มีราคะ ตัณหา มากๆๆๆๆ พิจารณาอย่างไรจึงจะละได้

อื่ม..................

วันนี้นอนไม่หลับ เลยมานั่งดูทีวี รู้ว่า ช่องต่างประเทศ
ที่เราเสียตังมันมี รายการเซ็ก ถึง สี่ ช่อง โดยทั้งหมด ที่จ่ายเพื่อดูหนัง หรือ อื่นๆ เกือบ
ห้าร้อยช่อง เมื่อครั้งก่อนๆ เป็นคนที่ มีอารมณ์ ต้องการสูงมาก ( อันนี้บอกไม่อายเลย )
พอมาเริ่มปฎิบัติ มันกลับ เริ่มลดลง ( เฉยๆ เมื่อ เห็น หรือ มีอารมณ์ร่วม กับแฟน )
เมื่อครั้งล่าสุดที่เห็นชัดเจนที่สุด และจับ อารมณ์ สั่งเกตได้มีดังนี้

ตอนนั้นฟังแค่เสียงบรรยายประสบณ์การเสียว ( ไปเปิดเจอในยูทูป ) นั่งฟังๆ อาการที่เกิดกับร่างกายคือ เกรง หัวใจเต้นเร็ว มีปติกิริยา กับส่วนที่ ต้องการ เมื่อมีเพียงสตินิดเดียวเท่านั้น ก็ สังเกตว่า

" เอ.....นี้เหรอที่เขาว่ากันว่า เกิดอาการแบบนี้แล้วคุมไม่อยู่ จึงต้องกระโจนเข้าใส่ อีกฝ่ายทันที หูหนวก ตาบอดทันควัน เพราะ อารมณ์ตัวนี้ "

พอเราเริ่มรู้สึกตัว ( ก็ยังฟังอยู่อย่างต่อเนื่อง ) จากเกรงๆ ก็คลายตัวลง แล้ว พิจารณาตาม ขั้นตอนที่เกิดขึ้น ในร่างกาย และ จิต ( มโนคิด เป็นภาพ ) พิจารณาต่อได้ดังนี้

" เอ.....เมื่อเราได้ยินเสียง เพียงคำพูดที่เขากล่าวมานั้น หากเราไม่จินตนาการภาพต่อ มันก็ไม่เกิดอะไรขึ้น แต่เรานั้นจินตนาการ มันจึง ต่อ สายสัญญาณให้เกิดอารมณ์ ฉนั้น มันอยู่ที่ ใจ เรานั้นเอง ว่า จะ ทำอย่างไร มีกำลังที่จะตัดทิ้งได้มากน้อยแค่ไหนเท่านั้น "

หลังจากนั้น ก็ฟังซ้ำไปเรื่อยๆ ทดสอบ ผลสุดท้ายก็ไม่เกิดอะไรขึ้น เฉยๆ ไม่มี อารมณ์ร่วม หรือ ค้างคาเหมือนที่ใครๆบอกว่า
" อยากจนอารมณ์ค้าง " ^ ^

กรณีที่ สอง เห็นภาพ หรือ ดูหนัง เอ็กส์
........... อย่างที่กล่าวมาข้างต้น ที่ต่างประเทศจะมี ทีวี รายการหนังเอ็กส์ เป็นจำนวนมาก และเสรีในการเปิด ตอนแรกไม่รุ้ว่ามี แฟน สาเป็นคนเปิดเห็นก่อน ( รายนั้น ก็กามเยอะ พยามลดเหมือนกัน ) มานั่งดูทีแรกก็เกิดอาการเช่นกัน เพราะ ตั้งหลัก ไม่ทัน
แต่ก็ไม่เคยได้ดูอีกเว้นไปนาน เพราะรายการพวกนี้มันดึกมากๆ มาหลายวัน ต่อมา นอนไม่หลับ มานั่งเล่นคอม ดูทีวีไปด้วย เปิด ช่องนั้น ช่องนี้จนเจอ ( แบบจะ จะ )

