เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

โมทนาบุญดีครับคุณสม ไว้วันสองวันนี้ค่อยขับรถไปทำให้วางแผนกับผบ.แล้ว ตะลอนทัวร์ทำบุญที่ไหนบ้าง ในเมืองกรุงนี่แหละ ไม่ยุ่งเหยิงปวดกบาลกับรถติดดีนัก

 

เทียนมัทรีหรือเทียนชัยหลวงปู่ทิม เดินทางไปอวยชัยให้พรร่มเย็นก่อนสงกรานต์ คุณสบวจงมีความสุขทุกสถาน เบิกบานตลอดปีใหม่ไทยและตลอดไป

 

ทานตะวันผูกโบฉลองสงกรานต์ล่วงหน้ามาจากน้องเรย์แต่เช้าตรู่ ถ้ายังทำงานก็ขอให้มีความสุข หากหยุดแล้วก็สุขเช่นกัน สรุปว่าชีวิตนี้มีความสุขอยู่ 2 วันคือ...

--- วันฝนตกกับวันฝนไม่ตก!

เหมือนช่วงบ้าตีกอล์ฟเป็นบ้าเป็นหลัง ใครถามว่าตีอาทิตย์ละกี่วัน ก็ตอบไปดังข้างบนนั่นแหละ-ฮ่า

 

น้องปรายคงหยุดงานตามวันหยุดรัฐกำหนด ขอให้ครอบครัวมีความสุขในช่วงเทศกาล เดินทางเยี่ยมญาติผู้ใหญ่ ใจร่มๆ ปลอดภัยทุกสถานเทอญ

 

ฟ้ายามรุ่ง ทะเลตื่นจากหลับไหล
ต้อนรับเทศกาลยิ่งใหญ่ เขียน...

คลื่นซัดเช้า.......พราวคำพร
สุกดิบสอน........สงกรานต์ถึง
หลั่งน้ำมนต์.......ปนคำนึง
ทุกท่านพึง........ถึงปลอดภัย!

 

น้ำเต็มขัน ลอยไม้ดอกหลากหลาย
มาจากแดนไกล เขียนในวันร้อนอ้าว
แต่ไม่รุ่มร้อนใจ...

มะลิลอย..........คอยคนรด
น้ำหนึ่งหยด......ประณตไหว้
บวกคำพร.........ป้อนดวงใจ
พร้อมมาลัย.......ปีใหม่ไทย!

 

อีกหนึ่งมุมสวยจากน้องมากิ
เขียนวกเข้าสงกรานต์ให้หมด...

มุมชาเช้า.......เคล้าไอร้อน
จงพักผ่อน......ก่อนปีใหม่
รอ"วันเนา".......เร้าเริงใจ
รื่น"ศกใหม่"......อุทัยร่ม!

หมายเหตุ...วันเนา=วันที่14เมษายน ถัดจากมหาสงกรานต์

---ศกใหม่=วันขึ้นปีใหม่ ถัดจากวันเนาคือ 15 เมษายน

 

น้องไทยฯทักมาทำให้คิดถึง
สงกรานต์เมืองเหนือ สมัยหนุ่มๆ
ไปทีไร แทบไม่อยากกลับบ้าน-ฮ่า

 

เป็นวันหยุดอีกหนึ่งวันที่ร้อนอ้าวมาก เดี๋ยวหลังมื้อเที่ยงจะนำเข้าตะนาวศรีคลายร้อน เชิญสำราญมื้อเที่ยงอาบน้ำท่าให้เย็นชื่นใจ ก่อนมาปูเสื่อ จะมาก่อนทีไทม์ เพราะยามเย็นมีธุระให้น้องนุ่งลูกหลานอวยพร รอสักพักเดียวครับ

 

ผมใช้วันลาครับคุณอา มีโอกาสต้องรีบใช้เพราะงานชุกเหลือเกินช่วงนี้. ขอหลบสมองมาพักผ่อนกับลูกเมีย กับอ่านกระทู้คุณอาดีกว่าครับ

