จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ออกจากบ้านนานแล้ว นะลูกเอ๋ย

==================================
ส่งการบ้านหรือยังคะ จิตคุณกําลังเริ่มจะดีแล้วนะอย่าเอาใจไปที่อื่น

 

ขออนุโมทนาบุญกับคุณแม่ลำดวนจิตบุญดวงที่ ๖๗ด้วยคะ
ขออนุโมทนาบุญกับพระอาจารย์ชัชวาล ด้วยคะ ขอให้ท่านนำจิตคนต่างๆขึ้นนิพพานเยอะๆนะคะ สาธุ สาธุ สาธุ
ปลื้ม

 

ขอโมทนาสาธุกับกลอนประตูสู่พระนิพพาน ขันธ์๕ของเธอนี่ดีจริงๆนะ แรงดีจัง แต่ไม่ทราบจิตแรงเหมือนขันธ์หรือเปล่านะ พวกเราอย่ามัวหลงระเริงกับขันธ์๕ของตนเองนะจะบอกให้ เพราะผิวพรรณที่กำลังเต่งตึงอยู่นั้นอและอีกไม่นานเดี๋ยวจะเหี่ยวย่น หรือผิวพรรณคนที่กำลังเหี่ยวย่นอยู่นั้นก็อีกไม่นานก็คงเหลือกระดูกกันแล้ว ตายไง๊ เข้าใจกันไหม๊? เพราะฉะนั้นรีบๆฝึกฝนกันนะ ใครที่ยังพอมีลมหายใจก็แสดงว่ายังมีโอกาส แต่เมื่อสิ้นลมจบเฮ่...และอีกเมื่อไหร่ไม่รู้เผื่อจะกลับมาเกิดเป็นคนอีก ฝึกตาย ก่อนตายจริงกันซะตั้งแต่วันนี้ ดูข่าวต่างประเทศบ้างนะ ดูเฉยๆ เสพข่าวเฉยๆ อย่าได้นำจิตไปวิ่งตามภายนอกเขา เช่นแผ่นดินไหวที่ประเทศจีนตายไปหลายศพ แต่ถ้าเป็นบ้านเราก็รอดยากเหมือนกัน ธรรมชาติมันไม่เคยปราณีใครด้วย อย่าลืมนะความตายมีอยู่ประจำทุกคน แต่เมื่อไหร่จะถึงตาเราก็ไม่รู้ ไม่มีใครทราบได้ ดีแล้วที่ไม่รู้ แต่ถ้าจิตยังไม่ได้ยกก็ยิ่งไปกันใหญ่ แต่ถ้ารู้ก็ยิ่งทุกข์มากเท่านั้น เพราะจิตไม่ได้ยกนี่อาจจะทำใจลำบาก ทำใจไม่ได้

 

ขอโมทนาสาธุกับจิตคุณหมอด้วย พวกเราดูจิตของคุณหมอท่านนี้เป็นตัวอย่างกันนะ จิตบุญนอกจากจะมีศีลครบบริบูรณ์แล้ว จิตที่เข้าถึงธรรมนั้น ไม่ว่าจะเห็นอะไรก็เป็นธรรมทุกอย่าง อันนี้เป็นอย่างที่ดีให้กับพวกเราเลยทีเดียว เพราะจิตบุญนั้นจะต้องมีทั้งศีล ทั้งธรรมครบเลยในคราวนี้ ตายเมื่อไหร่ก็ไม่กลัวแล้ว เพราะได้ฝึกจิตมาดี ขอให้พวกเราพยายามฝึกตาย ก่อนตายจริง เพราะสำหรับคนที่ไม่ได้ฝึกจิตก็จะไปไม่ได้ไกล เพราะเวลาที่ยังมีชีวิตอยู่นั้น ไม่ได้ฝึกจิตว่าตายไปแล้วจะไปที่ไหนต่อ ตรงนี้ขอให้พวกเราไปคิดกันให้ดีๆนะ โดยเฉพาะพวกที่ศีลไม่ครบ จิตไม่ยก อันนี้น่ากลัวที่สุด เพราะกายตาย แต่จิตไม่ตาย แถมไปต่อ ไปไหนไม่รู้ เพราะก่อนตายไม่เคยกำหนดไป แค่พวกเธอหลับตาแล้วเดินกันดิ แต่ถ้าตาบอดตั้งแต่เกิดไม่ว่า แต่ยามตาดีๆไม่รู้ฝึกกัน เมื่อถึงเวลานั้นแล้ว ทุกข์ยิ่งกว่ายังมีชีวิตเสียอีก เพราะอย่าลืมนะเวลาเราตาย เราก็ไปคนเดียว ถึงจะมีคนรักเขาก็ไม่ได้ไปกับเรานะ พูดกับใครก็ไม่รู้เรื่อง แล้วจะไปที่ไหนไกลได้ เพราะไม่รู้จะไปที่ไหน จึงไปตามบุญและบาปที่ตนเองได้สร้างขึ้นมาตอนที่ยังมีชีวิตนั่นไง ถูกต้องที่สุดแล้ว บุญบารมีใครอยากได้ก็ทำกันเองนะ อย่ามัวหลงเพลินบอกว่า ไม่มีเวลา รอลูกเรียนจบก่อน รอเกษียณอายุก่อน พอดีถ้าตายก่อนหมดโอกาสกัน ตายไปแล้วผู้ที่ฝึกก็ยังหลงวนเวียนอยู่กับบ้านตน คนรักของตนอยู่ร่ำไปจนกว่าท่านยมนำทางไปเท่านั้นเอง...ท่านยม จำชื่อนี้เข้านะพวกเรา...ท่องไว้ๆสำหรับผู้ไม่ฝึกจิต