ครั้งแรก ก็เหมือนกับฟังข้างต้น แต่จะหนักกว่าตรงที่ เห็นภาพ และเสียงพร้อมกัน
แรกๆกำหนดไม่ได้ มี ทรมานเช่นกัน อิอิ ด้วยความสงสัย จึง มาดูอีก หลายๆวันต่อมา ยิ่งดู ยิ่งเฉยๆ และพิจารณาได้ดังนี้ว่า

"..........เอ.......มนุษย์เรา มีเนื้อหนังมังสาแบบนี้เองเหรอ ยิ่งถอดเห็นทุกอย่าง รูขุมขน การร่วมเพศ เหมือน สัตว์ ที่ร่วมเพศกันเลย เอ...........การร่วมเพศแบบนี้ มันอยู่ได้นานเหรอ........มันเป็นแบบนี้เหรอ ร่วมเพศกันเพื่อ ให้ได้ อารมณ์สุขแค่ชั่วคราวงั้นเหรอ "

....จากที่ เห็น มีอาการเกรง มากกว่า ฟัง กลับ คลายตัวลง และเฉยๆ เหมือน ดูหนังเฉยๆ ไม่เกิดอาการ ใดๆ เพิ่มขึ้น และทดสอบดูอีก ก็ผลที่ได้คือเฉยๆ นั้นเอง

กรณีที่สาม ร่วมเพศของจริง ( กับแฟนตนเอง )
เมื่อ สอง กรณีนั้น เกิดอาการเฉยๆ เพราะ ฟังด้วยหู ดูด้วยตา แต่อันนี้ สัมพัสทั้งกาย
เมื่อเริ่ม ภาระกิจ แทนที่จะเกิดอารมณ์ร่วม กลับ เฉยๆ ( เขาเรียกตายด้านรึเปล่าไม่รู้ )
เหมือน ร่างกายเรานั้น แยก ออกโดยทำน่าทีของร่างกายไป ส่วน ใจเรามันไม่มีอะไรเกิดขึ้น
และมันก็ ได้ขั้นตอนดังนี้

".เอ........จริงๆแล้ว ที่เรากำลังกระทำอยู่นี้ คืออะไรนะ เพราะความอยากของเรา หรือเพื่อสนองความไคร่ของแฟน หรือเพราะทำหน้าที่ของภรรยา เมื่อร่างกายที่มี เป็นร่างกายของ ญ ที่มีสัดส่วน เพื่อมีไว้ให้ฝ่าย ช ได้ เสพนี้ ช่างน่าสมเพสจัง มีแต่สิ่ง สกปรก ไม่เห็นหอมหวานเหมือนที่ใครๆบอกเลย "

จากนั้น ก็เฉยๆ เช่นเคย มันเหมือนเรามองข้ามผ่าน ร่างกายนี้ไปแล้ว ด้วย กามราคะ หรือ อารมณ์ ความอยาก นั้นเอง

ไม่ได้มีเจตนา ที่จะ โพส เรื่องอนาจาร หรือ ประจานตนเองนะคะ
แต่มาเล่าประสบการณ์ที่เกิดขึ้น

^ ^

ก็เป็น มนุษย์คนหนึ่ง ที่ยังต้อง มีของพวกนี้หล่อหลอมอยู่ แต่เพียง ลด ลงให้ เบา ลงเท่านั้นคะ

 

สาธุๆๆ ร่างกายมันก็เป็นร่างกายไปตามนั้น จิตใจเราไม่ได้ไหวตามไปกับมันด้วย ก็เท่านั้นเอง

 

ก็เรื่อง พรรณนี้ ภาษาพระท่านเรียกว่า "ธรรมคู่"

การแสดง ธรรมคู่ หากเป็น พระ ต้อง งดเว้น จะกล่าวไม่ได้ ไม่ควรกล่าว
หรือ เทศนาธรรมที่เป็น ธรรมคู่

เพราะ มันหมิ่นเหม่ พร้อมจะเปิดช่อง ให้ ปุถุชน อาศัย ทำลายผู้มีศีล หรือ ทำลาย
กันเองแบบโลกๆ นีแหละ

เช่น เพื่อนของแฟนคุณมาเห็นข้อความ แล้ว เอาไปกล่าวแซวในวงสนทนา แฟนคุณ
ก็ถึงสิ่งที่โลกเรียกกันว่า "อัปยศ" ส่วนตัวคุณเอง "ก็เรียก กาลกินีของครอบครัว"
เพราะ เอาเรื่องในที่ลับไปกล่าวในที่แจ้ง

