เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0109.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0109.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0109.jpg"/></a>

(จากธัมมวิโมกข์ มีนาคม 2537 หน้า 136)

 

น้อมกราบพระรัตนตรัย

สวัสดียามเย็น

พี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ
​

 

<a href="http://image.ohozaa.com/view2/yb7FkuIvfxeOV8wR" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/ada/hRpAYt.jpg" /></a>

 

เพราะปรามาสพระพุทธเจ้า
โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง


"..เมื่อหลายปีก่อนเครื่องบินตกที่ภูเก็ต มีคนตาย 83 ศพ
มีคนมาถวายสังฆทานกับอาตมาเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้คนตาย
ตอนก่อนไม่เห็น พอปรารภเข้าก็เห็นหมด พวกนั้นมาปรากฏ
กายทั้งหมด เพราะมาคอยอยู่ที่นี่หมดแล้ว

บรรดาผีบอกว่า ถวายสังฆทานให้น่ะดี แต่เวลานี้ยังไม่เอา
ขอรอให้คนมามากต่างคนต่างทำที่นี่เขาบำเพ็ญกุศลมีกำลังสูง
พวกเขาต้องการกุศลจากคนทุกคน แกหากินถูกช่องเหมือนกัน

ก็เป็นอันว่า เวลาอุทิศส่วนกุศลจริง ๆ รับไม่ได้อยู่คนเดียว
เป็นฝรั่ง ถามเทวดาชั้นจาตุมหาราชว่า "ทำไมรับไม่ได้"
ท่านบอกว่า "คนนี้ปรามาสพระพุทธเจ้า ไม่มีโอกาสโมทนา"
เขาอาจจะข้ามพระพุทธรูปเข้ามั้ง ไม่มีเจตนาชั่ว แต่ปรามาส
คิดว่าเป็นตุ๊กตา.."

*คัดลอกจากหนังสือ ตายไม่สูญ...แล้วไปไหน เรื่องที่ 92
หน้า 207 โดยหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

ตามที่ผมเข้าใจเวลาขอขมาพระรัตนตรัย
เราจะผิดด้วยเจตนา หรือไม่เจตนาก็ดี
ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี
จึงควรระวังไว้ให้มาก ผมจึงนำคำสอนของหลวงพ่อ
มาใช้ในชีวิตประจำวันที่ว่า

เราไม่ควรสนใจในจริยาของบุคคลอื่น

แล้วก็นึกถึงคำสอนของท่าน เรื่อง อภัยทาน ที่สอนว่า

คิดว่าเราจะไม่เป็นศัตรูกับใคร เป็นมิตรที่ดีสำหรับคนและสัตว์ทั้งหมด
คนใดที่ประกาศตนเป็นศัตรูกับเรา เคยกลั่นแกล้งเรา
ด้วยประการทั้งปวง เราให้อภัยกับบุคคลนั้น ทั้งนี้ก็เพราะว่า
การกระทำนั้น ไม่ได้มีเจตนาร้ายเป็นสำคัญ ทำไปเพราะความเข้าใจผิด
ด้วยอำนาจกิเลสเป็นเครื่องควบคุมใจ จิตใจหวั่นไหวไปตามกระแสของกิเลส
เป็นเหตุให้เป็นทุกข์ เราไม่ยอมรับ จิตเราน้อมใจให้อภัย กำลังใจจะเบา
อารมณ์จะเป็นกุศล

ราตรีสวัสดิ์ครับ พี่ๆ ทุกท่าน พี่วันมาแล้ว หลังจากหายไปนาน 55555

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี -/\-


สวัสดีพี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

ผมพูดอะไรไปทำให้พี่ๆ ทั้งหลายไม่สบายใจ ผมขอโทษด้วยนะครับ เป็นเพราะผมปากไม่ดี

ถ้ายังไงก็ขอขมาโทษพี่ๆ ทุกท่านไว้ตรงนี้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

 

ลูกแก้ว มีจำหน่ายที่บ้านสายลม ทันหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านเสก มั้ยคับ

 

ทันครับ

 

ใจเย็นๆครับ มีอะไรคุยกันได้ครับพี่ๆที่นี่หลายคนยินดีครับ เรื่องของศรัทธาเราไม่มีใครห้ามได้ แต่พึงใช้ปัญญาแบบ พุทธจริตประกอบด้วยครับ สงสัยเรื่องใดอย่างไรคุยกันครับ ถามกับหลายๆท่าน หรือพี่วรรณก็ได้

