แหล่งมันสมองของสังคมก็ไม่ชี้ทางเดินที่ถูกต้องให้แก่สังคม

น่าแปลกไหม
มหาวิทยาลัยทั้งของรัฐและเอกชน
มีศาตราจารย์ที่ปราดเปรื่องทุกแขนง
ในทุกๆ ม.
แต่บรรดาสมองอย่างเป็นทางการของสังคมพวกนี้กลับละเลย ถือว่า
ไม่ใช่ธุระ
หรือหัวแหลมหน่อยก็อ้างไม่ก้าวก่ายโน่นนี่

โดยปล่อยให้เกิดกรณี
ชาวพุทธถูกหลอกลวงทั้งออฟไลน์และออนไลน์ไป
ทั่วโลกมานานนับสิบปี
ดูเหมือนประเทศไร้การบริหาร
ม.ทั้งมวลในประเทศใจจืดใจดำ ให้โยมนับหมื่นนับแสนถูก
เจ้าสำนักจานบิน.....

ออกกลยุทธ์ดูดทรัพย์
มาโดยตลอดนับ 10 ปี
ทัศนะของมหาวิทยาลัยเป็นแบบ
นี้ เชื่อได้หรือว่าจะสร้างบัณฑิตออกไปสร้างสังคม
ที่มีวัฒนธรรมในชาติได้
นักคิดทั้งหลายลองพิจารณาดู

 

การอยู่นิ่งๆ มันดูดีสำหรับผู้ไม่มีบทบาท
และหน้าที่
สำหรับผู้รับจ้างสังคมไปทำหน้าที่
รับค่าตัวค่าแรง แค่ไม่แสดงบทบาท
สังคมก็ขาดทุนนะฮะ

 

การปล่อยเกียร์ว่างกันทุกภาคส่วนรวมถึงประชาชนด้วย
นี่น่าจะดีกว่าใส่เกียร์เร่งเทอร์โบเดินหน้า
ซะเต็มที่แต่ไป
ผิดเส้นทางจริงมิจริง 555

 

ต้องขอโทษผู้ที่กำลังศึกษาความเป็นไปของสังคม
ที่มีความเห็นว่าสังคมไทยเดินถูกทางมาโดยตลอด
และทุกภาคส่วน
พากันทำหน้าที่เต็มความสามารถแล้วฮะ

 

คนหลง บอกยังไงมันก็ไม่ฟัง ผมเคยหลงมาแล้ว เข้าใจดี
ส่วนทางเดินที่ถูกต้อง = = อย่าว่าแต่ให้ปุถุชนชี้เลย ให้พระอรหันต์มาชี้บางทีคนสมัยนี้มันก็ไม่เชื่อ

คนสมัยนี้มองหาความสุขมากกว่าอย่างอื่นใด ไม่ค่อยสนใจความหลุดพ้นกันหรอก

สภาวะอย่างนี้ อย่าเพิ่งให้มีคนชี้เลย ชี้อีกก็มีเรื่องอีก
บางทีก็ต้องปล่อยให้ธรรมชาติดำเนินไปให้ถึงที่สุด เพื่อให้คนหลงผิดได้รับบทเรียน

เขาเลือกแล้วก็ให้เขาเดินไปเถอะ ดีชั่ว เดี๋ยวมันจะส่งผลของมันเอง กรรม

 

เป็นสภาวะที่เราต้องแคร์ไหม
ผู้มีใจเป็นธรรมต้องแคร์ฮะ
จะปล่อยให้ลอยละล่องกันไปตามน้ำ
เหมือนปลาตายไม่ใช่วิสัยชาวพุทธ
ถ้าพุทธคิดปล่อยสังคมเคว้งจะบอกว่าเจ๋ง
กว่าศาสนาอื่นมันก็ไม่ใช่

แต่ที่มันดูเคว้งก็เพราะยังเข้าไม่ถึงธรรมอะไรสักอย่าง
พระอริยะหลายรูป ท่านช่วยสังคมด้วยการระดมปัจจัย
สร้างโรงเรียน โรงพยาบาล เครือ่งมือแพทย์ ช่วยหาเงิน
เข้าคลัง เพราะท่านแคร์สังคมไม่ใช่เพราะตัดทางโลกไม่ขาด
ตามที่พุทธก๊อกแก๊กโจมตีองค์ท่านเหล่านั้น

 

