จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

อนุโมทนา..ในคำสั่งสอนดี ๆ ของท่านครูใหญ่ภู
จะรับนำน้อมมาปฏิบัติ เพื่อเป็นผลประโยชน์ดีต่อตนเอง..และเพื่อให้สมกับความตั้งใจและหวังดีของคุณพี่สุภาทร...สาธุ ๆ ค่ะ

และหากทำอะไรผิดพลาดแปลก ๆ อะไรก็ต้องเมตตาให้อภัยด้วยนะคะ เพราะยังใหม่ต่อที่นี่มาก..

 

กราบราตรีสวัสดิคุณครูเพ็ญและครูวิทค่ะ ไปทําการบ้านดีกว่าเดี๋ยวโดนไม้catt1

 

ถ้าเดินตามครูแล้วจะสวยงาม
ถ้าแหวกแนวแล้วไม่เป็นท่าละ
อยากเด่นอยากดัง นั่นละมันจะดังลงในนรก
ให้ปฏิบัติตามครูบาอาจารย์แล้วจ<WBR>ะสวยงามไปตาม
นั่นละเรียกว่าเด่นๆ สวยงาม เด่นอยู่ภายใน"

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน​

 

พี่ไก่รายงานอารมณ์วันนี้ให้ครูวิทย์ทราบด่วนค่ะ
ขอให้ขึ้นพระนิพพานได้ตามความตั้งใจค่ะ

 

ขอยกความดีนี้ให้กับแม่สามี (ทำแกงไก่) สามี (คนขุดหน่อมาใส่แกง 555) พ่อสามี (ทำความสะอาดห้อง) ส่วนน้องหนูล้างห้องน้ำค่ะ
ยังมีแม่สุมาลีและพี่เพ็ญร่วมสมทบทุนทำขนมจีน+แกงไก่ด้วยค่ะ
ทุกคนทำด้วยความยินดีและเต็มใจค่ะ แค่ทุกท่านได้สิ่งดีๆ มีำกำลังใจในการปฎิบัติก็ปลื้มใจแล้วค่ะ ขอให้ทุกท่านถึงพระนิพพานในเร็ววันค่ะ

 

พี่ภูขอโมทนาสาธุการกับกลุ่มครูวิทย์และครูอัญญะมณี(น้องหนู)ด้วย
งานนี้ท่านเอาจริง วันนี้ก็เลยโทรไปคุยกับคุณวิทย์ซะเล๊ยย
จิตเกาะพระเริ่มจะขายตรงแล้ว เอ๊ย สอนตรง ตัวต่อตัว
ดูใกล้ชิดกันดีนะครับ และคราวหน้าคงจะได้ร่วมกลุ่มสอนกันอีกนะครับ
น่ารักจริงๆ
เห็นถึงความจริงจังในการสร้งบุญบารมีกันแล้วใช่ไหมครับ
ว่าครูจิตเกาะพระนั้น ทุกท่านนั้นมีความตั้งใจจริงแค่ไหน

ขอโมทนาสาธุๆอีกครั้งนึง

***พอดีตาเหลือบไปดูโลโก้ครูอัญญะมณี แหม๊! ทั้งพี่ทั้งน้อ'เลยนะ
ครูเพ็ญทำให้หนูหน่อยจิ!

 

การบ้านคุณปลัดพีรวิชช์ เป็นธรรมาทานครับ

------------------------------------------
แต่พอนั่งสมาธิไปสักพักหนึ่งเหม็นกลิ่นสัตว์ตายอยู่ใกล้จมูกเลยครับประมาณ ๒-๓ ครั้ง(เหม็นมากๆๆๆๆๆ) จนทนไม่ไหวลืมตาออกจากสมาธิเลยครับมองหาและค้นหากลิ่นแต่ไม่เจอครับ เว้นไว้สักพักกลับมาทดลองนั่งอีกทีแต่ก็ทำไม่ได้ครับ มันคืออะไรครับและวิธีแก้ไขปัญหาครับ เพราะว่าเวลานั้นลืมหมดแล้วครับเรื่องแผ่เมตตา ตั้งแต่นั่งสมาธิมาไม่เคยเจอครับ

