ทำไมพระพุทธเจ้าเคยไม่สอนเรื่อง “พระเจ้า” และ “พระเจ้าผู้สร้าง”

ในคัมภีร์พระไตรปิฏกพระพุทธเจ้าไม่ได้ปฎิเสธเรื่อง พระเจ้าและ “พระเจ้าผู้สร้าง”โลก เพียงแต่ท่านได้กล่าวถึงว่า
ไม่เป็นเรื่องสำคัญที่ต้องค้นหา

พระพุทธเจ้าไม่ตอบเรื่อง พระเจ้าผู้“สร้างโลก เพราะเหตุใด

 

คิดให้เปลืองขมอง ไปเล่นเกมตระกูลไฟนอล รึไม่ก็ดรากอนเควสให้จบ 7 ภาคขึ้นไป
ได้รู้จักพระเจ้าแน่ๆ ตั้งแต่เล่นมามีอาชีพนักบวชใช้ในชีวิตจริงได้อันเดียวเองมั้ง
ลองเล่นแนวๆอาชีพอื่นให้เก่งๆดูบ้างนะ มีนักกวี นักร้อง พ่อค้า แค่นี้ละมั้ง

 

เพราะศาสนาพุทธ เชื่อว่าคนเราจะดีจะชั่ว จะสุขหรือจะทุกข์ เกิดเพราะกรรมของเราเอง ไม่มีใครมาสร้างหรือบันดาล
มนุษย์สร้างกรรมดี ก็ไปเกิดในสุคติ อาจเกิดเป็นเทพหรือพรหมก็ได้
และทำชั่ว ก็ไปสู่ทุคติ
บรรดาพระเจ้า หรือเทพเจ้า ต่างก็ยังอยู่ภายใต้กฏแห่งกรรม
และยังมีวันแตกดับ ไม่ได้มีอำนาจไปล้างบาปให้ใคร หรือไปดลบันดาลให้ใครเป็นอมตะได้

 

ขอตอบเองก่อนที่กระทู้ของเราจะกลายเป็นสนามเด็กเล่นเสีย

พระพุทธเจ้าทรงได้ชื่อว่าสัพพัญญู แปลว่า ทรงรู้เรื่องทั้งปวง
คือรู้หมดทุกอย่าง ด้วยความที่พระองค์รู้ทุกอย่างนี่เอง
ทำให้พระองค์ประมวลความรู้ทั้งหมดเข้าด้วยกันแล้วมีพระดำริว่า

ถ้าหากทรงสอนทั้งหมด หรือบอกทั้งหมดที่รู้ จะก่อให้เกิดโทษ เกิดหายนะแก่มวลสรรพสัตว์เสียมากกว่า พระองค์จึงเลือกที่จะสอนเฉพาะเรื่องที่เป็นไปเพื่อดับทุกข์ คล้ายโศกเพียงเท่านั้น ปรากฏหลักฐานในคัมภีร์พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙ หน้า ๖๑๓

ภิกษุทั้งหลาย สิ่งที่เรารู้แล้ว...แต่มิได้บอกเธอนั้นมีมาก เพราะเหตุไรเราจึงมิได้บอก? เพราะสิ่งนี้ไม่มีประโยชน์ ไม่ใช่จุดเริ่มต้นแห่งพรหมจรรย์ ไม่เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย ไม่เป็นไปเพื่อคลายกำหนัด ไม่เป็นไปเพื่อดับทุกข์

ไม่เป็นไปเพื่อสงบระงับไม่เป็นไปเพื่อรู้ยิ่ง ไม่เป็นไปเพื่อตรัสรู้ ไม่เป็นไปเพื่อนิพพาน เพราะเหตุนั้นเราจึงมิได้บอก

สิ่งอะไรเล่าที่เราบอกแล้ว คือ เราบอกว่า‘นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา’

