♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

จร จำจากใช่ได้.....................จากจำ ลืมนา
เหตุ ห่างหายเพราะกรรม.......แต่งให้
บ้าน บานเบ่งงานทำ...............จึงร่วง ลับลา
เนต นั่งน้อยร้างใช้.................ว่างนาน

เลิก เล่นลาช่วงสร้าง...............สะสาง
ใช้ ชีพช่างเดินงาน................เหนื่อยล้า
ขอ ไขขุ่นใจวาง.....................โคลงว่าง
โทษ ท่านท้นถ้าเกล้า...............ล่วงเกิน บ่ลา


โคลงสี่สุภาพดั้นบาทกุญชร
******************************************
ของฝาก
"จิตเศร้าหมองก็ดี จิตผ่องใสก็ดี
สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นอนัตตา อย่าไปสนใจกับมัน"
****หลวงตามหาบัว : พระธรรมเทศนา ปี 2545 *****
********************************************

 

มาอ่านกลอนเพราะๆค่ะ
ช่วงนี้อารมณ์กลอนบอดสนิท....
เพราะงานสุมหัวติง ๕๕๕๕๕

 

รักเร่แรกเริ่มรุ้ง..........เรืองรอง
ริเริ่มแรงรักรอน.........ริกรี้
รงค์รื่นเร่งเร็วรอม.......เริงร่า
รอริ่งร้ายร้าวรี้...........เร่ร้อง รึรอ
**********************

 

มองตะวันลับฟ้า........ทิวา เลือนเฮย
แสงส่งสุริยา............เคลื่อนคล้อย
ดาวเดือนเด่นอีกครา...ประดับ
เติมแต่งแต้มนับร้อย....พลอยฟ้า ราตรี

จักรวาลสีแต่งแต้ม...........เสกสรร
หลายสิ่งสวยหลากวรรณ.....ระย้า
ระยิบระยับพรรณ.............นากล่าว แจ่มแจ้ง
ปรุงแต่งใจจ้าวคว้า...........คิดค้น บรรยาย

ความเหงาความสงบเว้า........เหมือนฤา
เพี้ยงต่างจิตยึดถือ.................ปล่อยแก้
สงบใจหยุดกระพือ................คงนิ่ง
เหงาวิ่งใจจรุงแท้...................นิ่งนั้น แต่กาย

 

คืนวันผันผ่านพ้น..........เพียรนอ
เดินต่อมิมัวรอ..........เร่งลี้
ความหวังจุดหมายพอ..........คลำย่าง
ตามอย่างสัมมาชี้..........แจ่มแจ้ง มรรคา

พินาตรงคงได้..........ธรรมะ ชมนา
จิตว่างวางภาระ..........ปล่อยเว้น
กิเลสแลมานะ..........จกเหี่ยน
ดัดเฆี่ยนสติเข้ม..........ม่างรื้อ ภพสูญ

นรชนอย่าท้อ..........เลยนา
เป็นเรื่องธรรมดา..........บ่วงรั้ง
ลวงหลอกหลงมายา..........ติดแย่
จิตแน่หักอกดั้น..........ดิ่งพ้น รวงรัง

รุงรังหาบร่างร้าย..........ธุาตขันธ์
คุณค่าเพียงดังฝัน..........ตื่นสิ้น
ความจริงหาสุขสันต์..........หมดไม่
พอหง่อมดับแดดิ้น..........เฒ่าทิ้ง กองฟอน!!

 

ชอบๆ ชอบตรง
พินาตรงคงได้ ธรรมะ ชมนา
555 โคลงโบราณ แต่คนเขียนยังรุ่นอยู่ รุ่นไหน ม่ายรู้

 

เดินดุ่มๆ งุ่มง่าม งกเงิ่น
สติขาดๆ เกินๆ หน้าด้านสู้
ขี้เกียจนัก ง่วงหาว ก็รู้ๆ
คอยแอบดู สอดส่อง สำรวจใจ
มีความอยากเป็นที่ตั้ง
ให้ฉุดรั้ง สู้วันใหม่
ลดความอยาก หลายๆ อย่างไป
อยากสุดท้าย คือ นิพพาน
ทำได้ หรือไม่ ยังไม่รู้
ลองดู สักตั้ง เพื่อฝันหวาน
ต้วมเตี้ยมไป แม้เนิ่นนาน
รอวัน อวสานต์ บริบูรณ์