555.. นั่นแสดงว่าตัวเราเองนั้นเริ่มที่จะมีบุญบารมีมากขึ้นๆแล้วนะครับ (แน่อยู่แล้ว! ถ้าเราสามารถเกาะพระได้แนบแน่นตลอดนะครับ บุญกุศลมันเกิดอยู่ตลอดทุกเวลานาทีเลยครับ) ดังนั้นมันก็อาจจะมีสัมพเวษีหรือจิตวิญญานต่างๆ ทั้งที่เป็นเจ้ากรรมของเราเองและวิญญานพเนจรทั้งหลาย ต้องการที่จะเข้ามาขอส่วนบุญกับเรา แต่ว่าเราไม่ได้ให้เขาไป.. เขาจึงทำให้เรารู้ตัวด้วยการออกไม่ว่าจะในรูปแบบนิมิต ฝัน กลิ่นหรือรูปแบบใดๆอื่นๆก็แล้วแต่.. ตั้งสตินะครับ ไม่ต้องตกใจ ดวงจิตเหล่านั้นเพียงแค่ต้องการพลังบุญกุศลจากเราเท่านั้นเอง.. วิธีแก้ไข:-
- ก็ขออาราธานาบารมีพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ ช่วยดลบับดาลให้กุศลผลบุญของตัวเราเองที่สั่งสมมาในอดีตทุกภพชาติจนถึงปัจจุบัน จงส่งถึงแด่สรรพสัตว์สรรพดวงจิตที่มารอคอยอยู่ที่รอบๆตัวเรา แล้วก็ขอบารมีพระรัตนตรัยอีกเช่นเดิมช่วยแปรเปลี่ยนบุญกุศลนี้ให้เป็นบุญกุศลที่พวกเขาเหล่านั้นพึงรับได้ และเมื่อได้รับแล้วก็ขอให้ท่านๆเหล่านั้นจงเป็นสุขเป็นสุขเถิดและไปเกิดในภพภูมิที่ดียิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ..สาธุ
(เราจะต้องอาราธานาบารมีพระรัตนตรัยมาช่วย"แปรเปลี่ยน"บุญกุศลนี้ให้เป็น"บุญกุศลที่เขาพึงรับได้" ด้วยนะครับ เนื่องจากการแผ่บุญกุศลนี้ออกไป กำลังดวงจิตผู้รับนั้นไม่เท่าเทียมกัน เช่นภูมิเทวดา จิตวิญญานสัมพเวษี จิตวิญญานสัตว์ชั้นต่ำ และอื่นๆ ท่านๆเหล่านั้นจะได้รับไม่เท่ากันถ้าเราไม่แปรเปลี่ยนบุญให้กับเขา ดวงจิตระดับเทวดาท่านจะได้รับไปเกือบหมดเลย ส่วนดวงจิตชั้นล่างๆหน่อย แทบจะไม่ได้รับเลย มีพระป่าสอนเรามาท่านเปรียบว่า พอเวลาเราทำสมาธิแล้วกำลังบุญกุศลมันเกิดสูงมากๆ(เมื่อเทียบกับการทำบุญภายนอกทั่วๆไปน่ะ..) เหมือนเราโยนนำ้ตาลลงไปให้ มดตัวนึง หนึ่งกระสอบ (นำ้ตาลหนึ่งกระสอบนี้มันจะทับเจ้ามดตัวนั้นตายเลยเพราะว่าน้ำหนักมันเยอะเกินไป) นี้แล.. คือเหตุผลที่เราจะต้องแปรเปลี่ยนบุญกุศลให้เหมาะสมกับผู้รับตามกำลังของเขา อีกทั้งยังแบ่งปันกันได้อย่างทั่วถึง ไม่ว่าจะเป็นดวงจิตชั้นสูง ดวงจิตชั้นต่ำ ดวงจิตที่อยู่ใกล้ๆหรือไกลออกไป นี่ให้ปฎิบัติดังนี้ตลอดไปเลยนะครับ..
- พอเช้าตื่นมาก็ให้อธิษฐานจิตขอบารมีพระรัตนตรัยช่วยส่งบุญและแปรเปลี่ยนบุญกุศลที่เกิดจากตัวเราออกไปๆๆๆตลอดให้สรรพสัตว์สรรพดวงจิตที่อยู่รอบๆตัวเรา(ไม่ว่าเราจะเดินทางไปที่แห่งใดๆก็แล้วแต่)ออกไปๆๆๆตลอดทุกเวลานาทีเลย อันเนื่องมาจากที่เราจะทรงฌาน(ทำจิตเกาะพระ)ไปตลอดทั้งวัน ซึ่งจะเกิดบุญกุศลอยู่ตลอดทุกเวลานาทีเลย (คือพอเราผลิตบุญออกมาได้ เราก็แผ่ออกไปในทันที ทำไปอย่างนี้ทั้งวันทั้งคืนเป็นออโต้เลย ซึ่งเป็นการสงเคราะห์สรรพดวงจิตต่างๆที่ตกทุกข์ได้ยาก.. ส่วนตัวเราก็ยิ่งเพิ่มพูนทานบารมีอย่างไม่มีประมาณด้วยครับ คือยิ่งให้ยิ่งได้น่ะ..)

