จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

การปฎิบัติธรรม เพื่อมรรค ผล นิพพาน​

อย่าไปรอเอาไว้พรุ่งนี้ก่อน...อย่าไปรอเมื่อพร้อมก่อน...อย่าไปรอให้ลูกโตก่อน...อย่าไปรอวันพระก่อน...อย่าไปรอต้องอยู่คนเดียวก่อน...อย่าไปรอให้ฐานะพร้อมก่อน...อย่าไปรอให้เกษียณก่อน...อย่าไปรอให้แก่ก่อน...อย่าไปรอให้พบเจอความทุกข์มากๆก่อน..

เพราะวันนี้ อาจจะเป็นวันสุดท้ายของตนเองก็เป็นได้
หรือ วันพรุ่งนี้ อาจจะไม่มีสำหรับตนเองแล้วก็ได้

หมดลมหายใจ ก็เท่ากับหมดโอกาสทำดี หรือ สะสมบุญบารมี เมื่อนั้น

บุญหรือบารมีนั้น มีประโยชน์ทั้งทางโลกและทางธรรม หรือ โลกนี้หรือโลกหน้า
เพราะผู้ที่ไม่รู้จักสร้างอริยทรัพย์(บุญภายใน) ก็มีเพียงแค่โลกนี้เท่านั้น(เสวยบุญเก่า)
แต่ถ้าหมดลมหายใจไปเมื่อไหร่ นั่นก็หมายความว่า หมดโอกาสสร้างบุญ หรือ
โลกหน้า ภพหน้า ไม่มี
ดูตัวอย่างได้จากผีสัพภเวสี(วิญญาณเร่ร่อน) เพราะไม่รู้จะไปทางไหน
เพราะเมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่นั้น ไปที่ชอบๆได้ เพราะมีอายตนะ หรือตาที่มองเห็นเท่านั้น
หรือพวกเราไม่ได้ฝึกการไปของจิตว่า จะให้ไปในทิศทางใด

แต่พวกเราลืมว่ายังมีบางสิ่งที่จะต้องใช้ในโลกทิพย์(โลกวิญญาณ หรือ โลกหลังความตาย)
และเป็นกำลังขับเคลื่อนดวงวิญญาณ(ไร้ร่าง) ให้ไปสุคติ หรือ ทุคติ นั่นก็คือ บุญและบาปเท่านั้น

มิใช่ ลาภ ยศ สรรเสริญ อำนาจ หน้าที่ตำแหน่ง หรือ เงินทอง

เพราะฉะนั้นวันนี้ เดี๋ยวนี้ ลมหายใจนี้ มิใช่อยู่เพื่อเธอหรือเพื่อใครเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
พวกเราจงเตรียมจิตให้ดี ให้พร้อมรับทุกสถานการณ์ ไม่ว่ากิเลตนเอง กิเลสของผู้อื่น หรือ กระทั่งแม้นภัยพิบัติที่ทุกท่านกำลังจดจ่อ ติดตาม เกาะติดสถานการณ์ จนจิตตกไปเลยก็มี คือ

เป็นบ้า หรือ ตายทั้งเป็นก่อนที่ ภัยพิบัติจะมาถึงตัวเสียอีก

จงทำใจกันเสีย เพราะเราอยู่กับความเที่ยง
จงมองความไม่เที่ยงให้ชินชา จิตถึงจะเห็นอนัตตา
หรือ จิตเห็นธรรมดาๆ
ถึงจะหนีไปสุดขั้วโลก ท้ายที่สุดก็ตายอยู่ดี
สนใจจิตดีกว่า ตายแล้วไปไหน
โลกนี้อยู่ไม่กี่ปีก็ตายแล้ว แต่โลกหน้า ภพหน้า มันยาวนานกว่านี้
เมื่อพวกเราไม่มีกาย แล้วจะทำยัง จะไปทางไหน
เคยคิดถึงกันบ้างไหม๊

อย่ามัวทำงานเพลิน อย่าชม อย่าเด็ดดอกไม้ริมทางจนเพลิน
สิ่งที่พวกเรากำลังเผชิญ(เป็น/อยู่/มี/ได้) นั่นก็คือ สมมุติ
จบเฮ่!...

