*** ยุคศิวิไลซ์ ****

*** งานผลิตแอลกอฮอร์ล
ยาฆ่าเชื้อ ****

เป็นสิ่งสำคัญมาก
ยามสถานการณ์ฉุกเฉิน
ต้องมีการผลิตให้ได้ทั่วทุกจังหวัด
จะเป็นประโยช์อย่างยิ่ง
ในอนาคต

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** เพิ่มน้ำใต้ดิน ****

ประสานขอร้อง
ให้ท่านผู้นำประเทศจีน
ช่วยปรับระดับแม่น้ำโขง
ให้อุดมสมบูรณ์เหมือนเดิม

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

คนดียังมีอยู่มาก..

 

*** ประสิทธิภาพไม่ทันการณ์ ****

นโยบาย คำสั่ง
อำนาจสูงสุด
ไปถึงภาคปฏิบัติต่อชาวบ้าน
...ล่าช้า....
ไม่ทันข้อมูลโซเชียล
หน้าจอชาวบ้าน
เกิดผลไม่ดีต่อ
ผู้นำและทีมงานทั้งหมด

....ระบบจัดการสมรภูมิรบ...
แบบอย่างที่ทหารฝึกซ้อม
ปฏิบัติการร่วมผสมทุกปี
จะมีศักยภาพสูง
นำปรับใช้

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ใช้อำนาจมาก อีกฝ่ายก็จ้องเล่นงาน..

ไม่ออกคำสั่งให้เด็ดขาด ชาวบ้านก็ลำบากนาน สุดท้ายชาวบ้านจะลุกฮือ..

โดนทั้งขึ้น ทั้งร่อง บุพกรรม เป็นมาอย่างนี้ ยังไงก็หนีไม่พ้น..

 

ทำใจ เตรียมร่างกาย ฝ่ามรสุมชีวิต..

มรสุมบุพกรรม ชาติ บุพกรรมโลก..

เจริญแล้วเสื่อมเป็นธรรมดา..

ก่อนเจริญต้องเสื่อมเป็นธรรมดา..

ก่อนรุ่งเรืองต้องล่มสลายเป็นธรรมดา..

ก่อนย้ายฐานต้องล้มกระดานเป็นธรรมดา..

 

*** เงิน VS ความดี ****

มีเงินมาก ก็แก้ไขไม่ได้
เพราะเป็นเรื่องของ
....วันที่กรรมมาถึงตัว...

หนทางคือ
...ทุกคน ทำความดี
วันละข้อ...

อธิษฐาน
มีกำหนดเวลาชัดเจน
แล้วลงมือทำ
ทำให้เกิดขึ้นจริง

เรียกว่า
...สัจจะปฏิบัติ....
ทำให้เกิดขึ้นทั้งประเทศ
ก็จะก้าวข้ามกรรมได้
เป็นภาพรวมทั้งประเทศ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า..

 

*** สัจ จะ ทำ ****

สิ่งนี้ คือสิ่งที่ยังไม่ได้ทำกัน

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

22.."จงสงบเถิดนี่แหละเรา"


จะให้เอาบุญกุศลมาจากไหนก็เราไม่เคยเกิดไม่เคยตาย จงสงบเถิดนี่แหละเรา..

 

*** ความดีไม่ได้ทำกันง่ายๆ ****

ถ้าผู้นำ ทำไม่ได้
ก็จบ

ถ้าทำได้
ก็ถือเป็นโชคดีของประเทศ
ที่ผู้นำมีสัจจะ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

กว่าจะฝ่ามรสุมไปได้ ไม่ใช่แค่ปี สองปี แต่อาจเป็นสิบปี..

ขึ้นอยู่กับสังคมส่วนรวม ความดีมวลรวมเป็นอย่างไร ความรักความสามัคคี มีมากแค่ไหน..

กรรมหนัก กรรมเบา ทุกคนมีสิทธิ์เลือกเอง..

 

ถ้ายังประมาทอยู่ ถ้าวิ่งตามความโลภในใจตน ถ้าไม่รักสามัคคีกัน ต้องได้เห็นแน่นอน..

ยุคนี้ศีลธรรมตกต่ำจากใจคน มัววิ่งตามกิเลสในใจตน ไม่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ต่อกัน ไม่มีความรักความสามัคคีกัน..

เมื่อโลกร้อนด้วยไฟทั้งสามกอง คือ ไฟโลภะ ไฟโทสะ ไฟโมหะ ทำให้เบื้องบน ร้อนตามไปด้วย..

