วิชชาที่จะทำให้อยู่รอดจากยุคสมัยแห่งภัยพิบัติ

ร่วมอนุโมทนาบุญกับครอบครัวของอาจารย์คณานันท์... โดยเฉพาะกับคุณแม่ของอาจารย์ด้วยค่ะ...

ด้วยกุศลผลบุญที่จะพึงบังเกิดขึ้นนี้ ข้าพเจ้าขอน้อมถวายแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า องค์พระธรรม องค์พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย อีกทั้งครูบาอาจารย์ทั้งหลาย พรหมเทพเทวา และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่เป็นสัมมาทิฐิ อีกทั้งมนุษย์ อมนุษย์ สัตว์เดรัจฉาน ดวงจิตดวงวิญญาณทั้งหลายทั่วอนันตจักรวาลนี้...

ขออาราธนาพระบารมีแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอได้โปรดปกปักรักษา ป้องกัน กำจัดภัยพาล โรคภัยไข้เจ็บทั้งทางด้านร่างกาย และจิตใจ (ที่ไม่เกินกฎของกรรม) ให้แก่คุณแม่ของอาจารย์คณานันท์... และขอได้โปรดน้อมนำดวงจิตดวงใจของท่านให้อิงแนบอยู่กับทางแห่งสัมมาทิฐิ ทาน ศีล ภาวนา สุขคติภูมิ ซึ่งท่านได้ปฏิบัติมาดีแล้ว... ขอได้โปรดน้อมนำกุศลผลบุญทั้งหลายเหล่านั้นมารวมตัวกัน ณ ที่กลางดวงจิตของท่าน...

ขอให้ดวงจิตของท่านสว่างไสว แพรวพราว สงบ ชุ่มเย็น เต็มไปด้วยกำลังบารมีแห่ง ศีล สมาธิ ปัญญา ภาวนา นับแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไปตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานเทอญ

 

ตอนนี้การรวบรวมวิชชาที่จะทำให้อยู่รอดจากยุคสมัยแห่งภัยพิบัติ (ฉบับพื้นฐาน) ที่อาจารย์คณานันท์แนะนำเอาไว้ ใกล้เสร็จแล้วค่ะ ไม่วันนี้ ก็พรุ่งนี้จะส่งให้อาจารย์ช่วยตรวจเช็คความถูกต้องอีกครั้ง...

ท่านใดที่สนใจอยากจะขอรับไป... ก็มาลงชื่อ พร้อมที่อยู่ ไว้ที่กระทู้ที่เปิดให้ลงชื่อกันได้เลยค่ะ... เมื่อเสร็จแล้วจะทำการจัดส่งให้ค่ะ...

หรืออีกวิธีหนึ่งเมื่อทำเสร็จแล้ว... คุณนาคามูระจะช่วยกรุณาทำลิงค์ให้โหลดไปอ่านกันเองก็ได้ค่ะ

 

ขอบคุณมากค่ะ

 

ยุคนี้เป็นยุคที่คนส่วนใหญ่ของโลก เป็นมิจฉาทิฐิค่ะ... พวกเขาไม่เข้าใจคำว่าเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ความมีน้ำใจ หลักพรหมวิหารสี่ หรือธรรมะกันสักเท่าไหร่แล้วค่ะ...

ในความรู้สึกของคนส่วนใหญ่พวกนั้น... คนที่มีสิ่งดีๆ เหล่านี้อยู่ประจำจิต คือ คนโง่ ที่ยอมให้คนอื่นเอาเปรียบ...

นั่นเป็นเพราะ พวกเขามองเห็นกันแต่เปลือกตมของอวิชชาที่หุ้มห่อพวกเขาอยู่...

นอกจากนั้น ถ้าทำใจเป็นธรรม ยอมรับกฎความจริงของสรรพชีวิต... เราจะเข้าใจสภาวะเหล่านี้ได้ดีขึ้นค่ะ...

ตามหลักกฎของกรรม...
- ถ้าคุณเคยตีหัวใคร ต่อมาคุณก็จะถูกใครบางคนตีหัวเอา
- ถ้าคุณเคยกินเหล้าเมายา ต่อมาคุณก็จะปวดหัวเป็นประจำ ปัญญาไม่โลดแล่น หรือถึงขั้นเสียสติ (แล้วแต่ว่าคุณกินมาก - น้อย แค่ไหน)
- ถ้าคุณชอบพูดโกหก ต่อมาก็จะไม่มีใครเชื่อถือในคำพูดของคุณ และอาจมีกลิ่นปากอันน่ารังเกียจผสมด้วย ฯลฯ

เช่นเดียวกันค่ะคุณLazaza คิดเสียว่า... คุณเคยเอาของๆ คนอื่นมา มากบ้างน้อยบ้าง... ถือเสียว่าคุณยังโชคดีนะที่มีโอกาสได้รีบชดใช้กรรมเสียตั้งแต่ตอนนี้... ไม่ต้องรอให้ถึงขั้นที่จะต้องหนักหนาสาหัสกว่านี้...

