ปิดประมูลวัชระบัว ๒ องค์ หน้า ๖๖๑ ,ธรรมะจากพระอาทิพุทธะ หน้า ๖๕๙ ค่ะ

พี่จันทรกาล...พระขรรค์สวยใช่ไหมคะ?
ตามประวัติเขาบอกว่าถ้าตาลแตะพระขรรค์...
ความทรงจำในอดีตจะฉายชัดขึ้นมา...

แต่ครั้งนี้ไหงไม่มีแฮะ...ฮิฮิฮิ
สงสัยครานั้นเป็นของหมั้น ครั้งนี้ไม่ใช่ ความทรงจำเลยไม่กลับมา...

 

" พระขรรค์งามสวยสดใส ดุจดังใจของนางยามส่องแสง " (rose)

อนุโมทนาบุญค่ะ

หนู๋ดี

 

พระขรรค์สวยม๊ากๆค่ะและใสม๊ากด้วยค่ะ น้องตาล ขอโมทนาบุญด้วยนะค่ะ

เห็นแล้วเป็นปลื่มกับน้องต่าน ต้าน ที่เป็นเจ้าของ

ท่านคงเป็นห่วงมั่ง กลัวว่า พอแตะปุ๊บ เห็นปั๊บ เดียวต่าน ต้าน ต๊อกกะใจ๋ อิอิ

ลองแตะบ่อยๆดิค่ะ ไม่แน่นะ อาจเห็นในสิ่งที่คาดไม่ถึงก็ได้ อิอิ (พี่เดานะจ้า):boo:


พี่จันทรกาล

 

น้องต่าน ต้าน วันนี้เข้าเว็ปนี้ หม้ายยยยยย ได้เลยยยยยย เว็ปเป็นไรไม่รู้นะค่ะ ทั้งวันเลย อิอิ

 

คุณน้ำใสติดภาระกิจอยู่ เพื่อนตาลโซโล่เรื่องเล่าแทน...มีมั้ยหนอ

 

..มาแล้วค่ะ ขออภัยที่ให้รอค่ะ...

เรื่องของพระอัศดงฤาษี และพระอัศรินทร์ฤาษี



<O
​

ก่อนจะเล่าเรื่องประวัติพระขรรค์ ๙ สีต่อไป ขอคั่นเรื่องราวของพระฤาษีที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ค่ะ
​

เมื่อวันที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๕๕ พระอัศดงฤาษี ได้มาปรากฏกาย พระอัศดงฤาษี เป็น ๑ ในพระฤาษีที่ทรงอิทธิบาท ๔ แห่งนาคพิภพ และให้ถือศีลทานผลไม้อย่างเดียว เป็นเวลา ๑๐ วัน(เดิมทีท่านให้ทานกล้วยน้ำหว้ากับน้ำผึ้ง ๑ เดือน แต่ได้ต่อรองทาน เป็นผลไม้ ขนมปัง หรือข้าวเหนียว เนื่องจากยังไม่คุ้นเคยกับการทานผลไม้อย่างเดียว เพื่อให้ทรงสังขารได้ ท่านจึงอนุญาต แต่ห้ามทานอาหารคาวทุกชนิด แม้แต่อาหารเจ หรือมังสวิรัติ และนมสด)

จึงเริ่มทานผลไม้วันที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๕๕ วันแรกก็ผ่านไปด้วยดี ไม่มีอาการเพลียหรือหิวโหยแต่อย่างใด พอมาถึงวันที่ ๒๖ กันยายน เวลาประมาณ ๑๙ น. ได้ทำอาหารให้คนที่บ้านรับประทาน กิเลสเริ่มออก อิอิ..

เพราะไส้กรอกเยอรมันเป็นเหตุ ทำให้น้ำลายสอ (จะบาปมั๊ยเนี่ย) ปรุงอาหารไป กลิ่นอาหารอันเย้ายวนก็โชยเข้าจมูก เกิดความคิดจะขอลาออกจากการทานผลไม้ชั่วคราว แล้วค่อยเริ่มใหม่ จึงตั้งให้ลูกสาวถามหลวงปู่ฤาษี(หมายถึงพระอัศดงฤาษี) ขณะที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร

อยู่ ๆ ลูกสาวก็ไปปรากฏที่วิมานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง ท่านถามว่า..
“ เอ้า..มางัยเนี่ย หลวงปู่กำลังยุ่งอยู่..จะถวายของพระพุทธเจ้า” ด้วยความที่เป็นเด็ก บอกหลวงพ่อว่า...

“ แม่บอกให้มาถามหลวงปู่เจ้าค่ะ ว่าแม่จะออกจากการทานผลไม้ชั่วคราว”

แล้วลูกสาวก็บอกว่า แม่จ๋า หลวงปู่อยู่ในวิมานแก้ว รู้สึกแปลกใจเลยตั้งจิตตามไปดู เมื่อเห็นภาพหลวงพ่อฤาษีลิงดำก็ตกใจ (ความจริงต้องการให้ลูกสาวถามพระอัศดงฤาษี ไม่ได้คิดไปรบกวนพระเดชพระคุณหลวงพ่อฯ แต่อย่างใด) จึงกราบขอขมาบอกหลวงพ่อว่า...