เพราะเหตุนี้ภัยทั้งหลายทั้งปวงจึงหลบหลีกไม่พ้น เพื่อมาเตือนสติให้มนุษย์ ได้ยั้งคิด

ความหวาดกลัวจะทำให้มนุษย์เห็นทุกข์ชัด..

เห็นความเสื่อมไปเป็นธรรมดาชัด..

 

เรื่องโรคภัย ผ่าน ไป ก็ มี ภัย ใหม่ มา อีก อยู่ ที่ เป็น ภัย อะ ไร และ มา ตอน ไหน เท่า นั้น ละ..


ฮ่า ฮ่า ฮ่า..

 

ทำความดี เป็นผู้มีเมตตา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มันต้องเริ่มที่ตนเอง ไม่ต้องไปชี้บอกคนอื่น ไม่ต้องไปสั่งคนอื่น..

ให้เริ่มที่ตนเอง ให้แก้ไขตนเอง..

ความดีอาจทำยาก แต่ ใช่ว่าทำไม่ได้เลย เมื่อทำดีแล้ว อย่าสนใจคำพูดคน อย่าสนใจใส่ใจคำด่าต่างๆ ขอแค่ ให้ดีจริงๆ บริสุทธิ์ใจจริงๆ แล้วทุกสิ่งจะผ่านไปได้..

 

คนดีทำความดีได้ง่าย..

คนชั่วทำความดีได้ยาก..

คนดีทำดีแล้วสบายใจ..

คนชั่วทำดีแล้วทุกข์ใจ..

 

เมื่อประมาณ 2-3 ปีที่แล้ว ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมากลางดึกในความเงียบสงัด ใครเคยได้ยินเสียงดนตรี ธรณีกรรแสง ตลอดระยะเวลาติดต่อนานกันหลายเดือนบ้างไหม พยายามหาที่มาว่ามันมาจากที่ใด ขนาดอยู่ในป่าไร้บ้านเรือน ก็ยังได้ยินทุกคืน

 

มนุษย์ ทุกชีวิต ทุกรูปนาม ล้วนมีสิทธิ์เลือก ว่าจะทำดี หรือ ทำชั่ว..

เมื่อยังมีชีวิต ย่อมมีสิทธิ์ แก้ไขตัวเอง ตลอดเวลา..

แต่เมื่อสิ้นใจ ตายแล้ว นั้นละ สิทธิ์นั้นจะไม่มี..

 

แล้วคนที่เห็นความชั่วในตนที่แก้ไขไม่ได้ มันกับทุกข์ใจยิ่งกว่าไหม?

บางคนทำชั่วกลับคิดว่าตนทำถูกต้อง

แต่บางคนทำชั่วแล้ว...เห็นสิ่งที่ได้รับ มันทรมานมากยิ่งกว่าการทำชั่วสิ่งนั้นคือสิ่งใด

นี่เป็นแค่อารมณ์ใจ แล้วถ้าใครทำแล้วสั่งสมเป็นอาจิณโดยไม่เฉลียวใจเลยสักนิด คิดว่าอะไรคือ สาเหตุ

 

ทุกข์เพราะยึด..

ยึดมั่นถือมั่น ว่า กายนี้เป็นของเรา ใจนี้เป็นของเรา..

เพราะมีตัวกู ของกู..

เมื่อวางทุกสิ่งลง แม้ทุกสิ่งที่ประสบ จะทำให้ทุกข์ใจบ้าง ทุกข์กายบ้าง ก็ มอบ ให้ กรรม และ ธรรม เป็นผู้ตัดสิน เสีย..

เมื่อได้รับสิ่งที่สมควรได้ ได้มาด้วยความชอบธรรม จะมากจะน้อย ก็ บอกกับใจตนว่า.. "เป็นธรรมแล้ว สมควรแก่ธรรมแล้ว.."

เมื่อประสบสิ่งใดที่ทำให้ทุกข์กาย ทุกข์ใจ ก็ บอกกับใจตนว่า.. เป็นธรรมแล้ว รับผลแห่งวิบากกรรม สมควรแก่ธรรมแล้ว.."

น้อมรับทุกสิ่งด้วยใจที่มั่นคง ใจไม่หวั่นไหว ต่อ ทุกข์ทั้งหลาย และ สุขทั้งหลาย ที่ได้รับ..