แต่....ถ้า โชคดี สถานที่ที่คุย เป็นที่ สัปปายะ ก็อาจจะถั้วๆ ไม่ดี ไม่ร้าย

แต่ถ้าไม่ใช่หละ ไม่ใช่ปั๊ป มันจะมี พวก "พะโล้" เข้ามาจ้อง มาอาศัยพูด
ธรรมะ แต่ทว่า ล่อลวงให้ไปเห็นรสเลิศกว่า หว่านล้อมสาระพัด เพื่อเอาอารมณ์
โลกเข้ากรุ้มรุม เพราะว่า เขาเห็นโอกาสของคนที่อาจจะ "หิวอารมณ์" อาจ
เกิดขึ้นได้ พวก "พะโล้" มันก็เหมือนว่า ฝลุ๊ค !!

ปล. พะโล้ เป็นชื่อ หมาหมาในขายหัวเราะ

***********************************************

ดังนั้น การกล่าวเรื่องพวกนี้ ก็ทำได้ ไม่ใช่ไม่ได้ แต่ ควรจำกัดวง ต้องหาที่
เป็นสัปปายะบุคคลจริงๆ ถึงจะกล่าวได้ สนทนาแรกเปลี่ยนทัศนะได้

ยังไงก็แล้วแต่ การเห็นดังกล่าว ตามขบวนการละเอียดละออ เหล่านั้น จัดว่า
เป็นการเห็นแบบธรรมดาๆ ปุถุชนคนธรรมดา เห็นได้ บรรยายได้

แต่ กาม ที่เป็น เรื่องธรรมะ ว่าด้วย สุญญตา ไม่ใช่ ธรรมคู่ คือ การหลง
ใน รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์ ที่แยกส่วน ไม่ใช่เห็นรวม
มาเป็นตัวคน ตัวสัตว์ หญิง หรือ ชาย นั้น ส่วนใหญ่ไม่เห็น

ถ้าเห็น ขณะจิตนั้นจะต้อง มีศรัทธาเกิดร่วมด้วย ไม่ใช่ปัญญาเกิดอย่างเดียว
ศรัทธาเกิดร่วมด้วยหมายถึง ขณะนั้น มีการระลึกเห็น พระพุทธองค์ อยู่ด้วย

แต่จะเห็นเลยว่า เวลาบรรยายจะไม่มี การระลึกในพระพุทธองค์อยู่ ไม่เห็น
ธรรมคุณอยู่

พอไม่มี คราวนี้จะผลิก เป็น นิกายตรันตระ เกิดการสร้างวิธีการบำเพ็ญ ด้วยการ
เสพสังวาส แล้วอ้างว่า เพื่อตามรู้ตามดู ใจตั้งมั่น ..... จะเริ่มเป็น ธรรมฉ้อฉล
[ ถ้าทวนดูดีๆ จะเห็น ลำดับของการ โดนย้อมด้วยธรรมฉ้อฉล ]

ฉ้อฉลเต็มที่ ก็อาจจะยกอ้าง โพธิสัตว์ มาตง มาตา อะไรก็ไม่รู้ เลอะเทอะเประเปื้อนกันไป

 

เกิดลัทธิใหม่ เหอะๆ

 

เกิดมาเกือบ10ปีแล้วคะ โปรดระวังตัวกันด้วยคะ

 

ขอบพระคุณที่เตือนคะ เหอะๆ

 

อะไรกันหละคร้าบ ก็ที่ เขาเล่ามา นั่นมันก็ออกมาจาก การใคร่ครวญ
พิจารณาธรรมอยู่แล้ว

การเตือน ไม่ใช่ไปตำหนิ การปฏิบัติธรรมนะคร้าบ เขาปฏิบัติของเขาดีแล้ว

เพียงแต่ว่า ศีล หรือ จารีตประเพณี อันบัณฑิตเขานิยมเนี่ยะ แม้จะเป็น เรื่องโลก
เราก็ต้องพึงรักษาเอาไว้ ....