ในเวปนี้มีลูกศิษย์ตั้งแต่รุ่นแรกๆจนถึงรุ่นหลังๆครับ

 

จะเล่าเรื่องอภิญญา....บุญฤทธิ์ที่พ่อ (หลวงพ่อฤาษีวัดท่าซุง) แสดง
เคยได้ยินบ้างไหมว่าท่านชี้ไม้เท้าเสกตึกทั้งหลัง ทุกวันนี้ยังอยู่คู่วัดท่าซุง ฉบับหน้าจะเล่าให้ฟัง

ลูกหลานอ่านแล้วหลับตาบ้าง ลืมตาบ้างคิดนึกภาพตามไปด้วย ตามไปดูพ่อแสดงฤทธิ์กัน วันนั้นเป็นพรรษา 2 ที่หลวงตาบวช ตอนนั้นกำลังปฏิบัติพระกรรมฐานหัวค่ำกัน...เกิดมีพายุใหญ่แรงมาก ต้นสะตือใหญ่ริมท่าน้ำที่เลี้ยงปลาแรดในปัจจุบัน เกิดหักลงมา...ถ้ามองต้นสะตือที่คลุมหอฉันปัจจุบันให้ดี จะเห็นว่ามันเคยมีพี่น้องฝาแฝดที่ใช้ต้นขาเดียวกัน แต่แยกออกเป็นสองเอวสองลำต้นเหมือนฝาแฝดอินจันนั่นแหละ แฝดน้องชายเกิดเอวหักหัวฟาดลงมาล้มทับบ้านหลังเล็กและโรงเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวหลังคามุงสังกะสี...พังหมดตลอดหลัง ปล่อยให้ต้นพี่ชายยืนงงเดียวดายจนทุกวันนี้

รุ่งเช้าพ่อก็ไปยืนดู ท่านถือไม้ตะพดมาดมั่นใส่อังสะตัวเดียว(ไม่ห่มจีวร) หลวงตาสงสารแทนลูกหลายรุ่นหลัง ที่ไม่มีโอกาสเห็นบุคลิกภาพของพ่อ ก็จะขอเล่าให้ฟังเสียด้วย คือพ่อตัวเรานี่...ตัวสูงปานกลาง ลำตัวไม่ใหญ่นัก แต่พอดีสมส้วน ยิ่งตอน...ยืนยืดกายตรงลงพุง อังสะพลิ้วชายสไว ยืนชี้ไม้ตะพดไปต้นไม้ใหญ่ที่ขี่ทับหลังคา จนหลังหักหมดสภาพอยู่ตรงหน้า ท่านชี้ให้ช่างชิดที่ยืนรับคำสั่งอยู่ข้างกาย
"เอาคนมาทอนเป็นท่อนๆ...." แล้วก็ทำท่าสับไม้ตะพดลงที่ต้นไม้....เดี๋ยวก่อนลูกหลานท่านให้คนงานมาฟันต้นไม้ทอนเป็นท่อนๆไม่ไช่ให้คนมาสับเป็นท่อนเป็นชิ้น

"แล้วก็ขนออกไปให้หมด เอาไปเผาถ่ายหรือทำอะไรก็ได้"

แล้วพ่อก็ตวัดปลายตะพดขึ้นสูงประกอบคำสั่ง...เราก็ยังไม่ได้สะดุดใจอะไร
หลังจากนั้นอีก 3 วัน ทั้งต้นไม้ ซากโรงกั๋วยเตี๋ยวและบ้านหลังน้อยก็หายวับไป เหลือพื้นที่โล่งว่างเปล่า พ่อก็มายืนดูอีกชี้ไม้ตะพดทำท่าสั่งงาน

"นี่....ช่างชิด ขุดหลุมเป็น 4 แถว แล้ววิ่งแนวยาวไปถึงต้นสะตือโน่น...."
พ่อจี้ไม้ตะพดไปตามแนวหลุม

"เสร็จแล้วเทเสาปูนขนาดตึก 3 ชั้น ไปเลย ชั้นล่างเป็นหอฉัน ชั้น 2 เป็นที่พักอาคันตุกะผู้ใหญ่มาท่านจะได้พักสบายอิริยาบท ดาดฟ้าเป็นคอนกรีตเอาไว้ตากผ้าจีวรกัน"

