เรื่องเด่น นานาเรื่องราวหลวงพ่อพระราชพรหมยาน

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

เมื่อเราควบคุมกำลังใจให้ทรงตัวอยู่ การควบคุมกำลังใจด้วยอานาปานุสตินี่มีความสำคัญ นี้ต่อไปการใช้ปัญญาในด้านสมถะ ภาวนา ค้นคว้าหาความจริงด้านตื้นๆ ไว้ซะก่อน คือ มานั่งนึกดูว่าร่างกายของเราสกปรก หรือว่ามันสะอาด ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ ไล่ เบี้ยไปตามแบบรำคาญเปล่าๆ

มานั่งดูอุจจาระของเราสะอาดไหม ปัสสาวะสะอาดไหม น้ำลายสะอาดไหม น้ำเลือด น้ำเหลือง น้ำหนอง สะอาดไหม เอาแค่นี้ก็แล้วกัน เอาอย่างย่อๆ

ถ้าเราคิดว่ามันไม่สะอาด ตอบตัวเอง ก็ถามมันดูมันอยู่ที่ไหน มันอยู่ในร่าง ก็ถามใจมันดู ฟังใจมันตอบ ถ้ามันตอบที่อื่นก็เตรียมตัวลงนรกไป ถ้ามันตอบว่าอยู่ในกาย ก็ถามมันดูดิว่าไอ้กายของเราคบของสกปรกเข้าไว้เต็มตัวแบบนี้กายของเราสะอาดหรือสกปรก ไอ้กายของเรานี่มันทรงสภาพไหม มันเป็นแท่งทึบ มันเป็นอาการกายวัตถุท่อนเดียวหรือว่ามีหลายท่อน กายเราเป็นแท่งทึบหรือโปร่งถามมันดู ถ้ามันฉลาดมันก็ตอบข้างในว่าโปร่ง มีหนังกำพร้าหุ้มอยู่ มีเนื้อพอกอยู่ภายใน ภายในเข้าไปนั้นก็มีกระดูก เลยกระดูกเข้าไปโปร่งหมดมีช่องว่าง มีเครื่องจักรกลต่างๆ มีตับไต ไส้ ปอด อาหารใหม่ อาหารเก่า น้ำเลือด น้ำเหลือง น้ำหนอง เสมหะ อุจจาระ ปัสสาวะ เต็มไปด้วยความสกปรก หาอะไรดีไม่ได้เลย เราก็ถามมันดูซิว่า ในเมื่อร่างกายมันสกปรก เราจะควรคบมันไหม เราชอบสกปรก หรือ เราชอบสะอาด

ถ้าใจมันชอบสกปรก บอก เออ ดีและ ร่างกายพาลงไปนรกซ่ะ เพราะนรกมีของทำลายความสกปรก คือ มีไฟเป็นเครื่องเผาสิ่งโสโครก มีสัมพาวุธ เป็นเครื่องตัดฟันสิ่งโสโครก

อันนี้ถ้ามันตอบว่าสกปรก ถามเอ็งชอบไม่ชอบ ถ้าไม่ชอบเราจะหลงมันอยู่เพื่อประโยชน์อะไร ดูกายก่อน พระอรหันต์ทุกองค์ ต้องผ่าน กายคตานุสสติกรรมฐาน อันนี้เขาเรียก กายคตานุสสติกรรมฐาน

เมื่อเห็นว่าสกปรก พิจารณาให้มันเห็นว่ามันสกปรกจริงๆ อย่าไปหลอกตัวเอง นึกให้เห็นตามความเป็นจริง ว่ามันสกปรก ทำจิตให้เขาถึงความสกปรกของร่างกาย สร้างความเบื่อหน่าย สะอิดสะเอียนในร่างกายซึ้งจริงๆ ให้มันถึงจริงๆ เห็นคนทุกคน เห็นสัตว์ทุกประเภท มองปั้บ ผ่านผ้าผ่านหนังผ่านเนื้อ เข้าไปถึงข้างในเลย อย่าให้ตาไปอยู่ที่ผ้าอาภรณ์ภายนอก หรือ ผิวหนัง หรือ แค่เนื้อ เมื่อเราเห็นตัวเรา ตัวเรานี่สำคัญ ถ้าเราเห็นสกปรกซะแล้ว คนอื่นสกปรกทั้งหมด ถ้าเรายังเมามันว่ามันสะอาด แหม่ ความโปร่งของนรก มันยังมีกำลังมาก!!!