“ลูกสาวเข้าใจผิดเจ้าค่ะ กราบ ขอขมาหลวงพ่อด้วยเจ้าค่ะ”

ท่านก็ตอบว่า.. “ เอาอีกแล้ว คราวก่อนก็ขอออกชั่วคราว พระฤาษีท่านจะช่วยให้พ้นกรรมไว ๆ จึงให้งดเนื้อสัตว์ พ้นจากกรรมปาณาติบาตให้อดทนเอานะ ถ้างดวันนี้ก็ต้องเริ่มใหม่ แล้วเมื่อไรจะแก้กรรมได้สักที”

พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านเมตตามาก บอกกับลูกสาวว่า..

“หลวงปู่ไม่มีเวลา ต้องรีบไปเฝ้าพระนะ ให้แม่คิดเองว่าจะทานผลไม้ต่อ หรือจะเว้นชั่วคราว เรานี่เก่งนะมาพระนิพพานเองได้ ตั้งใจสวดมนต์ไหว้พระนะลูก ”

เมื่อได้ยินดังนั้น จึงขอรบกวนท่านเพียงเท่านี้ จึงกราบลาท่านลงจากพระนิพพาน (ยังมีต่อ..)

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านค่ะ
Numsai

 

..เรื่องของพระอัศดงฤาษี และพระอัศรินทร์ฤาษี ตอน ๒ ..

​

<O</O​

ภาพต่าง ๆ ก็หายไป ลูกสาวถามว่า “แม่จ๋า หนูขอโทษ หนูคิดว่า จะไปหาหลวงปู่ฤาษี ทำไมมาที่พระนิพพานไม่รู้ค่ะ”

เลยบอกให้ไปหาพระอัศดงฤาษี แต่ลูกสาวก็ไปปรากฏที่ป่าหิมพานต์ เธอบอกว่า....
“
“แม่จ๋ามีกินรีมาต้อนรับหนูด้วย กินรีกำลังถวายดอกไม้กับพระฤาษี”

จึงถามว่า “แม่ให้ไปถามหลวงปู่ฤาษีที่เมืองนาค แล้วหนูไปไหนเนี่ย”
ได้กำหนดจิตตามทราบว่า.. อยู่ในป่าหิมพานต์ เห็นนางกินรีอยู่ ๕ ตน และมีพระฤาษีองค์หนึ่งนั่งบนโขดหิน และเห็นพญาครุฑที่เป็นพระบิดาในอดีตของลูกสาว ยืนอยู่ห่าง ๆ จึงได้กราบพระฤาษี ได้สอบถาม ท่านมีนามว่า ““พระอัสรินทร์ฤาษี” เป็น ๑ ใน พระฤาษีที่เหล่าชาวครุฑเคารพนับถือ

เหล่ากินรีทั้ง ๕ นางทำเสียงหวีดว้าย บอกว่า...“ นี่เธอ..เป็นนาค กล้าดียังงัยมาแดนของครุฑ ไม่กลัวหรอ”

จึงได้ตอบนางว่า.. “ เราตามบุตรสาวของเรามา เราไม่ได้ตั้งใจมา อีกอย่างขณะนี้ เราไม่ได้ทรงอัตภาพความเป็นนาค ขณะนี้เราเกิดเป็นมนุษย์แล้ว เรื่องของนาคเป็นเรื่องในอดีต เราละจากความเป็นพญานาคนานแล้ว”

นางกินรีนางหนึ่งได้กล่าวว่า...
“ไม่เชื่อหรอก เธอมันนาคชัด ๆ ..เธอนี่นะ เอาร่างตัวเองไปรับการโจมตีของครุฑ คิดว่า ตัวเองเป็นนางเอกหรือไง ปล่อยให้พวกเราชาวครุฑ เป็นตัวร้าย”

จึงกล่าวตอบนางว่า...“ก็ว่าไปตามท้องเรื่อง หากเป็นท่านก็คงทำเหมือนเราเราอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องปกป้องบ้านเมือง อีกอย่างเรื่องก็นานมาแล้วนะ เราก็ได้เคลื่อนภพมาหลายร้อยชาติแล้ว ให้ลืมไปเถิด”

และได้กล่าวต่อไปว่า...“แล้วพวกท่านละ ยังไม่เบื่อการเป็นกินรีหรอ” กินรีนางหนึ่งได้ตอบว่า....

“เบื่อทำไมละ พวกเราอยู่นี่ก็มีความสุขดีแล้ว ได้ถวายดอกไม้แก่พระฤาษี ได้เล่นน้ำมีความสุขดีออก อีกอย่างพวกเราก็มีความงามหาใครเปรียบได้”

จึงกล่าวแก่นางทั้งหลายว่า....

