เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ครั้งนี้มาทัน น้องใหม่ไฟแรง เน๊ตเต่า ขอรับไว้คะ

 

ขอบคุณครับคุณอา ผมตามมาจากเพจ เพชรพระอุมา ครับ พอเข้ามาอ่านแล้วติดหนึบเลยครับ เรื่องเล่า สนุกทุกตอนตื่นเต้นตลอดเลยครับ ขอบคุณคุณอาที่สละเวลา และแรงกาย นั่งร้อยเรียงเรื่องเล่าเป็นตัวอักษรมาให้อ่าน และขอร่วมอนุโมทนาในบุญกุศลที่คุณอาและสมาชิกทุกๆท่านได้ทำมาด้วยครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม...หรือสมแล้วที่ได้ฉายา..."หุบเขามรณะ"!?
________________________

28(ต่อ)...เรื่องโครงกระดูกสืบจากศพ ปล่อยคุณนงผู้ชาญวิทย์ทำหน้าที่...เรื่องผีปิศาจถ้าจะมีให้เป็นงานอาจารย์เลิศจอมเชี่ยวเวทย์!

ผมกับลุงเฒ่า คุณเทพ ส่องไฟสำรวจถ้ำน้อย บักสมคนเบื่อผีคุมเชิงด้านนอกกับคุณชาติและ 2 ลูกหาบ

ถ้ำหรือควรเรียกโพรงถ้ำไม่กว้างขวางพอสำหรับ 9 ชีวิตอัดยัดทะนาน มันอาจพออยู่พักหลบลมฝน แต่ไม่พอเหยียดนอน มองเผิน ๆ แลผ่านไร้สิ่งน่าสนใจ แถมถ้ำตันไม่มีทางออกสู่ด้านอื่น

ช้าก่อน...คุณเทพนักสำรวจถ้ำตาไวกับเรื่องนี้มากกว่าคนอื่น ยื่นไฟฉายให้ผม...

"น้องพรานส่องไฟ จุดนั้น 2 กระบอกเลย"

ผมทำตามว่าง่าย หัวหน้าทีมเขย่งเท้าขึ้นสูงใช้นิ้วบี้สีดำหม่นข้างผนังถ้ำสูงเลยหัวหน่อยเดียว จีบนิ้วยกดม

"ขี้เหล็กไหล...ตรงนี้มีเหล็กไหล"!!!

น้ำเสียงนักล่าเหล็กไหลก้องถ้ำน้อยสะท้อนไป-มาแบบเอ็คโค่ ทำทุกคนไหวเยือก แม้แต่อาจารย์เลิศที่กำลังก้มดูโครงกระดูกก็สะดุ้งพรวด รีบลุกมายืนใกล้ ผมพลอยตื่นเต้น ใจเต้นตูมตาม ความหวังที่ดับวูบดั่งเดือนแรมไร้รัศมีหลายวันก่อน ถูกพลังกระตือรือร้นหัวหน้าทีมกระตุ้นลุกโพลง

"ดูนั่น 'จารย์...น้องพรานดู ขี้เหล็กไหลเป็นทาง ทั้งผนังนี่เป็นชุมทางเหล็กไหลชัด ๆ"!

คุณเทพกระโดดโลดเต้นเหมือนเจ้าเข้า ผมส่องไฟไล่ตามผนังถ้ำขรุขระแต่สะอาดกว่าพื้นถ้ำทั่วไป รอยดำจาง ๆ สลับเทาเข้มป็นเส้นระเรื่อยหลายจุด มองผิวเผินนึกว่ารอยทางขี้มดขี้มอดหรือทางหมาร่า

"เดี๋ยว...พวกเรามาดูนี่เร้ว"!

อ้าว...เสียงร้องดังใสของสาวงาม ขัดจังหวะปรีดาปราโมทย์ น้ำเสียงตื่นเต้นพอกับคุณเทพพบเส้นทางเหล็กไหล...อะไรกันนักหนา ถ้ำน้อยโพรงเล็ก ดันอุดมด้วยสาระ?!

เราผละผนังถ้ำไปคุกเข่าข้างคุณนง สาวเภสัชจากนอกผู้มีความรู้อนาโตมี่-กายวิภาคชี้ชวนให้ดูโครงกระดูก...

"กระดูกผู้ชายเสียชีวิตในท่านั่งขัดสมาธิดูที่ช่วงขาสิค่ะ"!!!