นี่ก่อนที่เราจะตอบการบ้านคือว่าเตรียมกำลังจะตอบ กลิ่นเหม็นเน่ามาเลยอยู่รอบๆตัวเราเลย เราเลยเข้าสมาธิแล้วทำตามที่สอนข้อแรกไป เห็นเป็นแสงขาวๆหลายดวงเลยแต่ว่าส่วนใหญ่จะดวงเล็กๆพุ่งขึ้นไปข้างบนเลย.. ซักพักนึงกลิ่นหายไปหมดเลย..
สงสัยว่าเขาตามอีเมลล์คุณปลัดมาหาเรา..555

การอธิษฐานแผ่บุญออกไปนี้สามารถอธิษฐานซำ้แล้วซ้ำอีก บ่อยเท่าไรก็ได้ไม่มีปัญหา
ผู้ทรงฌานคือผู้ผลิตบุญอยู่เสมอๆ และจะต้องรู้จักส่งบุญออกไปตลอด และรู้จักการแปรเปลี่ยนบุญให้เหมาะแก่ผู้รับด้วย..
นั้นแล.. เราจึงเป็นผู้ที่ให้บุญและขณะเดียวกันก็ได้บุญกลัมมาสะสมอย่างมากมายมหาศาล อันประมาณมิได้เลย..
สาธุครับ

------------------------------------------

ขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ.. สาธุสวัสดี

 

จิตเดิมแท้ จิตสังขาร หรือจิตนิพพาน
ที่มาและที่ไปของจิต​

ตอนนี้จิตของพวกเรา เป็นเช่นไร
จะขอกล่าวโดยสังเขปฯ

1.จิตเดิมแท้
จิตเดิมแท้มีลักษณะบริสุทธิ์ หรือที่เรากันเรียกว่า จิตประภัสสร
เป็นตัวจิตมีหนึ่งเดียวเท่านั้น
เป็นจิตดวงแรกที่จุติเข้ามาปฏิสนธิในเซลปฏิสนธินั้น
แล้วจึงพัฒนามาพร้อมกับสังขารมนุษย์ นับว่าเป็นจิตหลัก

