**พระโอวาทสงฆ์จี้กงวิปลาส

ในห้อง 'พุทธภูมิ - พระโพธิสัตว์' ตั้งกระทู้โดย @^น้ำใส^@, 18 พฤษภาคม 2008.

  1. @^น้ำใส^@

    @^น้ำใส^@ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 ตุลาคม 2005
    โพสต์:
    2,330
    ค่าพลัง:
    +4,674
    พระโอวาทสงฆ์จี้กงวิปลาส

    01 May, 2008 04:50:00 admin
    Font size: [​IMG] [​IMG]
    พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
    พระโอวาทสงฆ์จี้กงวิปลาส
    ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน ณ ไท่ซง อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี
    วันอาทิตย์ที่ 27 เมษายน พ.ศ.2551
    สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
    ----------------------------------------------------

    แม้หนทางเบื้องหน้าวิบากเพียงไร...
    ศิษย์รู้มุ่งใจก้าวข้ามพ้น
    แม้หนทางเบื้องหน้ายาวไกลเพียงไร...
    ศิษย์รู้วิริยะเพียรก้าวไปมิท้อถอย
    แม้หนทางเบื้องหน้าหนาวร้อนเพียงไร...
    ศิษย์รู้มีธรรมดำรงไว้สงบผ่านพ้น
    แม้หนทางเบื้องหน้าสวยงามลวงใจเพียงไร...
    ศิษย์รู้ใช้ปัญญามิลุ่มหลง
    แม้หนทางเบื้องหน้ามืดมนเพียงไร...
    ศิษย์รู้มีพุทธจิตส่องสว่างล่วงพ้น
    เราคือ
    สงฆ์จี้กงวิปลาส รับบัญชาจาก
    พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่พุทธสถาน น้อมกตัญชลี
    องค์มารดาแล้ว ถามศิษย์รักทั้งหลายสุขสบายดีไหม
    น้อมจิตสงบตั้งใจฟัง
    ฮา ฮา


    โลกมนุษย์มากมายซึ่งอารมณ์ปุถุชน หลากสีสัน ขึ้นลงมิหยุดนิ่ง
    ในชีวิตล้วนไขว่คว้า สิ่งที่มุ่งหวังให้ได้มาซึ่งความสุขสบาย ความมีเกียรติ ความภาคภูมิใจ...

    จนบางครั้งถึงกลับยอมแลกซึ่งคุณค่าความเป็นมนุษย์ไป
    ในบางครั้งทิ้งคุณธรรม เพื่อทรัพย์ภายนอก
    ในบางครั้งทิ้งความตั้งใจ เพื่อลาภยศ
    ในบางครั้งทิ้งใจตน เพื่อใจผู้อื่น ศิษย์เคยเป็นเช่นนี้ไหม


    ชีวิตหนึ่งนั้นมีค่าเพียงใด กว่าจะได้มาซึ่งกายสังขาร ครบสมบูรณ์ กว่าจะรอดชีวิตจากวินาทีแห่งการเกิดตาย แล้วยังต้องอาศัยวันเวลา หล่อหลอมเจริญเติบโตอีกมากเท่าใด ควรหรือไม่ ที่จะใช้ชีวิตทิ้งไปกับสิ่งไร้ค่าอย่างน่าเสียดาย ศิษย์จงรู้เริ่มจากวันนี้ ดึงใจของตนกลับมาดูแลถนอมรักษาไว้ให้ดี ดำรงซึ่งคุณธรรมความดีงาม ก่อประโยชน์เพื่อสรรพสิ่ง ในหนึ่งชีวิตจึงมีค่าได้

    เมื่อวันนี้ได้พบมหาธรรม ศิษย์รักรู้ตั้งใจบำเพ็ญจริงแท้ ศึกษากระจ่างแจ้งจิตญาณ ปัญญาบังเกิด จึงมิลุ่มหลงในโลกมายาที่ล่อลวงใจอีกต่อไป
    ( เข้าใจไหม )

