จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

แว่วเสียงพ่อ

ออกจากบ้านนานแล้ว นะลูกเอ๋ย
ใยละเลยลืมพ่อ ผู้รอหา
หลงระเริง มั่วกิเลส ทั่วโลกา
พ่อเรียกหา เจ้าไม่ฟัง ไม่ยั้งใจ
มาเจอธรรม คำสอนที่พ่อบอก
ยังกลับกลอกบอกพ่อ "ยังพอไหว"
ยอมให้ตัว กิเลสมาร ลากเอาไป
พ่อจนใจเพราะเจ้า ไม่เอาดี
ฟังพ่อฟังสักนิด แล้วคิดต่อ
ใครเล่าหนอ รักเจ้า ไม่เคยหนี
ผิดกี่ครั้ง ก็อภัยให้ทุกที
ขอเพียงเจ้า มีดวงจิต คิดถึงกัน
เถอะ ยังไง พ่อก็ จะรอเจ้า
อยู่ที่เก่า ที่เราเคย ร่วมสร้างฝัน
ขอให้เจ้า เข้าถึงธรรม ในเร็ววัน
แล้วพบกัน ที่บ้านเรา นะเจ้าเอย....rabbit_run_away

 

ชะอุ้ยยยยย .....
ลูกหว้าเอ้ยยยย ท่านผู้นี้คือใคร ไฉนแต่งกลอนได้เช่นนี้

ลูกหว้ามีคู่แข่งและคู่คิดสะแล้ว

ท่านนี้ศิษย์ใครรึ .... คารมท่านดีจริงๆ


ขอให้ตั้งใจทำ เพื่อกลับบ้านดังกลอนที่เจ้าได้เอ่ยเอื้อนออกมา ... จากจิต

วิทย์ จบ.๑๑ "เรือลำนี้จะไม่จม"

 

แต่ถ้าไม่มีลมเมื่อไหร่ จิตบุญทั้งหลายได้โปรดจงนึกกันเสียแต่เนิ่นๆว่า ทางพระนิพพานนั้นไปทางไหน พวกท่านจงซ้อมให้ดี

2-3 ก่อนเดินๆอยู่ นึกถึงความตายขึ้นมา เลยลองซ้อมวางจิตดู ว่าเป็นยังไงบ้าง รู้สึกดีมาก ดีจริงๆ เลยว่าจะซ้อมดูบ่อยๆ
จริงๆเวลาที่เหลืออยู่น้อยมากๆ เมื่อเทียบกับวัฎฏสงสารที่ผ่านมา
ดีใจเมื่อนึกได้

เมี่อวานทานอาหารเที่ยงเสร็จ รู้สึกฟันแหว่งๆไป แสดงไตรลักษณ์อีกแล้ว ไปอุดฟัน หมอถามฉีดยาชาไหม บอกไม่ฉีด ถาม กลัวฉีดยาเหรอ ตอบ เปล่า
รู้สึก แยกกายแยกจิตได้แล้ว ไปฉีดทำไม เลยนอนดูความเสียวฟัน แต่จิตเฉย
เสียวฟันไม่มาก เอาอยู่ อิอิ
ซ้อมไว้ก่อน

เดินผ่านต้นไม้ข้างทาง มีทั้งดอกตูมและดอกที่แห้งเหี่ยวแล้วอยู่ใกล้กัน
รู้สึก เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป เป็นธรรมดา อารมณ์ดีที่ได้เห็น
ธรรมชาติ คือ ธรรมะ

วันนี้ขับรถไปทำงาน เห็นคุณผู้หญิงท่านหนึ่งเดินๆอยู่ข้างตึก เสื้อผ้าหน้าตา ได้รับการตกแต่งอย่างปราณีต ตาดันไปเห็น รอยย่นตรงใต้ตาเธอ
ในจิตเลยขึ้นมา ว่า สวยท่ามกลางความเสื่อมโทรม hp_day

