ศักดิ์ ธรรมลิขิต ศิษย์สำนักปฏิบัติธรรมสูญญตา อาจารย์ ก๋ง พรหมบุตร

ถ้าคุณเป็นเทพองค์นั้น แล้วมีมนุษย์มาไหว้คุณ จากนั้น มนุษย์ก็หันไปไหว้พระพุทธเจ้า
คุณว่า เทพองค์นั้น จะมองมนุษย์คนนั้นยังไง

ท่านก็จะพูดขึ้นว่า " มนุษย์เอ๋ย เจ้าไม่รู้เลยหรือว่า ทุกวันนี้ เรายกมือไหว้ผู้ใด "

 

1 ตามเกณฑ์แล้ว คุณยังคงต้องเป็นหนี้ต่อไป จนถึงปี 2560 แล้วจะดีขึ้น แต่ดีขึ้นคือ มีหลายอย่างเข้ามาใน่ชีวิต ทำให้รู้สึกเบา แต่ไม่ได้แปลว่า หนี้จะหมดเร็วกว่าปกตินะครับ เพียงจิตใจคุณจะดีขึ้นอย่างชัดเจน

2 ขายได้ แต่โดนกดราคา จากคนซื้อที่เป็นคนมีเงิน แต่ขาดน้ำใจอย่างแรง

3 งานปัจจุบัน แม้จะไม่ก้าวหน้า เพราะคนที่อยู่ด้วยกัน หัวหน้างาน ไม่ค่อยสนับสนุน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มันก็อยู่ที่ตัวคุณด้วย

คนอื่นเขาจะมองเห้นคุณค่าของคุณ ก็ต่อเมื่อ คุณได้แสดงออกถึงความมีน้ำใจ ความเสียสละ ความทุ่มเท แม้เงินเดือนเท่านี้ แต่คุณทำเกินคุ้ม ทำแล้วผลดีเกิดขึ้นกับองค์กร พยายามหาทางอุดช่องโหว่ มีการนำเสนอที่มีประโยชน์ต่อทุกคน

นี่คือ น้ำใจของพนักงานที่ควรมีให้กับองค์กรที่จ้างเราและ ให้เราได้มีชีวิตอยู่ นี่

คือการตอบแทน คือ คุณธรรม ความกตัญญู ที่ควรมีในคน จะเป็นบุญ หนุนนำ

ให้เกิดสิ่งดีๆ ในชีวิต ไม่ใช่ นึกถึงบุญ ก็จะ นึกถึงแต่วัด เอาที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดนี่

แหละครับ บุญคือ การให้ บุญ คือ การเสียสละ และ คุณีโอกาสทำได้ตลอด

เวลา

 

ถึงอาจารย์ศักดิ์ ธรรมลิขิต

ขอบคุณอาจารย์ศักดิ์ สำหรับคำทำนายค่ะ ตอนนี้ก็พยายามสวดมนต์ภาวนาขอให้ขายที่นาได้เร็วๆ จะได้ปลดหนี้เสียที ส่วนเรื่องการงานจริงอย่างที่อาจารย์บอกค่ะ เพราะเท่าที่เห็นอยู่ จะทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ส่วนคนอื่นจะเป็นยังไงก็ดิ้นรนเอาเอง และไม่ว่าจะไปทำงานที่ไหนก็จะโดนเอาเปรียบตลอด จนทำให้เหนื่อยและท้อค่ะ อยากเรียนถามอาจารย์ว่าจะมีทางไหนที่ช่วยทำให้หนี้กรรมที่มีอยู่นี้เบาลงได้บ้างคะ

ขอบพระคุณค่ะ

 

สวัสด่ะคะอาจารย์ หนูอยากทราบว่า 1 หนูสอบเลื่อนตำแหน่งงาน หนูจะสอบผ่านไหมค่ะ ถ้าผ่านหนูจะได้ขึ้นตำแหน่งเมื่อใด 2 จะได้ขึ้นที่ดีไหม 3 สถานะทางการเงินจะดีขึ้นไหมค่ะ หนูขอขอบคุณอาจารย์ด้วยนะคะ

 

ความยุติธรรมของกฎแห่งกรรม เป็นสิ่งที่ตรงไปตรงมาที่สุด
หากเราไม่เคยไปเอาเปรียบเอารัดใคร ไม่เคยไปสร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้ใคร เราก็คงจะไม่ได้รับผลของกรรมแบบที่เป็นอยู่นี้
ทุกอย่างมีเหตุ และ เป็นสมบัติที่เราสร้างไว้ แต่เป็นสมบัติกรรมไม่ดี และ เราเป็นทายาทที่ถุูกต้อง เวลานี้ มรดกกำลังถ่ายเทมาสู่เรา และจะมาสู่จนหมด