“ท่านรู้มั๊ย แดนนี้แม้มีความสุข แต่ก็ไม่แน่นอน หากท่านเคลื่อนภพไปชั้นที่สูงกว่า ท่านมีโอกาสบรรลุธรรมได้และเข้าพระนิพพานได้”

กินรีอีกนางหนึ่งได้ถามว่า...“บรรลุธรรมคืออะไร พระนิพพานคืออะไร” จึงได้ตอบนางว่า...
“การบรรลุธรรมนั้น ไม่ต้องกลับมาเกิดอีก จิตใจจะมีแต่ความสุขไม่มีทุกข์ พระนิพพาน คือดินแดนบรมสุข มีแต่ความสวยงาม ผู้คนก็ไม่มีแก่งแย่งกันท่านรู้มั๊ย แดนหิมพานต์แม้ท่านว่า สุขแล้ว ก็ยังเหนื่อยยากในการหาอาหาร ในการแย่งชิงที่อยู่ในการแย่งชิงคู่ครอง ท่านไม่เหนื่อยหรอ..

หากเคลี่อนภพในภูมิที่สูงขึ้น ท่านจะมีความงามมากว่านี้ อยากได้อะไรเพียงแต่นึกก็จะได้ ไม่ต้องบินให้เหนื่อย”

นางกินรีทั้ง ๕ ได้หันไปกราบเรียนถามพระฤาษีว่า... “จริงหรือไม่เจ้าคะ. พระคุณเจ้า”

พระอัสรินทร์ฤาษีตอบว่า...“ นางกล่าวชอบแล้ว ตามนั้น” จึงได้กราบตั้งจิตขอขมาพระอัสรินทร์ฤาษี และนางกินรีเหล่านั้นว่า..

“กรรมใดที่ข้าพเจ้าเคยล่วงเกิน พระคุณเจ้า และนางกินรีทั้งหลายมา ขออโหสิกรรมด้วยเถิด”

พระฤาษีได้กล่าวอโหสิกรรม แต่เหล่ากินรีไม่ยอม บอกว่า เธอเป็นนาค พวกเราเป็นกินรี จะอโหสิกรรมได้อย่างไร จึงกล่าวแก่เธอทั้งหลายว่า...

“กรรมใดที่ท่านทั้งหลาย หรือชาวครุฑเคยล่วงเกินข้าพเจ้ามา ข้าพเจ้าอโหสิกรรมให้ทุกประการ”
และกล่าวแก่กินรีทั้ง ๕ ว่า... “ หากท่านต้องการจะเคลื่อนภพ ขอให้อนุโมทนาบุญที่เราทำในชาตินี้ในพระพุทธศาสนา ท่านสามารถเคลื่อนภพได้..
นางกินรีทั้งหลายได้กล่าวว่า..

“บิดาของเราเคยสังหารท่าน ท่านยังให้บุญแก่เราหรือ..” จึงกล่าวแก่นางว่า “ขณะนี้เราเป็นมนุษย์ เรื่องในอดีตเราลืมหมดแล้ว ท่านไม่ต้องคิดมาก เรายินดีและเต็มใจ”

พระอัสรินทร์ฤาษีได้กล่าวทัดทานว่า...“การที่ทำให้เหล่ากินรีเคลื่อนภพไปนั้น จะทำให้มีผู้มาขออีกจำนวนมาก ท่านจะให้หรอ”

จึงกล่าวกับท่านว่า..“ไม่เป็นไรเจ้าคะ ดิฉันยินดีเจ้าค่ะ” ท่านจึงกล่าวว่า... “อย่างนั้นก็ตามใจ”

และกล่าวต่อไปว่า... “ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้ากระทำมาในชาตินี้ อันมี...
บุญสร้างโบสถ์วิหาร สร้างพระพุทธรูปบุญถวายสร้อยคอทองคำ หนัก ๒ บาท บุญสร้างพระทองคำ บุญถวายดวงแก้วมีนับไม่ถ้วน บุญการเป็นเจ้าภาพกฐินติดต่อกันมาหลายปี นับตั้งแต่ปี ๒๕๔๘ เป็นต้นมา บุญการปล่อยสัตว์ปล่อยปลา บุญอื่น ๆ ที่ระลึกไม่ได้ก็ดี มีผลแก่ข้าพเจ้าเพียงใด ขอจงมีผลแก่ท่านทั้งหลายเพียงนั้น”

เมื่อกล่าวจบ เหล่ากินรีทั้งหลายได้เปลี่ยนสภาพเป็นเทพธิดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์งดงามมาก ตามกำลังบุญสูงสุดของนางขณะนั้น บุญนี้ได้เกิดจากการถวายดอกไม้ และผลไม้แก่พระฤาษีด้วยความเคารพเลื่อมใส... (ยังมีต่อ)

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

<ONumsai

 

..เรื่องของพระอัศดงฤาษี และพระอัศรินทร์ฤาษี ตอนจบ ..

​

หลังจากที่กินรีทั้ง ๕ ได้เคลื่อนภพเป็นเทพธิดาชั้นดาวดึงส์แล้ว จึงกล่าวแก่นางทั้ง ๕ ว่า...

“บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์จะมีวิมานของพวกท่าน อันสำเร็จจากการโมทนาบุญของเรา และบุตรสาวของเรา ขอให้ท่านได้เคลื่อนไปเถิด”

นางทั้ง ๕ ได้กราบลาพระฤาษี และกล่าวว่า... “หากเราเคลื่อนภพไปแล้ว เราจะมาทำบุญกับพระฤาษีได้หรือไม่”จึงกล่าวว่า..