อันนี้ถ้าเราเห็นว่าร่างกายสกปรก สกปรกนะมันเป็นยังไง ก้าวต่อไปก้าวเดียวเป็นวิปัสสนาญาณ ไอ้ตัวนี้เป็นสมถะ สกปรกนี่น่าสะอิดสะเอียน เมื่อก้าวต่อไป ไอ้ของสกปรกเหล่านี้มันเป็นของเราจริง หรือว่าเป็นของเรา หรือไม่ใช่เรา หรือไม่ใช่ของเรา ตรงนี้ซิ!!! มาแล้ว

จะเข้าจุดจบ จะเข้าจุดพบ พอพิจารณาไปแล้ว แหมมันสกปรกจริงๆ เราก็พยายามหาสิ่งที่สะอาดมาป้อนมันเข้าไป อาหารเด็กป้อนเข้าไปแต่ละชิ้น ต้องทำให้สุข ต้องทำให้สะอาด น้ำแต่ละอย่าง แหม ต้องหา ดีไม่ดีน้ำประปากินไม่ได้ ต้องกินน้ำฝนนู่น ต้องเอาให้สะอาดที่สุด แล้วมันพยายามสะอาดไหม ถ้าหาความสะอาดอะไรไม่ได้เลย มันก็เพิ่มความสกปรกอยู่นั่น

ที่นี้มันสกปรกแล้วมันทรงตัวไหม เราต้องการให้มันทรงตัว ไม่อยากให้มันแก่ ไม่อยากให้มันป่วย ไม่อยากให้ทรุดโทรม ไม่อยากให้มันตาย มันทรงตัวหรือเปล่า

ถ้าพิจารณาไปจริงๆแล้วมันก้าวไปหาความพังอยู่ทุกวัน ความทรุดโทรมอยู่ทุกวัน ร่างกายทั้งจิตใจ ทั้งประสาท ด้านความคิดเต็มไปด้วยความเสื่อม เสื่อมลงไปทุกวัน
นี่เป็นตัววิปัสนาญาณ เอาสมถะตัวนี้นั่นละ เข้าเป็นวิปัสสนาญาณ ร่างกายนี่มันสกปรกไม่พอ นี่มันเสื่อม มันต้องการเข้าไปหาความตาย จักรกลต่างๆ ภายใน เนื้อหนังที่ปรากฏไว้เป็นเช่นต่างๆ มันลดหายลงไปทุกที ความเป็นหนุ่มเป็นสาว มีร่างกายเป็นที่เปร่งปรั่งและก็เลือดฟาด มีความเอิ่มอิ่ม พอเริ่มความเป็นแก่เข้าแล้วหมด
อยู่นู่น อ้างนี่เข้ามาทุกที นี่มันเป็นอะไร เพราะมันเป็นอนิจจังหาความเที่ยงไม่ได้ ในเมื่อมันไม่เที่ยงเราจะเอาจิตเข้าไปเกาะมัน ไอ้ตัวทุกขังมันมา เพราะจิตมันเข้าไปเกาะ เกาะว่าร่างกายมันต้องทรงอยู่แบบนี้ ทรงอยู่แบบนี้ มันต้องเป็นอย่างนี้ ดีแสนดี ไม่เคลื่อนไหวไปไหน อันนี้เราเอาจิตเข้าไปเกาะมันทำไม ในเมื่อมันมีสภาพมีความเกิดขึ้นในเบื้องต้น แปรปรวนในท่ามกลาง มีการแตกสลายไปในที่สุด ก็เชิญมันตามสบาย ถ้าเราจะไม่เชิญมัน เราไปขวางมัน เราก็ขวางมันอยู่นิ ถ้าเราขวางมันไม่อยู่ จะไปขวางมันทำไม ถ้าขืนขวางมากเท่าไหร่มันทุกข์เท่านั้น มันเดือดร้อนเท่านั้น ตามใจมันซะเลย เพราะถึงไม่ตามใจมัน มันก็ต้องเป็นแบบนั้น มีอุปมาเหมือนกับน้ำ น้ำย่อมไหลจากที่สูงลงไปที่ต่ำ

ถ้าเราอยู่ว่างๆ เราจะดันน้ำจากที่ต่ำขึ้นไปที่สูง มันเป็นไปไม่ได้ด้วย มันก็เหนื่อยหนัก ถ้าเราตั้งใจเอาเต็มที่ เอาจริงๆ ความลำบากใจมันก็เกิดขึ้น คือ ความทุกข์ มันไม่สำเร็จผล นี่ร่างกายของเราก็เหมือนกันมันเป็นอนิจจัง มันไม่เที่ยง มันก็เคลื่อนลงไป เคลื่อนลงไป ในที่สุดก็เป็นอนัตตา สลายตัว

