เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอลงชื่อจับฉลากลุ้นพระหลวงพ่อสงฆ์ด้วยคนค่ะ

 

อุทยานแห่งชาติพุเตย ที่เครื่องบินของสายการบินเลาด้าแอร์ตกใช่มั้ยครับ

 

สวัสดีครับคุณลุง และเพื่อนสมาชิก,

เอาสักหน่อย ร่วมลงชื่อด้วยครับ

ขอบคุณครับ

 

ใช่แล้วครับ คุณ April ข้างบนจะมีสำนักสงฆ์ มีเจ้าอาวาสอยู่องค์เดียวท่านใจดีมากครับ ใครให้อะไรทานบริจาคหนดเลยครับ

 

ขอร่วมลงชื่อด้วยครับ ยังทันมั้ยครับพี่

 

ขอลงชื่อลุ้นด้วยคนค่ะพี่วัน ขอแสดงความยินดีและอนุโมทนาสาธุกับท่านที่ได้รับหลวงปู่สงฆ์ทุกท่านด้วยค่ะ

 

ภาพชุด"บอนนี่ แอนด์ ไคลด์"ชุดนี้
เข้าบรรยากาศผสมป่าดงดิบชะมัด
ขอร่ายมนต์ตามไป ก่อนเขียนเรื่อง

แด่หนุ่มห้าว.......แลสาวหาญ
ผู้ทะยาน............ผ่านไพรสณฑ์
บอนนี่-ไคลด์......โดนไล่จน
เราสองคน.........ต้องพ้นภัย!

จากนี้มาเข้าลุยป่าสักตอน มัวตอบโพสท์
หน้าจะยิ่งกระโดดไปไวยิ่ง...รอจิ้มครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เออหนอ ไม่ได้ยินเสียงระฆังเงินเป็นเพลงจากเธอ กี่วันแล้วนี่?
__________________________________________________

ปลาลำธารตัวเขื่องว่ายทวนน้ำขึ้นมา ผสมกับที่ล่องตามน้ำ ผ่านช่องหินที่ผมดักรอใช้มือวิดง่ายๆ สาดขึ้นไปฝั่งซ้ายที ขวาหน ได้ปลาเกล็ดเงินสวยงาม5-6ตัว ขนาดของมัน เราสองคนไม่น่าจัดการหมด แต่ช่างเถอะ เหลือดีกว่าขาด

ผมบอกคุณนง ระวังตัว จะเดินไปตัดใบกล้วย ที่เห็นเป็นดงไม่ไกล ถ้าจะขึ้นจากน้ำ ผ้าขาวม้าวางพาดอยู่ใกล้ๆ

"อย่าโป๊มาก เดี๋ยวเจ้าป่า เจ้าเขา ท่านตาเป็นกุ้งยิง"..ผมกระเซ้าให้สนุกไม่หยาบโลน ได้เห็นหน้าเธอโผล่ขึ้นมาจากซอกหิน ทำตาคว่ำ ขว้างค้อนน้อยๆ พออารมณ์ชุ่มชื่น

แถวดงกล้วย เจอะเจ้าหมูป่าตัวใหญ่ไม่บันเบา...เจ้าหมูโทน!

ระยะห่างเกือบสามสิบหลา ผมชะงัก มันกำลังเพลินขุดโคนต้นกล้วยส่วนที่คนเลี้ยงหมูชอบเอามาสับเป็นหยวกให้หมูบ้าน นึกไม่ถึงหมูป่าก็ชอบ

ผมยืนจ้องตามันห่างๆ จิตส่งกระแส ภาวนาให้ถึงกัน...

ส่งไปว่า..."ข้ามาดี เอ็งไม่เคยมีโทษโกรธเคืองกับข้า ต่างฝ่ายต่างหากิน ประทังชีวิต อย่าสู้กันเลย"!!!

เจ้าหมูโทนเห็นความนิ่ง เยือกเย็นไม่มุ่งมาดปรารถนาร้ายใส่ มันก้มเอาปากเขี้ยวงามสมตัว งุด งุดสำราญหน่อกล้วยอ่อน เลิกสนใจคนหน้าดำ ตัวโย่ง...ผมขยับแว่บเข้าดงกล้วย ห่างตัวมันหลายสิบหลา แต่คอยชำเลืองแล ไม่ยอมวางปืน

ถ้าโดนชาร์จตอนนี้ มีต้นกล้วยเป็นดงขวางทาง ผมฉากหลบเอาตัวรอดทัน มีเวลาซัดกลับเหลือเฟือ แต่เรื่องที่หวาดระแวงไม่เกิด คนกับสัตว์ ล้วนมุ่งหาใส่ท้อง

