เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๖๕

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอาทิตย์ที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๖๕

​

 

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๑๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ ตั้งแต่ช่วงเช้ามา หลังจากเจริญพระกรรมฐาน และนำญาติโยมผู้บวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมรุ่นที่ ๒ ของปี ๒๕๖๕ ปฏิบัติธรรมตามสมควรแก่เวลาแล้ว ก็ได้ทำพิธีปิดการปฏิบัติธรรม และให้ญาติโยมทั้งหลายไปรับวุฒิบัตรออนไลน์ ตามรายชื่อที่ตนเองได้ลงทะเบียนเอาไว้ จากนั้นก็ไปทำการอุปสมบทให้กับพระปวิช อุทโย เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็มีการเจริญพระพุทธมนต์ฉลองพระใหม่

หลังจากการถวายภัตตาหารเพล กระผม/อาตมภาพก็ต้องเดินทางลงมาที่ตัวเมืองกาญจนบุรี เนื่องจากว่าในฐานะประธานสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิ ได้รับการขอร้องจากทางองค์การบริหารส่วนจังหวัดกาญจนบุรี ให้ช่วยจัดรถบุปผชาติเข้าร่วมโครงการสงกรานต์สามสายน้ำ ซึ่งทางองค์การบริหารส่วนจังหวัดกาญจนบุรี ร่วมกับสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรีจัดให้มีขึ้นมา

ในตอนแรกนั้น เมื่อปรึกษาหารือกับเหล่าคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิแล้ว ทุกคนมีความเห็นร่วมกันว่า ทางอำเภอทองผาภูมิของเรานั้น ยังมีการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ที่รุนแรงมาก ไม่อยากที่จะเอาเชื้อไวรัสมาฝากคนกาญจนบุรี..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงได้ทำหนังสือแจ้งมาทางองค์การบริหารส่วนจังหวัดกาญจนบุรี แต่ปรากฏว่าทางองค์การบริหารส่วนจังหวัดกาญจนบุรี บอกว่า ได้กันเอางบประมาณส่วนนี้ออกมาแล้ว ถ้าหากว่าไม่จัดก็ต้องส่งคืน ซึ่งจะยุ่งยากมาก

กระผม/อาตมภาพจึงแก้ปัญหาด้วยการให้ทางสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรี ช่วยเหลือในการหาคนและวัสดุ จัดรถบุปผชาติในนามของสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิ โดยให้อยู่ในงบประมาณที่องค์การบริหารส่วนจังหวัดกาญจนบุรีมีให้ เมื่อเป็นเช่นนั้น เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ อาตมภาพจึงต้องเดินทางลงมาเพียงคนเดียว ในการร่วมขบวนแห่รถบุปผชาติ

 

ขณะเดียวกัน ก็ได้รับคำแจ้งว่าให้มารับโล่ผู้สูงอายุดีเด่นขององค์การบริหารส่วนจังหวัดกาญจนบุรีด้วย เมื่อมาถึงและได้ลงทะเบียนแล้ว ปรากฏว่าผู้สูงอายุดีเด่นของทั้ง ๑๓ อำเภอนั้น ส่วนใหญ่จะรู้จักมักคุ้นกันหมด และที่นึกไม่ถึงก็คือท่านกำนันสมบูรณ์ พันธุ์พรหมา ผู้สูงอายุดีเด่นของอำเภอศรีสวัสดิ์ ที่รู้จักมักคุ้นกันมาเกินกว่า ๓๐ ปีแล้ว ท่านก็เดินทางมารับโล่ผู้สูงอายุดีเด่นด้วย ซึ่งถือว่าเหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าท่านเป็นผู้ที่มีจิตเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ช่วยเหลืองานวัดแทบจะทุกวัดของอำเภอศรีสวัสดิ์

