จิตหลอกลวง

แปลกแต่จริง เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วผมก็ยกธรรมนี้มาให้เขาอ่าน แบบว่า อย่าสร้างเวรสร้างกรรมเลย คนที่ผมยกมาและเจตนามีสองคน คนนึงคือลุงขันธ์ คนนึงคือพี่นิวรณ์แต่บังเอิญตอนนั้นพี่นิวรณ์ก็อยู่คนละฝ่ายกับลุงขันธ์ ส่วนผมไม่มีฝ่ายเพราะผมก็ไม่รับ และไม่สน ที่สนคือ แม้ผมจะตอบอะไรได้ไม่มาก เพราะไม่คิดจะตอบอะไร แต่ทั้งสองคนเวลาผมฟังแล้วพิจารณาตามทีไร มัมขัดมากๆ ไม่ใช่เพราะกิลเสมารหรืออะไรมาทำให้รู้สึก แต่เพราะความก้าวล่วงบางสิ่ง ที่ไม่ใช่ฐานะ หลายคนในนี้ก็เป็น จึงดูคล้าย ลิงติดตัง หรือ ตาบอดลักควาย และบางคนยังคิดต่อได้อีกว่า หลับตาคลำช้าง อันนี้ที่ยกของพี่ธรรมชาติมาเพราะว่า เหลือเชื่อจริงๆ ที่ผมก็เคยปรารภกับคนเหล่านี้ด้วยเรื่องนี้เช่นเดียวกัน อนุโมทนาสาธุครับ

 

ตลกล่ะแก พลังงานเขาแบบ อหิงสะกะ คือยิงทิ้งเลย

กำลังซ้อมร้องเพลงกับลูก

 

+++ 2 คนที่กล่าวมานั้น คนหนึ่งไม่อยู่ ส่วนคนที่อยู่จะ "เตือนไม่ขึ้น"
+++ หลัก ๆ คือ "คนที่ติดตามอ่าน" พวกนี้แหละจะ "ซวย"

+++ ให้สังเกตุให้ดี ๆ จะพบว่า "มันไม่เอา คำของ พระอริยะสวก"
+++ แล้ว "พูดยกตัวเอง แบบ พระพุทธเจ้ามาเอง"
+++ เรียกว่า "ตีตนเสมอ พระพุทธเจ้า"
+++ มโนเอาเอง ว่าตัวเองเป็น "พระโพธิสัตว์"
+++ สังเกตุให้ละเอียด จะพบว่า มัน "ทำตัวเหนือ พระอริยะสงฆฺ์ ทั้งหมด"

+++ ผู้ที่ "อ่านและติดตามมัน" จะเกิด "มโนคล้อยตาม"
+++ เพียงแค่นี้ "ก็เรียบร้อย ในระดับ มโนกรรม" แล้ว
+++ และยังหาก โพสท์ตามมัน เห็นด้วยกับมัน ละก็
+++ ถือว่าอยู่ในระดับ "วจีกรรม + มโนกรรม" เสร็จสิ้น

+++ ให้ดูอาการ "ทำลาย พระศาสนา" ของมันให้ดี ๆ
+++ แลบลิ้นปลิ้นปล้อน โดย "เล่นบาลี (คำแสลง)"
+++ ทุกอย่าง "รวมลงตัวที่ อลคัททูปมา"
+++ แม้กระทั่ง "กปิละ" ก็เป็นส่วนของ "อลคัททูปมา"

+++ ลองอ่าน "กปิละสูตร" แบบ เต็ม ๆ ดู ก็จะชัดเจนได้เอง ว่า
+++ กปิละ นั้น ตกอยู่ใน "อลคัททูปมา" แบบ เต็ม ๆ
+++ และ "อลคัททูปมา" นั้น คือ "ปริยัติงูพิษ"
+++ ตอนที่ "หลวงตามหาบัว" ไปหา "หลวงปู่มั่น"
+++ หลวงปู่มั่นก็ให้ "วางปริยัติทั้งหมดลง" ไม่งั้น "ปฏิบัติไม่ได้"

+++ การ "บ้าปริยัติมาก" ย่อมทำให้ "ฟุ้งซ่าน"
+++ แยกไม่ออกว่า "รู้มาก ต่างจาก รู้จริง" อย่างไร
+++ ความจำ กับ ความจริง "แยกไม่ออก"
+++ ดูเหมือนปัญญามาก แต่ความจริง "ปัญหามาก"

