เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เป็นภาพล่าสุด ที่ท่านรองฯบันทึกไว้หน้า ๑๖๑๐ ค่ะ

 

ต้นนี้แหละครับ บริเวณที่ล้อมรอบเป็นเขื่อน ยึดและตรึงไว้ด้วย เขื่อนคอนกรีตเสริมเหล็ก ที่ คณะศิษย์ ภายใต้การชักชวน ของ จารย์ ช้าง เฮียโก ผม เสี่ย ท และ คณะศิษย์ หลายสาย ช่วยกันหาเงิน ก็ติดพันกันมาเรื่อย

ส่วนการทำ มี หลวงตา ผมและ เพื่อน วิศวกร อีกคน ( ในรูปที่กำลังถือแบบดู ) ช่วยกันทำ ไม่มีค่าแรง ออกแบบเอง ให้เด็กลูกน้องเขียนแบบ พวกผม มีแต่ศรัทธา บุญและมือสองข้าง เงินค่าใช้จ่ายออกเองครับ ไม่เคยเบิกหลวงตา ขนาดท่านโยนให้ เพราะกลัวเรื่องของสงฆ์ และขนาดท่านบอกว่า อันนี้เงินส่วนตัวของฉันเอง ผมก็ไม่เอา สาเหตุ เพราะพวกผม จะเอาเงินพวกนั้น ไปก่อสร้างต่อไป

หลวงตาและผมเข้าไปในป่า เขาหลวงไปหาซื้อ ต้นสนมา ผมไปว่าจ้างผู้รับเหมาของบริษัทน้ำมันมา ทำเขื่อน ลงทุนแบบจำกัดเพระไม่มีเงินไปซื้อหิน เอาหินมาทิ้งกันน้ำ หมดไปจำได้ ว่าหลัก แสนต้นๆ ประมาณ สอง สามแสน

กะว่าจะปะทังไว้ชั่วคราว มีเงินจะทำใหม่ แต่ ไม่มีโอกาศทำใหม่ หลวงตาท่านล่ะสังขารไป เลยอด และ เขื่อนยังอยู่ แปลกมาก ทำให้ต้นโพธิ์ ต้นนี้ยังอยู่ ส่วนอีกต้น ไปก่อนหน้าเพราะน้ำเซาะก่อนที่จะสร้างเขื่อน






รูปนี้เป็นรถแม็คโครที่ผม ไปจ้างมา กู้ต้นโพธิ๋ ต้นแรกที่ ล้มลง นิพพาน ตะวันออก ด้วยตลิ่งที่เซาะเข้า จะเห็นในรูป บริเวณ ทิศเหนือ จะมีตลิ่ง ซึ่งถูกน้ำที่โค้งมาจาก คุ้งมัทรี เหนือ วัด ไหลโค้งและ วิ่งวนพุ่งเข้ามายชนที่เหนือวัด ทำให้ตลิ่ง พังไปเรื่อยๆครับ เป็นมานานก่อนผมจะมา

คนไม่เคยเห็น ไม่เคยสัมผัส โม้ไม่ออกหรอกครับ...เหอๆๆ มันจะเอาอะไรมาโม้

จากภาพที่เห็น ซ้ายมือที่เป็นน้ำ จะเคยเป็นโบถส์ร้าง ตามที่ท่านบอกว่าเคยมี และ ถูกน้ำเซาะ ตลิ่งเข้ามา โบสถ์หายไป หรือ ตรงบริเวณที่สร้าง โบถส์น้ำ ครอบไว้นี่เอง

เรื่องโบสถ์เก่าจะไม่มีชาวบ้านหน้าไหนพูด ว่ามีโบสถ์ และ เป็นวัดร้าง ที่นี้เป็นธรณีสงฆ์ เพราะมันขัดผลประโยชน์ที่ครอบครองอยู่

จากในรูป บนแพโบถส์น้ำ หลังเก่ามีพระนั่งดูอยู่องค์ ตอนกำลังกู้ ต้นโพธิ์ ผมจำไม่ได้ เพราะนานมาก แต่ดูเค้าไกลๆ อาจจะเป็นหลวงปู่บุญศรีก็ได้ แต่ไม่แน่ใจ เพราะถ้าเป็นท่าน ท่านจะนั่งเรียบร้อย ไม่ยกแข้งยกขา หลวงตาท่านเป็นอะไรที่ เป้ะมากครับ เพราะท่านให้ความสำคัญกับ หน้าวัด ต้นโพธิ์ และ เขื่อนมาก

