เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

นิ้วจิ้ม
สายตามอง
อ่านและครุ่นคิด
กลั่นด้วยสมอง
พิจารณาจากหัวใจ
จึ่งได้อักษรเป็นประโยค
ใช้พลังมากๆครับ
และใช้มากว่าแปดเดือน
ในวัยที่น่าถนุถนอม
คุณอาโปรดยั้งมือด้วยครับ

 

สองโพสท์ท้ายตอบก่อน
---ควบคุมนิ้วอยู่2วัน
---แต่คุมความดื้อผมไม่ไหว-ฮ่า
---เดี๋ยวจิ้มท่อนยาวให้อ่าน โปรดรอ

 

ภาพทำบุญเข้าพรรษาสดๆร้อนๆ
เห็นแล้วชื่นใจ เขียนให้น้อง...

ขึ้นสาธก............ยกสาธุ
ปวงคุรุ...............ลุพรรษา
ดอกหงส์เหิน......เพลินนัยนา
เชิญท่านมา.......ตักบาตรพลัน
.....บุญพรรษา.....มาปีครั้ง
.....อย่ามัวรั้ง.......รอสวรรค์
.....ทำวันนี้...........ได้ทันควัน
.....สุขใจนั่น.........บรรเทากรรม!

ขอบคุณน้องมากิ กับภาพชุดดีๆ

 

ภาพน้องเมษล่าสุด
ภาพก่อนนั้นติดไว้ก่อน

พระอุ้มบาตร.......ศิษย์พาดย่าม
ก้าวเดิมตาม.......หลังผ้าเหลือง
ศิษย์ตัวน้อย.......กินไม่เปลือง
เหลืองพระธรรม....ฉ่ำทะเล

 

ขอบคุณน้องไทฯ ค่อยยังชั่วมาก
หายไข้-หายปวดเแต่กลับไอแทน
ทำให้วุ่นวายเพราะนอนไม่ได้ เฮ้อ
ต้องพึ่ง"ชวนป๋วยฯ"ตลอด

 

สวัสดีวันพระค่ะ คุณอา wanwi และพี่ๆ fc นักขุดกรุทุกท่าน ...

ขอความดีและบุญกุศลที่สร้างสมมา บันดาลดลให้คุณอาพบแต่ความสุขความเจริญ สุขภาพร่างกายแข็งแรง ขอให้คุณอา ดูแลสุขภาพพักผ่อนมากๆ หายป่วย หายไอ ไวไวนะค่ะ...

 

เรียนท่านผู้อ่านที่รัก

พรุ่งนี้ก็จะครบ "เก้าเดือนเต็ม"ของการเข้ามาเป็นสมาชิกเว็ปพลังจิต เปิดกระทู้เรื่องเล่าฯ คละเคล้านำพระออกมาให้สมาชิกได้ร่วมบุญกับเว็ป ถือว่ารวดเร็วปานลัดนิ้ว ตลอดเวลาไม่เคยเจ็บไข้ได้ป่วย นี่เป็นหนแรกในรอบหลายปี แสดงว่าภูมิต้านทานเริ่มบกพร่อง เพราะขาดการออกกำลังตามที่เคยเป็น

เรื่องนั้นไม่สำคัญ สาระอยู่ที่การตอบโพสท์แฟนๆท่านผู้อ่าน เป็นหนแรกในรอบเก้าเดือนที่ผมรู้สึกว่า โพสท์ล้นหลาม กระทั่งจิ้มตอบไม่ทัน

มันล้นด้วยดอกไม้ไมตรีที่เข้ามาให้กำลังเมื่อทราบว่าผมป่วยไข้ ล้นด้วยความจริงใจที่ยากจักหาในโลกอันสับสนวุ่นวาย ยิ่งเป็นโลกหน้าจอ ทางอากาศ ที่คนไม่รู้จักหน้าค่าตา ไม่เคยพบพานกันมาเก่าก่อน แต่เครื่องมือสมัยใหม่ก็ย่อโลกมาให้พวกเราได้สนทนา ร่วมบุญสุนทานกันได้

