เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

น้องมากิมาด้วยไม้งามวันหยุด
เห็นแล้ว ฉุดอารมณ์ให้เขียน...

มุมไม้ดอก.........หยอกประชัน
มวลสีสัน...........สะพรั่งโฉม
ขาว-ชมพู..........ดูประโลม
ความงามโถม.....ท่วมท้นใจ!

ส่วนมุมลุ้นระทึก
ติดตาม"เรื่องเล่า"
รออีกสักพักครับ

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

"คิดถึงพ่อ" มุมกวีดีเด็ดประจำวัน
ต่อด้วย"โครงการหลวง"ให้เห็น
พระอัจฉริยภาพ-พระมหาเมตตา
ที่มีต่อไพร่ฟ้าประชาชนมหาศาล

.....หก-อุทิศ
.....มิปิดกั้น
.....แดนสวรรค์
.....ทุกศาสนา
.....นี่คือศาสตร์
.....พระราชา
.....สุขทั่วหล้า
.....ทศพิธราชธรรม!

 

เหลือธรรมะพระอาจารย์ใหญ่
มาว่ากันดู ด้วย"ผลแห่งบุญ"...

บุญสำเร็จ.......ดังจิตเจตน์
กุศลเหตุ.........เสริมสุขล้น
เสบียงบุญ.......คือทุนตน
นำทุกข์พ้น.......ทุกหนทาง!

ร่ายเร็วไวไม่ต้องคิดมาก
ทำบุญได้บุญ-ทำบาปได้บาป
แน่ยิ่งกว่าพระอาทิตย์
ต้องขึ้นทิศตะวันออก!

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆ ทุกท่านครับ
วันนี้ว่างนิดหน่อยได้มาทักทายคุณน้า Wanwi และเพื่อนๆ ครับ
ขออนุโททนาทุกๆบุญที่เพื่อนๆ ได้ทำแล้ว ได้ร่วมกันทำ ครับ
ได้อ่านมาอย่างเดียวครับ ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา
งานเกิดการปรับเปลี่ยน บ้างเล็กน้อย งานมีเพิ่มมากครับเลยช่วงนี้อาจไม่ได้มาทักทาย นะครับ
- ขอบคุณคุณน้าWanwi กับ น่าจะ ๔ ตอน ถ้าจำไม่ผิดในอาทิตย์ที่ผ่านมา(จริงๆจำไม่ได้แน่ว่า ๓ หรือ ๔ ตอน) กับการนำตัวเองที่มีชีวิตกลับมาที่ถ้ำภูนมโต ลุ้นระทึกกันไปในแต่ละวันแต่ละตอนครับ กับฝั่งคุณเทพ
- คุณเปลือกไม้ยังคงเสมอต้นเสมอปลายในการสำสู่ธรรมของครู อาจารย์
- คุณมุมีแมวสวยๆ เวะเวียนเข้ามาพักพิง อาศัยหลบภัย อยู่ที่บ้านประจำ สาธุๆ อย่างคุณน้า ว่าละครับ แมวมาหา หมามาสู่ เป็นมงคล นั่นแสดงว่า บ้านนี้มีสุข สงบ ปลอดภัย
- อนุโมทนาคุณน้า Wanwi และคุณพัฒน์ กับการสนับสนุนผู้มีจิตเมตตาต่อสัตว์ และเรื่องของโตก็ไม่ได้ต่างจาก เจ้าตุ้ย เจ้าสีนวล(ก้านยาวหมาพันธ์ผสม ไทย อัสเซเชียล ) แต๋น คาด แดง โบ้(หลังอานผู้พลัดหลงมา)และต้อยผู้อาภัพ แต่ละนามมีตำนานให้ระลึกถึง เสมอ ทั้งการช่วยทำกิน การรักษาบ้านเรือน ความรักและภักดีต่อผู้เลียงดูความน่ารัก อีกทั้งเอียง นกแสนรู้พูดได้ ผู้จัดการบ้านเรือน ปล่อยก็ไม่ไปอยู่ที่อื่นๆ กลับเข้ากรงทุกวัน และนอกจากนี้ยังมีแมวในตำนานอีกหลายนาม
- ขอบคุณดอกไม้งาม ของคุณธารทองครับ จดเข้าชุดและอนุโมทนาบุญกับหลานชายทั้งสองครับ
- คุณบาสครับ หลวงพ่อเกษมที่แตกหัก นั่น สามารถใช้บูชาได้นะครับ ไม่ต้องคิดอะไรมาก ดูอย่างพระสมเด็จซิครับถ้าองค์ใหนแตกมีใครทิ้งไว้ที่ใหน บอกนะครับ ในผืนแผ่นดินไทยนี้จะดั้นด้นไปรับมาครับ เซียนยังเก็บเลยครับ แถมยังนำไปแกะเป็นพระองค์ใหม่มาแขวนซะงั้น

