♥ มาแต่งกลอนแก้เหงากันนะ ♥

หนาวกายหนาวในใจให้หนาวเหน็บ
คงไม่เจ็บมากมายเท่าห่วงหา
หมื่นแสนล้านดวงแสงเจ้าดารา
อื่นแสนล้าเท่าใจได้มาเจอ.....อิอิ

 

โลกนี้ยังมีฉัน สหาย
ลมหายใจมีฝัน พึงค้นหา
รัตนแก้วสูงล้ำ ทางมรรคา
เพียรขวนขวาย ไข่วขว้า ครอบครอง!

 

หนาวกาย หนาวเหน็บ เจ็บหรือ?
ใจไม่ถือ ปล่อยวาง ความห่วงหา
หมื่นแสนล้าน พันดวง ในนภา
ไม่ไขว่ขว้า หรอกหนา แค่คอยมอง

มองเฉยๆพอได้ล้อ หยอกเล่น
แม้ไม่เห็น พอรู้ ดาวดวงไหน
เปล่งแสงเย็น เด่นจ้า เกินกว่าใคร
เพราะหทัย ไร้คู่ อยู่เดียว ๕๕๕....

ราหูยัง อมจันทร์ มาเคียงคู่
ดาวมนุษย์ตยู ไม่รู้ คู่อยู่ไหน
เนปจูนปลอบ ยังไม่เห็น ไม่เป็นไร
พลูโตไกล บอกชาติใหม่ ค่อยเจอกัน....

 

เห็นล้อเล่น เป็นได้ แค่เพื่อนหยอก
ไม่ต้องบอก เข้าใจ ในเฉลย
มนุษย์ตยู ไม่รู้ คู่ไหนเลย
ให้เอื้อยเอ่ย รับฟัง เท่านั้นเอง 55555

เพ่งเคยได้ยินอ่ะ.....เอิ้ก.....

 

ดาวห่างไกล บนฟ้า เกินมองเห็น
ตัวเป็นเป็น บนกระทู้ พี่ดูหน่อย (นะจ๊ะ)
เจ้าเนปจูน พลูโต แสนเลื่อนลอย
มีน้องน้อย นั่งคอย โปรดอย่าลืม...

hello4hello4

 

เขียนอะไรดี
ความรู้สึก ที่มี ดูโหวงโหวง
แหงนดู นาฬิกา 11 โมง
คง ต้องหาอะไร มาใส่ท้อง




กินข้าวกันดีกว่า rabbit_eating

 

ใช่จะลืม คนดี ที่ฝังจิต
ในน้ำมิตร ไม่ตรี ที่มีให้
จึงขอมอบ ตำแหน่ง เจ้าหัวใจ
หายไปไกล ใจห่วง หวนรำพึง...คิดถึงมาก...อิอิ

 

น่าอร่ิอยจัง ชอบหมึกหรอจร้า...55555...

 

เห็นอาหาร จานใหญ่ใหญ่ ให้หิวข้าว
มองเห็นจ้าว สมุทรน้อย ลอยตรงหน้า
ปลาราดพริก ลอยฟ่อง จนต้องตา
ไข่เจียวมา แก้เผ็ด อย่าเอ็ดไป

แอบคดข้าว ใส่จาน มาวางไว้
แล้วตักไข่ ราดปลา เอามาให้
คลุกเคล้ากัน มันอร่อย อย่าบอกใคร
ขอขอบใจ ที่แบ่งปัน กันมาชิม

(good);aa43
ขอขี้ตู่หน่อยค่าอิอิ

 

น่ารับทานทั้งนั้นเลยนะ.(ยกเว้นหมึก อิๆ)

 

แวะเวียนมา เยี่ยมเยียน เขียนให้อ่าน
มีใครผ่าน กระทู้กลอน ตอนเราเหงา
ต่างมีห้อง ของตัว มิใช่เบา
จึงต้องเฝ้า ห้องตน คนเยี่ยมเยียน

กระทู้จึง ร้างลา น่าใจหาย
จึงขอใช้ ฝากกลอน ที่ขีดเขียน
อาจไม่เพราะ เสนาะใจ ใคร่หมั่นเพียร
แค่อยากเยียน เยี่ยมกัน ฉันท์เพื่อนเกลอ
oishi_

 

โรคติดต่อเอดส์ร้ายตายแน่ๆ

โลกจริงแท้ยังไม่กลายมลายหาย

โลกมนุษย์ยุคสุดท้ายวุ่นวาย

โลกจิตคล้ายแตกสลาย ทลายบุญ...