นี้พอพิจารณาถึงความสกปรกของร่างกายแล้ว ก็จับวิปัสสนาญาณ คือ นิพิทาญาณ อันนี้ ข้ามขั้นไปเลย ไม่ต้องไปไล่เบี้ยกันญาณต้ง ญาณต้น นั่งไล่เบี้ยตามแบบ มันช้า จิตมันเข้าถึงไหนเอาถึงนั้น ให้เห็นว่าร่างกายสกปรก เอานิพิทาญาณเข้ามาจับ ไอ้ของสกปรกนี่เราควรจะทิ้งมันไปหรือว่าควรจะเก็บมัน ถ้าเห็นจริงๆ ความเบื่อหน่ายมันจะปรากฏ มันเบื่อ มันเบื่อก็ควรทิ้ง ไอ้ตัวทิ้งตัวนี้ ไม่ใช่ ไม่ใช่นิพิทาญาณแล้ว เป็นญาณที่ 8 คือ สังขารุเปกขาญาณ วิปัสสนาญาณมาจบที่ สังขารุเปกขาญาณ ญาณที่ 8 วามจริงๆมันมี 9

ตัวทิ้งขันธ์5 ได้แก่อะไร ก็เฉยมันเสียซิ ช่างมัน อยากแก่ก้เชิญแก่ อยากป่วยก้เชิญป่วย ถ้ามันยังไม่ถึงเวลาตาย กินยาระงับเวทนาเข้าไว้ มันตายเมื่อไหร่ก้เลิกกิน ถ้าเราตายแล้วจะทำยังไง สังขารุเปกขาญาณ มันวางเฉย นี่ตัวอุเบกขา ในพรหมวิหาร4แล้วนะ ถ้าเข้าไปถึงจุดวิปัสสนาญาณ มันเป็นสังขารุเปกขาญาณเลย ผมบอกแล้วนี่ว่า พรหมวิหาร 4 มันมีทั้งศีล สมาธิ และปัญญา

วางเฉย แก่ก็แก่ ป่วยก็ป่วย ตายก็ตาย มีกินก็มี ไม่มีเฉยไว้ ตายก็ช่างหัวมัน อะไรมันจะมากระทบกระทั่งภายนอก ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดา

พอเฉย ช่างมัน ช่างมัน ช่างมัน หมดเรื่อง "ไอ้ตัวอุเบกขา คือ ตัวช่างมัน" ถ้าพูดกันในภาษาไทย เราไม่ยินดียินร้ายกับมันเสียก็หมดเรื่อง นี่ตัวนี้ทรงให้หนัก ช่างมันเนี่ย ทรงให้หนัก เพราะว่า ทรงตัวช่างมันได้เต็มที่ละก็ ผมไม่บอกหรอกว่า ท่านจะเป็นพระโสดาบัน ถ้าเราทรงช่างมันได้เต็มที่ละก็ เดี่ยวเดียวจะเป็นพระอรหันต์

พระอรหันต์นั้นไม่มีอะไรมาก ก็มีตัวช่างมันเท่านั้น ช่างมันเป็นปกติ ช่างมันในเรื่องของขันธ์ 5 น่ะ ถ้าใครทำผิดในเรื่องของพระธรรมวินัย อรหันต์ช่างไม่ได้ ต้องขวางทันที เพื่อรักษาความดีของพระพุทธเจ้าไว้

นี้พอตัวช่างมัน มันเกิดขึ้น แต่เรามีอารมณ์ชื่นใจ ชุ่มชื่นใจ ตรงนี้นี่ก็เป็น วิปัสสนาญาณอารมณ์นิพิทาญาณ เป็นญาณ 9 วิปัสสนาญาณอารมณ์นิพิทาญาณ เขาพิจารณาอริยสัจ วนไปวนมา คือ ทุกข์ ได้แก่ความทนได้ยาก เหตุให้เกิดทุกข์มาจากตัณหา นิโรธ ถ้าเราดับทุกข์ได้เมื่อไหร่ เราก็มีความสบาย ไอ้ตัวที่จะดับทุกข์ได้ คือ มรรค ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา ไปๆ มาๆ ก็มาทิ้ง ศีล สมาธิ ปัญญา ไปไม่ได้

ศีลก็ศีล สมาธิ คือ ตัวสมถะ ปัญญา คือ ความเห็นจริงได้แก่วิปัสสนาญาณ
นี่วนไปวนมา วนมาวนไป อยู่พักนึง พอเข้าถึงจุดนี้แล้ว พอวนไปวนมาจิตมันยังตัดสังโยชน์ไม่ได้ ก็จับเอาบารมี 10 ประการเข้ามา

