มีใครเคยรู้สึกหัวใจตัวเองเต้นไหม แบบรู้สึกถึงการบีบตัว

เจ้าของกระทู้ จะลอง สมาทาน มุขนัย อะไรก้ได้
ที่เขาเอามาล่อ

สังเกตเลย จิตจะเกิดน้ำหนัก เคลื่อนไปจากอก
แล้วต้องยืดแขน ไปฉวยเอา สภาะธรรม ที่เขา
บอก

การที่เหนจิตเกิดน้ำหนัก ต้องหน่วง ต้องเหนี่ยว
ต้องเคลื่อน

รู้ตรงนี้เลย

จะเปนการกำหนดรู้ มนธาตุ (อ่าน มะนะ)

ซึ่งมันมีรสคือ ต้องเคลื่อน มีไป มีมา

รู้แล้วได้อะไร

รู้แล้ว จะเหนว่า ธาตุที่ไม่ต้องเคลื่อน มีอยู่

คนมีปัญญาเขาจะไม่เอา ไฟมาเผาเรือน

จะไม่เคลื่อนออกไปจาก รัตนบัลลังก์

แต่อย่างไรก้ดี จะต้อง ไม่ประมาท

คือ จะต้องไม่เอาเฉย คิดว่า สิ่งที่ไม่เคลื่อน
คือถึงธรรม จะต้องแยบคายพิจารณา
จนละอุปทานขันธ์ ละตัณหาได้ จึงจะ
ชื่อว่าผู้ไม่ประมาทแท้จริงเข้ามา

 

ปล.ลิง

เนื่องจาก จขกท มีแวว เล่าสภาวะธรรม แบบกัก

เล่าไม่หมด

แทนที่จะเล่าส่วนที่ พีค ที่สุด กลับเล่า
ที่พีดน้อยๆ พอคนมาแจม ตนก้ได้โอกาส
แพลม ส่วนที่ พีค กว่า มาเรื่อยๆ

มันเข้าทำนอง หมายจะอาสัย ผู้ร่วมเสวนา
มาเซนรับ ผลการปฏิบัติ เพื่อสรุป ว่าตัวเอง
รู้ธรรม

แบบนี้ จขกท ต้องระวัง

เสวนาแบบนี้ ร้อยละร้อย จะโดนกิเลสหลอก
ให้เสวนา ซึ่งตอนจบ จะไม่ได้แก้กรรมฐาน
เพื่อต่อยอด

แต่มักจะได้ อริ เยอะ แทน

ถ้าจะเสวนาต่อ ให้เอา ส่วนพีคสุด มากาง
มาสละออก ให้คนเข้าย่ำยี เลย

จะได้พบ อุบายหลุดออกจาก สิ่งที่ติด
ไม่ก้าวหน้า

ถูกอัดเละ แต่ มุ่งไปธรรม

ไม่ใช่ ถูกอักเละ แต่ อริ เยอะ

 

นะ จขกท ลองลุยดู

แล้ว จะเหนธรรมที่เหนได้ยาก

พอเหนได้ยาก ไม่มีหลอก จะไปโกรธใส่นักวิทยาศาตร์

จะมีแต่ สงสาร เพราะบรรดา มิจฉาทิฏฐิใดๆ
นักมิจฉาทิฏญิที่มีศาสนา แต่ลัทธิอื่น เขายัง
พอมีโอกาส

แต่ นักวิทย์นี่ จะน่า สงสารสุดๆ

เขาจะ เอาทุกอย่างอธิบายเปน วิทย หมด

เราพึงรับฟัง ใส่ใจด้วยดี ควรเลี้ยงเขาด้วย

แต่อย่า พึงวางจิตเหนว่า สัมมาทิฏฐิของ
นักภาวนาอย่างเราๆ จะถูกย่ำยี ด้วยวาทะวิทย์

ดูดีๆ มันเปนไปไม่ได้ อฐานะจะเกิดขึ้นได้

ทำการ แจ้งปัญญา ตรงนี้เข้ามาด้วย

จะช่วย ปัญญาล้ำหน้ากลัว นั่นนี้ ได้อีกเยอะ

อริน้อยลงเยอะ

แล้วนักวิทย์นี่ เขาก้จะได้รับ โอกาส ที่ช่วย
เราภาวนาเข้าไปเหนธรรม วันหนึ่ง เขาก้จะ
ได้ใช้พลานิสงค์จาก จขกท เพื่อ นมสิการธรรม
เพื่อความสุข ความเจริญ......จิตสู่จิต