(คนเราส่วนใหญ่กำลังตกอยู่ภายใต้กิเลสแห่งตน โดยเฉพาะความหลง)

แต่ถ้าใครอยากจะหาทางออกจาก "ความหลง"
ก็ขอให้ติดต่อรับกุญแจกันได้ที่....ครูเพ็ญ ครูวิท หรือครูสอนจิตเกาะพระทุกๆท่าน

ขอให้ท่านจงโชคดี

 

วี๊ดวิ๊ววว...จิตใจแจ่มใสโป๊ดๆๆเลยนะพี่ภูเจ้าข๋าาา สุดยอดเลย มีใคพูดได้ยาวขนาดนี้ เนี่ย สาธุๆๆ จริงทั้งหมดเลยนะ

ธรรมะ ที่กลั่นออกมาจากจิตแท้เป็นแบบนี้เอง

 

หายตกแล้วค่ะครูดัช แต่ช่วงนี้ระหว่างวันมึนๆงงๆไงไม่ทราบ ภาพพระไม่ค่อยชัด แล้วก็ไปจับภาพพระอื่นๆเป็นพักๆเหมือนกันค่ะ รู้สึกใช้พลังทางกายเยอะ เหนื่อยๆ สมาธิเลยไม่เกาะเท่าไหร่ค่ะ แหะๆ
/ฝ้าย

 

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ

 

ใครไปงานจิตเกาะพระวันที่ 17 พ.ย. 55 กรุณามาเขียนเล่าด้วยน๊า รวมถึงคนที่เกาะขอบจอ วิ่งเข้าวิ่งออกสไกป์ด้วยน๊า แหมมๆๆ แชทกันมันหยดจนครูดัชตาอุ่น ๆ จะรอชมจ้า

อิ่มเอม ปลาบปลื้มในจิตกันทั้งหมดทั้งมวล ครูดัชบอกว่าท้องฟ้ากรุงเทพมหนคร อมรรัตโกสินทร์ฯ สว่างไสวมาก สว่างชนิดที่ไม่เคยมีมาก่อนเลย ขออนุญาตโม้นิดหนึ่ง สาธุ

 

คนที่ไปประชุมสัมมนาจิตเกาะพระ
พี่ภูบอกพวกเราไปแล้วก่อนงานสัมมนาฯ ว่า...
ให้หูฟังคนบรรยาย แต่จิตต้องอยู่กับพระ(สมเด็จปฐม+องค์หลวงพ่อ)
เพราะถ้าใครทำตามที่บอกไป ท่านจะมาช่วยยกจิตด้วยอีกแรง
แต่ถ้าผู้มาใหม่ หรือ ผู้ปฎิบัติใหม่นั้น จิตยังทรงฌานไม่ได้ ก็ขอให้สำรวมจิตนึกถึงพระ

ขอขอบพระคุณอีกครั้งนึงกับ...
คุณแม่สุมาลี ครูเพ็ญ คุณอัญญะมณี คุณวิท คุณลูกพลัง คุณนิเวป
คุณแนท(นางฟ้าสีชมพูของพี่ภู) คุณปลื้ม คุณบุษ คุณพี่พอใจ คุณอภิชัย
คุณเมิล คุณวัฒโจโจ จิตบุญทุกท่าน(ขอโทษทีสัญญาดับ) จิตบำเพ็ญ จิตเกาะพระ และทุกๆท่านที่ไปร่วมประชุม

ปล.พี่ภูขอขอบพระคุณน้องแนท(คนดี) เป็นอย่างมากแทนพวกเราทุกท่านด้วย เป็นอย่างยิ่งที่ลงมาเมืองไทยในครั้งนี้
ทำให้การปฎิบัติจิตเกาะพระสัญญจร มีสีสัน ซึ่งเกิดแรงบันดาลใจที่จะตามมาอีกมากมาย และเป็นสปอนเซอร์
(เช่าสถานที่+อาหาร+เครื่องดื่ม)

ปล.2 พี่ภูบอกให้ครูเพ็ญพูดแค่สองเอง ก็ไม่เชื่อ...
คำพูดเย็น+โหด=มีดอาบน้ำผึ้ง(เดือน๕)

*พี่ภูโต้รุ่ง

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=8hH7blVC1fQ&feature=relmfu]คิดถึงนะ Lazy Sunday2 feat.แพรว คณิตกุล [Official MV] - YouTube[/ame]