อะไรทีเป็นจริง คำจริง รู้จริง แม้จะมีประโยชน์ แต่ บัณฑิตเขาติเตียนเนี่ยะ พระพุทธองค์
ก็กล่าวว่า ควรเลือกเวลากล่าว หรือ ดูกาละเทศะ

ซึ่ง เราก็เตือนกันตามที่พระพุทธองค์ทำเป็นตัวอย่างเอาไว้

***********

ส่วนเรื่อง ลิงหอบผลไม้นั่น สงสัย คุณมั่วได้ใจแล้วหละ คนละคนกันน๊า

ไม่น่าจะเป็นคนเดียวกัน ต่างกันราวฟ้ากับเหวเลยก็ว่าได้ ดูยังไงถึงเห็น
เป็นคนเดียวกัน

 

อืม......คนละคนจริงๆ
แต่เห็น แล้วละ ว่า คนบางคนเป็นคนเดียวกัน
ขอโทษที

 

พอใจยัง ขอท่านผู้มีศิลเชิญเสวนา กัน ตามสบาย ไปละ

 

ดูกร ผู้มีใจสูง

ท่านจะไปเอาอะไร กับ คนบ้า !!

 

ไม่รู้จะช่วยยังไงเหมือนกัน เพราะอ่าน แต่ละโพสแล้ว ไม่ค่อยรู้เรื่อง

มณีน้อย
นู๋บี หรือ blank123
หลบภัย

คนละคนกันเด้อ

ส่วนผมใช้ชื่อ ตามนี้
ปราบเทวดา วิษณุ12 ยอดคะน้า รึสีตาหวาน แมวสกั๊ต
แต่ที่เห็นๆโพส ก็มีแต่ชื่อ ปราบเทวดาซะส่วนใหญ่

เพราะใช้ชื่ออื่น โพสแล้วจะมีปัญหาในการโพสมาก

 

ปรุงอะไรอยู่หรือเปล่าละครับนั่น บางคนเขาว่าเอาได้นะ

 

ชื่ออื่นยกตัวอย่าง เวลาโพส
1. ข้อความไม่ครบ
2. เวลาลิ้ง ลิ้งจะเปลี่ยน

 

555+ทำเนียนเลยนะ...อิอิ

 

^

มันก็แค่ เพียงอักษร เน๊าะ

 

หลงคิดว่านู๋บีคือbank123มาตั้งนาน

เนียนเลย 555+

 

อ่านดูแล้วตลกขบขันนะ
พูดกันได้เป็นตุเป็นตะ
สุดท้าย....อ้าวคนละคน

ตลกขบขันดี

 

หลังจากภาวนาเสร็จ ลองแผ่นเมตตาให้ขันธ์๕ ดูนะครับผม

 

อันนี้ผมมองอย่างนี้นะว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมันมีลักษณะอาการเฉพาะของมันอยู่ ที่จะแสดงออกมาให้เห็น เหมือน ตา-มันมีหน้าที่เห็น มันก็ทำหน้าที่เห็นของมันไป, หู-มันมีหน้าที่ได้ยิน มันก็ทำหน้าที่ได้ยินไป, จมูก ลิ้น กาย ใจ มันมีหน้าที่อย่างไร มันก็ทำไปตามหน้าที่อันนั้นของมัน

ขันธ์ ๕ - รูปก็ทำหน้าที่อย่างรูป เวทนาก็ทำหน้าที่อย่างเวทนา สัญญาก็ทำหน้าที่อย่างสัญญา สังขารก็ทำหน้าที่อย่างสังขาร วิญญาณก็ทำหน้าที่อย่างวิญญาณ ต่างมีหน้าที่หรือลักษณะอาการเฉพาะในการทำหน้าที่ที่แตกต่างกันไป ไม่ก้าวก่ายกันแต่ก็สัมพันธ์กัน ความคิดมันก็ทำไปตามหน้าที่ เมื่อจิตกระเพื่อมเพราะหลงตามอาการของขันธ์ ๕ ความคิดมันก็เกิด ก็ปรุงไปตามความกระเพื่อมนั้น มันก็ทำไปตามลักษณะหน้าที่ของมัน กามราคะก็เหมือนกัน เมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้วมันก็แสดงลักษณะอาการของมันไปตามหน้าที่ เราไปห้ามกามที่กำเริบแล้วไม่ให้กำเริบต่อ จริง ๆ มันไปห้ามไม่ให้เขาทำหน้าที่ของเขาไม่ได้ นั่นมันเป็นเรื่องผิดธรรมชาติ หน้าที่ของเราในยามนั้น เพียงมีสติคอยประคับประคองกำลังใจไม่ให้หลงไปตามอำนาจของเขาจนเลยเถิดไปต่างหาก

