วิชชาที่จะทำให้อยู่รอดจากยุคสมัยแห่งภัยพิบัติ

ขออนุโมทนาด้วยจ้ะ สู้ๆนะน้องชัช(||)

 

อนุโมทนากับน้องชัชด้วยครับ ยอดเยี่ยมครับ (ไม่ใช่อยากให้ฟูนะครับ เพียงชมด้วยใจครับ)

 

คุณkumpeangคะ..ตามที่ขอมานะคะ
ท่านอื่นๆจะใ้ช้รูปนี้เพื่อฝึกก็ตามสบายนะคะ
ขอให้เจริญในธรรมค่ะ

 

ก็ขอโมทนาบุญของน้องชัชด้วย ในธรรมทานที่ได้แบ่งปันจิตใจที่ดีงามสู่ดวงจิตดวงอื่นๆครับ

ถ้ากลัว"ฟู" รู้ตัวว่าจะ"ฟู" นี่ไม่น่าห่วงครับ

ที่น่าห่วงคือ ไม่รู้ตัวว่า"ฟู" มากกว่า

ดังนั้นสิ่งสำคัญก็คือ เราต้องตั้งกำลังใจสำคัญก็คือ

"การให้ธรรมทานโดยมุ่งประสงค์ที่ผลปรากฏ ความก้าวหน้าแก่ดวงจิตของผู้ที่เราตั้งใจถ่ายทอด ให้เขาเจริญในธรรมเป็นสำคัญ"

 

เยี่ยมมากเลยน้อง อ่านแล้วดีใจด้วยเลย อนุโมทนาด้วย สาธุ

 

โมทนาด้วยครับ
คาดว่าตัวฟู คงเป็นเรื่องของปิติ
ขอเสริมข้อมูลว่า ปิติก็ยังตกอยู่ในไตรลักษณ์ เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
เหมือนคุณคณานันท์ว่าไว้ ถ้ารู้ทันก็ไม่ต้องไปห่วงเพิ่มจากรู้
ไหนๆเมื่อมันมาแล้วก็ใช้มันสร้างธรรมกับเราซะ ให้ดูไปตรงๆ .... สอนวันแรกฟูแบบนี้ สอนอาทิตย์หน้าฟูน้อยลง สวนวันที่ครูหรือคนไม่สนใจฟังไม่มันแฟ๊บๆไม่ฟู ถ้ารู้ทันไม่ต้องกลัว แต่ถ้ารู้ไม่ทันสิ่งที่จะเกิดคือมันพาเที่ยว ในเวลาที่เราอยากให้ฟูเหมือนเดิมในวันที่ไม่ฟูเท่าเดิม มันจะดิ้นรนคาดหวังโหยหาความฟูเหมือนเดิม (เหมือนเดิมนี่เป็นตัวหลอกพาไปเที่ยว เพราะสัจจธรรมย่อมไม่มีอะไรเหมือนเดิมตลอดได้ ผิดหลักอนิจจัง) ดูมันบ่อยๆเห็นมันไม่เที่ยงมีความไม่แน่นอนบ่อยๆ ให้มันสอนเราตามจริง ธรรมก็เกิดเอง

ปล. ถ้าคำว่าฟูไม่ใช่คำว่าปิติก็ขออภัยไว้ด้วย ที่ให้ข้อมูลไม่ตรงเจตนา

 

ขออนุโมทนาบุญกับน้องชัชด้วยนะคะถือเป็นการเผยแพร่ธรรมะในระดับหนึ่งเยี่ยมมากค่ะ

 