เพื่อนท่านอื่นๆอย่าน้อยใจนะครับ อ่าน Post ของเพื่อนๆเสมอๆ ครับ และมายืนยันอีกครั้งว่ามีความสุขเสมอเมื่อได้มาฟังเพื่อนๆพูดคุยกันในที่นี้

 

เสาร์สบายๆ แม้จะทำงานก็ตาม เดี๋ยวได้หยุดสองวัน ชิวๆ คิดว่าหลายท่านคงเดินทางไปต่างจังหวัดกัน เพราะหยุดสามวันหลายที่ ขับรถปลอดภัยกันนะครับ แวะปั้ม หรือ แวะข้างทางก็ระวังกันหน่อย รถอาจจะเยอะๆหน่อย รอพี่วันพาท่าน ผบ ไปห้าง กลับมาคงได้ตื่นเต้นต่อ "ตะลุยตะนาว"

 

ก่อนจากกันช่วงนี้ นำเสบียงบุญมาให้ร่วมกันอนุโมทนา เนื่องจากเป็นช่วงแห่งทอดกฐินมากมายหลายวัด สัปดาห์นี้และสัปดาห์หน้า เป็นกฐินทุกวัดทั่วประเทศ

กระทู้"นักขุดฯ"ได้ร่วมกฐินใหญ่สุดกับเว็ปคือ

---บุญกฐินแสนกอง ยอดเงินเกิน"หนึ่งแสนบาท"
---เป็นปัจจัยที่ทุกท่านสละร่วมกัน-สาธุ!

ผมยังร่วมกฐินวัดต่างๆ
กับเพื่อนพ้องอีกดังนี้...

---กฐินวัดประดู่ฉิมพลี 22ตค. =15,000บ.
---กฐินวัดโคกสะเดา สิงห์บุรี 28ตค.= 2,000บ.
---กฐินวัดใหม่หนองเงิน สุโขทัย 28ตค. =1,000บ.
---กฐินวัดนรวาสคงคา อุดรฯ22ตค.=10,000บาท
---กฐินวัดปากท่อราชบุรี29ตค.=10,000บ.
---กฐินวัดป่าเทพนิมิต ขอนแก่น 29ตค.=20,000บ.
---กฐินวัดเสมียนนารี กทม.21ตค.=1,000บาท
---กฐินวัดเสาธงหิน นนท์ฯ21ตค. =1,000บาท

กับอีกหลายวัดจำไม่ได้ ตามแต่ซองจะยื่นมา เพราะแม่บ้านที่สนง.เป็นสุดยอดนักบุญคนหนึ่ง ทุกวันหยุดตะลอนไปวัดต่างๆ แล้วเอาบุญมาฝากไม่เคยขาด ร่วมอนุโมทนากันตามอัธยาศัย

กุศลทั้งปวง ทำไปเพื่อกิจการแห่งพระพุทธศาสนา ถ้ามัวแต่คิดไป"นิพพาน"ทิ้งทุกอย่างหมดสิ้น พระศาสนาก็วอดวาย ไร้พุทธบริษัทสืบทอด-สาธุธรรมครับ

 