เมื่อโพสท์ล้น ผมจึงต้องขอพักตอบโพสท์ก่อน เพื่อสงวนพลังมาเขียนเรื่องเล่าให้ท่านได้อ่าน จบจากตรงนี้ก็จะเขียนให้ ส่วนโพสท์ที่เหลือมากมาย ก็จะไล่ตอบไปตามแต่สังขาร-เวลาอำนวย ด้วยความรวดเร็วในการจิ้ม เขียน ผมเชื่อว่า2 วันก็หมด

จากนั้น กลางสัปดาห์มาทำบุญยกสองกัน

อนึ่งช่วงระหว่างนอนป่วย ผมคิด"เกมส์มหาสนุก"ขึ้นได้ จะเป็นเกมส์อะไร? ตอบแทนน้ำใจเหล่าท่านแบบไหน? หลังทำบุญค่าโฮสท์งวดถัดไป รับรองเปิดเผยให้ทราบ

ท่านจะสนุกกับเกมส์ง่ายแต่คลาสสิค ทึ่ง กับรางวัลสูงค่าระดับที่เข็มขัดสั้น(คาดไม่ถึง)-ฮ่า

ตบท้ายด้วยกลอนขอบคุณ ก่อนเขียนเรื่องเล่า...

ล้วนคนรักทักมาด้วยคิดถึง
ห้วงคำนึงตรึงตราถวิลหา
ความห่วงใยเลิศล้ำไร้ราคา
ด้วยเกินค่าเงินตรามากมายมี
.....มวลน้ำใจหลั่งล้นท่วมท้นทู้
.....เข้ามาดูตื้นตันไข้พลันหนี
.....ต้องพากเพียรตอบแทนเหล่าน้องพี่
.....เพียงตอนนี้"ขอบคุณ"อุ่นเครื่องกัน!

โปรดรอการจิ้ม"อาถรรพ์เหล็กไหล"ฯ ชั่วครู่ครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เจตภูติที่เกิดด้วยการจำศีล ถูกจิตคุมไวกว่าแสง

มันสิ้นสุดหนทางที่..."ถ้ำแมงป่องช้าง"!!!
___________________________________________

จิตเดียวเที่ยวไป กลางความมืดมิดดุจขุมนรกโลกันต์ ในมิติกาลเหนือโลก ความมืดไร้ความหมาย ไม่มีซอกมุมใดเบื้องหน้าหรือรอบรัศมี ที่จิตไม่รับรู้

อยู่ตรงนี้เอง ราชาแมงป่อง มหึมาที่สุดในโลก เจ้าตัวประหลาดคุณนงเห็นในฝันและกล่าวถึง...

เทพ(หรือมาร?) 8ขา 8ตาท่อนร่างองคาพยพสัตว์เลื้อยคลานเดรัจฉานครบถ้วน แต่ท่อนบนคือบุรุษกายกำยำ ยิ่งใหญ่เกินมนุษย์มนาธรรมดาใดบนพิภพ เทพหรือมารที่เห็นแล้วผีคร้าม คนธรรมดาสติแตก วิญญาณโบยบิน!

ด้านล่างใหญ่โต สมุนบริวารตัวธรรมดาเท่าจริง ห้อมล้อมยั้วเยี้ยทุกขา มันน่ามีเป็นแสน เป็นล้าน

"เอาผู้หญิง คืนมา"...ท่อนบนมนุษย์คำรามก้องกระหึ่มโถง สำเนียงดั่งอสุนีบาตฟาดเปรี้ยงปร้าง เสียงนั้นไม่ได้กระหึ่มเป็นวาจามนุษย์โลกง่ายดายขนาดนั้น แต่จิตถึงจิตรับคลื่นความคิดดังทะเลคลั่ง รู้เรื่อง

เหล่าสมุนบริวารที่เคยเป็นแมงป่องช้างธรรมดาตัวโตในสายตา บัดนี้เป็นแค่เศษธุลี วิ่งกันพล่าน หนีความโกรธขึ้งโกรธาผู้เป็นราชันย์

เป็นอีกหนที่เหล่าเทพตัวแทนสัตว์ร้าย อยากได้พวกเราสังเวย หนก่อนเทพกุมภีล์ ตานี้ปีศาจแมงป่อง คณะเราช่างเนื้อหอม!!!