“ท่านสามารถนำผลไม้ทิพย์จากดาวดึงส์ในสวนของเรา มาถวายแด่พระฤาษีได้ทุกเมื่อ” พวกนางมีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง จึงกล่าวแก่นางว่า..

“เมื่อขึ้นไปแล้วไปกราบท้าวสักกเทวราชก่อนนะ ท่านเป็นพระราชาบนสวรรค์ ผู้เป็นใหญ่ที่สุด ปรากฏกายของ ๕ เทพธิดา พบว่า ท้าวสักกเทวราชไม่อยู่ อยู่แต่ท่านสุชาดา พระมเหสีนั่งรอร้บอยู่ ท่านนั่งยิ้ม จึงให้นางทั้ง ๕ กราบท่านสุชาดา สักพัก ท้าวสักกเทวราชก็มา และกล่าวว่า..

“เอางานมาเพิ่มให้อีกแล้วนะ”

ท่านกล่าวแบบยิ้ม ๆ จึงกราบเรียนท่านว่า...
“นางมาจากกินรีเจ้าค่ะพามากราบพระองค์ และพระมเหสีแล้วจะพาไปวิมานของนาง”

เหล่าเทพธิดาใหม่ทั้ง ๕ ยินดีเป็นอย่างยิ่ง ตื่นเต้นกับสิ่งที่ตนเองพบ ความสวยงามบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ทำให้นางเพลิดเพลิน จึงกล่าวว่า..


“ท่านทั้งหลาย นี้คือวิมานของท่าน เชิญอยู่ตามสบายเถิด ดอกไม้ ผลไม้ หากท่านปรารถนา เพียงแค่นึก สิ่งเหล่านั้นจะลอยมาตรงหน้าท่าน แต่อย่าลืมว่า ทุกวันพระต้องไปฟังธรรมที่เทวสภา จะมีเทพบุตรองค์หนึ่ง คอยบอกกล่าวบุญนี้..”

เทพธิดาองค์หนึ่งกล่าวว่า “ดอกไม้นี้งดงามนัก เราขอร้อยไปถวายพระฤาษีได้หรือไม่” ตอบว่า..
“ท่านสามารถนำไปทำสิ่งใดก็ได้ เป็นสิทธิ์ของท่านอย่าคิดว่า สิ่งนี้สำเร็จจากเรา เราอนุญาตท่านทุกอย่าง...
นางจึงตอบว่า...“ถ้าอย่างนั้น หม่อมฉัน ขอทำความสะอาดวิมานของท่าน และบุตรสาวเป็นการตอบแทนนะ”
ขณะที่เทพธิดาทั้ง ๕ กำลังทำความสะอาด ปรากฏมีเทพบุตรองค์หนึ่งเข้ามา กล่าวว่า..
“จะไปทำให้เขาทำไม เอาเวลาไปเดินเที่ยวชมสวรรค์ดีกว่า”
ทำให้เทพธิดาเหล่านั้นเริ่มลังเล จึงกล่าวแก่นางว่า...
“ท่านทั้งหลายมีความกตัญญู หากท่านทำสำเร็จ บุญจะเกิดจากท่าน เทพบุตรองค์นี้เป็นมาร คอยขวางความดีของท่าน เราจะจัดการเอง จากนั้น จึงตั้งจิตอธิษฐานเชิญเทพบุตรมารออกไปจากวิมานนั้น ปรากฏเป็นแสงสว่างจ้า เทพบุตรมารก็หายไป

เทพธิดาทั้ง ๕ ต่างยินดี เมื่อทำความสะอาดวิมานเสร็จแล้ว ทำให้เครื่องทรงรัศมีกายของเทพธิดาทั้ง ๕ สว่างไสว เทพธิดาต่างก็มีความยินดี
ขณะนั้นได้ปรากฏพระพุทธสมณโคดมขึ้นมา เปล่งแสงฉัพพรรณรังสีสว่างไสว เทพธิดาทั้ง ๕ ถามว่า “ท่านผู้นี้ เป็นใคร” จึงตอบนางทั้ง ๕ ว่า ท่านคือพระพุทธเจ้า ผุ้มีปัญญาสว่างไสว ผุ้รู้แจ้งโลก และนำเราเข้าสู่พระนิพพาน นางจึงได้ร้อยมาลัยถวายแด่พระพุทธเจ้าทันที

สมเด็จพระสมณโคดมได้กล่าวว่า...

“ภพชาติที่เราเกิดมานับชาติไม่ถ้วน เทพธิดาเอ๋ย..ขอเธอจงอย่าประมาท หมั่นเร่งความดี เพื่อให้จิตบริสุทธิ์
จงละความถือตัวตนว่า เราเป็นนาค หรือเราเป็นกินรีเสีย หากดูภาพย้อนอดีตไปนับอสงไขยไม่ถ้วน เธอก็เคยเกิดเป็นนางนาคมาณวิกา และเคยถูกครุฑจับกิน
มาบัดนี้ เหล่าครุฑเหล่านั้นมาเกิดเป็นนาค เพื่อให้เหล่าครุฑจับกินเป็นอาหาร ภพชาตินับชาติไม่ถ้วน
ขอเธอจงตั้งจิตเฉพาะความดีที่ได้อุปัฏฐากพระฤาษีทั้งหลายเป็นที่ตั้ง ลืมเรื่องนาคหรือครุฑไปเสีย ขอยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งเถิด”

เทพธิดาทั้ง ๕ ต่างระลึกตามคำตรัสขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำให้เข้าถึงไตรสรณคมน์ทั้งสิ้น จากนั้นจึงได้กราบลาพระพุทธเจ้าและถอนออกจากมโนมยิทธิ..