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Patcharawan
แว่วเสียงพ่อ

ออกจากบ้านนานแล้ว นะลูกเอ๋ย
ใยละเลยลืมพ่อ ผู้รอหา
หลงระเริง มั่วกิเลส ทั่วโลกา
พ่อเรียกหา เจ้าไม่ฟัง ไม่ยั้งใจ
มาเจอธรรม คำสอนที่พ่อบอก
ยังกลับกลอกบอกพ่อ "ยังพอไหว"
ยอมให้ตัว กิเลสมาร ลากเอาไป
พ่อจนใจเพราะเจ้า ไม่เอาดี
ฟังพ่อฟังสักนิด แล้วคิดต่อ
ใครเล่าหนอ รักเจ้า ไม่เคยหนี
ผิดกี่ครั้ง ก็อภัยให้ทุกที
ขอเพียงเจ้า มีดวงจิต คิดถึงกัน
เถอะ ยังไง พ่อก็ จะรอเจ้า
อยู่ที่เก่า ที่เราเคย ร่วมสร้างฝัน
ขอให้เจ้า เข้าถึงธรรม ในเร็ววัน
แล้วพบกัน ที่บ้านเรา นะเจ้าเอย....

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ชะอุ้ยยยยย .....
ลูกหว้าเอ้ยยยย ท่านผู้นี้คือใคร ไฉนแต่งกลอนได้เช่นนี้

ลูกหว้ามีคู่แข่งและคู่คิดสะแล้ว

ท่านนี้ศิษย์ใครรึ .... คารมท่านดีจริงๆ


ขอให้ตั้งใจทำ เพื่อกลับบ้านดังกลอนที่เจ้าได้เอ่ยเอื้อนออกมา ... จากจิต

วิทย์ จบ.๑๑ "เรือลำนี้จะไม่จม"<!-- google_ad_section_end -->



พี่เพ็ญก็จำไม่ได้ แต่เหมือนว่าพี่เพ็ญจัดครูให้แล้วนะ แง ลูกศิษย์เยอะเกิน จำม่ายล่าย

ปล.ปิดรับสมัครทางอีเมลชั่วคราว ท่านพ่อเปิดไฟเขียวให้แล้ว สาธุ^^

 

กราบคุณครู พี่เพ็ญ คุณครูวิทย์และคุณครูจิตบุญทุกๆท่านค่ะ
จุ๋ม เป็นลูกศิษย์ครูเพ็ญ และครูพี่ต้อย สุภาธรค่ะ;37

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๖๗ ณ วันที่ ๗ กันยาน ๒๕๕๕

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๖๗
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ



​

 

อ้อ ... ศิษย์ท่านพี่สุภาทรนี่เอง 555

ดูไว้นะครับ England - Germany - Thailand....
สถานที่ห่างกันมากมาย คงไกลน่าดูถ้าต้องเดินทาง
แต่ไม่เป็นปัญหาสำหรับการฝึก .. เพราะเราใช้จิตฝึก ระยะทาง สถานที่ ไม่เป็นอุปสรรคใดๆเลย


ขอเพียงแค่ความตั้งใจ อดทน ก้มหน้าก้มตาเกาะพระ อยู่กับครู เชื่อครู ... ขอให้ท่านมั่นใจ ท่านได้กลับบ้านแน่ๆ

ขอให้เจริญในธรรมนะครับ ...

วิทย์ จบ.๑๑ "เรือลำนี้จะไม่จม"

 

555 ขออ้าปากกว้าง ๆ หน่อย
ลูกศิษย์เราเองเหรอเนี่ย สาธุ ขอให้เจริญในธรรมจ้า
อายเจง ๆ >.<'

 

โมทนาสาธุกับจิตบุญ ๖๗ และครูผู้ฝึกสอนด้วยครับ ... สาธุ

วิทย์ จบ.๑๑ "เรือลำนี้จะไม่จม"

 

ขอโมทนา สาธุกับ จิตบุญที่ ๖๗ และครูด้วยค่ะ ;ปรบมือ
ยินดีด้วยจริงๆ ค่ะ (rose)

 

คุณแม่ลำดวน จิตบุญ 67 ศิษย์พระอาจารย์ชัชวาล ท่านเป็นโยมแม่ของพระอาจารย์ค่ะ
ท่านเกาะพระอยู่ไม่กี่วันหลังจากที่จิตพระอาจารย์ชัชวาลยกขึ้นพระนิพพานแล้ว
ชั่วระยะเวลาเพียงไม่กี่วัน(น่าจะไม่เกิน 7 วัน) จิตท่านก็ยกขึ้นสู่พระนิพพานตามพระลูกชายไปเรียบร้อยแล้วในเช้าวันนี้เอง (7 ก.ย. 55)