ดวงผมก็กระไร ช่างสมพงษ์กับเทพ-มารไม่หยุดหย่อน กลายเป็น นักเจรจา ทั้งทางมืดทางสว่าง ขึ้นชั้นเป็นนักต่อรองขั้นเทพตอนไหนไม่รู้ตัว?

จะเทพหรือมาร ต้องงัดวิชาเจรจาต้าอวย กะมันสักตั้ง...หารู้ไม่ คุณสมบัตินี้ ติดตัวกลายเป็นเครื่องมือหากินในโลกลี้ลับวันหน้า ในอาชีพ"นักขุดฯ!!!

"ผู้หญิงเป็นมนุษย์ ท่านเอาไปไม่ได้"...เจตภูติโต้ ไม่เกรงขาม แต่ไร้ความก้าวร้าว

ราชันย์แมงป่องยกขากระทืบพื้นถ้ำฝุ่นฟุ้งกระจาย แผ่นดินสะเทือนไหวเยือกน้อยๆ ผงคลีเพดานถ้ำร่วงพรูเป็นสาย

"บังอาจ...ไอ้จ้อยแกเป็นใคร กล้าขวาง มีไอ้แก่พ่นไฟได้อีกตัว มันหายไปไหน?"

ผมชักงง แต่จิตผนึกด้วยพลังสมาธิแข็งแกร่ง ก่อนหัวตกถึงเป้ หาลังเลหวั่นไหว...

"ผู้หญิงเป็นคนรักของผม ท่านต้องหาคนอื่น...พรหมจรรย์เธอแปดเปื้อน"

ประโยคท้าย ไม่รู้เทพตนใด บันดาลให้พ่น

ราชาแมงป่องตัวใหญ่เท่าช้างจริงๆ ชะงักท่าทีคลายดุดัน

"แก...ผู้หญิง ไม่...พรหมจารีย์??"

"ใช่...เมียผม เธอเป็นเมียมนุษย์"...จิตที่ไวกว่าของผมแทรกซ้อน ในวินาทีลังเลของราชาฯ

"ไอ้มนุษย์ต่ำต้อย โสมม สามานต์ ไปให้พ้นหน้าข้า"...!

ราชาแมงป่องแหงนหน้าคำรามกราดเกรี้ยว หางประดุจแส้ ใหญ่มหึมาประดุจซุง ฟาดโครม โครม ปลายเข็มพิษยักษ์ ไม่ต้องแทง แค่หวดใส่ก็ตาย ปักกระแทกพื้น ห่างเจตภูติเพียงธุลี ร่างทิพย์กระเทือนแทบแตกดับ

จิต-เจตภูติ กระโจนหนีจากถ้ำมฤตยูด้วยความเร็วแสง ปานดาวตก กลับคืนร่างที่จำศีล สะดุ้งตื่นเหงื่อท่วมหน้าโซมตัว

ที่สุดก็รู้ต้นเหตุไอ้ตัวที่ส่งบริวารมาสิงคุณนง ต้องรีบนำทีมพ้นถ้ำ ก่อนของจริงจะโผล่

กลิ่นเนื้อหอมฉุย ลอยแตะจมูก...

เนื้ออีกแล้ว...เดี๋ยวก็เรียกแมงป่องแห่มาอีกเป็นโขยงหรอก ผมคิด แต่ก็ฉุกใจได้ ไอ้ถ้ำป่องช้าง ห่างแถวที่เรานอนไกลอักโข...มาได้ก็ตัวเดียวที่เจอในจิตเจตสิก ไอ้ตัวยักษ์ใหญ่ บรรลัยจักรนั้น ขยับใช้เวลาไม่นานถ้ามันคิดจะพาลอาละวาดมาถึงนี่

ที่สำคัญ หากมีตัวตนเป็นๆ ไม่ใช่แค่ร่างมารทางมิติวิญญาณ!