พระที่เป้ะ โดยธรรมชาติ โดยกำเนิด เป็นลูกพระพุทธองค์ เป็นลูกกษัตริย์ สายเชื้อ ศากยะวงศ์ ต้องดูหลวงตาเล็ก วัดใหม่ฯครับ

และท่านแม้มีอายุมาก แต่คล่องแคล่ว แข็งแรงมาก เดิน หรือ ปีน บันไดเขื่อนลงไปในแพ แค่นี้ สบายมาก

มาตอนปลายๆอายุ เท่านั้น ที่ท่านอ่อนแรงลง ไม่ค่อยฉัน จนมรณะภาพ ตามสังขาร

 

ตลิ่งเดิม

ผมน่าจะเขียนไปแล้ว เพราะเป็นการเริ่มต้น สิ่งก่อสร้างวิหารทาน ของผม และ พวกนี้ทำด้วยมือทุกชิ้น ผลงานน่าจะ ๕ ถึง ๖ ผลงาน ตามหนังสือ แถลงการณ์ เป็นเงินน่าจะหลายสิบล้านบาท มาจากเงินส่วนตัวพวกผมและ เงินบริจาคทั้งสิ้น

และ ด้วยบารมีของ หลวงตาเล็ก เงินทองไหลเข้ามา ขนาดว่าท่าน ไม่ใช่นักก่อสร้าง ถ้าท่านเป็นแบบหลวงพ่อวัดท่าซุง วัดใหม่คงจะใหญ่ที่สุดในพื้นที่นั้นๆครับ

สาเหตุเพราะชุมชนไม่เข้มแข็ง ไม่รวมตัวกัน แบ่งออกหลายฝ่าย ศิษย์ ที่ไปไกล ต้องลงมือเองและ ถูก ขัดขวางด้วยหลายวิธี ทั้งคำพูดและ การกระทำ ชนวนเริ่มมาตั้งแต่มีการแบ่งโฉนดวัด ออกมา เป็นของวัด ทำให้เรื่องบานปลายออกไปเรื่อยๆ เพราะศึกน้ำลายครับ

ใครจะเขียนอย่างไร ผมยังอยู่ จารย์ช้างยังอยู่ และ ทนายที่ไปทำเรื่องยังอยู่ ผลงานยังมี และ เมื่อหลวงตาท่านสิ้น ก็พอกันครับ เคยเอาแถลงการณ์ให้ดูไปแล้วจาก เหตุการณ์ เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ไอ้กรรมการหน้าไหน อ้างว่าทันและ เอาพระ เอาของในกุฏิของท่านมา และมีของผมหลายชิ้น เช่น นาฬิกา มีดหมอ ดามัสกัส ปลัดงา เงิน เหล็กจารหัวเพชร ฯลฯ มาขายหลังจากหลวงตาท่านล่ะไป ผมนึกหน้าออก แทบทุกคน ส่วนชื่อไม่จำ เพราะรกสมอง...เหอๆๆ

จากรูปน่าจะเป็นปี ๒๕๔๐ ประมาณปีหนึ่งหลังจาก ไปพบหลวงตาในปี ๒๕๓๙



จากรูปจะเห็นสภาพตลิ่งที่เข้าขั้นวิกฤต ต้นโพธิ์ ต้นเหนือ โค่นไปต้นหนึ่งแล้ว รากต้นโพธิ์ ลงไม่ลึก เป็นราก ขัดตะหมาด จะไขว้กันไปมา ผมลงเรือไปศึกษา ภูมิประเทศ ถ่ายรูป วัดระดับน้ำ วัดความเร็วของน้ำวัด dimension แล้วมาประเมิณ ความเป็นไปได้ในการซ่อมตลิ่งตามหลักวิชา ตรวจทานกับผู้เชี่ยวชาญ ด้าน โยธาจาก บริษัท เชลล์ แห่งประเทศไทย ได้ออกมาหลายแนว และ แนวที่ถูกที่สุด คือ การตอก เสาต้นไม้ หรือ ไม้สนครับ

ส่วนรูปถ่ายน่ะ ไม่ต้องไปอ้างใคร หรือ ถ่ายรูปบน ข้างฝาที่ไหนมา ยังมีอีก แต่ยังไม่ถึงเวลาแสดงหมด หรือ ฟังขี้ปากใครมาโม้ต่อ ผมและ เพื่อน วิศวกร ลูกศิษย์ วัดท่าซุง ลูกศิษย์ หลวงตาเล็ก ถ่ายเอง วัดกันเอง พายเรือไปเอง ทำทุกอย่างตามที่หลวงตาต้องการครับ