แม้กระทั่งกิจการแพขนานยนต์ของท่าน ซึ่งเดินทางข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งของเขื่อนศรีนครินทร์ ท่านก็สั่งการเอาไว้ว่า ถ้าเป็นรถพระข้ามแพขนานยนต์ ห้ามเก็บเงินอย่างเด็ดขาด ดังนั้น...พวกเราเองก็เลยช่วยกันแก้ปัญหาด้วยการว่า ถ้าหากว่าข้ามแพขนานยนต์ของท่านกำนันสมบูรณ์ พันธุ์พรหมา ก็จะไปลงชื่อ ฉายา วัดวาอารามของเราเอาไว้ เพื่อที่ทางผู้ขับแพขนานยนต์และผู้จัดการ จะได้รายงานต่อท่านกำนันได้ว่า มีใครไปใครมาบ้าง

งานนี้ท่านนายแพทย์สุรพงษ์ ปิยะโชติ หรือที่เรียกกันแบบคุ้นเคยว่าหมอหนุ่ย นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดกาญจนบุรี และนางสมมารถ คำถนอม วัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรี ได้ร่วมกันมอบโล่ผู้สูงอายุดีเด่นให้แก่ผู้สูงอายุทั้ง ๑๓ อำเภอ

ตรงจุดนี้ต้องบอกว่าเป็นงานที่สมควรจัดให้มีเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าผู้สูงอายุนั้น ส่วนใหญ่แล้วก็เท่ากับว่าเป็นประวัติศาสตร์เคลื่อนที่ของแต่ละอำเภอ ซึ่งทุกอำเภอก็จะมีผู้สูงอายุ ซึ่งเสียสละทำงานเพื่อส่วนรวม แล้วในขณะเดียวกัน ก็สั่งสอนลูกหลานของตนให้เป็นพลเมืองดีของชาติ เป็นผู้ที่รักศิลปะวัฒนธรรม มั่นคงต่อสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ เป็นจำนวนมากต่อมากด้วยกัน

โครงการนี้จึงสมควรที่จะมีต่อไปเป็นระยะยาว ซึ่งน่าจะเป็นโครงการต่อเนื่องไปได้อีกหลาย ๆ ปี แต่ก็ไม่แน่ใจว่า ถ้านายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดกาญจนบุรีได้เปลี่ยนเป็นท่านอื่น แล้วยังจะมีโครงการนี้ต่อไปหรือไม่ ?

 

อีกส่วนหนึ่งที่อยากจะกล่าวถึงในวันนี้ก็คือว่า ในขณะที่ได้จัดการบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติรุ่นที่ ๒ ประจำปี ๒๕๖๕ นั้น ญาติโยมจำนวนหนึ่งไม่เคยชินกับการที่จะประพฤติปฏิบัติธรรมด้วยตนเอง ต้องอาศัยกระผม/อาตมภาพ หรือว่าพระวิปัสสนาจารย์ช่วยนำให้อยู่เสมอ

ตรงจุดนี้ขอบอกว่าอันตรายมาก..! ตราบใดที่ท่านยังต้องอาศัยคนอื่นถึงจะทำความดีได้ โอกาสที่ท่านได้ดีจะมีน้อยมาก เพราะว่าเวลาที่เราคลุกอยู่กับกิเลส มีมากกว่าเวลาที่เรามาปฏิบัติธรรมหลายเท่า..!

ถ้าท่านทั้งหลายไม่สามารถปฏิบัติด้วยตนเอง ไม่สามารถที่จะปลุกจิตปลุกใจของตนเองให้ต่อสู้ฟันฝ่ากับ รัก โลภ โกรธ หลง ได้ ถ้าท่านไม่มีที่ให้เกาะ ไม่มีที่ให้ยึด ท่านทั้งหลายก็อาจจะลอยตามกระแสโลกไป แล้วจะกลับคืนมาได้ยากเป็นอย่างยิ่ง