แต่เพื่อความสบายใจ และเป็นการเพิ่มบุญกุศลให้ตัวเอง... ลองใช้วิธีนี้ดูก็ได้ค่ะ...

วางกฎระเบียบไว้ตามควรแก่สถานการณ์... แต่ถ้ายังมีผู้ละเมิดกฎอีก...

ทุกเช้า...
- จับลมสบายตามที่ถนัด...
- จับภาพพระให้ใสปิ๊งเป็นประกายระยิบระยับ (ถ้าขึ้นไปกราบพระบนพระนิพพานได้ยิ่งดีค่ะ)...
- ตั้งจิตถือศีล 5 เป็นอย่างต่ำ ให้บริสุทธิ์ บริบูรณ์...
- อธิษฐานนับถือพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งสูงสุด...
- กราบขอขมาพระรัตนตรัย
- อุทิศส่วนกุศลผลบุญให้เจ้ากรรมนายเวร และขออโหสิกรรม
- แผ่เมตตา พรหมวิหารสี่ พร้อมอภัยทานไปโดยไม่มีประมาณ
- ตั้งกำลังใจไว้เลยว่า...
หากข้าพเจ้าเคยล่วงละเมิดเอาของของผู้อื่นมา... ข้าพเจ้ากราบขอขมาโทษและยอมชดใช้กรรมนั้นคืนแก่ทุกท่าน

แต่ถ้าหากว่าข้าพเจ้าไม่เคยเอาของๆ ผู้อื่นผู้ใดมา... นับแต่นี้ข้าพเจ้าขอตั้งจิตอธิษฐานสร้างทานบารมี... ของเหล่านี้ข้าพเจ้าจัดเตรียมไว้ให้กับทุกท่านที่ปรารถนาจะใช้ ขอให้ทุกๆ ท่านที่ได้หยิบจับ ใช้สิ่งของเหล่านี้ ไม่ว่าจะมากก็ดี หรือจะน้อยก็ดี... ขอจงมีความสุขกายสุขใจ ปราศจากซึ่งทุกข์ โศกโรคภัยนับแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไปตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน

นอกจากนั้น ข้าพเจ้าขออำนวยความสะดวกทั้งหลายทั้งสิ้นนี้ให้แก่ทุกๆ ท่าน ขอให้ทุกๆ ท่านอย่าได้พบเจอกับอุปสรรคใดๆ ทั้งทางโลกและทางธรรมด้วยเทอญ

ด้วยการตั้งจิตแบบนี้ (ซึ่งต้องวางกำลังใจให้มากกว่าปกติด้วยเช่นกัน เพราะเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก) ... นอกจากจะได้ความสุขกายสบายใจที่ได้จากการตั้งความปรารถนาดีให้แก่สาธารณะชนแล้ว (โดยไม่ต้องไปมัววิ่งวุ่นหาสถานที่สร้างทานบารมีขั้นต้นที่อื่นใดอีก เพราะมีคนมาช่วยให้เราได้สร้างบารมีถึงที่เลย)... ยังได้เกิดเป็นบารมีทั้ง 10 ข้อ ให้เราได้สะสมต่อไปอีกด้วยค่ะ...