2.จิตสังขาร
เป็นจิตในปฏิจจสมุปบาท
เป็นจิตปุถุชน-ธรรมดาทั่วๆไป
เป็นจิตที่ยังไม่หลุดพ้น
จิตยังต้องเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏ
เป็นจิตที่ยังรับรู้อารมณ์ต่างๆ และเสพเอาอารมณ์เป็นตัวกูของกู
ด้วยอำนาจแห่งอุปทาน จึงเกิดชาติและภพ และยังต้องมีสภาวะเกิด-ดับอยู่
ในคัมภีร์วิสุทธิมรรคได้กล่าวถึงจิตว่ามีถึง ๘๙ หรือ ๑๒๑ ดวง
ที่อาศัยการนับเอาจากการรู้ของจิตนั้น ไม่ใช่หมายถึงตัวจิตโดยตรง
หมายความว่าตัวจิตมีหนึ่งเดียวคือจิตประภัสสร
แต่ผลจากจิตรู้มีได้ ๘๙ หรือ ๑๒๑ แบบ แต่นับว่าเป็นดวงๆไป
ดำรงอยู่ในลักษณะขันธ์ู๕(รูป๑+นาม๔) หรือกายทิพย์ที่อยู่ในปรโลก มนุษย์ สวรรค์ พรหม

จิตที่ยึดอาการรู้ ยึดภาวะรู้อยู่ ยังไม่อาจเข้านิพพานได้ เพราะติดรู้

3.จิตนิพพาน
เป็นจิตหลุดพ้น เป็นจิตอรหันต์
จิตยกขึ้นอยู่เหนือขันธ์๕ หรืออยู่เหนืออารมณ์ปรุงแต่งใดๆ
ดำรงอยู่ชั่วนิรันดรในกายของแท้ ที่เรียกว่า ธรรมกาย
ไม่ต้องไปเกิด ไปแก่ ไปเจ็บ ไปตาย อีกต่อไป
สถานที่อาศัยอยู่คือ เมืองพระนิพพาน
หรือพุทธเกษตรของพระพุทธเจ้าแต่ละองค์
แต่องค์ปัจจุบันคือ พระศรีศากยมุนี หรือ สมณะโคคม
เมืองพระนิพพานที่พระอรหันต์สาวกแต่ละองค์ในโลกใบนี้จะไปอยู่
ก็คือ พุทธเกษตรของพระศรีศากยมุนี

และขอยกตัวอย่างว่าลักษณะ คำว่า "พระนิพพาน" นั้นเป็นอย่างไร

พระผู้มีพระภาค ตรัสว่า
"ฉันใดก็ฉันนั้นนะสารีบุตร ! เป็นความผิดของสรรพสัตว์เอง !
ที่มองไม่เห็นความบริสุทธิ์สะอาดในโลกธาตุเกษตรแห่งเราตถาคต
จักเป็นความผิดของตถาคตด้วยก็หาไม่ สารีบุตรเอย !
โลกธาตุของตถาคตนั้นบริสุทธิ์ แต่เธอมองไม่เห็นเอง"

วิสุทธิภูมิหรือเมืองพระนิพพาน
ที่พระพุทธเจ้าของเราและพระอรหันต์สาวกไปอาศัยอยู่ คือ
พุทธเกษตรของพระศรีศากยมุนี
แต่ถ้าพระอรหันต์ท่านนั้น ต้องการเอาจิตหลุดพ้นเข้านิพพานไปเลย
ไม่ต้องการอยู่ในพุทธเกษตรของสมณโคดม ก็ทำได้
ให้เข้าไปสู่นิพพานที่เป็นความว่างเฉยๆ (เข้านิโรธ)