ผมได้ใบตองเลี่ยงกลับมาริมธาร ระหว่างทางพบมะละกอป่ากำลังสุกหลายต้น ถัดไปเป็นต้นไม้ใหญ่ มีรวงรังผึ้งป่าห้อยย้อย รวงที่รุ่งริ่งเห็นชัด ถูกหมีตะปบเอาไปกินไม่หมด ผมย่องเงียบๆไม่รบกวน ผึ้งรวงอื่น เด็ดรวงที่เหลือค้างลงมาสำรวจ พบน้ำผึ้งป่าคาอยู่ไม่น้อย

จู่ๆ...ชีวิตรอบตัวกลางป่าดิบ พลันสว่างไสวเจิดจ้า ความทุกข์ ความตรากตรำเหนื่อยล้า ถูกกวาดทิ้งไปด้วยความอุดมสมบูรณ์แห่งพระแม่ขุนเขาผู้ปราณี...อาหารคาวหวานมื้อนี้ สวรรค์ดีๆนี่เอง ยิ่งกว่าเหลาชั้นดีกลางกรุง!

จัดแจงเอาปลาห่อใบตอง ขูดเกล็ดควักไส้พุงทิ้ง ทำตามอย่าง บักสมพ่อครัวหัวป่าก์ เผาฟืนให้เป็นขี้เถ้า ซุกใบตองห่อปลาเข้าไปพักเดียวน้ำมันปลากับใบตองก็เดือดปุด เป็นปลาเผารสโอชา

ผมเลียนแบบฝีมือบักสมได้ไม่เลว...ปลาสดเผาปราศจากเครื่องเคราปรุงแต่ง กินแบบไหนก็อร่อย ขอให้สุก

น้ำต้มโสมตามเป็นซุปหลังปลาเผา มะละกอป่า-น้ำผึ้งเป็นของหวาน กล้วยป่าที่กำลังสุกถูกเมินไม่ใยดี มีของล้างปากเหลือเฟือ!

 

บรรยายถึงปลาเผาแล้วน่าจะจัดซักตัวนะ 555 หิวซะงั้น

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~
ผมเจอเห็ดหน้าตาคล้ายเห็ดโคนแถวขอนไม้ผุ อยากเอามาเผากิน เด็ดให้คุณนงดู แต่เธอสั่นหัว ในฐานะเภสัชฯ

"อย่าค่ะ โอกาสเป็นเห็ดเมาสูง"...เธอไม่ใช่ผู้สันทัดป่ากับเห็ด แต่เรียนพิษวิทยามาเยอะ ว่าด้วยเห็ดพิษ เห็ดเมา เห็ดทำยาได้ ต้องเชื่อเธอไว้ก่อน

เรื่องเห็ดกินได้ ไม่ได้ ต้องโน่น ลุงพราน...ผู้เชี่ยวชาญ!

ผมรีบชำระล้างตัวเองหมดจด คุณนงสดชื่นสุดขีดในผ้าซักแห้งหมาด เราปลดปล่อยความหมักหมมทั้งวัน-คืนล่องลอยไปกับธารน้ำ พร้อมตะลุยไปหาภูนมโต...!

(13).....ป่าเผยมุมน่ารักงดงามทีละน้อย ดั่งละครเปิดม่านปล่อยฉากผ่อนคลายให้ชม ชดเชยฉากโหดร้าย บีบรัด จิตใจเหลือหลายที่ผ่านมา

หมีใหญ่เดินต้วมเตี้ยมแนวลำธารห่างออกไปนับร้อยหลา มีลูกน้อยแสนซน2ตัวไล่กวดกันสนุกสนาน

หมีแม่ลูกไล่ตะปบปลาในลำธารอย่างมีความสุข เป็นหนที่สองบนตะนาวศรี ที่ให้ผมได้เห็นภาพนี้

"อูว์ ไม่าเชื่อ หมีกินปลา จับปลาเป็นด้วย"...สาวงามอุทานตื่นเต้น ตาคู่งามเป็นประกาย

"ผมเคยเห็นมาแล้ว มันจับเก่งด้วย คุณนงคอยดู"

ผมพะยักพะเยิดให้เธอชม จังหวะแม่หมีตะครุบปลาตัวโตขึ้นมาดิ้นกระแด่วในอุ้งตีน มันยืนขย้ำเหมือนคน แต่ลูกหมีก็เข้ามาแย่งจากปาก แม่ยอมแพ้ปล่อยลูกไปกินต่อ เจ้า2ตัวแย่งกันสนุก

เราเดินห่างออกมา ไม่รบกวนภาพชีวิตสัตว์โลกแสนงาม หาดูชมไม่ได้ในป่าทั่วไป นอกจากป่าลึกดิบเถื่อน หลงยุคตกสำรวจแห่งนี้

ทรัพยากรป่าช่างอุดมสมบูรณ์เหลือพรรณนา คนกับป่าและสัตว์ สามารถแบ่งปันที่ทางอยู่ร่วมกันได้ โดยไม่มีฝ่ายหนึ่ง ฝ่ายใดเดือดร้อน หรือคับข้อง

ปราศจากความโลภ...มหาตมะ คานธี รัฐบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ ปลดปล่อยอินเดียจากจักรวรรดิอังกฤษ กล่าวเป็นประโยคอมตะไว้...