ผมสลัดความกังวลทิ้ง กระเด้งตัวขึ้นยืน เก็บข้าวของ เดินออกจากหลืบเห็นบักสมกับลุงชุลมุนกองไฟและหินเส้าเตาไฟ

ที่แท้บักสมกำลังตระเตรียมมื้อเช้า อาหารกระป๋องมื้อสุดท้ายที่เก็บงำ จำต้องเอามายาไส้ จากนี้ไป ทัพ5ชีวิตก็เดินทัพโดยไร้เสบียง ถ้าหากภาษิตว่า...กองทัพเดินด้วยท้อง ของนโปเลียน ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มากถึงมากที่สุด ผมก็กำลังนำทัพเข้าสมรภูมิที่เสียงต่อการพ่ายแพ้ข้างหน้า...

ไปตายดาบหน้า...ป่าทั้งป่าแสนอุดมทุกหย่อม หาใช่เรื่องใหญ่ในการส่องอาหารรองท้อง

เพียงแต่ป่าอาถรรพ์ สุดยอดไพรดิบ ชอบบังคับเราเข้าบงอับ บงรา ปิดโอกาสล่าต่างหาก นี่สิน่ากลัว!

ฟ้าเบื้องบนหน้าปากถ้ำ ปรากฏแสงเรื่อเรืองจางๆ แสงแห่งอรุณไล่จับขอบฟ้าเป็นส่วนๆ ที่มืดก็ยังเห็น แต่ป่าก็เริ่มตื่นก่อนพวกเรา

หกโมงเศษ ผมนอนเข้าสมาธิ รูปแบบลามะหลังคาโลกเหมือนไม่กี่นาที แต่เวลาจริงผ่านไปตั้ง3ชั่วโมงกว่า...

กายผมกระปรี้กระเปร่า วิญญาณนักสู้คืนร่างทุกอณู พร้อมรับศึกหนักยกต่อไป!!!

 

กราบสวัสดีคุณน้า wanwi และสวัสดีเพื่อนๆทุกๆท่านครับ
บุญที่ข้าพเจ้าได้กระทำแล้ว กรรมดีใดๆที่ข้าพเจ้ากระทำแล้วทั้งในอดีต จวบจนปัจจุบันขอน้อมนำมาอำนวยอวยพรให้คุณน้า wanwi และคณะผู้ติดตาม "เรื่องเล่า-นักขุดกรุ-มือขลัง-ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน" ขอให้คุณน้า Wanwi และท่านทั้งหลายมีความสุขความเจริญครับ

ผมได้ส่งรายละเอียดไปทาง PM แล้วครับ ขอกราบขอบขอบคุณมา ณ. โอกาสนี้ครับ

ก่อนอื่น ขอกราบขออนุญาติ คุณน้า Wanwi ครับ ขออนุญาติเผยแพร่ชื่อและสำนัก และความเห็นของผมครับ
แนวปฏิบัติ ชื่อ สมาธิหมุน (แนวปฏิบัติแบบสมถฯ ครับ)
แนวทางปฏิบัติ เป็นการสร้างนิมิตร เพื่อเป็นอาหารของจิต โดยประมาณการ ๑ ขณะจิต มีช่วงเวลาประมาณ ๑ วินาที โดยการสร้างนิมิตขึ้นมาแล้วแล้วปล่อยไปกับจิตดวงนั้นๆ แล้วสร้างมาใหม่ ทุกๆ ๑ วินาที เมื่อจิตมีตัวยึดแล้วจะทำให้เกิดสมาธิง่าย ท้ายสุดจิตก็เบื่อเข้าแล้วสู่ภวังคจิต อย่างรวดเร็วครับ ตรงนี้ก็ขึ้นอยู่กับกำลังของจิตที่จะสามารถดำรงสมาธิไว้ได้นานเท่าไร สุดท้ายอย่าได้ใส่ใจกับนิมิตต่างๆ และอย่าตกใจ หรือเพลิดเพลินในสิ่งนั้นๆ เมื่อจะออกให้กลับสติมาดูที่ตนเองครับ

