เรื่องเด่น ไม่อยากเป็นร่างทรงเป็นทาสผี

ไม่อยากเป็นร่างทรงเป็นทาสผี




แม่คำต้นเป็นหญิงสาวร่างบอบบาง อาศัยอยู่แถบอีสาน แม่คำต้นเป็นร่างทรงประจำหมู่บ้าน ใครมีเรื่องเดือดร้อน หรือ ทุกข์ใจประการใด จะต้องมาให้แม่คำต้นช่วยทุกครั้ง ทุกครั้งที่แม่คำต้นเข้าทรงผี แม่คำต้นจะต้องมีเครื่องเซ่นสังเวยผีทุกครั้ง และผีจะช่วยแก้ปัญหาโดยแนะนำให้คนในหมู่บ้านไปปฎิบัติตามทุกครั้ง แต่แม่คำต้นไม่ต้องการที่จะเป็นร่างทรงอีกต่อไป แม่คำต้นไม่ต้องการเป็นทาสของผี เพราะทุกครั้งที่แม่คำต้นทำผิดผี ผีจะเข้าร่างแม่คำต้นจนสลบไป ถ้าผีต้องการให้ทำอะไรแม่คำต้นต้องทำตามที่ผีบอกทุกครั้งไป แม่คำต้นไม่มีความสุขเลย แต่แม่คำต้นไม่รู้จะทำอย่างไร แม่คำต้นตกเป็นทาสของผีมานานหลายปี จนคืนหนึ่งแม่คำต้นฝันว่า มีประตูอยู่ 2 บาน ที่ประตูบานหนึ่งมีผีตนหนึ่งร่างสูงใหญ่ดําทะมึนดูน่ากลัวมากยืนอยู่ ประตูอีกบานหนึ่งมีพระผู้สูงอายุคนหนึ่งยืนอยู่ แม่คำต้นไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหน เสียงผีตนนั้นเรียกแม่คำต้นให้เดินตามไป แต่แม่คำต้นคิดว่าเดินไปหาพระ น่าจะดีกว่าเดินไปหาผี แม่คำต้นเลยเดินไปหาพระแทนแล้วแม่คำต้นก็ตกใจตื่นขึ้นมา เช้าวันรุ่งขึ้นมีพระธุดงค์ 2 รูป มาปักกลดใกล้หมู่บ้าน หนึ่งในนั้น คือ หลวงปู่หลอด แม่คำต้นรู้จึงตัดสินใจไปหาพระธุดงค์ 2 รูปนี้ให้ท่านช่วย เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามฟังได้จาก youtube เลยค่ะ

ขอบคุณที่มา
http://homebkk.com/ไม่อยากเป็นร่างทรงเป็น/

 

ผมก็ไม่อยากเป็นนะครับร่างผ่านญาณเทพ
แต่ช่วยคนมาเยอะไม่เรียกร้องเขาหายทุกรายเราก็อิ่มใจ. ติดตามเขาว่าเป็นอย่างไรบ้างสำเร็จทุกราย บางคนเป็นร่วมสิบปีหิ้วปีกมาเลย หมดกับการรักษามามาก อาบน้ำมนต์สามวันเดินได้ให้ไปดูที่บ้านก็ทำให้ขายที่ให้ได้สองล้านสามแสนค่าโอนก็ไม่เสียซักบาท ทำบุญให้วัดมาสองพัน ผมบวชช่วยคนมา6เดือน ทอดกฐินรวมลูกศิษย์ได้6-7แสนบาทเข้าวัดสึกออกมาแล้วก็ยังมีคนมาวัดถามหาให้ช่วยอีกแต่พระที่อยู่ก็ปฏิเสธไป เจอสารพัดเรื่องของคนมีทั้งทนายความ ข้าราชการ ชาวไร่ ชาวประมง บางคนหมดหนทางไปไม่มีที่จะไปก็ทำให้มีทางออกมีคนอื่นรับไปอุปการะอีกทีทางชุมพรเอาไปทำสวนทั้งครอบครัวตกลงมีที่ไปมีงานทำ อีกรายแปลกมากเป็นเด็กพิการหนีมาเกิดมีคนนุ่งถกเขมผ้าแดงมาเฝ้าด้วย องค์บอกถึงเวลาไปเอง เกิดเจ็บไม่สบายเข้าโรงบาลมาสองเดือนไม่กินไม่ถ่ายญาติพี่น้องเข้าใจว่าต้องตายแน่. แต่ไม่ยอมตายมาตามไปดูก็ทำน้ำมนต์ให้กินก็กินเนียกชื่อก็ขานรับกินน้ำมนต์ไปแล้วก็แรากฏว่าถ่ายอุจาระจากสองเดือนแต่ทำท่าจะตายวันหนึ่งตายหลายรอบคนเฝ้าก็พอตายทีก็ใส่กำดอกไม้ธูปเทียนทีหนึ่ง แล้วก็ฟื้นขึ้นมาใหม่ ผมเลยไปเยี่ยม หลวงพ่อบอกบ้าง คนทรงที่อื่นบอกบ้างไม่รอดวันนั้นวันนี้ พอผมไปได้พูดลอยๆว่าคนที่มาเฝ้านะถ้าจะให้อยู่ก็ต้องให้กืนได้นอนหลับไม่ใช่ทำแบบนี้ถ้าจะไม่ให้อยู่เก็บไปเลยแล้วก็กลับมาบ้านตกเย็นตายจริง คนที่บ้านเขาเล่าว่ากินขนมอยู่ในอ้อมอกแม่เสร็จแล้วก็ยกนิ้วโป้งให้แม่แล้วก็หมดลมจากไปเลย คนก็ลือเลยว่าผมแน่จริงใครๆก็ช่วยไม่ได้เพราะก่อนที่จะมาถึงผมเขาไปมาทั่วแล้ว ยังมีอีกหลายเรื่องๆแต่นี่คือคร่าวๆของการเป็นร่างผ่านญาณองค์ที่ว่าผีกัน แต่ผีกลัวนะร้องลั่นเลยไม่กล้ามองก้มหน้าไม่เคยเจอผีอาละวาดซักทีมีแต่สั่นก้มหน้าเมื่ออยู่ต่อหน้าองค์ที่คนทั้งหลายเรียกว่าผีน่าสมเพชที่รู้แต้ไม่จริงๆ