สุขบ้างทุกข์บ้างสีสันของชีวิต

ถลาร่อน ลงดม ชมน้ำหวาน
ผสมสาน เกษร ด้วยอ่อนไหว
เหลืองโดนเด่น ดำขับ งามจับใจ
ท่องเทียวไป ทุกซอก ดอกไม้งาม

 

มาเยือนตามประสา ขอบคุณสำหรับความระลึกถึงนะ หายไปนานทีเดียว วันนี้เกิดจะเข้ามาดูเสียงั้น

 

สงสัยตรงวันเกิดพอดีมั้งครับเลยอยากเข้ามาดูเป็นไงบ้างครับสบายดีไหม
เงียบไปนานเลยนะครับ

 

ขออวยพรย้อนหลังให้เจริญสุขนะคะ

 

ขอบคุณมากครับ ดีใจจังยังมี1คนที่อวยพรวันเิกิดให้

 

ห่างหายกายจากยากพบ
ฤาหลบหลีกลี้หนีหน้า
ปริ่มเปรมเอมอิ่มปรีดา
ล่วงมาปีใหม่ใยดี

 

ห่างเพียงกาย แต่ใจ ไม่เคยจาก
ยังวนฝาก เวียนคะนึง ถึงไม่หาย
ด้วยภาระ หน้าที่ มีเรียงราย
จำห่างไกล ใจยังเฝ้า อยู่เช้าเย็น

 

ห่างหายไปเนิ่นนานป่านฉะนี้
เพื่อนคนดีคงมีกิจพิชิตฝัน
หรือภาระหน้าที่สารพัน
โปรดแบ่งปันเรื่องราวคราวร้างไกล

หายไปเลยค่ะมาแต่งกลอนเพราะๆให้อ่านกันมั่งค่ะ

 

เหมือนโลกสิ้น ดินฟ้า มาล่วงดับ
เสียงพ่อเคย ขับขาน พาลสิ้นหาย
ทิ้งลูกหลาน ให้เปล่าเปลียว อยู่เดียวดาย
เมื่อพ่อหาย จากตา ต่างอาดูล
มาวันนี้ เขาจะเผา เอาไฟใส่
ร่างไร้ลม หายใจ ไกล้จะสูญ
คงเหลือแต่ ความหลัง ครั้งเกื้อกูล
ความอบอุ่น บัดนี้ มีเพียงเงา
ลูกมาส่ง ทั้งลา คลาสุดท้าย
ขอพ่อได้ ยิ่งใหญ่ ไปสวรรค์
สุขทุกข์ผ่าน ร่วมกัน มานานวัน
ลูกจะหมั่น จำจด ไว้ทดแทน

 

ร่ำอาลัย ใคร่ส่งลา คราจากพราก
เรื่องหลายหลาก มาประดัง ขวัญคงหาย
กำลังใจ ส่งให้ไป ใช่เดียวดาย
ขอให้คลาย ทุกข์โศก วิโยคพลัน

เสียใจด้วยนะคะ

 

สองปีแล้ว พ่อลา พรากไกลจาก
คิดถึงมาก มิอาจกล่าว เล่าไฉน
ห่วงแม่กว่า เก็บลึก ก้นบึ้งใจ
สร้างเยื่อไย ให้สนุก ลืมทุกข์ไป
เพียรทำบุญ กุศลทาน สร้างเผื่อแผ่
ให้คุณแม่ สวดมนต์ ข่มเศร้าให้
พูดเหมือนพ่อ อยู่ติด สนิทใน
ลูกพร้อมใส่ เหมือนพ่ออยู่ ดูแลเรา......เสียใจด้วยค่ะ.....

 

ทั้งข้าวน้ำ ปูปลา หามาป้อน
ยามจะนอน พ่อนี้ พัดวีให้
ยุงริ้นชุก พ่อลุก มาสุมไฟ
ให้ลูกได้ หลับนอน แม้ค่อนคืน
มาบัดนี้ พ่อจากไกล ไปไม่กลับ
เดือนล่วงลับ แสงดาว พราวสะอื้น
แสนหดหู่ โศกเศร้า ทุกค่ำคืน
ไม่เต็มตื่น ยามหลับตา ครารำพัน
ขอวิญญาณ พ่อนี้ จงสถิตย์
ถึงดุสิต เมืองแมน แดนสวรรค์
เสวยสุข สดชื่น ทุกคืนวัน
แล้วพบกัน ทุกชาติ อย่าคลาดกัน...
"ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ"

 

คงเหลือแต่ ความทรงจำ ครั้งเก่าเก่า
เหลือแต่คราว เมื่อฝัน ตื่นพลันหาย
เหลือแต่ความ ห่วงหา แสนอาลัย
เหลือแต่ใจ ถึงใจ ส่งให้กัน
ภาพความหลัง เป็นฉาก ฝากให้คิด
มาประติด ประต่อ ถักทอฝัน
เหลือแต่เยื่อ สายใย ในผูกพันธุ์
ให้หวาดหวั่น ถึงกันอยู่ ไม่รู้คลาย

 

เสียใจด้วยนะครับ.

 

ขอบคุณมากครับ

 

หนาวน้ำค้าง พร่างพรม ยามลมดึก
ได้แต่นึก ถึงดวงใจ ที่ไกลห่าง
คืนเดือนเพ็ญ เด่นนภา เหมือนหน้านาง
มองหน้าต่าง เห็นจันทร์ พี่หวั่นใจ
ป่านนี้เจ้า หลับไหล คงไม่รุ้
วอนจันทร์ผู้ บอกข่าว เจ้าได้ไหม
อย่าปล่อยพี่ ให้คอย จนน้อยใจ
เพ็ญเมื่อไร ขอพบเจ้า ใต้เงาจันทร์

 

ลมที่หนาวคราวนี้อาจมีหวัง
ดังข้าวยังรอฝนต้นแกร่งกล้า
ใจที่ร้าวหนาวเหน็บเจ็บอุรา
ยังรอว่าเธอหวนครวญคำนึง
แหงนมองจันทร์คนละฟากจากฟ้ากว้าง
ใจอ้างว้างบ้างไหมใคร่ถามถึง
หรือมองผ่านรานร้าวไม่ตราตรึง
ให้รำพึงถึงลมหนาวทุกคราวไป

 

คนมีหวัง ใจยังชื่น ไม่ขื่นขม
คนที่ตรม ขาดหวัง ยังเหลวไหล
ยามใดนอน คนเดียว เหลียวมองไป
อ้างว้างใน หัวใจ เกินอ้ายทน
มองแต่จันทร์ ลืมหันไป ในอีกฟาก
ความมืดมาก วุ้นวายใน ใจสับสน
เฝ้าแต่รอ น้องคืนนา แม่หน้ามล
นี้กี่ฝน หรือทนหนาว ทุกคราวไป