ในบุญบารมี 10 ประการก็นั่งนับ ว่าบุญบารมี 10 ประการเราบกพร่องตรงไหนบ้าง ดูที่อารมณ์ใจของเรา ตรงไหนมันยังไม่จุใจบ้าง มันต้องมีตัวใดตัวหนึ่งที่มันพลาดอยู่ เพราะบารมี 10 ประการ นี่มันตัวควบคุมใจให้เข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า อย่างเลวที่สุดเป็นพระโสดาบัน เรียกว่าเลว เลว เลวอะไรดี เลวหมาเลยก็แล้วกัน

ถ้าเรามีบารมี 10 นี่ ครบถ้วน ไล่เบี้ยนะ ทานบารมี ศีลบารมี ว่าไป บารมี นี่แปลว่า เต็ม ทำกำลังใจให้เต็มพร้อมมูล ในการปฏิบัติงานตามอำนาจของบารมี ไม่ยากหรอก พระเจ้า คนในวัดเราสังเกตุได้ ถ้าคนมีบารมีครบถ้วน เขาเดินเลยกิจที่จะต้องเดินผ่าน ภาระอันใดที่ปรากฏมันจะเสียหายก็ตาม กิจที่ควรจะทำก็รีบทำทันที นี่บารมีมันติด เป็นวิริยะบารมี เมื่อบารมีมันก็ต้องพร้อมต้องเต็ม นั่งเอาบารมีมาไล่เบี้ยให้ครบ ถ้าอันไหนไม่ครบ สร้างกำลังใจให้มันครบ พร้อมเสมอที่จะปฏิบัติ พอเหตุนั้นเข้ามาถึง จับจิต จับได้ เอาเข้าไปรับทันที นี่แสดงว่าบารมีของเราสมบูรณ์ ถึงปรมัตหรือยัง มันต้องเข้าถึงปรมัต หากปรมัตเต็มที่แล้ว เป็นอรหันต์ทันที

เพราะเราพิจารณาสัจจานุโลมมิกญาณ คือ จิตมีนิพิทาญาณ กับสังขารุเปกขาญาณ อย่างนี้เป็นอรหันต์ได้สบายแล้ว แต่ว่ายังนะ ถ้าบารมีพร่อง มันขัดที่บารมี ก็จับที่บารมีให้อยู่ ตรงไหนหนอมันพร่อง ต้องไล่เบี้ยบารมีให้หนัก เอาบารมี 10 มากางอ่านมันทุกวัน อ่านแล้วก็วัดใจลงไปทุกวัน ถ้าใจมันครบถ้วนบริบูรณ์เมื่อไหร่ เราก็อย่างเลวที่สุด เราเป็นพระโสดาบัน ไม่ยากเลย แล้วก้เผลอ ๆ พลั้บเดียว 7 วัน หรือ ว่า 7 เดือน หรือว่า 7 ปี 7 ปีว่าเลวมาก อย่างเร็วภายใน 7 วันก้เป็นพระอรหันต์ อย่างกลางภายใน 7 เดือนเป็นพระอรหันต์ อย่างเลวหมูเลย ไหนที่บอกว่าเลวหมาไม่หยาบ เลวหมาดีกว่า เลวหมาไม่กินใน 7ปี เป็นพระอรหันต์ นี่เราปฏิบัติตามที่เราปฏิบัติมานี่ มันเข้าจุดหมายปลายทาง ตรงทาง ตามจุด ทว่าอย่าอวดตัวเป็นคนฉลาด ถ้าทำตัวเป็นคนฉลาดแวะนู่นแวะนี่ สงสัยนั่น สงสัยนี่ นั่นนะ ไปเลย ไปอยู่กับลุงพุฒิ ไม่ต้องไปมันแล้ว ไอ้สวรรค์นิพพาน พรหมโลก อะ

นี่พุดวันนี้ก็พูดเพื่อให้เข้าใจ จะได้ไม่ประมาท คำว่าประมาทนี่ อย่าให้มันมีในใจ คำว่า "ไม่เป็นไร" จงอย่าใช้ ขึ้นชื่อว่า ความชั่วนิดนึง ถ้าทำแล้วไม่เป็นไร อย่า !!! ทีนี้ไอ้ความดีที่เราจะทำก็เหมือนกัน " เดี่ยวก่อน " เดี่ยวก่อน เดี่ยวค่อยทำ อีกสักครู่แล้วถึงค่อยทำ ถ้าลองสักเดี่ยวหนึ่งก็แปลว่าเราประมาท ดูวัตถุเป็นของสงฆ์สังเกตุได้กะคน ถ้าของสงฆ์มันจะเสียหาย ถ้าเราเดินผ่านไปผ่านมาแบบไม่สงสัยนะ โหยยยยยย ยังไกลสวรรค์เยอะเลย เพราะอะไร เพราะบารมีไม่ได้ติดมาเลย แม้แต่เสี้ยวหนึ่ง แม้แต่หยดหนึ่งของบารมีสิบ ไม่ได้มีเลยแม้แต่น้อย ยังจะให้ใครเขาเข็น ยังไม่ยอมรู้ว่าอะไรมันจะดีมันจะชั่ว มันจะเสียมันจะไม่เสีย เราเป็นพระ เราเป็นคนในวัด กิจที่จะต้องพึงทำคือช่วยกันรักษาของพระศาสนา ไอ้นี่ผมไม่ได้เคี่ยวเข็ญท่านนะ ผมสังเกตุดูตามนี้ แล้วผมก็สังเกตุตัวของบุคคลที่เขาจะบรรลุง่ายๆ พวกนี้เดินไม่ ไม่เดินไปไม่ไกลละ เจอะนู่นจะเสีย เจอะนี่จะเสีย รู้ของมันจะเสีย รู้ค่า รู้ของอะไรควรไม่ควรอยู่ที่ไหน เห็นท่ามันอยู่ในสถานที่ไม่ควร เขาทำทันที นี่พวกบารมีครบถ้วนเขาเป็นอย่างนี้

