เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

คุณมุได้ไปใส่บาตรทุกเสาร์ต้นเดือนที่วัดพุทธบูชาบ้างหรือเปล่าครับ ผมไปทุกเสาร์ต้นเดือนตั้งแต่ยังอยู่แถวแยกเกษตรจนย้ายมาอยู่แถวแสมดำในปัจจุบันหลายปีแล้วครับ

 

เปิดกระทู้ยามบ่าย
ด้วยกวีมงคล"คิดถึงพ่อ"
ต่อด้วยโครงการหลวง
ติดตามไปดังเคย...

..........ห้า-หญ้าแฝก
..........ใช่หญ้าแพรก
..........ปลูกคลุมแทรก
..........สร้างดินสม
..........ปฐวี
..........ดีอุดม
..........แซร่ซร้องชม
..........ร่มโพธิ์ทอง!

 

ได้ตอบหลังเที่ยง น้องมากิ
คงอิ่มข้าวเพียบแปร้แล้ว

 

@sepultura ไม่ค่อยได้ใส่บาตรตอนเช้าค่ะ แต่ก็รู้ว่าคนเยอะมากแค่ไหน ก่อนที่ท่านจะย้ายมาที่วัดนี้ มุมีโอกาสได้พูดคุยและใส่บาตรกับท่านตั้งแต่ยังเด็กค่ะ โดยมากมุมักถวายเพลมากกว่าค่ะเพราะบางทีจะมีโอกาสได้ฟังธรรมหรือถามท่านเกี่ยวกับเรื่องที่ติดขัดเวลาไปปฏิบัติเป็นต้น แล้วแต่โอกาสอำนวยค่ะ

 

คนชอบทำบุญถามไถ่
ให้หนูมุตอบเองละกัน

 

อ่า...หนูมุตอบแล้ว ว่องไวทันใจ
คุยบุญหลังอิ่มข้าว เพิ่มความอิ่มใจ

 

งั้น น้องบานชื่นเตรียมตัว
ตามอีกท่อนสำคัญ ดูสิว่า
ใครจะเป็นไง?...

รอการจิ้มฉับไวเช่นเคย
จิบกาแฟใจร่มๆก็ยังทัน

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เจ้ามอญบ้า เสียสติไปแล้ว ของขึ้นยิงอะไรทีเดียวหมดลูกโม่ ทำให้ปืนยิงนกกลายเป็นไม้ตีพริก?...
________________________________________

อีกทีก็มีบางอย่างผลักดันให้มอญหนุ่มเข้าที่คับขัน ตกที่นั่งลำบาก อาจถึงแก่ชีวาวาย?

คิดแวบนี้ คุณเทพใจวูบอยู่ตาตุ่ม เหงื่อที่แตกโซมกายเพราะความเหนื่อยท่วมท้น หลั่งซ่กเป็นเหงื่อกาฬโซมหน้า!

"ไอ้มะแย่แล้วนาย"...ดวงดันร้องแบบใจตรงกัน...

"เร็ว ทางนี้ ดวงตรงไป"...หนุ่มใหญ่รุนแคร่เร่งเร้า ใจห่วงหาอาทรความเป็น-ตายเพื่อนร่วมคณะ นี่เป็นข้อดีที่หายากในหมู่ชนชั้นมีอันจะกิน ...การคิดถึงชีวิตและหัวอกผู้ต่ำต้อยด้อยกว่า

อาจเป็นด้วยคุณเทพผ่านโลกศิวิไลซ์มาทั่วร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ เห็นหลากหลายแง่มุมชีวิตครบถ้วน เขาจึงเป็นคนไม่หยามหมิ่นใคร!

ดวงดาวก็รู้ต้นเสียงว่ามาจากทางไหน ไม่รอคุณเทพกระตุ้นซำ้สอง ลากแคร่ห้อตะบึง ซิ่งฝ่าพงรกสวบสาบ อึดใจเดียวก็เห็นต้นไม้ใหญ่ข้างทาง

เสียงแว่วเจ้ามะลอยมาไม่ไกล แต่ยังไม่เห็นตัว คุณเทพต้องจับยึดที่มั่นก่อน...

"ไปต้นนั้นเร็ว"...3 ชีวิตปราดเข้ายึดหลังต้นไม้ตามตำราเอาชีวิตรอด ที่ไม่มีใครสอนในหนังสือเดินป่าเล่มใด

"ดวง...ดวงโว๊ย" เสียงตะโกนแหบแห้งมอญหนุ่ม สลับกับคำราม...

"โฮกกกก โฮกกก กรรจ์"....

พวกเขาเห็นแล้ว ห่างไป40-50หลา ต้นไม้ขนาดย่อมสักคนโอบ เจ้ามะกอดลำต้นแน่นอยู่บนกิ่ง กำลังตะกายขึ้นสู่ยอดสูงไปอีกสุดชีวิต!!!

เบื้องล่าง ลายเหลืองสลับดำขนาดเขื่องโข ทั้งคำราม ทั้งกระโจนเกาะ แต่ความใหญ่บวกน้ำหนักตัว ทำมันลื่นไถลปรู้ดลงมาที่พื้น

เจ้ามอญดวงซวยแต่ชะตายังไม่ขาด ไต่สูงขึ้นไปยันคบสุด ปากก็เอ็ดตะโรไม่หยุด เป็นภาษามอญปนไทย ผสมกะเหรี่ยงฟังไม่ได้ศัพท์ มันไล่เสือ ด่าเสือ แต่เสือฟังไม่ออก ไม่สนใจ เสือกำลังโกรธเกรี้ยวหน้ามืดที่โดนเจ้ามะใช้ปืนยิงนก ซัดเข้าให้หลายนัด เจ็บแบบทำให้คลั่งเลือดสุดขีด

เจ้าป่าตั้งหลักใหม่ที่พื้น กระโจนพรวดเกาะลำต้นอีกหน กรงเล็บเจาะเปลือกไม้มั่นคง คราวนี้แมวยักษ์ได้จังหวะดันตัว คืบตามติดเจ้ามะชนิดเห็นแล้ว ทุกคนต้องขนหัวลุก!...