โดยหลักการแล้วคนมีธรรมะต้องแคร์
สังคมที่บกพร่องก่อนคนอื่นๆ ด้วยซ้ำ

จะปล่อยให้คนขาดธรรมะยำกันเองตลอดไป
ยิ่งร้ายกว่าคนไม่มีธรรมะแต่วางเฉยก็ว่าไปอย่างฮะ

 

ชื่อว่า มหาวิทยาลัยแล้วเป็นที่รู้กันว่านั่นเป็นแหล่ง
ศูนย์กลางและศูนย์รวมปัญญาแห่งศาสตร์ต่างๆ
ของแต่ละประเทศ
เป็นมันสมองของชาติที่สามารถให้คำชี้แนะกับ
สังคมทั้งโดยจะถูกร้องขอหรือไลม่ก็ได้
หากมีความจำเป็นเมื่อ
เห็นสังคมมีความเบี่ยงเบนก็ต้องอาสาประกาศความถูกต้อง
สู่สาธารณะให้สมราคากับที่ได้รับภาษีเป็นค่าแรงค่าตัวค่าปัญญา
ต่างๆ อย่างไม่รีรอ
ไม่ปล่อยให้ปัญหาใดๆ กำลังเป็นภ้ยรุกลามกระจายออกไป
อย่างมีความรับผิดชอบ

 

ตอนนี้ระบบกำลังเตรียมพร้อมเข้าสู่ยุคชาวศิวิไลซ์

 

ดังนั้น เมื่อสังคมเริ่มมีสัญญาณการก่อตัวของปัญหา ม.ต้องขยับตัวก่อนไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเมือง การปกครอง การพานิช
สิ่งแวดล้อม การศาสนาและวัฒนธรรม

การให้ข้อสังเกต หรือเตือนให้สังคมรับรู้ด้วย
ข้อมูลและผลวิจัยต่างมีมากพอกว่า
วัดวาอาราม มากกว่ากระทรวงต่างๆ ที่สำคัญคือยอมรับกัน
ว่าเป็นกลางกว่าแหล่งข้อมูลอื่นๆ
แต่ ม.ต่างๆ กลับใส่เกียร์ว่างแต่ยังกินค่าแรงอยู่เช่นเดิม
อย่างไม่ละอาย

 

แต่เราก็เคยส่งลูกเข้า ม.ผลออกมาเฮอะ ๆ
ถูกสังคมกระแสหลักลากไปตามคุณระเบียบ
ดีแต่ว่าไม่เกี่ยวข้องสิ่งเสพติดทั้งหลาย
ยกเว้น I-phone

 

มหาลัยเขาก็มีหน้าที่สอนก็สอนไป ไม่ได้ใส่เกียร์เดินหน้า
เด็กมีหน้าที่เรียนก็เรียนไป ไม่ต้องมาเดินขบวนหรือปฏิรูปสังคม

 

มีความสัมพันธ์และเป็นพันธกิจที่เกี่ยวโยงกัน
ระหว่างมหาวิทยาลัยและสังคมครับ

ตัวอย่างนอกจากเราจะมีหน้าที่ผลิตลูกแล้ว เรายัง
ต้องทำหน้าที่อื่นๆ ประกอบอีกด้วยเป็นออพชั่นบังคับฮะ
เช่น อบรมสั่งสอนชี้แนะต่างๆ ตอนเยาวัย หาที่เรียนดีดีให้

ถ้าไม่ดีก็ต้องเปลี่ยนที่เรียนให้
การประพฤติตัวระหว่างเรียน และการใช้ชีวิตในการทำงาน
เป็นต้น

 

ได้รัฐบาลดีก็ดีไป
ได้รัฐบาลไม่ดีก็ไม่ดีไป

แต่ถึงอย่างไรกลไกการทำงานต่างๆ
ล้วนเกิดขึ้นเพราะประสบการณ์สั่งสมมาทั้งน๊าน

เชื่อว่าไม่เกิน พ.ศ.2562 ทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง

 

สิ่งบอกเหตุที่มันก่อตัวขึ้นมามีอะไรบ้างว่า
จะไปทิศทางที่ดี

 

1. มีความโปร่งใสและการตรวจสอบที่มาที่ไปของการกระทำต่างๆ
2. มีความสะดวกและรวดเร็วของกลไกการทำงานต่างๆ

 