 

สวัสดีตอนเที่ยง
สวัสดีปีใหม่ไทย
สวัสดีวันสงกรานต์
ขอให้สุขสำราญ
สบายกาย-สบายใจ มีตังค์ใช้ ไม่ขาดมือ
เดินทางใกล้-ไกล ปลอดภัยทุกทิศครับ

รอติดตามอ่านลุ้นเชียร์พลพรรคตะนาวศรี

เข้ามาอ่านนอกจากเรื่องราวนักขุดกรุ-นักผจญภัยแล้ว
ยังได้เปิดโลกทัศน์มุมมองของพระเครื่องในแง่มุมต่างๆด้วย
เมื่อไม่นานนี้ ไปเดินตลาด ก็ไปเจอเหรียญทองแดง
คุ้นๆว่าคุณอาได้เคยแนะนำไว้
ก็เลยนิมนต์ด้วย ไม่รู้จะรอดไหม
ก็เจอบางเหรียญบางองค์
รู้สึกสะดุดตาก็หยิบมาพร้อมกัน
ค่อยมาหาประวัติเพิ่มเติม
ด้วยเงินค่าขนมเล็กๆน้อยๆ

 

ความสุขเล็กๆของชีวิต รายล้อมอยู่
รอบตัวเราใกล้นี่เอง ไม่ต้องตะกาย
ไขว่คว้าหาไกล น้องปรายทำถูกแล้ว

 

พระ 3 องค์ 3 แบบ ตอบได้ดังนี้...
---พระธาตุเขาเจ้าแท้แน่ๆ ล้างหน่อยก็แจ๋ว
---ลพ.แดงปี 94 แท้ แต่เป็นเหรียญย้อนพ.ศ.
---พระพุทธชินราชก็แท้ เลี่ยมเดิมจากวัดชัดๆ

---สุขสันต์วันหยุด ก่อนเข้าสงกรานต์จ้า

 

===== สวัสดีปีใหม่ไทย =====

พรสงกรานต์.....ผ่านอักษร
เริงบทกลอน.....กระฉ่อนฟ้า
พรพิสุทธิ์..........พระพุทธา
เทพเทวา..........อำนวยชัย
.....เดินทางใกล้.......ไกลสบลาภ
.....หลีกคนหยาบ......หลาบชนไพร่
.....ผองพี่น้อง..........ป้องปลอดภัย
.....เรื่องเล็กใหญ่......คลี่คลายเคลื่อน!

 

จิ้มคำพรวอนเทพเทวาเล็กน้อย เป็นกำลังใจทุกท่านก่อนวันสงกรานต์ จากนี้ไปเตรียมเข้าตะนาวศรี กรุณาปูเสื่อรอพร้อมเตรียมร่มหลบไอร้อนไว้ด้วย สักครู่ครับ

 

บ่ายนี้ที่ ปาริชาติ ครับ

 

กราบสวัสดีอาจารย์วันวิ ท่าน บก. แฟนคลับทุกท่าน ปีใหม่นี้ขอให้สุขภาพดี มีความสุข สมหวัง ร่ำรวย เลื่อนยศตำแหน่ง โชคดีมีชัยทุกท่านครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
====================
ความเดิม...อีกไม่กี่ชั่วโมงน่าจะรู้กันว่าหมู่หรือจ่า?...ด้วยว่าด้านนอกถ้ำสนธยากำลังมาเยือน!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ก่อนอื่น..."กองทัพต้องเดินด้วยท้อง"

บักสมน้องรักพ่อครัวหัวป่าก์เร่งหุงมื้อเย็น เรากินด้วยกันแบบเดิม บรรยากาศการเปิบเงียบกริบไร้สุ้มเสียงกระซิบพูดเล่นพูดหัว หวังว่าคงไม่เป็น "เดอะ ลาสท์ ซัปเปอร์" มื้อสุดท้าย!