"เร็ว นายส่องมัน"!

ดวงดาวเร่งคุณเทพซึ่งนั่งคุกเข่า เล็งปืนโตด้วยลำกล้องคุณภาพสูง มองเห็นลำตัวส่วนหลังลายพาดกลอน ชัดแจ๋วแหววในระยะกว่า 50หลา...

ไกลเกินไปสำหรับฝีมือหนุ่มใหญ่...ระยะแบบนี้ต้องให้น้องพรานหรือคุณชาติ!

แต่ไม่มีทางเลือก...ทางรอดเจ้ามอญอยู่ที่กระสุนนัดนี้ รวมทั้งชีวิตล่อแหลมพวกเขา 3 คน ที่เจ้าป่ายังไม่ทันสังเกต

มันทิ้งเจ้ามะ แว้งมาด้านนี้เมื่อใด บรรลัยมาเยือนทันที แถมหนักกว่า เพราะพวกเขาอยู่บนพื้นราบ ไม่มีสิ่งใดยืดระยะ ขวางกั้นกรงเล็บมฤตยู

คุณเทพสูดลมหายใจเต็มปอด พร่ำเตือนตนเอง ปลุกหัวใจฮึกเหิมว่า...มึงยังมีวิญญาณนักสู้ นักผจญภัยอยู่ไหม?...มันยังเต้นอยู่ในสายเลือดมึงหรือเปล่า?...

ดวงดาวนั่งคุกเข่า ประสานมือเป็นกำปั้นตรงหน้าตัวเอง หลับตาปากขมุบขมิบ ไม่กล้ามอง...หูเงี่ยฟังกระสุนนัดชี้ชะตา...

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ชุมเสือ
ของจริง
ชีวิตแลกชีวิต
ยุติธรรม
อำพราง

 

@suthamma ตัวสามสีที่มาคลอดลูกทิ้งไว้ก็เป็นตัวเมียค่ะ อุตส่าห์จับไปทำหมัน ฉีดยา แต่ไม่รู้ว่ามิ้วน้อยพวกนี้มาจากไหน ไม่เป็นไร สามสี ตามความเชื่อญี่ปุ่นเป็นลักษณะแมวมงคล ฮา กวักเงินกวักทอง กวักความสุข ฮา เรื่องพ่อตาขอแมวสามสีตัวผู้ มุไม่เคยได้ยินค่ะ แต่พอถามพ่อ พ่อหัวเราะอย่างเดียว ขอบคุณนะคะ ทำให้คุณพ่อ ตัวมุ ขำสนุกกันใหญ่

อ้อตัวผู้สามสีมีนะคะ หายากโครโมโซมเป็น xxy แล้วจะเป็นแมวหมันนั่นเอง เพื่อนรีบไลน์มาบอก ฮา ว่าเจ้าตัวเลี้ยงอยู่

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

อู้!!!...เหตุการณ์ระทึกเฉียดตายครานี้ ทำให้นึกถึงหนัง Sniper ที่กำลังเล็งเป้าหมายคนร้ายซึ่งกำลังจ่อหัวตัวประกัน ถ้าพลาด ตัวประกันตาย ภารกิจล้มเหลว กดดันมากเลยคุณเทพ

 

คิดถึงพ่อ

 

ผมก็เคยบ้าตามหาแมวตัวผู้สามสีอยู่หลายปี
จนมารู้ว่าเหมือนงมเข็มในมหาสมุทรเลยเลิก
แต่เคยเห็นบ้านเพื่อน ตัวเดียวหนเดียวในชีวิต
เรียกว่าระดับ"หนึ่งในล้าน" ยังกับตามหาพระ-
สมเด็จวัดระฆังแท้ๆในยุคนี้นั่นเทียว

 

หนูมุมีความรู้เรื่องแมวมากทีเดียว
สมเป็นพลพรรคนักรักแมว เคยเห็น
แมวสามสีตัวผู้ด้วย แหมมันหายากจริงๆ
หายากยิ่งกว่า"ลูกกรอกแมว"หลายหมื่นเท่า

 

เดี๋ยวรับใช้ท่านผบ.พาไปห้างแป็บ
จะรีบกลับมาเขียนตอนระทึก(จริงๆ)
ให้ลุ้นแบบหายอยาก สมเป็นวันหยุด-ฮ่า

 

ธรรมะง่ายๆ ไม่ซับซ้อน
ปุถุชนปฏิบัติได้ เห็นผลจริง
ท่านหลวงตาเมตตาสอนสั่ง...

บุญทานทำ.......สำรวมจิต
ตระหนักคิด.......มิผิดหลง
กาย-วาจา.........ใจมั่นคง
แน่วจำนง..........เนื่องในธรรม!

 

ท่านหมื่นฯเปรียบเทียบได้ดี
ยังกับหนัง"อเมริกัน สไนเปอร์"
รออ่านวันนี้ อีกสักพักใหญ่ๆครับ