และอย่าลืมครับ เมื่อฝึกแบบนี้จนชำนิชำนาญแล้วโปรดย่าลืมการปฏิบัติแบบ การเดินปัญญา ในแนวทางของสติปัจฐาน ๔ อีกด้วยนะครับ ผมเชื่อในพระพุทธเจ้า จึงกลับมาที่แนวทางแห่งสติปัจฐาน ๔ ครับ

 

สงสัยสัปดาห์ก่อนโน้นพี่ wanwi จะโหมงานหนัก + เดินทางไกล + ขาดออกกำลังกาย + ระหว่างเดินทางยังต้องคอยหาเวลาว่างมาเขียนให้เหล่า WFC ได้รับความบันเทิงกันอีก เลยทำให้ร่างกายรับไม่ไหว? คราวหน้าพี่ wanwi ถ้าติดงานเหมือนคราวก่อนพักผ่อนก่อนก็ได้นะครับ WFC รอได้ครับ หายไวๆ นะครับ

 

ขอบพระคุณครับพี่สุทิน

 

ผมว่าหลังจากจิ้มจึก อาจารย์โดนเรียกไปปรับทัศนคติแน่ๆ ดูแลตัวเองด้วยนะครับอาจารย์ครับ

 

สวัสดีวันเข้าพรรษาครับพี่วัน และ fc ทุกท่าน

ที่ผ่านมาไม่ได้หายหน้าไปไหนแต่มือถือโดยไวรัสกินเปิดไม่ได้อันนี้ต้องระวังอัพเดทกันนะครับส่วนที่ผมโดนก็เพราะไม่ได้อัพเดทแถมไม่พอยังไปปิดโปรแกรมแอนตี้ไวรัสเพราะรำคาญตาที่ป๊อบอัพโฆษณา โผล่ตามกันมาเป็นพรวนผมใช้ OS ของแอนดรอยด์อยู่ครับคราวนี้พอเข้าไปดูหนังที่ชนโรงอยู่ผ่านเว็ปฟรี ดูหนังเสร็จจะเข้า Google ก็บอกว่าเข้าไม่ได้หน้าจอเปลี่ยนสีให้เห็นๆ

 

ขอบคุณครับคุณอา
พักผ่อนก่อนน่าจะดีกว่าครับ เพิ่งฟื้นไข้เอง นี่ต้องถือว่าคุณอาฟื้นไข้เร็วมาก อาจจะเป็นเพราะว่า มีการออกกำลังกายสม่ำเสมอ ไม่ต้องห่วง เหล่าFC ครับ พี่ๆ น้องๆ หลานๆ รอได้ครับ เดี๋ยวนี้มี FC หลายท่านช่วยขัดตาทัพ ช่วงที่คุณอาไม่ว่าง มีเรื่องราวสนุกๆ มาเล่า พูดคุยกันเองในเหล่าสมาชิก อบอุ่นดีครับ

 

สวัสดียามเช้าครับพี่วันและสมาชิกนักขุดกรุฯทุกท่าน ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลง ทุกท่านดูแลสุขภาพด้วยครับ พี่วันพึ่งฟื้นไข้พักผ่อนให้แข็งแรงก่อนครับ ค่อยมาตอบ แฟนคลับรอได้ครับ

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดี เพื่อนๆ ทุกๆท่านครับ
วันนี้เป็นวันที่หลายคนต้องกลับมา ทำงาน หลายๆคนอยู่ใสช่วงเดินทางกลับ หลายคนหยุดต่อ ขอให้มีความสุขทุกๆท่านครับ
เดินทางปลอดภัย ครับ

 