กำลังจะพักนิ้ว โพสท์ทักทายยืดยาว
จากน้องสุทินก็โผล่มาสมกับความคิด
คำนึงว่า คงงานหนักทั้งดูแลคุณแม่
กับการทำมาหาเลี้ยงชีพ ได้ปลดปล่อย
ความรู้สึกออกมาทางปลายนิ้วบ้าง ก็ทำ
ให้จิตใจปลอดโปร่งขึ้นเป็นกอง...ไม่เลว

ทุกทักที่เขียนมา ผมไม่ขอคั่นอักษรใด
นอกจากบอกว่า เขียนดีแล้ว ขอบคุณ
มากครับ รักษาสุขภาพ และกำลังใจ
ไว้เสมอ อย่าให้ตกต่ำเป็นอันขาด

 

น้องเรย์ยังสู้กับงานในวันเสาร์
ขณะที่เป็นวันหยุดยาวทุกคน
ก็ขอให้ทำงานอย่างมีความสุข
ผู้เดินทางก็เป็นอย่างน้องอวยพร
ให้มีสวัสดิภาพปลอดภัยทุกท่าน

พักนิ้วไปละ ท่านผบ.แต่งตัวเสร็จ
ยืนรอแล้ว บอกกลับมาทานข้าว
ค่อยจิ้มต่อ สวัสดีช่วงเช้า เจอกัน
ต่อช่วงบ่ายทุกท่านเด้อ

 

สมัยที่เรียนวิชาชีววิทยาตอนเด็กๆ อาจารย์เคยบอกว่าแมวสามสีตัวผู้ถือว่าเป็นการผสมโครโมโซมที่ผิดปกติจึงหายากมาก ถึงมีก็อยู่ได้ไม่นาน

 

สวัสดีครับคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

สวัสดียามสายครับพี่วันและทุกๆท่าน

 

ผมเคยถามสัตวแพทย์ตอนเอาแมวไปหาว่า
เคยเห็นแมวตัวผู้สามสีมั้ยคุณหมอ?...หมอ
ซึ่งเป็นเด็กหนุ่มอายุสัก 30เศษ ทำหน้างงๆ
ย้อนถามว่า..."มีด้วยหรือครับ?"...เรื่องนี้สัก
20ปีมาแล้ว และก็ไม่เคยถามไถ่สัตว์แพทย์
คนไหนอีกเลย

เป็นอันคอนเฟิร์มว่า กระทั่งนายสัตว์แพทย์
เรียนมาแทบตาย รักษาหมา-แมว มากมาย
หลายกระบุง ก็ไม่เคยเจอแมวเพศผู้สามสี
ในชีวิต ยืนยันความหายากฝุดดดดๆๆๆ-ฮ่า

 

กลับมาทักตอบน้องปราย
ยามฝนฟ้ากำลังถล่มหนัก

 

อีกทักจากน้องเมษ บนฟ้ามืดมัวด้วยสายฝน
ท่าทางวันนี้จะหนักเอาการ อย่ากระนั้นเลย
รีบบุกป่าฝ่าดงเข้าตะนาวศรีดีกว่า ก่อนน้ำท่วม
ไปไหนไม่รอด-ฮ่า

รอการจิ้มแข่งกับสายฝนชั่วครู่ครับ
จิบชา-กาแฟเย็นใจไปก่อนก็ยังไหว

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...ดวงดาวนั่งคุกเข่า ประสานมือเป็นกำปั้นตรงหน้าตัวเอง หลับตา ปากขมุบขมิบไม่กล้ามอง...หูเงี่ยฟังกระสุนนัดชี้ชะตา...
________________________________________

==========เปรี้ยง! ==========

กระสุนแห่งชะตากรรมฝากไว้ถึง 4 ชีวิต แหวกอากาศ จับเปาะเข้าช่วงก้านคอด้านหลังรอยต่อหัวกะโหลก อานุภาพปืนล้มช้าง คว้านทำลายกระดูกคอต่อแหลกกระจุย

พยัคฆ์ร้ายเจ้าป่าคำรามโฮกเบาๆ โผนสะดุ้งขึ้นทั้งตัวปล่อยกรงเล็บม้วนร่างหล่นพลั่ก ดิ้นพราดเป็นวงกลม ตีแปลงรุนแรง พลิกซ้าย-ขวาทำท่าจะลุกได้2-3ครั้ง ก่อนครางเบาๆแล้วฟุบเงียบ

เป็นวินาทีประดุจโลกหยุดหมุน ทุกคนแทบลืมหายใจปล่อยความเงียบวินาทีมรณะครอบงำ ใบไม้ร่วงหล่นช้าๆตามลมยังได้ยินชัด!