"อย่ากินมากน้องพราน ท้องอิ่มหนังตาหย่อน กายทับจิต ฤทธิ์ติดขัด"!!!

อาจารย์เตือนผมที่กำลังส่งข้าวคำโตเข้าปาก ผมชะงักแบบรถติดเบรค...จริงสิ จอมขมังเวทย์ไม่พร้อมรบทั้งร่างกายและพลังจิตใจที่ยังปวกเปียก หากประสบการณ์วิชามารทุกแขนง ความรอบรู้ยังเพียบพุง เต็มยุ้งกบาล

ข้าวคำนั้นจึงเป็นช้อนสุดท้าย ลุงพรานเฒ่าอีกวงก็อิ่ม ตะแกกินน้อยแทบไม่แตะ ปล่อยพรานรุ่นลูกกับ 2 ลูกหาบที่เลื่อนชั้นเป็นเพื่อนร่วมตาย เขมือบหม้อไหแทบแตก

อากาศนอกถ้ำกำลังสบาย ผมเดินออกไปรับลมเย็น เหม่อมองเส้นสีดำของค้างคาวถ้ำ ที่ทะยอยพุ่งขึ้นสู่ฟากฟ้า ราวกับสายน้ำที่หลั่งรดเวหาไม่รู้จักจบสิ้น กลิ่นแอมโมเนียคละคลุ้ง กระตุกต่อมในสมองลุกตื่น ลุงพรานเฒ่ากับ 3 ชาวกรุงตามออกมาสมทบ...

"สุดสวยสายรุ้งดำ ดูทีไรไม่เคยเบื่อ"...สาวงามรำพันด้วยอารมณ์กวีติดปลายลิ้น ไม่เจาะจงพูดกับใคร

"ใช่จ้ะ ธรรมชาติช่างมหัศจรรย์"...คู่หมั้นสำนองวาจาแทนคนอื่น

ดวงตะวันกลมโตเบื้องประจิมทิศ ราแสงส้มแรงกล้าแสบตา ปล่อยเฉดสีแดงอ่อนละมุนไร้พิษภัยมองได้ด้วยตาเปล่า สุริยเทพลดร่างดังด้านล่างมีเชือกยักษ์หรือมือมารมองไม่เห็นกระชากฉุดดึง ชั่วถอนใจยาวๆ อีก 2 เฮือก ม่านสีดำก็สยายบังลำแสงสุดท้าย กลืนทุกอย่างเข้าสู่ทวารแห่งราตรี...

เงามืดรัตติกาลเคลื่อนตัวครอบงำรวดเร็วเหลือเชื่อ วิหคฝูงใหญ่บินวนเบื้องบน ส่งเสียงระงมตระหนกอึงอล พวกมันกำลังตั้งหลักกลับรวงรัง ฟ้าดันมืดไม่ทันตั้งตัว!

ผมจ้องมองเงาตะคุ่มที่ยังมีรังสีตะวันเคลือบไว้น้อยนิด ฉากราวป่าตรงหน้ากับรอบตัวคล้ายหนังขาวดำสยองขวัญ เงาไพรลึกลับอันแท้จริงส่งบรรยากาศอำมหิตส่งกลิ่นไอทักทายแต่หัวค่ำ ไอเย็นมฤตยูลอยเข้าครอบงำ แม้แต่คุณเทพซึ่งผจญศึกลึกล้ำกรำชีวิตมาหลายยกยังร้องคราง...

"ผ่าเถอะ...คืนเดือนดับน่ากลัวเอาเรื่อง"!

ลุงพรานเฒ่าหัวเราะหึ หึ ในลำคอ ปากเคี้ยวยาฉุนหยับๆ แล้วถ่มถุยไปด้านหน้า ท่าทางไม่ยี่หระ เป็นอีกหนึ่งวิธีปลุกขวัญที่ลุงมักใช้เสมอ ยามผชิญหน้าอันตราย เป็นหรือตาย...