นี่คุยให้ฟัง เดี่ยวลืมในตอนต้นนะ ควบคุมกำลังจิต ให้เป้นสมาธิ ตัวสมาธินี่สำคัญ สมาธิอยู่ที่อานาปานนุสติเป้นตัวใหญ่ เพราะว่าเราจะพอใจในกรรมฐานกองไหน ทำได้ตามสบาย แต่ถ้าว่าอย่าทิ้งอานาปานนุสติ เอาตัวใหญ่ขึ้นต้นไว้ก่อน ไม่งั้นกรรมฐานกองนั้นจะไปไม่รอด

เอาละวันนี้พุดเยอะ แต่ไอ้ที่พูดไม่ค่อยสำคัญ ถ้าพวกท่านไม่เข้าใจเสียอย่างเดียวนะ ต่อให้เจิรญกรรมฐานอีกแสนชาติก้ไม่ได้อะไรเลย แต่หากว่าท่านมีความเข้าใจ
ซะจริงๆแล้ว เอ้ กรรมฐานมันง่ายนิดเดียว ทั้งสมาธิและวิปัสสนาญาณ ไม่ใช่ของยากเลย ของง่ายๆ เราจะเห็นว่าสมัยก่อนๆ เขาปฏิบัติกัน ฟังพระพุทธเจ้าเทศน์จบเดียวเป็นพระอรหันต์ ฟังพระพุทธเจ้าเทศน์จบเดียวเป็นพระโสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี นั่นเป็นเพราะเขาเข้าใจ แล้วไปบอกบารมีเขาเต็ม บารมีเขาเต็มได้ บารมีเราก็เต็มได้ ทำไมมันจะเต็มไม่ได้ มันเป็นของสร้างขึ้นมาใหม่ได้ ไม่ใช่ขนของเก่าเสมอไปมะไหร่ เราก็ยังเห็นได้ เมื่อคนที่บารมีป้อแป้ อย่างพระราทัศพรหม(ชื่อฟังไม่แน่ใจ) พระราทัศพรหม(ชื่อฟังไม่แน่ใจ) มีบารมีป้อแป้ก็จริง แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แนะนิดเดียวบารมีเต็ม ปฏิบัติตามไปเท่านั้นเองไม่ฝ่าฝืน ไม่ใช่ไปนั่งอวดตัวเป็นศาสดา ภายนอกละ แหม ใครมาละคุยฟุ้ง รู้นั่นรู้นี้รู้นู่น ที่ไหนได้เอาจริงเอาจัง แหม ข้อวินัยข้อเล็ก ๆ ยังไม่รู้เลย สมาธิก้ไม่ได้ได้อะไร ทำอารมณ์เฝือไปคุยกับชาวบ้านเขา ถ้าเรามันเฝือแล้ว ไอ้คนรับฟังมันก็เฝือด้วย

ถ้าเขาเข้าใจผิดเรา กลายเป็นคนทำให้เขาเกิดเป็นมิจฉาทิฐิ เราลงนรกสบายไปอยู่กับเทวทัต อย่า นักปฏิบัติเขาไม่ฝืนมาก ถ้าเราไม่รู้จริง อย่าไปคุยเด็ดขาด ถ้าไม่เข้าใจบอกตำรามี ไปอ่านดิ ถ้าเขาถามท่านทำไม ถึงไม่อธิบาย ฉันยังไม่ได้อ่านเหมือนกัน ขี้เกียจเหมือนกัน ถ้าถามว่าท่านอยู่ในสำนักงานปฏิบัติพระกรรมฐาน ทำไมถึงขี้เกียจ ก้บอกฉันเป็นคนไม่เอาถ่าน บอกอาศัยกินเฉยๆ ตะหาก เขาจะได้รู้ เขาจะไม่ได้ว่าเราต่อไป

