เปิดตำนานหลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ ภาค 2

กราบหลวงปู่ทิม คุณลุงสาย แก้วสว่าง
สวัสดีครับพี่โมทย์และศิษย์หลวงปู่ทิมทุกท่านครับ
ผมว่า senior ทั้ง 3 ท่านและคับ ทั้งพี่โต้ง น้าต๋อย และคุณก้อง 555

 

กราบหลวงปู่ทิม สวัสดี น้าโมทย์ พี่ทหารเก่า พี่รัก น้าต๋อย พี่นุ iamTHA.chincho, ชยสิทธิ์, บางโกรก, may06, sambe43, เหลาเย่, choey, The29, ส่างปาและศิษย์หลวงปู่ทิมทุกท่านครับ

 

เพิ่งเข้ามาอ่าน โดยแซวเลย

ผมเพิ่ง 18 จะเป็นซีเนียร์ไปได้อย่างไรครับ. ^^

 

ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับกำลังหาร้านเลี่ยมครับ
มีใครพอทราบช่วยแนะวิธีทำบุญเกี่ยวพระที่บูชาติดตัวด้วยนะครับ
โดยเฉพาะพระผงเนื้อขาวครับ

 

พี่ก็ทำบุญและอุทิศบุญให้หลวงปู่ทิม ลุงสายแก้วสว่าง เทพเทวดาที่รักษาในองค์พระ ในทรรศนะผมนะครับ

 

ขอบคุณมากครับ

 

กราบหลวงปู่ทิม สวัสดีครับอาจารย์แก้วสว่าง น้าต๋อย พี่โต้ง พี่รัก พี่เดชา พี่ภู พี่คนบนเกาะ พี่เตอร์ พี่ทหารเก่า คุณโอ๊ดและพี่ๆเพื่อนๆลูกศิษย์หลวงปู่ทิมทุกท่าน สบายดีกันทุกคนนะครับ

 

วันนี้คงได้เข้ามาทักทายเท่านี้ก่อนนะครับ ฟ้าร้องและก็มีฟ้าแลบด้วยสงสัยว่าอีกซักพักฝนคงจะตกลงมาแน่ๆ ขอปิดเครื่องก่อนนะครับ โชคดีทุกท่านครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทิมครับ

สวัสดีพี่ๆทุกท่านยามค่ำครับผม

 