ปัจจุบันเทพธิดาทั้ง ๕ ได้เข้าสมาธิเพื่อระลึกถึงบุญที่เคยกระทำมา อยู่วิมานบนสวรรค์ชั้นดาวดีงส์ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่าน
Numsai

 

..พุทธโอวาทจากสมเด็จองค์ปัจจุบัน..๒๗ กย.๕๕..

​

เช้าวันที่ ๒๗ กันยายน ๒๕๕๕ ได้มโนมยิทธิไปกราบสมเด็จพระพุทธสมณโคดม พระองค์ได้ตรัสเรื่องของพระอัสรินทร์ฤาษี และพระอัศดงฤาษีว่า...

“พระอัสรินทร์ฤาษีเป็นพี่ชายของพระอัศดงฤาษี โดยพญาครุฑโฉบไปเลี้ยงตั้งแต่ยังเด็ก เมื่อโตได้บวชเป็นพระดาบส เชี่ยวชาญเรื่องมนต์ต่าง ๆ ทำให้เป็นที่เคารพศรัทธาของพญาครุฑทั้งหลาย <O></O>
ปัจจุบันอาศัยอยู่ในฝั่งตะวันออกของป่าหิมพานต์ สระอโนดาตที่เหล่ากินรีทั้งหลาย เป็นถิ่นอาศัยของพญาครุฑ

เหตุที่ลูกสาวไปที่นั่น เพราะพระบิดา ผู้เป็นพญาครุฑต้องการให้มนุษย์ทราบเรื่องราวเกี่ยวกับครุฑบ้าง ไม่ใช่พญาครุฑทั้งหมดจะเลวร้ายเสมอไป เรื่องราวต่าง ๆ ล้วนเกิดจากวิบากกรรมที่ทำกันมา จะหมดต่อเมื่อมีการอโหสิกรรมแก่กัน

เราเอง(สมเด็จพระพุทธสมณโคดม) ก็เสวยชาติเป็นพญานาคหลายชาติ เหตุเพราะเหล่านาคทั้งหลาย ปวารณาตัวรับใช้พระพุทธศาสนา พระโพธิสัตว์ส่วนใหญ่จึงเสวยพระชาติเป็นพญานาค เพื่อบำเพ็ญบารมี”

ผลบุญแห่งการให้ธรรมทานครั้งนี้ ขอน้อมถวายแด่องค์สมเด็จพระพุทธสมณโคดม พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน และครูบาอาจารย์ที่ไม่ได้กล่าวนามมาก็ดี พระอัศรินทร์ฤาษี พระอัศดงฤาษี และพระฤาษีทุกๆ ตน

ท้าวสักกเทวราช และพระมเหสีทั้ง ๔ ท้าวจาตุมหาราชทั้ง ๔ และบริวาร พญาครุฑสัตยราชสิกขะ เทพธิดาจากกินรีทั้ง ๕ จากป่าหิมพานต์ และเหล่าพญาครุฑที่มีสัมมาทิฐิทั้งหลายด้วยเถิด สาธุ..

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ
Numsai

 

อนุโมทนาในธรรมทานของพี่น้ำใสและพี่ๆทุกท่านนะครับ ขออนุญาตถามนอกประเด็นหน่อยครับ เพชรพญานาคที่จะใช้ประดับพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐมยังส่งได้ไหมครับ ถ้าผมไม่มีเพชรพญานาคเลย ขอส่งเป็นพลอยเม็ดใหญ่ไปแทนได้ไหมครับ

 

ขอตอบแทนพี่น้ำใสและพี่ Phuya นะคะ
ได้ค่ะน้องเทวบุตร พี่น้ำใสกับพี่ Phuya ยินดีจ๊าดนักเจ้า...

ขอโมทนาสาธุบุญด้วยนะคะ

^-^^-^^-^^-^^-^ (*)(*)(*)(*)

 

สาธุ ขอโมทนาบุญกับพี่น้ำใสในเรื่องเล่าธรรมทานครั้งนี้นะคะ
น้องแพรเก่งจัง เก่งไม่เปลี่ยนเลย อิอิ ชักอิจฉาซะแหล่ว...


พี่จันทราลจ๋า เว็บมันล่มบ่อย ๆ
เพราะท่านเว็บสโนว์กำลังย้ายเซิร์ฟเวอร์ไปใช้ตัวใหม่ ไฉไลกว่าเดิมจ้า
อดทนกันหน่อยน้อ ....


เพื่อนมิกจ๋า ช่วงนี้ ต่านต๊าน หมดอารมณ์จะเล่าเรื่อง
โดนคุมแจจนจะกระดิกตัวแทบไม่ได้
ขาดอิสระภาพอย่างแรง....
เฮ้อ เกิดเป็นต่านต๊านนี่เหนื่อยนะ...