คุณแม่ลำดวนอยู่ที่จังหวัดจันทบุรีค่ะ ส่วนพระอาจารย์ชัชวาลอยู่นครศรีธรรมราช
ท่านใช้โทรศัพท์สอนธรรมะกันค่ะ
เป็นคู่แม่ลูกที่น่ารักอีกคู่หนึ่งค่ะ
ได้ยินพระอาจารย์บอกว่าเดี๋ยวจะพาพ่อขึ้นไปอีกคน
โอ้โห๋ ท่านจะสร้างครอบครัวจิตบุญอีกแล้ว โมทนา สาธุ
สายของพระอาจารย์มาไวไปไวจริง ๆ ค่ะ
แถมรอต่อคิวกันอีกยาวเหยียด ^^

เอ่อ ขออภัยค่ะ พี่เพ็ญมัวแต่ยุ่ง ๆ เรื่องงานก็เลยลืมประกาศให้ทราบและร่วมโมทนาบุญกัน

พี่เพ็ญขอโมทนาบุญกับคุณแม่ลำดวนไม่มีประมาณค่ะ สาธุ

 

ขออนุโมทนา กับจิตบุญดวงที่ ๖๗ และครูจิตบุญค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

_/\_ สาธุ
ขออนุโมทนากับจิตบุญดวงที่ ๖๗ และคุณครูจิตบุญทุกท่านด้วยครับ

 

โมทนาสาธุกับคุณแม่ลำดวนและพระอาจารย์ชัชวาลค่ะ

 

ถ้าฝันไม่ใช่อรหันต์ จริงหรือ?..

ในเมื่อ ฝันเป็นอาการของธาตุขันธ์
เห็นว่า"พระอรหันต์ฝันได้ แต่กิเลสกระทบไม่ติด" เพราะพระอรหันต์ที่มีชีวิตอยู่ มีสติสมบูรณ์เป็นวิหารธรรม มีองค์ธรรมชาคริยานุโยค
(สอุปาทิเสสนิพพาน นิพพานยังมีอุปาทิเหลือ, ดับกิเลสแต่ยังมีเบญจขันธ์เหลือ คือ นิพพานของพระอรหันต์ผู้ยังมีชีวิตอยู่)

ถ้าฝันไม่ใช่อรหันต์ จริงหรือ? 
โดย หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน 
เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด 
เมื่อวันที่ ๑๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔ 

เมื่อคืนนี้เราเป็นบ้า ขบขันจะตายไป คือเดินจงกรมแล้วเหนื่อยก็เข้าไปในห้อง ดูเหมือนไปขโมยหลับท่า หลับก็ไม่รู้ ตื่นก็ไม่รู้ พองัวเงียขึ้นมาเห็นผิดสังเกต พระไปจุดไฟไว้ ตะเกียงโป๊ะเล็กๆ พระจุดไฟไว้ ทุกวันไม่เคยเห็น วันนั้นเห็นพระมาจุดไฟ มีผิดปรกตินิดหน่อยแต่เราไม่รู้ว่าเราผิด ไม่ทราบว่ากี่ทุ่มกี่โมง ด้อมๆ มาครัว ทางนี้รออยู่แล้วก็ยังไม่รู้ตัวว่าทางนี้รอ ตื่นนอนก็ไม่รู้ จากนั้นมามันก็ผิดไปเรื่อยๆ เพราะเจ้าของไม่รู้ผิดมันก็ยิ่งผิดไปเรื่อยๆ เลยอาละวาดไปหมดเมื่อวานนี้ ขบขันดี แน่ะบทเวลามันจะเป็นมันก็เป็นของมันความจดความจำ 

