ลักษณะ ของ ธรรมะ อุทาน?

เป็นได้หลายอาการ

คำถามคำตอบ ที่ไม่เคยได้รู้มาก่อน บ้าง
คำพรรณณาในความรู้บ้าง
คำถามที่เคยสงสัย ผุดมาเป็นคำตอบบ้าง
ความรู้ที่ไม่เคยรู้มาก่อนอยู่ๆก้ผุดออกมาให้รู้บ้าง
พวกนี้เป็นต้น ฯ
พวกนี้ เรียกว่า
วิตก ที่เกิดขึ้นเองอัตโนมัติ วิจารก็จะตามมาอัตโนมัติ
ปิติ สุข ก็จะตามมาเป็นอัตโนมัติ

แต่หากเป้นอาการ ลักษณะพ้น
บิ๊กแฟนต้า ตอบไว้หลายโพส

ผลที่บิ๊กแฟนต้าประจักษ์ เกิดขึ้นได้ด้วยอาการใด
พึง สร้างเหตุนั้น ให้แจ้ง
แล้วผลมันจะแจ้งไปตามลำดับ ยันโซดาปั่นได้

ยัน ญาณ 16 ตกกระป๋อง

 

"คำถามคำตอบ ที่ไม่เคยได้รู้มาก่อน บ้าง
คำพรรณณาในความรู้บ้าง"

ตอบอันแรก
สิ่งที่อธิบาย เป็นปัญญาที่ตกผลึกแล้วท่าน ไม่ใช่เพิ่งจะรู้ หรือเพิ่งจะผุดออกมา
..........
"คำถามที่เคยสงสัย ผุดมาเป็นคำตอบบ้าง"

ตอบอันที่สอง
มันไม่สงสัยแล้ว ... ธรรมที่เห็นท่านคิดว่าเกิดจากความฝุ้งซ่านในจิตหรือท่าน
..........

ความรู้ที่ไม่เคยรู้มาก่อนอยู่ๆก้ผุดออกมาให้รู้บ้าง

ตอบอันที่สาม
ก็เป็นแบบเดียวกับสองอันแรก
...........
ถ้าอาการนี้ คือ "ธรรมอุทาน" ผมก็ว่า
ถ้าทุกคนมีอาการ "ธรรมอุทาน"นี้ก็คงดี
คงมีปัญญาในธรรมกันหมดทุกคน
ถามอะไร ตอบได้.. ถามอะไร อธิบายได้...

ที่เห็นตอบโน้นนั่นนี่ของผม เป็นอาการของ "ธรรมอุทาน " การตอบธรรม อธิบายธรรม ของ หลวงปู่ หลวงตาท่าน ... แบบนี้ท่านปราบเรียกว่าท่านเกิด " ธรรมอุทาน" ด้วยหรือไม่

ในสภาวะของท่านแนน...
ก็คือคนปฎิบติได้ตรงทาง...
แต่การที่ท่านปราบ..ให้โสดาบันแก่ท่านแนน
เพียงแค่ไปตามกิเลสในตน...
เห็นเค้าปฎิบัติเหมือนตน ก็ชัดแน่..เค้านี้แหละโสดาบัน.... งั้นเราก็เป็น...ด้วยเหมือนกัน... ลึกๆไม่พ้นการย้อนมาหาตน

พอท่านมาเจอ คนเล่าถึงขณะมรรคจิต...
เมื่อค้นดูในตัวแล้ว "เอ๊ะ เราไม่มี "
งั้นตี ไอ้คนเล่ามรรคจิต ว่านั่นคือ"ธรรมอุทาน"ไป

ส่วนการเทียบกับญานย่อมทำได้...
แต่เมื่อญานเกิด มันเกิดเเว๊บเดียว รวดเดียว
แล้วเกิดมรรคจิตเลย

ถ้าปฎิบัติไปแล้ว
ยังทำเพื่อไปถึงญานเป็นขั้นๆ เป็นlevel ... ขั้นนั้นขั้นนี้...ญานนั้นญานนี้.. อย่างนี้ผิดท่าน... โดนอุปทานหลอกซ้ำหลอกซ้อน .... มี(กู)เกิดญานนั้น.. ลึกๆในใจ ... วันนี้เอาญานนี้ก่อน เดือนหน้าคงได้ญานอีกขั้น ....
นี้เป็นตัวอย่างพิสูจน์ การอ่านตำราแล้วยังทำความเห็นให้เป็นสัมมาทิฐิทั้งหมดไม่ได้... ข้อที่ท่านปราบทำความเห็นใหม่ด้วยท่าน

ญานเกิดรวดเดียว...มรรคจิตเกิด.... และ โสดาบันต้องเกิดมรรคจิต.... โสดาบันไม่เกิดมรรคจิตเป็นไม่มี...