ในระหว่างวัน... ถ้ามีอารมณ์จิตที่ขุ่นมัว ให้น้อมนำเอากฎพระไตรลักษณ์ มรณานุสติ กายคตาสติ ฯลฯ มาพิจารณาให้ละเอียดลึกซึ้งจนจิตเห็นตามความเป็นจริง...
ว่าเราเองไม่รู้จะตายเมื่อไหร่ เมื่อตายไปแล้ว แม้แต่สังขารร่างกายนี้ เราก็เอาไปด้วยไม่ได้ แล้วนับประสาอะไรที่เราจะต้องมามัวห่วงมัวหวงกับวัตถุธาตุนอกกายพวกนี้ มันไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอนจริงๆ ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง ถ้าในขณะจิตนี้ลมหายใจของเรากำลังจะออกจากร่างนี้ แล้วเราเห็นคนอื่นๆ มาพากันยื้อแย่งสิ่งของๆ เรา เรามีปัญญาอะไรไหมที่จะไปห้ามพวกเขาได้ แม้แต่แรงที่จะขยับ จะลุกขึ้น เรายังไม่มีเลย แม้แต่ลมหายใจเฮือกสุดท้ายนี้ เรายังยื้อไว้ไม่ได้เลย... สิ่งของเหล่านั้นจะช่วยไม่ให้เราไม่ตายได้หรือไม่ มันช่วยให้เราพ้นทุกข์ได้จริงๆ หรือไม่... แม้แต่สังขารร่างกายนี้ก็ไม่ใช่ของของเรา... ดังนั้นตายลงเมื่อไหร่ขอไปพระนิพพานเป็นที่สุดด้วยเทอญ


อย่างไรก็ตามขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ ที่หันมามองดูตัวเองจนเห็นกิเลสที่แอบแฝงอยู่... อย่านึกเกลียดตัวเองเลยค่ะ... พยายามรักตัวเองด้วยการกำจัดกิเลสเหล่านั้นให้หมดสิ้นไปจากใจของเราดีกว่าค่ะ...

อนุโมทนาค่ะ

 

.

 

.

 

.

 

บารมี ๑๐ ประการ​

บารมี แปลว่า "เต็ม" ซึ่งหมายถึง "การทำให้กำลังใจเต็ม ทรงอยู่ในใจให้เต็มครบถ้วนบริบูรณ์
ไม่บกพร่องทั้ง ๑๐ ประการ"​

<center> <table style="line-height: 200%;" border="5" bordercolor="#079676" cellpadding="3" cellspacing="4" width="96%"> <tbody><tr> <td valign="top" width="18%">ทานบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> จิตพร้อมในการให้ทานเป็นปกติ </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">ศีลบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> จิตพร้อมในการทรงศีลเป็นปกติ </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">เนกขัมมะบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> จิตพร้อมในการถือบวชเป็นปกติ ในที่นี้หมายถึงบวชใจ </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">ปัญญาบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> จิตพร้อมที่จะใช้ปัญญาเป็นเครื่องประหารอุปาทานให้พังพินาศไป </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">วิริยะบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> มีความเพียรในทุกขณะ ควบคุมใจไว้เสมอ </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">ขันติบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> มีความอดทน อดกลั้นต่อสิ่งอันเป็นปฏิปักษ์ </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">สัจจะบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> ทรงตัวไว้ว่าเราจะทำจริงทุกอย่างในด้านของการทำความดี ไม่มีคำไม่จริงสำหรับใจเรา </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">อธิษฐานบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> ตั้งใจไว้ให้ตรงโดยเฉพาะ </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">เมตตาบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> สร้างอารมณ์ความดี ไม่เป็นศัตรูกับใคร มีความรักตนเสมอด้วยบุคคลอื่น </td> </tr> <tr> <td valign="top" width="18%">อุเบกขาบารมี</td> <td valign="top" width="82%"> การวางเฉยในกาย เมื่อมันไม่ทรงตัว </td> </tr> </tbody></table> </center>
องค์สมเด็จพระสวัสดิโสภาคย์ได้แสดงกฎของการปลดทุกข์ คือ ปลดอารมณ์แห่งความทุกข์ สร้างอารมณ์ความสุขให้เกิดขึ้นกับใจ มีอยู่ ๑๐ อย่าง ด้วยกันคือ

๑ ทานบารมี
๒ ศีลบารมี
๓ เนกขัมมะบารมี
๔ ปัญญาบารมี
๕ วิริยะบารมี
๖ ขันติบารมี
๗ สัจจะบารมี
๘ อธิษฐานบารมี
๙ เมตตาบารมี
๑๐ อุเบกขาบารมี
​