หา...โครงกระดูกเป็นพระธุดงค์รึนี่?...ผมอุทานในใจ เป็นความคิดที่โพล่งเข้าสมองไม่มีเหตุผลอื่นแทรก

"น่าเป็นพระธุดงค์"...อาจารย์เลิศเสริมเสียงเข้มตรงใจมิต้องนัดหมาย

"จีวร บาตร กลด เครื่องใช้ ย่ามละ อยู่ไหน?"...คุณเทพถามปากคอสั่น เริ่มประหวั่นบางอย่าง ประสาคนโดนความลี้ลับ เจ้าถ้ำ-นางถ้ำป่าเขาเล่นงานหนักมาเกินพอ

"นี่ไง...นาย"...ลุงพรานคนไม่พูดเลยตั้งแต่ย่างเท้าเข้าโพรงถ้ำ คุ้ยดินร่วนๆข้างก้อนหิน หยิบเศษผ้ารุ่ยร่ายไม่เหลือสภาพ เอามือปัด ๆ ดินออก ก็พอมองออกว่าเป็นเศษจีวร

"ท่านเสียชีวิต...เอ้อ ไม่ใช่สิเรียกอะไรนะ...อ่า มรณภาพนานรึยัง นงพอคำนวณออกหรือเปล่า?"

สาวงามเม้มปากครุ่นคิด ภายใต้ความสลัวลำแสงสว่างด้านนอกส่องลอดรำไร กับแสงไฟฉาย 3 ท่อนส่องพร้อมกัน 3 กระบอก แสงสะท้อนเห็นความงามท่านั้นดังธิดาไพรจำแลง ผมต้องถอนหายใจเบา ๆ เบือนหน้าหนีไม่อยากมอง

"ไม่รู้สิคะพี่เทพ...น่าเป็นปีหรือหลายปี ดูเศษผ้าก็รู้ แต่กระดูกทุกท่อนอยู่ครบ ยังดีมาก ๆ ไม่มีสัตว์ป่ารบกวน ซึ่งเป็นเรื่องไม่น่าเป็นไปได้ ไม่เคยพบเห็นแบบนี้"

(((ยังมีต่อ)))
___________________

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอนมีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำ โดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

สวัสดียามบ่ายครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ความวัวฤๅมิทันหาย ความควายพลันแทรกอย่างปัจจุบันทันด่วน...

"พี่เทพ ลุง น้องพราน ออกมาดูนี่เร็วเข้า"...คุณชาติยื่นหน้าเข้ามาในโพรงสีหน้าตาเหลือก น้ำเสียงตื่นตระหนกยิ่งกว่าบักสมเห็นผีกลางวันแสก ๆ มันเจือความหวาดหวั่นจับสำเนียงชัด

ข้างหลังทั้งบักสมกับมะและดวงดาว อัดเข้ามาบังทางจนปิดแสงสว่าง ผมต้องยื่นหัวมุดแล้วขอทาง ข้างบักสมก็เร่งเร้า..."เร็ว ๆ พี่ ท่าไม่ดี"

ผมแหวกหน้าออกไปสำเร็จ ยังไม่ทันตั้งตัวก็เห็นภาพที่ทำให้กระแสเลือดในตัวเย็นเยียบแทบหยุดไหลเวียน หัวใจเกือบหยุดเต้น...ถ้ำเล็กในหุบใหญ่ ไฉนทวีความอลหม่านด้านร้ายได้ปานนั้น

ไกลจากโพรงถ้ำไม่เกิน 20 เมตร ร่างมหึมาขุนเขาเคลื่อนที่ หนึ่งในเบญจเทพพงไพรที่เรารังเกียจไม่ขอพบเจอ ยืนชูงวง โชว์งางามงอน ใบหูสะบัดไล่แมลงหวี่ช้า ๆ แม้มิใช่ท่าโกรธเกรี้ยวแต่ก็พร้อมเข้าราวีทุกขณะจิต ถัดไปข้างหลังเยื้องพอเห็นขาเห็นตัว คุณพระคุณเจ้าเป็นพยาน มีช้างพังร่างมหึมาไม่แพ้กันติดตามอีก 2ตัว แถมด้วยลูกตัวโตเกือบเต็มวัย ไม่ซุกซนแบบเด็กเล็กอีก 1

กองทัพคชสาร 4 ตัว กระจุกปิดช่องออกที่มีทางเดียว ถ้ามันพลันพรวดพร้อมกัน อย่าว่าคนจะแหลกเป็นจุณ แม้ถ้ำน้อยนี้ก็คงไม่ครณาให้เป็นที่หลบซ่อน

"เข้ามาเร็ว...เข้ามา ระวังหัวโขกหิน"...ผมตั้งสติผลุบหัวเข้าด้านใน ฉุดคุณชาติก่อน บักสมกับมะและดวงดาว ตาลีตาลานมุดเข้ามาอัดในโพรงแคบ ทุกคนปากคอสั่น พรั่นพรึง ตื่นตระหนก รวมทั้งคนในถ้ำที่รู้เรื่อง...เหล็กไหลกับโครงกระดูกกลายเป็นเรื่องรอง...