 

บ้านเอยสะกดได้..........บออา โทบ้า
เติมใส่นอหนูนา...........ต่อท้าย
เติมต่อแต่งไปมา..........หรูใหญ่
หนูวิ่งวนวุ่นย้าย............ต่อบ้า บ้านเอย

งานเอยสะกดได้...........งออา
เติมใส่นอหนูนา...........ต่อท้าย
งาก็ใหญ่หนูมา............วนวุ่น
จึงวุ่นวายละม้าย...........ก่อบ้าน งานเอย

 

อันงานอีกว่าบ้าน..........โลกา
ประสบดำรงพา.............ทุกผู้
หนักเบาว่าทุกขา...........ฤาว่าง
เพียงเครื่องอาศัยคู้.........สุขชีพ ดำรง

รู้เหตุวนวิ่งรั้ง.................สุขชอบ
นำส่งเกิดตามตอบ...........ต่อรั้ง
หลงทรัพย์สิ่งมอดมอบ.......ลงแผ่น
มีแต่ดีชั่วนั้น..................ติดต้อย ตามตน

ธาตุขันธ์ลงเสื่อมซ้ำ..........จิตถอย
วนวุ่นวายเลื่อนลอย..........ห่างพ้น
หวังเพียงเพื่อหลังพลอย.....สุขอยู่
ทรัพย์สิ่งนอกหมื่นล้น........บ่ข้อง ใจหลง

วันเวลาช่างน้อย..............ประมาท
ยังห่วงหลังผูกบาศ...........จับคล้อง
ยังวนวุ่นงานหาบ..............หามรุ่ง
ตนบ่ใส่ใจร้อง.................ช่วยพ้น...หนอใคร?

อิทธิฤทธิ์อีกอ้าง...............บันดาล
เสริมช่วยตนบนบาน............เร่งฟื้น
ฝืนกรรมแต่งฝืนมาร............เติมเกียจ คร้านเฮย
กรรมต่างแต่งลึกตื้น............ตกต้อง ตนแฮ

********************************

 

เดินลำพังฝ่าด้วย.......กำลัง
ทางมุ่งใฝ่ธรรมฝัง........จิตเฝ้า
แม้นร้อยไร่จริงจัง.......หมั่นขุด สำเร็จ
เดินเรื่อยลงย่ำเท้า......ใฝ่ก้าว สุดถึง

 

โมทนาใฝ่เฝ้า............เพ่งเพียร
มาเล่าบอกฝากเพื่อน....สู่ธรรม
เล่นห่างยังตามเรียน......น้ำหยด..ใส่ตุ่ม
กำลังใจส่งล้ำ.............ผ่านพ้น..จนถึง

 

@พระสุนทรโวหารนามเดิมภู่
กำเนิดอยู่บ้านใกล้วังหลัง
เมื่อเดือนมิถุนาตรงกับวัน
ยี่สิบหกพลันจำวันสุนทร(ภู่)
น้อม-ยอ-กร-นบ-จรด-เกษ
ตั้งจิตเจตจำนงตรงบทสอน
ทั้งนิราศ เสภา แบบบทกลอน
ตามพระสุนทรโวหารครูอาจารย์
ประโยชน์ทานบุญใดเคยกลอนโคลง
เพื่อจรรโลงความดีทวีผล
รวมบุญเก่าตั้งจิตเจตจำนง
อุทิศตรงจงถึงครูนามภู่เทอญฯ

 

หรีดเรไรร่ำร้อง .......................... ลองฤทธิ์ ลมฤา
หลงร่ายร้ายแรงลือ ..................... รุกเร้า
ลีลาหลุดลอยฤา ........................ ไร้ร่อง รอยรา
ร้างร่างล่วงโลมเล้า ..................... เร่าร้อนลามเรียม


