จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ปุจฉา-วิสัชนา- หลวงพ่อพุธ ฐานิโย.

ถ้าให้คนอื่นไปทำบุญแทนจะได้บุญหรือเปล่า?

ถา้เป็นสมบัติของเรา เราให้คนอื่นเขาทำแทน แล้วเราจะได้บุญหลายทอด.

ทอดหนึ่ง คือ การทำบุญเพราะการสละสมบัติของเราออกไป

ทอดที่สอง คือ แบ่งบุญให้เขา เมื่อเราให้คนอื่นเขาทำก็ได้บุญเพิ่มขึ้น.

ทีนี้ถ้าเราแบ่งบุญให้เขา เราก็ยิ่งได้บุญมากเพิ่มขึ้น เป็นการแบ่งปันความสุขให้แก่กันและกัน. สาธุค่ะ

 

สวัสดีครับพี่เพ็ญ

ขอแจ้งจิตบุญให่มครับ

ชื่อคุณผึ้ง ... เริ่มฝึก 17พย55 จบกิจ 21ธค55 ครับ
เป็นศิษย์ผมกับครูปลื้มครับ

เป็นลูกน้องที่ทำงานของคุณแหม่มครับ ...

ขอความกรุณาพี่เพ็ญลงประกาศด้วยครับ

สวัสดีครับ

วิทย์

ขอให้เจริญสุขและเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปค่ะ
ขอให้จิตบุญใหม่เจริญอิทธิบาทสี่ให้ต่อเนื่อง
ท่านอย่าได้ประมาทให้จิตตน
การเจริญอิทธิบาทสี่ช่วยให้สมาธิทรงตัว
ิจิตบุญควรหมั่นทบทวนปรับปรุงอิทธิบาทสี่เพื่อช่วยให้จิตทันสมัยอยู่เสมอ
กรุณาอย่าทำจิตตกสำรวจ!
สมบัติแห่งพระนิพพานไม่ใช่จะได้กันมาง่าย ๆ
จิตบุญใหม่จงอย่าได้ประมาทเชียว!

อิทธิบาท หรือ อิทธิบาท 4 เป็นศัพท์ในพุทธศาสนา หมายถึง ฐานหรือหนทางสู่ความสำเร็จ หรือ คุณเครื่องให้ถึงความสำเร็จ คุณเครื่องสำเร็จสมประสงค์ ทางแห่งความสำเร็จ คุณธรรมที่นำไปสู่ความสำเร็จแห่งผลที่มุ่งหมาย มี ๔ ประการ คือ

1. ฉันทะ (ความพอใจ) คือ ความต้องการที่จะทำ ใฝ่ใจรักจะทำสิ่งนั้นอยู่เสมอ และปรารถนาจะทำให้ ได้ผลดียิ่งๆขึ้นไป

2. วิริยะ (ความเพียร) คือ ขยันหมั่นประกอบสิ่งนั้นด้วยความพยายาม เข้มแข็ง อดทน เอาธุระไม่ท้อถอย

3. จิตตะ (ความคิด) คือ ตั้งจิตรับรู้ในสิ่งที่ทำ และทำสิ่งนั้นด้วยความคิด เอาจิตฝักใฝ่ ไม่ปล่อยใจให้ฟุ้งซ่านเลื่อนลอยไป

4. วิมังสา (ความไตร่ตรอง หรือ ทดลอง) คือ หมั่นใช้ปัญญา พิจารณาใคร่ครวญ ตรวจหาเหตุผล และตรวจสอบข้อยิ่งหย่อนในสิ่งที่ทำนั้น มีการวางแผน วัดผล คิดค้นวิธีแก้ไขปรับปรุง เป็นต้น

พี่เพ็ญ จบ.3

 

ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่๑๒๔ คุณผึ้ง ครูผู้ฝึกสอน ผู้เกี่ยวข้องทุกท่านคะ
ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป
ครูยินดีด้วยนะจ้ะผึ้ง ในที่สุดผึ้งก็ทำสำเร็จ มีความเพียรต่อไปนะจ้ะ

 

นายที่อ่อนโยน

ถ้าไม่ยอมเป็นทาสพระรัตนตรัยเสีย

ก็ต้องไปเป็นทาสสิ่งอื่น คือ เป็นทาสของโลกหรือเป็นทาสของกิเลส.