พูดไปพ่อก็วาดปลายตะพดไปจนเราฟังอยู่นี่เห็นภาพชัดเจนไปด้วยเลย
สั่งงานเสร็จพ่อก็เข้าพัก รุ่งขึ้นก็ไปสงเคราะห์บ้านซอยสายลมตามวาระงานปกติ ลูกหลานเอย...จากวันนั้นมา 6 เดือน ก็ปรากฏตึก 3 ชั้นสีเหลืองสดติดปลายไม้ตะพดขึ้นมาตั้งอยู่ในโลกเขตพระศาสนา พระสงฆ์วัดท่าซุง มีหลวงตาองค์นึงด้วย (คุยซะหน่อย)พากันย้ายวงฉันมาที่หอฉันหลังใหม่สีใสสด ภายใต้ร่มเงาตึกฉัน ภายในสายลมเย็นจากท่าน้ำสะแกกรัง.....ขณะอยู่ในความอิ่มสบายท้องหลังฉันอาหาร หลวงตาได้ยินเสียงที่ดังผ่านอารมณ์สบายเข้ากระทบใจ
"นี่แก....ผู้บวชเข้ามาในพระศาสนาอยากได้ฤทธิ์อยากได้อภิญญา แกรู้หรือว่าฤทธิ์ที่แท้ตามความหมายของฉันคืออะไร"
ใครหรอเสียงนุ่มนวลมีอำนาจนัก เสียงนั้นไม่ได้ผ่านประสาทหู แต่ดังเข้าถึงความเข้าใจเลยที่เดียว หลวงตาต้องเลื่อนตัวเองลงจากม้านั่งยาวลงนั่งพับเพียบกับพื้น

“แกคิดใช่ไหมว่า.... ฤทธิ์อภิญญาที่เก่งกาจนั้นต้องเหาะได้ หายตัวได้ รู้ใจคนอื่นทายใจคนอื่นได้แม่นยำกว่าใครคิดอะไร ทำอะไรมา.....? ”
ลูกเอ๋ย....เสียงนั้นสะกดใจสยบอารมณ์หลวงตาจนไม่อยากฝืนความรู้สึกสัมผัสนั้น สภาวะอารมณ์ขณะนั้นเหมือนนั่งอยู่เฉพาะพระพักตร์สมเด็จพระบรมศาสดา หลวงตากราบลงพื้นหอฉันแห่งวัดท่าซุงด้วยความสุขสำรวมใจ

“ลูกเอ๋ย ...อย่าไปเอาของไม่เที่ยงแท้แน่นอนนั้นมาวัดความประณีตของธรรมที่พ่อสอนเลย”
แปลกหนอ......ยิ่งใจเรานุ่มนวลอ่อนน้อมยอมสยบเพียงใดภาใจนั้นก็ยิ่งมีความเมตตาการุณมากขึ้นเพียงนั้น

“… การแสดงฤทธิ์เหาะเหินได้ การรู้อารมณ์ใจคนอื่นทายได้แม่นยำได้นั้นไม่ใช่ผลสูงสุดของการปฏิบัติ คนเก่งจริงมีฤทธิ์จริงนั้น ต้องสามารถตัดอารมณ์เศร้าหมองทุกข์ร้อนออกจากใจเสียได้ตามใจปรารถนา ต้องอาจหาญมั่นใจในศีลที่ตัวทรงอยู่ได้เป็นปกติ มั่นใจขนาดกล้าเอาใจประกาศไปในเมือมนุษย์โลก เทวโลก พรหมโลกว่า..เราผู้นี้ไม่ว่าจะไปยืนเดินนั่งนอนทอยู่ ณ ที่ใดจะไม่มีการประทุษร้ายร่างกาย หรือละเมิดน้ำใจจากเราให้ท่านทั้งหลายสะเทือนใจเลย.....”
ลูกหลานเอย.....ใช่เสียงจากดวงจิตอันผ่องใสพิสุทธิ์ของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าไหมหนอ

“….และที่สำคัญที่สุดคือ ต้องสามารถนึกถึงพระพุทธเจ้าและพระอริยสงฆ์ครูบาอาจารย์ได้โดยไม่ลำบาก ไม่ยากแม้แต่น้อย ต้องสามารถเข้าถึงท่านด้วยใจ ทุกขณะจิตที่นึก ลูกต้องใช้คำว่าใช้อารมณ์ว่า...พอนึกถึงแล้วจึงจะเก่งแท้...”
“…..และที่สำคัญกว่าสำคัญที่สุด ก็คือสามารถตั้งกำลังใจที่บริสุทธิ์ด้วยศีลที่เข้าถึงสถิตอยู่กับพระพุทธเจ้าได้เป็นธรรมดาสบายๆนั้นจับร่างกายมาพิจารณา สังหารอารมณ์ผูกพันกับร่างกายทั้งหลายให้ขาดสิ้นไปโดยไม่ครั่นคร้าม ไม่อาลัยใยดีทำอย่างนี้ได้จึงจะเก่งแท้ จึงจะมีฤทธานุภาพปราบสามโลกเสียได้ อภิญญาเหนือฤทธิ์ทั้งหลายอย่างนี้เข้าเรียก “บุญฤทธิ์ ”ฤทธิ์ที่เกิดด้วยบุญบริสุทธิ์ ลูกเอ๋ย......”