หลวงปู่ดู่ กล่าวถึงพระนิพพานว่า...
"นิพพานจริงๆ แล้วเป็นความว่าง ไม่มีอะไรเลย"
ก่อนหน้านั้นท่านพูดถึงนครหรือเมืองพระนิพพาน(พุทธเกษตรของพระองค์)
"เมื่อไปถึงวิมานแก้วได้แล้ว เป็นวิมานแก้วของพระพุทธเจ้าก็เหมือนกุฏิของพระพุทธเจ้า นอกจากนี้ก็มีวิมานพระธรรม อยู่ไปทางขวามือของพระพุทธเจ้ามีตู้พระไตรปิฎกอยู่หลายตู้ เขียนเป็นภาษาบาลีอักษรขอม ถ้าอยากรู้แปลว่าอะไรให้ถามหลวงปู่ทวด ซ้ายมือเป็นวิมานของพระสงฆ์ มีพระสงฆ์อยู่พระพุทธเจ้าเป็นประธาน
แกเดินจิตให้ดีจากวิมานแก้วจะไปถึงพระพุทธรูป 4 องค์ของกัปป์นี้ มีลักษณะหน้าตักกว้างไม่เท่ากันตามบารมี องค์แรกเป็นของพระกกุสันโธมีหน้าตักกว้าง 20 วา องค์ที่สองพระโกนาคม หน้าตัก 15 วา องค์ที่สาม ของพระกัสสปหน้าตัก 10 วา องค์ที่สี่ หน้าตัก 5 วา ถ้าเป็นพระศรีอริย์องค์ที่ห้า ยังไม่ปรากฎถ้าอธิษฐาน ขอดูจะพบว่ามีหน้าตักเท่ากับองค์แรก เพราะท่านสร้างบารมีมาถึง 16 อสงไขยกับแสนมหากัปป์
ทำจิตให้ดี เดินจิตให้ถึงที่หลังพระทั้ง สี่องค์ มีที่เวิ้งว้างไม่มีประมาณนั้นแหละคือ
แดนพระนิพพานจริงๆ ไม่มีอะไรเลยเป็นสภาพของความว่าง แต่ไม่ใช่สูญนะแก"

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ เรื่อง วิมาน37สาย สาย
แล้วคุณจะพบเมืองพระนิพพานที่พระพุทธเจ้าอยู่
"นี่เวลาถามว่า คณะสายของข้าพระพุทธเจ้ามันนี่มีกี่สายนี่ ข้างหลังบ้านออกไปนี่ ท่านบอกว่ามี 37 สาย..........."
" เป็นอันว่า 37 สายนี่ วิมานเต็มไปหมด ไม่มีพร่อง สายหนึ่งประมาณสองแสนโยชน์ ว่าจะย่องดูมานิดหนึ่ง คือว่าเรื่องของเรื่องมันก็มีเด็กเขาสงสัยว่า สายมันมีกี่สาย หัวหน้าทีมสร้างบ้านใหญ่อยู่ด้านหน้า ต่อมาก็มีถนนซอยเข้าไป ที่ทางด้านของพระนิพพานนี่เขาอยู่กันเป็นกลุ่มของ พระพุทธกัสสป อย่างพระพระอะไร กกุสันโธ ท่านอยู่กลุ่มหนึ่ง คือกลุ่มจัดเป็นสายข้างหลังพระโกนาคมโน ท่านก็อยู่กลุ่มหนึ่ง วิมานของพระพุทธเจ้าตั้งข้างหน้า บริวารก็เป็น สายอยู่ข้างหลัง พระพุทธกัสสป ท่านก็ตั้งจุดหนึ่งของ
สมเด็จพระมหาสมณโคดม ก็ตั้งจุดหนึ่ง"​

 

ใครขยันส่องจิตตนเองก็ยิ่งสุข ก็ยิ่งสนุกสนาน
แต่ถ้าไม่ส่องจิต คือเที่ยวไปส่องอย่างอื่นที่ไม่ใช่จิต
อันนี้ทุกข์อย่างเดียว ไม่เชื่อก็ลองดูเอง
ทำไปทำมา ครูไม่ได้สอนเรื่องจิตเกาะพระเพียงอย่างเดียวซะแร๊ะ
เพราะจะต้องมาคอยแก้กรรมให้กันด้วย
เรียกได้ว่าทั้งแก้ไข ทั้งปรับเปลี่ยน ทั้งจูนให้จิตพวกเราเป็นกลางให้มากที่สุด