"ทรัพยากรในโลกนี้ มีเพียงพอสำหรับทุกคน แต่ไม่พอสำหรับคนโลภ เพียงคนเดียว"...!

ป่าตะนาวศรีก็เป็นฉันท์นั้น ผืนป่า แม่พระธรณี แม่คงคา ขุนเขาอลังการ ผลิตผลหล่อเลี้ยง ผืนดิน ผืนน้ำ สัตว์ มนุษย์ทุกผู้ทุกนามที่เข้ามาอาศัยใบบุญ ได้ทั่วถ้วนหน้า ไม่มีวันหมดสิ้นทรัพยากร

แต่ป่ายิ่งใหญ่แห่งนี้ อาจแพ้พ่าย"เลื่อยยนต์"โรงเลื่อย จอมละโมบ เพียงหนึ่งโรง

หรืออาจจะพ่ายให้กับ เจ้าตีนตะขาบตะกรุมตะกราม สุดยอดตะกละ"ไอ้แคทฯ"จอมพลังแค่คันเดียว!!!

 

ขอลงชื่อร่วมลุ้นด้วยคนครับ

 

ไม่เป็นไรหรอกครับ คุณอาร์ไม่ถือสากัน
เราไม่ได้ตราข้อห้ามไว้เป็นรัฐธรรมนูญ
ท่านบก.เพียงแต่เตือนให้ทราบว่า
กระทู้พระในเว็ปนี้โดยตรง-มีอีกมาก
ตามอ่านต่อไป ทักทายกันตามสบาย

 

อัพเดทตารางน้องต้อด วันสองวันนี้ คงเต็ม
วันนี้ส่งพระ3ท่าน มีอีก2ขาดที่อยู่
รีบส่งให้คุณน้ำฝนด่วนด้วย

 

เชิญเลยครับ สมาชิกหน้าใหม่
ผมทักทายสักหน่อย เป็นกำลังใจ
ขอให้โชคดี

 

รับทราบครับคุณอา ขอบคุณครับบบ

 

น้องบัวฯกับนกน้อยน่ารัก ปูเสื่อแต่เช้า
ผมมาตอบกับเขียนช่วงค่ำห่างหลายชม.
ต้องขอโทษที่ทำให้ยุงกัดขาลาย-ฮ่า

 

อ้อ หลานน้อยมาแนวบู๊ แสดงว่าใจห้าวหาญ
ฝากบอกนะว่า ลุงเอ็กซ์เริ่มหมดแรง-ฮ่า
แต่ยังมีผจญภัยอีกหลายยก เอาใจช่วยด้วย

 

มิเป็นไร คุณสาธิตอย่าคิดมาก
เหมือนผมตอบน้องอาร์ไปนั่นแหละ

ไว้ผมว่างจัด ค่อยเปิดกระทูใหม่ ตอบเรื่องพระ
แต่มีข้อแม้ต้องเป็นสมาชิกกระทู้"นักขุด"ฯ
ถึงจะตอบให้-เป็นไงกู้ด ไอเดีย มั้ย?-ฮ่า

ติดตามกันต่อไปเถอะ มาตั้งสามร้อยกว่าหน้าแล้ว
ไปต่อกันอีกสักเท่าตัว จะเป็นไรไป ขอบคุณครับ

 

น้องอาร์มาอีกสองโพสท์ ตอบรวมกัน
อันที่จริง ผมก็เต็มใจตอบให้ ถ้ารู้และตอบได้
แต่ทุกท่านคงเห็น มีส่วนทำกระทู้วิ่งปรู๊ด ตามไม่ทัน
แถมหาเนื้อเรื่องอ่านวุ่นวาย ทำตามท่านบก.แนะนำ
จึงถูกต้องที่สุด ต่อไปผมจะเปิดดูข้อความบ่อยๆ
ถามไปในนั้นก็ได้ ตอบให้ได้ก็จะตอบ ไม่ได้ก็ขออภัย

บางทีก็ดี เพราะทำให้ผมได้ค้นพระที่เก็บไว้
ทุกวันนี้ จำไม่ได้เกินครึ่ง ว่าอยู่ตู้ไหนบ้าง
พูดแบบนี้ กรุณาอย่าหมั่นไส้ เพราะเป็นเรื่องจริง

หาตะกรุดพอกยาปู่บุญกับอจ.นองยังไม่เจอเลย
แต่พบตะกรุดเก่าหลายดอกซุกไว้ ว่างจะถ่ายลง
ให้ท่านบก.ช่วยดูเป็นความรู้แลกเปลี่ยนกัน-ฮ่า

 

เผลอแป็บเดียว กระทู้อัพอีกเป็นสิบหน้า.
เที่ยวนี้ไม่ลงชื่อดีกว่า. รอสายตะวันออกแถวบ้านดีกว่า
ดักรออาจารย์wanwiเลย