 

โมทนาสาธุกับคุณพี่สุภาทรด้วย ท่านอยู่เมกาเหนือ ไปสอนศิษย์ถึงเยอรมันเชียวหรือ? ท่านเก่งจริงๆ เหมือนคุณDhammaneeเลย ท่านอยู่แคนาดาไปโปรดคนถึงลอนดอนเลย และนับประสาอะไรผม(ลูกศิษย์รุ่นดึกดำบรรพ์)กับครูเพ็ญ(ครูรุ้นเด๊อะเก๋ากึ๊ก) และจิตยกกันตั้ง ๖๗ ดวงแล้ว ป่านนี้ก็ยังไม่ได้เจอตัวกันเป็นๆเลย เห่อๆ น่าอนาถใจยิ่งนัก...ผมเชื่อว่าโลกใบนี้กลม ไม่ตายก่อนก็คงได้พบเจอกันแน่ๆ

 

เอ๊า พี่ภูตกเขาๆ ขอโมทนาบุญกับคุณแม่ลำดวน จิตบุญดวงที่ ๖๗ และโมทนาบุญกับพระอาจารย์ชัชวาลด้วยนะครับ สาธุๆ สายนี้มาแรงจริงๆ ท่านกะจะเหมาสสองสายนี้ก็คือ สายใต้กับสายตะวันออก สายเหนือไม่ต้องพูดถึงเพราะเจ้าถิ่น(ปลอม)เอาไปกินแล้ว เพราะจริงๆแล้วครูเพ็ญท่านเป็นคนกรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยามหาดิลกภพ นพรัตน์ราชธานี บุรีรมย์อุดมราชนิเวศน์มหาสถาน อมรพิมานอวตารสถิต สักกะทัตติยะวิษณุกรรมประสิทธิ์ ฮ่าๆนานๆจะได้มีโอกาสพูดคำเต็มๆของกทม. โม้ถึงไหนลืมไปแล้ว อ้อ โชคชะตาหรือฟ้าลิขิต ชีวิตผกผันหรือชีวิตผกผันครูเพ็ญถึงต้องอพยพไปอยู่ภาคเหนือถิ่นฐานแห่งเมืองล้านนาปุ๊นนน...เหมือนเบื้องบนลิขิตนำพาท่านให้ได้มาอยู่ที่นี้ เพราะที่นี่จะเป็นดินแดนแห่งบ้านอะไรสักอย่างนึง..หรือเปล่า???