ที่ว่า ทำบุญเพื่อหนีกรรม มันก็ทำได้ ถ้าบุญมาก กรรมก็จะเบนตัวห่างออกไป รอการหมุนเวียนกลับมาถ่ายเทสู่คุณในวันหน้า และ อาจจะไปผนวกกับกรรมในอนาคต ทำให้เกิดเรื่องราวที่ซับซ้อน

ยอมรับและชดใช้ และ ในขณะเดียวกันก็ หมั่นสร้างจิต พัฒนาจิต ละการกระทำที่ไม่ดีออกไป เดินเข้าหากลุ่มคนดี ร่วมกันทำความดี จากวันนี้ จนวันที่หมดลมหายใจเถิด

 

ช่วงนี้ ต้องเรียกว่า ดวงมีปัญหาพอสมควร และมีปัญหากับคนรอบ ๆ ข้าง คนที่มีผลต่อการทำงานของคุณ ตั้งแต่ระดับล่างไปจนถึงระดับบังคับบัญชา เรื่องจริง เรื่องไม่จริง ถูกวิพากวิจารณ์กันมั่วไปหมด ถึงจะผ่านก็เหมือนมีเงื่อนไขมากมาย คงไม่ต้องพูดถึงลำดับที่หรอกนะครับ ถ้าสถานการณ์แบบนี้

ระวังเรื่องการใช้จ่าย ให้มาก

สรุปว่า ทุกเรื่องช่วงนี้ ประคองจิตประคองใจ ยามเกิดสิ่งที่ไม่ดี และก็อย่าหาจำเลย เพราะอย่างไรเราก็มีส่วนอยู่ด้วยไม่มากก็น้อย

 

แล้วจะมีทางแก้อย่างไรบ้างคะอาจารย์ ในเรื่องงาน เพราะเกิดปัญหานี้มาเป็นระยะเวลา 2 ปีกว่าแล้ว และจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนาน ไหมคะ หนูขอความกรุณาช่วยเหลือหนูด้วยคะ ขอบพระคุณมากคะอาจารย์

 

ขอเรียนถามอาจารย์นะคะ เราควรขจัดทุกข์ข้อนี้ไปได้อย่างไร เราพิจารณาแล้วว่ามันเกิดจากเราไปผูกพันธ์ห่วงใยคิดถึงช่วยเหลือเพื่อนคนนี้อยู่ตลอดเวลาเป็นเวลานานจนเราคิดเองว่าคนนี้แหละที่เราจริงใจกับเค้ามากและเราอยากช่วยเหลือดูแลเค้าไปตลอดชีวิตแต่เมื่อเวลาผ่านไปเราได้ทดสอบบางอย่างเราก็ไม่แน่ใจว่าเพื่อนคนนี้มีความห่วงใยและจริงใจกับเราแค่ไหนหรือไม่ เราพยายามที่จะตัดใจแล้วเพราะด้วยอายุและความไม่เหมาะสม แต่ก็ทำไม่ได้ไม่รู้เพราะอะไรยังห่วงใยคิดถึงตลอดเวลา แม้เค้าจะทำให้เราทั้งมีความสุขเวลาได้ใกล้ชิดและมีความทุกข์เมื่อเค้าห่างเหินเราไปกับคนอื่น
เราควรทำอย่างไรคะ ถ้าเราจะพูดถึงความรู้สึกของเราตรงๆกับเค้าแล้วจะทำให้มีปัญหาถึงขั้นเลิกคบกันเลยมั้ยคะและอยากทราบมากเลยคะว่าเพื่อนคนนี้มีความรู้สืกห่วงใยและจริงใจกับเราเหมือนที่เราให้เค้ามั้ยคะหรือเค้าคบเราเพื่อหลอกใช้คะ สุดท้ายเราควรทำอย่างไรคะ ช่วยแนะนำด้วยคะเพราะรู้สึกว่าเรายังทำอะไรไม่ได้ส่วนหนึ่งเพราะยังห่วงเค้าอยู่ เราควรเลือกอยู่ช่วยเหลือเพื่อนคนนี้ต่อไปในสภาพนี้หรือเราควรเดินจากออกมาเพื่อตัวเราและมาช่วยเหลือพี่น้องดีกว่าคะ