" ไปทำพิธี นายทหาร"...พรานเฒ่าว่าง่ายๆ ไม่รุกลี้รุกลน มีภูเขาน้ำแข็งอย่างพรานกะหร่างอยู่ด้วย ลุยถึงไหนถึงกัน...!

(ยังมีต่อ)
--------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
=============

ผมนำขันน้ำมนต์ในหีบวิเศษมาใช้เป็นหนแรก น้ำต้มสะอาดเทใส่ครึ่งค่อนขัน นำองค์ปู่แกะผ้าห่อออกเหลือเพียงองค์เปลือยหุ้มลวด ส่งท่านลงสรงน้ำ

หนนี้พิเศษกว่าทุกคราว ได้เทียนขี้ผึ้งบริสุทธิ์ล่าเหล็กไหลมาเป็นเทียนชัย ปักจุด 2 ข้างขันที่ทำไว้เป็นพิเศษสำหรับหยอดน้ำตาเทียนปักมั่นคง จุดธูปอีก 3 ดอก บูชาคุณพระรัตนตรัย

ผ่านทุกพิธีไตรสรณคมน์ผมตั้งจิตสงบ พนมมือร่างโองการมหาเวทย์หนึ่งเดียวอันไร้เทียมทาน...

พระมหามนตรา..."มงกุฏพระพุทธเจ้า"!

รวดเดียว 3 คาบ คาบละ 9 จบ ไม่ปลดปล่อยลมหายใจ ปอดอั้นลมแทบระเบิด แต่สมองอัดแน่นด้วยพลังจิตแน่วแน่ปานคันธนูง้างเต็มพลัง พร้อมปล่อยสายลูกศรพุ่งออกจากแล่งพิฆาตศัตรู

อาจารย์เลิศเตือนถูกต้อง...อย่าเขมือบอิ่มให้ท้องอัดแน่นด้วยอาหาร กายทับจิต หาไม่คงหมดปัญญากลั้นใจยาวขนาดนั้น!!!

กระทำดังเดิมซ้ำอีก 2 เที่ยว ธูปลามไหม้หมด 3 ดอก จึงหยดเทียนลงสู่ขันน้ำมนต์ ไม่จุ่มดับ เพียงเป่าให้เทียนดับ ดึงออกส่งดวงดาวที่คอยเป็นลูกมือข้างตัว...

"เก็บไว้ใช้อีก"...

จากนั้นประคองขันน้ำพระพุทธมนต์ องค์ปู่ฤาษีพลันเรืองแสงน้อยๆ ในขัน ช่วงที่ผมยกขันขึ้นจบตรงหว่างคิ้วครั้งสุดท้าย วงรอบรัศมีสีขาวพราวออกมาเย็นตา ผมเห็นคนเดียว กำลังใจพุ่งพรวดแทบโลดทะยาน หาญกล้าไม่เกรงหน้าอินทร์พรหม แต่กลั้นใจสำรวมจิต เดินนำน้ำมนต์หลั่งรินรอบปากถ้ำ หลังช่องทางด้านหลัง...ใช้หญ้าคามัดเป็นกำที่ลุงพรานตัดเตรียมให้ จุ่มสะบัดพรมทั่วโถงผนัง บนเพดานเกินปัญญาและเปลืองนำ้มนต์ ก็กำหนดจิตโองการเป็นเส้นพระพุทธมนต์วิ่งขึงเป็นตาข่ายสอดประสานประดุจกำแพงแก้ว...

ประการหลังนี้ ผมตั้งจิตสมมติเอาว่าสำเร็จ กำแพงแก้ว เพดานเหล็กจะบังเกิดหรือไม่?...ใจนั้นแน่วแน่ว่า "มี" โดยมิพักลังเลสงสัย!

