จะอยู่ได้หรือไม่ หากไม่มีไฟฟ้าใช้ 1 เดือน

วันที่ พายุกำลังเข้า ที่ NY ผมโทรศัพท์ยังติดต่อ ญาติได้อยู่เลย ผ่านไปประมาณ 6 ชั่วโมง ไม่สามารถติดต่อได้อีกเลย นี่ 3 วันมาแล้ว

สังคมเมือง ที่ต้องพึงพากระแสไฟฟ้านี่ถ้าไฟดับแล้ว ลำบากที่สุด

 

อยู่ได้สิครับ เพราะปู่ย่าตายายเราก็ไม่ได้ใช้ไฟฟ้านิครับ เมื่อสมัยก่อน

 

ผมเคยอยู่ในบ้านโดยไม่มีไฟฟ้าอยู่ 3 วัน เนื่องจากพายุและฝนทำให้ไฟฟ้าดับทั่วบริเวณที่อยู่ ตอนนั้นรู้สึกหดหู่มากครับเพราะอากาศครึ้ม ฝนตกๆหยุดๆตลอดทั้งวันทั้งคืน แทบไม่ได้ย่างเท้าออกนอกบ้าน(อยู่คนเดียวด้วยในตอนนั้น) ดีแต่ว่าเป็นคนชอบเดินป่า แคมป์ปิ้ง ชอบสะสมอุปกรณ์ outdoor เลยมีไฟฉายและตะเกียงใช้อย่างพอเพียง เรื่องอาหารก็ใช้แก๊สและทำจากวัตถุดิบที่พอมีอยู่ติดบ้าน แต่ที่เบื่อมากคือเมื่อต้องอยู่นิ่งๆโดยไม่มีทีวี วิทยุ อาศัยแต่การอ่านหนังสือ(แต่แสงก็น้อยกว่าปกตืเนื่องจากอากาศปิดทั้งวัน ทำให้อ่านได้ลำบาก) ตอนนั้นรู้สึกว่ากลางวันมันยาวนานมาก ตอนนี้มานั่งคิดเล่นๆว่า ถ้าเราสามารถนั่งสมาธิได้นานๆก็คงจะดีมากเพราะจะทำให้ผ่านวันคืนไปง่ายขึ้น บรรรเทาความเบื่อหน่าย หดหู่ได้ดีกว่าการอ่านหนังสือแน่

สำหรับคนขี้เหงาชอบอยู่กับผู้คนหรือหาอะไรทำตลอดเวลา น่าจะลองฝึกอยู่คนเดียวนิ่งๆดูบ้างนะครับเวลาเกิดเหตุจำเป็นจะได้ทำให้มีความพร้อมในการรับมือมากขึ้น ความทุกข์จะได้บรรเทาเบาบางลงบ้าง

 

ถ้าอยู่ในเมืองคงลำบาก แต่ถ้าอยู่ในพื้นที่ที่มีพื้นที่เพาะปลูกได้อยู่ได้สะบาย ทั้งนี้อยู่ที่เริ่มต้นก่อนจะไม่มีไฟ้ฟ้าใช้ มีปัจจัยสี่ และปัจจัยเสริมพร้อมหรือไม่ มีเครื่องทำไฟฟ้าแบบไม่ต้องใช้น้ำมันหรือไม่ มีหมู่กลุ่่มที่ดีร่วมกันหรือไม่ ถ้ามีปัจจัยพื้นฐานเหล่านี้ผมเชื่อว่าอยู่นานเท่าใดก็ได้ สิ่งสำคัญคือการป้องกันตนเองจากภัยต่างๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นต่อไปครับ

 

