แก้ไขความเข้าใจผิดของลูกศิษย์หลวงตามหาบัว(บางคน)และเรื่องนิพพานอนัตตา

ที่นี้ ยังสามารถอธิบายเรื่องนิพพานได้อีกว่า


นิพพาน แท้จริง สภาพของนิพพานนั้น เที่ยง [มองที่ความเที่ยงและไม่เที่ยง ยังไม่ต้องไปมองที่อัตตาหรืออนัตตา] ทำไมนิพพาน จึงเที่ยง เพราะเป็นสภาพธรรมดาของมัน คือนิพพานมีสภาพว่าง นิพพานมีสภาพของความห่างไกลทุกข์ นิพพานมีสภาพบรมสุข นิพพานมีสภาพแห่งความหลุดพ้นทุกข์ เป็นนิรันดร์ จักไม่เสื่อมถอยกลับไปทุกข์อีก นี่คือความเที่ยงแห่งแดนพระนิพพาน

ส่วนการที่จิตเข้าไปสู่สภาวะนิพพานนั้น ขอกล่าวย้ำๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ว่า พึงวางกำลังใจให้ถูกต้องอย่างนี้คือ
ขอให้วางกำลังจิตให้เป็นจิตอรหันต์คือ เป็นกำลังจิตที่ว่างเปล่าปล่อยวาง ไม่ยึดมั่นถือมั่น เมื่อกล่าวแบบนี้ อันความเอาจิตเข้าไปยึดมั่นในความเที่ยงของสภาวะแห่งแดนนิพพาน นี่ก็ไม่มี คือรู้ทั้งรู้ว่าสภาพแห่งแดนนิพพานมีสภาพเที่ยงอย่างไร แต่อารมณ์จิตของพระอรหันต์นี่ท่านไม่เอาจิตท่านเข้าไปยึดมั่นในความเที่ยงหรือไม่เที่ยง ท่านปล่อยวางเป็นปรกติ ดังนั้น จิตทั้งหลาย ต้องแยกให้ออกนะครับ วางกำลังจิตให้ถูกต้องนะครับ

หรือกล่าวแบบสรุปให้เหลือแก่นแท้แห่งพระสัทธรรมได้ว่า

สรรพสิ่งใดๆทั้งฝ่ายโลกิยะก็ดี ฝ่ายโลกุตระก็ดี จะเที่ยงหรือไม่เที่ยงก็ดี ก็เรื่องของมัน
จิตพรอรหันต์นั้นไซร้ ละปล่อยวางหมดสิ้นแล้ว ในความเที่ยงและไม่เที่ยงทั้งปวง
ละปล่อยวางหมดสิ้นแล้วใน ความเป็นอัตตาและอนัตตาทั้งปวงครับ สาธุ

 

ชนใดน้อมรับ คำว่า นิพพานคือนิพพาน ตามเจตนาของครูบาอาจารย์

นิพพานจะเป็นอะไร อย่าไปสนใจ นิพพานเป็นเรื่องของปลายทาง

ขอให้ทำหน้าที่ของต้นทาง ระหว่างทาง ให้ดีที่สุด เดินไปตามมรรค ตามธรรม

เพราะเนื้อธรรมของผู้ถึงปลายทางทั้งหลาย ไม่มีเฉพาะคำว่า นิพพานคือนิพพาน

เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ ระวังจะเจอรุกฆาตตต

 

ผมว่าคุณ tjs ยังมีความเข้าใจคลาดเคลื่อนอยู่พอสมควรนะครับ
การกระทำเพื่อมุ่งจะเอาสภาพสภาวะนิพพาน ว่าง ๆ อะไรก็ตาม
ตามนัยที่กล่าว แสดงให้เห็นว่า กำลังถูกตัณหาทั้ง ๓ ชักนำให้หลงไขว่คว้าอะไรอยู่นั่นเอง

ย้อนกลับมาเห็นความมีตัณหาแทนจะดีกว่า
นั่นแหละประเด็นใหญ่เลยทีเดียว

 

แบบนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับ พวกปลาไหลดิ้นได้ น่ะสิ
ก็เป็นทิฏฐินึงใน 62 แบบ ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ใน
พรหมชาลสูตร นั่นเอง ทิฏฐิเหล่านี้ พระพุทธเจ้าทรงปฏิเสธ

ทิฏฐิที่ว่านี้คือ

อมราวิกเขปิกทิฏฐิ ๔
ดูพระสูตร [๑๑] พ. ภิกษุทั้งหลาย สมณพราหมณ์ที่มีทิฏฐิไม่แน่นอนตายตัว เมื่อถูกถามปัญหาข้อใด ก็จะตอบแบบดิ้นได้ไม่ตายตัวว่า อย่างนี้ก็มิใช่ อย่างนั้นก็มิใช่ อย่างอื่นก็มิใช่ ไม่ใช่ก็มิใช่ มิใช่ไม่ใช่ก็มิใช่ ด้วยเหตุ ๔ ประการ คือ
๑. เพราะเขาไม่รู้จริง และเกลียดกลัวการพูดเท็จ เห็นว่าถ้าตอบแน่นอนตายตัว ก็อาจเป็นการกล่าวเท็จซึ่งจะมีผลเสียถึงตนได้
๒. เพราะเขาไม่รู้จริง และเกลียดกลัวการมีอุปาทาน เห็นว่าถ้าตอบแน่นอนตายตัว ก็จะเป็นการมีอุปาทานในคำตอบนั้น ซึ่งจะมีผลเสียถึงตนได้
๓. เพราะเขาไม่รู้จริง และเกลียดกลัวการซักถาม เห็นว่าถ้าตอบแน่นอนตายตัว จะถูกผู้มีปัญญาชำนาญการโต้วาทะ ซักไซ้ไล่เลียงสอบสวน ในคำตอบนั้น ตนก็ไม่อาจจะโต้ตอบ และจะมีผลเสียถึงตนได้
๔. เพราะเขาเป็นคนโง่งมงาย แม้แต่ความเห็นของตนที่มีอยู่ ก็ไม่กล้าตอบยืนยันความเห็นนั้นให้แน่นอนตายตัว

สมณพราหมณ์เหล่าใดเหล่าหนึ่ง ที่มีทิฏฐิไม่แน่นอนตายตัว เมื่อถูกถามปัญหาในข้อนั้นๆ ย่อมกล่าววาจาดิ้นได้ไม่ตายตัว ก็ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง หรือด้วยเหตุทั้ง ๔ ประการ ดังกล่าวมานี้เท่านั้น

http://www.navy.mi.th/newwww/code/special/budham/tps/tps0901.htm

 

นิพพานก็คือนิพพาน ไม่เป็นอื่น

จิตอรหันต์ที่เสวยนิพพาน ก็เป็นเรื่องของจิตอรหันต์ที่เสวยนิพพาน
จิตอรหันต์ที่เสวยนิพพานได้ต้องเป็นจิตที่ไม่ยึดมั่นถือมั่นใดๆอีก แม้ความเป็นนิพพานจิตอรหันต์ก็ไม่มีความยึดมั่นถือมั่นด้วยเช่นกัน มีแต่ปล่อยวางปล่อยวางหมดสิ้นเท่านั้น ครับ สาธุ

 

เคย ยก มาแสดงในความเห็น ของกระทู้อื่นแล้ว
เพราะมีหลายคนยังไม่รู้

 

สองคน ข้างบน เค้าแย้งนายน่ะ คุณก็ไปตอบสนทนากับเค้าสิ

เอ้อ ตรงนี้อย่าเพิ่งเดี่ยวไมโครโฟน

 

ความไม่วางใจมันยังมีอยู่ จึงเฝ้าอธิบายขยายความในสิ่งที่ตนเขียนไว้เองอยู่เรื่อย ๆ

พะวง สงสัย ไม่วางใจ ลองดูครับ

 

