ธรรมะไร้กาลเวลาทั้งทางโลกทั้งทางธรรม

ปัจจุบันจร้า
เรื่องพรุ้งนี้ว่ากันอีกที5555
ซักพักกะเค้าโหมดไร้ตัวตนหนี้คดีอิอิ

 

อ้าว... บร๊ะแหล่ว55
โลกนี้กลมหรือแบนกันแน่

 

ตั้งต้นด้วยจิตดวงเดียว ไม่มีปลอม (วิญญาณธาตุ) บุรุษหรือคนเรา ประกอบด้วยธาตุ ๖อย่าง... ย่อมมีการหยั่งลงสู่ครรภ์นามรูปจึงมี (นามรูป ในที่นี้ ยังไม่มีวิญญาณขันธ์) แต่มีจิตแล้ว(จิตเดิมที่ยังไม่มีกิเลสและไม่รู้หนทางดับทุกข์) นามรูป จะทำให้เกิดและดับวิญญาณขันธ์

 

อายตนะทั้ง๖ เป็นที่เกิดวิญญาณขันธ์(กองจิต) จักษุวิญญาณ ..มโนวิญญาณ ที่มีนามรูปเป็นปัจจัย สฬายตนะจึงมี เมื่อจิตเริ่มมีองค์ประกอบมากขึ้น จิตเดิมรับรู้ธรรมอารมณ์ ทางใจ(มโนวิญญาณ) จึงหลงความเพลิน ด้วยกิเลส ตัณหา จึงหลงติดอยู่ จมอยู่ ในอายตนะทั้ง๖ (มหาสมุทร) (โลก) ต้องทำให้จิตเดิมมีองค์ปัญญา เพื่อหาทางหลุดพ้น

 

ที่ว่า "ไม่มีตัวกู ของกู" คือความรู้สึกครับ
ไม่รู้สึกเป็นเจ้าของร่างกายนี้
แต่ใช้สอยมันตามปกติ ดูแลรักษาตามปกติ
เหมือนเราซื้อรถ ก็ได้เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์
ในเล่มทะเบียนระบุเจ้าของชั่วคราว
คนทั่วไปมีรถ ก็ทุกข์เพราะรถ
เพราะเกิดสร้างความรู้สึกว่าเป็นของ "กู"
มีความรู้สึกเป็นของกูปุ๊บ รถมันเจ๊งมันบุบ ขึ้นมา
ทุกข์เลยครับ
คนที่ถอดความรู้สึกการเป็นเจ้าของนี้ได้
รถจะพัง จะบุบ ก็มองมันไปตามปัจจัยของมัน
พังก็ซ่อม ซ่อมไม่ไหวก็ขาย แต่ใจปกติ
เหมือนไม่ใช่รถตัวเอง
ที่พวกเราปฏิบัติมาทั้งหมด
เพื่อถอดถอนอุปาทานตรงนี้ครับ
ยังไงเล่มทะเบียนก็มีชื่อเรา
เป็นเจ้าของตามสมมุติโลก แต่ใจไม่ให้ค่า
หรือไม่ผูกติดกับมัน
ถ้าวันนึง ของนั้นพังสลายลง ก็ไม่ทุกข์ครับ

 

ข้อความลุงแมวนี่มีกลิ่นลอยมาเลยนะครับ กลิ่นมนุษย์เมีย55

 

ก็เห็นเขียนบอกว่าไม่มีกู
ถ้าไม่มีกูไปเป็นเจ้าของ
แล้วใครไปถือเอาของ

สิ่งของเป็นสิ่งนึง
กูเป็นอีกสิ่งนึง
กูก็มีไม่ใช่กูไม่มี
สิ่งของก็มีไม่ใช่สิ่งของไม่มี
ใครที่บอกว่ากูไม่มีจึงเป็นการเห็นผิด

 

เป็นการพิมพ์ตกไปเท่านั้นครับคุณไร้คม
ที่ต้องการสื่อนั้น
เป็นสิ่งที่อธิบายนามธรรมภายในครับ

 

คำที่พิมพ์ตกไป
ไร้คมเก็บขึ้นให้แล้วนะครับ

 