อยู่แบบย้อนยุคจ้า คิดว่าคนอยู่ต่างจังหวัดคงจะทำง่ายกว่าคนในเมือง เมื่อสมัย 30-40 ปีที่แล้ว ตอนนั้นยังเด็กอยู่ ดิฉันอยู่กับ ตากับยาย บ้านมุงด้วยใบจากและไม่มีไฟฟ้าใช้ มีความรู้สึกว่าเย็นดีมากไม่ร้อน เหมือนสมัยนี้ ตอนนี้ถ้าไม่มีพัดลม บางคนยังนั่งไม่ติดเลย บ่นว่าร้อนมาก ทุกวันนี้ทุกอย่างเปลื่ยนไปมากทั้งธรรมชาติและจิตใจคน ลองหันกับมาใช้ชีวิต อยู่อย่างพอเพียง และเพียงพอกันอย่างจริงจัง ตามที่นายหลวงท่านทรงพระดำริไว้ ดิฉันว่าทุกคนจะอยู่กันได้จ๊ะ และหันมาศึกษาธรรมมะให้เข้าใจมากๆทุกคน อยู่ได้แน่นอน มาช่วยกันปลูกต้นไม้ให้มากๆกันอีกด้วย ถ้าทุกคนมีธรรมมะอยู่ในใจกันแล้ว ทุกอย่างทุกเรื่องก็จะดีขึ้นเองจ้า เรียกว่าธรรมมะจัดสรรจ้า

 

เตรียมยังไงเป็นปี ช่วยบอกหน่อยเถอะจ๊ะ..

 

อีกหน่อย สิ่งนี้จะเกิดขึ้นทั่วโลก..เตรียมใจไว้เถอะ..

 

ถ้าเป็นคนต่างจังหวัด ที่ทำไร่ ทำนา อยู่ได้สบายมาก ไม่มีเป็นปี ก็อยู่ได้...

 

เมื่อวานไฟดับแค่ 5 นาที ทั้งบ้านวุ่นกันหมด หาเทียนไม่เจอ ไฟแชกอยู่ไหน ไฟฉายอยู่ไหน วุ่นกันไปหมด ส่วนตัวเราคือเตรียมไว้แล้วในที่ๆเราสดวกสุดมีทุกอย่าง
เอ้า!นึกเสียว่าเป็นการซ้อมเล็กๆ และที่สำคัญ คือ เราต้องมีสติ

 

ลองมาเป็นชาวนา ชาวไร่ ยุคปัจจุบันดู
จะรู้ว่า การไม่มีไฟฟ้าใช้ เจ็บ แค่ไหน

 

แถวบ้านผม หรืออีกหลายแห่งในภาคเหนือ นามักจะไม่ได้อยู่ใกล้กับบ้าน และเมื่อถึงเวลาข้าวออกรวง เขาก็จะไปอยู่ที่นา เฝ้าข้าวกัน 2-3 เดือน ก่อนเก็บเกี่ยว ก็ไม่มีไฟฟ้าใช้ เพราะไม่มีเสาไฟฟ้าไปถึง ก็อยู่กันได้ สบาย ๆ เหมือนกับในอดีต

ถ้ามันจำเป็นต้องไม่มีขึ้นมา เขาก็อยู่กันได้ครับ ไม่เห็นแปลก มีแต่พวกที่เคยชินในเมืองนี่แหละจะลำบาก

 

จริงๆก็ไม่ยาก

ต้องวางแผนล่วงหน้าในการเตรียมปัจจัย 4+1
เมื่อวางแผนแล้วต้องลงมือทำจริงๆ ไม่ใช่คิดแบบเพ้อฝัน
ต้องคิดหาพลังงานทดแทน เผื่อไว้ล่วงหน้า

แต่ดูคำตอบของสมาชิกในกระทู้นี้แล้ว
ต้องขอบอกว่า "น่าเป็นห่วง" เพราะชั่วโมงบินในประสพการณ์จริงน้อยมาก

 

ถ้าอย่างนั้นขอคำชี้แนะหน่อยได้ไหมครับ....

จริงๆ แล้ว การสร้างแผนสำรอง ในความคิดของผม มันขึ้นอยู่กับ
- ทุน
- สถานที่
- สถานการณ์

...ถ้าทำได้ สมาชิกหลายท่านที่อยากทำ คงลงมือไปแล้ว หลายๆ ท่านติดขัดหลายๆ เรื่อง...

จึงอยากได้คำแนะนำของท่านเพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติต่อไป...