 

กราบท่านอาจารย์ภูค่ะ ที่สอนน้องเขาอยู่ก็มาจากคําสอนของท่านและคุณครูเพ็ญและคุณครูจิตบุญทุกท่านที่กระทู้นี้ค่ะ ที่เป็นมานี่เพราะท่านปั้นมาค่ะcatt1

 

โมทนาสาธุกับพี่ลูกพลังจ๊ะ

 

สาธุ๊ อนุโมทนาบุญนะค่ะ ถ้าคุณตั้งใจจะไปเช่นกัน เราก็ยินดีที่จะนำทางคุณไปเช่นกัน ถ้าตัดสินใจแล้ว แจ้งความจำนงมาได้เลยนะค่ะ ใครก้าวเท้าเดินเอง คนนั้นกลับถึงบ้านเองค่ะ

 

ปัจจุบันธรรม
คำว่าปัจจุบันธรรม ถ้าเผื่อเราทำความเข้าใจตรงนั้นได้เราก็จะเห็นความจริงที่เกิดขึ้นกับ
ตา หู จมูก ลิ้น กาย
ที่มันเกิดขึ้นในปัจจุบัน เช่น ตาเห็นรูป รูปนั้นก็เป็นธรรมที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน
จมูกได้กลิ่น ลิ้นลิ้มรส ในขณะเดี๋ยวนั้น
ก็ถือว่าเป็นธรรมในปัจจุบันธรรม
เลยจากนั้นแม้วินาทีเดียวก็เป็นสัญญาไป ไม่ใช่ความจริง ความจริงจะเกิดเฉพาะ
ขณะที่รู้ ขณะที่สัมผัส
เช่นกาย รับสัมผัส เย็น ร้อน อ่อน แข็ง
อะไรก็ตาม อันนั้นถือว่าเป็นปัจจุบัน สิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันนั้นเป็นความจริง
(หมายถึง รู้จริง)
แต่ถ้าเลยไปแม้วินาทีเดียวสิ่งนั้นก็เป็นสัญญาไป
คือเป็นความจำไป เป็นอดีตไป
เพราะฉะนั้นอดีตเราไม่เอา ผ่านไปแล้ว ผ่านไปเลย
เราดูของใหม่ เราเอาของใหม่
ไม่ว่าจะเป็น กายสัมผัส ตาเห็นรูป หูได้ยินเสียง
จมูกได้กลิ่น ลิ้นลิ้มรส ใจรับธรรมารมณ์ คืออารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น
อันนี้เราเอาเฉพาะที่สัมผัสกับจิต
ถ้าหากว่าเราพอสังเกตได้อย่างนี้ เราก็สามารถฟังธรรมได้ตลอด
ฟังธรรมของตัวเอง
ธรรมแห่งธรรมชาติ ธรรมอันเป็นธรรมชาติ


จากหนังสือ จิตที่พ้นจากทุกข์

 

อนุโมทนาสาธุกับจิตบุญและจิตเกาะพระทุกท่าน ...วันนี้วันหยุดสุดสบายขออนุญาตินำธรรมะที่ได้จากการฟังเพลงพี่แอ็ดคาราบาว "ทะเลใจ" มาแชร์กับชาวจิตเกาะพระนะค้า...มันโดนค่ะ
-----------------------------------------------------------------------
แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย

ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน

เหมือนชีวิตผันผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา ตัวเป็นของเราใจของใคร มีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย
คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน

คืนนั้นคืนไหนใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ

ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น

คืนนั้นคืนไหนใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก

ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก
พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ

ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย
ใจในร่างกายกลับไม่เจอ

ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ
หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข :boo:

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=3-IIRro8UYE.flv"]????????? (?????????? ?????????????) - YouTube[/ame]


ในกิเลสชั้นละเอียดที่ผูกพันคนเรา 10 ประการนี้ ประการแรกเรียกว่า สักกายทิฏฐิ แปลว่า ความเห็นว่าร่างกายนี้เป็นของตน ได้แก่ความเข้าใจผิดหรือสำคัญด้วยอุปาทาน เช่นคิดว่า “ตัวเรา” มีอยู่ นั่นแหละคือความสำคัญผิดในที่นี้ โดยที่คนเราทั่ว ๆ ไปไม่รู้จักอะไรมากไปกว่าร่างกาย และจิตที่เนื่องอยู่กับร่างกายจึงเหมาเอาของ 2 อย่างนี้เป็นตัวตน โดยมีความเข้าใจว่า กายพร้อมทั้งจิตนี้เป็นตัวตน เป็นข้าพเจ้า สัญชาตญาณว่ามีตัวเรานี้เอง เป็นไปหนักแน่นมากถึงกับใคร ๆ ก็ย่อมคิดว่ามีตัวตนของตนอยู่ทั้งนั้น เพราะเป็นมูลฐานที่ทำให้ชีวิตทรงอยู่ได้ ทำให้รู้จักป้องกันตัว ทำให้แสวงหาอาหาร หรือสืบพันธุ์ เป็นต้น แต่ที่เรียกว่าสักกายทิฏฐิในที่นี้ ประสงค์เอาเพียงชั้นหยาบ ๆ ที่เป็นเหตุให้ เห็นแก่ตัวจัด ถือเป็นกิเลสตัวแรกที่จะต้องละให้ได้ก่อนตัวอื่น ๆ