 

อย่างน้อยอีก 6 เดือนนะครับ มันเป็นเรื่องที่ต้องดำเนินต่อ จนจบในตัวของมันเอง

อดทน อดทน และ มีสติ มีน้ำใจ รักษาจิตไว้ อย่ามีโทสะ โทสะ ทำให้ราศีหมอง ยิ่งจะทำอะไรไม่ขึ้น ยิ้มไว้ เมตตาไว้ ทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์กันทั้งหมด

 

ไม่ใช่เรื่องของความจริงใจ หรือ ไม่จริงใจ

แต่เขาคนนั้น มองเห็นคุณเป็นญาติ เป็นผู้ที่เขาเคารพ นับถือ มากกว่า ที่จะเป็นฐานะอื่น

เขามองอนาคตของเขาไว้ และ เป็นอนาคตที่มากพอสมควร

แต่เขาไม่เคยคิดจะหลอกใคร

เพียงแต่ คุณ

คิดเข้าข้างตนเอง พูดกับใจของตัวเองมากจนทำให้คุณ หลงไปในโลกที่คุณสร้างขึ้น มันก็ไม่ใช่จะเป็นโลกที่ไม่จริง แต่หลายสิ่งในโลกที่คุณสร้างขึ้นนี้ มี่คุณเป็นผู้กำกับทุกอย่าง ดังนั้น มันจึงมักจะขัดแย้งกับโลกของความเป็นจริง จนบางครั้ง สะดุด และ ปีนเกลียวกันบ่อย และจะบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ

ระยะห่าง จะ มากขึ้น ตามเวลา เพราะอนาคตที่ถูกกำหนด และวางแผนไว้นั้น ใกล้ที่จะเป็นจริงแล้ว สำหรับเขาคนนี้

อยากให้คุณ ปรับใจ ปรับชีวิต พยายามมองเห็นทุก ๆ คน เป็นเพื่อน อย่าให้มีใครที่มีระดับความสำคัญสูงเกินกว่าปกติ
หันไปช่วยเหลือสังคม เท่าที่จะทำได้ เวลาที่เหลือน้อยแล้วนี้ ใช้ให้คุ้มค่า ให้เกิดประโยชน์กับเพื่อนมนุษย์ที่ยังรอความช่วยเหลือจากคนที่มีส่วนเหลือ และมีน้ำใจพอจะช่วยเหลือเขาได้

หากคุณทำได้ จิตใจของคุณก็จะเป็นอิสระภาพขึ้นมาเรื่อย ๆ และ สงบได้ในที่สุด

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

 

ขอบคุณคะ แล้วในอนาคตของเขาไม่มีเราร่วมด้วยหรือคะ เพราะดิฉันเคยจะตัดใจเพื่อไม่ไปผูกพันกับเขาอีกโดยไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตและครอบครัวเขาอีก เขาก็จะมาต่อว่าบ้างพูดดีบ้างและมาบอกว่าอยากให้เราไปช่วยเหลือหรือร่วมงานกับเค้าในอนาคตเสมอ แล้วดิฉันก็ใจอ่อนเสมอ และทุกวันนี้ที่ดิฉันเข้าไปในครอบครัวเค้าอีกก็เพื่อช่วยเค้าและรอเวลาในอนาคตของเค้ามันไม่จริงหรือเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ยคะ กรุณาอาจารย์ตอบอีกทีนะคะเพื่อดิฉันจะได้ตาสว่างและไม่ต้องรอต่อไปและตัดสินใจอะไรให้เด็ดขาดเสียที ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

 

สวัสดีคะอาจารย์ศักดิ์และพี่สุดใจสบายดีนะคะ
อยากให้อาจารย์ช่วยสอนเรื่องกำหนดจุดสติสัมปชัญญะจุดที่1และจุดที่2ที่อาจารย์ก๋งสอนอีกครั้งหนึ่งได้ไหมคะ

ฝากความคิดถึงถึงพี่สุดใจด้วยคะ

 

ขอบพระคุณมากค่ะอาจารย์ที่ให้คำชี้นำในการดำเนินชีวิตอย่างมีสติ นะค่ะ ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ดลบันดาล ให้ท่านมีความสุข ความเจริญ ยิ่ิง ๆ ขึ้นไปค่ะ

 

สวัสดีครับอาจารย์ รบกวนอาจารย์ช่วยดูให้หน่อยครับว่างานที่ผมทำจะมีโอกาสก้าวหน้าหรือเปล่าครับ
แล้วเรื่องการเดินทาง และสุขภาพจะมีปัญหาอะไรไหมครับ รบกวนอาจารย์ชี้แนะด้วยครับ