 

มีคนอ้างพระ อ้างเรื่องตำแหน่ง


อ้ายกะผม ก้ขอ อ้างพระ อ้างตำแหน่ง


หลวงพ่อเยื้อน ขันติพโล ใช้อุบาย กินน้ำเย็น

กินเพื่ออะไร

เพื่อพานักภาวนา มากำหนรู้ ตรงที่ จขกท ภาวนาอยู่


ปล. พอพูดแบบนี้แล้ว อย่าเปลี่ยนกรรมฐาน
ตามหลวงพ่อเยื้อน หน่าคร้าบ ....เว้นแต่จะ
ใช้ วิจารณาญานใคร่ครวญแล้ว เพราะหลวง
พ่อเยื้อน ท่านจะ ให้ละบางอย่างลูกเดียว อาจจะ
ไม่ถูกจริต จขกท ได้

แต่ทั้งนี้ ขึ้นกับ วิจารณญาน และ สัจจบารมี
ที่จะ อธิษฐาน ขอนิสัย ก้จะอีกเรื่อง

 

ดีครับที่โต้แย้งมา ก็ขอตอบว่า
จขกท รู้แล้วไม่ได้ปล่อยมันไปนี่ครับ รู้แล้วสงสัยจนเอามาตั้งกระทู้ถาม
และการเข้าไปรู้ทุกขณะ หรือ การเจริญสตินั้นพระพุทธเจ้า ท่านไม่ได้สอนให้ดูหัวใจเต้น
การเข้าไปรู้ คือ จะต้องรู้สิ่งที่เป็นสภาวะทุกข์ ก็เพื่อที่ว่า เราจะได้ปล่อยวางสภาวะนั้น หรือทำให้มันประณีตขึ้น เพื่อให้ดับทุกข์ไป เช่น รู้ลมหายใจหยาบละเอียด ก็เพื่อให้เราได้เข้าใจส่วนหยาบ ปล่อยความหยาบ ให้ละเอียด หรือ รู้อาการของร่างกายที่เคลื่อนไหว ก็เพื่อให้เราได้หยุดเคลื่อนไหว หรือรู้ทุกขเวทนา ก็เพื่อให้เราได้ปล่อยทุกขเวทนา
จขกทลองเทียบเคียงพิจารณาได้จาก อานาปานสติ

จขกท รู้หัวใจเต้นแล้วจะปล่อยวางหัวใจเต้น เพราะมันเป็นสภาวะทุกข์หรือเปล่าละครับ
อะไรที่เข้าไปรู้จะต้องเป็นไปเพื่อการดับทุกข์ จึงจะเป็นสัมมาทิฎฐิครับ

 

พี่คะ เล่าประมาณนี้นะ ... ลองอ่านดู ไม่พูดเยอะ หรือพูดเยอะไปหรือเปล่าไม่ทราบ เพราะกลัวเป็นวจีกรรม เห็นเขาเคยบอกว่าผู้รู้ย่อมรู้ได้เฉพาะตน (จึงเลือกที่จะไม่พูดดีกว่า) กลัวท่านเหล่านั้นจะเห็นว่าสมควรหรือไม่ และกลัวพูดมากไป เดี๋ยวจะถูกมองว่า อวดอ้างตัว หรือ อุปทานไปเอง เดี๋ยวจะทำให้เสื่อมเสียไปตามๆกัน เพราะไม่ทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองคืออะไรกันแน่ เลยอยากจะแชร์ เผื่อจะได้แก้ไขให้ตรงจุด