เพราะเหตุไรเราจึงบอก เพราะสิ่งนี้มีประโยชน์ เป็นจุดเริ่มต้นแห่งพรหมจรรย์
เป็นไปเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับ เพื่อสงบระงับ
เพื่อรู้ยิ่ง เพิ่อตรัสรู้ เพื่อนิพพานเพราะเหตุนั้นเราจึงบอก
อ้างอิง...พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สีสปาวนสูตร เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๑๑๐๑ หน้า ๖๑๓

 

หึ หึ หึ กลัวว่ากระทู้นี้จะกลายเป็นสนามเด็กเล่น หรือกลัวว่าจะมีผู้รู้ความจริงนำเอาความจริงมาพูด จนทำให้กระทู้นี้ผิดไปจากจุดประสงค์ที่เจ้าของกระทู้ต้องการกันแน่

ความจริงความเชื่อหรือศาสนาที่กล่าวถึง พระเจ้า หรือพระผู้สร้างโลก ไม่ได้มีแค่ศาสนาคริสต์ศาสนาเดียว
ศาสนาพราหมณ์-ฮินดู เขาก็มีกล่าวเรื่องพระผู้สร้างโลก พระผู้สร้างมนุษย์และสรรพสิ่ง
ความจริง พระพุทธเจ้า กำเนิดมาในท่ามกลางศาสนาพราหมณ์
ที่มีความเชื่อว่า พระพรหมเป็นผู้สร้างโลก สร้างมนุษย์ สร้างทุกสรรพสิ่ง
แต่พระองค์ไม่ได้เชื่อในหลักการนั้น ทรงปฏิเสธเรื่องพระผู้สร้าง

เจ้าของกระทู้ต้องการรีบเฉลยคำตอบเอง เพราะต้องการจะยัดเยียดความคิด
ให้กับผู้อ่านเชื่อว่า ศาสนาพุทธเองก็ยอมรับในเรื่องพระผู้สร้างด้วย
โดยการยกเอาพระไตรปิฎกมาอ้าง เพื่อจะทำให้คนเชื่อว่า พระพุทธเจ้ายอมรับว่าพระเจ้ามีจริง
โดยลืมไปว่า ครั้งสมัยพุทธกาล ก็มีศาสนาพราหมณ์ที่กล่าวเรื่องพระพรหมผู้สร้างโลกอยู่แล้ว แต่พระพุทธเจ้าไม่ยอมรับ
แต่ทรงสอนให้เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมแทน

แค่นี้ก็รู้แล้วว่า เจ้าของกระทู้ควรจะเป็นคนที่อยู่ฝั่งไหน

คัมภีร์ไบเบิ้ล ห้ามไม่ให้ศาสนิกของตน วิจารณ์หรือสงสัยในพระเจ้า และคำสอนของพระเจ้า
แต่ผมไม่ได้นับถือศสานาคริสต์ ถ้าหากผมจะเขียนวิจารณ์
หรือเขียนอธิบายว่า ในคัมภีร์ไบเบิ้ลมีจุดไหนบ้างที่น่าสงสัย ผมย่อมทำได้

แต่ที่ผมไม่ทำ เพราะ
-ไม่อยากมีปัญหากับทางเว็บ
-ไม่อยากให้เป็นปัญหาระหว่างศานา
-ไม่อยากจะทำร้ายจิตใจของผู้มีศรัทธาบริสุทธิ์

 

เรื่องที่คุณ จขกท ถาม ถ้าไม่รู้ด้วยความสามารถ
ของตนเอง เข้าถึงด้วยตนเอง.. มีโอกาสที่บุคคลนั้น
จะให้วิปลาสทางจิตได้สูงและ
เป็นเหตุให้เข้าถึงปลายทางการหลุดพ้นได้ช้าครับ...