    ศิษย์รักเอ๋ย....
    แม้อากาศจะรุ่มร้อนเพียงใด
    แต่รู้สงบใจไว้จึงมิฟุ้งซ่านวุ่นวาย
    แม้อากาศแปรปรวนเพียงใด
    แต่จิตต้องรู้มั่นคงไว้ไม่แปรผัน
    แม้อารมณ์ทางโลกขึ้นลงเพียงใด
    แต่รู้ปล่อยวางลงได้จึงมิหวั่นไหวไปตามกระแส


    บำเพ็ญธรรมกล่อมเกลาจิต ขจัดกิเลส อนุสัยค่อยเบาบางลงไป ในทุกวัน หากรู้มีธรรมนำใช้ นั่นจึงเรียกว่าบำเพ็ญธรรมในชีวิตประจำวัน หากผิดพลั้ง รู้แก้ไข สำนึกตน รู้อภัยซึ่งผู้อื่น จึงไร้ความบาดหมางซึ่งกันได้ ผู้ที่รู้ยอมผ่อนปรน คือผู้ยิ่งใหญ่ เหนือคนทั่วไป รู้ไหม เพราะฉะนั้น อาจารย์จึงหวังให้ศิษย์ทั้งหลายเป็น ผู้บำเพ็ญที่ยิ่งใหญ่ มากคุณธรรม เป็นผู้ให้มิหวังผลตอบแทนดุจฟ้าดินหนา


    ในวันนี้ศิษย์ทั้งหลาย ก้าวเดินบนเส้นทางอนุตตรธรรมอันกว้างใหญ่ ให้มุ่งใจก้าวไปถึงฝั่งบ้านเดิมหนา หากมีใครที่หลงออกนอกเส้นทาง ต้องรู้ช่วยดึงกลับมาสู่หนทางที่ถูกต้อง รู้ส่งเสริมซึ่งกันหนา รู้รักอภัย เมตตาต่อกันหนา


    หวังศิษย์รักทั้งหลายจะเป็นแขนขา เป็นปากเสียงแห่งฟ้า ร่วมช่วยงานปรกโปรดสามโลก ฉุดช่วยเวไนยหวนคืนบ้านเดิม ในยุคท้ายนี้บำเพ็ญจริง มรรคผลได้รับจริง อาจารย์รอเจ้าทั้งหลาย ณ เบื้องบน
    ( ดีไหม )

    เวลานั้น ยิ่งหมุนผ่านก็ยิ่งหมดไป หากยังคิดว่ามีเวลาอีกมากมาย นั้นอาจจะเป็นความคิดที่พลาดไปแล้ว รู้ไหม บำเพ็ญธรรม สร้างบุญกุศลต้องให้ทันซึ่งกาลเวลาเช่นกัน หากพลาดซึ่งโอกาสแล้ว ยากเรียกคืนได้ ต้องเสียใจไปตลอดหนาศิษย์เอ๋ย

    วันนี้พบหน้ากัน มีวาจามากมายกล่าวไม่หมด หวังศิษย์รักนำไปพินิจใคร่ครวญ มุ่งจุดหมายแห่งตน ดำเนินก้าวถึงฝั่งจริง อาจารย์ร่วมอำนวยชัยให้เจ้าทั้งหลาย บำเพ็ญอย่างผาสุก สว่างปัญญา รู้แจ้งล่วงพ้น พร้อมหน้ากัน