ขอบคุณ คำแนะดำดีๆ ของพี่ และทุกๆท่านเลยนะคะ หนูจะนำมาพิจารณา และทบทวนค่ะ

หนูปฏิบัติตามยุวพุทธค่ะพี่ คิดว่าก็ดีนะคะ มีคนนำปฏิบัติ เด็กที่ซุกซนแบบหนู

เมื่อคืนก็โดนนะ ก็งง ๆ แค่จำไม่ค่อยได้หรอก เพราะก็โดนเกือบทุกคืน ทั้งที่สวดมน แผ่เมตตา ห้อยพระ แต่เมื่อคืน หนูเปิดบทบูชาท่านท้าวเวสสุวรรณ จึงได้นอนได้ ปกติจะใส่ตะกรุดจึงนอนได้ แต่วันนี้ดันลืมพกมา (รู้สึกว๊าวๆที่ผิวกาย ตอนใส่ตะกรุดนะคะ ก่อนจะหลับสนิท คือเค้าจะเข้ามารึเปล่า อันนี้เป็นสิ่งที่มนุษย์ผู้ยังอาจจะไม่พบปัญญาในเรื่องนี้คิดเอาเองนะคะ)

และหนูก็จะชอบมีผิวกายกระตุก ติ๊กๆๆ บ่อยๆ

หนูสวดมน แผ่เมตตา จะรู้สึกขนลุกซู่ ช่วงก่อนวิปัสนา ครั้งแรกในชีวิต ขนลุกถึงขนหัว แต่ตอนนี้ เบาลงแล้ว เพราะอุทิศบุญให้เค้ามากขึ้นในช่วงนี้ เพราะก่อนหน้าก็ไม่สนใจพวกเขาเลย

ส่วนการสื่อกับเค้า มีครั้งนึง พอมีเด็ก หรืออะไรมาเล่น แถวหัว แถวไหล่ หนูพยายามเอ่ยเสียงออกมาเพื่อให้หลุดจากความขยับตัวไม่ได้ ว่า หยุด เพียงคำเดียว เค้าหายไปเลย

บางทีก็พูดออกเสียง หลังจากหลุดมาได้ครั้งแรก ว่า ขอนอนนะ พรุ่งนี้จะทำงาน เดี๋ยวจะทำบุญให้ เค้าก็ไม่มารบกวน แต่บ้างที เค้าก็ยังไป ซึ่งไม่รู้ว่า มีท่านไหนถูกส่งมารบกวนกันหรือเปล่า เพราะทางบ้านกำลังโดนเรื่องแบบนี้อยู่

เวลาจะล้มตัวลงนอน ทำไมหนูต้องมีความรู้สึกว่ามีอะไรรออยู่ก็ไม่ทราบ พอนอนจะมีความวิตกกังวล อาจฝันร้าย แล้วโดน เค้าก็เข้ามา บางทีไม่ฝัน โดนเลย (ขยับตัวไม่ได้) บางทีขณะฝัน หนูจะชิงตื่นตอนนี้ให้ได้ เพราะจะสู้แรงได้ง่าย

แต่เวลานอนก็แม่ใจมันจะสบาย บางทีก็โดน บางทีก็ไม่โดน

มีครั้งนึง มีท่านๆหนึ่งมาพบเพื่อแจ้งบางอย่างที่เราได้เคยกระทำผิดต่อท่าน ขณะที่ได้ยินเสียงท่านในตอนท้าย เราพยายามฝืนตื่น ไม่ให้ได้ยิน ด้วยความกลัว รับรู้ว่าแม่นอนข้าง แม่แผ่เมตตา เอามือจับแขนเรา เราสั่นแรงมากๆ แต่ปกติเราอาจสั่นเอง เวลาฝืนจากพวกเขา บางที เราจะเรียกแม่เวลาโดน แม่ก็จะได้ยินเสียงเรา และเขย่าตัวเรา เพราะแม่รู้ว่าเราโดน จนเราหลุด

และมีครั้งนีงที่มีท่านท่านหนึ่ง อยู่ทางศีรษะ ท่านฟิ๊วลงไปคล้าย superman ที่ปลายเท้า ความรู้สึกเหมือนท่านเข้ามาในตัวเราหรือ แต่เราพยายามลืมตา ไม่ไหว เลยทนในความรู้สึกนั้น ท่าน ฟิ๊ว จนหายไปเข้าไปในขาเรา หรือท่านมาเพื่อ ผ่านไป

