ประกาศ ถอนสัจจะ และประกาศสัจจะใหม่

วิกฤติกาลผ่านใกล้ใช่ห่วงหา
มงคลกาลผ่านใกล้ใช่เหหัน
รัตติกาลผันผ่านตำนานวัน
เพลาพลันลุล่วงใช่ทรวงตรม
หนึ่งอาทิตย์อับแสงแห่งจักรา
ฤาเพลามนุษยาต้องขื่นขม
วัฏธรรมกรรมกำหนดรู้อารมณ์
ฤาระทมไปใยใช่สารธรรม

๑ มีนาคม ๒๕๕๑

 

(||) เห็นด้วยกับคุณ LAZAZA อย่างยิ่ง ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง อย่าจริงจังอะไรให้มากเกินไป เดินทางสายกลางไว้เป็นดี เพราะยุคนี้ บางทีที่เห็นอาจจะไม่จริง ที่คิดว่าจริงอาจจะเท็จก็ได้ กาลเวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ เอวัง สาธุๆๆ ได้อ่านได้รู้ไว้พินิจพิเคราะห์ ขอบคุณครับ(||) (||) (||)

 

ตกใจเลยเห็นชื่อกระทู้คิดว่าเลื่อนนาน..เข้ามาอ่านโล่งหน่อย

 

เมื่อได้ไป ดังใจหมาย
คล้ายได้ปลดเปลื้องภาระที่แบกไว้
ดังที่คุณ LAZAZA กล่าวไว้
การที่เราเอาใจไปผูกไว้กับสิ่งที่เป็นอนิจจัง
เหมือนขังตัวเองอยู่ในทุกข์

จริงๆ แล้ว ควรตระหนัก เพราะแม้ไม่อยากให้เกิดภัย
แต่ก็คงห้ามฟ้า ห้ามแผ่นดินไม่ได้
ถ้าห้ามได้พระพุทธองค์ผู้มีคุณ คงจะแก้ไขไปแล้วเสีย
ได้แต่ตรัสกับพระอานนท์ว่า "แล้วแต่ใครจะโชคดี"
คือแล้วแต่ "บุญแต่กรรมของแต่ละคน"
คือ "เหตุหรือการกระทำดี ย่อมได้รับผลที่ดี"

กลับมาทำภายในของเราให้ดีพร้อม ขาวรอบ ให้ได้ก่อน
น่าจะเป็นภารกิจที่ดีที่สุด นับจากนี้

 

อธิษฐานเดินตามรอยบาทพระศาสดา
ตามรอยธรรม ตามรอยธรรม ตามรอยธรรม

 

อธิษฐานเบื้องหน้าพระนอนจักรสีห์
อนุสรณ์ที่พระเจ้าสีหพาหุสร้าง
เรื่องช่างพ้องอรรถกถาในบาลี
ที่วิชัยกุมารพาเพื่อนบริวารไปยังที่ลังกา

อธิษฐานขอหยุดเรื่องไว้ก่อนที่ตรงนี้
ที่ได้มาเคยอธิษฐานขอพุทธบารมี
ให้ความจริงของแผ่นดินได้คลี่คลาย

 

ขออธิษฐานขอพรองค์สมเด็จพระชินสีห์
การที่ลูกได้อธิษฐานถอนสัจจะในครั้งนี้
ขออย่าได้มีผลไม่ดี ติดตามมา

 

-ขอให้คุณเอกอิสโรอย่าเพิ่งยุติการศึกษาค้นคว้าโดยการตั้งสัจจะแบบนั้นเลยครับ ถ้าคุณเกิดมาเพื่อทำหน้าที่นี้
น่าเสียดายมากถ้าจะถอยตอนนี้ ผมว่ายังมีโอกาสที่จะได้ใช้ความรู้ของคุณทำวิจัยด้านพระพุทธศาสนาให้เป็นประโยชน์สืบไป เพียงแต่ตอนนี้อาจจะยังไม่ถึงวาระโอกาสนั้น ถ้าหากคุณเอกอิสโรจะมุ่งในทางธรรมให้หลุดพ้นเลยผมก็ขออนุโมทนาแต่เรื่องการยกเลิกศึกษาตลอดไป
ถ้าถึงตอนนี้มีโอกาสอำนวยผมว่ามันน่าเสียดายนะครับ

 

สิ่งที่ทำค้นหาความจริง...ล้วนเป็นประโยชน์ต่อไป
สิ่งที่คิดว่าใช่ อาจจะยังไม่ถูกหมด
หนทางมีถึง ๓๒ .... ลองไปจนกว่าจะถูก
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว
คนมีสัจจะ ทำสิ่งใดก็จะสำเร็จ
อย่าทอดทิ้งสัจจะ
เพราะคือคำสอนพระพุทธเจ้าทุกพระองค์
หลุดพ้นได้ด้วยสัจจะ ไม่ใช่ด้วยศีล !!!!