1/2

 

หลวงตากราบแนบหน้ากับพื้นหอฉัน ไม่มีใครมาเห็นเรา ณ ที่นั้นเอง ในอารมณ์สบายๆ แบบธรรมดานั้นเอง หลวงตานึกถึงพ่อ(หลวงพ่อฤาษี) เต็มอารมณ์ในทันที
...เห็นพ่อสับไม่เท้าแล้วตวัด ต้นไม้และซากโรงเรือนก็ปลิวหาย

...เห็นพ่อชี้เขตหลุมเสา วาดไม้เท้าวางแนวอาคาร พลันตึกเหลืองกระจ่างตั้งสถิตบนธรณีวัดท่าซุง ได้อาศัย ได้นั่งได้ดื่มนั่งฉันจากวันนั้นถึงวันนี้ ตึกหอฉันตั้งมาได้ 18 ปี และจะยังอยู่อำนวยประโยชน์สุขแก่พระภิกษุสามเณรและญาติโยมผู้มาเลี้ยงพระศาสนา.....ไปอีกนานเท่านาน

ลูกหลายคงอยากถาม....แล้วมันใช่อภิญญาตรงไหน ใครๆก็ชี้สั่งให้ช่างสร้างได้ไม่ใช่หรือ....แน่ใจว่าจะถามอย่างนี้ใช่ไหมลูก ทำไมลูกหลานไม่ถามเพิ่มอีกนิดว่า...ถ้ามีฤทธิ์จริงทำไมพ่อท่านไม่เสกชี้ปั๊บตึกโผล่ปุ๊บเหมือนการ์ตูนเล่า...ช่วยถามเพิ่มอย่างนั้นนะลูก หลวงตาจะได้ตอบเสียทีเดียว...



ลูกหลานต้องจำได้แน่นอนว่า สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสั่งสอนให้พระสาวกทั้งหลาย...ฝึกจิตตนเองให้ใคร่ครวญฝังใจ ใฝ่ซักซอกอารมณ์ใจของตนเอง โดยยึดหลักหัวใจพระพุทธศาสนาคือ...ต้องละล้างอารมณ์ชั่วเศร้าหมองให้หมดไป ต้องสั่งสมความดี อารมณ์กุศลให้เข้ามาแทนที่ให้เต็มพร้อมต้องมุ่งความบริสุทธิ์ผ่องใสของอารมณ์ ให้อิ่มเอิบเบาสบายเป็นผลสูงสุด ฉะนั้น...ทุกสิ่งทุกอย่างที่พ่อ (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ) ท่านปฏิบัติและสั่งสอนพวกเรา ทั้งหลายก็ต้องอยู่ในหลักอันนี้ ...ต้องเอาหัวใจพระศาสนานี้ เป็นเกณฑ์การถามหลักการตอบปัญหาสำหรับใจเราเอง และพุทธสาวกทั้งหลาย

พ่อของเรา เป็นผู้หนักแน่นเข้าถึงเนื้อแท้ของพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ท่านได้พระสงฆ์ที่เป็นพระแท้ เป็นสรณะ ครูบาอาจารย์ ท่านมุ่งฝึกจิต ภาวนาเสกอารมณ์ใจเป่าปัดความสกปรกเศร้าหมอง จนจิตท่านมีแต่อารมณ์ที่ผ่องใสบริสุทธิ์พ้นวิเศษ เมื่อพระคุณท่านปลอดภัยพ้นทุกข์สิ้นเชิงแล้วจิตของท่านจึงเป็นทิพย์พิเศษกายสิทธิ์ มีพลานุภาพเกินจะประมาณด้วยความคิดคำนึงถึงของพวกเราได้ ซึ่งแน่นอนท่านจะพิเศษเกินพระพุทธเจ้าไปไม่ได้ แต่ท่านต้องดีตามธรรมชาติของพระบริสุทธิคุณ พระปัญญาธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณ ไม่มีอะไรจะต้องสงสัย พระดีทุกองค์ ทุกสำนักปฏิบัติก็เป็นอย่างนี้
ใจท่านทั้งหลายเหล่านั้น ได้ทำความชั่วมัวหมองให้หมดสิ้นไปจากใจ...ท่านทำความดีมากมายถึงพร้อมแล้วใจท่านจึงผ่องใสไม่มีเชื่อมลทินเหลือค้าง ใจของท่านจึงเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา มีความรู้จริงอย่างยิ่ง มีกำลังอันบริสุทธิ์ไม่มีประมาณ ใจอย่างนี้คงเรียกว่าใจมีอภิญญาใช่ไหมลูกหลาน