กิเลสเป็นนายที่ทารุณ ให้ทุกข์ให้โทษมาก

พระรัตนตรัยเป็นนายที่ดีที่สุด ใจดี อ่อนโยน มีแต่ความเมตตากรุณา.

การยอมเป็นทาสพระรัตนตรัย จึงเป็นทางไปสู่ความหลุดพ้น

จากความเป็นทาสอันทารุณ คือ ความเป็นทาสขอโลกและกิเลส.

คัดจากหนังสือธรรมะสว่างใจ วัดสันติวงศาราม เบอรมิ่งแฮม UK

 

_/\_ สาธุ
ขออนุโมทนากับจิตบุญดวงที่ ๑๒๔
และคุณครูจิตบุญทุกท่านด้วยครับ

 

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับจิตบุญ ๑๒๔ ด้วยค่ะ และขออนุโมทนากับครูผู้

ฝึกสอนและทุกท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องค่ะ ขอให้ท่านมีความเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้น

ไปค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ.

 

สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ ๑๒๒, ๑๒๓ และ ๑๒๔ ครูผู้สอนและผู้เกี่ยวข้องทุกท่านด้วยค่ะ

 

ขอโมทนากับจิตบุญ๑๒๔ และครูผู้สอนด้วยครับ ...

คนทำจริง ก้อจะได้ทำจริง
คนทำแต่ปาก แต่ไม่ถึงจิตถึงใจ ก้อจะได้แค่ลมปาก

จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ช่วงนี้เป็นอย่างไรกันบ้าง ...

ผมมีแต่

หมดแล้ว ...


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

ขออนุโมทนา กับจิตบุญ ดวงที่ 122 123 และ 124 พร้อมทั้งครูผู้สอนทุกท่าน ด้วยค่ะ สาธุ

 

สงบกับธรรมชาติ. โดยลวงปู่เทสก์ เทสรังสี.

ใจ...เปรียบเหมือนน้ำ น้ำเป็นของใสสะอาด.

หากมีการกระเพื่อมอยู่ก็จะไม่ปรากฏเงา ถ้าน้ำสะอาดนิ่งเมื่อไร เงาก็จะปรากฏขึ้น

ทันทีทันใด... คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าก็ฉันนั้นเหมือนกัน เพราะฉะนั้นจงพากันอบรม

ใจของตนเองให้ได้รับความสงบ แม้จะไม่รู้แจ้งแทงตลอด หรือให้ถึงมรรคผลนิพพาน

ก็จะเห็นคุณค่าของความสงบว่านำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง.นี่คือความสุขสงบจากธรรมชาติ.

หลวงปู่ได้ฝากไว้ตอนมาโปรดญาติโยมในต่างประเทศ.

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณผึ้ง จิตบุญดวงที่ ๑๒๔ ครูผู้สอนและผู้เกี่ยวข้องทุกท่านค่ะ

 

เกาะชายจีวร.

ในวันหนึ่งมีผู้ศรัทธาหลายท่าน ได้มากราบหลวงปู่บุดดา.

มีผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณ ๔๐ ปีกว่าเข้ามากราบหลวงปู่ด้วยความศรัทธา.

เธอนั่นพนมมือแล้วถามหลวงปู่ว่า หลวงปู่เจ้าคะ ลูกขอเกาะชายจีวรหลวงปู่.

ไปนิพพานด้วยคนนะเจ้าคะ? หลวงปู่หันหน้ามาตอบผู้หญิงคนนั้นว่า.

ขี้แทนกันได้หรือเปล่าล่ะ.