ขอให้คุณ wanwI หายป่วยเร็วไวครับ
ผมไม่ค่อยได้มาpost เเต่เข้าอ่านเรื่องเขียนของคุณ wanพI ทุกตอนครับ คุณwani มีความรู้กว้างมาก สามารถเอามาเชื่อมโยงอธิบายตัวละครได้เห็นภาพชัด ตอนต้นเรื่องมีพูดถึงมีดหมอหลวงพ่อเทศ วัวธนูหลวงพ่อน้อย กุมารทอง เเละคาถาต่างๆ ถ้าคนไม่เคยใช้ หรือศึกษามาจริง หรือมีประสบการณ์จริง ยากทีจะเขียนได้ละเอียดเเบบนี้

 

สวัสดียามสายครับอาจารย์wanwiและFCทุกท่าน#ผักผ่อนมากๆนะครับอาจารย์ครับจะได้มีแรงมาจิ้มจึก

 

อรุณสวัสดิ์ยามเช้า วันจันทร์ วันหยุดยาวของหลายหลายท่านและขอแสดงความยินดี กับพี่วัน ที่กระทู้ครบรอบเก้าเดือน ขอให้กระทู้ก้าวหน้าก้าวไกลยิ่งๆ ขึ้นไป Congratulation ครับ

ต่อเมื่อวานนะครับ
ผมจึงขอสรุปแบบฟันธงเลยว่า เดี๋ยวนี้ ไวรัส ของเค้าแรงจริงๆและภาษิตที่ว่าของฟรีไม่มีในโลกยังใช้ได้ดีในยุคปัจจุบัน 555

ครั้นมาดูที่เครื่องคอมฯที่สำนักงาน ก็มีการลงโปรแกรมวินโดว์ใหม่เพื่อป้องกันไวรัสเรียกค่าไถ่ ความหวังจึงอยู่ที่เครื่องโน๊ตบุ๊คที่ตั้งค่าให้จำพาสเวิร์ดไว้แต่ครั้นก๊อปปี้พาสเวิร์ดมาดูก็ดูไม่ได้ จึงลองส่งอีเมล์ไปขอพาสเวิร์ดใหม่ ก็ยังไม่ได้(หรือผมอาจจะไม่เข้าใจระบบดี ก็ไม่รู้ ) คราวนี้ถึงได้เข้าไปดูที่ข้อมูลส่วนตัวก็ไปเจอว่าเค้ามีช่องให้ติ๊กว่า ใช้พาสเวิร์ดเดิม เป็นการอำนวยความสะดวกอยู่แล้วจึงขอเอามาโพสต์เผื่อท่านที่ผ่านตาหากมี มือถือ หรือคอมฯ ที่เคยใช้ สามารถเปลี่ยนพาสเวิร์ดใหม่ได้เลยครับ


วันนี้มีเรื่องประสบการณ์เกี่ยวกับเครื่องรางเบี้ยแก้มาฝากกันนิดหน่อยครับเมื่อช่วงหน้าร้อนที่ผ่านมาผมกับครอบครัวได้ไปเที่ยวทะเลกับญาติๆมีโอกาสได้เจอหลานที่เรียนจบด้านบัญชีมาแล้วสอบเป็นพนักงานธนาคารแห่งหนึ่งที่จังหวัดกำแพงเพชรได้ เมื่อต้นปี ขากลับก็ถามหลานไปว่าทำงานธนาคารแล้วพักที่ไหนแล้วนอนสบายดีรึป่าวเจออะไรบ้างมั้ย หลานก็ตอบมาว่านอนที่ธนาคารเลยเพราะว่าธนาคารได้เช่าอาคารสามชั้นชั้นบนสุดให้เป็นห้องนอนพนักงานเพราะไม่ได้ใช้และแถวนั้นก็อยู่อำเภอห่างไกล บ้านเช่าหาลำบาก เล่าให้ฟังว่ามีครั้งหนึ่งหลังเลิกงานไป ห้องพัก แล้วลงมาจะไปทานข้าวก็ มองเห็นว่า มีไฟสว่างอยู่กลางห้องที่เคาน์เตอร์ก็เข้าไปดูนึกว่าตัวเองลืมปิดสวิตช์ไฟพอเปิดห้องเข้าไปดูก็ปรากฏว่าปิดไฟหมดแล้วอีกวันหนึ่งจึงถามแม่บ้านแม่บ้านบอกว่าเจ้าของตึกที่ให้เช่าเพิ่งเสียชีวิตเมื่อวานก่อนนี้เอง