มอบให้คนที่ห่วงใยกันและกัน
​

 

_/\_ สาธุ สาธุ สาธุ
ขอบกราบขอบคุณท่านผู้จัดงาน และท่านผู้ไปร่วมงานทุก ๆ ท่านครับ
วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดวันหนึ่งในชีวิตผมครับ

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๑๑๒ ณ วันที่ ๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ 112
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ
​

 

คุณเปิล ศิษย์ครูน้องหนู ครูวิทย์ และครูปุ๋ม
จบกิจจิตเกาะพระเป็นจิตบุญ 112 ณ วันที่ 17 พฤศจิกายน 2555
เริ่มฝึกจิตเกาะพระเมื่อไร...(น้องหนู คุณปุ๋ม คุณเปิล ช่วยเฉลยที^^)
คุณเปิลเป็นสหายธรรมของคุณปุ๋ม
ฝึกมาแนวมโนมยิทธิ
แต่ท่านสมาธิสั้น สติก็เลยสั้นตาม จิตก็เลยทรงฌานไม่ค่อยได้
แต่ด้วยปาฏิหาริย์ท่านไปงานจิตเกาะพระ
แล้วก็ให้มีโอกาสมาแชททางสไกป์ต่อกับคุณปุ๋ม
พอเห็นพี่เพ็ญโผล่ไป ครูปุ๋มก็เลยโยนลูกแอปเปิลมาให้พี่เพ็ญรับประทาน
แล้วครูปุ๋มก็ไปคร่อกฟี้ๆ
ส่วนพี่เพ็ญสอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ยาวเลย
จากคนที่เคยเห็นภาพพระได้ยากมาก
มาวันนี้คุณเปิลบอกว่าเห็นรองเท้ามหึมาของสมเด็จพ่อ
จากนั้นก็เริ่มเห็นองค์พระ...เห็นสว่างขึ้นๆๆๆ เรื่อยๆ
แล้วก็เห็นกายทิพย์ตนเองใสขึ้น
พี่เพ็ญก็ตามดูจิตกระทุ้งจิตไปเรื่อย ๆ
ในที่สุดท่านบรรยายภาพว่าเห็นพระมากมายนั่งล้อมเราอยู่
แล้วก็กล่าวโมทนา สาธุการเสียงดังกระหึ่มในจิต
พี่เพ็ญยิงคำถามไปเรื่อย ๆ
เพราะท่านไม่มั่นใจตนเองว่าท่านยกจิตแล้ว
จนในที่สุดก็ง้างปาก เอ้ย ง้างจิตออกมาได้
ท่านจึงยอมรับว่าท่านจบกิจแล้ว
และท่านพ่อก็ประทานพรและรับดวงจิตของท่านไว้บนพระนิพพานแล้ว
หลังจากนั้นท่านก็ยังไม่ยอมปล่อยพี่เพ็ญเกาะหนึบเลย
พี่เพ็ญก็เอ๊ะ ทำไมไม่วาง
พอตามดู โอ้โฮ ปรากฏว่าเจ้ากรรมนายเวรของท่านมาขอโมทนาบุญกันเพียบ
เฮ้อ กว่าจะเบาบาง เล่นเอาแผ่เมตตาอุทิศบุญกันอยู่หลายยก
ขอบอกว่าท่านนี้จิตมหัศจรรย์มาก
มาช้า ปฏิับัติก็ช้า แต่ไปไวมาก เหลือเชื่อ
ตอนสอบอารมณ์ยังบ่นว่าตนเองบุญบารมีสร้างมาน้อย
ที่ไหนได้ คิดไปเองทั้งเพ
พอปรับจิตให้เข้าที่จิตพุ่งโ่ด่งทะลุฟ้าเลย
โมทนา สาธุการไม่มีสิ้นสุดไม่มีประมาณค่ะ
ขอให้คุณเปิลจงมีแต่ความสุขกายสบายใจตลอดกาลค่ะ

ขอเชิญคุณเปิลขึ้นรายงานตัวกับพ่อภูบนกระทู้
และขอเชิญครูน้องหนู ครูวิทย์และครูปุ๋มกล่าวให้โอวาทธรรมด้วยค่ะ

พี่เพ็ญ

 

ยังมีผู้ปิดทองหลังพระอีกท่านนึงก็คือ "คุณครูบัว"
ท่านช่วยปริ้นเอกสารเรื่องฌานและกรรมฐาน 20แผ่นx120ชุด(2,400แผ่น)
เพื่อแจกผู้เข้าร่วมสัมมนาทุกๆท่าน
แถมยังอุตส่าจัดแต่งด้วยคอมพิวเตอร์เพื่อความสวยงามเป็นหมวดหมู่ให้อีกด้วย
ท่านนั้น..ช่างเจริญในอริยทรัพย์ อริยกาย อริยจิต เจงๆเลยครับ
โมทนาสาธุด้วยครับ..