 

ใกล้จะปีใหม่แล้ว ขอนําพรธรรมนําชีวิต โดยพระพรหมมังคลาจารย์(หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ)ท่านได้กล่าวไว้ใน หนังสือ ส.ค.ส ๒๕๔๘ พัฒนาชีวิตใหม่ให้ถูกต้อง.
*เราเป็นมนุษย์ ต้องเป็นผู้มีใจสูง สูงด้วยคุณธรรมเป็นเครื่อง คํ้าจุนจิตใจ จิตของบุคคลใดมีความอะอายบาป มีความกลัวบาป มีความอดทน มีความสงบเสงี่ยม ผู้นั้นชื่อว่ายกฐานะขึ้นสู่ความเป็นมนุษย์ มีใจสูงพ้นจากความชั่วร้ายเหมือนดอกบัวที่โผล่พ้นนํ้า
*นํ้าสกปรก โคลนสกปรก แต่ดอกบัวไม่เปื้อนด้วยนํ้าเหล่านั้น ดอกบัวบัวเป็นดอกไม้ที่สะอาด เราจึงเก็บไปบูชาพระ ชีวิตของพระพุทธองค์นั้นสะอาดปราศจากสิ่งเศร้าหมอง เราก็ต้องทําเราให้สะอาด จากกิเลส คือ เครื่องเศร้าหมอง
*ชาวโลกชอบแต่งกายให้สูงค่าด้วยอาภรณ์ต่างๆ แต่ถ้าไม่มีการแต่งใจ ให้สูงขื้นด้วยแล้ว เขาก็เป็นเช่น ลิงที่ถูกจับมาประดับด้วยเครื่องทรง แต่งสักเท่าใด ก็ยังเป็นลิงอยู่ดี ฉะนั้นจึงต้องทําตนให้ดี กว่าลิง โดยการเพิ่มการแต่งใจเข้าไปด้วย
*ธรรมะเป็นอาภรณ์ของใจ ทําใจให้ดีงาม สมส่วน ขาดธรรมะ แล้วก็หมดคุณค่าเท่านั้น
*ราคาของคนมิได้อยู่ ที่ทรัพย์สินเงินทอง หรือเกียรติยศ ที่ชาวโลกยกย่องกัน แต่อยู่ที่ความเป็นผู้มีใจสูงเท่านั้น
*จงเพิ่มราคาของท่าน ด้วยการยกใจของท่านให้สูงขื้นๆทุกๆวินาทีเถิด
*ถ้าเราใช้เวลาให้เป็นประโยนช์มันก็มีคุณ มีค่า แต่ถ้าไม่ใช้ให้เป็นประโยนช์ เวลาก็ฆ่าเรา ทําให้เราแก่ทิ้งเปล่าๆ ตายทิ้งเปล่า เพราะฉะนั้นจงขยันในการทําหน้าที่ของตนให้ดี
*จงเพาะนิสัย "ตื่นแต่เช้า ก้าวไปข้างหน้า ทํางานแข่งกับเวลา"เพื่อพัฒนาตนเองให้เจริญไว้เสมอ
*การทํางานตามหน้าที่เป็นเรื่องสําคัญสําหรับชีวิต เพราะ"งานคือชีวิต ชีวิตคืองาน งานทําให้คนเป็นคนอย่างแท้จริง"คนจะมีค่ามีราคาก็เพราะการทํางาน
*ทํางานให้สุจริต ควรเป็นคติประจําใจของทุกคนที่มี กิจจักต้องทํา เพราะงานที่สุจริตย่อมผลิตผลอันดีงามแก่ตนเสมอ ส่วนคนที่ทํางานไม่สุจริตย่อมจะพบแต่ความเดือดร้อน ทั้งก่อนทํา -ทําอยู่ -ทําแล้ว
*โลกอยู่ได้เพราะความรัก โลกถูกทําลาย เพราะความเกียจกัน เรามิได้เกิดมา เพื่อฆ่ากันทําลายกัน แต่เกิดมาเพื่อรักกัน เช่นช่วยกันในทางที่ถูก ที่ชอบ
*พระพุทธเจ้าสอนว่า "ในกาลไหนๆ เวรไม่เคยระงับด้วยการจองเวร แต่เวรจะระงับด้วยการไม่จองเวร" ดังนั้นเลิกโกรธ เลิกเกียจ เลิกพยาบาทกัน เลิกถือเขา ถือเรา ให้ทุกคนเกิดมาร่วมทุกข์กัน อยู่กันฉันพี่น้อง หันหน้า เข้าหากัน ก็อยู่กันสบายไม่มีปัญหา
*โลกนี้จักสงบสุขได้ด้วยการรู้จักให้อภัยกัน เป็นทุกข์ เดือดร้อนก็เพราะขาดการให้อภัยกัน
*ความทุกข์เป็นบทเรียนที่ประเสริฐของชีวิต และเป็นเหตุกระตุ้นเตือนให้ก้าวไปข้างหน้า พวกเราทั้งหลายจึงไม่ควรย่อท้อ ต่ออุปสรรคเป็นเครื่องสร้างกําลังใจ และเป็นปากทางไปสู่ความสําเร็จภายหลัง
*ความสุขอยู่ที่ความพอดี ถ้าเกินไปมันก็เป็นทุกข์ ขาดไป ก็เป็นทุกข์ ดังนั้นทําอะไรให้"พอดี พองาม"
*จงชวนกันเดินตามทางที่พระพุทธองค์ชี้ไว้ให้เราเดิน และอย่าหยุด เดินต่อไปจนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง คือ ความหลุดพ้นทุกข์ สมความตั้งใจ.
ขอให้ผู้อ่านทุกๆท่านจงเป็นผู้มี พรธรรมนําชีวิตของท่านให้ถึง "จุดหมาย"คือ พ้นจากทุกข์ทั้งปวง ด้วยเทอญ.

