เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

พี่ wanwi / พี่ suthamma ทำไมพระเนื้อผงของลป.โต๊ะส่วนใหญ่จึงต้องฝังตะกรุดด้วยครับ? เกี่ยวกับเรื่องธาตุ หรือการดูดซับพลังงานหรือเปล่าครับ?

 

ภาพในหลวงร.๙ ทรงช่วยพยุงตำรวจตระเวนชายแดนที่ได้รับบาดเจ็บด้วยพระองค์เอง ไปยังเฮลิคอปเตอร์ที่จังหวัดน่าน

คำแปล : ในหลวงทรงช่วยพยุงตำรวจตระเวนชายแดนที่ได้รับบาดเจ็บไปยังเฮลิคอปเตอร์ที่จังหวัดน่านอาทิตย์ที่แล้ว ภาพนี้ได้รับความสนใจอย่างมากในซุ้มสถานีตำรวจในงานกาชาด ที่งานจะมีถึงวันพรุ่งนี้กลางคืน ในหลวงสั่งให้หน่วยกู้ภัยติดตามช่วยเหลือการสู้รบระหว่างผู้ก่อการร้ายกับตำรวจไทยที่ได้รับบาดเจ็บ ๖ คน ซึ่งคนในรูปคือหนึ่งในนั้น


(เครดิตภาพ อ.เผ่าทอง ทองเจือ)

ธ สถิตในดวงใจไทยนิรันดร์

 

ขออนุญาตฝากหนังสือที่เขียนในหลวง ร.9 ๆไว้เล่มนะครับ ผมอ่านแล้ว เลยอยากให้ทุกคนได้อ่านด้วย เป็นอีบุ้คนะครับ
หนังสือ “The Visionary ถอดรหัสกษัตริย์ผู้มองเห็นอนาคต”
หนังสือของพ่อที่น่าอ่าน
https://drive.google.com/…/0Bz2wnMUSBQ5Kd3ZmdHV4bVhYXzg/view

 

ธรรมมะสวัสดีก่อนนอนคืนนี้ครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

คิดถึงพ่อ

 

สวัสดีวันจันทร์ค่ะคุณอาและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

ดอกการะเวกซุ้มหน้าบ้าน จากพี่คนสวย
เรื่องมีอยู่ว่า เพื่อนสามี 2 คน มาค้างที่บ้านคืนหนึ่ง หนึ่งในสองคนนี้นิสัยดีพอประมาณ โอบอ้อมอารีย์กับเพื่อน และรักสัตว์ แต่ข้อเสียคือดื่มเหล้าจัด ดื่มทุกวันจนลิซึม แกไม่เชื่อเรื่องผีสางเทวดา เพราะตั้งแต่วัยรุ่นมาเที่ยวดื่มกินหัวหกก้นขวิดทั้งวันทั้งคืนมามากก็ไม่เคยเจอซักที เลยไม่เชื่อว่าสิ่งรี้ลับจะมีจริงๆ แกว่าอย่างนั้น
วันนั้นทั้งสามคนก็นั่งคุยกันใต้ซุ้มการะเวกตั้งแต่เย็น โดยสองคนมีเบียร์เป็นสื่อ แต่พี่คนนี้ดื่มเหล้าอยู่คนเดียวเพราะแกติด บรรยากาศประมาณโพล้เพล้ก็ได้ยินเสียงพี่แกร้องเอะอะพร้อมกับทำหน้าตาเหมือนกลัวสุดขีดพร้อมชี้มือไปตรงต้นการะเวก
หลังจากนั้นก็เห็นทั้งสามคนเปลี่ยนไปนั่งดริ๊งต่อในครัวแทน แต่พี่คนนี้ก็ยังหลอนอยู่ เลยให้แกไปนอนซะ แต่ก็นอนไม่ได้ ยังคงร้องไห้จะกลับบ้านกลางดึกให้ได้

แกบอกว่า มีหญิงสาวหน้าตาสวยมากใส่ชุดไทยและห่มสไบ สีเขียวทั้งชุด ยืนมองและถลึงตาใส่พร้อมกับกวักมือเรียก ครั้นย้ายเข้ามาในครัว พี่ชุดเขียวก็ยังเดินตามติดเข้ามาด้วย (เท้าไม่ติดพื้น) ไม่ว่าแกจะเดินหนีไปอยู่มุมใดของบ้านก็ยังโดนตามติดอยู่อย่างนั้น แกว่าหลับตาก็เห็น ลืมตาก็เห็น เห็นตลอดเวลา แกกลัวมาก ไม่ได้นอนทั้งคืนพี่ชุดเขียวยืนจ้องทั้งคืน
สองเกลอลงความเห็นว่า พี่แกน่าจะหลอน ดื่มมากจนหลอน