"มันตายแล้ว"!!!

เจ้ามะโหวกเหวกทำลายความเงียบอันชวนอัดอั้น...คุณเทพกับดวงเพ่งมองเสือโคร่งขนาดใหญ่ซึ่งมีหญ้าใต้ต้นไม้บดบัง เห็นแต่ร่างนิ่งสงบบางส่วน ไม่มีใครทำตัวเป็นพระเอกขยับออกจากจุดยิง เพราะเจ้ามอญหนุ่มร้องลั่นดีใจ แต่ตัวมันยังกอดต้นไม้แน่น ไม่ยอมไต่ลงมา...

อาจารย์เลิศพลิกตัว เอาข้อศอกยันร่างชะเง้อคอยาวไปดูจุดเกิดเหตุ บอกกับคุณเทพ...

"เรียกไอ้มะลงมาสิเทพ"

"วู้...ไอ้มะมึงลงมา"...ดาวตะโกนแทน ได้แหกปากสักหน่อย ปลดปล่อยความเครียดเขม็งเกลียวที่สุดหนหนึ่งในชีวิตทิ้ง รู้สึกสมองโล่งอธิบายไม่ถูก...

มอญหนุ่มขานรับ ค่อยขยับตัวลงจากคบสูงช้าๆ ตามองนักล่าสิ้นลายไม่กะพริบ มันพร้อมกระโจนขึ้นที่เดิมทุกวินาที หากเกิดสิ่งไม่คาดฝัน หรือเหตุตาละปัตร

ไม่มีปาฏิหาริย์ เสือใหญ่ตายแหง๋แก๋ เป็นการยิงนัดเดียวที่เฉียบขาดและเด็ดขาดที่สุดในชีวิตที่คุณเทพเคยทำได้

"มาทางนี้"...คุณเทพลุกขึ้นโบกมือให้เจ้ามะวิ่งมาหา ชาวคณะ 4 ชีวิตกลับมารวมทีมพร้อมหน้า เยี่ยงทหารหาญฝ่าสมรภูมิชีวิตรวมพลกลับค่าย ไม่มีเวลาถามไถ่เรื่องราว พูดคุยแสดงความยินดีปรีดา ตะวันเบื้องบนด้านหลังกำลังคล้อยต่ำ...

ป่าดิบ ดงพยัคฆ์ รอขย้ำทุกชีวิตหลังสิ้นแสงสุริยเทพ!

พวกเขาไม่ทำแม้แต่ชื่นชมผลงานเอกอุ ปล่อยร่างพยัคฆ์ไพรชะตาขาดนอนเป็นซากให้สัตว์อื่นอิ่มท้อง เป็นไปตามครรลองวัฏจักรเถื่อนของป่า บางครั้งผู้ล่าก็กลับกลายเป็นเหยื่อเสียเอง...!

พลังกรรมกรแกร่ง ประสานกันอีกหน มะผู้ชำนาญทางหิ้วแคร่นำเป็นหัวหอก ดวงหิ้วหลัง คุณเทพประคองไอ้ปืนโตในท่าพร้อมยิง ไม่ต้องกระอักกระอ่วนใจเดินข้าง ผลงานกระสุนนัดบันลือโลกเพื่อชีวิตนัดเดียวนั้น สร้างความมั่นใจให้กับหนุ่มใหญ่จนลืมความกลัวเกรงใดๆที่จะติดตามมา

ด้วยไอ้ปืนโตในมือ ขอมีโอกาสลั่นไก คุณเทพเชื่อว่า เขาสามารถเผด็จศึกเขี้ยวเล็บทุกตัวที่เข้ามากรายกล้ำทำอันตราย...ความมั่นใจและความฮึกเหิมของมนุษย์ เป็นสิ่งทรงพลังเหลือเชื่อ พลังแบบนี้เองที่ทำให้ มนุษย์คือ สัตว์ไร้เขี้ยวเล็บแหลมคมตามธรรมชาติ แต่เป็นสัตว์ที่มีความน่ากลัว ร้ายกาจที่สุดบนผืนปฐพี ไม่มีสัตว์พันธุ์ใดทาบติด