งั้นพ่วงคุณต๋อง ไปด้วยอีกคนก็ดีนะครับ จะได้มีเพื่อนเยอะๆ

แหะๆ น้อยกว่าผมปีเดียวเอง

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

มาอ่านนิทานคติธรรมสอนใจความสามัคคีกันเรื่อง.....วัวสามสหายกับสิงห์โต

ครั้งหนึ่งยังมีวัวอยู่สามตัว เป็นเพื่อนที่ดีมีความเกี่ยวข้องที่สามัคคีต่อ กัน มันทั้งสามอาศัยอยู่ในทุ่งกว้างที่ป่าใหญ่อัฟริกา มันทั้งสามตัว จะไปไหนมาไหนไม่ว่าจะเป็นเวลากินหญ้าหรือแม้แต่ในเวลานอน ก็จะอยู่ในที่ที่ใกล้ ๆ กันอยู่ตลอดเวลา มีอยู่ในวันหนึ่ง ในขณะที่วัวทั้งสามตัวกำลังรวมกลุ่มกันยืนกินหญ้าอยู่นั้น ก็เกิดได้มีสิงห์โตหิวโซตัวหนึ่งเดินผ่านมาและได้เห็น มันหมายที่จะบุกเข้าจับกินเป็น เหยื่อ
" ว้าว! พวกมันดูน่าอร่อยมากเลยทีเดียว "
แต่วัวทั้งสามตัวได้ร่วมพลัง กันกางเขายืนจังกล้าหันหน้าเข้าปะทะกับสิงห์โตอย่างไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเกรงแต่ อย่างใด " ม่อๆๆ กางเขาหันหน้าสู้กับสิงห์โต ห้ามแยกจากกันเป็นอันขาด "
สิงห์โตจึงไม่สามารถที่จะเข้าไปในที่ที่ใกล้ ๆ และทำอะไรพวกมันได้เลยสักนิด เพราะฉะนั้นสิงห์โตจึงทำได้ก็แต่แค่เพียงเดินเมียงมองอยู่ในที่ห่าง ๆ และ
รอบ ๆ ได้แต่เพียงอย่างเดียว มันเฝ้ารอคอยเพื่อหาโอกาสที่จะบุกเข้าโจมตี แต่แล้วก็ต้อง เลิกลาและถอยห่างออกไปในที่สุด
" ถ้าพวกเราร่วมมือสามัคคีกันแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องกลัวอ้ายสิงห์โตตัวนั้นเลยสักนิด " สิงห์โตรู้สึกอับอาย เป็นอย่างมาก ที่ไม่สามารถที่จะกินวัวทั้งสามตัวพวกนั้นได้" มันน่าที่จะมีหนทางอะไรที่ดีๆอยู่บ้างนะ " สิงห์โตพยายามใช้ความคิด "อ้อ ข้ารู้แล้ว.. ! ว่าด้วยเหตุใดข้าถึงได้บุกเข้าไปจับกินพวกมันไม่ได้ ทั้งนี้ทั้งนั้น...ก็เป็นเพราะว่าพวกมันมีความสามัคคีกันนั่นเอง,,, ดังนั้นก่อนอื่นใด ข้าก็จำเป็นที่จะต้องจัดการทำให้พวกมันแตกแยกขาดความ สามัคคีต่อกัน...แล้วตอนนั้นแหละ ข้าก็จะกินพวกมันได้ทีละตัว ๆ อย่างง่าย ๆ นั่นไง ใช่แล้ว ! " และเมื่อมันคิดได้ดังนั้นแล้ว สิงห์โตก็ได้ย้อนกลับมาปรากฏตัวในที่ ทุ่งกว้างที่พวกวัวทั้งสามอยู่อีกครั้งหนึ่ง " ดีมาก...ดูสิ..นั่นพวกมันกำลังแยกกันออกไปยืนกินหญ้าอยู่ในที่ที่ห่าง ๆ อยู่พอดีเลยทีเดียวเชียว "
สิงห์โตรีบเดินไปในที่ที่ใกล้ ๆ กับวัวตัวสีแดงก่อนอื่นใด แล้วกระซิบด้วย เสียงที่อ่อนหวานที่สุดว่า " นี่นี่..นายสีแดง เราต้องขอยอมแพ้ในความเก่งกาจของ พวกท่านแล้วหละ เพราะพวกท่านนั้นทั้งเก่งทั้งแข็งแรง..เราขอนับถือ..แต่ว่านะ..เราอยาก รู้จังเลยว่าท่านทั้งสามนั้นใครคือผู้ที่เก่งและแข็งแรงที่สุดในฝูงล่ะ" วัวตัวสีแดงจึงพูดว่า " พวกเรานั้นทั้งเก่งและแข็งแรงด้วยกันทั้งสามนั่นแหละ " สิงห์โตทำท่าทีเป็นตกใจ " จริงน่ะ???แต่ที่ข้าได้ยินมาจากวัวตัวอื่นนั้น..มันไม่ใช่อย่างเช่นที่ท่านพูดนี่ ! "
วัวตัวสีแดงรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก จึงได้ถามไปว่า " แล้วพวกนั้นพูดว่าอย่างไร??"
สิงห์โตจึงได้ทีพูดว่า " วัวตัวสีดำนั้นบอกว่ามันนั้นทั้งเก่งและ แข็งแรงที่สุดในฝูง แล้วยังได้บอกอีกด้วยว่าถ้าไม่มีมันแล้ว รับรองว่า วัวตัวสีแดงกับวัวตัวสีน้ำตาลจะต้องโดนสิงห์โตกินไปนานนมแล้วเสียด้วยนะ.." " อะไรนะ? ทำไมมันถึงได้พูดในสิ่งที่ห่วยและแย่มาก ๆ อย่างเช่นนี้ได้ ยังไง！"
วัวตัวสีแดงเมื่อได้ฟังดังนั้นก็ให้เป็นโกรธเป็นอย่างมาก...
แล้วในที่สุด,สิงห์โตก็ได้ไปพูดบอกหลอกลวงแบบเช่นนี้กับวัวตัวสีน้ำตาล แล้วก็แน่นอนเหมือนกันกับวัวตัวสีดำอีกด้วย...
" นี่ นี่ วัวตัวสีน้ำตาลท่านได้ ฟังแล้วหรือยัง? ว่าวัวตัวสีดำพูดว่า มันนั้นต้องมีหน้าที่ดูแลป้องกันภัย ให้กับวัวทั้งสอง เพราะว่าวัวทั้งสองตัวนั้นทั้งอ่อนแอและทำอะไรที่เป็น ประโยชน์ไม่ได้เสียเลย.. "
" ม่อๆๆๆโอ้ยนี่ข้าโกรธแล้วด้วยนะ！ " สิงห์โต พูดหลอกลวงแบบนี้กับวัวทั้งสามตัวตามแผนการณ์ได้อย่างแนบเนียนมากเสียด้วยสิ
.แล้วหลังจากนั้นในที่สุด..ที่ทุ่งกว้างของป่าใหญ่ก็เป็นอันได้เกิดการต่อสู้กันขึ้นมา เสียแล้ว...เริ่มต้นจากวัวตัวสีดำก่อนเลย มันตะโกนขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า
" มาเลย เราจะต้องมาสู้แข่งขันกัน เพื่อให้รู้ให้แน่ชัดเสียเดี๋ยวนี้ ว่าใครคือผู้ที่เก่งและแข็งแรงที่สุดในฝูง " วัวตัวสีแดงก็เหมือนกันก็พูดขึ้นด้วยความโมโหว่า "ตัวที่เก่งและแข็งแรงที่สุดก็คือข้า！" มันทั้งสามตัวจึงเริ่มต่อสู้กัน..โดยใช้เขาอันแหลมคมของพวกมันนั้นเอง..เสียบแทง ซึ่งกันและกันอย่างไม่ยอมลดละให้กันและกันเลยสักน้อยนิดเสียด้วย...
" ม่อๆๆม่อๆๆ..ม่องเท่งสิ" สัตว์ทั้งสามตัวจึงมีอันต้องนองและเต็มไปด้วยเลือด มันทั้งสามตัวได้รับบาดเจ็บเป็นอย่างมากและอ่อนแรงลงอย่างไม่ได้สติ จากการต่อสู้
"ม่อๆๆ..ข้าไม่ปรารถนาที่จะอยู่กับพวกเจ้าอีกต่อไป " ทั้ง ๆ ที่เคยมีความสามัคคีและเป็นมิตรที่ดีต่อกัน แต่แล้ววัวทั้ง สามตัวก็จำต้องมาแตกแยกขาดความสามัคคีเป็นมิตรที่ดีต่อกันและกันไปในที่สุด และในตอนนั้นสิงห์โตก็ยิ้มด้วยความพอใจ เพราะได้โอกาสเข้าไปจับกิน พวกวัวที่อ่อนแรงใกล้ตายได้ทีละตัว ทีละตัว สมใจสบายโก๋ไป ตั้งสามวันเต็ม ๆเลยทีเดียว...