คัดลอกมาจาก คู่มือมนุษย์ ท่านพุทธทาสภิกขุ.
http://www.dharma-gateway.com/monk/preach/buddhadas/bdd-05-09-01.htm

 

ลูกกราบแทบเท้าหลวงตาบัวครับ .... อ่านแล้ว โอ้ยยยยยย สุดๆๆ

วิทย์ จบ.๑๑ "เรือลำนี้จะไม่จม"

 

<table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" width="94%"><tbody><tr><td class="postbody" valign="top">


หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

ตามกระแสพระธรรมเทศนาของสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าทุกข์เป็นของไม่ควรละ แต่เป็นของควรต่อสู้ ความทะยานอยากได้สุขหรือไม่อยากให้มีทุกข์ต่างหาก เป็นของควรละ
ผู้ที่จะพ้นจากทุกข์ได้ในโลกนี้ ก็ล้วนแล้วแต่ยกทุกข์ขึ้นมาเป็นเหตุทั้งนั้น

ทุกข์กับความเพียรเท่านั้นที่มีค่ามากในโลกนี้ หากไม่มีทุกข์กับความเพียรเสียแล้ว ใครๆ ในโลกนี้ จะไม่ทำความดีเพื่อพ้นทุกข์ในโลกนี้และโลกหน้า ตลอดถึงพระนิพพาน

แท้จริงความนึกคิดไม่ใช่ทุกข์ แต่การไปยึดความนึกคิดมาเป็นของตน จึงเป็นทุกข์

หลักอนัตตา ในทางพระพุทธศาสนาที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ด้วยปัญญาอันชอบ พระองค์มิได้ตรัสว่าอนัตตาเป็นของไม่มีตนไมมีตัว เป็นของว่างเปล่า พระองค์ตรัสว่า ตนตัวคือ ร่างกายของคนเรา อันได้แก่ขันธ์ทั้ง ๕ นี้ มันมีอยู่แล้ว แต่จะหาสิ่งเป็นสาระในขันธ์ ๕ นั้นไม่มี ดังนี้ต่างหาก

การเห็นความฟุ้งซ่านของจิตนั้นคือ "ปัญญาชั้นต้น"

คนใดว่าตนดี คนนั้นยังไม่ดี ใครว่าตนวิเศษวิโส หรือฉลาดเฉียบแหลม คนนั้นคือ คนโง่



</td> </tr> <tr> <td>
</td></tr></tbody></table>

 

"..เพียรพยายามสิ่งใดอย่างไม่ล<WBR>ดละ สิ่งนั้นต้องสำเร็จ
ไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม.."

พระธรรมเทศนาโดย หลวงปู่ท่อน ญาณธโร
​

ที่มา fb เครือข่ายกลุ่มพุทธธรรมกรรมฐาน สายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต

นำมาฝากทุกท่านค่ะ เตือนใจตัวเองด้วย yimm

 