เอ้าต่อไป ขอให้ทุกท่านพยายามตั้งกายให้ตรงดำรงจิตให้มั่น กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก ใช้คำภาวนาและพิจารณาตามอัธนาศัย จนกว่าจะได้ยินสัญญาณบอกหมดเวลา วันนี้ตั้งเวลาไว้แค่ 20 นาทีเท่านั้น

ถอดเทปบางส่วน จาก ๐๙.คำสอนที่วิหารแก้ว ๑๐๐ เมตร ม้วน ๙ หน้า B
ถอดเทปบางส่วน จาก ๑๐.คำสอนที่วิหารแก้ว ๑๐๐ เมตร ม้วน ๙ หน้า A

เทป ครึ่งหลัง ม้วน ๙ หน้า B กับเทป ครึ่งหน้า ม้วน ๙ หน้า A
ที่ผมมี เหมือนเทปมาชนกัน ไม่น่าจะใช่คำสอนวิหารแก้วแต่ คำสอนวิหาร
ที่ผมมี เป้นดังนี้ ผมก็ถอดเทปเก็บไว้นานแล้วนะครับ เอาไว้อ่าน
ต้องขออภัยด้วยนะครับ แต่เป็นเสียงหลวงพ่อแน่นอนครับ

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี -/\-


สวัสดีพี่วรรณ และลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

สวัสดีครับพี่วรรณ และลูกหลานหลวงปู่ฯ ทุกๆท่าน...

 

SIZE="7"[/SIZE]สว้สดี ทุกๆท่านครับ และ พี่วรรณ
ผมติดตามเวปพลังจิตมานาน อ่านเกือบทุกกระทู้ ที่เกี่ยวกับหลวงพ่อพระราชพรหมยาน
ก็เลยสมัครสมาชิกวันนี้ ผมเองก็ไม่ค่อยได้ไปวัดบ่อยนัก แต่ที่บ้านสายลมจะไปประจำ
พระเดรื่องหลวงพ่อก็มีบ้าง บูชาจากวัดโดยตรง ส่วนข้างนอกไม่เคยบูชามาเลย ส่วนตัวแล้วกลัวปลอม เลียนแบบ เพราะดูไม่เป็น เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาที่บ้านสายลม ได้มีโอกาส เข้าไปช่วยยกถังสังฆทานครั้งแรก รู้สึกดีมากๆไม่รู้จะพูดอย่างไร เมื่อตอนว่างได้มีโอกาสคุยกับเจ้าหน้าที่ผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง ถึงวัตถุมงคลของหลวงพ่อ หลายๆเรื่อง ก็ทำให้เข้าใจเป็นอย่างมาก แล้วคุณลุงก็ฝากคำพูดมากับผมว่า "ถ้ารักหลวงพ่อจริง
อย่าสร้างปัญหาให้วัด ท่านเจ้าคุณ ท่านยอมเหนื่อยเพื่อพระศาสนา ขอทุกคน อย่านำไฟเข้าบ้าน อย่าสุมไฟใส่ตัว จะเดือดร้อนแก่ตนและผู้อื่น"
ถ้าว่างอีกจะเข้ามาคุยต่อนะครับ
ผม ที ครับ

 

ช่วยขยายความหน่อยครับ จะได้เป็นประโยชน์กับผู้อ่าน ขอบคุณครับ

 

...สวัสดีปีใหม่ครับ คุณอาวรรณ และลูกหลานหลวงพ่อฯ ทุกท่าน...

...ขยับเขยื้อนเลื่อนยศ เลื่อนตำแหน่งกันทุกท่านนะครับ

<a href="http://image.ohozaa.com/view2/y4XMCeaNYgciG94A" target="_blank"><img border="0" src="http://image.ohozaa.com/i/6f2/NHAIC0.jpg" /></a>

 