เพราะฉะนั้นเมื่อท่านมีกำลังใจปรารถนาให้ประชาชน ภิกษุสามเณรเป็นสุขเต็มกำลังใจของท่าน คนที่มีเชื้อยากดีมีสุขตามท่านจึงรับรู้น้ำใจท่านเข้าไปในใจตัวเอง เมื่อท่านสั่งให้เคลื่อนย้ายต้นไม้ จึงมีคนมาทำให้ปลิวหายทันตาเห็นด้วยแรงศรัทธาเมื่อท่านปรารถนา สร้างอาคารให้ลูกหลานได้มีความสุขสะดวกใจสบายในการทำความดี อาคารหลังสีเหลืองสดก็สำเร็จขึ้นมาด้วยแรงบุญ


เพียงน้ำใจและน้ำคำของพ่อ...เงินจากทั่วแผ่นดิน ทรายจากชัยนาท ไม้จากนครสวรรค์ ปูนเหล็กจากรุงเทพฯ นำใจศรัทธาจากดวงจิตจากทั่วทุกทิศก็หลั่งไหลมาผสมกับแม่น้ำสะแกกรัง และการเอาใจใส่คุมงานของพระสงฆ์วัดท่าซุงทุกดวงใจทุ่มเทเพิ่งพินิจลงไปในงานที่พ่อสั่ง งานจึงสำเร็จขึ้นด้วยใจของผู้มีศรัทธา เสร็จขึ้นมาประดุจเสกเป่า

ลูกหลานเอย...พ่อท่านเสกตึก หรือเสกใจพวกเราหนอ...

ใช่ว่าใจเป็นใหญ่ใจเป็นประธาน ทุกสิ่งสำเร็จด้วยใจไหมหนอ...


สิ่งก่อสร้างก่อสำเร็จประโยชน์ใจอิ่มเอิบเบิกบานสมบูรณ์สมปรารถนา
บุญฤทธิ์หรืออภิญญาความรู้ยิ่งอย่างนี้ ใชอภิญญาที่แท้ตามที่พระพุทธเจ้าทรงต้องการให้เราใช้...ใช่หรือไม่ ? ฝากไว้คิดกันดู....


2/2

จากหนังสือ เสียงจากถ้ำฉบับพิเศษ มรดกพระดี หน้า 69-78

 

สวยงามมากๆครับ อนุโมทนาสาธุกับบุญที่ทุกท่านร่วมกันสร้างด้วยนะครับ สาธุสาธุสาธุ

 

ผมคิดไปถึงแบบบางท่านไปคุยกันต่อนะครับ จากประโยคที่ว่าป้าบ้านสายลมทอนเงินผิด จะกลายเป็นประโยคสั้นๆ เช่น บ้านสายลมนะครับ ผมเลยตัดตอนไปก่อน ผมผิดด้วยที่ใช้ประโยคไม่ดี อันนี้ผิดครับ ยอมรับ แต่ไม่รู้จะสื่อสารยังไงให้เข้าใจ เลยใช้วาจาที่ไม่ควร ต้องขอโทษพี่ๆ ที่เสียผลประโยชน์ และศิษฐ์หลวงพ่อทุกท่านด้วยครับ

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Events2015/DSC_0027.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Events2015/DSC_0027.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0027.jpg"/></a>

 

น้อมกราบพระรัตนตรัย

สวัสดียามบ่าย

พี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

ลูกแก้วแต่ละสี พุทธคุณต่างกันไหมครับ...

 

อยู่ที่ความชอบของแต่ละคนว่าชอบสีอะไร

ตามที่หลวงพ่อบอกไว้ก็ อานุภาพ 99% ขององค์ประธานครับ

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

ขอบพระคุณครับ คุณnichaojung

องค์ประธานใช้แก้วจักพรรดิ์ ที่ หลวงปู่ครูบาชุ่ม ถวาย หลวงพ่อรึเปล่า

แล้วอานุภาพ เป็นอย่างไรบ้างครับ