วันนี้ วันศุกร์ครับ
ก็ได้โอกาสสอนสมาธิต่อให้กับกลุ่มเดิม เพื่อนของผม4คน อาจารย์2ท่าน
-หัวข้อที่ตั้งใจจะสอนก็คืออรูป มโน และอารมณ์พระนิพพานครับ
-ก็คือจะให้จับภาพพระพุทธรูปให้เป็นแก้วใสก่อน
-จากนั้นก็ขอให้พระองค์เมตตาสงเคราะห์ให้สามารถฝึกได้
-เสร็จแล้วก็ให้จินตนาการว่าทุกอย่างหายไป เหลือแต่ความว่างเปล่าสีขาว
-จากนั้นให้คิดว่าทุกๆอย่างไม่เที่ยงปรวนแปร แล้วจินตนาการว่าทุกๆอย่างค่อยๆแตกสลายไปเป็นผุยผง เหลือแต่ความว่างสีขาวที่แผ่ขยายออกไปอย่างไร้ขอบเขตไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีประมาณ
-เสร็จแล้วให้คิดว่ารูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสอารมณ์เป็นเหตุให้เกิดความทุกข์
ขอให้รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสอารมณ์หายไป เหลือแต่ความว่างสีขาวที่แผ่ขยายออกไปอย่างไร้ขอบเขตไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีประมาณ
-ขั้นตอนสุดท้าย ให้คิดว่าความทรงจำทั้งมวลทั้งหมดนั้น ทำให้เกิดความทุหข์ ขอให้ความทรงจำทั้งมวลทั้งหมดจงหายไป ทุกๆอย่างก็หายไป เหลือแต่ความว่างสีขาวที่แผ่ขยายออกไปอย่างไร้ขอบเขตไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีประมาณ
แล้วก็อธิษฐานกำกับขอให้สามารถทำได้ทุกๆสถานที่ ทุกๆเวลา ตราบเท่าเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน
-มาถึงขึ้นตอนนี้เพื่อนของผม4คนตกภวังไปแล้ว2คน
คนนึงพอฝึกเสร็จบอกว่า ครึ่งหลับครึ่งตื่นฟังอะไรไม่รู้เรื่อง
อีกคนน้ำลายหกพอถึงขั้นนี้
-ก็เลยให้ทุกๆคนจับภาพพระอีกครั้ง คนที่ยังมีสติอยู่ก็จับได้ บางคนเคลิ้มไปแล้วผมก็ปล่อยไป
-เสร็จแล้วก็ขอให้องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสงเคราะห์ ขอขึ้นไปยังวิมานของตัวเองที่บนพระนิพพานได้ด้วยเทอญ
-มาถึงตอนนี้เพื่อนของผม2คน
คนแรกบอกว่าหลับไปช่วงนี้แล้วตื่นอีกทีก็สอนจะจบแล้ว
อีกคนบอกว่ามีพลังมาดึงเขา3ครั้งแล้วก็เคลิ้มไป
-อาจารย์ท่านนึงมีคนโทรเข้ามือถือจึง ฝึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่วันนี้
อาจารย์อีกท่าน ตอบได้ชัดเจน ฉับไว
-ผมบอกว่าให้จับความรุ้สึกแรกแล้วตอบทันทีห้ามคิด
1+1 เท่ากับอะไร 2!ทุกคนตอบได้
3+3 เท่ากับอะไร 6! ทุกคนตอบได้
เอ้าถึงพระนิพพานหรือยัง อันนี้บ้างก็ถึงบ้างก็ไม่ถึง
คนไม่ถึงก็เคลิ้มตัดเข้าภวังค์เรียบร้อย เลยไม่อยากไปรบกวน
-อาจารย์ท่านนึง รับโทรศัพท์ตลอด จึงไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่
ส่วนอาจารย์อีกท่านนึง ตอบฉะฉานตลอด
วิมานสว่างไหม เนื้ออะไร ทรงยังไง
ก็ถามตอบไปเรื่อยๆ
-คราวนี้ก็ให้อัญเชิญคนที่รู้จักแล้วอยู่บนพระนิพพานให้มา ทั้งบิดามารดา ญาติ เพื่อนสนิท ครูบาอาจารย์ มีกายทิพย์แล้วเป็นสัมมาทิฏฐิทั้งหมด
-แล้วก็ให้อธิษฐานปักจิต ขอสัมผัสอารมณ์พระนิพพาน และขอให้เข้าถึงพระนิพพานได้ทุกๆสถานที่ทุกๆเวลา ตราบเข้าถึงซึ่งพระนิพพานอย่างแท้จริง
-ให้อธิษฐานถอนมิจฉาทิฏฐิทั้งหมด ให้อธิษฐานรวมบุญบารมี
-เสร็จแล้วก็ให้ดูที่โลกนี้ว่ามีคนที่เห็นแก่ตัวทำเพื่อประโยชน์ส่วนตน เทียบกับคนที่มีเมตตาทำเพื่อส่วนรวมว่ามีความแตกต่างกันมากน้อยเพียงไรในจำนวน
-แล้วก็ให้ดูว่าคนที่ทำตัวไม่ดีเมื่อตายแล้วจะไปที่ไหน
หลังจากนั้นก็ให้แผ่เมตตาจากอารมร์พระนิพพาน
แล้วอธิษฐานว่าขอให้สามารถทำได้ทุกๆสถานที่ ทุกๆเวลา ทุกๆอิริยาบท ตราบเข้าถึงซึ่งพระนิพพาน
-เป็นอันจบการฝึก ให้หายใจข้าลึกๆ ออกช้าๆสามครั้ง
-คนที่ได้ประโยชน์เต็มที่คืออาจารย์ผู้หญิง เพราะว่าตามได้หมด เผอิญว่าอาจารย์เคยฝึกสมาะมาก่อน แถมลูกสาวก็ฝึกมโนเหมือนกันเลยทำได้ไม่ยาก
-เพื่อนของผมคนแรก ตกภวังค์ตอนช่วงขึ้นพระนิพพาน คนที่สองขึ้นไปถึงวิมานก็ตกภวังค์ คนที่สามกับสี่ตอนขึ้นอรูป
-อาจารย์อีกท่านฝึกไม่ค่อยดีเหร่เพราะโดนรบกวนตลอด
-เหตุผลที่ผมจะสอนมโน กับอารมณ์พระนิพพาน เพราะว่าจะได้สามารถทราบว่ากำลังของแต่ละคนสุดที่ไหน และจะได้ช่วยล้างมิจฉาทิฏฐิ ล้างวิบาก ล้างอะไรต่อมิอะไร
-จริงๆรายละเอียดมีมากกว่านี้แต่ว่าไม่ค่อยเด่นนักจึงไม่ได้เขียนเอาไว้
-เดี้ยวอาทิตย์หน้าผมก็จะซ้ำย้ำตรงจุดนี้อีกที "อารมณ์พระนิพพาน" เพราะว่าสำคัญที่สุด
-พอสอนเสร็จผมก็มาไล่เช็คดุว่าผมสอนมีปัญหาตรงไหนบ้าง
ก็ได้รู้ว่าผมขอให้บารมีพระคุ้มครองกับสงเคราะห์คนอื่น
แต่ว่าลืมขอยืมบารมีจากพระมาใช้แทนกำลังตัวเอง พอสอนก็เลยไปเสียท่าตอนท้ายๆ เพราะว่ากำลังหมดแบบว่าพูดแล้วเสียงไม่ออก ผมก็จะได้จำเอาไว้เป็นบทเรียน