ได้แต่รออ่านเรื่องของท่านพี่ชายครุฑต่อ...
จะเป็นอย่างไรต่อไปหนอ?...โปรดติดตามต่อด้วยใจระทึกพลัน (k)

 

แง่บ ๆ รู้สึกเว็บจะเข้าสู่สภาวะปกติแล้วนะคะ
มารอฟังเรื่องเล่าต่อค่ะ....

:z3

 

..มาแล้วจ้า..ประวัติพระขรรค์นาคราช ๙ สี ภาค ๒ ตอน ๗ ..

ขอกล่าวถึงพญาสหัสสนัยเวณไตยนั้น หลังจากที่ลักพาตัวพระธิดาสิริวิมลมาลามาแล้ว นับเป็นเวลาได้ประมาณ ๓ เดือน ได้หลงใหลในความงามของนางหมกมุ่นอยู่ในกามราคะ และตีตัวออกห่างพระมเหสี โดยไม่มีผุ้ใดทราบ นอกจากครุฑบริวารที่สนิทเท่านั้น

ส่วน“พระนางกันตาเทวี”อันเป็นพระมเหสีแห่งพญาสหัสสนัยเวณไตยนั้น รับรู้ถึงความผิดปกติ ประกอบกับมีนิมิตเห็นพระจันทร์เต็มดวง เมื่อเอื้อมมือคว้า พระจันทร์นั้นหลุดลอยไป ในนิมิตพระนางได้แต่ร่ำไห้แทบขาดใจ จึงได้เรียกโหรทำนายทายทักโหรทำนายว่า.. “พระองค์จะสูญเสียของรักไปไม่มีวันกลับ”

พระนางได้เฝ้าสังเกตว่า ในระยะหลังนี้ พญาสหัสสนัยเวณไตยไม่ค่อยมาที่เขตพระราชฐานของพระนาง จึงได้ให้พระกนิษฐา คือ “เจ้าหญิงกรนิชยาเทวี”ให้ครุฑบริวารไปสืบข่าว
เจ้าหญิงกรนิชยาเทวีทราบว่า แท้จริงแล้ว พญาสหัสสนัยเวณไตยนั้นกำลังมีจิตเสน่หาสตรีอื่น และทราบว่า นางเป็นนางนาคมาณวิกา ทำให้นางรู้สึกประหลาดใจมาก เพราะปกติพญาครุฑนั้นรักศักดิ์ศรีของตน ย่อมไม่ยุ่งเกี่ยวกับนางนาคมาณวิกา

นางไม่กล้าบอกความจริงแก่พระนางกันตาเทวี จึงส่งสาส์นไปปรึกษากับพระนางกันตมายาเทวี พระนางกันตมายาเทวี จึงได้แจ้งแก่พญาสไวยกันตา

ฝ่ายพญาสไวยกันตามีความแค้นต่อพญานาคที่เป็นเหตุของการจุติของพญาสหัสสนัยเวณฑุ จึงพิโรธมาก และคิดว่า พญาสหัสสนัยเวณไตยตกอยู่ในมนต์เสน่ห์ของนางนาคมาณวิกาไม่สามารถจัดการสิ่งใดได้ จึงได้แปลงสาส์นเป็นของพระนางกันตมายาเทวี ให้เจ้าหญิงกรนิชยาเทวี ทำตีสนิท และบอกหนทางให้นางหนี ส่วนตน(พญาสไวยกันตา)จะหาทางกำจัดพระธิดาสิริวิมลมาลาทันที

ครั้นพญาอัคคีตาปะนาคราชได้ใช้ฤทธิ์แทรกแผ่นดินไปถึงเมืองจำลองที่พญาสหัสสนัยเวณฑุได้สร้างไว้แล้ว ได้เข้าสมาบัติตรวจดูว่า.

พญาสหัสสเวณไตยนั้นได้ตรวจหาที่ซ่อนเจ้าหญิงสิริวิมลมาลา ทราบว่า รอบ ๆ บริเวณนั้น มีจินตสุตรยันต์ปกคลุมอยู่ เป็นวิชาของพระฤาษีในป่าหิมพานต์

เนื่องจากพญาอัคคีตาปะนาคราชได้ร่ำเรียนมาจากพระฤาษีตนหนึ่งในป่าหิมพานต์ จึงสามารถมองเห็นได้ และเรียนรู้วิชาแก้ไขวิชานี้ โดยการใช้ทรายแก้วจากก้นบ่อน้ำทิพย์แห่งนาคพิภพ ๙ แห่ง โปรยเข้าไป จะทำลายยันต์นี้ได้

เมื่อเข้าไปในเมืองจำลองได้แล้ว พบว่า พญาสหัสสนัยเวณไตยได้กลับมาถึงพอดี จึงปรากฏกายให้เห็น เมื่อพญาสหัสสนัยเวณไตยพบพญาอัคคีตาปะอยู่ในเมืองของตน ก็รู้สึกตกใจ และระคนประหลาดใจมาก จึงกล่าวไปว่า..

