600วันแล้วที่อสุจิไม่เคลื่อนออกจากกายเลย

ขอโทษที่ต้องเสียมารยาทแต่มันขำจริงๆ
(ขอขำแป๊บบบบ)

 

ทางเส้นนี้ ที่คุณกำลังฝึกอยู่นั้น
ผมว่า มันก็ถูกต้อง ตรงทางอยู่นะครับ
แต่ มันไม่ใช่ ทางของฆราวาสวิสัย ก็เท่านั้น
ให้ดูกันต่อไป ว่าคุณจะฝึกได้ไม่นาน
เดี๊ยว หมดฤทธิ์ ก็จะเลิกแสดงไปเองครับ

เพราะตอนนี้ อาการที่อยากจะ แสดงฤทธิ์
แสดงธรรม ของคุณมันกำเริบอยู่ครับ
เดี๊ยวไปต่อไม่ได้ ก็จะลาโลงไปเอง

การกดข่ม คือ อาการของนักบวช หรือ พระสงฆ์ ครับ
หากชาวบ้านไป ฝึกตาม แล้ว
ด้วย สภาพแวดล้อม ที่ไม่เอื้ออำนวย
ด้วยไม่มี พระอริยะเจ้า คอยสั่งสอน
เดี๊ยวก็แพ้ภัยตนเอง ไม่อาจจะฝืนตาม แรงกาม ได้

 

ตามสบายเลยท่าน

 

ผมผ่านได้สบายแล้วครับ บอกตรงๆหมดไปเรื่องแล้ว มาเรื่องกิน เรื่องนี้ยากว่ากามเพศเยอะ ตอนนี้ไม่กินของที่ชอบที่สุด ทาน2มื้อพอ ตัดกามเพศได้ เรื่องกินก็ไม่ลำบากจนเกินไป มีอะไรก็กินๆ ไม่กินของที่ชอบ ไม่ให้กิเลสพาไปกิน

 

ผมคนจริงไม่ใช่ทำเล่นๆ เพราะผมไม่ได้จนตรอกที่ไม่มีอะไรมีครบพร้อม แต่ไม่ยากเกิดอีก จุดหมายใหญ่ เรื่องกามจึงเป็นเรื่องเล็กสำหรับผมไปแล้ว

 

อนุโมทนาค่ะ นอกจากกามแล้ว ถ้าทำใจผ่าน โลกธรรม8 , ปัจจัย4 และ ธาตุ4 ได้ ก็หมดจริงๆค่ะ

 

ทำเรื่องหยาบๆได้ เรื่องละเอียดจะตามมาฐานะ

 

ความจนก็ยังไม่กลัว อธิฐานขอจนที่สุดไม่มีสมบัติเลย ขอเพียงพุทธปัญญา

 

อยากอยู่แบบพระอนาคามีค่ะ มีคู่แต่ไม่มีเพศสัมพันธ์กัน หายากมาก หามาตลอด ไม่เจอสักที

 

ตามเหตุปัจจัยครับ

 

หากเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ผมก็ขอ อนุโมทนา กับ พระอริยะเจ้า ไว้ล่วงหน้า
และขออโหสิกรรมไว้ตั้งแต่ตอนนี้เลย
หากจิตคุณไม่นิ่งจริงๆ ก็จะผ่าน
ด่านของผมไปไม่ได้ง่ายๆ อย่างแน่นอน
ขอให้เตรียมตัวเตรียมใจไว้ได้เลยครับ

จะคอยแอบดูอยู่ ด้านข้าง
ดูคุณต่อสู้กับกิเลสตรงๆ เยี่ยง บุรษอาชาไนย
หากมีวาสนาต่อกัน คงจะได้คอมเม้นต์อีก

 

คนที่เลวมากๆมาก่อน ย่อมไม่ยอมกลับไปเลวอีกแน่นอน เพราะมีความกลัวเป็นฐานป้องกันไว้แล้ว ถึงแม้บนเส้นทางนี้อาจจะต้องออกแรงมากกว่าคนอื่นสักหน่อย แต่เห็นอะไรได้ชัดเจน จึงมุ่งหน้าอย่างเดียวเพื่อจุดหมายอันเกษมครับท่าน

 

ไม่ใช่เรื่องโม้นะครับ และก็มีหลายคนเค้าอยู่แบบนั้นได้นะครับ

ทั่วไปๆ คนเราอาจเลือกรักกันเพราะกามคุณ ๕ แต่ไม่ใช่ไม่มีคนที่เลือกรักกันเพราะต้องการช่วยเหลือกันแบบกัลยาณมิตร การเกื้อกูลกัน ตามสถานภาพที่ยังต้องเวียนว่ายตายเกิด(น่าจะต้องมีความมุ่งมั่นไปนิพพานในสันดานหรือสั่งสมมาบ้าง(ตามแพทเทิร์นบางสำนักนะครับในเรื่องวิบากกรรมน่ะ) แต่ก็เพราะดับอวิชชาไม่ได้นั้นแหละ เฮ้อ)

 

ที่บอกโม้นั้นเพราะนี่คือกามภพคุณจะอยู่แบบพรหมได้อย่างไร คุณพูดเกินไปไงครับ

 

ผมพูดคร่าวๆ ไม่อยากแตะในส่วนที่มีคนพูดว่า อะไรก็โพธิสัตว์ไงครับ สั้นๆ หวังว่าท่านจะเข้าใจ (เหมือนท่านถามว่า ผมคงเข้าใจท่านนั้นแหละ 555)