ปล.หลังเลิกงาน จิตบุญสิบกว่าท่านได้มานั่งทานอาหารกัน
Confirmed โดยจิตบุญหลายๆท่านครับ มีดวงจิตสว่างและเป็นแสงพุ่งขึ้นไปข้างบนครับ

 

โปรดทราบ! เพื่อความสงบเรียบก่อนเวลาอันควร กรุณาอย่านำไฟล์ใดๆ เกี่ยวกับจิตเกาะพระขึ้น Youtube ถ้าต้องส่งต่อกันควรทำแบบส่วนตัว กลัวมีมารผจญค่ะ

 

สาธุ กราบสมเด็จพ่อทุกๆ พระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ พ่อแม่ทุกพระองค์ และขอบพระคุณครูทุกๆ ท่านครับ

 

สาธุ เปิลลูกแม่ ขอยาวกว่าห้าบรรทัดได้ป่าว
ขอบอกว่าการบ้านของท่านสั้นกว่านี้อีกนะจะบอกให้
อิอิ ไม่มีไร แค่มาเย้าเล่นต้อนรับจิตบุญ 112

น้องเมิลขา ช่วยพาคุณเปิลเข้าห้องหอ เอ้ย ห้องจิตบุญในเฟชด้วยค่ะ
เก็บเข้าไปให้หมด พี่เพ็ญจะได้ยำทีเดียว ฮ่าๆ

 

โมทนาสาธุในธรรมทานจากครูลูกพลังบ่ายวันนี้ด้วยคะ
กดไลท์ให้คำตอบที่ตอบเขาคนนั้น "ท่านควรดูจิตตนเองมากกว่า...." หวังว่าท่านคนนั้นจะนำไปปฎิบัติ เพราะธรรมะนั้นใครๆก็รู้ได้ แต่รู้แล้วไม่ลงมือทำก็เปล่าประโยชน์

ครูวิทย์ คราวหน้าขอเวลาให้ครูลูกพลังแยะๆ บัวว่าน่าจะมีภาคต่อนะ

ปล.งงเหมือนกันว่าทำไปได้ยังไงเอกสารสองพันกว่าแผ่นในวันเดียว แถมน้องๆที่ช่วยทำยังรู้สึกเหมือนกันว่าได้กลิ่นหอมๆทั้งๆที่ไม่มีใครใส่น้ำหอม กระดาษที่ใช้ก็ธรรมดาๆ งานนี้บบ.บอกมาว่าต้องให้เสร็จคะ

 

กราบขอบพระคุณ คุณครูทุกๆ ท่านครับ
วลีเด็ดโดนใจ
ศีล -------- สติ
สมาธิ ------ สงบนิ่ง
ปัญญา ----- ละ วาง

 

โมทนาสาธุๆๆ
เธอกล่าวมานั้น ชอบแล้ว+ถูกต้องที่สุดแล้ว
จะรู้ธรรมะนั้นได้จริงๆก็ต่อเมื่อ หลัง+ผลของการปฎิบัติไปแล้ว แต่มิใช่จะไปรู้ก่อนผลของการปฎิบัติ
อันนั้นเรียกว่า ไปท่องจำจากตำรามาแล้ว เผลอๆรู้มาก
ก็นำเอาธรรมะในตำรามาถกเถียงกัน เพราะผู้ปฎิบัติถึงแล้วจริงๆนั้น
ภายในมีแต่ความเยือกเย็น สงบ+สุข ไม่สงสัย เพราะจิตได้ตัวรู้ๆแล้ว
ตัวรู้ๆ นี่ก็คือ ตัวปัญญา หรือ ปัญญาญาณ และตัวนี้มักจะผุดตัวรู้ขึ้นมาเองจากจิต
ผู้ปฎิบัติถึงตรงนี้กันแล้ว มักมีนิสัยปลีกวิเวก เปรียบเสมือนภูเขาสงบแล้ว
ไม่คิดเอาชนะใครๆ ไม่ชอบไปเบียนเบียนใครๆ
จิตนิ่งดิ่งลึก+รู้อยู่เฉยแบบนั้น ใครถามก็ตอบ ใครไม่ถามข้าจะไม่ตอบ เป็นต้น