+++ มโนเอาเองว่า พุทธจริต แต่เอาจริง ๆ กลับเป็น "ทุจริต"
+++ ทุจริต เป็นอาการของ "จริตที่เลว" นั่นคือ "จิตใจชั่วช้า"
+++ ให้สังเกตุให้ดี ๆ ก็แล้วกันว่า "จิตที่ชั่ว ย่อมพาเจ้าของ ไปไหน"
+++ รู้มากท่วมหัว แต่ "ไม่พ้นจิตชั่วของตัวเอง"
+++ ให้สังเกตุ "สาวกเทวทัต ย่อมเดินจงกรมกับ เทวทัต"
+++ ให้สังเกตุ "ในระดับรวมกลุ่ม จิตรวมหมู่" ว่า ไปทั้งหมู่ แน่นอน

+++ บางคนเท่านั้น ที่ "เตือนได้" แต่อีกหลายคน จะ "เตือนไม่ได้"
+++ เพราะความ "เพลิดเพลิน (โมหะ) ชมในการแสดง การแลบลิ้นปลิ้นปล้อน ของมัน"
+++ ความเพลิดเพลิน นั่นเอง "เป็นอารมณ์ บดบังสติ จนมิด"
+++ จากนั้นจึงเกิด "อารมณ์ร่วม คล้อยตาม" จากนั้นจึง "ร่วมยินดีกับ กรรมชั่ว ของมัน"

+++ ทั้งหมดเกิดจาก "ปริยัติ ที่ไม่มีการ ปฏิบัติ"
+++ จึงเป็น "ปริยัติ ในจิต ปุถุชน" กลายเป็น "ยาพิษ"
+++ ปัจจุบันนี้ "บุคคลผู้นี้ จะ ไม่สามารถ รู้จัก สติที่แท้จริง ได้เลย"
+++ มันจะ "มัวเมา ในมโนปริยัติของมันเอง"
+++ อสงไขยหนึ่ง ๆ ในกาลอวกาศ เป็นเพียงแค่ "อายุของฟองสบู่" เท่านั้น
+++ ที่ล่องลอย เกิด/ดับ ในจุลวัฏฏะ และ "ผุดโผล่" ใน มหาวัฏฏะ
+++ จิตของมันย่อม "เมามาย" จนนับ "ฟองสบู่แตกดับ แบบ นับไม่ถ้วน"

+++ ระวัง "จิตสังขารของตน" อย่างมี "สติสัมปชัญญะ"
+++ อย่าให้ "ตกลงไปใน การแลบลิ้นปลิ้นปล้อน ปริยัติของมัน"
+++ ปริยัติ เป็น "ของดี" แต่ต้องอยู่ในบุคคลที่ "เจตนาดี" เท่านั้น

 

+++ อสงไขยหนึ่ง ๆ ในกาลอวกาศ เป็นเพียงแค่ "อายุของฟองสบู่" เท่านั้น

โลกก็เป็นส่วนนึงของอวกาศ นับอสงไขยแบบเดียวกันรึเปล่าครับ พอดีกำลังสงสัยพอดีครัย

 

+++ 1 อสงไขย = 1 Big Bang
+++ โลกเป็นส่วนนึงของอวกาศ
+++ นับอสงไขยแบบ NASA
+++ จะได้พูดกับ คนร่วมสมัย ได้รู้เรื่อง
+++ จะเข้าใจได้ดีกว่า "อจินไตย" นะครับ

+++ แก้ไข ตรงนี้
https://palungjit.org/threads/722126/page-24#post-11280445

 

ผมทราบดีครับว่าอสงไขยนานเท่าไหร่ กัปล์ นานเท่าไหร่ ใช้NASAเป็นตัวชี้วัดก็ใกล้เคียงครับ แต่อะไรก็ตามที่ทำให้เอกภพทั้งหมดสิ้นเงื่อนไขการดำรงอยู่ในทุกมิติทุกกาแล็กซีทุกจักรวาลเสื่อมสลายสิ้นเริ่มวัฏจักรใหม่คือ อสงไขย และการที่จักรวาลเปลี่ยนรูปแบบการเคลื่อนไปโดยทำลายตนเองด้วยสภาวะปกติของแรงโน้มถ่วงเรียกกัปล์ จริงๆ ก็สัมพันธ์นะ ว่าแต่ละยุคยาวนานเท่าไหร่ ยุคนี้นานสุดคือภัทรกัปล์ แต่จบท้ายคือจักรวาลจะต้องทำลายตัวเอง เพื่อเริ่มต้นใหม่เสมอ ถ้ายึดว่าสุริยะจักรวาลก็ใช่ ถ้ายึดว่าทางช้างเผือกนี้เป็นจักรวาลก็ใช่ เพราะว่า กาแลกซีมีโอกาสที่จะกำเนิดสิ่งมีชีวิตได้ แต่คิดว่าน่าจะเริ่มใหม่ทุกกัปล์

 

ละ นันทิ

 

การบรรยายNASA ของพี่แล้ว
อ่านแล้ว NANA งง อิยั๋งวะ

 

นักวิทย์
มันหลอกลวง

 

+++ งั้นก็ "งงต่อไป" ก็แล้วกันนะ

 

+++ แน่ใจว่า "ถึง" หรือป่าว...