นิทานเรื่องเล่าเรื่องนี้..ได้เล่าถึงวัวคือผู้ที่ได้รับการหลอกลวงจากสิงห์โตที่กุข่าวลือขึ้นมา...จนทำให้ต้องมาแตกขาดความสามัคคีและความ มีมิตรภาพที่ดีต่อกัน " จงให้ความสำคัญและให้ความเชื่อใจกับคนหรือเพื่อนที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน " ...

 

นี่ถ้า โยมสาย แก้วสว่าง และ อาจารย์ดุษฏี ศิริโวหาร ยังมีชีวิตอยู่ ทั้งสองคนคงจะหัวเราะจนฟันร่วงออกจากปากเป็นแน่ๆ เลย โยมสาย แก้วสว่าง เป็นไวยาวัจกรที่หลวงปู่เป็นผู้ตั้งขึ้น มีฝืมือในทางช่าง และก็เป็นบุคคลแรกที่แกะแม่พิมพ์ต่างๆ ด้วย “หินมีดโกน” ถวายหลวงปู่ ในยุคที่ยังไม่มีใครรู้จักท่าน ซึ่งแม่พิมพ์ขุนแผนไม่ว่าจะเป็นพิมพ์ใหญ่ และพิมพ์เล็ก “โยมสาย” ก็เป็นคนคิดแกะขึ้นมาเอง ส่วนอาจารย์ดุษฏี ศิริโวหาร เป็นคนที่นำขุนแผนที่แกะด้วยมีดโกน ไปให้ช่างที่กรุงเทพฯ แกะแม่พิมพ์ใหม่เป็น “แม่พิมพ์ทองเหลือง” หลังจากทีบล็อกแม่พิมพ์หินมีดโกนได้ชำรุดไปแล้ว