ในชาดก มีหลายพระชาติ ที่พระโพธิสัตว์แต่งงานและท่านไม่เสพกาม นอนหันหลังให้กันนะครับ ในกามภพ พอพ่อแม่ตายก็ออกบวชกันทั้งคู่

โพธิสัตว์น่ะ ท่านว่ากันว่ามีดั่งเมล็ดทราย ดังนั้น มันจะแปลกอะไรที่คน (โพธิสัตว์) จะอยู่กันแบบไม่เสพกามเลย

ท่านพูดเรื่อง เคลื่อน ไม่เคลื่อนแค่นั้น ผมก็ตอบเฉพาะเรื่องเคลื่อนไม่เคลื่อนครับ คนที่อยู่กันแบบไม่เคลื่อนน้ำ มีเยอะครับ แต่ระดับจิตต่างกันตามประเภทที่ผมบอกตอนโพสต์คุยตอบครั้งแรก ไม่เคลื่อนเพราะอะไร 4 ประเภท อาจยังเสพกามคุณ 5 หรือไม่เสพกามคุณ 5 ก็ได้ ตามระดับเลย

เพราะฝึกฝนจิตถึงระดับที่ต่างกัน สำหรับผมเห็นการไม่เคลื่อน เพราะฝึกได้ประมาณ 4 ระดับ คร่าวๆ

ถ้าอยู่กับแฟนแล้วน้ำไม่เคลื่อนเพราะไม่เสพ น่าจะเรียก พรหม แล้วครับ คนเรามีพรหมวิหาร 4 ไม่ได้รึครับนี่ บางคนเค้าเจริญพรหมวิหาร 4 ตลอดทั้งชีวิตก็ยังมี ก็ในโลกนี้ กามภพไง จิตเค้าระดับพรหม คือตายก็หลงในพรหมโลกไงครับ

ถ้าลัทธิเต๋า เค้าเสพกามกับแฟน แต่น้ำไม่เคลื่อนไงครับ เราไม่นับเป็นการฝึกฝนจิตแบบพรหม เพราะมีเพศอยู่

การอยู่แบบพรหม คือ การที่บดสวดเมตตา สอนว่าให้เริ่มจาก รักสรรพสัตว์แบบลูกก่อน ฝึกจนเข้าถึงจิตระดับ พรหม คือ เราเอาเฉพาะความรักที่แม่มีให้ลูก ก็พอครับ มันก็ไม่มีเพศ เพราะบทสวดให้โฟกัสที่ เมตตา แค่นั้น เรื่องเพศ ไม่มี จึงเป็นแบบเดียวกับ พรหม ที่ไม่มีเพศครับ (เห็นเป็นร่างผู้ชาย แต่ไม่มีเครื่องเพศ ไม่ว่าชายหรือหญิงครับ ไม่เหมือนเทวดาที่มีเครื่องเพศอยู่) ถ้าถึงขั้นวิปัสสนา ก็ ไม่มานอนในครรภ์ครับ (บทนี้ ผมแปลว่า ถ้าได้สมถะเพราะกรรมฐานนี้ ก็ไม่นอนในครรภ์ คือ ตายไปเป็นพรหม เพราะจิตเข้าระดับพรหม แต่ถ้าวิปัสสนาถึงขั้นก็พระอนาคามี ไม่มาเกิดอีก ก็แปลได้สองนัย

อันนี้ สอนกันตามบทสวดมนต์ครับ

ปล. ผมว่า ท่านก็เข้าใจอยู่นะ แต่ชอบโพสต์ให้คนต้องตอบ ก็ตอบตามรูปแบบที่ท่านตั้งใจนะ

 

ผิดแล้วครับ ท่านเป็นสาวกท่านจะไปเที่ยบกับพระโพธิสัตว์ได้อย่างไร ถ้าท่านไม่ได้มีเพศสัมพันธุ์กับภรรยและไม่สำเร็จความใคร่เลย ท่านก็ไม่ได้อยู่แบบพรหม ท่านเพียงรักษาความบริสุทธิ์ที่เรียกว่ารักษาพรหมจรรย์ คำว่าพรหมจรรย์ไม่ได้ว่าอยู่แบบพรหมเลย ท่านอยู่ในกามภพนั้น ท่านจะอยู่แบบพรหมได้สถานะเดียวคือ ท่านเข้ารูปฌานหรืออรูปฌานจิตท่านเข้าสู่ความเป็นพรหม ต่อให้มีความเมตตา กรุณา มุตทิตา อุเบก ก็เพียงขณะจิตนั่นๆ ท่านกล่าวผิดธรรมมากครับ ที่คิดเอาว่านั้นคือการอยู่แบบพรหม

 

ถ้าท่านเคร่งครัดกับถ้อยคำมาก ก็ถูกตามที่ท่านว่านั้นแหละ

 

ตรงสภาพธรรมนะครับ

 

แต่ว่า มีคนเข้าปฐมฌาณเป็นอาจิณได้นะครับ แม้ครองเรือนอยู่นั้นแหละ

 

เข้าได้ก็ได้ความเป็นพรหมในขณะนั้นแหล่ะครับ เรื่องสมาธินี้เป็นเรื่องของสังขตะธรรมมันเสื่อมไปได้ ได้มาก็ต้องมารักษามันไว้ ก็เป็นทั้งภาระอยู่ดี เอาความเป็นอริยะดีกว่าไม่เสื่อม