 

ถ้าท่านคิดว่า "เงิน" เป็นปัจจัยสำคัญที่สุดในการเตรียมการ

คำตอบคือ ผิด ครับ
เงินทุนยังเป็นรองจากสติปัญญาและประสพการณ์

สติปัญญามาก่อนอื่นใด จากนั้นหาผู้มีประสพการณ์มาร่วมกลุ่ม
การอยู่คนเดียวยากที่จะรอดในยามวิกฤต ครับ
ดังนั้นการรวมกลุ่มเป็นหนทางที่ดีที่สุด
อย่างน้อยได้แชร์ทรัพยากรด้วยกัน ทำให้แต่ละคนไม่ต้องใช้ทุนมาก

บอกได้เลยว่าคนรวยไม่ได้ประกันว่าจะรอดจากภัยพิบัติเสมอไป
ดูตัวอย่างภาพยนต์ 2012 ได้ ครับ

 

ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นแบบโยนหินถามทาง
คืออยากทราบว่าหลายท่านพร้อมจะรับมือแค่ไหน
ต้องยอมรับนะครับ บางท่านที่เกิดในสังคมเมือง
แม้แต่ก่อฟืนสุมไฟเพื่อหุงหาอาหารยังทำไม่เป็น
คนที่ผ่านประสบการณ์เรื่องนี้มา อาจเห็นเป็นเรื่องธรรมดา ง่าย ๆ
แต่คนที่อยู่เมืองตลอดชีวิต เจียวไข่ยังไม่เป็น ผมว่ายากครับ

เรื่องการไม่มีไฟฟ้าใช้ ถ้าในสังคมชนบท ถือเป็นเรื่องปกติ
เพราะชีวิตประจำวัน มีสิ่งที่ชดเชยไฟฟ้าได้หมด
(ไฟฟ้าที่ชนบท แค่ฟ้าร้องไฟก็ดับแล้วครับ)
แต่สังคมเมือง.....น่าห่วงครับ

 

สิ่งที่ควรจะเตรียมบ้างเพื่อไว้ใช้ฉุกเฉินยามไม่มีไฟฟ้าใช้

 

ผมเป็นสมาชิกเชื่อเรื่องภัยพิบัติ แต่คนรอบตัวไม่เชื่อ ปัญหาคือเรื่องนี้แหล่ะครับ ส่วนสมาชิกที่เชื่อเรื่องภัยพิบัติ และแวะเวียนมาบอร์ดนี้ประจำ ก็อาจจะตั้งกลุ่มรวมตัวกันได้ แต่สำหรับผม คงต้องใช้วิธีเอาตัวรอดแบบหัวเดียวกระเทียมลีบๆ น่ะครับ เผลอๆ ถ้ามีจริงๆ คงต้องไปช่วยเขาอีกต่างหากครับ 555

 

เตาแก็สมีความจำเป็นยิ่งอีกอย่าง
แต่หากมีเหตุการณ์แกนโลกพลิกขั้วขึ้นจริง
แทนที่จะเป็นประโยชน์ในการดำรงชีวิต
แต่อาจจะระเบิดเป็นอันตรายซะอีก

ปล. แค่คิดไปเรื่อยเปื่อย ตามประสาคนคิดมากเข้าไว้ครับ

 

...ผมถึงได้หาเตาชนิดที่มีเชื้อเพลิงที่ได้ทั่วไป อย่าง เตา gasifier น่ะครับ...

แก๊ส, แอลกอฮอล์อาจจะหมดได้ เตาแบบนี้ ที่ใช้ไม่ได้คือ ทะเล กะทะเลทรายครับ....

 

เรื่องคนรอบตัวไม่เชื่อ ไม่ใช่เรื่องแปลก

เพราะมีปัญหานี้กันทุกบ้าน นั่นแหละครับ

ทางออกก็คือ ปล่อยวาง เพราะทุกคนเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว รับผิดชอบตัวเองได้
จะเกิดหรือไม่เกิดอะไรขึ้น ก็ต้องรับผิดชอบไปตามที่ตนเชื่อ

การรวมกลุ่มของคนไทยในสถานการณ์ปกติ....เป็นไปได้ยาก
แต่ถ้าผจญกับปัญหาเดียวกัน ก็จะหันมาร่วมมือกันโดยอัตโนมัติ

ความจริงการเป็นหัวเดียว กระเทียมลีบก็ดีเหมือนกัน
ไม่ต้องเป็นห่วงกังวลกับใครให้พะรุงพะรังกับชีวิต งัยครับ