“พญานาคราชเอ๋ย..ท่านเป็นใคร เข้ามาในเขตนี้ได้อย่างไร กล้าดีอย่างไรที่เข้ามาในเขตของเรา”

ฝ่ายพญาอัคคีตาปะนาคราชไม่ได้ตอบคำถามแต่กลับถามไปว่า..

“ท่านละ กล้าดีอย่างไรไปลักพาตัวธิดาของสหายของเรามาก สมควรแล้วหรือที่จะเรียกว่า เป็นชายชาตินักรบ เสียแรงที่เรานับถือในน้ำใจแต่กาลก่อน”

พญาสหัสสนัยเวณไตยรู้สึกประหลาดใจที่พญาอัคคีตาปะนาคราชได้กล่าวดังนั้น จึงถามว่า..“ท่านหมายความว่าอย่างไร เสียแรงที่นับถือในน้ำใจแต่กาลก่อน” พญาอัคคีตาปะนาคราช ตอบว่า..

“ลืมแล้วหรือสหาย ท่านเคยเสวยชาติเป็นพญานาค เมื่อครั้งสมัยพระพุทธวิปัสสี เคยร่วมสร้างบุญใหญ่ และร่วมรบกับเราหลายครั้ง ท่านเป็นชายชาตินักรบ ไม่เคยทำผิดศีลธรรมอันดี เหตุใดเมื่อมาเป็นครุฑ จึงต้องทำเยี่ยงผู้ที่ลักกินขโมยกิน..ไร้ศักดิ์ศรีเช่นนี้”

พญาสหัสสนัยเวณไตยจึงได้ใช้ญาณทัสสนะตรวจดูตามที่พญาอัคคีตาปะนาคราชได้กล่าวไว้.. จึงทราบว่า แท้จริงพญาอัคคีตาปะนั้นเคยเป็นสหายของตน เมื่อครั้งเป็นพญานาคราช และพระบิดาของท่านทั้งสอง เป็นสหายสนิทกัน ปัจจุบันพระบิดาในอดีตยังเสวยชาติเป็นนาค และรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ

พญาอัคคีตาปะนาคราช กล่าวต่อไปว่า ...“หากท่านมีความพึงใจในธิดาแห่งสหายเรา เหตุใดจึงไม่ทำพิธีสู่ขอให้ถูกต้องตามประเพณี

แต่ถึงกระนั้น ท่านได้สอบถามความยินยอมของนางหรือไม่ ว่านางเต็มใจจะมากับท่านหรือเปล่า อีกประการ นางผู้นี้ได้ชื่อว่า มีคู่หมั้นหมายแล้ว

ต่อให้เป็นคู่ครองในอดีตของท่านก็มิบังควร ท่านคิดว่า หากสู่ขอนางตามประเพณีแล้ว พระมเหสีของท่านจะยินยอมหรือไม่ นางจะมีชีวิตอยู่อย่างไร หรือท่านคิดเพียงเอาความสุขส่วนตัว”

พญาสหัสสนัยเวณไตยนั้นได้แต่นิ่ง คำกล่าวของพญาอัคคีตาปะนาคราช เป็นจริงทุกประการ

ขณะที่กำลังโต้ตอบกันอยู่นั้น ครุฑบริวารได้มาแจ้งว่า พระธิดาสิริวิมลมาลานั้นได้หนีออกไปได้ และขณะนี้ได้นางได้ถูกสังหารโดยบริวารของพญาสไวยกันตา เมื่อพญาสหัสสนัยเวณไตยได้ยินดังนั้น ก็ตกใจ ถึงกับสลบลงทันที(ยังมีต่อ..)

 

..พระขรรค์นาคราช ๙ สี ภาค ๒ ตอนจบ...

​

พญาอัคคีตาปะเห็นดังนั้น ได้ใช้พระขรรค์ประจำกาย(สีเหลืองทอง) แตะที่พญาสหัสสนัยเวณไตย เพื่อให้ได้สติ เมื่อพญาสหัสสนัยเวณไตยฟื้นขึ้นได้ร่ำไห้ และกล่าวอธิษฐานว่า...​

“น้องหญิง หากปราศจากเจ้าแล้ว พี่จะอยู่ได้อย่างไร ขอให้พี่ได้ติดตามคุ้มครองเจ้าไปทุกภพชาติไป คราวใดที่เรามีบุญเสมอกัน ขอให้เราได้มาครองคู่กันในทุกภพชาติไป”

จากนั้นพญาสหัสสนัยเวณไตยได้บินขึ้นฟ้าไปนำร่างของเจ้าหญิงสิริวิมลมาลา บินหายไปในอากาศ และไม่มีใครพบเห็นอีกเลย

ฝ่ายพญาอัคคีตาปะนั้นได้นำข่าวไปแจ้งแก่บรรดาพญานาคทั้งหลายว่า เจ้าหญิงสิริวิมลมาลาได้จุติไปแล้ว ทำให้เจ้าชายสุทธสีห์นาคราชมีความแค้นอย่างมาก จึงได้ชักชวนเมืองพันธมิตรจากเมืองต่าง ๆ ต่างยกทัพไปถล่มเมืองของพญาสหัสสนัยเวณไตย และเมืองพญาสไวยกันตา ต่างก็สูญเสียไพร่พลกันไป