ทั้งหมดนี้ ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ ท่านทั้งหลายที่ยกมาเป็นอาจารย์ของข้าพเจ้า หากมีผู้อ่านแล้วเกิดปัญญา ขอให้บุญกุศลนี้สำเร็จแก่ท่านทั้งหลาย ขอให้ท่านได้ร่วมอนุโมทนา หากท่านทั้งหลายมีทุกข์อยู่ ขอให้พ้นทุกข์ หากมีความสุข ขอให้ได้มีความสุขยิ่งๆขึ้นไป และขอให้ท่านทั้งหลายที่ข้าพเจ้ายกมาเป็นอาจารย์ได้มีโอกาสปฏิบัติวิปัสนา กรรมฐาน ในทุกๆภพภูมิ ขอให้มีภพภูมิที่สูงยิ่งๆขึ้นไปจนได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ในอนาคตกาล โดยเร็ว ทุกองค์ ทุกท่าน ด้วยเทอญ สาธุ

 

ตอนนั้น รู้สึกเฉยๆคะ ไม่ได้รู้ถึงสภาวะทุกข์ เพราะไม่ได้เป็นทุกข์ มันรู้สึกว่า อ๋อ เป็นแบบนี้เอง มากกว่านะ ไม่เเปลกใจอะไร เพราะเรื่องที่พิสูจน์ไม่ได้เจอมาเยอะ แค่นี้ จิ๊บๆ แต่ที่นำมาถาม เพราะอยากทราบว่าเป็นเรื่องจิตที่ก้าวหน้า หรือเรื่องที่เกิดจากสิ่งที่มองไม่เห็นมารบกวน เพื่อจะได้อุทิศบุญ หรือทำอะไรดีๆให้เค้ามากกว่านะคะ

นั้น

 

ที่แรกปฏิบัติไม่เป็นนะคะ นั่งสมาธิ 5นาทีก็พอละ นั่งมั่วๆเอา

แต่ที่ต้องหาหนทางปฏิบัติ (ทีแรกก็พุทโธๆ แต่ที่ไปฝึกเรียนปฏิบัติ เค้าสอนยุบพอง ก็ลองดูคะ) เพราะมีหลายคนแนะนำให้ปฏิบัติ แล้วก็อยากทราบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับตนเองคืออะไร ปฏิบัติไปแล้ว พบว่าเป็นทางพ้นทุกข์ เป็นโชคดีที่ได้ปฏิบัติ เป็นมหากุศุล เป็นการบูชาพระพุทธเจ้าโดยแท้จริง

 

หมั่นสวดมนต์ก่อนนอน ทำสมาธิ เลิกสนใจเรื่องประหลาดเถอะครับ
ไม่เช่นนั้น จะเหมือนคนนั่งที่มืดๆแล้วเอาแต่ตบยุง แล้วสงสัยว่า ทำไมมันมียุงมาเยอะจัง
ตบยุงไป คันไป จนไม่ได้ทำอะไรอย่างอื่น
ทางที่ถูกคือ ลุกออกจากที่มืด แล้วไปล้างหน้าล้างตา ให้สดชื่นแจ่มใส
แล้วนั่งในที่สว่าง มองแต่พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นหลัก
เช้าขึ้นมา ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ก่อนเข้านอนสวดมนต์ก่อนนอน
เวลามียุงมาตอมมากัด ก็ตบมันไป ถ้านั่งในที่สว่างๆแล้วยุงจะไม่มากวนครับ

 

ก็ดีนะ แต่ที่ต้องหยิบยกมาพูด เพราะเป็นสิ่งที่มีผลกระทบต่อตัวเอง ถ้าไม่หยิบมาถามว่าท่านอื่นมีความเห็นอย่างไร ชาติไหนจะรู้หนทาง ที่หยิบยกมาพูด เพื่อรับฟังสิ่งที่แตกต่างออกไป เหมือนน้ำครึ่งแก้ว แต่ไม่ได้ว่าฟังแล้วเชื่อเลย ต้องใช้ปัญญาของตัวเองต่ออีกมาก

 

