ตัวปฏิบัติเริ่มต้นที่ การเห็นจิตคิด

หมาไม่กราบ
กราบผ้าเหลืองครับท่านเม่า
แต่ก็ไม่ข้ามหัวหมาครับ

 

ถ้า เอาแบบสีทะนนชัยกะแบบนั้นครับ

สุขแบบความหมาย ตามใจ ชอบใจของกะละกรูแบบนั้น


หากเอาแบบวิธีฝึก
ก็หมายเอา สุขของปิติที่ควรเสพ จะสุขกายสุขใจไม่ดิ้น ไม่ร้อน

 

เวลาเห็นแจ้งอริยสัจ
มันก้เห็นไปทั้ง ยวง ปฏิจจสมุปบาท ละครับ

ทุบบ่วงไหนแตกมันก้หลุดหมดครับ

มีแต่พระศาสดาที่ ทุบแตกทุกปลอก ด้วยความเป็นพระสัพพัญยู

 

ผมหมายถึง เห็นผัสสะกระทบแล้วคิดว่า ตัดวงจรปฎิจะตรงที่รู้ทันนั้นได้ ที่เขาว่าตัดตรงไหนก็ได้แบบนี้ มันตัดไม่ได้
ถ้าทุบตรงไหนตัดได้หมด หมายถึง ทุบลงไปถึงอวิชชาในข้อนั้นๆ นั่นตัดได้หมด จริง แต่ถ้าเอาแค่รู้ทันรูปนามแล้วว่าตัดได้อันนี้ ไม่จริง

 

ใครก็ทุบแตกทุกปลอกทั้งนั้นละ ถ้าทุบลงถึงอวิชชา จะปลอกไหนข้อไหนก็แตกหมด เพราะมันมีแค่ รูป น าม

 

รู้ทัน ขณะจิตเดียวนะครับ ดูถูกไม่ได้เลยนะครับ

ดีไม่ดี แจ้งโลกไปเลย

เหตุก็มาจาก การรู้ทัน รูปนาม

ในโลกนี้ มันจะมีอะไร มีแต่ รูปนามที่เกิดดับ
รู้เท่าทันมันก้พ้นโลกเสีย

 

ละคร ไปดีกว่า

 

ก้อุปมา ห่วงโซ่ 12ปลอก
ห่วงต่อกัน ปลอกไหนแตก มันก็ล่วงหลุดไป

ไม่จำเป็นต้องไปตาม ตัดทุกปลอก ทุบทุกปลอก

หลุดแล้วก้อิสระทันที

แต่ด้วยความเป็นพระสัพพัญญู ต้องไปพิจารณาแต่ละปลอก
เพื่อเอา มาบัญญัติ ประกาสให้รู้ ปลอกนี้ คือ ปลอกนี้คือ
ปลอกนี้คือ

คนเดินตาม ก็ ครับท่าน ครับท่าน
ใช่แล้วครับ ใช่แล้วครับ เข้าใจแล้วครับ

 

น้ากะเก่งเนาะ55

 

เนี่ยะ ตรงนี้ นะฮับ

ตรงอาการ รู้ทันรูปนาม

ให้ ยอมรับ จำนน ไปซื่อๆเลยว่า ที่ภาวนาอยู่

ที่ปฏิภาณว่า รู้ทั่วถึงอยู่ในอาการ " รู้ทันรูปนาม "
ที่คุณนั้นรู้อยู่ ชัดอยู่ว่าเป็นอย่างไร

อาการรู้ทันรูปนาม ของคุณ เป็นอาการ รู้ไม่จริง ฮับ

เป็น การเปรียบเทียบ แน่นอน

เพราะถ้า รู้ทันรูปนาม ตรงตามจริง ที่เขาสอนๆกัน

จะต้องทราบทันทีเลยว่า ตัดตรงไหนก็ได้

หรือ ไม่ตัดตรงไหนเลยก็ยังได้

เพราะ รู้ทันรูปนามได้ มันจบแล้ว ตรงนี้ ไม่มีกิจอื่น

 