คราวนั้นพญาเวณจพล เจ้าชายสุทธสีห์นาคราช เจ้าชายศิลปะชลนาคราช และสิริเกษมนาคราชได้เพลี่ยงพล้ำถูกพญาครุฑสังหารไปจุติบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ จากนั้นก็ได้มาจุติเป็นมนุษย์หลายวาระ

สงครามคราวนั้น พญาครุฑเป็นฝ่ายชนะ พญาอัคคีตาปะ และท่านอื่น ๆ ได้นำทัพที่เหลือกลับเมือง จากนั้นพญาโภคนาคราชได้ให้ถือศีลบำเพ็ญพรต เพื่ออุทิศกุศลแก่พญานาคราชที่ได้จุติไป ส่วนเมืองสัตตวิริยนคร ได้ปกครองโดยพญาสิทธิมังตรานาคราช ภายหลังได้จุติเป็นมนุษย์ตามวาระ

<Oหลังจากที่พญาสหัสสนัยเวณไตยบินไปกลางอากาศแล้ว นำร่างของเจ้าหญิงสิริวิมลมาลาไปไว้ในถ้ำแก้วแห่งหนึ่งในป่าหิมพานต์ ได้พบกับพระอัสรินทร์ฤาษี พระอัสรินทร์ฤาษีได้กล่าวว่า....</O

<O"การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ ขอจงทำตนอยู่ในความสงบ เพื่อดับทุกข์นั้น ทุกข์จะไม่เกิดหากเรารู้หนทางดับทุกข์"

<Oพระอัสรินทร์ฤาษีนั้น มีความแตกต่างจากพระฤาษีตนอื่น ๆ ที่สอนเรื่องมนตราต่าง ๆ และเน้นบำเพียรด้วยความสงบมากกว่าจะใช้ฤทธิ์ประหัตประหารกัน

ทำให้พญาสหัสสนัยเวณไตยดับความรุ่มร้อนในใจได้ และได้อยู่อุปัฏฐากพระอัสรินทร์ฤาษีเรื่อยมา พระอัสรินทร์ได้สอนการแผ่เมตตา และบำเพ็ญเพียรอย่างสงบให้แก่พญาสหัสสนัยเวณไตย จากนั้นได้ให้พญาสหัสสนัยเวณไตยเข้าสมาบัติ เพื่อส่งบุญกุศลแก่พญาครุฑ และพญานาคที่เกี่ยวเนื่องกันมา เป็นเวลากว่า ๑,๐๐๐ ปีก่อนสมัยพุทธกาล

กล่าวถึงพระนางกันตาเทวี หลังจากที่พญาสหัสสนัยเวณไตยได้นำร่างเจ้าหญิงสิริวิมลมาลาบินหายไป พระนางก็เสียพระทัย และจุติบนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชในกาลต่อมา พระนางเฝ้าติดตามหาพระสวามี แต่ก็ไม่พบ จนกระทั่งเจ้าหญิงสิริวิมลมาลามาจุติเป็นมนุษย์ พญาสหัสสนัยเวณไตยจึงได้ปรากฏกายออกมาให้เห็น และเฝ้าติดตามดูแลนางตามคำสัญญาที่เคยให้ไว้แต่กาลก่อน

จบประวัติพระขรรค์ ๙ ภาคสอง เพียงเท่านี้ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านที่ติดตามกระทู้นี้ด้วยค่ะ

Numsai

 

ขณะที่โพสต์ลงเรื่องนี้ มีกระแสเยือกเย็น คล้ายอยู่ในขั้วโลก เป็นกระแสของการแผ่เมตตาแบบไม่มีประมาณ จึงตั้งจิตถาม ทราบว่าเป็นกระแสของพระอัสรินทร์ฤาษี แผ่เมตตามาให้ (เวลานี้ไม่มีฝนตกแต่อย่างใด กระแสเย็นนี้เกิดขึ้นเฉพาะหน้า)

ขอกระแสความเย็นนี้ จงบังเกิดความสุขกายสุขใจแก่ทุก ๆ ท่าน พร้อมทุกข์โศกโรคภัยจงมลายหายสิ้นไป สาธุ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ
Numsai

ปล. พระฤาษีที่สอนพญาอัคคีตาปะนาคราชที่ป่าหิมพานต์ ก็คือ พระอัสรินทร์ฤาษีนั่นเอง

 

ไม่เห็นมีเราอยู่ในเรื่องเลย จะมีภาค 3 ต่อไหมค่ะ

 

เอ่อ ไหงเจ้าหญิงเกิดมาอาภัพเยี่ยงนี้ เกิดมาแบบแอบๆซ่อนๆ ออกมาจากบ้านครั้งแรกเพราะโดนลักพา แล้วก็ดับอนาถ แบบไม่ได้กลับบ้านเสียด้วย สรุปว่าทั้งชีวิต แทบไม่ได้พบหน้าใครเลย บอกได้คำเดียวว่า แร๊งส์ค่ะ

 

ทำไมเจ้าหญิงตอนนี้กะตอนนั้นผิดกันลิบลับเลยอ่ะ
อ่านเรื่องแล้วก็อภัย ๆ ให้ท่านเถอะ มันผ่านมานานแล้วนะจ้ะเพื่อนนาค
bubububububububu