ท่านที่อ่านภาษาธรรมผมไม่เข้าใจ นี่แปลกมาก

เพราะส่วนมากที่อ่านภาษาธรรมที่ผม เข้าใจนั้น บุคคลเหล่านั้นรวมทั้งกระผม ไม่ได้ฉลาดหรือเก่งอะไรมากมายเลย แต่กลับสามารถอ่านแล้วเข้าใจ

มันก็แปลกครับ คนที่ไม่เข้าใจ กลับเป็นยคนฉลาดและเก่งกว่าผมอีก แปลกจังครับ อะไรหนอมันปิดไว้ ไหนว่าบรรลุธรรมแล้วทำไมไม่เข้าใจภาษาง่ายๆ หรือเข้าใจผิดไปก็มี สงสัยผมคงพูดไม่ได้เรื่อง ไม่ใช่ผู้บรรลุธรรม

อย่างผมนั้นยอมรับว่า ยังไม่ใช่ผู้บรรลุธรรม เป็นได้แค่เพียง ผู้บรรลุทำ คือผู้ที่บรรลุได้ด้วยทำ คือด้วยการปฏิบัติ คือทำจนบรรลุ บรรลุทะลุตู้ผนังตู้พระไตรปิฏก ทำเอาคนฉลาดคนอื่นเดือดร้อน ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งครับ

ไหนๆก็คุยเรื่องนี้กันแล้ว ก็ไม่ควรจะออกนอกเรื่องนะครับ แลกเปลี่ยนความรู้กันครับ สาธุ

 

===================

เหตุใดจึงมองอย่างมิจฉาทิฏฐิละ
ทำไมม่มองว่า ผมสามารถกล่าวเรื่องนี้ได้เป็นสิบเป็นร้อยหน้ากระดาษ
เพราะอะไร เพราะผมไม่วางใจ หรือเพราะเข้าใจทะลุปรุโปร่ง รู้แจ้งนานาประการ บ้างละ แต่ก็ถูกของท่านครับ อย่าเพิ่งไปคิดว่าคนนั้นดีหรือรู้จริงอย่างนั้นอย่างนี้
เพราะมันคงหาไม่ได้ครับ

ทำไมต้องไปสงสัยในความรู้ไม่รู้ วางไม่วางในจิตผู้อื่นด้วยละ ทำไมไม่เฝ้าดูที่จิตตนละจะ๊ สาธุ

 

ผมยินดีคุยหรือเสวนากับทุกท่าน ไม่ใช่แค่ท่านนั้นสองคนครับ

แต่อย่างที่กล่าวไป หากอ่านสิ่งที่ผมกล่าวไว้ หากท่านเข้าใจท่านก็จะทราบคำตอบได้เองครับ

ขอเจริญในธรรม ครับ สาธุ

 

===============

ขอขยายอีกว่า

ถ้ามองแบบโลกิยะ มองได้ดังนี้
1อันไหน ไม่เที่ยงอันนั้นเป็นทุกข์ อันนั้นเป็นอนัตตา
2อันไหน เที่ยง อันนั้นเป็นสุข อันนั้นเป็นอัตตา [แต่ความจริงในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เที่ยงทุกอย่างไม่เที่ยงทั้งนั้นครับ]

ถ้ามองแบบโลกุตระ มองได้ดังนี้และมองได้เป็นเพียงสิ่งเดียวคือ
ไม่มีอะไรเที่ยง หรือไม่เที่ยง ไม่มีอะไรทุกข์หรือไม่ทุกข์ ไม่มีอะไร เป็นอัตตา หรืออนัตตา มีแต่เพียงความปล่อยวาง มีแต่เพียงความไม่ยึดมั่นเพียงภาวะเดียวเท่านั้น ไม่มีสภาวะอื่น อันเป็นสภาวะที่จิตต้องไม่เข้าไปยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใดนั่นเองครับ