จากรูปจะเห็นความสูงของตลิ่ง ผมถ่ายเอง มีรูปพระกลับจากบิณทบาตร ผมออกไป พยุหะ โดยรถ cameo คู่ชีพ ประมาณ ตีสาม จะไปเกือบสว่างที่ปั้มท์ พยุหะ หาอะไรทาน ซื้ออาหารไป ถวายหลวงตา หรือ ส่งไว้ ถึงวัดเช้า ใส่บาตรหลวงตาได้พอดีครับ บางอย่างใส่แล้ว ท่านไม่ฉัน ไปอีก ปรากฏว่าเน่าอยู่ในปิ่นโต ผมทำแบบนั้น มาจนท่านมรณะภาพ

ลูกศิษย์ หลวงตามีหลายแบบ คือ เท่าที่นึกออก

๑) ลูกศิษย์ มากราบ มาตามเวลาที่สดวกมาเอาบุญเอากุศล ขอให้ท่านช่วย

๒) ลูกศิษย์ สร้างบุญ พวกนี้ไม่ค่อยสนอะไรนอกจากทำบุญ ถวายสังฆทาน ส่วนใหญ่จะเป็นลูกศิษย์ สายวัดท่าซุงและ สายท่านแม่ชี ตัวอย่างเช่นลูกศิษย์ สาย ราชบุรี จะไม่ค่อยยุ่งกับใครมาคณะใหญ่และจะมาค้างคืนที่วัด มาทำบุญเลี้ยงพระ ถึงเวลาก็กลับ มีแบบนั้นอีกบ้าง แต่ผมไม่คุ้น

๓) ลูกศิษย์มาขอลาภ ขอ หวย มักจะมีของมาถวายที่ท่านชอบ เช่นอาหารถุงของแมว พวกนี้จะมาไม่ค่อยสุงสิง มี hidden agenda พุดคุยจะกั้กๆ กลัวลาภจะหาย แล้วมาขอบวชก็มี

๔) ลูกศิษย์ สร้างวัตถุมงคลขาย พยายามใช้ชื่อ ฤาษีลิงเล็ก มีหลายรุ่น ทั้งที่ไม่เขียนว่าลิงเล้ก แต่หมายความว่าใช่

๕) ลูกศิษย์ สร้างวัตถุมงคลแจก ในกลุ่ม ทำบุญ กฐิน ผ้าป่าเป็นหลัก เช่น สาย องค์การเภสัชฯ มาทำบุญประจำ

๖) ลูกศิษย์ สร้างแต่วัตถุมงคล สร้างตะบัน ขนาดฝากคนอื่นไปเสก จนหลวงตาท่าน ดุเอา ( จริงน่าจะใช้คำว่าด่าแล้วไล่ตะเพิด คนที่ถูกท่านไล่ จัดว่าเป็นบุคคลที่หายากมาก ในกัปล์หนึ่งอาจจะมีแค่คนเดียว )

๗) ลูกศิษย์ สายก่อสร้างวิหารทาน กลุ่มนี้หนักหน่อย เพราะจะได้เงินเยอะ หลายสิบล้าน วันหนึ่งบางทีเป็นแสนเพราะทำพระขาย เลยต้องถูกต้านทานและ จะโดนน้ำลายให้ เป็นตัวโกง ทำขายเอง ( นิยายเดิมๆ ผมได้ยินมาหลายสิบปี ) ว่าหาเงินเข้ากระเป่า รวยตายห่าแล้ว ให้ระวังให้ดี ระวังมาจะสิบปีแล้ว จนตายไปหลายคน อันนี้เรื่องจริง คนก่อสร้างจะเกาะกลุ่มกันเป็นสายๆ เลยเอาอยู่ ส่วนน้ำลายก็จะมาจากน้ำลาย ในพื้นที่ มีแนวร่วมบ้าง

๘) ลูกศิษย์ ฝ่ายบรรพชิต อันนี้ไม่เปิดเผยจังๆ แต่ที่มาระดับเจ้าอาวาสพรรษาสูงๆ มาเจอหลวงตา เห็นนั่งพนมมือแต้ ที่แบกกลดหน้าตาดำๆคล้ำ ไม่พูดจา ไปคุยท่านก็เฉยๆ เป็น ของจริงและ สายตรง ผมไม่เคยเจาะข้อมูลได้ นอกจากท่านเจ้าอาวาส วัดหนึ่งที่ ตาคลี

