เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

น้องณัฐก็เพื่อนเยอะ ไม่เหงา-ฮ่า

 

ชมวิวดีฝ่า คลายเศร้าสลากกินเรียบ
ไม่ค่อย"กินแบ่ง"สักเท่าไหร่ ถูกมาก
ยังมีคนแย่งไปแจ้งความสลากหาย
กลายเป็นเทรดดิชั่น"ลอกเลียนแบบ"
ระบาดเหมือนเชื้อโรค ประเทศนี้
มันบ้ากับคนมักง่ายเยอะจริงเชียว

เงาสุรีย์............สีตะวัน
ดุจฉัพพรรณฯ....เงียบงันเหงา
หาดแสนงาม.....น้ำแสงเงา
เร่งรัดเร้า..........เฝ้าเหมันต์!

 

คุณธารฯหายไปหลายสัปดาห์
ส่งภาพงามตาจากบ้านนา เขียน...

พระใหญ่ยืน.......ยื่นหัตถ์ธรรม
เงื้อมเงาง้ำ........ค้ำแสงฉาย
ฟ้าวันพระ..........เมฆมากมาย
ความนัยคล้าย.....หนาวกรายเยือน!

 

เมนูวันหยุด หัดทำครั้งแรกตามยูทูป รสชาดได้อยู่ค่ะ
ต้นหอมผักชี แตงกวา ปลอดยาปลอดเคมี ปลูกเองหลังบ้าน
ตอนซื้อเมล็ดแตงมา ในภาพข้างซองก็แตงกวาอยู่นะ ลูกเล็กน่ารักน่าทาน ไม่รู้พ่อปลูกยังไงถึงได้กลายเป็นแตงร้าน (ใหญ่มาก)
กรอบหวานอร่อยดี มาทานด้วยกันค่ะ

 

กรมอุตุฯยืนยันวันวาน ลมหนาว
จากจีนมาแล้ว กทม.จะหนาวต่ำ
กว่า 20 องศาเป็นแม่นมั่น หนนี้
ไม่งัดเสื้อหนาวออกมาเก้อ เห็น
ไอกาแฟน้องมากิ จึงต้องเขียน...

กาแฟเช้า..........เคล้ากุหลาบ
กลิ่นกรุ่นอาบ......อวลอุ่นเจ้า
ดั่ง"ท่านหมื่น".....รอ"เรื่องเล่าฯ"
"ข้าวแฝ่"เฝ้า.......หลายเช้าแล้ว-ฮ่า!

หมายเหตุ...ข้าวแฝ่=กาแฟ... เป็นคำเรียก
คนโบราณเมื่อกาแฟเข้ามาประเทศนี้ใหม่ๆ

 

เป็นเช้าที่อากาศสุดยอดน้องปราย
แถมเป็นวันพระ เย็นรื่นกาย สบายใจ

 

จวนได้เวลามื่อเที่ยง คุณธารส่ง
ภาพจานโปรด สะกิดต่อมน้ำลาย
ไหนๆก็เขียนกลอนเพลิน เขียนอีก...

ข้าวหมูแดง.......แบ่งหมูกรอบ
ล้วนของชอบ......ตอบโจทย์ลิ้น
แนมไข่ต้ม..........กุนเชียงกิน
แตงพื้นถิ่น..........กินสิ้นหม้อ(ข้าว)!

สมเป็นแม่บ้านแม่ศรีเรือน
เสน่ห์ปลายจวักล้นเหลือ!

 

ข้ามโพสท์น้องณัฐไปหน่อยนึง
หันกลับมาตอบแทนคุณกรวิชว่า
เน็ทไว นิ้วไว เหมือนเสือปืนไว
ยังไงยังงั้น-ฮ่า

 

ลมหนาวมาเยือนกทม.และปริมณฑลแล้ว ดูแลสุขภาพกันนะครับสมาชิกทุกท่าน

 

พี่ wanwi พอจะบอกใบ้ได้ไหมครับว่าลป.โต๊ะองค์ไหนจะให้วัดดวงกันครับ จะได้ซ้อมฟิตดวงไว้ก่อน อิอิอิ

 

