เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

อีกหนึ่งโพสท์และหนึ่งภาพ
ท่าพริ้มแบบนี้ ถูกใจคนรักมะหมายิ่งนัก

 

ชัดเจนกระจ่างเลยครับอาจารย์

 

ท่านบก.ยกอรรถาจากหลวงพ่อฤาษี
ก็เป็นอันสิ้นกังขา ว่าตามกันไป

 

ถ้าจะสร้างพระเพื่อแจกโดยเมตตาจากครูบาอาจารย์ มีส่วนผสมแตกหักพระดีๆพิธีเยี่ยมเกจิยอดก็ไม่เลว แต่ถ้าเราไม่ใช่นักสร้างพระ หรือชอบทำพระ ก็ปฏิบัติง่ายๆ อย่างท่านบก.ให้คำตอบไว้ ก็ชอบแล้ว

 

ยินดีเสมอน้องไพเรท ทุกอย่างมีคำตอบ
มีความรู้ ไม่ใช่อวดรู้โดยที่ภูมิรู้เท่าหางอึ่ง
ไม่รู้อะไรเลย แล้วตะบี้ตะบัน ตอบพาคน
เชื่อถือเข้ารก เข้าพง ระวังคำตอบพวกนี้
ไว้บ้าง ในยุคที่มีคนอวดรู้มากมายในโลก
โซเชี่ยล ความเท็จ มันหลามล้นจน ความรู้
ความจริง ถูกกลบมิดจมหายใต้มหาสมุทร
แห่งความหลอกลวง

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
กระทู้ขวัญใจ
ชาวบ้าน(บ๋ใช่แม่บ้าน)
ทั้งเรื่องบุญ
เรื่องเล่าไปถึง
เรื่องโชคเรื่องลาภ
คุยได้ทุกนิสัย
ถามได้ทุกเรื่อง
ตอบได้หม๊ด
สไตล์คุณอา

 

คำพูดท่อนที่ว่า สังคมคนกินคน สะท้อนอะไรหลายๆอย่างมากเลยครับ

 

คิดถึงพ่อ

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

รออีกสักแป็บจะถูกใจยิ่งขึ้น
เพราะพากลับเข้าป่า ขืนชักช้า
พายุ"ขนุน"มา เจอนำ้ป่าแหงๆ-ฮ่า

 

ชอบละสิ คำสั้นๆ แต่ความหมาย
ครอบจักรวาลไม่ต้องบรรยายมาก

 

คิดถึงพ่อ มาสายนิด
แต่ไม่สายที่จะต่อเติม
โครงการหลวงดังเคย

.......สาม-กังหัน
.......ปั่นอาโป
.......เพิ่มเดโช
.......โป๊วน้ำใส
.......อัจฉริยะ-
.......ภาพเกริกไกร
.......กังหันไทย
......."ไชยพัฒนา"!

 

ตามด้วยธรรมะสวัสดี
หลวงตาว่าเรื่องบุญก้นถ้วย...

สายธารบุญ.......อุ่นอกอิ่ม
อย่ารอลิ้ม..........ชิมก้นแก้ว
สมสร้างบุญ........หนุนเนื่องแนว
ไม่เข้าแถว..........รอปันบุญ!

 

เก็บทุกโพสท์ไวว่อง ตอนนี้รีบจองที่นั่ง
จะนำเข้าตะนาวศรีด่วนจี๋ เพราะมีประชุม
ช่วงบ่ายสาม รอการจิ้มชั่วครู่ครับ

อ้อ...แจ้งส่งพระเหรียญลพ.เกษม
ชดเชยเนื้อผงแตกหักให้น้องบาส

Et 7273 0102 5 Th คุณอรรณพ พนม

โมทนาบุญให้กับน้องฤทธิ
เป็นเหรียญ"ลายสือไทย"ที่
ส่งมาร่วมบุญครบรอบปีกระทู้
ได้จัดร่วมแล้วเป็นเหรียญแรก

 

รับทราบครับพี่วัน ขอคำแนะนำด้วยว่าจะซ่อมหลวงพ่ออย่างไรดีครับ ติดกาวอะไรกาวร้อนหรือกาวลาเท็กซ์หรือใช้อะไรดี กลัวพระเสียหาย ถ้าซ่อมแล้ว เดี๋ยวพาไปเลี่ยมใส่กรอบบูชาได้อีกองค์ แถมด้วยเหรียญลายสือไทยที่พี่จะส่งมาให้อีก เหมือนได้โชคใหญ่เลย ไม่คิดว่าจะได้ ท่านก็มาโปรดทั้งสององค์เลย ขออนุโมทนาสาธุกับพี่วัน พี่พัฒน์ และพี่ๆ ผู้มีส่วนแห่งบุญนี้ทุกท่านครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