เดี๋ยวนี้หลับไม่รู้นะ ตื่นไม่รู้ พูดไม่ถูกทั้งสองอย่าง ไม่ทราบมันหลับเมื่อไร ตื่นก็ไม่ทราบตื่นเมื่อไรก็มันตื่นอยู่แล้ว แน่ะ เลยไม่ได้เรื่องเจ้าของเอง นี่เป็นแล้วนะ ขันธ์ระยะนี้กำลัง หลับไม่รู้ตื่นไม่รู้ มันพึ่งเปลี่ยนมา ขันธ์ล้วนๆ แหละนี่ ใครจะไม่รู้หลับตื่นใช่ไหมล่ะ มันก็รู้กันทั่วโลก เราก็รู้เหมือนโลกทั่วๆ ไป แต่เวลามันจะเปลี่ยนก็อย่างนี้แหละ หลับไม่รู้ตื่นไม่รู้ ว่าตื่นก็มันตื่นอยู่แล้ว แน่ะ ว่าหลับก็ไม่ทราบว่าหลับเมื่อไร เอาตอนฝัน มันมีฝันอย่างนั้นอย่างนี้ อ๋อ หลับตอนนั้น ไม่งั้นไม่รู้นะ นี่ละธาตุขันธ์มันเปลี่ยนของมัน 

ธาตุขันธ์เป็นสมมุติมันก็เปลี่ยนของมันไปอย่างนี้ ส่วนจิตนั้นมันนอกไปหมดแล้วพูดไม่ถูก หมดสมมุติโดยสิ้นเชิง เรียกว่าวิมุตติล้วนๆ เท่านั้นแหละ ดังที่ท่านตั้งบัญญัติเอาไว้ก็เป็นไปตามนั้น ส่วนสมมุติเอาแน่เอานอนไม่ได้ วิมุตตินี้หมดปัญหาทันทีเลย นี่เรียกว่าขันธ์ ขันธ์นี้จะเปลี่ยนแปลงของมันไปเรื่อย เราจะสังเกตได้ตลอดเวลา สมมุติมีขันธ์เป็นสำคัญมันเปลี่ยนแปลงไปอะไรก็ค่อยรู้ๆ ขันธ์น่ะเปลี่ยนแปลง เช่นอย่างหลับก็ไม่รู้ตื่นก็ไม่รู้ คือขันธ์ 

ใครจะไม่รู้เวลาหลับตื่น นี้มันไม่รู้จะให้ว่าไง ถ้าว่าตื่นมันก็ตื่นอยู่แล้ว แน่ะ ถ้าว่าหลับก็ไม่ทราบว่าหลับเมื่อไร ก็จะทราบเอาตอนที่มันฝัน โอ๋ หลับตอนนั้นๆ คือถือเอาความฝันนั่นแหละเป็นเวลาหลับ มันเปลี่ยนอย่างนั้นแหละ นี้ยังมีผู้ที่แต่งหนังสือมา เราได้อ่าน นี่ละการแต่งหนังสือเอาทิฐิความรู้ความเห็นของตนแทรกเข้าในธรรม เลยกลายเป็นธรรมมัวหมองไปด้วย ไม่บริสุทธิ์ แต่ก่อนเราก็ไม่ได้คิดเท่าไรนัก หากอ่านไปเจอเข้ามันหากจำของมันได้เอง สิ่งใดที่ควรจะจำมันก็จำของมันเอง อ่านไปถึงบทที่ว่าพระอรหันต์นอนหลับแล้วไม่ฝัน ว่างั้นนะ ถ้ายังฝันอยู่ไม่ใช่พระอรหันต์ เขียนไว้ในหนังสือเราอ่านไปเจอ เราก็ยังไม่ได้ปักใจอะไรมากนัก ว่าพระอรหันต์นอนหลับไม่ฝัน ถ้าฝันอยู่ไม่ใช่พระอรหันต์ 

ยังอวดเก่งเข้าไปอีก ถ้ายังฝันอยู่ไม่ใช่พระอรหันต์ นี้อวดเก่งในความจอมปลอมของตัวเอง มันก็รู้ได้ชัดเจน นี้ตัวจอมปลอม นอนหลับแล้วไม่ฝัน พระอรหันต์นอนหลับไม่ฝัน ถ้าฝันไม่ใช่พระอรหันต์ ดูซิน่ะมันทับเข้าไปอีก 