เป็นอากาศที่ทำนึกถึงเพลง"ดิ อิมพอสซิเบิ้ล"คุณเศรษฐา ร้องไว้สมัยวัยหนุ่มกระทงว่า..."หนาวเนื้อ ห่มเนื้อ จึ่งหายหนาวฯ "แต่รุ่นเราแล้ว ห่มผ้าดีกว่านะท่านพลังพุทธะ อย่าห่มเนื้อ(เหี่ยวๆ)เลย-ฮ่า

 

เที่ยวนี้ ท่าทางน้องณัฐฟิตจริงจัง เอ้า บอกให้ก่อนได้ประสาแฟนพันธุ์แท้ เปิดเซฟที่เก็บท่านลืมเกือบ 30 ปี งัดออกมาดังนี้-;

1...เหรียญล้อแม็กซ์เนื้อนวะ แชมเปี้ยน
2...เหรียญพระธาตุสบฝาง แจกกรรมการ 1 ใน300องค์
3...กำลังเลือกอยู่3 องค์ระหว่าง จัมโบ้ 2 แต่ตอนนี้แพงไปค่อนแสน ให้ทำบุญกันไม่ไหว ทารุณเกินไป จึงคัดเหลือ 2 องค์ระหว่าง พระของขวัญ กับ พระรูปเหมือนใบโพธิ์...งามระดับแชมป์โลกที่ผมเก็บจนลืมในเซฟทั้งคู่

จะให้ทำบุญค่าโฮสท์เว็ป ส่งท้ายปีเก่า-รับปีใหม่ ด้วยราคาไม่มีในท้องตลาด เดือดร้อนเอาไปขายเมื่อใดก็ได้ จะกำไรมาก-น้อยก็อยู่ที่ฝีมือ เก็บไว้ล่ารางวัลถ้าชอบประกวดก็แล้วแต่ใจสั่งมา

---พอใจมั้ยน้องณัฐ? ฟิตให้ดีนะ อย่าท่าดี-ทีเหลว เป็นอันขาด!

 

จากนี้ไปได้เวลานำท่านเข้าสู่"ตะนาวศรี" มัวทำบุญอาทิตย์เดียว หน้าวิ่งไปเกินกว่า 30 หน้าเป็นการวิ่งไกลที่สุดตั้งแต่เขียนมาปีกว่า

ความเดิมอยู่ที่ 984 ปัจจุบันหน้ามาถึง 1006 ลองหักลบตัวเลขดู สถิีิติล่าสุดทำไว้3-4 วัน 25 หน้า...ถูกทำลายลง เหมือนคำพูดในวงการกีฬา...

"สถิติมีไว้ให้ทำลาย-ฮ่า"!!!

รอการจิ้มและคัดลอกจากลายมืออันแสนอ่านยาก ครู่ใหญ่ จิบชา-กาแฟในช่วงทีไทม์ไปก่อน ค่อยกลับมาอ่านก็ทันเหลือเฟือ

 

สวัสดีค้า เอาบุญมาฝากค้า เนื่องในวันคล้ายวันเกิดวันนี้ได้ร่วมเป็นเจ้าภาพบวชพระ(น้องชายเพื่อนค่ะ) ปล่อยปลา ถวายเพล ถวายสังฆทาน และถวายปัจจัยอีกส่วนหนึ่งแก่พระสงฆ์ ขออนิสงค์ผลบุญจงบันดาลให้คุณพ่อ คุณแม่ คุณอาวันวิ ท่านสว.^^และแฟนคลับเรื่องเล่านักขุดกรุฯทุกท่าน ทั้งใกล้ทั้งไกล มีแต่ความสุขและมีสุขได้แม้มีทุกข์ สุขภาพแข็งแรง เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม ประสบความสำเร็จตามที่ปรารถนาสาธุ สาธุ สาธุ

มีพระที่เคารพท่านหนึ่ง ท่านได้ให้การบ้านไว้ว่า
-"หากยังมีลมหายใจอยู่ ให้ใช้ทุกลมหายใจนั้นภวานา พุทโธ หรืออย่างอื่นก็ได้ตามที่ถนัด อย่าปล่อยลมหายใจทิ้งไปเปล่าๆ"
-"ให้เห็นสุขและทุกข์เสมอกัน(ข้อนี้ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง^^แต่ก็จะพยายามไปเรื่อยๆค่ะ)"