อีกส่วนหนึ่งที่ดีใจก็คือว่าเด็ก ๆ วัยรุ่น อายุยังไม่ถึง ๑๐ ขวบบ้าง เพิ่งจะ ๑๐ กว่าขวบบ้าง จำนวนมากด้วยกันที่ตามผู้ปกครองไปปฏิบัติธรรมอย่างสม่ำเสมอ ตรงจุดนี้เห็นแล้วก็ชื่นใจ เนื่องเพราะว่าท่านทั้งหลายเหล่านี้แหละ ที่จะสืบสานพระพุทธศาสนาในฐานะของอุบาสก อุบาสิกา ซึ่งเป็นบริษัททั้ง ๔ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในการที่จะช่วยค้ำจุนพระพุทธศาสนาต่อไป

ขณะเดียวกัน ส่วนที่อยากจะกล่าวถึงก็คือบรรดาแม่ครัวต่าง ๆ โดยเฉพาะแม่ชีของวัดท่าขนุน แม้ว่าจะลงชื่อปฏิบัติธรรม แต่ว่าโอกาสที่จะปฏิบัติอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยก็มีน้อยมาก เพราะว่าต้องรับผิดชอบเรื่องของข้าวปลาอาหาร และน้ำปานะของผู้ปฏิบัติธรรมหลายร้อยคน ทำให้มีเวลาปฏิบัติได้คนละเล็กคนละน้อยเท่านั้น

ตรงนี้ต้องชื่นชมในน้ำใจ ในความเสียสละของทุกท่าน ซึ่งถ้าว่าไปแล้ว บางท่านก็อาจจะน้อยใจว่า การที่กระผม/อาตมภาพนำเจริญกรรมฐานแบบที่เราปฏิบัติกันอยู่นี้ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นน้อยมาก เนื่องเพราะว่าต้องรอให้มีการบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ กระผม/อาตมภาพจึงจะมานั่งสอนอย่างเป็นทางการเช่นนี้ ซึ่งแต่ละคนนั้นไม่มีความคล่องตัวที่จะประพฤติปฏิบัติ ต้องอาศัยการนำแบบนี้เช่นกัน

แต่ด้วยความที่ติดงานในโรงครัว ทำให้ไม่สามารถที่จะปฏิบัติได้อย่างเต็มที่ แต่ว่าท่านทั้งหลายก็ได้แสดงออกซึ่งความเสียสละ ก็คือการสละประโยชน์ตนเองเพื่อส่วนรวม จึงเป็นเรื่องที่น่าอนุโมทนา และขอเจริญพรเป็นอย่างยิ่ง

 

อีกส่วนหนึ่งก็คือพระภิกษุสามเณรของวัดท่าขนุน ที่เสียสละทำหน้าที่เวรยามทั้งกลางวันและกลางคืน ซึ่งผลัดเวรกันแต่ละช่วงประมาณ ๕ - ๖ รูป ทำให้แต่ละท่านปฏิบัติธรรมไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย

ขณะเดียวกัน ถ้าเป็นเวรกลางคืน โดยเฉพาะเวรดึกตั้งแต่ช่วง ๔ ทุ่มถึงตี ๒ ก็ยิ่งต้องอดตาหลับขับตานอน เนื่องเพราะว่าในสภาวะสงครามที่ทำให้เศรษฐกิจทุกอย่างเป็นไปด้วยยาก ตลอดจนกระทั่งสภาวะการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ ที่ย่างเข้ามาเป็นปีที่ ๔ แล้ว

ตรงนี้ทำให้เรื่องของสถานภาพของแต่ละครอบครัวนั้น ก็ล้วนแล้วแต่ลำบากด้วยการทำมาหากิน จึงมีผู้ที่มักง่ายในการที่จะหยิบฉวยลักขโมยสิ่งของต่าง ๆ ไม่ว่าจากบ้าน จากสถานที่ราชการ หรือว่าจากวัดวาอาราม นำไปขายเพื่อเอามาเลี้ยงชีพ ซึ่งถ้าหากว่าเป็นอย่างนี้ แปลว่าท่านเข้าตาจนจริง ๆ ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าสงสารมาก..!