จริง ๆ หน้าที่ของเราที่แท้จริงคือ ทำความเข้าใจกับเขาให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ และสังเกตว่าตัวเราหลงตามเขาไปได้อย่างไร หลงไปเป็นทุกข์กับเขาได้อย่างไร นั่นแหละสำคัญกว่า

เครื่องมือที่สำคัญคือ การมีสติ การฝึกสติจนเกิดความมั่นคง ว่องไว พอที่จะเข้าไปสำรวจตรวจสอบทำความเข้าใจตั้งแต่อาการต่าง ๆ ของมัน จนกระทั่งไปถึงการสังเกตรู้เท่าทันความหลงไปเป็นทุกข์กับการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปของมัน จนก่อให้เกิดปัญญา มองเห็นและเข้าใจตามความเป็นจริงได้นั้นต่างหาก มันจึงจะค่อย ๆ เริ่มจางคลายความยึดมั่นถือมั่น และเริ่มปล่อยวางไปได้โดยลำดับเอง

ยากและละเอียดลออมากจริง ๆ

 

อืม... ขออนุยาด เข้ามา ร่วมด้วยช่วยยืนยัน
และ แจ้งให้ทุกทั่นทราบ เจ้าค่ะ ว่า

นู๋บี ( หรือ ผู้ใช้ล็อกอิน blank123 )
และ ล็อกอิน มณีน้อย ก๊ะ ล็อกอิน หลบภัย

เป็น คนละคน กันเจ้าค่ะ

อนึ่ง เพื่อป้องกันไม่ให้ ชื่อเสียงและคุณงามความดีที่ นู๋บีสั่งสมไว้
ต้องมาแปดเปื้อน เพราะ ถูกเข้าใจผิด
คิดว่า เป็นล็อกอินอวตาร ของเมียชาวบ้าน
ไงนู๋บี ก็คงต้องขอ อนุญาตใช้พื้นที่ ในกระทู้นี้
ย้ำคิดย้ำทำ ให้ทุกทั่นได้ทำความเข้าใจให้ตรงกัน อีกครั้ง ว่า..

นู๋บี ยังสาว ยังขาว ยังสวย
และ ยังโฉด...เอ๊ย...ยังโสด นะคร้าาาาาา
ไอ้หนุ่มคนไหน สนใจก็เข้ามาจีบได้ โดยไม่ต้องกลัวผิดศีล
เพราะว่า นู๋บีไม่ใช่เมียชาวบ้าน จริง ๆ นะว้อยยย
และก็ยัง ไม่มีผัวเป็นตัวเป็นตนด้วยว่ะ หุหุ (k) )




ปอลิง

อ้อ แล้วไอ้ล็อกอิน blank123 เนี่ย
นู่บี ยื้ม ล็อกอินน้องชายมาใช้เป็น นอมินี เจ้าค่ะ
ส่วน ล็อกอินจริง ๆ ของตัวเองน่ะ
คือ เจ้าของ กระทู้เนี้ยะ ตะหากคร้าาา อิอิ


เออ ว่าแต่ว่า ลายสือ กรูอยู่หนาย ล่ะหว่า ?
จำได้ว่า เมื่อตะคืน นู๋บีก็นั่งจิ้มดีด
โพส เอาไว้ในกระทู้นี้นิ อ่ะซิก ...อ่ะซิก...:'(

5th-Lotus สมาชิก



Join Date: Jul 2009
Location: -
Posts: 334
Groans: 0
Groaned at 80 Times in 46 Posts
Thanks: 174
Thanked 449 Times in 257 Posts
reppower: 87