ปล.คุณบัวพี่ภูขอโทษ ให้อภัยพี่ภูด้วย ที่ทำชื่อตกหล่น จิตบุญเริ่มแยะแล้ว
ท่านนี้ก็ช่วยงานท่านพ่อขยันขันแข็งดีเหลือ และขออภัยด้วยที่เอ่ยนามไม่หมด

 

ขอโมทนาบุญกับคุณเปิล
จบกิจจิตเกาะพระเป็นจิตบุญ 112
ศิษย์ครูน้องหนู ครูวิทย์ และครูปุ๋ม

มาแล้วๆๆ หน้ามืด เอ๊ย ม้ามืดของพวกเรา
พี่ภูบอกแล้วว่า ให้หูฟังเสียง แต่ให้จิตไปเกาะพระ(ท่านพ่อหรือหลวงพ่อ)
ในขณะที่อยู่ห้องประชุมการสัมมนาจิตเกาะพระสัญญจร รุ่นพิเศษ
เพราะท่านมาช่วยยกจิตผู้ที่พร้อมโดยเฉพาะเลยยย

ปล.จิตจะเกิดปัญญาได้ เราจะต้องรู้จักวิธีที่จะทำให้จิตตนเองนิ่งให้ได้เสียก่อน

 

จิตนิ่ง=ไร้ทุกข์
จิตนิ่งได้เมื่อไหร่ ความทุกข์ก็จะค่อยๆลดหายไปทีละน้อยๆเอง
ยิ่งจิตผู้ใดเข้าถึง ความเป็นธรรมดา หรือ อนัตตาได้ ก็ยิ่งไม่มีทุกข์เลย
จิตว่าง

ถึงเวลาจิตสงบสุขได้แล้วนะะะะลูก
เบื่อความทุกข์นี้กันรึยัง?
และอยากจะออกจากความทุกข์นี้รึยัง?
ต้องนำจิตตนเองเดินให้ตรง+ถูกมรรคนะะะลูก
จิตที่ยังไม่ได้ฝึก จิตก็เหมือนลูกน้อยๆนะะะลูก
ปล่อยให้จิตน้อยเดินตามลำพังไม่ได้นะะะลูก
เพราะจิตเขายังเด็กเกินไป แต่มันไม่เกี่ยวกับอายุของกายหยาบนะะะลูก
แอบฝึกเสียเวลานะะะลูก
กระโดดลงมาเรียนกับครูกันเลย อย่าไปถือว่าตนเองนั้นเก่งแล้วนะะะลูก
ผู้ที่มีตัวรู้ยิ่งมากในทางโลกนั้น มันจะไปปิดกั้นให้เราเจริญในธรรมกัน
ความรู้ทางโลกมีมากนั้น ดีแล้วลูก แต่ก่อนจะลงมือปฎิบัติ จะต้องวางให้หมดก่อนนะะะลูก
บอกแล้วว่า สงสัยได้ ถามได้ ไม่เป็นไร
แต่มีข้อแม้นว่า จงปฎิบัติก่อน(นำ)ความสงสัยของตนเอง
แต่ถ้าปฎิบัติไปแล้ว (แต่จะต้องปฎิบัติตามที่ครูแนะนำไปแล้วนะ) เกิดมีความสงสัย
อันนี้อนุญาตให้ถามได้
ไม่ใช่ให้เอาความสงสัย(คำถาม) นำหน้าการปฎิบัติ
แต่อนุญาตให้ถามได้เฉพาะเรื่องที่ไม่เข้าใจที่เกี่ยวการปฎิบัติจิตเกาะพระ
เพราะครูอาจจะมีบทสอบถาม หรือ บทแนะนำสำหรับผู้ปฎิบัติใหม่