อยู่มาวันหนึ่งเล่าให้อาแป๊ะข้างบ้านฟัง อาแป๊ะแกหัวเราะใหญ่ แกบอกว่ามีคนเห็นพี่ชุดเขียวหลายคนแล้ว แต่ก็แปลกมักจะเป็นพวกขี้เมาเท่านั้นจะได้เห็น คนปกติไม่มีใครเคยเห็น พวกเราเลยลงความเห็นกันว่าสงสัยท่านคงไม่ชอบคนขี้เหล้าเมายา
ส่วนเราสองสามีภรรยาไม่เคยเห็นค่ะ บางครั้งอยู่บ้านคนเดียว คุณสามีไปต่างจังหวัด บางคืนออกมาเดินเล่นหน้าบ้านก็ไม่เห็นน่ากลัว กลับรู้สึกอบอุ่นดีด้วยซ้ำ และพี่การะเวกก็ออกดอกสวยๆ ให้เก็บไหว้พระเกือบทุกวันอีกด้วยค่ะ

 

น้องณัฐมาด้วยปัญหาแปลก
แหวกออกไปจากตำรา แต่เชื่อ
ว่าหลายๆคนก็คงอยากรู้คำตอบ
ตอบให้ด้วยความจริงกันดีกว่า...

เรื่องตะกรุดบรรจุในพระปิดตาหลวงปู่โต๊ะรุ่นนิยมทุกรุ่น ท่านไม่ได้เป็นคนสั่งทำ เพื่อให้เป็นวิธีอย่างที่ถาม...เป็นท่านพระครูวิโรจน์ที่ลองทำสมัย"จัมโบ้ 1 " แล้วเห็นว่า ลูกศิษย์ทุกคนชอบ ก็จึงนำเศษตะกั่ว ทองแดง เงิน กระทั่งทองคำ ที่เหลือจากการหล่อหลอมพระบูชา พระรูปหล่อต่างๆ มารวมแล้วรีดเป็นตะกรุดจารนะมหาเศรษฐีบ้าง ลงเป็น"มหารูด"สุดยอดมหานิยม อันเป็นตะกรุดหมายเลขหนึ่งของหลวงปู่ไว้ก็มาก แล้วบรรจุในพระปิดตาทุกรุ่น เพื่อเป็น"เอกลักษณ์"ไม่ให้มีใครเหมือน และไม่เหมือนวัดใด จนมีมากวัดทำตาม เลียนแบบกันมากมาย

หลวงปู่ท่านมีหน้าที่เสกให้อย่างเดียว จะกี่ไตรมาสก็แล้วแต่แช่น้ำมนต์ไว้นานแค่ไหน หรือบางทีก็หยิบแจกลูกศิษย์จนหมดบาตรน้ำมนต์ก็มีบ่อย

กลายเป็นความขลังหลายเด้ง ผงอิทธิเจ ตรีนิสิงเห นะปถมัง ที่หลวงปู่ทำไว้ผสม + ตะกรุด + แช่น้ำมนต์ +พุทธาคมระดับโลกุตระที่เสกประจุ ห่างไกลจากความเสื่อม... ไม่รู้จะบรรยายไงดีมากไปกว่านี้ ใครที่รับกับมือหลวงปู่ยิ่งเป็นที่สุดของที่สุด!

 

ทุกภาพและเรื่องราวที่เรียงร้อยไว้นั้น
ไม่มีคำบรรยายใดเสริมให้สมกับคุณค่า
ที่พระองค์ทรงสร้างและกระทำไว้กับผืน
แผ่นดินนี้กับประชาชนของพระองค์ท่าน
ขอบคุณ คุณชัยวัฒน์ที่ค้นคว้ามาถ่ายทอด
ให้อ่านอย่างมีความสุข

 

กำลังเปิดไล่อ่าน ขอบคุณน้องฤทธิ
แทนเหล่าสมาชิกทุกท่านไว้ด้วย

 

หลวงปู่ชา มาสอนวันนี้
สไตล์"เซน"ง่ายๆเช่นเคย...

โลกก็เป็น.......เช่นที่เป็น
ทุกสิ่งเห็น.......หาหันเหียน
ผิดที่เรา..........เขลาเยี่ยมเยียน
วางใจเพี้ยน.....เปลี่ยนเป็นทุกข์!