จึงกระเทือนใจเรามาก เราอยากจับมือมาถามต่อหน้ากัน โคตรพ่อโคตรแม่มึงเคยเป็นอรหันต์แล้วหรือ อยากว่าเข้าใจไหม มาอวดพ่อมึงหรือ พ่อกูไม่ได้เป็นอรหันต์ก็ตาม แต่กูก็หันไปนั้นหันไปนี้ได้ กูไม่ได้เป็นอรหันต์ กูก็หันนั้นหันนี้ได้อยู่มึงอย่ามาอวดกูนา อย่างนี้ละมันบอกชัดเจน ที่เขียนไว้ในบุพพสิกขาว่าพระอรหันต์นอนหลับแล้วไม่ฝัน ถ้าฝันไม่ใช่อรหันต์ ผิดทั้งเพเลย ก็ขันธ์ ๕ เป็นสมมุติจะไม่ให้มันดีดมันดิ้นไปตามสมมุติแล้วจะให้มันดิ้นไปไหน จิตเป็นจิตตวิมุตติมันคนละอย่าง ครองขันธ์อยู่ อันหนึ่งเป็นธรรมชาติที่บริสุทธิ์ อันหนึ่งเป็นสมมุติล้วนๆ มันก็เป็นไปตามสมมุติ วิมุตติก็เป็นหลักธรรมชาติของวิมุตติไปเท่านั้นเอง 

นี่ละการเขียนหนังสือ มันเอาความรู้ความเห็นของตนไปแทรกในหนังสือที่บริสุทธิ์ให้มัวหมองไปด้วยได้ อย่างที่ว่าพระอรหันต์นอนหลับไม่ฝัน ถ้าฝันไม่ใช่พระอรหันต์ นู่นน่ะมันตีตราเข้าไปอีก ธาตุขันธ์มันก็เป็นสมมุติ ขันธ์ก็เป็นสมมุติมันเข้ากันไม่ได้ยังไง มันก็เข้ากันได้สนิท จิตที่บริสุทธิ์ท่านไม่ได้พูดถึงเรื่องฝันไม่ฝันแหละ พูดเหล่านี้เป็นเรื่องของสมมุติในขันธ์ทั้งนั้น ได้เห็นชัดเจนที่ว่าพระอรหันต์นอนหลับแล้วไม่ฝัน ถ้าฝันไม่ใช่พระอรหันต์ นี่เห็นชัดเจน คือความจอมปลอมของคนๆ นี้ผู้เขียนนี้ จะทำให้คนอื่นหลงไปตามได้ มันไม่จริง 

ขันธ์ก็เป็นสมมุติ ความฝันก็เป็นสมมุติ ทำไมเข้ากันไม่ได้ ทำไมฝันไม่ได้ นั่น ออกมาเผินๆ นี้มันก็รู้กัน ยิ่งถึงขั้นบริสุทธิ์ล้วนๆ แล้วรู้ได้หมดจะว่าไง ในหนังสือที่เรียกว่าพระไตรปิฎกๆ ปิฎกๆ แปลว่าภาชนะ ท่านเรียกว่า ปิฎก ปิฏก เป็นภาษาบาลี ปิฎกเป็นภาษาไทยเรา แปลออกมาแล้วว่าภาชนะสำหรับใส่สิ่งของ ปิฎกก็ภาชนะสำหรับใส่ธรรม เรียกว่าปิฎก พระวินัยปิฎก ภาชนะสำหรับบรรจุพระวินัย พระสุตตันตปิฎก ภาชนะสำหรับบรรจุพระสูตร อภิธรรมปิฎก ภาชนะสำหรับบรรจุธรรมขั้นสูง คืออภิธรรม แปลเป็นอย่างนั้นแหละ ว่าปิฎกๆ เราไม่ค่อยเข้าใจ ถ้าแปลออกมาแล้ว ปิฎกหรือปิฏกเป็นภาษาบาลี ปิฎกเป็นภาษาไทย เรียกว่าภาชนะ หรือว่าถ้วยหรือจานเราเหล่านี้แหละ 