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ทุกสิ่งมีไว้เพื่อให้วางไม่ใช่เพื่อยึด เช่น ขันธ์๕ รูป อารมณ์ ความจำ ความคิด การรับรู้ผ่านอายตนะ ๖ เขาให้มองเพื่อตีให้แตกว่าสิ่งใดเกิดขึ้นเพราะเหตุ (รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส) เมื่อเหตุดับ สิ่งเหล่านั้นย่อมดับไปเป็นธรรมดา หาความเป็นบุคคลตันตนเราเขาไม่ได้

ความคิดใดเกิดขึ้นมันก็ไม่ใช่ตัวตนเพราะรูปความคิดคือคลื่น การแปลงสัญญาณคลื่นเป็นมายาเพราะคลื่นความถี่เดียวกับไปอยู่กับเครื่องตีความหมายต่างเครื่อง
ออกมาเป็นความเข้าใจคนละอย่าง ฉะนั้นจะยึดเอาความคิดเป็นตัวตนและจริงจังกับกับมันไม่ได้
ขอโมทนากับกุศลจิตแห่งความปรารถนาเพื่อพระโสดาบัน

 

เห็นด้วยกับหลายๆท่านนะคะ และเป็นกำลังใจให้คุณเอกด้วย
ความตั้งใจดี มีได้และควรมี แต่อย่ายึดติดเลย เพราะทุกอย่าง
ล้วนเปลี่ยนแปลง ตราบใดที่เรารู้ว่าเพราะเหตุปัจจัยมันเปลี่ยน
ความตั้งใจก็เปลี่ยนได้ ถ้ามันยังตั้งอยู่บนเจตนาที่ดี
ทั้งนี้ไม่ได้รวมการเปลี่ยนแปลงที่มีปัจจัยจากกิเลสนะคะ
เพราะการเปลี่ยนอันเนื่องมาจากกิเลสน่าจะเรียกว่า "ไม่มีสัจจะ"
(ส่วนนี้ถ้าเข้าใจผิด ก็รบกวนผู้รู้ช่วยแนะนำด้วยนะคะ)

เหตุปัจจัยมันเปลี่ยน แล้วส่งผลให้สิ่งที่เราตั้งใจจะทำ
มันเปลี่ยน นั่นก็ไม่ใช่ความผิดของใคร แต่เป็นเพียง
ความธรรมดาเท่านั้น อนุโมทนากับความตั้งใจ
ที่เกิดจากเจตนาดีของคุณเอกด้วยนะคะ

 

อยากจะขอแนะนำนะครับ ว่าหากเป็นพุทธภูมิ แล้วจะขอลาเข้าพระนิพพานนั้น
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อีกทั้งหากอภิญญาสมาบัติของเรายังไม่รวมตัว แล้วขอตัดเข้าอริยภูมิภายในทันที คิดว่าคงจะลาไม่ขาดอย่างแน่นอน อาจจะอธิษฐานลาได้ซักวันสองวัน ก็จะกลับมาเป็นพุทธภูมิเหมือนเดิม
ดังนั้นผมขอเสนอว่าให้คุณเอกอิสโร ลุยให้เต็มที่ตราบที่ยังมีลมหายใจอยู่
แล้วหากจะขอลาเข้าพระนิพพาน ก็ค่อยทำเมื่อเราไม่มีกายเนื้อแล้ว คิดว่าจะง่ายกว่านะครับ
เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ หากผิดพลาดประการใดก็ขอกราบขอขมาด้วยครับ

 

ในภายหน้า ปีกุนแถมล่วง ม้ม <O</O
จากนั่น แล้ว สิแววขึ้นกว่าหลัง
ตั้งแต่นั้น คน สิค่อย มีสุข<O</O
จั่ง สิ หาย ความทุกข์ หมู่ภัย สิไกลเนื้อ
ไผผู้ ยังเหลือค้าง สิเห็นทางฟ้า ล่วง<O</O
คน สิพ้นจาก บ่วงฝูง หมู่มาร<O</O
บาปฮ้าย เมือฟ้าอยู่ เกษม
เริ่ม แต่เค้า เดือน สี่ ปีกุน <O</O
ไผ มี บุญค่อย สิเห็นหน่อพระธรรม เด้อ ป้า
พากันถือศีล สร้างภาวนา เด้อ แม่ <O</O
จั่ง สิ เห็น เที่ยงแท้ บ่ มี เว้น ฮ่อม ใด

<O</O


อีกไม่กี่ชั่วโมงแล้ว ที่จะก้าวข้ามพ้นวันที่ 6 มีนาคม 2551

เข้าสู่ วันที่ 7 มีนาคม 2551 ตรงกับวันขึ้น 1 ค่ำ เดือน 4 ปี กุน


ซึ่ง คงจะไม่มี "มหันตภัยพิบัติ" เกิดขึ้นตาม "พุทธทำนาย"
ในปี 2551 อย่างที่ผมคาดคิด


นั่นหมายความว่า "มหันตภัยพิบัติ"
คงจะเกิดขึ้น ในปี 2563 หรือ 2575 ถัดไปโน่น


จึงขอถือโอกาสนี้ กล่าวอำลาทุกท่าน
ตามที่ได้ประกาศเจตนารมย์ มาตั้งแต่
เมื่อ 66 วัน ที่แล้ว สวัสดีครับ.

