที่สำคัญจริงๆ ความเคยชินในการใช้ชีวิตประจำวันที่ปล่อยให้จิตไหลไปตามเหตุการณ์หรือสิ่งที่เข้ามากระทบโดยไม่รู้เท่าทัน ย่อมส่งผลต่อความก้าวหน้าในทางธรรม ความพยายามที่ทำอยู่ในปัจจุบัน ยังเป็นเศษเสี้ยวเล็กจิ๋วในสัดส่วนความพยายามที่ควรจะมี

ขอบพระคุณพี่ที่สุดค่ะ ตุ๊กจะเริ่มกลับมาอยู่กับจิตอย่างจริงจังเสียที

หากยังมีพลั้งเผลอ... ขอพี่เมตตาเตือนตุ๊กด้วยนะคะ

 

เปิดกระทู้นี้เข้ามาก่ะว่าจะลบที่ตัวเองพิมพ์
เพิ่งคิดได้ว่า มานเวอร์ไปเปล่า แค่อยากระบายเฉย ๆๆ ง่า
ระบายเสร็จก็ลบออก 55555555555555+

แต่ปรากฎว่าเปิดเข้ามา
จ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่ธร ตอบเรียบร้อนแล้ว - -"
พี่ วรินก็ตอบ พี่ตุ๊กตา ก็ตอบ พี่ปู ก็ตอบ พี่นากา ก็ตอบ


T_______________T
ต้องปรับปรุงตัวอย่างแรงสูง ต่อไปจะได้พิมพ์อะไรที่มานเจริญกว่านี้ได้บ้าง
55555555555555555555+
เพราะ พี่ ๆ น้อง ในนี้เป็นห่วง และ พยายาม สอนบอก
ให้เราก้าวไป ถึงซึ้งพระนิพพาน ในที่สุด เย้ ๆๆๆ

ขอบคุณอย่างสูงจริง ๆ ค่ะ ถึงอารมณ์ จะค้างคา กับความงุงงง สับสนวุ่นวาย
แต่จะอุ่นใจเสมอว่าเรา ยิ่งมีครอบครัวที่อบอุ่นอยู่ตรงนี้เสมอ
ให้เราได้วิ่งเล่นกลับไปกลับมา ได้ 555555555555555555555+
ถ้าซนมาก ก็ โดน โป๊กกกกกก !!! โป๊ก โป๊ก โป๊ก 55+
ถ้าคิดมาก ก็รู้ว่าคิดมาก ถ้ารู้ว่าคิดมาก ก็รู้ว่าคิดมาก
ถ้ารู้ว่าไม่หยุดคิดมากอีก ก็คิดมากอีก 55555+
<!-- / message --><!-- sig -->

 

55555555 เห็นเงียบๆ นั่งแสกน ซะละเอียดเลย ร้ายจริงๆ พี่ชาย
อนุโมทนาครับ

น้องเจน ที่ไม่ได้ตอบหรือคอมเม้นอะไร เพราะพี่ๆ เค้าตอบกันหมดแล้ว
ไม่รู้จะตอบอะไรดี ยังไงก็สู้ๆ เด้อ

 

แจก cd สอนสมาธิเบื้องต้น ไปจนถึง มโนมยิทธิ และกสิณ ตามแนวทางหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านใดสนใจ pm มาครับ จัดส่งฟรีถึงบ้าน

เรียน คุณ Nuttadet ครับ
ขอรับ CD ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ 1 ชุด
ขออนุโมทนาบุญและขอให้เจริญให้ธรรมะยิ่งๆ ขึ้นไป ครับ
นาย ภาณุ ปัญจะโรทัย
บริษัท ปูนซิเมนต์ไทย(แก่งคอย) จำกัด
33/1 หมู่ 3 ต.บ้านป่า อ.แก่งคอย จ.สระบุรี 18110
โทร 081-433-7164