อะโห...พี่วัน
ถ้าเจ้ามือยังจ่ายไม่ครบนี่คงไม่ใช่จำนวนน้อย ๆแน่เลยครับ

 

เสริมพี่ wanwi ทุกครั้งที่ผมขอน้ำมนต์จากหลวงปู่ทิม ผมจะอาราธนาเหรียญเจริญพรที่เลี่ยมปิด แล้ววางไว้บนฝาปิดแก้วน้ำอีกต่างหาก หรือบางครั้งใช้น้ำสิงห์เป็นขวดพลาสติกแล้วนำสร้อยพันขวดน้ำไว้ ปรากฎว่าสมปรารถนาทุกครั้ง นั่นแสดงให้เห็นว่าตัวเหรียญไม่จำเป็นต้องสัมผัสน้ำพลังท่านก็แผ่ออกมาทำน้ำมนต์ได้ครับ
ปล. วันนี้กลับมาเห็นชื่อสมาชิกอบอุ่นเหมือนเดิมแล้ว

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...งั้นสู้ไปตายดาบหน้า ไว้ชื่อชายนักสู้ให้ลือชาเถอะ!!!
________________________________________

หนุ่มใหญ่ถอนใจเฮือกยาว ปลงตกกับลิขิตที่ตัวเองมีส่วนขีดเส้นทำให้เกิด ดังนั้น อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเถิดวะ...คว้าปืนโตสะพายเข้าไหล่ ร้องบอกหนุ่มน้อยผู้จับพลัดจับผลู หลงเข้ามาร่วมชะตากรรม...

"เร็วดวง ไปกัน"

"ปัง"!

ไม่ทันยกแคร่...นั่นน่าจะแว่วจากปืนกระบอกน้อย ความดังแผ่วเบาน่าสงสาร หากในความเงียบสงัดไพรเถื่อน เสียงลูกปืนเดินทางค่อนข้างไกล เสียงจริงมันอาจดัง"เป้ง"ก็ได้...

สัญญาณที่ดีในความเลวร้ายห้อมล้อมตัว ถ้าเป็นเจ้ามะทักมาด้วยปืนยิงนก แสดงว่า มันได้ยินเสียงไอ้ปืนโต แต่คงรีรอใช้เวลาสักพักเงี่ยหูฟังนัดที่สอง เมื่อเห็นไม่มีแน่แล้ว จึงตัดสินใจงัด.22ยิงหยั่งเสียงหยั่งเชิง!

"เปรี้ยง-เปรี้ยง"!!

คุณเทพปลดไรเฟิ้ลล้มช้างจากบ่า กดไกตอบไป 2 นัดอย่างอึกทึกผิดกับเจ้าเสียงปัง ดังค่อยลิบลับ คำรามไอ้ปืนโต แหวกผ่ากำแพงเสียงทะลวงอากาศ ส่งซิกแนลไปทางภูนมฯปราศสิ่งกีดขวาง

"ปัง-ปัง"...

ใช่ เจ้ามะจริงๆ มอญหนุ่มใส่กลับมาอีก 2 นัด ชัดเจนไม่มีข้อกังขาค้างคาใจ คุณเทพกับดวงคว้าแคร่ หิ้วเดินลิ่วไปข้างหน้า ไม่แลหลังให้เกิดความลังเล

จิตทั้งคู่ทะยานหาภูฯตระหง่าน ถ้าบุกป่าฝ่าดงไม่ยั้งอย่าหยุดพักหรือมีอุปสรรคขัดข้อง ระยะทางทั้งที่ตาเห็น กับหูสดับคลื่นเสียงปืนยิงนก น่าจะใช้เวลาไม่เกินชั่วโมง...

อยู่ที่พลังกายกับพลังบ้าขับเคลื่อนในใจจะเหลือสักกี่เฮือก...!?