เผอิญผมลืมชื่อ ท่านได้ มโนยิทธิ มีอาคมขลังมีลูกศิษย์เยอะพอสมควร สามารถดูพระโดยทางในได้ ในวงเขาเอาให้ดู กัน เป็นชาวบ้านที่อื่น ท่านก็บอกไปตามสรรพคุณ ถึงคิวผมผมส่งกริ่งแพโบสถ์น้ำ ขอท่านดู ท่านถามก่อนว่าของใคร ผมบอกกริ่งแพโบสถ์เสกข้ามปี เสกในแพฯของหลวงปู่บุญศรี ท่านชะงัก ชักมือกลับทันที

บอกว่า ....ไม่ล่ะ

ผมกราบเรียนถามว่าทำไม พยายามคะยั้นคะยอ เพราะอยากทราบ ท่านบอกว่าไม่อยากเจ็บตัว เคยมีคนเอาพระหลวงปู่บุญศรีมาให้ท่านดู ท่านไม่ทราบ ท่านเอาจิตเพ่งลงไป โดนพลังกะดอนสะท้อนกลับ ไม่เห็นอะไร ซ้ำถูกกระแทก เจ็บตัว ป่วยไป ร่วมเดือน ท่านบอกว่าอาตมาเข็ด โยมเก็บไว้เถอะ

จำได้ ผมถวายท่านไป หนึ่งองค์และถวายชนวนกริ่งแพฯไปจำนวนหนึ่งให้ท่านเอาไปหล่อพระที่วัด

พระองค์นี้มาเจอท่านอีกที นั่งรอ หน้ากฏิหลวงตา จนเลยเที่ยง เลยเพล หลวงตาไม่ยอมออกมา ผมไปตั้งแต่เช้าท่านก็นั่งรอ จนเที่ยงน่ะแหละครับ ผมรู้สึกถึงผิดปกติ เลยไม่เสือกเรื่องชาวบ้าน ไปดูก่อสร้างแพฯแทนที่ริมตลิ่ง แต่ตอนเที่ยงไปถาม หลวงพี่ ท่านบอกจะรอนี่แหละ จนใกล้บ่ายๆน่ะครับ ผมชักจะเอะใจ กลัวหลวงตา ท่านป่วยเลยหาทางตะโกนเรียก ให้เด็กหลายคน ปีนขั้นทาง แท้งค์น้ำ ไปดูท่าน ปรากฏว่าท่านพึ่งตื่น ( ลีลา )

ท่านบอกว่า นอนนานไปหน่อย ( ลีลาอีกเหมือนกัน ทำเหมือนตื่นมาใหม่ๆ จะบ่ายแล้ว ) แต่ไม่มองตาผม เพราะผมรู้ทาง แต่ท่านรู้ใจ ผมสงสัยอยู่แล้วว่าท่านจะปล่อยให้หลวงพี่รอ อาจจะเรื่องอะไรที่หลวงพี่ท่านไปทำแล้วผมไม่ทราบ หรือทดสอบความตั้งใจกันสักหน่อย

พระองค์นี้ตอนหลังท่านลาออกจากตำแหน่งเจ้าอาวาศ ทิ้งวัด แล้วออกธุดงค์น่ะครับ เป็นศิษย์ พระในป่าที่ชัดเจนรูปหนึ่งที่ผมเจอ และผมไม่เคยเจอท่านอีกเลย

กราบอะฐานขอให้ท่านสำเร็จในทางธรรมที่ท่านปราถนา

แล้วนิมนต์มาโปรด สันติ อีกสักครั้งน่ะ ขอรับ...แหะๆ

ด้วยความเคารพจากใจอย่างสูง

จากศิษย์ต่างเพศ ต่างวัย สำนักเดียวกับท่านครับ

 

น้ำใจจากพี่ช้าง ^^​

​

 

***กราบๆๆหลวงพ่อ ทรง หลวงปู่บุญศรี หลวงปู่อั้บ ครับ***

 

ต้นสน จาก ตีนสันเขาหลวง



เข้าไปซื้อในป่าตีนเขาหลวงน่ะครับ ผมไม่รู้ทางหรอกครับ หลวงตาท่านสั่งเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา กลับไปอีกทีผมยังไปไม่ถูกเลยครัย จำได้ว่าลึกมาก เอารถจี้บกะบะ cameo ของผมลุยเข้าไป