-------------------------------------------------------------
ผมขอตั้งคำถาม

เราจะเอาเรื่องที่เป็นแค่ความเชื่อ ไปบอกเขา ว่าเขาเชื่อผิดได้อย่างไร ในเมื่อเขาทำแล้วเขามีความสุข และคาดว่าจะได้รับความสุข เพราะเขาเชื่อว่าที่เขาทำมันถูกต้องด้วยสิเออ เรียกสุภาพ ๆ ว่าดื้อดึง (ใช้มุมมองของคนทั่วไปนะ ไม่รู้ว่าลุงเคยงมงายในเรื่องอะไรกับเขาหรือเปล่า อย่างเช่น ขอโชคลาภกะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หรือ ดื้อดึงในทิฐิบางเรื่องของตัวเอง แล้วพอมีประสพการณ์มากขึ้นค่อยมารู้ทีหลังว่า อ๋อ ที่เราทำมาตอนนั้น มันผิด ผมนี่เป็นบ่อยเลย)

บางทีเราเองก็ยังไม่รู้เลยว่าบางอย่างที่เราทำอยู่นี่ อันไหนถูก อันไหนผิด ที่เราทำ ๆ อยู่ เราก็แค่เชื่อมัน ว่าเราทำถูกมาตลอดด้วยเหตุผลตาง ๆ นานา อย่างเช่น บรรพบุรุษเราสอนต่อ ๆ กันมา ครูบาอาจารย์พาทำ อะไรทำนองนั้น จนเมื่อเราได้รับบทเรียนจากความผิดพลาดนั่นแหละ เราถึงรู้ว่าที่เราทำมา อ๋อ กูโง่

สิ่งที่ลุงแน่ใจอยู่ว่าถูก มันอาจจะผิดก็ได้

ในสังคมก็ไม่ใช่วาไม่มีคนที่สอนทางที่ถูกที่ควร มันก็มีคนออกมาพูดอยู่เรื่อย ๆ อยู่ว่า อันนี้ผิดอย่างนั้นอย่างโน้น อย่างนี้ ก็เท่ากับมีคนแคร์ไปแล้ว เมื่อแคร์ไปแล้วทำอะไรไม่ได้ ยังหลงอยู่ ก็ต้องปล่อยให้เขาเรียนรู้กันเอง
เพราะตราบใด เราพิสูจน์ว่าสิ่งที่เขาทำนั้นมันผิดให้เห็นจะจะไม่ได้ เขาก็ยังคงต้องหลงต่อไปอยู่ดี


เคยได้ยินกรณี ความรักทำให้คนตาบอดมั้ยครับ
ประมาณว่า ด้วยความหวังดี เราจึงอยากช่วยเขาให้พ้นทุกข์ แต่ บางครั้งการที่เราช่วยเขามันก็อาจจะส่งผลร้ายให้เขาเสียมากกว่า หรือไม่ก็มีค่าเท่าเดิม แต่เปลี่ยนแค่การกระทำของคนที่เขาหลงผิดก็เท่านั้น
และบางครั้งความรักใคร่มันก็มีอิทธิพลทำให้เราทำเรื่องไม่ดีได้เหมือนกัน
ระบบราชการเครือญาติ ตำแหน่งที่ได้มาเพราะการประจบ อะไรก็ว่ากันไป


จะว่าไปแล้วพอคิดถึงเรื่องสภาวะทางความเชื่อของคนในยุคปัจจุบันแล้วก็อยากมีฤทธิมาก ๆ ไว้ใช้งานจริง ๆ เอาขนาดที่สามารถทำให้คนที่ไม่มีอภิญญา เห็น สิ่งที่ต้องใช้อภิญญาในการเห็นได้ด้วยตาเนื้อได้เลยน่ะ หรือมากกว่านั้น ประมาณว่า ทำให้คนเห็นนรกของตนได้อะไรประมาณนั้น (พูดยังกะว่าตัวเองจะไม่ตกนรกเลยวุ้ยเรา 555)

ที่ลุงว่าปล่อยก็ขอให้เข้าใจว่าควรแค่ปล่อยให้เขาเรียนรู้ ไม่ใช่ว่าปล่อยทิ้ง ได้สติเมื่อไหร่ ถ้าเขาหันหน้าเข้าหาสิ่งที่ถูกต้อง ก็ควรต้องส่งเสริม