ก็ขอให้ทุกๆคนช่วยกันโมทนากับความก้าวหน้าของทุกๆคนด้วยครับ
-อยากจะขอฝากเอาไว้ครับ มีผู้คนอีกมากที่ปราถนาในความดี ปราถนาในอารมณ์พระนิพพาน ปราถนาในเมตตาอัปปนาณฌาณ
แต่ว่ามีวิบากหรืออุปสรรคที่ขัดขวางทำให้ไม่สามารถเข้าถึงได้
-ดังนั้นหากเรามีความโชคดีสามารถเข้าถึงซึ่งอารมณ์แห่งสัมมาทิฏฐิได้เช่นนี้
ขอให้พวกเราอย่าได้ประมาท เร่งทรง เร่งรักษา และเร่งฝึกฝนเพื่อให้สามารถเข้าถึงอารมณ์แห่งการปฏิบัติที่ยิ่งละเอียดขึ้นไปได้เรื่อยๆ
***ยังมีอีกหลายคนนักที่อยากทำแต่ทำไม่ได้ เมื่อเราสามารถทำได้ ไม่ควรหรือ ที่จะเร่งความเพียรของเราให้ยิ่งๆขึ้นไป

 

ขอขอบพระคุณครับ

ขอบุญรักษา โมทนาสาธุ .....