ดวงดาวคนซื่อ จอมทรหดเกินตัว แกร่งเกินวัย สับขาสั้นๆไม่พรั่นความหนักที่ต้องหิ้วมือไปข้างหลัง ความลำบากหนทางป่ามหาโหด อยู่ตรงที่ไร้ถนน หาเส้นทางมาตรฐานไม่พบ โอกาสเดินทับรอยเดิมเกิดขึ้นยาก ทางด่านรกรุงรังเลือนหายจากสายตา เหลือเพียงวิถีเถื่อนที่ต้องฟันฝ่า โดยจับความใหญ่โตเจ้าภูนมฯตรงหน้าเป็นเป้า

เมื่อเป็นดังนี้ ดวงจึงนำคุณชาติกับอาจารย์เลิศ เข้าจุดบงอับ บงรา อีกหน อย่างไม่ตั้งใจ...

ยิ่งเดิน สองสหายต่างวัย ต่างศักดิ์ฐานะ พบว่าลุยเข้าสู่ดงป่าชื้นแฉะสมเป็นป่าเขตร้อนชุ่มน้ำ บางช่วงต้องยกแคร่ขึ้นท่วมหัว ประคองข้ามสิ่งกีดขวางช้าๆ และหนักลิ้นห้อย

"ไม่ใช่ทางเก่านี่หว่า ดวงเอ้ย"...คุณเทพร้องค้าน แต่ก็ไม่ต่อว่าหรือตำหนิ

"ครับนาย"...ดวงหัวเราะกร่อยๆ สีหน้าแหยเกคุณเทพไม่เห็นเพราะดวงเดินอยู่หน้า...

"ป่าตรงไหน ดูเหมือนกันหมด ฮ่วย"...ดวงสบถเบาๆด้วยลีลาคล้ายคลึงบักสมรุ่นพี่...

แทนการทำเวลาได้ดี ทุกนาทีเสมือนผ่านอย่างอ้อยอิ่ง เหงื่อหยดติ๋งโซมกาย ยิ่งเดิน ยิ่งช้า ทั้งคู่มุดผ่านดงไม้ เห็นที่ว่างเล็กน้อย หนุ่มใหญ่หอบหายใจบอกเสียงกระเส่า

"พัก ดวงพัก วางเดี๋ยว"

วางแคร่แล้วปลดปืน คุณเทพลั่นไก...เปรี้ยง! เปรี้ยง!...ขึ้นฟ้าไปทางภูนมฯอีก 2 นัด ไม่เสียดายกระสุนที่มีเหลือเฟือ ยิงทิ้ง ยิงขว้างปลดปล่อยน้ำหนักไปเสียบ้าง

"โฮกกก อาววว"!!!

อ้าว...แทนคำตอบจากมอญหนุ่มกลับมา ดันเป็นเสียงคำรามสนั่นป่าซะฉิบ...

ในพุ่มใหญ่ดงรกทางขวามือเกือบ100หลา พุ่มพงดงหญ้า ลู่ราบแหวกเป็นทางกับการกระโจนหนีเพราะตกใจเสียงปืนของเจ้าป่า...

ไม่รู้ว่าเป็นไอ้ลาย 8 ศอกตัวเดิม หรือตัวใหม่?...

"หมอบลง ดวง"...คุณเทพร้องสุดเสียง รีบยอบตัวลงพื้น ชูไอ้ปืนโต ส่ายไปทางขวาที่พุ่มไม้ยังสั่นไหว แต่เสียงสวบสาบ แซก แซก ตะกายหายห่างตัวออกไป ดวงดาวคลานถอยหลังกลับมาหมอบใกล้ปืนโตเพื่อความอุ่นใจ ตาเหลือกขาว ตัวสั่นงันงก ส่วนพระอาจารย์เลิศมือประสานกลางอก กุมมีดหมอปรมาจารย์แน่น ตาไม่ยอมลืมเสมือนตกอยู่ในห้วงภวังค์หรือฌาน...หรืออีกที อาจารย์ก็รับสภาพ เป็น-ตายปล่อยให้อยู่ในเงื้อมมือหนุ่มใหญ่-หนุ่มน้อย

ป่าแถบนี้ ทำไมมากด้วยเจ้าลายพาดกลอน เจ้าป่านักล่า?

หรือนี่พวกเขา หลุดเข้ามาติดกับในดงพยัคฆา?!...

 

สวัสดียามค่ำๆครับพี่วันและพี่ๆน้องๆ นักขุดกรุฯ ทุกท่าน