 

อ่านยังไงไม่เจอหว่า
พระผู้สร้างอยู่มานานจนลืม
นึกว่าตัวเองสร้าง
พระพุทธเจ้าเสด็จไปสอนกลายเป็นพุทธไปแล้ว
ในบทสวดพาหุงก็มี

 

เพราะพระพุทธศาสนาไม่เชื่อและไม่ยอมรับเรื่องพระผู้สร้างไงครับ
ดังนั้นจึงมีเรื่องที่พระพุทธเจ้าไปเทศนาโปรดท้าวพกามหาพรหม

แต่คุณเจ้าของกระทู้นี้เขาพยายามจะหาเหตุผลมายัดเยียดว่า
พระพุทธเจ้าไม่เคยปฏิเสธเรื่องพระเจ้าหรือพระผู้สร้าง เพื่อจะได้รับรองว่า
พระพุทธศาสนายอมรับว่าพระเจ้ามีอยู่จริง
จากนั้นจึงจะพยายามโยงไปเชื่อมกับเรื่องที่พวกเขาสร้างขึ้นมาว่า
พระพุทธเจ้าเป็นประกาศกของพระเจ้า มาสอนธรรมเพื่อปูทางให้พระเยซูคริสต์
เรื่องนี้เขาพยายามจะบิดเบือนให้คนเชื่ออย่างนั้น

ถ้าหากว่าเขาหาทางให้ชาวพุทธเชื่อว่าพระพุทธเจ้ายอมรับพระเจ้า เรื่องที่เขาอ้างว่าพระพุทธเจ้าเป็นประกาศกของพระเจ้าก็จะมีน้ำหนัก
ทำให้ชาวพุทธคล้อยตามและเชื่อและหันไปนับถือพระเจ้า

 

เรื่องพระเจ้าในศาสนายิว คริสต์ อิสลาม ก็มีที่มาจากคัมภีร์เก่าเดียวกัน

ส่วนเรื่องที่พอเทียบเคียงได้ในพระสูตรก็เป็นเรื่องผกาพรหม

 

สอนสิครับ ทำไมจะไม่สอน...ท่านสอนเรื่อง...พระไตรลักษณ์..เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป..นี่คือเรื่องของพระเจ้า พระผู้สร้าง ...นั่นแหล่ะครับ...ถ้าไม่ไช่เรื่องพระเจ้า พระผู้สร้าง..ใครล่ะทำให้มันเกิด.....เนี่ยที่พระพุทธเจ้าไม่อธิบายเพราะ ต้องฝึกพิสูจน์ด้วยตนเองครับ...เรื่องทั้งหมด..เรียก สัจธรรม ความจริงของธรรมชาติ นั่นเองครับ

 

นั่นฮั่นแน่! รู้นะคิดอะไรอยู่?

 

พระพุทธเจ้า ท่านสอน แบบไม่เน้นที่จุดหมายครับ...กลัวคนคิดเอาเอง
แต่ท่านเน้นที่เส้นทางเดินทางครับ ถ้าเดินทางบนสัมมาทิฐิ ก็จะได้พบคำตอบที่ถูกต้อง ไม่ต้องมาคิดเอาเอง ฝันเอาเอง.....ท่านให้รู้ได้ด้วยตนเองครับ..อย่าเที่ยงถาม มีแต่เทียวถาม...มันไม่เจอคำตอบหรอกครับ

 

ที่จริงแล้วคำว่าพระผู้สร้าง ถ้าในสมัยพุทธกาล ในคำสอนทิฐิ 62 ท่านจะทรงห้ามพรามห์มผู้คิดว่า พระพรหมเป็นพระเจ้าหรือผู้สร้างโลก ที่สร้างดลบันดาลให้ท่านจึงไม่สนับสนุนความคิดเหล่านี้ ว่าเป็นมิจฉาทิฐิ

คำว่าพระผู้สร้างในความรู้แห่งยุคที่หายากนี้ที่น้อยนักที่จะเจอในยุคนี้ ได้ให้ความรู้ใหม่มาว่าพระผู้สร้าง เปรียบเทียบแล้ว ก็คือ พลังงานแก่นแท้อนัตตานั่นเองค่ะ