อะไรก็ตามเถอะที่เราเรียนมามากน้อยๆ ถ้ายังไม่ได้เข้าภาคปฏิบัติด้วยจิตตภาวนาที่เป็นธรรมล้วนๆ เห็นผลมาประจักษ์ๆ แล้ว ทางภาคปริยัติก็จะไม่ได้คิดอะไรมากนัก แต่พอเข้าถึงภาคปฏิบัติมันรู้มันเห็นทางภาคปฏิบัติมันลึกซึ้งมากนะ ทีนี้มันก็รู้อะไรปลอมอะไรจริง ในพระไตรปิฎกอะไรมันปลอมอะไรมันจริง มันรู้อยู่ในใจเลยเชียว พิสดารมาก ผลที่เกิดขึ้นมาจากภาคปฏิบัติก็คือความสุขสุดยอดนั้นแหละ แต่ผลอีกอย่างหนึ่งที่ได้เห็นอะไรหายสงสัย เราได้ปฏิบัติแล้ว ถ้าปฏิบัติแบบงูๆ ปลาๆ ไม่นับเข้ามานะ ปฏิบัติแบบเอาจริงเอาจังให้รู้ตามทางของศาสดาจริงๆ 

ปริยัติคือการศึกษาเล่าเรียน เป็นแบบแปลนแผนผัง ปฏิบัติ นำแบบแปลนนั้นออกมาปฏิบัติมาแจงเหมือนเขาทำแปลนบ้านแปลนเรือน ทิ้งไว้ในห้องก็เป็นแปลนเต็มห้อง ดึงออกมากางไว้จะปลูกบ้านสร้างเรือนหลังไหนขนาดไหนเอากี่ห้องกี่หับ สั้นยาวขนาดไหนเอาแปลนมากาง ทีนี้ค่อยสร้างตามนั้น นี่เรียกว่าภาคปฏิบัติ ทีนี้มันก็ปรากฏขึ้นมาตั้งแต่เริ่มแรกขุดดินเทคาน มันก็รู้ขึ้นมาเรื่อย จนกระทั่งสำเร็จเป็นหลัง เป็นปฏิเวธรู้แจ้งในงานของตนในผลงานของตน นั่นแปลออกแล้วเป็นอย่างนั้น ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ปฏิเวธคือความรู้ผลงานของตน 

ปริยัติได้แก่แบบแปลน ปฏิบัตินำเอาแบบแปลนมาสร้างบ้านสร้างเรือน ก็ปรากฏเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเรื่อยๆ เป็นปฏิเวธขึ้นมาเป็นลำดับ จนกระทั่งสร้างบ้านเรือนเสร็จโดยสมบูรณ์ก็เป็นปฏิเวธสมบูรณ์ว่า เอ้อ บ้านหลังนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว นั่น นั่นละปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ถ้ามีแต่การศึกษาเล่าเรียนเฉยๆ มันก็เป็นนกขุนทองไปได้ เรียนไม่ได้หวังอรรถหวังธรรมเข้าสู่ใจตัวเอง เรียนเพื่อความจดความจำเอาชื่อเอาเสียงเอานามอะไร เอาชั้นเอาภูมิก็เป็นโลกไปเลย ไม่ได้เป็นธรรม ถ้าเรียนเพื่อนำมาปฏิบัติตนเองตามที่ธรรมท่านสอนไว้นั้นเรียกว่า ปริยัติเพื่อปฏิบัติจริงๆ เป็นผลจริงๆ จากนั้นก็เป็นปฏิเวธได้รู้ผลของงานตัวเองโดยลำดับ จนกระทั่งแทงทะลุถึงนิพพาน เรียนว่าปฏิเวธโดยสมบูรณ์ นั่นเป็นอย่างนั้น ให้เข้าทางภาคปฏิบัติ 

นี้ก็ไม่มีใครพูด พูดอย่างหลวงตาพูดนี่น่ะ คือภาคปริยัติเราก็ผ่านมาเต็มกำลังของเรา ผ่านทางภาคปฏิบัตินี้ก็เรียกว่าเต็มกำลังเหมือนกัน ทีนี้เวลาได้ผลขึ้นมาแล้วก็มาลงอยู่ในภาคปฏิเวธ ผลแห่งการปฏิบัติของเราขึ้นเห็นชัดเจนหายสงสัยเป็นลำดับลำดาไปหมด บาป บุญ นรก สวรรค์ พรหมโลก นิพพาน เปรต ผี หายสงสัย แต่ท่านไม่หิวโหย รู้เหมือนไม่รู้ เห็นเหมือนไม่เห็น ถ้าคนควรจะฉุดลากท่านก็ฉุด ถ้ามันยังจมอยู่ไม่ยอมขึ้นก็ ดีไม่ดีจับไสลงไป ตบก้นลงไปเข้ามูตรเข้าคูถเข้าส้วมเข้าถานไปเสีย ดึงออกมันไม่ออกเข้าใจไหม มันก็มีสองอย่าง 
...


ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

โมทนาสาธุการกับจิตบุญดวงที่ 67 คุณแม่ลำดวนโยมแม่พระอาจารย์ชัชวาล
ขอให้ท่านสุขกายสบายจิตและเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้น
และขอโมทนาบุญกับพระอาจารย์ชัชวาลและครูจิตบุญทุกท่าน

 

โคตรพ่อโคตรแม่มึงเคยเป็นอรหันต์แล้วหรือ อยากว่าเข้าใจไหม มาอวดพ่อมึงหรือ พ่อกูไม่ได้เป็นอรหันต์ก็ตาม แต่กูก็หันไปนั้นหันไปนี้ได้ กูไม่ได้เป็นอรหันต์ กูก็หันนั้นหันนี้ได้อยู่มึงอย่ามาอวดกูนา อย่างนี้ละมันบอกชัดเจน ที่เขียนไว้ในบุพพสิกขาว่าพระอรหันต์นอนหลับแล้วไม่ฝัน ถ้าฝันไม่ใช่อรหันต์ ผิดทั้งเพเลย ก็ขันธ์ ๕ เป็นสมมุติจะไม่ให้มันดีดมันดิ้นไปตามสมมุติแล้วจะให้มันดิ้นไปไหน จิตเป็นจิตตวิมุตติมันคนละอย่าง ครองขันธ์อยู่ อันหนึ่งเป็นธรรมชาติที่บริสุทธิ์ อันหนึ่งเป็นสมมุติล้วนๆ มันก็เป็นไปตามสมมุติ วิมุตติก็เป็นหลักธรรมชาติของวิมุตติไปเท่านั้นเอง


แก่นธรรมะอย่างนี้ยิ่งอ่านยิ่งเข้าถึงใจ
โมทนา สาธุ กราบหลวงตาบัวแนบจิตแนบใจเจ้าค่ะ


ใครอยากฟังพี่เพ็ญเทศน์กันใหญ่บ้างไหม ยกมือขึ้น


เอ่อ แต่อย่าเลยเดี๋ยวมันจะแรงกว่าของหลวงตา ก็จะมากล่าวหาว่าพี่เพ็ญขันธ์แตกอีก


ขันธ์แตกได้แต่จิตไม่แตกนะจะบอกไฮ๊
55555555555555555

 

ธรรมะจากหลวงปู่ดู่

จิตมี 3 ขั้น ตรี โท เอก

ถ้าตรีิ ก็ต่ำหน่อย ยังวุ่นวายเป็นทุกข์กับเรื่องของโลก

ขั้นโท ก็มีศีลครบ มีเมตตา ทำบุญทำทาน

ขั้นเอกนี่ ดีมาก จิตก็มองดูทุกสิ่งทุกอย่างในโลกมนุษย์ สัตว์ นรก เป็นทุกข์ มีความเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา แล้วก็ตายสลายผุพังไปกันหมดสิ้น ตัวอนัตตา ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ของตน ไม่มีใครเป็นเจ้าของ บังคับเอาไว้ให้คงที่ก็ไม่ได้ ตัวนี้แหละเป็นตัวเอก ไล่ไปไล่มา ให้มันเห็นร่างกายคนเรา ตายแน่ ๆ คนเราหนีตายไม่พ้น แม้เพียงวันเดียว

1. ตายน้อย ก็คือ นอนหลับทุกคืน หลับชั่วคราว คือ ตายทุกคืน ตื่นตอนเช้า

2. ตายใหญ่ ก็คือ นอนหลับตลอดกาล แต่จิตไปตื่นตรงที่มีกายใหม่ มีกายใหม่ที่อื่นเป็นกายผี กายสัตว์ กายเทวดา กายพรหม แล้วแต่ผลบุญหรือผลบาปที่ทำไว้ตอนเป็นคน



**ลูกขอกราบนอบน้อมบูชาธรรมหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ด้วยเศียรเกล้า**
​

 

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ 67 แล้วจ้าาาา สาธุ กับครูผู้สอนจิตบุญทุกๆ ค่ะ