ยังดีที่ว่าทางวัดท่าขนุนของเรานั้น ท่านทั้งหลายเหล่านี้ยังไม่มี เพราะว่าทางวัดได้นำเอาอาหารไปแจกจ่ายให้แก่ผู้ที่ลำบากเดือดร้อนอยู่เกือบทุกวัน

แต่ว่าท่านที่ติดยาเสพติดแล้วต้องหาเงินเพื่อซื้อยาเสพติด ตรงจุดนี้ต้องนับว่าน่าตำหนิเป็นอย่างมาก เพราะว่านอกจากท่านทำตัวเป็นภาระของสังคมแล้ว ยังทำให้ครอบครัววงศ์ตระกูลของตนเสียชื่อเสียง แล้วขณะเดียวกันก็สร้างความเดือดร้อนให้แก่บุคคลทั่วไป เพราะความสิ้นคิดของตนเอง..!

จึงทำให้ทางวัดต้องเดือดร้อนจัดเวรยามขึ้นมา ไม่ได้ป้องกันบุคคลภายใน ไม่ได้ป้องกันบุคคลรอบวัด แต่ว่าป้องกันบุคคลที่มาจากต่างพื้นที่ ซึ่งอาจจะมีความคิดทุจริต ตั้งใจที่จะลักขโมยหยิบฉวยสิ่งของต่าง ๆ ที่พอจะนำไปแลกเป็นตัวเงินได้

 

โดยเฉพาะพระพุทธรูปทองคำ พระพุทธรูปนาก พระพุทธรูปเงิน ภายในวัดท่าขนุนหลายต่อหลายองค์ ที่ผู้มีจิตศรัทธาสละเงินทองมา เพื่อสร้างเสริมขึ้นไว้ในพระพุทธศาสนา มีจำนวนที่คิดเป็นเงินแล้วหลายร้อยล้านบาท อาจจะมีคนที่สิ้นคิด อยากจะหยิบฉวยลักขโมยขึ้นมาได้

แม้ว่าทางวัดมีเครื่องมือป้องกันอย่างเต็มที่แล้ว แต่ว่าเครื่องมือก็คือเครื่องมือ ถ้ามีผู้รู้จักเครื่องมือทำการตัดสัญญาณ ก็ไม่สามารถที่จะเตือนได้ว่ามีผู้ทุจริตคิดจะลักขโมย จึงต้องอาศัยความเสียสละของพระภิกษุสามเณรของเรา ซึ่งท่านทั้งหลายได้จัดเวรยามกันเอง โดยที่กระผม/อาตมภาพซึ่งอยู่ในฐานะเจ้าอาวาสมิได้ร้องขอเลย

ท่านทั้งหลายเห็นแก่พระพุทธศาสนา ตั้งใจช่วยเหลือป้องกัน ไม่ให้พระพุทธศาสนาของเราได้รับความเดือดร้อนจากมิจฉาชีพต่าง ๆ ถือว่าท่านทั้งหลายเหล่านั้น เป็นผู้ที่ประกอบไปด้วยจิตคิดเห็นแก่พระพุทธศาสนาเป็นส่วนรวม

จะว่าไปแล้ว อานิสงส์นี้ก็ยิ่งกว่าสังฆทาน เพราะว่าเป็นการค้ำจุนพระพุทธศาสนา ท่านทั้งหลายต้องสละแรงกายแรงใจของตนเอง อดตาหลับขับตานอน ในการที่จะช่วยดูแลทรัพย์สินของพระพุทธศาสนา ต้องขอกราบอนุโมทนา และขอให้ท่านทั้งหลายพึงได้รับความสุข ความสะดวกสบาย ตามผลบุญที่ท่านได้สร้างเสริมเอาไว้มา ณ ที่นี้ด้วย

สำหรับวันนี้..ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา ตลอดจนกระทั่งบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้..ขอเจริญพร

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๑๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)