สวัสดี พี่ทุกท่านนะครับ
คือผมได้ถามเรื่องทั่วๆไปในวงการพระเครื่องและการทำบุญในเฟสต่างๆ คุณลุงซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ผู้ใหญ่ได้คุยกับผมในทำนองนี้ว่า
คนหลายคนทุกวันนี้ ก็อ้างว่าเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อ แต่การกระทำไม่เคารพหลวงพ่อและท่านเจ้าคุณเลย คอยแต่สร้างเรื่องวุ่นวายให้เกิดกับวัดอยู่เสมอ บางคนก็ผิดตรงๆ บางคนก็คาบลูกคาบดอก ถือว่าตัวเองบริสุทธิ์ใจซะอย่าง จะทำอย่างนี้เอาชนะให้ได้ ลืมคิดไปว่า
ปัญหาจะตกอยู่ที่วัด ถ้านึกให้ดีคนพวกนี้ไม่ศรัทธาหลวงพ่อ และท่านเจ้าคุณ หรอก
เขาเพียงศรัทธาในผลประโยชน์เท่านั้น คุณลุงก็สรุปให้ฟังดังที่เขียนไว้แหละครับ
ผมก็ยังงงอยู่เลยครับ ก็พอจะนึกได้แค่นี้ละครับ
ตัวผมเองเรียกท่านเจ้าอาวาสว่าหลวงพ่อ แต่ชักจะติดว่าท่านเจ้าคุณแล้วครับ
ส่วนหลวงปู่ฤาษีผมจะเรียกว่า หลวงปู่ แต่ตอนนี้คุยไปคุยมา ก็จะเรียกท่านว่า
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน สงสัยคุยกับคุณลุง จนติดครับ
ถ้ามีโอกาสจะถ่ายรปพระมาโชว์บ้างนะครับ ผิดพลาดอย่างไร พี่ๆช่วยแนะด้วยนะครับ

 

สวัสดียามดึกครับพี่วรรณชัย,ท่านพี่วุฒิ,คุณsupatach,คุณtaoreedman,คุณfive304,คุณThis_old_man,คุณpalmcc38,คุณyommatood, คุณizeberry , คุณtossa ,คุณช่างชิต,คุณjj85,คุณ6ThSense,น้องแพน, พี่รุ่ง, พี่กฤต, คุณเพชร,คุณชาตรี ช้างน้อย ,คุณออกพราน,คุณrung847,พี่chopper,คุณระงับ,คุณsylvenus,คุณรัก_ในหลวง ,คุณramo , คุณCobraa ,คุณนิช,คุณpowergen, คุณKRITVEE ,คุณบารมี10 คุณเมฆดำ ,คุณหมาอ้วน และศิษย์วัดท่าซุงผู้มีจิตใจดีงามทุกๆท่าน.(^__^)

 

เรียนถามคุณวรรณหน่อยครับ ที่บ้านสายลมมีรูปภาพหลวงปู่ปานที่ทันหลวงพ่อปลุกเสกไหมครับ? แล้วก็รูปเสาร์ห้าปี 28 ด้วยครับ มีไหม?

 

พี่วรรณครับสงสัยหน่อยนึง ที่เขาว่าพระชุดฤาษีท่องสวรรค์คนสร้างพระชุดนี้เอาพระไปใส่กรุที่วัดตะกู แล้วต่อมามีชาวบ้านไปขุดกรุเอาพระไปเกือบหมด แล้วแบบนี้ถ้าเอามาขายในตลาด คนซื้อไปถือว่าขโมยของสงฆ์ด้วยหรือเปล่าครับเพราะที่ขายกันอยู่เยอะแยะในตลาดมาจากไหนกันได้ วัดก็ยังไม่ได้ขาย ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณทัชมากครับที่ช่วยแบ่งปันธรรมหลวงพ่อที่แกะเทปเพื่ออ่านส่วนตัวให้เพื่อนๆได้อ่านด้วย

โมทนาด้วยครับสาธุ

 

น้อมกราบสมเด็จองค์ปฐม หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี -/\-


สวัสดีพี่วรรณและลูกหลานหลวงพ่อทุกท่านครับ​

 

สวัสดีครับคุณ T-rexx ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

มีความคิดเห็นหรือมีอะไรอยากโพสเล่าเรื่องราวต่างๆที่ตัวเองประสบมาและเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆ ก็เข้ามาโพสได้ตามอัธยาศัยนะครับ

คนหลายคนที่ว่านี้ทำเหมือนกันอยู่อย่างคือทำเงินหากินกับศรัทธาของลูกศิษย์และคนที่นับถือในองค์หลวงพ่อจากภาพลักษณ์ความเป็นคนมีศีลธรรมมีคุณธรรมที่ตัวสร้างขึ้นมาบังหน้า

บางคนก็กำลังได้รับผลกรรมทางกฏหมายที่ทางวัดได้ดำเนินคดี ถึงผลการตัดสินของศาลยังไม่ถึงที่สุดแต่เชื่อได้เลยว่าจิตใจของคนพวกนี้ไม่มีความสุขหรอกครับ และถึงแม้บางคนยังแค่คาบลูกคาบดอกแต่หลายคนเริ่มเข้าใจและเห็นตัวตนแท้จริงว่าไม่ใช่คนที่มีคุณธรรมอย่างที่ท่านนั้นพยายามสร้างไว้ให้คนเห็นกัน และถ้ายังทำพฤติกรรมเดิมๆอยู่เชื่อโดยส่วนตัวว่าต้องมีบางท่านที่ตกเป็นเหยื่อคงต้องดำเนินการทางกฏหมายกันบ้างนอกจากสังคมวัดรุมประนาม