 

ขั้นตอน

1 นั่งท่าสมาธิ ตามปกติ
2 กำหนดจิต ตามการหายใจ
3 ใช้จิต นึก พองหนอ ( พร้อมลมหายใจเข้า ) ยุบหนอ ( พร้อมลมหายใจออก) นั่งหนอ ( ให้ภาวนาไล่ๆ กับยุบหนอ อย่าเว้นช่วง เดี๋ยวลมหายใจไม่พอ จะเกิดอาการดิ้นรนทางกาย ทำให้จิตไม่สามารถทรงสภาวะอยู่ได้ )
แล้วก็ ถูกหนอ

ตรงคำว่า ถูกหนอ นี้ ให้ กำหนดจิตให้เล็กลงที่สุด หากนึกไม่ออก นึกถึงภาพปลายเข็ม แล้ว ภาวนาถูกหนอ
พร้อมกับพุ่งจิตไปที่จุดที่ 1 บริเวณเนื้อก้นด้านล่างซ้าย ( ตรงส่วนที่เรานั่งทับ)

จากนั้น ก็เริ่ม พองหนอ ยุบหนอ นั่งหนอ ถูกหนอ

พร้อมกับพุ่งจิตไปที่จุดที่ 2 บริเวณเนื้อก้นด้านล่างขวา ( ตรงส่วนที่เรานั่งทับ)

จากนั้น ก็เริ่ม พองหนอ ยุบหนอ นั่งหนอ ถูกหนอ

พร้อมกับพุ่งจิตไปที่จุดที่ 3 บริเวณเนื้อก้นด้านซ้ายบน ( ตรงส่วนที่เราไม่ได้นั่งทับ)

จากนั้น ก็เริ่ม พองหนอ ยุบหนอ นั่งหนอ ถูกหนอ

พร้อมกับพุ่งจิตไปที่จุดที่ 4 บริเวณเนื้อก้นด้านขวาบน ( ตรงส่วนที่เราไม่ได้นั่งทับ)

แล้ววนกลับมาที่จุดที่ 1

พยายามทำช้า ๆ และ อย่าไปห่วงลมหายใจมากนัก จิตจะส่ายไปมา กลัว และ ระวังลมหายใจมากเกินไป เกิดอาการวิตก ทำให้จิตไม่มีกำลัง เวลาถูกหนอ

หากจิตมีสมาธิ และ มีความแหลมคมเหมือนเข็ม คือ หดตัวเล้กลงได้จริง เวลาถูกหนอ เนื้อที่จุดที่ถูกจิตไปกระตุ้น จะเกิดอาการสะท้อนกลับไปกลับมา ตุ๊บ ๆ

แต่ละคน มีจุดสะท้อนนี้ ไม่ตรงกัน

พยายามฝึกนะครับ หลายคน หลายปีแล้วก็ยังไม่มีการตอบสนอง

เรื่องภาพปลายเข็ม เป็นการประยุกต์เพื่อให้จิตมีจุดที่จะทรงสภาพ และ ไม่สายตัวไปมาเวลากำหนดถูกหนอ หรือหากคุณนึกอะไรที่แหลมคมและเล็กแทนปลายเข็มได้ ก็ทดลองดูนะครับ

 

คนเราคบกันไว้ ก็ดีกว่า ไม่คบกัน เพราะบางครั้ง ผงเข้าตา เราก็ไม่สามารถเอาออกได้เอง ย่อมต้องอาศัยคนที่ไว้ใจได้สักคนหนึ่งเหมือนกัน

แต่ กรณีของคุณ ขอให้จิตใจมั่นคง คบกันเป็นแค่เพื่อนที่รู้ใจ แค่นั้น อย่าอะไรไปมากกว่านั้น

ส่วนเขา คำพูด และ การกระทำ เขาจะเป็นอย่างนี้ไปตลอด ส่วนใจลึก ๆ แล้ว ก็อย่างที่บอกนั่นแหละครับ เขาวางอนาคตของเขาไว้แล้ว อนาคตที่เขาจะสร้างมันขึ้นมา และ คุณจะได้รับเชิญเข้าไปร่วมเป็นจังหวะ ๆ ไม่แน่นอน แล้วแต่โอกาส และ คำขอ ซึ่ง ไม่ใช่ตลอดเวลาเหมือน 7-11 ที่เปิดตลอด 24 ชั่วโมง