ความจริงลึกๆ ในการสร้างพระพิมพ์ต่างๆ ของหลวงปู่ทิม ในยุคแรกๆ นั้นยังมีอีกมาก โดยเฉพาะพระเครื่องที่แกะด้วยไม้ที่มีนามเป็นมงคล จะมีหลายแบบหลายชนิด คนรุ่นเก่าในยุคนั้นจะพกติดตัวด้วยความหวงแหน

ผมเคยเห็น พระพิมพ์ขุนแผน, พิมพ์สมเด็จ, พิมพ์พระยืน ฯลฯ เนื้อเหมือนช็อกแบบสมเด็จเจ้าสัว (แลกปูน) ที่วัดแม่น้ำคู้เก่า ในสมัยที่ ท่านพระครูพิพัฒน์วีรคุณ (อาจารย์ทวน) เป็นเจ้าอาวาส ท่านเคยยกหีบเหล็กโบราณใบใหญ่มาเปิดให้ผมดู และบอกว่ามีพระเครื่องต่างๆ ที่อยู่ในหีบเหล็กนี้ โยมสายได้ทำขึ้น และนำไปให้หลวงปู่ปลุกเสก ภายหลังได้นำมามอบให้ท่านเพื่อที่จะได้ออกให้ญาติโยมทำบุญเพื่อสร้างวัด ซึ่งท่านก็มอบให้ญาติโยมที่นำผ้าป่ามาทอดบ้าง หรือมาทำบุญที่วัดบ้าง จนพระเครื่องชุดนี้ได้ร่อยหรอไปมากเหมือนกัน

แต่เนื่องจากพระชุดนี้ ไม่มีความสวย บางองค์ร่วนไม่จับตัวเหมือนพระผงที่สร้างในยุคนี้ เนื่องจากไม่รู้ส่วนผสมจะหาอะไรมาเป็นตัวประสาน ในยุคนั้นก็ได้ทำตามมีตามเกิด แต่นั่นแหละครับ คนรุ่นเก่าเขาจะไม่สนใจในความสวยงามเหมือนสมัยนี้ เพียงแค่รู้ว่า หลวงปู่ทิม ปลุกเสกให้ก็ถือว่าวัตถุมงคลที่ได้รับมาสุดยอดแล้ว เพราะหลวงปู่เป็นพระที่ทำวัตถุมงคลยากคือ ถ้าไม่ถึงที่สุดจริงๆ ท่านจะไม่อนุญาตให้ทำ เนื่องจากท่านกลัวว่าจะนำวัตถุมงคลที่ท่านเสกให้ไปใช้ในทางที่ผิด ท่านจึงระมัดระวังตัวในเรื่องนี้มาก

ขออนุญาตนำบทความจากข้อมูลหนึ่งซึ่งมีข้อคิดกันได้มากครับ

 

มาไม่ทันสนทนากับท่านเมืองโบราณ เสียดายจริงๆครับ

 

สวัสดีครับ ทุกๆท่าน ขอบารมีหลวงปู่ทิมนำพา ดลบันดาลให้พบสิ่งที่ดีครับ คิดดีทำดีผลย่อมออกมาดีครับ

 

ผมขอเป็น Junior แว๊บๆดูอยู่อย่างนี้ดีกว่าคับพี่โต้ง 555

 

ขอบคุณ พี่เมืองโบราณ มากครับ
สวัสดีครับ พี่ทหารเก่า พี่jame@, พี่astroboy, พี่apichet40, พี่Ekawat, คุณMajirojung, พี่NaChaReTi, พี่wvuitews, พี่aouly, พี่เบนซ์ rayong สบายดีนะครับ
ขอ อนุโมทนากับพี่ๆทุกท่านน่ะครับ

 

เป็นเมืองมรดกโลก1ใน5ของโลกเชียวครับ (นครวัด นครธม) อยากให้ไปดูครับ
เดี๋ยวนี้การเดินทางสะดวกกว่าแต่ก่อนเยอะครับ
ผมมัวแต่ทำงานเลยไม่ค่อยได้เที่ยว(กลางวัน)สักเท่าไร ครับ55

 

สวัสดีคุณ noowiaar ด้วยนะครับ

 

กราบหลวงปู่ทิม คุณตาสาย

และสวัสดีพี่ ๆ น้อง ๆ ลูกหลานหลวงปู่ทิมด้วยครับ สบายดีกันทุกท่านนะครับ