 

กราบนมัสการ ท่านพ่อค่ะ กราบสวัสดีพี่ภู ครูวิทย์ ครูปลื้ม และ คุณครูผู้มีเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ทุกท่านค่ะ
ผึ้งค่ะ จิตบุญ 124 ขอรายงานตัวเป็นลูกพระพุทธศาสนาด้วยคนนะคะ ผึ้งจะตั้งใจฝึกสติ และทรงอารมฌาณ 4 ตามที่ครูสอนให้ได้ตลอดค่ะ เพราะว่าผึ้งเชื่อครู ตั้งใจ และเชื่อมั่นในพระพุทธศาสนา ถึงทำให้เดินตรงทาง ก้าวข้ามผ่านสิ่งที่คิดว่าทำไม่ได้แน่นอน มาอย่างมั่นใจ และ วันนี้ผึ้งก็ได้รู้ว่า ธรรมะ ไม่ได้อยู่ไกลจากเราเลย เพียงแค่เราไม่เคยหยิบธรรมะ ที่มีอยู่ในก้นบึ้งของจิต มาปัดฝุ่น ปล่อยให้ฝุ่นแห่งโลกียะ จับเกาะจนหนา เพียงแค่เราปัดมันออก เราก็จะเห็นดวงจิตที่ใสสะอาดและงดงาม ต้องขอขอบพระคุณ เฮียเซ้ง (พี่ชายพี่แหม่ม) ที่ทำให้ผึ้งพบเจอสิ่งที่เป็นแก่นแท้ สิ่งที่มนุษย์หลายคนลืมไปแล้ว ว่า นี่แหละ คือสิ่งที่นิรันดร์ "พระพุทธศาสนา กับจิตที่บริสุธิ์" ขอกราบขอบพระคุณ คุณครูที่คอยกระตุ้น ในเดินตรงทาง คุณครูวิทย์ และคุณครูปลื้ม ผึ้งจะเดินตามทางที่ครูวางไว้จนลมหายใจสุดท้าย ตายที่พระค่ะ สาธุ

** ผึ้งใช้คำธรรมะ ไม่เก่ง คิดอย่างไรก็ได้แต่พิมไปอย่างนั้น อาจไม่ใช่คำที่คมคาย ฟังแล้วกินใจ และทุกอย่างที่พิมไป ออกมาจากจิตใจที่ใสสะอาดค่ะ**

ผึ้งจิตเกาะพระ จิตบุญ 124

 

ขออนุโมทนา บุญ กับ จิตบุญดวงที่๑๒๔ และครูผู้สอนทุกๆท่าน ด้วยเทอญ..

