กฎของกรรมของพระมหาชนก โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง

กรรมเดิม...คือว่าในสมัยชาติก่อนถอยหลังเข้าไปกี่ชาติจำไม่ได้ เพราะเวลาพูดนี่ไม่ได้นำเอาหนังสือมาอ่าน ไม่ได้เรียบเรียงมา เอาจากพุงมาคุยกัน คุยจากพุงนะ ว่าพุงจำมาได้เท่าไหร่ก็ว่าเท่านั้น ถ้าบกพร่องไปบ้างขอบรรดาพุทธบริษัทให้อภัยว่า ในสมัยชาตินั้นพระมหาชนกกับพระบรมราชินี เวลานั้นพระมหาชนกเป็นกษัตริย์ สรงสนานคือสรงน้ำอยู่ในชายทะเลแห่งหนึ่ง เวลานั้นมีเณรเล็ก ๆ เป็นเด็กอายุเพียง ๗ ขวบ พายเรือมา ผ่านมา

เวลานั้นพระเจ้าแผ่นดินรู้สึกเขาไม่ถือตัวกันนัก เป็นกันเองกับประชาชน เข้าถึงประชาชนเป็นอย่างดี เณรน้อยคนนี้พายเรือมาแต่พายเรือไม่ค่อยเป็น ท่าทางแกโคลงเคลง ๆ ชอบกล พระมหาชนกจึงล้อเณร ไม่ได้แกล้ง ทำน้ำให้เป็นคลื่น เณรแกพายเรือไม่ค่อยเป็นอยู่แล้ว นั่งเรือไม่ถนัด ก็ปรากฏเรือล่มลงไป
ท่านพระมหาชนกในสมัยนั้นตกใจ จึงได้เข้าไปอุ้มเณรขึ้นมาบนบก แล้วก็เอาผ้าสบงจีวร สั่งให้อำมาตย์หามาให้เปลี่ยนเป็นอย่างดี แล้วนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา พระมหาชนกก็ปวารณาตัวเป็นโยมของสามเณร หมายความว่าอุปถัมภ์สามเณรจนกระทั่งบวชพระให้มีความสุขทุกอย่าง

นี่แหละบรรดาท่านพุทธบริษัท องค์สมเด็จพระทรงสวัสดิโสภาคย์กล่าวว่า ด้วยอำนาจกฎของกรรมเดิมเพียงนิดเดียวเท่านี้ เพียงแกล้งเณรให้เรือล่มด้วยมีเจตนาจะล้อ ไม่ใช่มีเจตนามุ่งร้าย ถ้ามีเจตนามุ่งร้ายก็มีหวังลงนรก แต่นี่พระมหาชนกมีเจตนาจะล้อเล่นกับสามเณรตัวเล็ก ๆ เพราะน่ารัก ไม่ใช่น่าเกลียด
เณรเรือล่มลงไป แล้วก็พระมหาชนกก็ตั้งใจสงเคราะห์ด้วยดี อุ้มสามเณรขึ้นมาเปลี่ยนผ้าให้ สงเคราะห์สามเณรในฐานะเป็นโยม ความจริงก็เป็นสิ่งที่มีคุณ พระพุทธเจ้าตรัสว่ากรรมเพียงเล็กน้อยเท่านี้ ตถาคตเอง คำว่าพระมหาชนกก็คือพระองค์เองพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ต้องถูกดลบันดาลทำให้เรือแตกว่ายกลางมหาสมุทร ๕๐๐ ชาติ

นี่บรรดาพุทธบริษัททำกรรมอะไรเข้าไว้ก็นึกไว้ให้ดีนะ ไอ้กรรมบางอย่างที่ไม่ได้ดลบันดาลให้ลงนรก แต่มันยังได้รับทุกข์ในชาติที่เกิดเป็นมนุษย์ นี่กรรมเล็กน้อยเพียงเท่านี้ พระพุทธเจ้ากล่าวว่าพระองค์เองต้องเรือแตกในมหาสมุทรถึง ๕๐๐ ชาติ ว่ายน้ำแบบนั้นตลอดมา น่าคิดไหม แล้วการที่เรือแตกคราวใดก็ได้เป็นพระราชาทุกที อานิสงส์ที่เรือแตกต้องว่ายน้ำก็เพราะล้อเณรให้ต้องตกใจเรือล่ม

นี่แหละกรรมอันนี้ทำให้พระมหาชนกคือพระองค์ ต้องเรือล่มในมหาสมุทรว่ายน้ำคราวละ ๑๕ วัน ๕๐๐ ชาติ

คราวนี้ผลบุญที่พระมหาชนกสมัยนั้น อุ้มเณรขึ้นไปแล้วก็เปลี่ยนผ้าผ่อนท่อนสไบ อุปถัมภ์ให้เณรน้อยนั้นไซร์เป็นลูกของตัว บำรุงอย่างลูกตลอดชีวิต กุศลจิตตอนนี้บรรดาท่านพุทธบริษัท พระพุทธเจ้าตรัสว่า เรือล่มคราวใดก็ดี กุศลผลบุญที่สงเคราะห์เณรในคราวนั้น บันดาลให้พระองค์เป็นกษัตริย์ ดีเหมือนกัน
นี่ละบรรดาท่านพุทธบริษัททุกท่าน ที่อาตมาเคยพูดว่าคนเราเกิดมาเป็นมนุษย์แล้วรับผล ๒ ประการ คือทั้งกรรมที่เป็นกุศล และกรรมที่เป็นอกุศล ฉะนั้นบรรดาท่านพุทธบริษัทศาสนิกชนรับทราบไปแล้ว...ฟังแล้วไว้คิดตามด้วย ว่ากรรมใดที่ทำให้เราเดือนร้อนใจ ว่ากรรมเป็นอกุศลที่กระทำในชาติก่อน ไปนั่งโทษพระกันนักว่าทำบุญทำทานมาเยอะแล้ว ทำไมถึงยังป่วยไข้ไม่สบาย ทำไมไม่มีความสุข มัวไปโทษพระกัน ควรจะโทษตัวเองกัน ขณะใดที่เรามีความสุขนั้นเป็นผลของกุศลกรรมให้ผล

เมื่อทราบแล้วก็ขอบรรดาพุทธบริษัทศาสนิกชนหลีกเลี่ยงกรรมที่เป็นอกุศลเสีย ทำแต่เฉพาะกรรมที่เป็นกุศลก็แล้วกัน...


เครดิต https://www.facebook.com/BuddhaSattha/?fref=photo