จิตต้องการ ความพอใจและความปลอดภัย(พ้นทุกข์) จิตจึงมีเจตสิก(องค์ประกอบ) เหมือนมีจิตหลายดวง จิตพอใจ(ฝ่ายกลาง)จิตลังเลสงสัย(ฝ่ายอกุศล) จิตปัญญา(ฝ่ายกุศล) ทุกองค์จิต ย่อมอาศัยกันและกัน ทั้งจิตฝ่ายเดียวกันและต่างฝ่ายกัน เพื่อรวมเป็นจิตเดียว ที่องค์จิตปัญญา(พุทธะ)

 

ธรรมชาติของจิตมันมีอยู่ 2 ประเภท
ที่ง่ายต่อการทำความเข้า
ใจ(ไม่ใช่แบบอภิธรรม)คือ
1.จิตที่เกิด ดับได้ตามเหตุปัจจัยหรือเรียกว่าวิญญาณขันธ์
มีเวทนา สังขาร วิญญาณ ร่วมปรุงแต่ง
กลายเป็นเจตสิกคืออาการพอใจ ไม่พอใจ
เป็นต้น
2.จิตที่ไม่มีการปรุงแต่ง หรือเรียกว่า
วิญญณธาตุ หรือใจ
เป็นความว่างที่ไม่มีตัวจิตตัวใจ
แต่ไม่มีการปรากฎ
เป็นความว่างหนึ่งเดียวกับอาวกาศ
แต่สามารถรู้อาการต่างๆ ของจิตปรุง แต่งวิญญาณขันธ์ที่เกิดขึ้นในความ
ว่างของใจ แต่ไม่มีผลต่อใจ
เพราะใจ(วิญญาณธาตุ)มีแต่สภาพรุ้
อาการต่าง(เงาของจิต)ที่มาเกิดภายในความว่างของใจเท่านั้น

 

ทุกการสนทนา มีแต่ 555555+ ที่มอบให้..

55555555555+

 

ใจ(วิญญาณธาตุ)ที่ได้แต่รู้ แต่ไม่ปรากฎ
ตัวจิตตัวใจ แต่มีอยู่นั่นแหล่ะคือจิตเดิมแท้ หรือพุทธะ หรือธรรมธาตุ

 

ทุกข์ มีจริงไหม?

ถ้า ทุกข์ มีจริง พระพุทธเจ้า ก็มีจริง..

 

ที่เกิดดับคือ มโนธาตุ(ใจ) เกิดดับตามธรรมรมณ์ จิตกับใจต่างกัน วิญญาณธาตุ(จิต) เกิดก่อนนามรูป นามรูปเกิดก่อนวิญญาณขันธ์ (กองจิต)

 

พระพุทธเจ้าสอนเรื่องทุกข์และการดับทุกข์..

หากดับทุกข์ได้ ก็ได้พบพระพุทธเจ้า เท่านั้นแหละ..

 

หลงยึดติดอาวกาศ
ก็หลงไปเกิดเป็นหมีน้ำ

 

ถ้าไม่มีปรากฎพระสัทธรรมของพระพุทธเจ้าสัตว์โลก คงไม่รู้จัก
คำว่าทุกข์
และจะไม่มีความดิ้นรน ที่อยากจะ
ออกจากทุกข์
แน่นอน
เช่นเดียวกับหนอนที่อยู่ในหลุมคูถ
ก็จะเห็นผิดว่าอยู่อย่างสบายอุดมสมบูรณ์
ไปด้วยอาหารการเสพ
และไม่แม้แต่จะเบื่อหน่ายหนีห่างไปยัง
สถานที่ ที่ดีกว่านี้

 

ใจ คือ มโนธาตุ ธาตุรู้อารมณ์ทางใจ จิต คือ วิญญาณธาตุ ธาตุรู้ธรรมทั้งปวง ธรรมธาตุไม่ใช่พุทธะ ตถาคตจะบังเกิดขึ้นก็ตาม ไม่บังเกิดขึ้นก็ตาม ธรรมธาตุย่อมตั้งไว้ก่อนแล้ว

 

พูดแบบนี้ หมายความว่า ก่อนพระพุทธเจ้าตรัสรู้ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ก็ไม่มีสินะ5555555