 

+++ หลบไป ให้ไกล ๆ เลยนะ

 

+++ อสงไขย = เกิด/ดับ Big Bang
+++ กัปล์ (ไม่ใช่กัลล์) = Galaxy หมุนรอบตนเอง 1 รอบ
+++ กัปล์มนุษย์ = โลกโคจรเข้าหลุมดำ แล้ว เคลื่อนออกมาอีกด้าน จนเข้าที่เดิม

+++ ภัทรกัปล์ เป็นชื่อเรียกการที่ "พระพุทธองค์" มาเกิด ต่อกัปล์นั้น ๆ
+++ กัปล์นี้มี พระพุทธเจ้ากำเนิดขึ้นมา 5 องค์ เรียก ภัทรกัปล์
+++ พระไตรปิฏก เรียกชื่อ กัลป์ ตามจำนวนพระพุทธเจ้า ณ กัปล์นั้น ๆ
+++ หมดยุคนี้เรียก "สุญกัปล์" อีก 60,000 สุญกัปล์ (พระไตรปิฏก)

+++ ป่าว... มันเป็น Galaxy ทางช้างเผือก ชนกับ Galaxy Andromeda
+++ แล้วเกิด "การรวมตัวเป็น Galaxy ใหม่" กว่าจะสงบลงตัว
+++ ก็ใช้เวลาไปอีก 60,000 รอบ ของ Galaxy ใหม่
+++ เรื่องตรงนี้ อย่าคาดเดาเอาเอง ก็แล้วกัน
+++ มุ่ง "เร่งความเพียรส่วนตัว" ไปจะดีกว่านะครับ

+++ แก้ไข ตรงนี้
https://palungjit.org/threads/722126/page-24#post-11280445

 

+++ Galaxy = โลกธาตุ
+++ จิต = เกิด/ดับ/จุติภพภูมิ ไปตาม "กรรม ของ สังขารจิต"
+++ การดับจริง = ดับสังขารจิต

+++ ตัวจิตอสังขาร มันดับซะที่ไหน อยู่มา "กี่อสงไขย" แล้วล่ะ
+++ คำว่า "พ้น เกิดแก่เจ็บตาย" หนะ พระพุทธเจ้าทรง "ชี้ทางให้แล้ว"
+++ ในโภชฌงค์ บันทัดสุดท้าย พระพุทธเจ้า "ระบุ" เอาไว้ว่า
+++ อภิญญายะ นิพพานะ จ โพธิยา คือ "อภิญญา นิพพาน และ โพธิธรรม"
+++ อย่าไปตัดออกซะล่ะ 1. อภิญญา 2. นิพพาน 3.โพธิธรรม
+++ ไปให้ถึง "ญาณ ที่แท้จริง ให้ได้" แล้วจะ ค่อย ๆ "รู้/เห็น/เป็น" ได้เอง นะ

 

เรียนศาสดาจารย์ธรรมชาติ
จักรวาลไม่ได้เดินทางเป็นเส้นตรง การเกิด Big Bang เกิดและดับเป็นล้านๆ ครั้ง ชั่วขณะหายใจ หากจะนับเอากัปล์ ควรจะแค่โลกใบนี้หากไปกำหนดเอา Big Bang จะไปเอาลูกไหนล่ะคะจาน จักรวาลนี้มันยึดกันเป็นฟองน้ำ แล้วไปรวมเป็นอตอม ต่อตอม
แตกตัวออกไปเป็นล้าาาาาาาาาาาน ไปเรื่อยๆ เรียกว่า อนันตจักรวาล อิอิอิ

 

หนูหลบเป็นเด็กวิทย์ฮะ ไม่รู้ถึงไหมพอเลี้ยงปาก เลี้ยงลูกได้

 

จะพยายามค่ะ ท่านจานธรรมชาติ

 

การรวมตัวสอง สองยักษ์นี้ ในมีกล่าวไว้
เราพบปรากฏการณ์พระอาทิตย์ 7 ดวง ตามพระสูตร ชื่อว่า
"สุริยะสูตร" คือ ชมพูทวีปนี้จะต้องถูกทำลาย

 

+++ โคตรมั่วว่ะ ไอ้ปัง
+++ ภาษา "ดัดจริต" หลบไปไกล ๆ
+++ เพ้อเจ้อ ไปคนเดียวเถอะ

 

+++ คนอย่างเอ็ง "ข้าไม่รับ" นะ