คำว่า บารมี นี่แปลว่า เต็ม เมื่อเต็มแล้วก็ต้องเต็มจริงๆ เป็นอันว่าถ้าบารมีทั้ง ๑๐ ประการนี้เต็มครบถ้วนบริบูรณ์ ที่เรียกว่า ปรมัตถบารมี สำหรับพระสาวกนะ ไม่ใช่อันดับขั้นพระพุทธเจ้า สำหรับขั้นพระสาวกนี้ใช้อารมณ์ต่ำ อารมณ์ไม่สูงนัก ไม่ใช่ขั้นพระพุทธเจ้า
ถ้าหากว่าบารมีทั้ง ๑๐ ประการนี้เป็น ปรมัตถบารมี (คำว่า ปรมัตถบารมี หมายความว่า มีอารมณ์ทรงสูงอย่างยิ่ง คำว่า อย่างยิ่งก็หมายความว่าไม่เคลื่อนไป อารมณ์ที่มีอาการตรงกันข้ามไม่เกิดขึ้นกับจิตใจของเรา)
ถ้าทุกสิ่งทุกอย่างนี้ครบถ้วนบริบูรณ์ ทุกท่านก็เป็นพระอริยเจ้าขั้นพระอรหันตผล
นี่เดิมทีเดียวเราก็สอนกันมา แนะนำกันมาในหลักการทั่วๆ ไป แต่จะเห็นว่ากว้างเกินไปในการปฏิบัติ และเวลานี้บรรดาท่านพุทธบริษัท มีทั้งภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา ที่มีกำลังใจคือ บารมีแก่กล้านี้มีอยู่ หรือว่าบางท่านที่ยังอ่อนยังย่อหย่อน ก็จะได้มีความเข้าใจในการปฏิบัติ เพราะการปฏิบัติจริงๆ เพื่อมรรคเพื่อผล ถ้าขาดบารมีทั้ง ๑๐ ประการแล้ว ทำอย่างไรมันก็ไม่มีผล ถ้าผลที่จะมีกับกำลังใจก็ได้แค่ผลหลอกๆ คือ อุปาทาน คำว่าหลอกลวงนี่ไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาไปโกหกมดเท็จใคร แต่ว่ากำลังใจมันไม่จริง
ที่เรียกว่าหยุดได้จากความโลภ ความโกรธ ความหลง อาจจะหยุดไปเพราะอารมณ์สบายชั่วคราว แต่ทว่าข้างหน้าต่อไปคลายไปก็มีทุกข์ มีความโลภ ความโกรธ ความหลง หรืออาจจะหยุดได้ด้วยกำลังของฌาน เช่น ฌานโลกีย์ กำลังใจยังดีไม่พอ ก็เอากำลังเข้าไปกดความโลภ ความโกรธ ความหลง นี่ถ้าหากว่าจะตัดกันตรงๆ ก็ต้องมาพิจารณาขันธ์ ๕ ว่ามันเป็นทุกข์ (ขันธ์ ๕ ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ)
นี่ขันธ์ ๕ เป็นทุกข์เพราะอะไร เพราะว่าเราขาด ทานบารมี ขาดศีลบารมี ขาดเนกขัมมะบารมี ขาดปัญญาบารมี ขาดวิริยะบารมี ขาดขันติบารมี ขาดสัจจะบารมี ขาดอธิษฐานบารมี ขาดเมตตาบารมี ขาดอุเบกขาบารมี
และที่พูดวันนี้อาจจะมีหลายท่านจะตอบว่า บารมีทั้งหลายเหล่านี้มีครบถ้วนแล้ว แต่ก็อย่าลืมว่าบารมีนี้จัดเป็น ๓ ชั้น คือ

• บารมีต้น เรามีทานมีศีลเหมือนกัน แต่ว่าทาน ศีลมันบกพร่อง มันไม่ครบถ้วนบริบูรณ์
• ถ้าหากว่าบารมีอันดับที่ ๒ ที่เรียกว่า อุปบารมี ทาน ศีล ของเราดีครบถ้วนแต่จิตใจยังไม่สะอาดพอ ยังไม่รักพระนิพพาน
• ถ้าหากว่าเป็น ปรมัตถบารมีแล้ว ไม่มีการหวังผลใดๆ ในโลกีย์วิสัย จะเป็นชาตินี้หรือว่าชาติหน้าก็ตามที กำลังใจของเราไม่มีการเกาะ การกระทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อพระนิพพานโดยเฉพาะ ทำด้วยจิตบริสุทธิ์

 

ครูบาอาจารย์ผมสอนเรื่อง เนกขัมมะบารมี ถ้ายังเป็นฆราวาสอยู่ก็ให้บวชจิตบวชใจไปก่อน

 

อนุโมทนากับคุณtamsak ด้วยค่ะ...

หลวงพี่เล็กท่านอธิบายได้ชัดเจน ละเอียดลออมากเลยค่ะ... เป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติธรรมมากๆ เลย... ธรขอน้อมนำมาฝึกปฏิบัติตามค่ะ...

ขอบพระคุณมากค่ะ