ออกจากทุกข์ไม่ยากเลย ลองสอบถามที่จิตบุญทุกท่าน
แต่จิตบุญที่จบจิตจิตเกาะพระไปแล้วนั้น อาจจะต่างกันตรงที่ธาตุอินทรีย์ ๕ เท่านั้น เพราะผู้ปฎิบัติมีพื้นฐานความรู้ทางโลก ทางธรรมต่างกันไป แต่ถ้าจิตบุญยังไม่ละความเพียร คือคอยหมั่นทรงฌานอยู่เป็นนิจแล้ว จิตเขาจะพัฒนาให้สูงยิ่งๆขึ้นได้อีก แต่จิตบุญที่มาถึง ณ ตรงนี้ จะต้องเร่งความเพียรเอาเอง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนก่อน แล้วจะมีบบ.ลงมาต่อยอดให้กับท่านต่อไป
จิตบุญทั้งหลาย พวกท่าน(จิต)ได้ถึงกระแสจิต กระแสธรรมแล้ว(พูดธรรม+เข้าใจ)
จิตบุญเป็นผู้ที่รอดพ้นจากทุกข์ทางใจ(ยกเว้นกรรมแห่งกฎ เกิดได้เฉพาะทุกข์ทางกาย) แต่อาจจะทุกข์ได้ เฉพาะจิตบุญที่อินทรีย์ยังไม่แก่กล้า เพราะจิตยังเห็นความเกิด-ดับของจิต ยังไม่พอ ต้องให้จิตมองเห็นเกิด-ดับจนชินก่อน จิตจึงจะเห็นการเกิด-ดับ เป็นธรรมดา ทุกข์ที่ในจิตใจนั้นจึงจะหายขาด หรือ ผู้ที่ละขันธ์ ๕ ได้เด็ดขาดเสียทีเดียว แต่จิตบุญ ถ้าไม่ละขันธ์ ๕ ซะทีเดียวละก้อ เราก็จะรู้สึกว่า มันยังไม่พ้นทุกข์จริง นั่นเอง

การพัฒนาของจิตบุญไปสู่อีกขั้นนึง ก็คือ จิตพุทธะ
นอกเหนือจากจิตบุญ ที่สามารถเข้าไปถึงกระแสจิต กระแสธรรมได้แล้ว ถือว่าเป็นผู้มีศีลมีธรรมแล้ว
เป็นผู้ที่รู้+เข้าใจธรรมะและสามารถพูดธรรมก็ได้ แต่ยังไม่สามารถตอบปัญหาของผู้ที่สงสัยกันได้หมด
แต่ถ้าจิตบุญพัฒนาไปถึงที่เรียกว่า จิตพุทธะ ตรงนี้แหล่ะ เหล่าบุญเเหมือนจะได้ญาณรู้มาก(สติปัญญามาก) จึงจะสามารถตอบสาระธรรมกับผู้ถาม ผู้สงสัยได้หมด หรือพอหายเคลือบแคลงความสงสัยกันได้ เพราะตัวรู้รู้จะผุดออกมาจากบุญ(ต่อมธรรมะภายในจิต) ซึ่งเกิดจากจิตมีความละเอียดมาก หรือ จิตที่สามารถผ่านเข้าไปตั้งแต่ความบริสุทธิ์แห่งจิต ความเป็นแห่งจิต และความว่างแห่งจิต เป็นอันดับสุดท้าย ถึงตรงไหน ผู้ปฎิบัติที่ถึงจริงๆ ส่วนใหญ่มักจะตอบกันได้ เมื่อตอบตนเองได้ เราก็ต้องตอบผู้อื่นได้เช่นกัน

เรื่องของจิตเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมากๆ แต่ถ้าจิตอยู่ที่ใคร เจ้าของจิตนั้นจะต้องดูแลเป็นอย่างดี เพราะว่าถ้าใครไม่ดูแลเป็นอย่างดีแล้ว เพราะในที่สุด ผู้นั้นย่อมจะหลีกหนีทุกข์นั้น มิได้เลย

เพราะฉะนั้นแล้ว ผู้ที่จะมีสิทธิ์รู้ได้อย่างเข้าใจและอย่างถ่องแท้นั้น เราจะต้องนำจิตไปปฎิบัติ หรือ เดินมรรคมีองค์ ๘ เท่านั้น
​

ภัยพิบัติล้างแต่โลกเท่านั้น แต่มิได้ล้างกิเลสภายในจิตใจของมนุษย์​

​