ลุงพรานเยี่ยมหน้ามองเหตุการณ์ชั่วครู่ ก่อนหดหัวแล้วเกาแกรกๆ ท่าทีกลัดกลุ้ม

"พวกมันยืนเฉย ๆ...ไม่โมโห"

"คุมเชิง...ว่างั้นเหอะ"...คุณเทพว่า ลุงพรานพยักหน้าอย่างหมดปัญญาอธิบาย

นับเนื่องนาทีวิกฤตหลายเรื่องที่ถาโถมใส่ ตั้งแต่เดินป่าฝ่าดงแม่ตะนาวฯ...

หนนี้น่าจะหนักระดับ 10 เพราะเป็นหนที่ไร้ทางหนีทีไล่ เหลือทางเดียวใช้ไรเฟิลล้มช้างทั้ง 2 กระบอกบวกกับไอ้ห้านัด ถล่มมันให้แดดิ้น แต่การยิงช้าง 4 ตัว ไม่ใช่การยิงเป้าตามงานวัด แล้วคิดหรือว่าพวกมันจะมีแค่นี้

หุบเขามรณะเริ่มสำแดงเดช ฉายแววแห่งเทือกเขา เงาไม้ ฉายาคน ล้วนมีที่มา ใช่ว่าจะตั้งให้กันชุ่ย ๆ...!

_________________________

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลงทำซ้ำทุกกรณีโดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

ส่งท่านขึ้นเหนือ เพื่อเสริมน้องณัฐวุฒิเป็นเหนือคน ทั้งผ้ายันต์-ลป.ทวดและพระดีสมนาคุณ ทรี อิน วัน

 

คุณศรีฯแปลงร่างเป็นสิงห์ปืนไวเต็มสตรีม
ขอบคุณและโมทนาบุญ พรุ่งนี้จัดส่งครับ
วันนี้มัวพาเข้าป่าเขียนเรื่องเล่า-ไม่ทันแล้ว

 

เฮ้อ-น้องหญิงยังไม่ทันอยู่ดี ถ้าเคาะพลาดอีกหนคราวหน้า ผมจะสมนาคุณพระดีฟรีๆให้หนึ่งองค์ รับรองต้องชอบใจ จะได้ไม่หมดกำลังใจ

 

เห็นว่าตามติด วันนี้เลยสมนาคุณให้ซะ 2 ท่อน พอสนองอารมณ์หนอนอักษร ท่าทางน้องกุมานนท์ (ผิดหรือถูกไม่รู้) ชอบอ่าน ชอบเขียน เพราะเขียนยาว ๆ ราบรื่นดีมากอ่านไม่สะดุด ว่างหรือสะดวกก็เขียนทักเขียนเล่าเรื่องต่าง ๆ มาได้เสมอ ยินดีทุกเมื่อครับ

 

คราวนี้พลาดไป 2 นาที คะคุณอา จิงๆมาดูนิยายเข้าป่าเข้าดง มาๆไปๆ โพสแบบฮาๆ ไม่ซีเรียสคะ

 

น้องเมษฯมาคั่นยามบ่าย
กับภาพที่เกือบเข้าเรื่องราว
ลองเขียนให้หน่อยเป็นไง...

โขดเขาเขิน....ดังเนินพราน
ไม้ตระหง่าน....เช่นงานศิลป์
หินกระด้าง......ขวางดานดิน
ไม้ด้นดิ้น.........มิสิ้นทาง!

เช่นเดียวกับชีวิตมิสิ้นต้องดิ้นไป
แหละทุกชีวิตย่อมมีหนทางเสมอ

 

ใช่ครับ-ลุ้นบุญสนุกไม่ได้ ก็อ่านเรื่องเล่าเพื่อความบันเทิงเริงรมณ์ผสมความรู้เรื่องป่าดง เลี้ยวลงเรื่องผีปิศาจไสยศาสตร์เคล้าธรรมะบ้างก็เพลินแล้ว

อย่าลืมพลาดหนที่3มีสมนาคุณ เป็น...เยนเติ้ลแมน อะกรีเม้นท์

 

ผมได้โอนเงินร่วมทำบุญเหรียญปั๊มแพ9.1กับผ้ายันต์หลวงพ่อปานเป็นจำนวนเงินหนึ่งพันหกร้อยบาทส่วนเกินหนึ่งร้อยร่วมทำบุญกับคุณอาวันวิครับ ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ

 

ขอความรู้ครับ กะลาแกะ

 

ขอบคุณครับ คุณอา ผมชื่อ นิรุธ เรียกง่ายๆว่า อ้วนครับ ส่วนชื่อ user kumamon (คุมะมง)เป็นชื่อหมีที่อยู่ในรูปโปรไฟล์ครับผม

 

วันนี้ได้รับพระชุดหลวงพ่อแพจากการร่วมบุญเจดีย์วัดโพธิ์เมืองปักแล้วครับ ขออนุโมทนา

 

ธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ครับ