เดี๋ยวจะเน้นเรื่องพื้นฐานให้แน่นๆกับผู้ปฎิบัติก่อน
โดยเฉพาะเรื่องศีล เรื่องสติ เรื่องกรรม(ไม่ดี)
เมื่อผ่านกันแล้วค่อยมาว่าเรื่องการภาวนา หรือเดินอริยมรรค
เรียกได้ว่าสำคัญทุกขั้นตอน นี่แค่เรื่องจิตอย่างเดียวนะ ออฟชั่นเยอะ
เพราะถ้าไม่อย่างนั้นแล้วผู้สำเ็ร็จจิตเกาะพระส่วนใหญ่จะมีอินทรีย์อ่อน
คือมีความศรัทธาการปฎิบัติของตนเองน้อย

ผู้ปฎิบัติทราบกันหรือยังว่า เมื่อเรากระโดดลงมาปฎิบัติกันแล้ว
ยากหรือง่าย เพียงไร กรุณราแชร์ให้พวกเราฟังกันบ้างนะครับ
เพราะเห็นมีคนบอกว่า ทำไมมันยกกันง่ายจัง!
ผมบอกไปแล้วว่า กำลังใจของแต่ละท่านไม่เท่ากัน
บางท่านปฎิบัติมาก็มาก หรือบางท่านแทบไม่ต้องทำอะไรมาก ก็ยกกันได้ไว
ขออย่าได้ไปสนในใจกันตรงนั้นเลย
ขอให้สนใจจิต สนใจการปฎิบัติของตนให้มากๆ
ขอเอาใจช่วยให้ยกกันไวๆ ยกกันให้หมดเลยนะ...

อย่าลืมเคล็ด(ไม่)ลับนะ สำหรับครูทุกท่านได้สอนและเตือนกันไปแล้ว
ทำไปๆ ทำลูกเดียว
สตินะ..สติ
อย่าอยาก อย่าดื้อ อย่าแวะ อย่าติดสุข ...วาง ว่าง เบาสบาย เน้นสบายๆ
อย่าลืมส่งการบ้านบ่อยๆ อย่าลืมสร้างสติ อย่าลืมพระ
พยายามรีเช็คเรื่องศีล(สมานศีลบ่อยๆ)
ขอขมาพระรัตนตรัยบ่อยๆ ขออาราธนาบารมีท่านพ่อให้ยกจิตด้วยนะ

ขอเตือนกันแค่นี้ก่อน

 

ก่อนอื่นต้องขอเป็นกำลังใจให้น้อง,หลานทิวลิปนะค่ะ ทุกชีวิตที่เกิดมาบนโลกใบนี้ย่อมต้องพบเจอกับความผิดหวัง ความสมหวัง เช่นความทุกข์ ความสมคละเคล้ากันไป ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นความทุกข์เสียมากกว่า เป็นหนึ่งบทเรียนที่จะทำให้เราโตขึ้นเข้มแข็งขึ้น ขอแค่มีสติ พิจารณาให้รอบคอบนะค่ะ เพราะบทเรียนนี้ตัวแสงจันทรเองก็เคยผ่านมาแล้ว แม้พ่อและแม่ไม่ได้หย่าขาดกันทางกฎหมาย แต่ในความเป็นจริงท่านก็มิได้อยู่ด้วยกัน ครั้งนั้นแสงจันทรอายุได้6-7 ขวบเอง ดังนั้นจึงเข้าใจในความรู้สึกเหล่านั้นดีและขอให้กำลังใจนะค่ะ

 

ต้องขอแสดงความยินดีและขอโมทนาบุญด้วยนะค่ะ ปลื้มจริงๆค่ะ

 

ขอแสดงความยินดีและขอโมทนาสาธุด้วยค่ะ

 