พี่ภูขออนุญาตคุณเมธญา จะขอแปลงเพลงทางโลกมาเป็นความจริงกันสักหน่อยนะ
แม้ชีวิตได้ผ่านเลยวัยแห่งความฝัน วันที่ผ่านมาไร้จุดหมาย
(ชีวิตนี้ไม่เที่ยง ก็ยังไม่รู้สึกตัวกันอีก เดินทางอ้อมกันเข้าไป)
ฉันเรียนรู้เพื่ออยู่เพียงตัวและจิตใจ เป็นมิตรแท้ที่ดีต่อกัน
(นั่นเริ่มที่จะอยากเรียนรู้กายรู้ใจบ้างแล้ว สงสัยสติเพิ่งมา ใช่กายหยาบกับกายละเอียดจะต้องอยู่ด้วยกันไปจนวันตาย)
เหมือนชีวิตผันผ่านคืนวันอันเปลี่ยวเหงา ตัวเป็นของเราใจของใคร มีชีวิตเพื่อสู้คืนวันอันโหดร้าย คืนที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน
(นั่นยังไม่รู้ตัวอีก เหงาก็เพราะว่ามัวตามหาแต่ของปลอมกัน นั่นกายสิเป็นสมบัติโลก จิตสิเป็นของแท้ นั่นเที่ยวไปโทาแต่สิ่อื่น แต่ลืมดูที่ตัวเอง(สม) ใช่ตราบใดถ้าไม่รู้ว่า นี่คือกาย นี่คือจิต บอกแล้วให้เรียนแยกกายแยกจิต จากจิตเกาะพระ)
คืนนั้นคืนไหนใจแพ้ตัว คืนและวันอันน่ากลัวตัวแพ้ใจ
(แพ้กิเลสตนเองไม่ว่า แต่ถ้าเราชนะกิเลสตนเองเพียงอย่างเดียว นั่นก็หมายถึงเราชนะคนทั้งโลก มันเกี่ยวกันมั๊ย...อิอิ บอกแล้ว เพลงกับพี่ภูจะไปคนละแนว...อิอิ)
ท่ามกลางแสงสีศิวิไลซ์ อาจหลงทางไปไม่ยากเย็น
(นั่นแม่นแล้ว ใครชอบโลกมายาก็ได้แค่มายา แต่ไม่รู้ของจริงเป็นอย่างไร คนเรานี่ ถ้าหลงมาดูใจมาดูจิตกันนะ คนนั้นก็จะได้ของจริง ของดีกลับไป แต่นี่ดันไปหลงดูกายกันซะนี่ อันนั้นของปลอม แต่ทำไมชอบกันนัก เพราะกายเป็นสมบัติของโลก)
คืนนั้นคืนไหนใจเพ้อฝัน คืนและวันฝันไปไกลลิบโลก
(นั่นส่งจิตออกนอกไปแล้ว ก็เป็นอย่างนั้นแหล่ะทุกคน คือ หลงทางไง๊)
ดั่งนกน้อยลิ่วล่องลอยแรงลมโบก พออับโชคตกลงกลางทะเลใจ
(นั่นอยากส่งจิตออกนอกกายกันดีนัก จิตก็จะไปรับทุกข์เข้ามาสู่ใจตน)
ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
(มันจะไปเจอกันได้ยังไง๊ เพราะว่าสิ่งที่กำลังหากันอยู่นั้นน่ะ มิใช่จิต และสิ่งที่วิ่งตามนั้นกิเลสก็ยังไม่รู้ตัวกันอีก และมีสิ่งเดียวที่จะไปหาจิตใจตนเองก็คือ สติ)
ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข
(ก็ยังโง่เขลาเบาปัญญา ตัวทุกข์คืออะไร เหตุแห่งทุกข์ก็ไม่รู้ ดับทุกข์ก็ไม่เป็น มรรคมีองค์แปด ก็ไม่เจริญกัน นี่ไง๊ที่มาของความสุขไร้ทุกข์ แถมได้ไปเที่ยวพระนิพพาน โดยปฎิบัติจิตเกาะพระ
นี่แค่เพลงนะเพลง พี่ภูเอาซะเป็นเรื่องเป็นราวเลย...อิอิ ขำๆไม่มีไรหรอก ทำไปๆสตินะสติ คนเรานี่ไม่มีสติอย่างเดียว จบเฮ่! เพราะสตินี่จะนำพวกเธอไปยังดินแดนแห่งนรกหรือพระนิพพาน ก็ตรงที่สติของพวกเธอมีมากหรือน้อยกัน พอเข้าใจกันนะ
พวกจิตทำจิตหลุด คอยระวังให้ดีๆ เพราะถ้าใครผ่านจิตเกาะพระกลายเป็นจิตบุญไปแล้ว แต่ถ้าใครไม่สนใจสติ ไม่สนใจจิตตนเองกันนะ แล้วจะหาไม่เตือน ปุถุชนธรรมดาหรือชาวบ้านเขาทำผิดแค่โดนกระทงเดียว แต่เจ้าหน้าที่รู้แล้วยังทำเฉยหรือทำผิดศีลละเอียดซะเอง คือผู้ที่ทำจิตใจตนเองให้เศร้าหมองเมื่อไหร่ นั่นจงจำไว้ว่า เธอกำลังอยู่แดนอบายภูมิ)

จบ.๒

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๖๘ ณ วันที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๕

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๖๘
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ

<IFRAME style="DISPLAY: none" height=1 border=0 src="http://synad2.nuffnang.co.th/track/beacon/skyscraper/1000195/7712207/phooza.exteen.com%252F20110906%252Fentry-3" width=1></IFRAME>​