จำได้ว่าลึกมาก ไปเกือบทั้งวันทั้งที่ระยะทางไม่ไกลเท่าไหร่ แต่เข้าป่าไป เปลี่ยวรกมาก ผมไปคนเดียวอาจจะถูกปล้น เอาศพหมกไว้แถวนั้น หาไม่มีทางเจอครับ แต่ตอนนั้นไม่ค่อยกลัวอะไร เพราะรู้น้อย แต่ตอนนี้มาชวน คงดูใน GPS แทน ....เหอๆๆ

เขาปลูกอยู่หลายร้อยไร่ แบบเป็นป่าสน น่าจะมี สัตว์ป่า ถ้ามากลางคืน เพราะรกมาก เราไป ไล่ถามไป ตามที่ ที่เจอบ้าน เขาก็บอกให้ไปดู หรือ พาไปดู ถึงฉากนี้ หลวงตาท่านนั่งบนรถเฉยๆ เพราะพระตัดไม้เขียวๆไม่ได้น่ะครับ เป็นอาบัติ พระพุทธองค์ท่านห้าม จะพูดท่านยังเงียบบอกแล้วว่า

ถ้าเปรียบเหมือนนางงาม เสื้อ ผ้า หน้าผม เป้ะ กริยา การนิ่งพูดจา เป้ะ

กับหลวงตา อาการ กริยา การพูด ภาษา การเดิน ฉัน นอน การแต่งตัว ศีล ความสำรวม หลวงตาท่าน เป้ะ ครับ ดูพระต้องแบบหลวงตานี่แหละครับ อาจารย์ท่านอย่างไร หลวงตาแบบบนั้นเลยครับ

ผมเลยว่าเอง ชี้เองว่าเอาแนวไหน ต้นขนาดไหน ราคาไหร่ แล้วไปกราบเรียนถามท่านบนรถ เห็นท่านไม่ว่าอะไรก็ลุยไปตามที่บอกท่าน ตอนนั้น ท่านคอยลงขันอย่างเดียว เพราะท่านต้องการเป็นวัดท่าน

จำได้มีมัดจำกันบ้าง แต่ไม่มาก แม้หมดนั้นหลายเจ้าจะหลายหมื่นบาท อาจจะเพราะไปกับหลวงตา มีพระมาโปรด ตามอุปนิสัยของท่านที่โปรดสัตว์โลกที่มีทุกข์ได้ ถึงเวลาเขาก็เอามาส่งตามที่นัด ก็จ่ายเงินกัน เขาอาจจะเห็นว่ามาถวายวัดก็ได้ ไม่มีอะไรตุกติกไม้ได้ขนาดตามที่ต้องการ

จากงานนี้ พอเขื่อนเสร็จ ผมได้ทีม นักสร้างถาวรวัตถุมาร่วมกันหลายท่าน หลวงตาท่านเอาด้วยออกเงินด้วย ได้ทีมนักสร้าง นักหาเงิน ฯลฯ และมาช่วยกัน นอกนั้นในอดีต มีแต่นักสร้างวัตถุมงคล หลายคณะมาก แต่ไม่มีทีมนักสร้างวิหารทาน ( เพราะคนทำแบบนี้ จะโดนด่าเยอะ...แหะๆ เปลืองตัว ไม่ได้อะไร ) ทำยาก คนไม่สามัคคีกันมีแต่ทะเลาะกัน ไม่มีทางทำงานใหญ่สำเร็จ เพราะกั้กกัน มองหาแต่ผลประโยชน์ไม่ใช่บุญ

ตัวผมเองก็เกิดความมั่นในขึ้นมาก เกิดมาก็ไม่เคยสร้างวัด เคยแต่ออกเงินช่วยเขา แต่ไม่เคยหาซื้อเข็ม ตอกเข็ม ผสมปูน วิ่งไป วิ่งมา ไม่เคยออกแบบ เพราะทำวัดอยากให้มันดีๆ ทนๆคุ้มเงินที่ไปหากันมา ทำให้มีทีมช่วยกันทั้งทีมสร้างและทีมหาเงิน ทำงานการสร้างกันมาอีกหลายอย่าง หลายโครงการณ์ เจตนาจะให้วัดใหม่ฯ คงทนถาวร เป็นนักสร้าง (วัด วิหารทาน ด้วยมือ ) ไม่ใช่นักทำลาย ( ด้วยน้ำลายครับ )