 

ปีนี้ยังเหลืออีกหลายเดือนครับ ยังไม่แน่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ช่วงนี้ก็ร้อนๆหนาวๆผิดปกติกว่าทุกปีแล้วครับ จึงยังวางใจกับเหตุการณ์ใดๆไม่ได้

 

เอ...เค้านับวันกันยังงัยคะ งง.. ก็ปีนี้ปีชวด..

อย่างไรก็ตาม ขออนุญาติแปล คิดว่าเป็นภาษาอีสานนะคะ

ในภายหน้า ปีกุนแถมล่วง ม้ม <O></O>
จากนั่น แล้ว สิแววขึ้นกว่าหลัง
ในการณ์ข้างหน้า เมื่อผ่านพ้น ปีกุนไปแล้ว จึงจะค่อยๆดีขึ้น

ตั้งแต่นั้น คน สิค่อย มีสุข<O></O>
จั่ง สิ หาย ความทุกข์ หมู่ภัย สิไกลเนื้อ
ไผผู้ ยังเหลือค้าง สิเห็นทางฟ้า ล่วง<O></O>
คน สิพ้นจาก บ่วงฝูง หมู่มาร<O></O> น่าจะต่อกันกับบรรทัดข้างล่าง
บาปฮ้าย เมือฟ้าอยู่ เกษม
ได้เป็น = คน สิพ้นจาก บ่วงฝูง หมู่มารบาปฮ้าย เมือฟ้าอยู่ เกษม

ตั้งแต่นั้นผู้คนถึงจะมีสุข จึงค่อยหายจากทุกข์และภัย คนที่หลงเหลือ
จะได้เห็นทางฟ้าล่วง ได้รอดพ้นจากหมู่มารและบาปร้าย เมื่อฟ้า
ฟ้าอยู่เกษม
เริ่ม แต่เค้า เดือน สี่ ปีกุน <O></O>
ไผ มี บุญค่อย สิเห็นหน่อพระธรรม เด้อ ป้า
พากันถือศีล สร้างภาวนา เด้อ แม่ <O></O>
จั่ง สิ เห็น เที่ยงแท้ บ่ มี เว้น ฮ่อม ใด
เริ่มเห็นเค้าเดือน สี่ ปีกุน ใครมีบุญค่อยเห็นหน่อพระธรรม
พากันถือศีล สร้างภาวนา ก็จะได้เห็นความเที่ยงแท้ ไม่ว่าใคร

-----------------------------------------------------------
คือ ปกติก็ใช้ภาษาอีสานอยู่นะ แต่ไม่รู้ว่าแปลถูกมั้ย
แต่...มันก็ไม่เห็นจะเข้าใจว่า เหตุการณ์จะเกิดเมื่อไหร่นี่คะ
ตรงกันข้าม เหมือนจะบอกว่า จากนั้น อะไรๆจึงจะดีขึ้น

แสดงทัศนะเฉยๆนะคะ ...อย่าซีเรียส
...แต่ดิฉันว่า...."กลียุค"...เริ่มขึ้นแล้ว

 

รู้สึกว่า หลังสงกรานต์ (ปีใหม่ไทย หรือไม่ ก็เดือนเมษยน เดือน 5) ถึงจะถือเป็นอีกปี
คือ ปีชวด น่ะค่ะ (ตอนนี้ ยังเป็นปี กุล)

ถ้าผิดถูกยังไง ... ขอผู้มีความรู้ท่านอื่นชี้แจงให้ได้ทราบกันนะคะ

 

อืม เดี๋ยวนี้สัจจะเค้าถอนกันได้ง่ายๆ แล้ว ดีจัง

 

เรียนคุณเอกสิโร

เรื่องราวประวัติของพระสมนโคดมเกิดในประเทศไทยนี้ผมได้ข้อมูลมาตั้งแต่ปี 2545 แล้วครับแล้วก็พยายามจะขยายผลแต่อาจารย์ที่สอนสมาธิผมท่านได้ห้ามไว้โดยอธิบายให้ฟังว่า ทำไปแล้วส่งผลให้เกิดความแตกแยกในเรื่องความเชื่อของคนหมู่มากหรือเปล่าแล้วเกิดความขัดแย้งต่อเนื่องของผู้คนแยกออกเป็นสองฝักสอกฝ่ายหรือเปล่าหากเป็นเช่นนั้นก็ไม่สมควรที่จะทำออกไปเพราะจะมีแต่ความวุ่นวายตามมามากมายมีการด่าทอกันมีการทะเลาะกันในเรื่องความเชื่อตรงนี้คงไม่ดีแน่เป็นบาปที่เกิดจากความไม่ได้ตั้งใจหรือไม่ได้เฉลียวใจเฉลียวใจยังไงเราก็ต้องรับผลกรรมตรงนี้ด้วยแม้จะไม่มากก็ตาม ผมไม่อยากให้ใครๆต้องมาเสียเวลาและก็เสี่ยงต่อการรับกรรมตรงนี้สู้เอาเวลาไปฝึกปฏิบัติธรรมกันดีกว่านะครับ