แล้วก็ถามว่า ห้องที่นอน เป็นยังไงมั่งหลานบอกว่าเคยเจอเหมือนกับว่ามีคนเข้ามายืนดูที่เตียงมาชะโงกดูหลายหลายครั้ง อยู่ แต่ไม่ได้ทำอะไรอ่ะผมก็เลยถามว่าแล้วแก้ปัญหายังไงหลานบอกผมมาว่าใช้วิธีเปิดไฟนอนถ้าสว่างๆจะไม่เจอผมจึงบอกว่าแบบนี้ไม่ถูกแล้วห้องของเราอยู่เองใครจะเข้าออกก็ต้องขออนุญาตเราสิ (หลานเองก็เป็นคนที่มีความเคารพไหว้เจ้าที่และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ที่ธนาคารอยู่แล้วและหลานเป็นคนลำปางจึงห้อยเหรียญหลวงพ่อเกษมติดตัวตลอดเวลา) ผมจึงบอกว่าถ้างั้นเอานี่ไปพอดีผมติดเบี้ยแก้ตัวเล็กติดตัวไปด้วย ให้เอาไปไว้ที่หัวเตียงแล้วลองปิดไฟนอนดูว่าผลเป็นยังไงจากช่วงหน้าร้อนที่ผ่านมาหลายเดือน สอบถามไปไม่กี่วันก่อน ก็ปรากฏว่าปิดไฟ นอนหลับได้สบายดีครับ


ที่พูดมานี่ ไม่ใช่ว่าหลวงพ่อเกษมไม่ศักดิ์สิทธิ์นะครับแต่เจ้าของตึกอาจจะมาดูเหมือนผู้ใหญ่มาดู ลูกหลานแต่คนที่นอนอยู่ก็สะดุ้งพาลนอนไม่หลับเสียสุขภาพเอา แม้ว่าจะห้อยพระแต่พระท่านมีเมตตา และไม่ได้มีอันตรายอะไร ท่านก็ไม่ว่าอะไร พระประธานที่บ้านผมก็เป็นของหลวงพ่อเกษม คุณแม่ยังเคยเล่าให้ฟังถึงหลวงพ่อเกษมว่าสมัยก่อนตอนผมยังเด็ก คุณแม่ประกาศขายที่แปลงหนึ่งแต่ก็ขายไม่ได้สักที พอดีรู้จักกับโยมอุปัฏฐากพระหลวงพ่อเกษมเลยขอนัดไป โยมอุปัฏฐากบอกให้นำโฉนดที่ดินไปด้วยท่านเอาไปเป่าหรือไปเหยียบก็จำไม่ได้เพราะนานมากแล้วแต่อีกเจ็ดวันมีคนมาติดต่อขอซื้อเลยครับ คุณแม่เล่าว่าวันที่ไปกราบท่านๆก็พูดเบาๆกับทหารที่ดูแล อนุญาตให้คุณแม่กราบที่ตัวท่านได้คุณแม่ไม่แน่ใจ ถามไปอีกครั้ง ทหารเลยพูดอีกครั้งแม่เองก็เล่าให้ฟังว่าไม่รู้จะกราบตรงไหนเลยคลานไปกราบที่ข้อเท้าท่าน (คุณแม่เล่าให้ฟังว่าสมัยนั้นคุณพ่อเจ้าชู้มากกินเที่ยวอันนี้ไม่ได้มาบลัฟมาเบรมคุณพ่อนะครับแต่คุณแม่ทุกข์ใจมากเพราะเรื่องความเจ้าชู้นี่แหละครับแม้ว่าภายหลังจะเลิกไปก็ตาม) ครั้นพอกราบที่ข้อเท้าหลวงพ่อเสร็จทันใดนั้นคุณแม่ก็บอกว่าเหมือนกับยกภูเขาออกจากอกความทุกข์ที่มีในใจเหมือนท่านถ่ายไปไว้ที่ตัวท่านเองหมดครับเป็นความกรุณาที่ไม่มีประมาณ ของหลวงพ่อจริงๆครับ คิดไปแล้วก็เหมือนกับสมัยก่อนที่หลวงตาม้ายังทำงานธนาคารพาพรรคพวกไปหาหลวงปู่ดู่แล้วขอท่านกราบที่ตัว ท่าน
ให้กราบที่ขาปรากฏว่าอีกวันนึงท่านขาบวมเดินไม่ได้ตอนหลังท่านก็เลยไม่ให้ใครกราบที่ตัวอีกเลยหลวงตาท่านเล่าว่าคนเรามีความโลภมีกิเลสมากร้อยแปดพันเก้าเอาไปไว้ที่หลวงปู่หมด และหลวงปู่ดู่ท่านบริสุทธิ์มากถึงขนาดขาบวมครับ