/////////////////////////////////////////////////////////////////
สิ่งที่สำคัญที่สุด ผมว่าความช่วยเหลือ จะไม่เกิดประโยชน์อย่างแท้จริงได้เลย ถ้าคนที่ถูกช่วยยังมืดบอด
อย่างที่ลุงว่า คนฉลาดย่อมแสวงบุญ อัจฉริยะย่อมแสวงปัญญา
ผมต่อให้ ว่า
คนที่อัจฉริยะกว่า ย่อมสามารถช่วยให้ผู้อื่นเกิดปัญญาได้

ส่วนตัวผม ขอเป็นคนโง่ไปก่อนละกัน เพราะตอนนี้ขนาดจะทำบุญยังต้องคิดหน้าคิดหลังเลย ว่าอันนี้ถูกธรรมวินัยหรือผิดธรรมวินัย = =

 

.
เขียน ๑๐.๔๓


...มันสมอง เรามี อยู่หน่อยเดียว
กะสังคม ก็เกี่ยว ไว้เพียงนิด
เฝ้าฝึกฝน ทุ่มเท เพียงดวงจิต
ทั้งชีวิต ทุ่มไป ให้มโน



ถ้าเรื่องวัดจานบิน ก็ใจเย็นๆ ใกล้จบแล้วมั้ง นะ
หัวหน้าแก๊งค์ก็คงอยู่ได้อีกไม่กี่ปี ใกล้ตายแล้วล่ะ มั้ง
มันสร้างความเสียหายไม่ได้มากกว่านี้ซักเท่าไหร่หรอกน่า

เมื่อดัมมี่ไชโยตายไปในเร็วๆ นี้ เครือข่ายก็จะเริ่มพังทลายลง
การโจมตีหลักคงจะเริ่มตอนนั้น พวกเบื้องหลังจะเริ่มโผล่
มีหลายคนติดคุก โดนยึดทรัพย์ก็แยะ เครือข่ายหด
จนเหลืออยู่หน่อยเดียว ที่ดินโดนยึดแยะ
แผลจะเริ่มหาย เหลือแผลเป็น


ม.ไม่ชี้นำ ก็ต้องรอคนรุ่นใหม่ จัดการได้ล่ะมั้ง นะ
เรามโนไว้แยะ ก็หวังว่าฝันจะเป็นจริงไวไว
โลกโซเชี่ยล จริงแล้วชักนำไม่ยาก
ยืนได้ถนัดๆ เมื่อไหร่ ตูลุยแน่
ฝันกลางวันนะ ลืมตาด้วย


"ใคร" โปรดโมทนาบุญ


กระต่ายป่า แห่งประเทศไทย / เล็บครุฑ นารายณ์ทรง
.

 

เห็นด้วยกับความเห็นนี้ สำหรับความเชื่อที่น่าสนใจคือ
การที่เจ้าของความเห็นเน้นย้ำว่าต้องให้เวลาสำหรับทุกคนที่เดินทางผิดได้เรียน
รู้จากประสบการณ์ที่ผิดพลาด หลังจากนั้นก็จะกลับตัวกลับใจ
หันมาเดินถูกทางเอง

ถ้าความเชื่อเช่นนั้นเป็นจริง สังคมก็ไม่ควรมีการบริหารหรือการปกครองทั้งฝ่ายฆราวาสและฝ่ายสงฆ์
เพียงอาศัยเวลาและการเรียนรู้สิ่งผิดพลาดถูกไหม

แล้วจะมีไว้ทำไมทั้งฝ่ายปกครองอาณาจักรและศาสนจักร
จริงมิจริง

 

การที่ต้องมีการปกครองก็เพื่อการควบคุมสอดส่องดูแล
ป้องปราม พิทักษ์คุ้มครองปกป้องรักษาให้สังคมเชื่อในสิ่ง
ถูกต้องตามครรลองคุณธรรมเพื่อความสงบสุข
แามิใช่การบังคับขู่เข็ญให้สงบ จึงต้องใช้หลักธรรมเข้ามาชาวยหนุนเสริมถูกไหม
แต่เมื่อใช้หลักธรรมมาเสริมแล้วยังไม่ช่วยให้เกิดความสงบสุข ก็ต้องรีบหาจุดบกพร่องว่าการนำธรรมะมาใช้สอนกัน
นั้นสอนกันไม่เป็น
หรือธรรมะนั้นตกยุคไปเอง หรือคนสอนบิดเบือน
จนหลักธรรม
หมดตวามน่าเชื่อถือไปแล้ว