 

โมทนาด้วย กับธรรมที่ออกมาจากจิต

ธรรมนั้นมิได้อยู่ที่ภาษาหรือคำที่สดสวย แต่อยู่ที่ในแก่นที่เราสื่อจากจิต

ใครละเอียดก้อรับแก่น ใครหยาบก้อกินเปลือก ... ก้อเท่านั้น


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

โลกจะแตก ภัยพิบัติของโลกจะเกิด หรือจะดับ
คนจะตาย เราจะตาย โลกจะวุ่นวาย มิใช่แก่น มิใช่ทางที่ควรยึด

ทางที่เราจะยึดจนหมดลม คือ ธรรม เรานำพาเจ้ากลับบ้าน
นั่นคือ ให้ธรรม ให้เจ้าสว่าง

ทุกอย่างจะมืด จะตายหมดโลก หรือเราจะตาย ก้อไม่มีสิ่งใดให้เจ้ายึด

จิตเจ้าจงยึดที่ธรรม ธรรมจะนำพา
อย่าไกลธรรม ธรรมอยู่ที่ใด จงไปที่นั่น แล้วเจ้าจะแจ้งในจิต ในขณะที่คนทั่วไปจมมืด


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

วันนี้ ตอนนี้ หลายคนกำลังกังวลกับภัย กับความตาย
แต่ หมู่เรานี้ กำลังเดินหน้าหาธรรมให้จิต

ความตายมีอยู่ทุกขณะ เกิดดับเป็นธรรมดา

ภัยพิบัติและความตาย ไม่น่ากลัวเท่าจิตของเรา ที่ไปปรุง ไปกังวล กับความตายและภัยพิบัติ

จงพร้อมตาย แล้วจะตาย ...
แต่ตายแล้ว จะไม่ตายเปล่า ...
จงตายเป็นครั้งสุดท้าย ...
ตายจากการเกิด แก่ เจ็บ ตาย อันเป็นวงจรแห่งทุกข์ ...

ให้ตายไปเถิด ตายไปกับความแจ้งในจิต ตายไปกับธรรมในจิต ... แล้วเจ้าไม่ต้องมาเกิด

หยุดปรุงก้อไม่มีสิ่งใด
ปรุงต่อไป ก้อตายแล้ว ตายอีก ... ยังไม่พออีกหรือ


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไม่จม

 

สิ่งที่จะทำให้ร่างกายหรือขันธ์นี้เติบโต คือ อาหาร ..

แต่จิตนี้อาหาร มิใช่ อาหาร แต่ คือ สมาธิ คือ ฌาน

จงหมั่นให้อาหารแก่จิตอยู่เสมอ แล้วจิตจะก้าวหน้า ... อย่างไม่หยุดยั้ง

จงอย่าให้อาหารผิดๆ อันได้แก่ ความอยาก ความสงสัย อภิญญา ของวิเศษ สิ่งพิศดาร ...

ถ้าให้อาหารผิดๆแก่จิตนี้ สิ่งที่จะได้มิใช่ความว่างในจิต แต่จะได้อัตตาละเอียดมาแทน ...

จงอยู่เพื่อวาง มิใช่อยู่เพื่อ สร้าง

วาง ... ให้ใช้ สมาธิ ใช้ ฌาน


วันนี้ลองทบทวนจิตตน เราให้อาหารอันใดแก่จิต ... รู้แล้วจงรีบกลับตัวกลับจิต
แล้วเดินให้ตรงทางนะ ...


จบ.๑๑ เรือลำนี้จะไมจม