    กราบลา
    ฮา ฮา ถอย

    -----------
    ขอบคุณที่มาค่ะ

    www.mindcyber.com
     
  2. @^น้ำใส^@

    @^น้ำใส^@ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 ตุลาคม 2005
    โพสต์:
    2,330
    ค่าพลัง:
    +4,674
    พระโอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์
    พระโอวาทอรหันต์จี้กงวิปลาส
    ประทานไว้เนื่องในโอกาสประชุมธรรม 2 วัน ณ ไท่เซิ่ง จ.สมุทรปราการ
    วันเสาร์ที่ 26 เมษายน พ.ศ.2551
    สาธุชนกราบขอประทานพระโอวาทชี้แนะ
    เรื่องราวในโลกมนุษย์...
    ศิษย์ต้องรู้จักมองอย่างกระจ่างแจ้งในหลักเหตุผล
    ในหลักธรรม...
    ศิษย์ต้องรู้จักบำเพ็ญพิเคราะห์ประจักษ์ธรรมะ
    ในความลุ่มหลงมัวเมา...
    ศิษย์ต้องรู้จักปลดเปลื้องสิ้น
    ในความโกรธแค้น...
    ศิษย์ต้องรู้จักให้อภัยสลายหนี้กรรม

    เราคือ
    อรหันต์จี้กงวิปลาส รับบัญชาจาก
    พระอนุตตรธรรมมารดา ลงสู่พุทธสถานไท่เซิ่งน้อมกายเคียมคัล
    องค์ชคัตตรยาพดง ถามศิษย์รักทุกคนสบายดีไหม น้อมจิตสงบตั้งใจฟัง
    ฮา ฮา


    เห็นธรรมกลางจิต คิดตรองผองชน กมลวิสุทธิ์ ธรรมล้ำนำพา
    เร่งรุดบำเพ็ญ เห็นจริงแก่นสาร ชีวิตเกิดตาย ว่ายในวัฎฎะ
    ระทมทุกข์นาน กรรมซ้ำรำพัน อาจารย์ห่วงหา บุตรพุทธาเบื้องบน
    เห็นธรรมจงก้าวขัดเกลาซึ่งใจ เวไนยหนาศิษย์ ชีวิตดำรง ลุ่มหลงโลกีย์
    ยิ่งมีแต่หมอง ศิษย์เอ๋ย อาจารย์นั้นรอคอยเจ้ายังฝั่งเรืองรอง มุ่งตามครรลอง
    พุทธาปลายกัป จับสายทองมั่นเอย
    บทเพลงทำนอง : เชียงรายรำลึก

    ชีวิตเกิดกายนี้...แต่มิได้บำเพ็ญธรรม น่าเสียดายยิ่ง
    ชีวิตเกิดกายนี้...แต่มิได้รับการปรกโปรดฉุดช่วย น่าเสียดายยิ่ง
    ชีวิตเกิดกายนี้...แต่มิได้ถนอมรักษ์คุณค่า น่าเสียดายยิ่ง
    ฉะนั้น...ชีวิตนี้ เมื่อได้รับธรรมะ ศรัทธาจริงใจบำเพ็ญธรรม
    ฉะนั้น...เมื่อได้รับการฉุดช่วยอุ้มชู ศรัทธาจริงใจเจริญรอยตามพุทธะ
    ฉะนั้น...ชีวิตนี้เมื่อได้รับรู้คุณค่าชีวิตแท้ ศรัทธาจริงใจสร้างบุญจริงกุศลแท้