อีกเรื่องหนึ่งถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นของท่านบานชื่น ถ้าจำชื่อผิดก็ขออภัย ที่สอบถามพี่วันว่าเด็กสมาธิสั้นจะทำอย่างไรที่พี่วันตอบนั้นถูกแล้วครับเพราะสมองเด็กไม่ควรดูทีวีหรืออยู่แทบเลต-มือถือ เพราะเป็นการรับข่าวสารที่รวดเร็วเกินไปกว่าสมองของเด็กจะรับทันจึงทำให้เด็กให้เกือบทุกบ้านเกิดอาการสมาธิสั้นและใจเร็วใจร้อน อีกวิธีที่จะช่วยแก้ไขได้คือให้เด็กใช้สมองอีกข้าง ให้สัมพันธ์กันในการใช้จินตนาการ,ดนตรี มีลูกเพื่อนคนหนึ่งเป็นเด็กที่เรียกว่าสมาธิสั้นก็ได้ครับเพราะอยู่ที่ไหนก็จะแปลงร่างเป็นไอ้มดแดงตลอด พ่อเขาเอาไปเรียนจินตคณิต คณิศาสตร์ที่ให้ใช้ลูกคิดจินตนาการในหัวในการบวกลบคูณหารประมาณ เจ็ดแปดเดือนครับอาการกระโดดโลดเต้นสมาธิสั้นหายไป อีกคนหนึ่งเป็นลูกของเพื่อนรุ่นพี่คนนี้ให้เล่นดนตรีเล่นตีกลองกับกีตาร์ ใช้เวลาประมาณปีนึงถามพี่เขาว่าดียังไงพี่ก็บอกว่าลูกสาวจากที่เป็นคนอารมณ์ร้อนกลายเป็นคนใจเย็นอาการสมาธิสั้นก็ไม่มีปัจจุบันคนนี้ไปเป็นแอร์อยู่สายการบินต่างประเทศแล้วครับ

ช่วงนี้เปลี่ยนมาใช้มือถือระบบ ios ยังไม่คุ้นกับระบบเท่าไหร่ อาจจะไม่ได้โพสต์ไลค์มากแต่ก็ยังติดตามพี่วันและแฟนคลับทุกท่านอยู่อย่างต่อเนื่อง
ท้ายนี้ขอให้พี่วันพักผ่อนมากๆมีสุขภาพแข็งแรงโดยเร็วว่ากันว่าช่วงที่ไม่สบายขอให้งดใช้แรงกายหรือกำลังสมอง พักผ่อนอย่างเดียวนะครับ
สวัสดีวันจันทร์สุดสดใสขอให้มีความสุขทุกท่านขอบคุณครับ