 

หนูมากิจัดทั้งรูปภาพชุด
เรื่องราวน่าอ่าน-น่ารู้ ต้อง
เขียนให้ก่อนพักเที่ยง...

"แดฟโฟดิล".......บินข้ามแดน
เป็นตัวแทน.........แห่งความหวัง
เกียรติยศ...........อันทรงพลัง
ประดุจดัง...........ดอกราชันย์
.......เหลืองสะพรั่ง.....ทั้งแผ่นดิน
.......งามโสภิณ..........แต่โศกศัลย์
.......ปวงประชา..........มอบไม้จันทน์
.......แทนคำนั้น........."ดารารัตน์"!!!

 

กลับมาชมภาพสู้ชีวิต
ชายทะเลฝั่งตะวันตก...

แบกหามหิ้ว.......ทั้งหิวเหนื่อย
เปียกตัวเปื่อย.....แสนเมื่อยขบ
อรุณรุ่ง..............ดังชิงพลบ
เหล่านักรบ.........เพิ่งพบบ้าน!

 

สวัสดีน้องปราย
ในวันปิยมหาราช

 

"คิดถึงพ่อ"ในวันที่ต้องรำลึก
อีกหนึ่งพระมหากรุณาธิคุณ
ขององค์พระมหากษัตริย์ไทย
ผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อกว่าร้อยปี องค์พระ
"ปิยมหาราช" เป็นวาระดี ที่เขียน
ควบคู่กันไปกับโครงการหลวง...

วันปิย-.............มหาราช
ไทยไร้ทาส........ราษฏร์รำลึก
กราบพระบาท.....ด้วยสำนึก
พระคุณตรึก........ผนึกนิรันดร์!

ตามด้วยอีกหนึ่งโครงการยิ่งใหญ่
ที่พระองค์ท่านมอบปวงชาวไทย...

.......แปด-หุบกะพง
.......ดงกันดาร
.......ธ ดลดาล
.......เปลี่ยนผ่านสิ้น
.......ผืนดินเสื่อม
.......เชื่อมสู่สิน
.......เกษตรศิลป์
.......สหกรณ์!!!

 

ทั้งไม้งาม ตามด้วยเรื่องดีมีสาระ
จากบ้านสวนที่สงบน่ารัก เป็นเรื่อง
กับภาพทำให้วันจันทร์มีความหมาย
ต้องเขียนประกอบให้...

จันทร์เรื่อเรือง.....ประเทืองเล่า
คนชอบเหล้า.......ฟังแล้วกลุ้ม
"การะเวก"...........เสกจากซุ้ม
แถวคุ้มนี้.............ห้ามขี้เมา-ฮ่า

จบแล้วพักนิ้วก่อน งานมีเยอะ
ช่วงค่ำอาจมาพบกันอีกยก
พาไปลุยถ้ำเถื่อนยามมืด
ดูสิ4ชีวิตเป็นไง?-ฮ่า

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ ผู้เฝ้าติดตามกระทู้ครับ

ก่อนอื่นขออนุโมทนาทุกบุญกับคุณน้ากับบุญกฐิน บุญใหญ่ในแต่ละรอบปีครับ
และขอขอบคุณคุณน้า ฯ กำลังใจนี้ผมรับใส่ไว้ในใจครับ
การดิ้นรนเอาชีวิตให้ดีขึ้นกว่าเดิม เป็นสิ่งที่ถูกถักทอสานสายใยเป็นเกลียวเขม็งในชีวิตที่ผ่านมา เป็นสิ่งที่คนรอบข้างสอนสั่งอย่างตั้งใจ ถักทอชีวิตให้มีกำลัง ความเข้มแข็ง ฝ่าฟันอุปสรรค์อย่าไม่ทดท้อ ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านเข้ามาเพื่อมาทดสอบแลสั่งสอน หนักบ้างเบาบ้าง ผิดหวังก็ไม่ใช่จะทุกครั้งสมหวังก็ไม่ใช่ทุกหนไป มีคละเคล้ากันให้ชีวิตมีรสชาติเหมือน ปลาราดพริกสามรส ว่าเข้าไปนั่น
การดูแลคุณแม่นั้น เนื่องจากเนื้อร้ายเจริญงอกงามมากเกินไป คุณแม่ก็เพิ่มความเจ็บปวดมากขึ้นๆ แต่ท่านก็พยายามทำสติให้เกิด แม้ความรู้สึกตัวถูกกลบเกลือนไปด้วยผลของยาระงับปวด ทำให้ความมีสติขาดเป็นช่วงๆ แต่เมื่อกลับมาประติดประต่อก็แจ่มแจ้งเช่นเดิม เพียงประมาณนี้ผมก็เบาใจกับสติที่ท่านมี ครับ ลูกๆของคุณแม่และลูกสาวคนโตของผมเฝ้าปรนนิบัติ อย่างไกล้ชิดผัดเปลี่ยนเวียนกันมาเฝ้า มิได้ขาด กลางคืนหลังจากเลิกงานจากการสอนหนังสือเด็กพี่สาวก็ตะบึงขับรถมาเฝ้าทุกๆวันกับลูกสาวผมติดรถมามิได้ขาด พี่ชายคนกลางมิได้มีงานประจำก็จะมาเฝ้าวันธรรมดา วันเสาร์ก็กลับอยุธยาเพื่อสั่งงานดูงานที่ให้ลูกๆดูแล ขับรถเป็นว่าเล่นระหว่างโคราช อยุธยา ญาติต่างๆก็มาเยี่ยมเยียนเกือบครบก็ว่าได้ เราขอทำในสิ่งที่จะทำได้นี้อย่างเต็มกำลังของเราครับ