 

สวัสดีค่ะ คุณลุงและสมาชิกแฟนคลับทุกท่านค่ะ

มุกำลังไล่ตามอ่านอยู่กระทู้มีอีกหลายหน้า พระพี่เลี้ยงท่านส่งหนังสือเรื่อง เหตุแห่งการเนินช้า รวมพระธรรมเทศนา อธิบายหากเราติดขัดเรื่องการภาวนา ท่านสั่งว่าอ่านเล่มนี้ให้จบ เนื่องจากเล่มนี้ช่วยแก้ปัญหาหากติดขัดเรื่องภาวนาได้ มุได้แต่กราบขอบคุณที่ท่านส่งหนังสือมาให้มุและเพื่อนมุอีกคนที่ได้สนทนาธรรมกับท่าน มุเองช่วงนี้ยังเว้นงานบุญสักระยะขอปั่นงานของตัวเองก่อนค่ะ วันนี้แวะมาอนุโมทนาบุญกุศลของคุณลุงและเพื่อนๆทุกท่านที่ได้ร่วมบุญครั้งนี้ด้วยนะคะ

พรุ่งนี้วันจันทร์ ขอให้ทุกคนมีกำลังกาย กำลังจิตตั้งใจทำงานให้สำเร็จส่งท้ายปีนี้ด้วยความสุขใจ ไร้ความกังวลกันทุกท่านค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...อัศจรรย์พันลึกยิ่งกว่าหนังหรือนิยาย...มหิทธานุภาพแห่งพระชัยมงคลคาถา หรือความบังเอิญ บังเกิดช่วยเราไว้ก็เหลือเดา?!
====================

(บันทึกคุณเทพ-ต่อ)...ผมกำกำปั้นแน่น ชูเหนือหัวสะใจ...ยกแรก นี่เป็นชัยชนะยกแรก ตีโต้เจ้าถ้ำสำเร็จ ดวงกับมะ อ้าปากค้าง ครางฮือในลำคอร้องไม่ออก แต่สีหน้าทั้งคู่ฉายประกายดีใจเปี่ยมล้น!

ถลันไปหาอาจารย์ ร่างที่นั่งขัดสมาธิ บัดนี้เอนนอน ผมชักใจไม่ดีอีกแล้ว สังขารจอมขมังเวทย์ไม่เหมาะสมฝืนหรืออุดอู้ในถ้ำ ที่ทั้งชื้น ร้อน ปนหนาวยะเยือก มีฤดูกาลสับเปลี่ยนใน 24 ชั่วโมงไม่คงเส้นคงวา หรือคงทีี่

สภาพ'จารย์เลิศต้องนอนพักบนเตียงนุ่มสบาย มีพยาบาลดูแล มีคนเฝ้าไข้ ให้น้ำเกลือ ฉีดยาบำรุงทางเส้นเลือด เผลอๆ ควรให้เลือดชดเชยที่กระอักจึงถูกต้อง

หาใช่ต้องมานอนกลางดิน กินกลางพื้นหินฝุ่นถ้ำเยี่ยงนี้!

"ไหวมั้ยครับ 'จารย์"?...

ผมคุกเข่าพยุงร่างจอมไสย์ขึ้นมาอย่างห่วงใยและอาทร ครูอาคมเปิดเปลือกตาที่ไร้แววแข็งขัน แทบจะสิ้นแรงพลังชีวิต ไอโขลกแห้งๆ 3-4 ครั้ง พึมพำระโหย...

"มันอยากนอนท่าเดียวว่ะ..เทพ"

"เย็นไว้ อดใจหน่อย'จารย์ ไปเช็ดเนื้อตัว ล้างหน้ากัน เดี๋ยวผมทำข้าวต้มร้อน ๆ ให้กิน ค่อยนอน"

เราจับตัวอาจารย์ใส่เปล เร่งหามไปหลังถ้ำ ทำกิจประจำวัน ยังมีภาระต้องหาบน้ำมาสำรอง แบกฟืนมาเตรียมไว้ยามค่ำคืน เรื่องซักผ้าช่างหัวมัน ลืมไปก่อนผมตัดสินใจบอกดวงกับมะ...