แม้แต่พระอาจารย์เลิศ ยังปรากฏรอยยิ้มน้อยๆแต่งแต้มบนใบหน้า ระหว่าง2พลังชาวเหมืองหิ้วแคร่กระโดกกระเดก เป็นคลื่นไปตามทางขรุขระ เป็นรอยยิ้มหนแรกของวัน...

เทพีแห่งโชค หมุนกลับมายืนเคียงข้างเหล่านักสู้ผู้ไม่ยอมจำนนต่อโชคชะตาโหดร้าย พวกเขาช่วยตัวเองก่อน แล้วหัตถาแห่งเทพเจ้าจึงยื่นมาช่วยด้วยเอ็นดูในความพยายาม

"อัตตาหิ อัตตโน นาโถ"...ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน ทำงานเที่ยงตรง เที่ยงธรรมเสมอ ไม่ว่าจะอยู่มุมไหนบนโลกบูดๆเบี้ยวๆใบนี้!...

 

ดีใจ ได้กดloveคนแรกครับ 555

 

สวัสดีตอนเย็นค่ะคุณอาและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน
เฮ้อ โล่ง ชาวคณะปลอดภัย คงได้เจอกันเร็วๆ นี้

พี่สุทินหายไปเพราะภาระกิจมากนี่เอง มิน่าไม่เห็นเล่าเรื่องอดีตให้อ่านนานเลย
ปล.เจ้าของโพสเป็นของลูกชาย ส่วนภาพโกนผมนาค คือน้องชายค่ะพี่ รูปร่างหน้าตาอาจคล้ายหนุ่มโคเรีย แต่อายุอานามใกล้เลขสามเต็มแก่ และมีครอบครัวลูกหนึ่งแล้วค่ะ อิอิ

 

เมื่อข้อเขียนที่เรากำลังสนใจ ถึงตอนที่ตื่นเต้น วิกฤตแห่งความเป็นความตาย ทำให้เรา "ลุ้นระทึก" ผมจะใช้วิธีการอ่านแบบ Skimming คือ อ่านแบบกวาดอย่างรวดเร็วเพื่อให้เห็นภาพรวมของเนื้อเรื่องที่เราอยากรู้ เป็นเบื้องต้นก่อน กระทั่ง องศาแห่งความอยากรู้นั้น ผ่านไปแล้ว จึงค่อยมาอ่านแบบเก็บรายละเอียดอีกชั้นหนึ่ง บางทีถึงกับต้องอ่านแล้วอ่านอีก หลายๆซ้ำจนจุใจ ประหนึ่งจะซึมซับเอาความมันส์ของผู้เขียนไว้ให้มากที่สุด จะเรียกว่า เสพสุขจนคลายความอยาก แล้วก็ว่าได้ มีเพื่อนๆท่านใดเป็นเหมือนผมมั้ยครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

มอญหนุ่มนำทุกคน กลับเข้าทางด่านอันตรายอีกนิดเดียว แล้วเลี้ยวหักมุมขึ้นทางลาดชัน ตรงเข้าหาภูนมฯ เส้นทางทั้งหมดถูกร่างในสมองและความทรงจำมอญผู้เชี่ยวชาญ หลับตาเดินยังไหว!