 

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Newest2014/DSC06061.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Newest2014/DSC06061.jpg" border="0" alt=" photo DSC06061.jpg"/></a>

สวัสดีครับคุณกิตติศักดิ์

ภาพหลวงปู่ปานที่ทันหลวงพ่อปลุกเสกไม่เหลืออยู่ทั้งที่วัดและที่บ้านซอยสายลมแล้วนะครับ

ที่สายลมภาพที่ยังทันหลวงพ่อปลุกเสกคงเหลือแค่ภาพหลวงพ่อนั่งในโบสถ์ปลุกเสกปี 2528 และจำหน่ายเฉพาะภาพพร้อมกรอบรูปแบบในรูปด้านบนครับ ถ้าจะเอาเฉพาะภาพอย่างเดียวมีเฉพาะที่วัดครับ

 

ถ้าให้สบายใจสำหรับคนที่เช่ามาแล้วไปทำบุญชำระหนี้สงฆ์ด้วยก็ดีครับเพราะคงยากที่จะทราบต้นตอแหล่งที่มาที่แท้จริง แต่สำหรับคนที่ยังไม่ได้เช่าพี่ว่ารอเช่าจากทางวัดดีกว่าครับ

 

เป็นส่วนท้ายของหนังสือ "ที่ระลึกงานกตัญญูกตเวทิตามงคล" ที่แจกในงานทำบุญแซยิดหลวงพี่นันต์ท่านครับ มีอยู่อีก 33 หน้าจะขอทยอยนำลงให้อ่าน 3 วันนะครับ

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0033.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0033.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0033.jpg"/></a>

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0035.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0035.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0035.jpg"/></a>

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0038.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0038.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0038.jpg"/></a>


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0040.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0040.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0040.jpg"/></a>


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0045.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0045.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0045.jpg"/></a>


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0046.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0046.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0046.jpg"/></a>


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0049.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0049.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0049.jpg"/></a>


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0053.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0053.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0053.jpg"/></a>

<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0056.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0056.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0056.jpg"/></a>


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc2015/DSC_0060.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc2015/DSC_0060.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0060.jpg"/></a>

(จากหนังสือ "ที่ระลึกงานกตัญญูกตเวทิตามงคล" หน้า 108 - 117)


<a href="http://s1093.photobucket.com/user/wannachai007/media/Doc%202014/DSC_0047-2.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1093.photobucket.com/albums/i434/wannachai007/Doc%202014/DSC_0047-2.jpg" border="0" alt=" photo DSC_0047-2.jpg"/></a>

 

เรียกผม ที ก็ได้ครับ พี่วรรณ ขอเล่าต่อเรื่องหนี้สงฆ์นะครับพอดีมีคนพูดถึง
ผมเคยถามพี่ท่านหนึ่งเล่นๆนะครับว่าถ้ามีคนคิดจะขโมยของวัดที่มีราคาไปขาย แล้วคิดว่าจะมาชำระหนี้สงฆ์ไม่กี่บาท แล้วหนี้จะหมดไหม
พี่ก็พูดว่า "คนสมัยก่อนหรืออดีตเขาเป็นหนี้สงฆ์เพราะไม่รู้ว่าจะบาปหนักมากๆ แต่เขาอาจทำเพราะความจำเป็นหรือไม่เจตตนาหรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ แต่เวลาเขาชำระหนี้สงฆ์เขาทำด้วยจิตสำนึก แต่ที่พูดนี่ รู้ผิดชอบชั่วดียังจะทำเจตตนาครบสามอย่าง เขาว่าไม่รู้สำนึกผิดชอบชั่วดี ทำหัวหมอ ชำระหนี้ไปเถอะคงไม่หมดหรอกเพราะขาดจิตสำนึกว่าตนผิด อะไรควรมิควร นี่ถ้าของนั้นเจ้าของเก่าที่เป็นคนถวายวัดรู้เข้า คงได้สาปแช่งให้ติดตัวไปหลายแสนชาติ"
นี่ก็อีกกรณีหนึ่งนะครับ "เจตตนาอยากเป็นหนี้สงฆ์"

ขนาดผมแค่คิดนะครับ ยังรู้สึก จัญไร เลยครับ
ตอนนี้ก็ชักสงสัยขึ้นมาว่า แล้วคนที่เห็นดีเห็นงาม รับซื้อของสงฆ์ไป เขาจะบาปไหม
พี่ๆท่านใดทราบอธิบายให้รู้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