<SCRIPT language=javascript type=text/javascript src="http://synad2.nuffnang.co.th/track/banner/skyscraper/77e4ccf4c2fd989f854c1c96f84e8dea/http%253A%252F%252Fpalungjit.org%252Ff178%252F%25u0E08%25u0E34%25u0E15%25u0E1E%25u0E23%25u0E49%25u0E2D%25u0E21-%25u0E23%25u0E31%25u0E1A%25u0E20%25u0E31%25u0E22%25u0E1E%25u0E34%25u0E1A%25u0E31%25u0E15%25u0E34-334019-247.html/visit/visit"></SCRIPT>

 

หลวงพ่อมงคล หลวงพ่อของคุณแทนนี่(จิตบุญ)
อยู่ที่ชุมพร ยกจิตเป็นจิตบุญ 68
ท่านเป็นศิษย์พระอาจารย์ชัชวาล
ทำจิตเกาะพระเพียงไม่กี่วันท่านก็สามารถจบกิจได้ในเวลาอันรวดเร็ว
เมื่อก่อนหลวงพ่อมงคลท่านเจริญกรรมฐาน
โดยภาวนาพุทโธกับอานาปานุสสติ(ถ้าเขียนผิดก็ขออภัย)
แต่ก็ไม่สามารถทรงฌานได้ตลอดเวลา สมาธิขึ้น ๆ ลง ๆ เหมือนผู้ปฏิบัติทั่วไป
ต่อเมื่อท่านมาตั้งใจทำจิตเกาะพระ
ท่านเห็นความเปลี่ยนแปลงในจิตตนตลอดเวลา
และได้พระอาจารย์ชัชวาลคอยกำกับดูแลจิตอย่างใกล้ชิด
โดยใช้โทรศัพท์เป็นสื่อในการเรียนการสอน
โดยหลวงพ่อมงคลจะส่งการบ้านให้พระอาจารย์สอบอารมณ์เช้าเย็นทุกวัน
ระยะเวลาในการฝึกจิตเกาะพระของหลวงพ่อมงคล
เริ่มวันที่ 5 ก.ย. 55
จบกิจในวันที่ 8 ก.ย. 55
รวมระยะเวลา 3 วัน

พี่เพ็ญขอโมทนาบุญกับหลวงพ่อมงคล
พระอาจารย์ชัชวาล และคุณแทนนี่ด้วยค่ะ
โมทนาสาธุไม่มีประมาณ

สรุปว่าหัวใจของศาสนาพุทธคือการปฏิบัติจิตอย่างเข้มข้นเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับการแต่งกายภายนอก จิตเกาะพระเป็นบทพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า ไม่ว่าท่านจะเป็นใครอยู่ที่ไหน ชาติใด ภาษาใด ถ้าท่านเดินตามมรรคมีองค์แปด จิตของท่านสามารถหลุดพ้นออกจากทุกข์ในกระแสโลกได้อย่าถาวร(ไม่เกี่ยวกับกายซึ่งเป็นสมบัติของโลกก็ส่งคืนโลกไปเมื่อถึงเวลาสิ้นสุดสัญญาเช่าอยู่อาศัย)

 

อะจึ๊ยย .... พี่แอ๊ด คาราบาว มีคู่แข่งสะแล้วงานนี้ ... อิอิ

ท่านพี่ภูช่างแปลงเพลงทางโลกให้เป็นทางธรรมได้หมดจด แบบไม่เครียดได้ถูกจิตผมจริงๆครับ

ขอให้อ่านอย่างละเอียดนะ .... แก่นทั้งนั้นะครับพี่น้อง

ข้อผู้น้อยขอคารวะ พี่แอ๊ด ..เอ้ยยยย ท่านพี่ภูด้วยครับ


วิทย์ จบ.๑๑ "เรือลำนี้จะไม่จม"

 

อนุโมทนากับ จิตบุญดวงที่ ๖๘ และครูจิตบุญทุกท่านค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ
<SCRIPT language=javascript type=text/javascript src="http://synad2.nuffnang.co.th/track/banner/skyscraper/77e4ccf4c2fd989f854c1c96f84e8dea/http%253A%252F%252Fpalungjit.org%252Fnewreply.php%253Fdo%253Dnewreply%2526p%253D6664088/visit/visit"></SCRIPT>