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ทุกชีวิตก็เดินเรียงแถวเป็นเส้นตรงบนสันภู ตะวันรอนสีส้มปนแดงดวงโต ฉายฉานสวยงามไม่เหมือนพระอาทิตย์ดวงไหนในมุมโลกด้านอื่น ราวกับมิใช่ตะวันสีทองดวงเดียวกัน กำลังหย่อนองค์ตระการตาคล้อยเข้าหาเหลี่ยมภูผา ด้านซ้ายมือชาวคณะ

แสงเรืองรองอ่อนโยนแห่งสุริยเทพ สาดจับทุกสิ่งบนยอดภูเป็นสีแดงส้มปนทองอร่ามตา ความงามยามตะวันใกล้ลาลับบนยอดตะนาวศรีแห่งนี้ งามจนสุดบรรยายเป็นภาษามนุษย์ ต้องใช้ภาษาใจเท่านั้น จึงดื่มด่ำเข้าถึงความงามอันเป็นอมตะนั้น แสงแห่งตะวันสุดท้ายจับร่างมอมแมม 3 เดิน 1 นอนบนแคร่ เรื่อเรืองชวนมองหลายนาที

ต่อเมื่อพวกเขาย่างเท้าถึงปากประตูถ้ำเถื่อนเสมือนทหารกล้ากลับบ้าน ลำแสงสุดท้ายผีตากผ้าอ้อมก็สาดสว่างวาบเป็นการสั่งลา ปานดังว่าจอมเทพแห่งฟากฟ้า นำทุกคนส่งถึงที่หมาย แล้วให้สัญญาณ...

พรุ่งนี้พบกันใหม่ ไอ้พวกเดนตาย!!!

ป่าเขาลำเนาเถื่อน ถ้ำโถงหาใช่บ้าน แต่การได้หวนคืนสถานที่คุ้นเคยมากที่สุดนับแต่ออกลุยป่ามหาโหด...ความรู้สึกทุกคนเสมือนได้กลับบ้านกลายๆ

หากถามว่าคนโล่งหัวอกหัวใจที่สุด มีความสุขมากกว่าใครเพื่อน ต้องชี้นิ้วไปที่คุณเทพ หนุ่มใหญ่ผู้ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าคณะ จอมพรานจำเป็นครั้งนี้...

ภาระทั้งมวลบนบ่าหนักอึ้งถูกจับเขวี้ยงปลดทิ้ง ความรู้สึกฉกรรจ์เข็นครกขึ้นภูเขาจางหาย เมื่อย่างเท้าก้าวแรกเหยียบพื้นถ้ำ ทุกคนยังมีลมหายใจครบถ้วน

แม้เป็นลมหายใจสุดแสนอ่อนระโหยโรยแรง หอบเหนื่อยกระท่อนกระแท่น แต่ต้องขอบคุณที่พญามัจจุราชท่านยังปราณี!

มะก่อไฟไว้กองโต ไฟราไปหน่อย แต่ซุนฟืนท่อนใหญ่อีก3-4ท่อนใส่ก็ลุกโชนส่งเตโชธาตุให้ความอบอุ่น ขับไล่ความมืดมัวหมองเศร้าเมื่อยามราตรีเยือน...

ทุกคนรีบจับจองเข้ามุม ไม่มีใครคำนึงถึงการชะล้างเนื้อตัวพลังในกายดุจนาฬิกาที่เดินจนสุดลาน หรือเป็นแบตเตอร์รี่ก็สิ้นพลังงาน หากเป็นพลังลมในยางรถยนต์ ก็ถูกการผจญภัยในป่าสูบไปเกลี้ยงฉาด ล้อรถแบนตะแล็ดแต๊ดแต๋แฟบติดพื้น ได้แต่ทิ้งตัวพิงผนังถ้ำ กึ่งนั่งกึ่งนอน แม้ยกน้ำขึ้นกรอกปาก ยังไม่อยากกระทำ

นั่นคือสภาพ 3 ชีวิตคุณเทพกับเจ้าดวงและพระอาจารย์เลิศที่ระโหยโรยแรงสุดทน ผิดกับเจ้ามะคงมีเรี่ยวแรงเหลือเฟือ จัดการเอาอาหารกระป๋องชั้นเลิศเปิดแล้วอุ่นหอมฉุย กลิ่นอาหารร้อนๆโชยไปทั่วโถงถ้ำ กระตุ้นต่อมให้สำนึก...

ตั้งแต่หลังเที่ยง มื้อสุดท้ายรอดชีวาวายจากคชสารงางาม ยังไม่มีสิ่งใดหลุดรอดลงท้องนอกจากน้ำ!!!