สิ่งที่เล่าเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเอง ไม่ได้ให้ความสำคัญ ถึงแม้นำมาถาม มาไถ่ ก็ขอเรียนว่าไม่ได้ให้ความสำคัญ แต่สิ่งที่ให้ความสำคัญ ดิฉันไม่นำมาพูดเพราะ พระท่านสอนมาว่า ถ้าได้เผยแผ่ อาจจะมีความยินดี ทำให้ใช้เวลาอีกนานมากกว่าจะรับรู้สิ่งนั้นได้อีก บอกเป็นวิทยาทานนะ เดี๋ยวหาว่าเราเป็นกระต่ายตื่นตูม เจออะไรเที่ยวนำมาเล่า

 

กลับมา อธิบาย แบบเหตุผล

จิต นี่เปนธรรมชาติที่แปลก. บางทีพาไปภาวนาดูอะไร
มันก้ไป. ถือเอาสิ่งนั้น

พาไปดูจี่ๆ. กลางอก. บางคนก้จะ. เกิดอาการ
ไม่อยากกระทบผัสสะขึ้นมา. ทั้งนี้เพราะเรา
ยังอบรมจิตไม่พอ. จิตมันเลย งออยู่ที่จิต
แต่เพราะ ราคะในความสงบ. จะติดหลับ
สลับ. กลัวไม่รู้

.......ท่อนบนนี้ตัดจบดื้อๆ.... เพราะเจ้าของกระทู้
สรรเสริญตถาคตแล้ว. อย่างอื่นก้ไม่จำเปนแล้ว
(จริงๆ น่าจะเอาตัวรอดแล้ว. ต่อให้เกิดไกลพุทธศาสนา
เปนปุถุชนชั้นเลิสมั่นคงพอตัว)

ข้างล่าง. จิ้มค้างไว้ เลยต่อไป งั้นๆ

มีพระ เตือนอยู่แล้ว. ก้ไม่บอก

นั่นแหละ. พอแพลมแล้ว. อะไรที่เด็ดๆ. มันจะหา
เรื่องออกมาเต้น. สังเกตเลย

ความไพบูลย์ขึ้นของจิต. ไม่ใช่ว่ามาจาก. วิญญานยิบๆแย๊บๆ อย่างเดียว

พระพุทธทรงชี้ไว้ว่า

วิญญาน. นิทาน. นามรูป. นั่นแหละ.......

บางพระสูตรใช้ ผัสสะ นั่นแหละ ........


ทีนี้ จขกท. จะต้องหัดชกข้ามรุ่นบ้าง

แต่จะยากหน่อย. พอลงนวมปั๊ป ยังไม่ทันขึ้นเวที
ยังไงมันก้ชกกินเปล่าเราไปแล้วหลายหมัด

ยกตัวอย่าง การตั้งกระทู้ถาม

จริงๆจะเปนการข้นชกกับ โมหะมูลจิต

แต่พอโพส หรือยังไม่ทันโพส. หรือ แค่นึกว่า
จะโพส. นี่โดนมันชกก่อนแล้ว

สังเกตเลย. ความรู้เฉพาะ. ที่รู้กลางอกจะถูก
ย้อม. ฉวยเอา. หาแง่มุม. หาศัพท์ เข้าหาโลก

อีกจิตหนึ่ง ก้สำรอก. พาง่วง พาเฉย

อีกจิตหนึ่ง. กำหนดรู้ ดูอยู่ไม่ได้เกี่ยวกับสิ่งที่กำลังหมุนไป

ทีนี้ ตามเนื้อผ้า. เจ้าของกรทู้ตกข้าง. สำรอก แต่กลับ
พาง่วง. ติดซึมหน่อยๆ. ทำให้ภวังค์บางตัว มันอาสัย
ช่องพาไปกลัวนั่นนี้

ภาษาผม ทางพระผม. คือ. จิตรู้ไม่ถึงฐาน จิตขาดสัมมาสมาธิ

สายพระป่า. ท่านไขว้ไป. จิตขาดบริกรรม

แต่จริงๆ. ถ้า. กล้าพอ. กระทำไว้ในใจเลย
ว่า. ยังไงก้โดนมันชกกินเปล่าแน่ๆ. แต่ให้
อาสัยระลึก. เหน. การไหลๆ. การโดนย้อมจิต
มาเลย. ทรมานหน่อย. เหมือนไม่มีทางชนะ