จากการวิเคราะห์นะเจ้น้าแก้ต้องแต่งหน้านาน
ถึงได้รีบไปน่าเห็นใจเนาะ55

 

ผช อย่าชมครับ ผมบ้า ผญ

 

ที่ต้อง รีบไป เพราะ ข่ายทิฏฐิ มันรัดเอา

หาก ยังคิด วิแคะ แทนการ รู้ไปตามความเป็นจริงไม่ได้

อาการที่ไป เอา สัญญามาตรึก คาดคะเน มันจะต้อง
ให้ผลเป็นอาการ โดยร้อยรัด สัดส่าย ทนไม่ได้

ถ้าไม่เคยปลากรอบ สมถะ ใดๆ มาเลย

จะกลายเป็น พวก "หลงทำกาละ" ในที่สุด

 

อ้าวเห็นอวดไปตั้งหลายรอบ ไม่งั้นจะเอาที่ไหนมาพูดละเนาะ หลักฐานก็เห็นคาตาอยู่ นี่อย่าบอกนะว่าจำอะไรไม่ได้อีก ทีนี้เรื่องปิติอะไรเนี่ย เอามาพูดกับข้าพเจ้ามันไม่ถูกคนเด้ ข้าพเจ้าไม่ได้กล่าวเรื่องปิติ ข้าพเจ้ากล่าวเน้นแต่เรื่องที่ว่า จิตมันจะดับทุกข์ได้ด้วยตัวมันเอง เราไม่เกี่ยว เรานี่คือมีสักกายทิฏฐิพยายามจะไปจัดการอะไรกับมันเอง

 

มันเป็น สิ่งเดียว ที่ พอผ่าน เรื่องอย่างว่า

จิตมันเหมือน เกิด ปิติ ให้เสพ

แล้วก็ แผ่สองสลึง เหมือนเข้า สมาหลับ

ที่ไหนได้

มันเป็น ภพ ของ เด

 

น้าสายเปย์

 

ก็เรื่องของท่าน อมขี้ปากท่านมาพูดไม่เห็นจริงก็งั้นๆ แปะหรือทำลิ้งค์มาเลยตรงๆยังจะดีงามกว่าเอามาคุยโอ่อวดโชว์เก่งกระเด้ง พอโดนท้วงแอบอ้างพระสนับสนุนตัวตน

 

ยังดีที่คิดได้นะ

 

นู๋พูดตัวปัญญาเยอะๆคือช่วยคุณโสดา นอกนั้นไม่พูด
ตั้งทู้ ลพ.เทียนก็ไม่พูด แต่คุนไร้คมพูดไปถึงจิตอวิชชา เลยยกเคสลพ.พุธ อิงไตรลักษณญาณนิดหน่อย

แล้วก้อมีวันนี้พี่พูดขึ้นหนูยึดไตรลักษณญาณ ทั้งที่จริงๆ หนูไม่สนใจสภาวะพวกนี้

ตั้งทู้ ลพ.เทียน คือจะพูดการปฎิบัติพื้นๆ และชอบคำพูด ลพ.เทียน

จิตพ้นทุกข์ด้วยตัวเองไม่ได้ ไม่งั้นไม่ต้องฝึก นั่งรอให้จิตพ้นเองเลยดีกว่า ต้องสร้างให้ตัวปัญญาเกิด ตัวปัญญาจะพาจิตพ้นทุกข์ มันจะเข้าไปทำงานที่จิตแท้ พูดแบบนี้รุ้เรื่องมะ ถ้าไม่รุ้ พี่ก็เอาเวลาไปฝึกเหอะ อย่ามามัวจับผิดคนอื่นเลย

อ่านแต่ตำราไม่มีวันเข้าใจ ฝึกให้มันเกิดขึ้นในจิต แล้วกลับมาอ่านตำรา รับรองเงียบกริ๊บ