เรียนคุณพัฒน์ และเพื่อนๆ ผมเกลิ่นไว้อย่างไรก็ต้องเล่าแน่นอนครับ แต่ขอเวลาสักนิดจะค่อยๆทะยอยออกมาครับ เป็นสิ่งที่ผมประทับใจในแต่ละชื่อเลยก็ว่าได้ ช่วงนี้ทำอะไรไม่ค่อยถูกทั้งงานที่พยายามช่วยน้องๆ แต่น้องๆไม่ช่วยตัวเอง ก็จำต้องปล่อยให้น้องต้องเผชิญโชคเอาเองด้วยพยายามช่วยอย่างเต็มที่แล้ว ก็ต้องวางลง

คุณธารทอง ขอบคุณกับทักครับ อนุโมทนากับหลานด้วย อีกครั้งเขาว่ากันว่า ยิ่งอนุโมทนาก็ยิ่งได้บุญ และได้กลิ่นการะเวกยามเย็น ทั้งหอมทั้งเย็น แต่เคยเดินเล่นแถววัดหลวงปู่โต๊ะ ยังเคยได้กลิ่นนี้ อยู่แถวๆหลังวัด

คุณมุครับ พระพุทธเจ้าที่ก็สอนไว้ในพระธรรมบทนี้เหมือนกันครับ พระธรรมบท ตอน จูเฬกสาฎก เอาชนะความตระหนี่

พี่หมื่น แหม จากการเขียน ผมนึกถึงสมัยเมื่อเรียนมัธยมเลยครับ การอ่านต้องอ่านอย่างที่พี่ท่านว่านี้ละครับ จึงจะเข้าใจเนื้อหา แล้วไปสอบ ไม่เคยน้อยหน้าใครในการสอบแต่ละครังครับต้องมีทอป อย่างน้อยก็ ๓ วิชา ส่วนที่ไม่ทอบก็ใช่ว่าจะน้อยหน้าคนทอปเท่าไร ๕๕๕

คุณมากิก็ส่งภาพน่ารักมาทักทายเพื่อนๆทุกวันมิได้ขาด ขอบคุณครับ
คุณช้าง เขียนกลอนถึงพ่อมาให้อ่านเรื่อยๆ
สมัยเมื่อยังเด็กเล็กนัก โทรทัศน์เป็นสิ่งผมและเด็กบ้านนอกเข้าถึงได้ยากยิ่ง บ่อยครั้งจะได้รับชมสิ่งที่ท่านทำในแต่ละวัน มิได้ขาด วันหนึ่งไปเยี่ยมเยือนประชาชนหลายๆที่หลายๆจังหวัด ท่านคงเหนื่อย จะมีใครสมัยนั้นสักกี่คนที่เข้าใจท่าน แต่เมื่อกาลเวลาผ่านพ้นไม่นานสิ่งที่พระองค์ท่านทำก็ปรากฏผลให้ทั้งโลกรับรู้ถึงความรักและเอาใจใส่ประชาชนของพระองค์ท่านเพียงไร ขอขอบคุณที่คุณช้างเตือนให้รำลึกนึกถึง ครับ

ก็ขอให้ทุกๆท่านมีความสุขทั้งกายใจพรั่งพร้อมด้วยทรัพย์ ทั้งทางกายแลใจครับ