ครบทุกกรรมวิธี ผมเหนื่อยแฮ่ก หูอื้อ ตาพร่าจากการประดังพลัง อัดอั้นลมหายใจมากเกินมนุษย์สามัญกระทำ

จิตตระหนักรู้ฉับพลันในวินาทีนั้น...คนเล่นฤทธิ์ เล่นคาถาอาคม ต้องสิ้นเปลืองพลังงานภายนอกภายในทุ่มเทปานใด?!

มิน่า...จอมขมังเวทย์เหล่านั้นจึงทอนอายุตนเองสั้น...บางคนไฟธาตุแตกเพราะกรากกรำทำฤทธิ์ไม่หยุดหย่อน เกินกว่าสังขารอาการ 32 ภายนอก-ในต้านทานไหว

ยังไม่นับ พวกของเข้าตัว หรือกระอักโลหิต สติแตกฟั่นเฟือนเพราะโดนกระทำกลับคืนเยี่ยง...หมองู ตายเพราะงู!!!

อาจารย์เลิศเกือบเข้าข่ายนี้ ดีว่าล้มเจ็บก่อน ชะตายังไม่ขาดถึงตักษัย...มีดวงดาว มีผมกับหมู่คณะเข้ามารับไม้ต่อห้อตะบึงไปข้างหน้า ทันท่วงเวลาเส้นยาแดงผ่าแปด!

ในเมื่อมีธูปห่อใหญ่ในหีบวิเศษ ผมจึงทดลองเพิ่มกรรมวิธี ด้วยพิธีบางอย่าง...

บอกดวงดาวจุดธูป 16 ดอก นำปักกลางแจ้ง อาราธนาบอกกล่าวแม่พระธรณี ผีป่า ปิศาจไพร เจ้าป่า เจ้าเขาฟากฝั่งคุณธรรม ไม่เกี่ยวข้องกับเจ้าถ้ำอันธพาล โปรดเมตตาช่วยเหลือยามคับขัน...

หรือไม่ช่วย ก็กรุณาอย่าสำแดงเดชซ้ำเติมเข้าข้างฝ่ายอสุรกาย!

ทุกอย่างที่กระทำลงไป ผมถือเป็นกลอุบายแยบยล นำชีวิตกอปรเลือดเนื้อหนังห่อหุ้มกระดูกคนเป็นและวิญญาณ ก้าวข้ามเส้นเขตแดนแห่งความเป็น เข้าสู่ฟากฝั่งมิติตรงกันข้าม...

โลกแห่งวิญญาณหรือโลกอะไรก็ตาม เมื่อเราอยากสู้อยากเผชิญ ก็ต้องข้ามไปยืนฝั่งเดียวกัน ปลดเปลื้องพันธนาการเสียเปรียบของโลกฝั่งที่มีเลือดเนื้อ

เมื่อเจ้าถ้ำสามารถทำร้ายเราที่มีกระดูกเนื้อหนังเต็มตัว เราตีโต้กลับพบแต่ความว่างเปล่า...

เจ้าถ้ำมีฤทธาทำลายเราด้วยกรรมวิธีต่างๆ นานา ทั้งให้ล้มหรือสติแตกเจียนบ้า เราก็ต้องข้ามเส้นไปประจันหน้าเพื่อวัดดวงกัน...ส่งสรรพาวุธเท่าที่พึงมี ทำร้ายมันบ้าง...?

ผมคิดเช่นนี้ ใช่ว่าผิดหรือถูก?...แต่ไม่มีสังหรณ์จากสิ่งศักดิ์สิทธิ์กระตุกเตือนว่าคิดผิด...จึงมั่นใจว่า กลเกมส์แห่งกงล้อมฤตยูที่พวกอีกมิติชวนเล่น ผมอ่านการหมุนของมันถูกต้อง ถ่องแท้ดีแล้ว...

(ยังมีต่อ)
------------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***