 

ได้มีโอกาสฟังธรรมจากพระสุปฏิปันโนซึ่งได้ทรงอภิญญาท่านหนึ่ง ท่านได้เทศน์ให้ฟังโดยมีใจความสำคัญว่า

"สายสายกลางนั้นเป็นเช่นใด ผู้ปฏิบัติธรรมนั้นย่อมไม่อาจพบทางสายกลางหรือมัชชิมาปฏิปทา ได้เลย หากไม่ได้"สัมมาทิษฐิ"เสียก่อน"

 

นอกจากนี้หลายๆท่านผู้ร่วมปฏิบัติธรรมก็ได้ค้นพบ ว่า

"เราสามารถอยู่กับความทุกข์(กาย) ความยากลำบาก ได้โดยไม่ทุกข์(ใจ) ประหนึ่งหยดน้ำที่ไม่อาจซึมผ่านใบบัวได้ฉันนั้น"

อยู่กับทุกข์ได้โดยไม่ทุกข์ เพราะจิตทรงอารมณ์ใจที่สะอาดบริสุทธิ์เอาไว้เป้นปกติเป้นประการที่หนึ่ง

จิตรู้เท่าทันในอารมณ์ใจก็ดี เหตุแห่งทุกข์ก็ดีเป็นประการที่สอง

จิตปล่อยวาง ละจากความยึดถือในอารมณ์ใจที่ปรุงแต่งจนก่อให้เกิดทุกข์เป็นประการที่สาม

 

ยินดีอย่างมากค่ะ อนุโมทนากับความเพียร
และบารมีของคุณchdhornทุกประการค่ะ สาธุ

 

โมทนาด้วยครับ เป็นการให้พุทธานุสติกรรมฐาน ควบอารมณ์พระนิพพาน แก่ท่านผู้ได้เห็นภาพประจำตัวเวลาอ่านกระทู้ครับ

ทำให้ผู้อื่นง่ายในการปฏิบัติ

และตนเองย่อมทรงภาพพระพุทธเจ้าสมเด็จองค์ปฐมปางนิพพานได้อย่างไม่คลาดจากใจเป็นปกติ

 

ถามเฉยๆๆนะคะ เพราะสงสัย ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่นะคะ เป็นไปได้มั้ยว่า ผู้ที่มองเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า จะไปเห็นภาพในหนังที่กำลังฉายในจอ เพราะในหนังฮอลลิวูดสมัยนี้ก็ทำเหมือนมาก ทำให้เห็นแล้วเข้าใจผิดได้รึป่าวคะ

 

และถ้ามันเกิดเหตุการณ์แบบนี้จริงๆๆๆ เราก็คงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วล่ะค่ะ คนในครอบครัวและเพื่อนร่วมโลกตายกันไปหมดแล้ว เราก็คงจะขอตายไปกับเค้าดีกว่ามั้งคะ เราก็เข้ามาอ่านในเว็บบ่อยๆๆนะคะ แต่ก็ไม่ได้ตื่นเต้นกับข้อความที่พิมไว้เท่าไหร่ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด จริงมั้ยคะ ถึงยังไงมนุษก็ไม่มีชีวิตเป็นอมตะอยู่แล้ว

 

ถามเฉยๆๆนะคะ เพราะสงสัย ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่นะคะ เป็นไปได้มั้ยว่า ผู้ที่มองเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า จะไปเห็นภาพในหนังที่กำลังฉายในจอ เพราะในหนังฮอลลิวูดสมัยนี้ก็ทำเหมือนมาก ทำให้เห็นแล้วเข้าใจผิดได้รึป่าวคะ

ส่วนใหญ่พระปฏิบัติท่านอยู่ในป่า..บนเขา ไม่ได้เข้าโรงหนังค่ะ
ถ้าคุณปฏิบัติแล้วจะเริ่มทราบอะไรได้บ้างด้วยตัวเอง แม้เพียงเล็กน้อยก็จะสิ้นสงสัยว่า เรายังรู้ได้แค่นี้ คนที่ปฏิบัตินานกว่าคงจะรู้ได้อย่างไม่สิ้นสุด

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
เกิดขึ้นทุกวัน ทุกนาที
ถ้าภัยทางโลกเกิดขึ้น.. เราตายไป...คติ็ก็เป็นเหมือนเก่า
คำถามคือ คุณรู้หรือยังว่าตายแล้วคุณจะไปภพภูมิไหน มั่นใจไหมคะว่ามีสุคติเป็นที่ไป
ขณะนี้ได้ทำอะไรที่ทำให้มั่นใจว่าจะไปอย่งสุคติแล้วหรือยัง
เราอาจตายก่อนภัยธรรมชาติมาถึงก็ได้นะคะ