ขอถามทุกท่านว่าเวลานี้ท่านกำลังใช้อะไรมองปัญหาเหล่านี้ ท่านมองแบบไหน และท่านคิดตามอย่างไร ท่านใช้ปัญญาเข้าไปกลั่นกรองปัญหาอย่างไร ผลสรุปคือท่านได้อะไร เป็นผลครับ สาธุ

 

มีเรื่องจะเล่าให้ฟังเป็นกรณีศึกษาอันหนึ่ง

มีคน ๆ นึง จัดเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญเรื่องระบบสมองมาก
ทำวิจัยและรู้การทำงานของระบบสมองเป็นอย่างดี

วันหนึ่งเกิดป่วยกระทันหันด้วยโรคเส้นโลหิตในสมองแตก
เธอเล่าว่า รับรู้ได้ตั้งแต่แรกเริ่มของอาการที่เลือดเริ่มไหล
แผ่ซ่านไปกดทับสมองซีกซ้าย ซึ่งเป็นสมองส่วนวิเคราะห์
ความรับรู้แยกแยะตัวเธอเองกับสิ่งแวดล้อมค่อย ๆ เริ่มเลือนลาง
จนแยกไม่ออกในที่สุด รู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติล้วน ๆ
ผนังห้องที่เธอยืนพิง ตัวเธอ สิ่งแวดล้อมกลายเป็นเนื้อเดียวกันหมด

เธอบอกว่ามหัศจรรย์ใจมาก เธอไม่เคยพบมาก่อน มันเป็นความงดงาม
และเธอก็สรุปว่า สิ่งที่ปรากฏกับเธอนั้นคือ นิพพาน เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง
เธอนอนป่วยอยู่บนเตียง เป็นอัมพาตครึ่งซีกอยู่ ๘ ปี มีแม่คอยดูแล
เธอมีความสุขกับสิ่งนั้น เซลสมองซีกซ้ายเริ่มสร้างใหม่อีกครั้ง

ในที่สุดเธอก็กลับมาเป็นปกติ กลายมาเป็นนักบรรยายที่มีชื่อเสียงระดับโลก
บรรยายเรื่อง ภาวะนิพพาน เขียนหนังสือด้วย

เรื่องนี้มันสอนอะไรบางอย่างอยู่เหมือนกัน

 

ขอถามต่อครับ ที่ว่า นิพพาน อะไรนิพพานครับ กาย ใจ สติ จิต เวทนา อวิชชา
แล้วกิเลสตัณหา มันอยู่ตรงไหน ของ กาย ใจ สติ จิต เวทนา อวิชชา ครับ
ถ้าคนเราที่ถึงพระนิพพานตอนมีชีวิตอยู่ อะไรที่ถึงนิพพานครับ
แล้ว อวิชชา นี่ มันอยู่ตรงไหน ของ กาย ใจ จิต สติ เวทนา ครับ

 

แสดงว่าเธออธิบายเรื่องพระนิพพานได้หรือครับ งั้นก็เก่งกว่าพระสิครับ เพราะพระที่เมืองไทยยังไม่กล้าอธิบายเรื่องพระนิพพานเลยครับ

 

=================

เธอก็เป็นได้แค่นักบรรยาย ที่ได้แค่บรรยาย

เธอจะไม่ใช่นักบรรยายที่บรรลุธรรม เพราะเธอยังทำไม่บรรลุ

และต่อให้เธอมีเชื่อเสียงมากแค่ไหน เธอก็ยังไม่พ้นทุกข์ เพราะยังไม่บรรลุธรรมนั่นเองครับ

ต่างกับพระป่าแก่ๆรูปหนึ่ง แม้ท่านจะไม่ใช่นักบรรยายระดับโลก

แต่ท่านก็รู้สิ่งนั้นมากกว่าสิ่งที่เธอบรรยายร้อยพันเท่า อันเป็นเพราะท่านบรรลุธรรม คือท่านทำจนบรรลุในนิพพานแล้วนั่นเองครับ

ท่านนะ่พ้นทุกข์แล้ว แต่เธอละยังไม่พ้นทุกข์ครับ สาธุ

 