ท่านอ่านแล้วใช้วิจารณญาณเอาเองน่ะครับ ผมคงมาหลอกพวกท่าน คง...จะยากครับ

 

น้ำใจจากพี่ช้าง ^^​

​

 

สวยงามเกินคำบรรยายครับ

 

กลุ่มลูกศิษย์เขียนเท่าที่นึกได้น่ะครับ ยังมีอีก แต่จะสรุปว่า แทบทั้งหมดมาดีน่ะครับ เพราะถ้าใครทันเห็นหลวงตาจัดว่ามีวาสนากันมาครับ ผมว่าแบบที่ทันน่ะครับ พวกที่ไม่ทัน ไม่เคยเห็นครับ เลยไม่รู้ว่ามีดีอะไร...แหะๆ ที่เห็นๆ มีแต่ขายกับขายๆๆๆๆ เลยนึกไม่ออก...เหอๆๆ

 

เห็นภาพแล้ว มันบาดตา บาดใจ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ครับ

 

พี่รุ่งเปลียนภาพแทนตัวได้หวานเชียวครับ ครอบครัวสุขสันต์นะครับ

 

อ่านเรื่องราวแล้วนึกภาพตามเพียงแค่เสี้ยว ...
คงยากลำบากมากจริงๆทั้งคณะเลยนะครับกับการสร้างมหากุศลครั้งนี้
อยากจะมีบุญวาสนาบารมี กำลังใจและกำลังสติปัญญา ได้ทำแบบนี้บ้าง
แต่ผมคงต้องใช้เวลาหลายภพหลายชาติครับถึงจำสามารถทำได้
แค่มีบุญได้มาอ่านและรับรู้เรื่องราวก็ได้เพิ่มพูนกำลังใจ ได้อีกมากมายเลยครับ

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง หลวงปู่อั๊บครับ

 

คนมันจะรวย จะสวย จะหล่อ

มันห้ามไม่ได้...เหอๆๆ

 

ภาระกิจที่ทำไปแล้วนั้น ยังไม่ถึงครึ่งหนึ่งที่กำลังรออยู่ข้างหน้า ทุกคน ทุกท่าน มีส่วนร่วมกับภารกิจทุกคนโดยที่ท่านไม่รู้ตัว ทุกท่านที่ได้สร้างบุญ สร้างกุศลใน กระทู้ เหรียญบิน แพโบสถ์ น้ำ มิใช่เเหตุบังเอิญ แต่เป็นสิ่งที่ฟ้ากำหนดมา ยังมีภารกิจที่รออยู่ข้างหน้าอีกมาก ไม่ต้องห่วงครับ ทุกคนมีหน้าที่แน่นอน หลังจากนั้น พวกเราจะไปรวมกันอีกที ณ สถานที่แห่งหนึ่ง สถานที่แห่งนั้นมีแต่ความสุข

 

สถานที่แห่งนั้น มีแต่ความสุข เหมือนดั่งในภาพ จะเห็นพระเหนือพระ

 

ตาช้างกับผม เหนื่อยเลยครับ....เหอๆๆ

ขนาด ต้องไปเชิญ ผกก อู่ทอง ยุคนั้น ,นอภ ,ปลัด พยุหะ รองผู้ว่า นครสวรรค์ ยุคนั้น และ สายทหารเรือ พี่ยุทธ มาอีกหลายคนครับ เป็นคนที่ชอบทำบุญสร้างวัดน่ะครับ พวกหาเงินไม่ชวนมาครับ

แต่มันอยู่ที่ใจครับ....ที่ทำไปแล้วถือว่าสำเร็จไปแล้ว ปัจจุบัน ก็ทำต่อไป ตามแนวที่เราเชื่อ

ทุกคนมีเหตุผลของตัวเอง อาจจะมีคนอ่านแล้วไม่ชอบ เพราะไม่มีบุพกรรมกันมา

แต่ที่อ่านแล้วชอบก็มี เพราะมีบุพกรรมกันมา วันเวลาจะพิสูจน์ให้ทราบธาตุแท้ไปเรื่อยๆครับ คนเรามันต้องมีเผลอครับ...เหอๆๆ

หลวงตาสอนผม ดูคน ดูนานครับ ...แหะๆ

 

ขอโมทนาสาธุ ครับ

 

โมทนาสาธุครับ ขอติดตามไปด้วยครับ...