"ใส่มันเหม็นๆ เป็นชาวป่าตัวจริงแบบนี้แหละวะ"

คณะเราเคลื่อนทัพสัมภาระไปน้ำมวก เป็นนาทีปลอดโปร่ง เจ้าถ้ำคงมัวตะลึงนึกไม่ถึง การตีโต้หมัดแรกเข้าปลายคาง ทุกอย่างจึงโล่ง หนทางสะดวก พวกเราไม่รอช้าอ้อยอิ่ง ทำธุระตามแผนเสร็จราบรื่น เหมือนคลื่นลมทะเลสงบ...

แต่ผมไม่วางใจสภาพที่เห็น ภาพลวงตาเป็นเช่นทะเลคลื่นลมสงบ มักจะตามมาด้วยพายุร้ายเสมอ!

อาจารย์เลิศได้นอนพักเต็มอิ่ม ไม่มีเสียงกระทุ้งพื้นถ้ำ ผมให้ดวงกับมะเร่งแบกไม้ฟืนที่ตัดทิ้งเรียงราย หอบกัน 2 เที่ยวก็จบ ถ้ำน้อยมีน้ำพอเพียง เสบียงเต็มถุง ฟืนกองโต ไว้สู้ศึกยกต่อไป มันจะมาโมงยามไหน ทิวา-ราตรี เราปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมดุจจิ้งจกเปลี่ยนสี!

ผมไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้ต้องมาเป็นยิ่งกว่ากรรมกร ยากแค้นสาหัสทั้งความเป็นอยู่ ต้องหาวิธีเอาชีวิตรอดทุกวินาที...หลุดกับดักมหันตภัย...มฤตยูเจ้าถ้ำไปได้ โดยไม่เป็นผีเฝ้าถ้ำ ผมคงกลายเป็นมนุษย์เหล็ก แกร่งดังเพชรผ่านการเจียระไนครบทุกเหลี่ยมมุม...!

เวลาคืบคลานผ่านอ้อยอิ่งยิ่งนัก สรรพสำเนียงชีวิตนอกถ้ำเป็นสุ้มเสียงแห่งไพรดิบเซ็งแซ่ ป่าดิบใหญ่ลึกทะลุชายขอบขุนเขาตะนาวศรีอันทรงพลังไม่เคยถูกล่วงล้ำก้ำเกิน ช่างมีความศักดิ์สิทธิ์ที่เราควรเคารพนอบน้อม หาใช่คิดหาวิธีรุกราน ผมนั่งหลับตาตั้งสติเงียบๆ ไม่เขียนบันทึกในช่วงนี้ ต้องเก็บแรงกำลังไว้ถะถั่งหลั่งพลังสู้ศึกยามราตรี

หูหนึ่งก็คอยเงี่ยฟังกระซิบจากสายลมด้านนอกถ้ำ เป็นกระซาบที่พระพายมิได้ส่งสัญญาณความหวังของเพื่อนร่วมชีวิตที่จากไปมาให้สดับ

ในความสิ้นหวังผมหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนและเพลียแรงหลังเขมือบมื้อเที่ยงกันตาย...!

บ่ายแก่ สายัณห์ตะวันรอน วงจรชีวิตเดิมๆ หมุนวน ดวงกับมะปลุกผมกับอาจารย์ที่ได้พักเต็มอิ่ม กระปรี้กระเปร่า เรี่ยวแรงฟื้นคืนเกินคาด เตรียมตัว เตรียมใจรับมือยกต่อไป เธอยังไม่ส่งอาวุธเขี้ยวงาอื่นใดมารบกวน นับเป็นบุญที่ให้เราพักหายใจหายคอ

แต่ผมหรือจารย์เลิศ ทุกชีวิตในถ้ำก็ไม่มีทางพยากรณ์ คาดเดาเจ้าถ้ำจอมตื๊อ จะเล่นไม้ไหนต่อ? เราฝากเพียงชะตาชีวิตไว้ในเงื้อมหัตถ์แห่งพุทธะ กับมีดหมออาคมอาวุธลับเหนือฟ้าที่เหลืออยู่ด้ามเดียว...