ทิฏฐิ ดิ้นได้ไม่ตายตัว

 

ความสำคัญคือเธอไปตื่นปรากฏการณ์
มากกว่าที่จะเห็นอุปาทาน ตัณหาที่เธอมี
คงเคยศึกษาผ่านหูผ่านตามาบ้าง
ได้ยินเรื่องพระนิพพาน เลยทึกทักออกไปแบบนั้น
น่าเห็นใจ เอาไปบรรยายมั่ว ๆ พาคนหลงผิดตาม ๆ กันไปอีก
พระท่านมีแต่สอนให้ละ (ความเห็นผิด)
และไม่ได้สอนให้ละ เพื่อไปเสพอะไรต่อด้วย

 

เหอๆๆ ไม่ได้รู้เรื่องเลยว่า ประเด็นของกระทู้คืออะไร
ได้แต่มุทะลุ อยากโพสต์แสดงคำสอน ของ อาจารย์ "ของกู" อยู่ท่าเดียว

ศิษย์ประเภทนี้ก็อุปมาเหมือนหมาเห่าเฝ้าอาจารย์ มันก็เห่า โฮ่งๆ ใส่คนที่เข้ามาใกล้อาจารย์ของมัน โดยไม่ได้ดูเลยว่า ใครเขามาทำไม เรื่องอะไร

อ่านแค่นี้ยังจับประเด็นไม่ได้เลย
แล้วจะไปเข้าใจคำสอนของครูบาอาจารย์ได้ยังไงกัน

ประเด็นคือ
- มีคนที่อ้างว่าเป็นลูกศิษย์ของหลวงตามหาบัว(บางคน)แอบอ้างว่า พระพรหมคุณาภรณ์ ไปหาหลวงตามหาบัว และ ตู่ว่า พระพรหมคุณภรณ์ ยอมรับเรื่อง คำเทศน์ของหลวงตามหาบัวเกี่ยวกับพระนิพพาน

- พระพรหมคุณาภรณ์ ท่านเลยออกมาชี้แจงว่า ที่พวกที่อ้างๆว่า ท่านไปหาและยอมรับน่ะ มันพูดจาไปเรื่อยเปื่อย หรือ แอบอ้าง ซึ่งท่านไม่ได้ไปหา และก็ไม่ได้ยอมรับในคำเทศน์ของหลวงตามหาบัวเรื่องที่ว่านี้

มันก็แจ้นรีบมาโพสต์ คำสอน อาจารย์ "ของกู" ทันที โดยที่ไม่ได้ดูอะไรให้ถี่ถ้วนเลย

ไว้ว่างๆ เดี๋ยวจะโพสต์ในประเด็นที่ว่า เป็นกระทู้ใหม่
เชื่อขนมกินได้เลยว่า มันต้องมา เห่าโฮ่งๆ อีกแน่ๆ

เราเอาความจริงมาบอก จะฟังไม่ฟังก็แล้วแต่ หรือฟังแต่ไม่รู้เรื่องก็ช่างเถอะ แต่ ใครที่ยังกล่าวตู่ แอบอ้างพระพรหมคุณภรณ์ ว่าไปหาหลวงตามหาบัว ก็รับกรรมไปละกัน

ถ้าเคารพหลวงตามหาบัว ขอให้นำสอนของหลวงตามหาบัวนั้น มาใช้ปรับปรุงตัวเองบ้างเถิด อย่าดีแต่ ทำตัวเป็นหมาเห่าเฝ้าคำสอนอาจารย์
อยู่เปล่าๆ ไม่เกิดประโยชน์หรอก

 

ผมเคยอ่านในหนังสือทำวัตรเย็น เขาบอกว่า นิพพานัง ปะระมัง วะทันติพุทธา แปลว่า ผู้รู้ทั้งหลายกล่าวพระนิพพานว่าเป็นธรรมอันยิ่ง

แสดงว่าคุณพูดค้านกับตำราหรือครับ หรือตำราสอนผิดครับ อย่าทำไห้ งง สิครับ