เร็วรีบเรียมเร่งเร้า ........................ รีรอ รู้นา
เริงร่ายลาศลีลา .......................... ล่วงล้ำ
เรียมรู้หลบแรงลา ........................ ร่อนร่าย ลองเลย
รอยหลอกแรกรักล้ำ ..................... เรียบร้อยหลงหลาย


โรยร่ายไหลหลั่งล้น ...................... เรียงราย
หลอกรุกแลกลับลาย ..................... ล่อล้อ
โรมรันร่ายโรยราย ....................... หลงลู่ รอแล
รื่นรักลุยร่ายล้อ ........................... หลอกล้อเลียนเรียม

 

ฝึกปรือพลังวิริยะเด่น .................... ปะทะเล่นวิชามี

หมายเข้าสะกดจิตกวี .................. ระอุร้อน ฤ รอไหว

กลอนแนบสเน่ห์บ่มิละลด ................ ฤ จะอดชนะใจ

แม้ก่อ ริทุกข์ ณ สมุทัย .................. ธุระนี้สิยอมตรม

 

*************************************************
โอ้ว....แปลไกลลิบลี้..................ลามเรียม
อีก....ร่ายลีลาเคียง ...................ล่วงล้ำ
และ...ล่อล้อหลอกเตรียม..............รุกลื่น
อีก....หล่อนลับล่องช้ำ.................ร่ายเฮ้อ ไปไกล
*************************************
รักเร่ฤรักร้อน.............บ่มิล้อมจะลามเรียม
โคลงแต่งประโยคเพียง..........จับเจาะลงอนิจจา

รักแรกฤหลอกล้ำ..................ฤหักช้ำบ่มีนา
คงหลอกฤทัยตา....................ระริกเพ้อริรักเขา

รักเราสิหมายปอง...................กลับบ่มองนะตัวเรา
ที่ปองเสาะนงเยาว์..................สะบัดกลับ ญ. แลใคร

ต่อมาปฏิบัติ...........................จิตฝึกหัดจะเข้าใจ
แม้สมสุขทัย............................ธุระนี้สิตรมนาน ^_^!
**************************************
อินทรวิเชียรฉันท์๑๑

 

หากหมายประชันฤจะริก่อ.......................ชนะต่อชนวนภัย
วนเวรวิบากวัฏสมุทัย...............................นะจะ-ทอ-อุ-กอ-ทุกข์ เอย _/|\_
****************************************

วสันตดิลกฉันทร์๑๔

 

คนอ่านได้กำไร
ก็แล้วใยให้แข่งขัน
ตอบโต้ใช่พนัน
ฤาจะพลันสร้างทุกข์ใจ...อิอิ

 

เราพบตัวท่านแล้ว....^_^...>>>>>>ยุพา!!!!
ล้อเล่นล้อราคา......................อ่านได้
กำไรเบ่งบานนา..............เชิญท่าน
ลงตอบเองใช่ให้ ..........แต่งโต้ พนันนิ .....ยุพา ^_^

 

555++++++ ขอเวลาเปืดตำราก่อนเด้อ.....ช่างยุ แม้ ยุจริงๆๆๆๆยุพา5555

 

ชีวิต...เกิดนี้...น้อยนัก
เรื่องรัก...เรื่องแค้น...นำถม
ต่างแต่ง...ต่างคว้า...นิยม
ฟื้นจม...โลกท้าย...คือกัน

ทรัพย์สิน...ต่างมี...เครื่องใช้
หาไว้...อยู่โลก...พอเย็น
รักษา...กายสุข...พอเป็น
ทุกข์เข็ญ...ผ่านพ้น...จุนเจือ
................................
คำสอน...แปะบน...ผนังฝา
ค้นหา...คุณค่า...ไหนหรือ
ภาษา...หรือฝา...สอนคือ
ยึดถือ...นำไป...ปรับตน
................................
ขอพัก...รักใจ....หนึ่งช่วง
กาลล่วง...นานพอ...ใสใจ
กลับดู...เรื่องตน...นอกใน
วางไว...ว่างได้...พบกัน
............................