    ( เข้าใจไหม )
    ศิษย์รักเอ๋ย...ศิษย์รักเอ๋ย...
    ในรัศมีหนึ่งถึงสองกิโลเมตร บางคนไร้บุญสัมพันธ์กับพุทธะ แต่ไกลถึงหมื่นพันลี้กับมีบุญสัมพันธ์แห่งพุทธะ ดังนั้นวันนี้ ศิษย์ทั้งหลายได้ก้าวสู่ประตูธรรมอย่าดูเบา จงตระหนักคิด หากมิใช่บุญสัมพันธ์จากอดีตชาติที่เคยสั่งสม กาลนี้ฤๅจะพบซึ่งธรรมอันวิเศษล้ำได้ ขอเพียงศิษย์ทุกคนจงเปิดใจ เบิกดวงตาอันสว่างมองเห็นหนทางอนุตตรธรรม ในชีวิตของศิษย์รักนั้น เคยได้ยินยลในอนุตตรธรรมหรือไม่ ดังนั้นชีวิตศิษย์จึงมัวหลงอยู่แต่โลกแสงสี ปล่อยกายใจไปตามอารมณ์ คลื่นกระแสโลกโลกีย์ฉุดกระชากห้วงจิตใจกระเพื่อมมิหยุดหย่อน รับรู้รสชาตินานาแห่งชีวิต มีทั้งความเจ็บปวดและสุขสมหวัง นั้นคือความอนิจจัง
    ( ใช่หรือไม่ )
    ศิษย์รักเอ๋ย...
    จงรีบก้าวบำเพ็ญธรรม ศึกษาหลักธรรมอย่างผู้รู้ตื่นและรู้ถึงกาลคับขันแห่งฟ้า อย่าชะล่าใจเพลิดเพลินเสพสุขอยู่ มิรู้จักตื่นเสียที บัดนี้ อาจารย์นำพาเจ้าทุกคนขึ้นสู่เรือธรรม ก็ขออย่าก้าวกระโดดลงจากนาวานี้
    เพราะเหตุใดจึงกล่าวเช่นนี้ เพราะเนื่องด้วยโลกโลกีย์เปรียบเสมือน ทะเลทุกข์ที่ไร้ขอบเขต เจ้าทั้งหลายพินิจพิจารณาให้

    จงดี ย้อนตรึกคิด การลำบากกายยังมิเท่าใด พักเหนื่อยได้ แต่การที่จิตญาณต้องเวียนว่ายในนรกหรือภพภูมินั้น ซึ่งยากแท้จะคืนกลับยังพุทธะบ้านเดิม ดังนั้น ชีวิตที่เกิดกายโดยมีเนื้อนาบุญ จงตั้งใจ รู้นำสร้างคุณธรรมความดีสั่งสม และรู้รำลึกถึงบรรพชนของตนเองด้วย


    การเกิดบนโลกสองมือว่างเปล่า ดังนั้นเมื่อชีวิตสลายก็สองมือว่างเปล่าเช่นกัน คงเหลือไว้เพียงคุณค่าและคุณธรรมเป็นที่จารึกชั่วฟ้าดิน จึงหวังว่า ในวันนี้ศิษย์จะได้รับน้ำอมฤตชโลมจิตใจให้ฉ่ำชื่น และตั้งใจสดับธรรม ที่อาจารย์อรรถาธรรมให้ศิษย์ทั้งหลายได้ฟังนั้น บังเกิดคุณานุคุณแห่งธรรมะ ท่ามกลางจิตใจอันศรัทธาแท้ของศิษย์ทุกคน ได้ประจักษ์ในพุทธธรรมอย่างที่ตั้งใจ
    กราบลา
    ฮา ฮา ถอย​
     
  3. damrong.lap

    damrong.lap เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    7 เมษายน 2008
    โพสต์:
    421
    ค่าพลัง:
    +123
    อยากทราบคุณน้ำใสเป็นอะไรเกี่ยวกับพระอาจารย์ จี้กง สำนักของคุณอยู่ตรงไหน
     
  4. มารพรหม

    มารพรหม สมาชิก

    วันที่สมัครสมาชิก:
    18 มีนาคม 2008
    โพสต์:
    107
    ค่าพลัง:
    +17
    หากผิดพลั้ง รู้แก้ไข สำนึกตน รู้อภัยซึ่งผู้อื่น
     
  5. @^น้ำใส^@

    @^น้ำใส^@ เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 ตุลาคม 2005
    โพสต์:
    2,330
    ค่าพลัง:
    +4,674

    ไม่มีสำนักค่ะ

    ...ศรัทธาพระอาจารย์ค่ะ

    ^-^
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 19 พฤษภาคม 2008

แชร์หน้านี้

Loading...