ดังนั้น คิดว่า เขาเป็นน้องชายที่ไม่ได้คลานตามกันมาคนหนึ่ง ก็แล้วกันนะครับ

 

เวลานั่งสมาธิแล้ว พอถึงจุดหนึ่งไม่มีความรู้สึกทางร่างกายแล้ว รู้สึกไม่หายใจแล้วเกิดความสงบเงียบว่างเปล่า แล้วต้องทำยังไงต่อครับผมนั่งแล้วมาสิ้นสุดที่จุดนี้ทุกที ไม่รู้จะไปต่อยังไง

 

เรื่องอุปสรรคของงาน เป็นลักษณะลำดับขั้นที่มีสายการบังคับบัญชาที่เข้มงวด เจ้าระเบียบ และ คำสั่ง แต่สิ่งเหล่้านี้ก็มีผลดีต่อองค์กรนะครับ เพราะการที่มีผู้นำที่เข้มแข็ง ย่อมจะเป็นเกราะคุ้มกันองค์กรไว้ ไม่ให้ซวนเซ มีดี ก็ย่อมมี ไม่ดี่ แต่ที่ว่าไม่ดีนั้น คือ ไม่ถูกใจ แต่ถูกงาน และตรงคนแน่นอน เพราะไม่มีอคติในคนกลุ่มนี้ ที่บังคับบัญชาองค์กรนี้ เยี่ยมทั้งนายหญิง และนายผู้ชาย

ส่วนตัวคุณ พรสวรรค์ที่มีในตัว ก็ขอให้ใช้ในทางที่สร้างสรรค์ ความเฉลียวฉลาด รู้จั้กการเอาตัวรอด หากนำไปใช้ในการพัฒนางาน และ การแก้ไขปัญหา ที่ไม่ได้มุ่งผลมาที่ตัวเอง ทุกอย่างก็จะออกมาดีแน่นอน
เราต้องมีใจที่กว่าง ไม่คับแคบ ไม่เห็นแก่ตัว แล้วทุกคนในนาวานี้ก็จะอยู่กันอย่างมีความสุข มีความก้าวหน้ากันทั่วหน้า

การเดินทางมีโอกาสได้เดินทางบ่อย ไม่เป็นจังหวะที่แน่นอน มีโอกาสเดินทางไกล แต่ระวัง ระยะทาง ที่ไกล และ เวลาที่ยาวนาน ทำลายคนมามากแล้ว
รักษาใจ และ ควบคุมตัวเองให้ได้ทุกครั้งที่เดินทางนะครับ

สุขภาพ ผ่านครับ ไม่มีปัญหาอันใด ไม่มีโรคร้ายแรง ที่เป็นก็เป็นเรื่องปกติของอากาศและ อาหารที่ตามใจปาก

คำแนะนำคงจะไม่มี มีก็แต่ คำว่า " หลง " อย่าให้เข้ามาในจิตใจ คนทุกคน มีความสำคัญเท่ากัน และ มีทุกข์เหมือนๆ กัน ดังนั้น อกเขา อกเรา เราชอบ เขาก็ชอบได้เหมือนกัน

 

เมื่อมาถึงจุดนี้ ก็อยู่สักระยะ พอแน่ใจว่า เข้าที่แล้ว ก็ขอให้วางสภาพนี้ลง ไม่ให้ความสำคัญกับสภาพนี้อีก จะได้ก้าวต่อไป เพราะคนหลายคน ติดยึดสภาพนี้ แล้วก็เลยไม่ได้ไปไหน จิตไม่ได้พัฒนาต่ออีก

 

ขอบพระคุณอย่างสูงคะที่ให้คำแนะนำ จะพยายามทำให้ได้ ขอรบกวนอาจารย์อีกเรื่องนะคะ รบกวนอาจารย์สรุปที่อ.ก๋งสอนในแต่ละจริตได้มั้ยคะเพื่อที่ผู้ฝึกใหม่เอาไว้ทวนเวลาปฎิบัติที่บ้านจะได้ทำให้ถูกต้อง ไว้ในเวปนี้หรือนิพพานกรุณาบอกด้วยนะคะ แต่ในเวปนิพพานดิฉันได้แค่เข้าไปอ่านเพราะเข้าไปพิมพ์กระทู้ถามไม่ได้เลยคะ(ไม่ทราบเพราะอะไร) ถ้าติดปัญหาก็ขออนุญาติถามในเวปนี้นะคะ