ให้โลกเราสวย พวกเรามาช่วยกัน
รับรู้ด้วยกันแล้วทำให้โลกนี้สดใส
อยากใหโลกน่าอยู่กว่านี้เป็นโลกที่เราฝันใฝ่ จะสวยดั่งใจ
เปลี่ยนไปได้ด้วยมือของเรา

 

โลกสดใส ด้วยมือ สองของเรา
สนองเอา นโยบาย ร่วมมีรัฐ
ความพอเพียง ไม่มักง่าย ให้ถนัด
จะเจนจัด รักษ์โลก รักษ์ชาติไทย....

 

ปีเก่าความหลังผ่านพ้น

ผองชนเราท่านสุขศรี

ภัยใดโรคร้ายอย่ามี

สุขสันต์ สุขขี ตลอดปี ตลอดไป!

 

ปีนี้ กวี ไม่เข้าร่าง...
อยากจะอวยพรบ้าง ก้อไม่ไหว
อารมณ์ สุนทรี หนีไกล
อารมณ์ธรรมะ ก็ไม่แจ่ม ไม่ชัดเจน
บุญข้า... น้อยนักหนา
ขอพรพระ เทพเทวา สถิตย์...เด่น
ช่วยปกปักษ์ คุ้มร้อน ผ่อนเป็นเย็น
ส่งความสุข ดับทุกข์เข็ญ แด่เพื่อนธรรม

ได้เท่านี้จริงๆ...

 

ปีเก่าผ่านพ้นวนใหม่
ผู้ใดไร้รักจักสม
อวยพรให้ท่านรื่นรมย์
คำคมขานขับกับกลอน
สวัสดีปีใหม่เด้อค่า

 

วันเวลา
ไม่อาจ ย้อน คืนมา ถ้าเราเห็น
แค่ไหลผ่าน ผ่านตา อย่าง ชาเย็น
ให้เราเห็น อะไร ใน เวลา

แก่อีกปี
และต้องตาย มากี่ที ไม่มีค่า
อะไร ที่ต้องทำ เพื่อร่ำลา
หรือจะอยู่ เพื่อไขว่คว้า เพื่ออะไร

ทางเดิน
แม้ระหก ระเหิน ต้องเดินไหว
ตราบวันนี้ ที่ยังมี ลมหายใจ
จงฝึกเพื่อ อยู่ให้ได้ เหนือเวลา



(ยังมึนอยู่เลย เข้ามาทักทายกันค่ะ (f) )

 

แกว่งไกว อ่อนไหว ไปมา
ย่อมล้า อ่อนแรง เหนื่อยอ่อน
ท้อแท้ มีไว้ ถอดถอน
เป็นพลัง ไว้ตอน ทิ้งกาย

(มึนเรื่องอะไรจ๊ะ..หายเร็วๆนะคะ)

 

ขอขอบคุณ
ในจิต เจือจุน ที่มีให้
วันนี้ อ่อนแรง แกว่งไกว
ฝืนต้าน ความอ่อนไหว แห่งอารมณ์

ไม่รู้ว่า ต้องทำอะไร
ไม่รู้ว่า เรื่องไหน จึงเหมาะสม
ให้ทุกอย่าง ผ่านไป ในสายลม
หรือจะก้ม หน้าฝืน กล้ำกลืนไว้

ก็แค่อารมณ์
เมื่อระทม ในสิ่งรู้ ดูกันใหม่
แค่ตัวตน แค่อัตตา ว่ากันไป
สุดท้าย ก็ อยู่ที่ใจ เราเลือกเอง