สวัสดีค่ะครูภู ครูเพ็ญ ครูดัช ครูน้องหนู ครูวิทย์ ครูนก ครูลูกพลัง ครูจารุณี ครูเมิล ครูลูกหว้า ครูคุณหมอ และครูทุกท่าน รวมทั้งท่านที่กำลังฝึกและเข้ามาดูกระทู้นี้นะค่ะ

ช่วงนี้เหมือนสัญญาณตกกระป๋องจะมาถี่จังค่ะ เย็นวันก่อนไปรับเจ้าตัวเล็ก ก่อนไปก็อุ่นอาหารบนเตาแก็ส และเดินไปเรียกสุนัขที่เลี้ยงไว้เข้าคอก จึงเดินกลับเข้ามาปิดแก็สก่อนขับรถออกไป แต่ขณะที่รถกำลังจะถึงโรงเรียนวูบขึ้นมาว่า"ปิดแก็สหรือยัง" นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ตั้งสติใหม่ ลำดับเหตุการณ์และมาสะดุดตรงปิดแก็ส จำไม่ได้อ่ะ แม่อยู่บ้านคนเดียวด้วย เดินไม่ได้ แต่ตั้งสติ+จิตใหม่ ปิดแก็สหรือยัง ได้ยินตอบกลับมาว่าปิดแล้ว ขณะขับรถกลับมาก็ไม่ได้ยินเสียงรถหวอ คงไม่มีอะไร มาถึงบ้าน...เรียบร้อยไม่มีอะไรจริงๆๆ เป็นแบบนี้มา 2 รอบแล้ว ขนาดเตือนสติตัวเองบ่อยๆๆให้รอบคอบ หรือว่าแก่แล้วความจำเสื่อมตามกายสังขารก็ไม่รู้ค่ะ

 

สวัสดีค่ะ

ติดตามท่านพี่ลินดา เข้ามาอ่านค่ะ
บัดนี้อ่าน ได้ ๕ หน้าแล้ว (ส่วนวาสนาจะมีปัญญาพอเข้าใจบ้างเพียงใดก็อีกเรื่องหนึ่งนะคะ)

 

พอโพสท์ลงกระทู้หาข้อความตัวเองไม่เจอ เอ๊ะ! นี่มันภาพอะไร ของใคร 55555 พี่เพ็ญทำให้แต่เมื่อไหร่ไม่รู้พี่ภู
โมทนาสาธุ

 

อ่านมากเท่าใด้ คงไม่ถึงจิตถึงใจเท่าฝึกจริง ...กับครูจริงๆ

ถ้าท่านเอาจริง

ฝากตัวกับครูเลยครับ

ขอให้เจริญในธรรม

เราพร้อมช่วยครับ

วิทย์ จบ.11

 

ขอขอบคุณท่านพ่อที่ทำให้มีการอบรมจิตเกาะพระ เมื่อ 25สค นี้

ผมกำลังสรุปนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะเอามาแชร์ให้ทุกท่านได้อ่านกัน

ไม่รู้เรตติ้งพอไหวไหม

ครั้งหน้าเดี่ยวมาเจอกันใหม่ครับ ยินดีครับ เพื่อท่านพ่อ เพื่อทุกคน

ยังจำได้ไหม ... เรือลำนี้จะไม่จมครับ จะนำพาทุกท่านไปส่งที่บ้านของเราข้างบน

ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.11

 

เราจะเดินไปด้วยกันครับ

ผมจะจูงมือกลับบ้านนะครับ ... ท่านพ่อรออยู่ครับพี่

 

คุณวัฒ ทำจิตนิ่งนะครับ

รู้วาง ไตรลักษณ์

จิตคุณแก่แล้วนะ .... ใกล้จะได้กลับบ้านแล้วครับ

อย่าอยากนะครับ ว่าง สบายๆ เกาะพระไป

วิทย์

 

โมทนาสาธุด้วยครับผม จิตบุญ 45