ลองพิจารณาสิ่งเหล่านี้ดูก็ได้ค่ะ กระบวนการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญยิ่งของจักรวาล คือ กระบวนการคลี่ขยายและกระบวนการม้วนกลับคืนสู่จุดศูนย์กลางของพลังงานสู่ความเป็นมวลสาร และจากมวลสารกลับสู่พลังงานเป็นหลัก มนุษย์เองก็เป็นส่วนหนึ่งของการะบวนการคลี่ขยายพลังงานจากจุดศูนย์กลาง และการม้วนกลับที่กล่าวแล้ว โดยเริ่มต้นจากความเป็นกลุ่มพลังงานกลุ่มหนึ่ง แล้วคลี่ขยายออกมาเป็นกายหยาบแล้วม้วนห่อพลังงานเอาไว้ภายใน เมื่อร่างกายวิวัฒนาการหรือเจริญเติบโตเต็มที่ ระบบชีววิทยาจะเริ่มเสื่อมโทรมลงสู่วัยชรา การคลี่ขยายเป็นอันสิ้นสุดแล้วเกิดกระบวนการม้วนกลับเมื่อตอนสังขารดับ คงจะเหลือเพียงกลุ่มพลังงานที่เคยเร้นเอาไว้ภายในดังเดิมเหมือนตอนเริ่มต้นกระบวนการแห่งการเปลี่ยนแปลงนี้ทุกประการ การเกิดดับของมนุษย์ก็อยู่ในกระบวนการนี้

ก็คือพลังงานละเอียดที่เร้นอยู่ภายในเป็นผู้สร้างกายขึ้นมานั่นเองค่ะ

แต่ว่าไม่ใช่การจากดลบันดาล แต่เกิดไปตามเหตุปัจจัย...

 

ที่จริงแล้วเรื่องไม่สมควรโยงก็ไม่น่าจะโยงมารวมกัน
เพราะจะทำให้ผิดหลักคำสั่งสอนของทั้งสองศาสนา
ทำให้พระธรรมคำสอนของทั้งสองศาสนาแปดเปื้อน เป็นคนบาปในทั้งสองศาสนา :boo:

 

คนวรณ์นิ คือคนบาปของทั้งสองศาสนา ต้องตกนรกทั้งในพระพุทธศาสนา และศาสนาคริสต์ ไปอยู่กับจอมมารลูซิเฟอร์

 

เกี่ยวกับ jityim ด้วยหรือเปล่าเอ่ย!

เกี่ยวไม่เกี่ยวก็ไม่เป็นไรนะคะ เอาเป็นว่า สมมุติบัญญัติ จะมีคำบัญญัติเพื่อให้เข้าใจในสมุมุติได้ตรงกัน หรือ ให้เข้าใจตรงกัน มันก็ไม่น่าจะเป็นบาปนะคะ เพราะมันก็เป็นเพียงคำที่บัญญัติขึ้นเท่านั้น แต่ว่าสัจจธรรม ไม่มีการแบ่งแยกค่ะ ทุกสรรพสิ่งเป็นหนึ่งเดียวกันหมด ล้วนมาจากจุดเดียวกัน

 

ว่าคุณวรณ์นิ หมายถึงคุณ วรณ์นิ โดยไม่ได้หมายถึงคุณ จิตยิ้มไปด้วย
เว้นเสียแต่คุณ จิตยิ้มกับคุณ วรณ์นิ เป็นคนเดียวกัน ย่อมหมายถึงคุณ จิตยิ้มด้วย ในฐานะคนเดียวกัน เอิ๊กๆๆๆ

 

.
เขียน ๑๑.๒๓


"ทำไมพระพุทธเจ้าเคยไม่สอนเรื่องพระเจ้า” และพระเจ้าผู้สร้าง"

ขอโม้ด้วยคนดิ มีสองคำถาม ขอมั่วตามนี้นะ ความว่า

พระเจ้า ไม่ใช่คนแน่ๆ แต่ยังไงก็ต้องมีเลขหนึ่ง ใช่ไม๊เอ่ย

พระเจ้าผู้สร้าง อันนี้ขอเสนอคำว่า "อิทิปปัจยตา" ครับ
ทุกอย่างเป็นไปตามกฏปัจจัยน่ะนะ โช่ว์โง่แค่นี้พอดีกว่า


กระต่ายป่า แห่งสุริยะจักรวาล / มั่วไปได้ ตลอดตลอด
.