และการเห็นเกิด-ดับของสภาวะ อย่าเพิ่งคิดว่านั้นเป็นมรรคจิต ... มันมียิ่งกว่านั้นท่านปราบ

 

คุณแนนเพียงแต่รู้ จัก ปัจจุบันขณะ
ต้นทางของสติปัฏฐานเองครับ

 

แนนไม่เคยบอกใครว่าแนนอยู่ขั้นไหนยังไง เพราะแนนไม่สนใจขั้นหรือตำแหน่งอะไรมาเป็นภาระ แนนรู้แค่ว่าแนนยังไม่แจ้ง และยังต้องใช้เวลาอีกนานค่ะ

 

ไม่มีใครว่าท่านแนนหรอก... แต่ท่านทั้งหลาย ชอบ ref. เพื่อบอก นี้โสดาบันแท้ เพื่อตบสภาวะธรรมอื่น

 

แนนเคยบอกไปแล้วว่าแนนไม่รับตำแหน่งอะไรทั้งนั้น

 

ท่านแนนเป็นเเพะรับบาป .. เค้ายกท่านแนนมาเพื่อข่มธรรมแค่นั้นท่าน

 

คุณซีโร่ว์ เห็น ผม ยกตำแหน่งพระโสดาบันให้ คุณแนนหรือ

สติ ปัฏฐาน ต้นทางคือ การรู้ ลงปัจจุบันขณะ

มันถึงจะเริ่มเก็ต สภาวะ วาง ปล่อยวาง ทิ้งทันที ไม่มีใครบอก สั่งไม่ได้ ห้ามไม่ได้ พวกนี้ คนเจอกับตัวเอง จะยันได้

เหลือแต่การซ้ำ

ปัจจุปปันนัญจะ โย ธัมมัง ตัตถะ ตัตถะ วิปัสสะติ,
อะสังหิรัง อะสังกุปปัง ตัง วิทธา มะนุพ๎รูหะเย
- ก็บุคคลใดเห็นแจ้งธรรมปัจจุบัน, ไม่ง่อนแง่นไม่คลอนแคลน
ในธรรมนั้นๆ ได้, บุคคลนั้นพึงเจริญธรรมนั้นเนืองๆ ให้ปรุโปร่งเถิด,

 

โอเคค่ะ .... ดูอารมณ์ที่โดนข่มให้ทันนะคะ ...อาจจะเป็นอุบาย แนนก็เคยโดนมาไม่น้อยเช่นกันค่ะ ดราม่าประจำจนรู้สึกว่าเนี่ยล่ะของดี ดึงมานะเนี่ยแหล่ะมาตามดูตามเห็น ฝึกลอกตัวมานะมันบางลง

 

อย่างโหด55

 

ท่านแนนอย่าชี้สภาวะธรรมปัจจุบันให้คนอื่นดูเลยท่าน ... ทำให้แจ้งในตน... ตรงนี้เป็นที่สนทนาธรรม แลกเปลี่ยนธรรม ... ท่านแนนรู้สภาวะในชีวิตประจำวันดีกว่าอีก20-23 ชั่วโมงที่ไม่ได้อยู่ในเว็บบอร์ดนี้

 

ส่วนการเทียบเคียง ยง ญาณ

ใครเห็นซ้ำได้ ในปัจจุบัน มันจะแทง ญานไปเป็นลำดับ ในตัวเองของมันอยู่แล้ว


เห็นใครเอา บาลีมาพูด พอแปลเป็นไทย มันจะเข้าใจในทันที
ว่า อันไหน เมลามีน อันไหน นมแท้ จะแยกออก
พวก ยง ญาน ถ้าเป็นพระโบราณ ท่านจะไม่เอามาสาธยาย


ท่านจะบอกแต่วิธีทำ เช่น ภาวนาไปซี้ ทำแบบนั้นแบบนี้ซี๊

ไม้เรียวสักทีมั้ยนี้ มะเหงกผั๊วสักทีมัยนี้ ผั๊ว ผั๊ว ผั๊ว

 

เครค่ะ ไม่พูดแบ้วค่ะ

 

ก็ธรรมที่ท่านปราบ.. หยิบของครูบาอาจารย์มาโพส นั้นปัจจุบันขณะหรือไม่ ... ธรรมไม่เลือกชี้ตอนไหน... อ่านแล้วเก็ทตอนไหน... ก็ได้ไม่ใช่หรือท่าน

 

เรื่องญานผมไม่เคยกล่าวถึงอยู่แล้ว ... แต่ที่กล่าว เพราะท่านกล่าวขึ้นมาไงท่าน

 

คุณซีโร่ว์ ก็ฝึกไป ตามแนวทางคุณไป

ถามผม ให้ แนะแนว ผมกะแนะแนวไปแล้ว

จะชอบใจพระโสดาบัน ก็ชอบได้ ไม่แปลก

ติดใจพระโสดาบัน ยังดีกว่า ติดหวย

ธรรม ในตนเอง เมื่อ ประจักษ์กับตนเอง
ต้องรับรองตนเองได้
ไม่ต้องไปร้องขอให้ ใครมาช่วนยันช่วยรับรอง
อย่างหลวงพ่อเยื้อน ท่านกล่าว

อีกอย่างฟังหลวงพ่อเยื้อนท่านเล่า
ในสำนักบ้านตราด สมัยท่านอุปถากหลวงตามหาบัว
ก็ยังมี ทั้งพระสารีบุตร พระโมคคัลลา
ก้เป็นที่ฝึกฝนความเพียรกันต่อไป

 

ครับท่านปราบ... ปฏิบัติกันไปนะท่าน สิ้นทุกข์กันไปเอง

 

ความรู้วิทยาเปรียบเหมือนอาวุธของมีคม
ของมีคมที่ไร้ฝักหากใช้ไม่ระมัดระวัง
มักบาดตัวเองและคนร่วมสทนาครับ

 

กะสมควรเละผมว่า