ไม่มีอาวุธอื่นใด ต้านทานอำนาจมหัศจรรย์เหนือพิภพที่สถิตอยู่ปฐพีแถบถิ่นนี้ได้อีกแล้ว นอกจากมหาศาตรา 2 ประการที่ว่ามา...

"มันจะมาสักกี่ทุ่ม หือ..เทพ?"

อาจารย์ตั้งคำถามชวนสนทนาพอหายอึดอัด ผมยกข้อมือดู เพิ่งจะทุ่มแต่ ความมืดครอบงำทุกตารางนิ้วด้านนอก ค้าวคาวราตรีนับล้านก็ทะยานออกไปจากรูถ้ำใต้ดินหมดสิ้น ไม่หลงเหลือแม้พวกที่ชอบบินหลงทาง ป่ากำลังตื่นรับรัตติกาลมาเยือน สัตว์กลางวันกลับคืนรวงรัง

ข้างนอกนั่น เสียงสวบสาบสัตว์กลางคืน ผสมลมภูเขาพัดกระหน่ำใส่ต้นไม้ไกลๆ โผงผางครืนโครม มโหรีป่าที่ไม่เคยหลับไหลเปิดมุมวังเวงทดสอบประสาทเราอีกคืน...

"สี่ทุ่มไม่เกินนี้ มันมาแน่ 'จารย์"...ผมมั่นใจจนแทบอยากวางเดิมพันกับใครก็ได้ ว่าคำนวณเวลาประจันหน้าเจ้าถ้ำไม่พลาด!

 

สงสัยไอแพดแฮ็งค์ ส่งข้อความไม่ยอมไปเหมือนคนเมาหมัด พอจิ้มซ้ำก็ติดหลายๆท่อนอย่างที่เห็น น้องมากิคงแก้ไขให้แล้ว ขอบพระคุณมากครับ

 

รีบยกมือโมทนารับบุญดีทุกประการในวันพระ กับวันคล้ายวันเกิดหลานนภัสฯ บุญดี วันดี อย่าปล่อยทิ้งปลี้ๆเปล่าๆ ที่พระสอนว่า อย่าหายใจทิ้งสูญเปล่านั้น ถูกต้องแล้ว ระลึกรู้ จับลมหายใจได้ สติก็จะติดตามตัวเป็นเงาแข็งแรงขึ้น ไม่ช้าก็จะกลายเป็นผู้มีสติสัมปชัญญะ กระทำการสิ่งใดหรือตัดสินใจอะไรมักไม่ค่อยพลาด แฮปปี้ เบิร์ธ เดย์ ซ้ำอีกทีจ้า

 

หนูมุฯคงบวชเรียบร้อย แวะมาเล่า เอาบุญมาฝาก หนังสือเหตุแห่งการเนิ่นช้า อ่านให้จบก็จะครบถ้วนหนทางไม่เนิ่นช้า โมทนากับทุกบุญที่ทำ วันนี้วันพระขอให้ธรรมทั้งปวงจงสถิตและคุ้มครองสมาชิกทุกท่านด้วย

 

โอ้เอาความหลังเก่าๆมาคุย ตอนประมาณ 2513 มั้งมีแข่งสตริงร์คอมโบ้ที่สวนลุมมั้งถ้าจำไม่ผิด
นึกถึงเพลง"ดิ อิมพอสซิเบิ้ล"เพลงที่ชนะได้แชมป์วันนั้น "บริตโอเวอร์ ทรับเบ้อร์วอเท้อ" ของไซมอน กาฟังเกิ้ล..ผมอยู่ที่นั้นด้วย...555

น้องณัฐ มัวแต่ซ้อมชกลมพอขึ้นเวทีเดี๋ยวก็หมดแรงซะก่อน เขาเรียกท่าดีทีเหลว..

ตอนนี้อากาศที่นี่ก็หนาวน่าดูเหมือนกันครับ สูงก็ยี่สิบกว่า ตํ่าก็สิบกว่า F จ้า

จริงอย่างอาจารย์ท่านสอน อย่าลืมลมหายใจด้วย ถ้าเข้าแล้วไม่ออกก็ตาย ออกแล้วไม่เข้าก็ตายเหมือนกัน..ครับ

ขออนุโมทนาในบุญทั้งหมดทั้งมวลกับทุกๆท่านด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