แต่จริงมันมี





มรรคมีหนึ่งเดียว. ตามเหนความดับๆๆๆๆๆ

ใดๆในโลก. ไม่ดับ. ไม่มี

 

ธรรมของพรพุทธองค์ รู้เหนได้ยาก

แต่ผู้มีความเพียร. ย่อมเข้ามาเหนได้

อาสัยโลกที่วุ่นวายนั่นแหละ เปนโคลนที่ทำ
ให้ได้เจริญขึ้นมา

ตถาคต จึงชื่อว่า ไม่เคยจากไปไหน แม้น
ในคนหัววิทย์ก้มีตถาคตอยู่

 

คุณลูกหยีสติอ่อนครับ นิมิตต่างๆที่ปรากฏจะจริงหรือไม่ ไม่สำคัญ
สำคัญคือเมื่อเกิดขึ้นแล้วกลับไม่ตั้งสติพิจารณาให้ดี
กลับกลัว ดิ้นรนให้พ้นไปจากสิ่งที่ประสพ
ถ้าให้พูดเท่ๆเอาตำรามาเขวี้ยงใส่ก็เกิดวิภวตัณหา
เพราะไม่ยินดีในสิ่งที่ประสพอยู่ในปัจจุบันธรรม
สัพเพ ธัมมา อนัตตา ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยง
แต่สติไม่มี ปัญญายังไม่เกิดเลยไม่รู้เท่าทัน
อันนี้ลองบอกแบบพวกอวดภูมินะครับ ๕๕๕๕๕๕



อย่าคิดมากเลยครับ ค่อยๆภาวนาไปเถอะ สติดีขึ้น สมาธิดีขึ้น ปัญญารู้เท่าปัญหา
เดี๋ยวอะไรๆมันก็ดีขึ้นเองแหละครับ
บางทีอาจจะมีเจ้ากรรมนายเวรมาคอยรังควาญหรืออาจจะมีพวกภพภูมิอื่นพยายามแทรกเรา
คล้ายๆเค้าอยากมาสิงอะ บางคนก็บอกมาแนวคนทรงนะเออ
แต่อย่าไปสนใจครับ ทำเหตุให้ดีก็พอครับ
เหตุดี ผลย่อมดีครับ
สู้ๆ

 

ยังอ่านไม่จบหรอกนะ
ที่มาถามเนี้ย เพราะอยากรู้ว่าอาการนี้ มันเกี่ยวกับวิญญาณ หรือเจ้ากรรมนายเวรหรือเปล่า ถ้ารู้ว่าเกี่ยวกับจิตน่ะ ไม่มาถามหรอก แล้ว ตัวเองก็ไม่ได้ภาวนา แล้วเห็น หรือสัมผัสได้หรอกนะ ทำไม่เป็น

ถ้ารู้ว่าคนอื่นเป็นเหมือนกันก็แสดงว่าเป็นเรื่องของจิต เราก็จะสบายใจ รับรู้ไว้ด้วยนะคะ

 

ขอบคุณค่ะ ก็ค่อยๆเรียนรู้ไป

ปล.จะไม่กลัวได้ไง เป็นคนกลัวผี อยู่แล้ว ใครเจอผีก็ต้องกลัว ตามประสาเด็กๆ

กลัวตายนะ เลยทนเจ็บไม่ไหวไง ถ้าไม่กลัวตาย ทนไปแล้ว ที่กลัวตาย เพราะ ยังไม่ได้ทำอะไรที่อยากทำอีกมายมาย

 

พระที่เตือน อ่านเอาจากเวปบอร์ดนี้แหละ ไม่ได้เดินทางไปถามที่ไหน

 

แล้วเอายังไง ให้ทน ก็เคยอ่านกระทู้ที่ อาจารย์ท่านทน ถูกงูกิน จนงูคายออกมา แต่คุณก็แปลกนะ เหมือนคอยจับผิด ตามหลัก เค้าให้ดูตัวเองนะ ไม่ใช่ดูคนอื่น แต่ก็ขอบคุณนะ ถือว่าเป็นขอมูลใหม่ น่าสนใจดี